ik heb lang gezocht naar een post hierover maar er nog geen tegen gekomen. Dus hier mijn vraag. Hopelijk hebben jullie wat zin om te lezen want dit kan een lange post worden. :-)
Onze hond Bo heb ik nu al 8 jaar. We hebben haar als puppy uit het Asiel gehaald. Maar toen was ze bijzonder angstig en volgens de mensen van het asiel was ze vergiftigd terug gevonden op straat. Ze was zelf te bang om te wandelen en kroop door de gangen van het asiel. Ik zei toen tegen mijn vriendin dat het geen zo'n goede keuze was om zo'n angstige hond te nemen. Maar ze was er op verliefd en wou haar perse mee.
Alles ging goed, ik stak veel tijd in de hond en leerde haar langzamerhand alles te vertrouwen. Er kwamen veel mensen in huis, en we hadden ook een dochtertje van 2 jaar toen waar ze goed mee overweg kon. Ook met andere honden kwam ze goed overeen. Mijn ouders hadden 2 honden en mijn broer had ook een hond waar ze dikke vriendjes mee was.
Fast forward 6 jaar later zijn mijn vriendin en ik uit elkaar en is de hond bij mijn gebleven. Een dikke 4 jaar geleden bleek dat Bo plots geen mensen meer in huis tolereerde buiten ons. Haar gedrag was plots zeer agressief geworden naar vreemden. Wat bijzonder moeilijk was aangezien er voor ons dochtertje af en toe speelkameraadjes langs kwamen. Toen ging Bo steeds de tuin in. 1 maal is ze binnen geraakt door een onoplettendheid en heeft ze op een kindje afgelopen, we zijn net op tijd kunnen tussenkomen en het is bij een kleine bijtwonde gebleven.
Tot dan ging de wandeling steeds zonder probleem. Een jaartje later heeft Bo een vrouw gebeten terwijl ze aangelijnd was op wandeling. De vrouw wou ons dochtertje een kus geven maar kwam daardoor te dicht bij Bo die haar uit het niets in haar been gebeten heeft. De vrouw is naar spoed moeten gaan en de wonde moest genaaid worden. Van toen hebben we een gedragstherapeut laten komen en gewerkt aan het gedrag van Bo.
Een jaartje later is Bo uit de tuin geraakt en een hond die op straat passeerde aangevallen . Opnieuw zonder aanleiding. De hond mocht naar de veearts om de wonde te naaien. En natuurlijk opnieuw een gedragstherapeut erop.
Alles ging terug alles tot 2 maand geleden toen ik met een vrouw met haar zoon aan het praten was buiten huis en Bo was aangelijnd. Dicht bij mij en ver van de vrouw, maar in een moment van onoplettendheid heeft Bo de jongen in zijn hand gebeten, zonder waarschuwing vooraf en zonder dat de jongen hiervoor bewogen had. Ik weet dat ik haar nu buiten veel beter in het oog moet houden, en dat deed ik ook, maar blijkbaar kan je nooit 100% controle over de situatie hebben. Maar ik ben vooral bang in huis. Er komen steeds veel vriendinnetjes van ons dochtertje spelen en dan is de hond ronduit agressief. Ik mag er niet aan denken dat ze voor de 1 of andere reden 1 van die kindjes aanvalt. Je kan wel je voorzorgen nemen maar echt veilig is het natuurlijk nooit.
Vanuit mijn hele omgeving krijg ik de raad om de hond te laten inslapen. Mijn ex, mijn ouders en vriendinnen van iedereen krijg ik hetzelfde advies.
Ik ga zoveel mogelijk met de hond gaan wandelen om haar rustig te kunnen krijgen, maar het eist een tol op mijn leven. Ik kan geen bezoek meer ontvangen, ik ben constant bezig met het uitlaten van de hond en doordat ik een alleenstaande vader ben ben ik meestal gaan werken waardoor de hond soms tot 10u alleen zit. Het beheerst zodanig mijn leven dat ik er radeloos van word. Ik word als het ware gegijzeld door mijn hond. Zijn er mensen die in een gelijkaardige situatie gezeten hebben of advies hebben?
Wat voor een ras/soort hond is je hond? Gaat het om een kleine, middel of grote hond?
Het belangrijkste wat ik uit je verhaal haal is dat het punt voor jou net zo zeer de agressie is, als wel de verantwoordelijkheid die je voelt. Ik denk dat je meer na zou moeten denken over de agressie zelf. Zeker als het geen klein hondje is, zou ik toch kiezen voor in laten slapen. Je hond heeft dus al 3x een mens gebeten en 1x een andere hond. Bij de eerste keer zeg je dat jullie net op tijd er tussen hebben kunnen komen maar als het kind een bijtwond had, dan was je dus net te laat. De volgende keer zijn de gevolgen misschien wel niet te overzien.
Och wat een zorgen, ik had zelf een herplaatser die agressief kon reageren als je niet oppaste, dus heb wel ervaring
ja mensen zijn vaak makkelijk met het advies de hond maar te laten inslapen, ik kan me voorstellen dat je toch wel eerst alle mogelijkheden wil aanpakken om de hond toch nog een goede oude dag te geven. Wat is het voor hond?
Een gedragsdeskundige die alleen werkt aan gedrag dat kan heel gevaarlijk zijn. Belangrijk is de oorzaak van het gedrag te achterhalen.
Wat ik zou doen is, eerst medisch laten checken.
Daarna toch nog een goede gedragsdeskundige erbij halen (vraag anders hier eerst voordat je een afspraak maakt omdat er veel gt s rondlopen die de zaak alleen maar erger maken).
Verder zou ik dus echt afstand houden van andere mensen, en als er kinderen komen spelen of er komt bezoek, moet ze daar niet bij kunnen komen.
Blijft natuurlijk het punt dat ze heel veel alleen zit, wat ook niet bijdraagt tot een relaxte hond. Het zou zomaar kunnen dat met haar verleden ze erg angstig is alleen.
Misschien met de stichting waar ze vandaan kwam overleggen of er niet een plekje voor haar gevondenzou kunnen worden waar ze bij ervaren mensen met agressieve en angstige honden, en die genoeg tijd voor haar hebben terecht zou kunnen. En ze daar opnieuw zou kunnen beginnen met vertrouwen krijgen. Ook oude honden kunnen als ze goed begeleid worden vertrouwen gaan opvatten in nieuwe mensen. Dat lijkt mij dus eigenlijk voor jullie de beste oplossing.
Dat is geen oplossing maar het afschuiven van het probleem. Wel het makkelijkste natuurlijk.
Je zou misschien nog eens een gedragstherapeut kunnen laten komen om de situatie in te schatten. Je zou dan kunnen zoeken naar een die zeker veel ervaring heeft en op een positieve manier werkt (en dus vooral aan de oorzaak zoals Dobry zegt ipv het gedrag te willen veranderen door bvb straffen). Als die het nog een kans wilt geven, zou je dat kunnen proberen.
Maar heel eerlijk, als dat ook niets oplevert, zou ik de hond laten inslapen. Ik vind dat je in zo'n gevallen ook aan je omgeving moet denken. Het moet veilig blijven voor andere mensen en vooral kinderen. Natuurlijk doe je je best om gevaarlijke situaties te voorkomen, maar niemand is perfect en in een onbewaakt moment kan er altijd iets gebeuren. Dat risico kun je eigenlijk niet verantwoorden, vind ik.
Ik vind het wel super van jou dat je al zo lang je best doet voor deze hond, terwijl het absoluut geen gemakkelijke hond is en je ex-vriendin ervoor gekozen heeft die hond in huis te nemen. Ik begrijp dus ook wel volledig dat je het er enorm moeilijk mee hebt en dat je de hond niet zomaar wilt laten inslapen. Ik heb ook een probleemhondje (op een heel andere manier wel, geen agressie), waardoor ik mijn leven volledig moet aanpassen aan haar en ondanks dat dat niet altijd gemakkelijk is, heb je dat er toch wel voor over en krijg je een goede band door samen aan die problemen te werken. Dus ik begrijp heel goed dat je eerst alle andere mogelijkheden wilt proberen en zo'n beslissing eigenlijk niet wilt maken.
Ik ga heel erg simpel zijn, afspuiten, je heb je best gedaan.
Snap niet dat er gevraagd word wat voor hond het is, even simpel op de naam van TS klikken en je ziet waar het om gaat.
Wat ik echter ook zie is een martelwerktuig dat ze aan heeft. Een dergelijke hond, onderdruk/stuur je niet met pijnprikkels, daarmee veroorzaak je zelf dat het escaleert (geen verwijt). Elke correctie (gewild en ongewild) word als pijn ervaren, juist bij een hond die al een forse rugzak heeft.
Sorry ik dwaal af.
Herplaatsen, ja fijn zadel een ander lekker op met je "probleem", ik word altijd kribbig van dat soort uitspraken. Een dergelijk hond die al niet stabiel is, zal er echt niet beter op worden. Helaas al te vaak gezien.... Neem je verantwoordelijkheid en laat haar gaan. Jij heb haar tot nu toe gegeven wat je kon, maar een leven in angst is geen waardig bestaan (zowel voor jou als haar). Gun haar haar rust.
Ik weet hoe het voelt, zelf ooit ook voor de die keuze gestaan en hoewel ik hem na 6 jaar nog mis, weet ik ook dat ik het op het juiste moment gedaan heb. Ik zou mezelf nooit kunnen vergeven als er iets met een kind/mens zou gebeuren.
Ik wens je veel sterkte en liefde toe!
Een lastige situatie en vanaf een scherm eigenlijk niet te beoordelen waar het gedrag vandaan komt.
Je geeft aan dat ze heel angstig was toen ze bij jullie kwam, het is een bekend fenomeen dat angst om kan slaan in angstagressie, wellicht is dit een oorzaak. Het kan zijn dat jullie bijvoorbeeld te veel op haar af (hebben) laten komen waardoor ze er nu niet meer op vertrouwt dat jij het oplost en zelf in de verdediging (aanval is de beste verdediging) schiet.
Om heel eerlijk te zijn krijg ik uit je berichtje iets meer het idee dat jullie leven dat van de hond overheerst dan andersom. De hond moet 10 uur achter elkaar alleen zijn (is echt voor elke hond heel erg lang) en er moeten vrij veel mensen/kinderen bij jullie thuis (veilige omgeving) komen, wat de hond duidelijk zeer veel stress geeft. Ik kan het me voorstellen dat je hond dit simpelweg niet aankan en wellicht ook nooit aan gaat kunnen.
Vanuit dit punt zou een herplaatsing misschien wel een oplossing kunnen zijn maar dan wel naar zeer ervaren en bekwame mensen uiteraard! Als een eigenaar er niet álles aan kan/wil doen qua training en het creëren van een veilige omgeving, vind ik het inslapen van een hond wegens het gedrag niet ethisch te verantwoorden.
Totdat je een oplossing gevonden hebt zou ik je in ieder geval aanraden de hond te laten wennen aan een muilkorf (die heeft ze blijkbaar nog niet om?) en deze, als ze eraan gewend is, bij iedere wandeling om te doen (eventueel in de tuin ook als ze daar dus uit kan ontsnappen). Je weet inmiddels dat je de hond niet kan vertrouwen en als het gaat om de hond die op je profiel staat, kan de schade voor mens of dier zelfs dodelijk zijn, dus neem daarin in ieder geval je verantwoordelijkheid.
Wanneer wel? Als ie zijn dochter of vriendinnetje te grazen heeft genomen? Als er een kind voor het leven verminkt is of dood is?
Neem haar dan zelf in huis, want ik kan je uit ervaring zeggen, dat een dergelijke hond in huis hebben, veel meer als een last is, je staat op met het probleem, leeft de hele dag met het probleem en gaat er vervolgens mee naar bed. Ja daar word jij en de hond echt beter van.....
Nee natuurlijk gaat het er niet om dat de hond eerst schade aanricht, waar het me wel om gaat is dat de hond de juiste begeleiding krijgt. In mijn ogen is het geen veilige omgeving als een hond 10 uur alleen gelaten wordt en er ook nog veel volk over de vloer komt waar de betreffende hond dus niet tegen kan. Om dan vervolgens te concluderen dat het niet werkt dus, de hond dan maar dood moet vind ik (mijn mening) niet eerlijk naar de hond.
Ik begrijp dat het een zeer lastige opgave is om met zo'n hond te leven en ik heb deze afweging dan ook gemaakt bij aanschaf. Ondanks dat ik graag een asiel stafford (kruising) een huisje had willen geven heb ik dit om deze reden niet gedaan, ik zou niet met zo'n situatie om kunnen gaan. Maar ts is hier wel voor gegaan en ik vind dat je dan ook meer dan 100 procent in moet zetten voor zo'n hond. Kan je dat niet dan zou inslapen niet mijn eerste optie zijn, nee.
Overigens gaat herplaatsen waarschijnlijk niet haalbaar zijn omdat je wel een bekwaam persoon moet vinden die dit dan ook nog eens moet willen. Ik zou dit als ik in de situatie zou zitten wel proberen.
Daarnaast is dit uiteraard voor iedereen een persoonlijke afweging.
Als je 100% zeker bent dat je nooit meer 100% veiligheid kan garanderen en de bijtwondes echt ernstig waren (vermits er naaiwerk aan te pas kwam, lijkt het mij in alle geval ernstig genoeg) zou ik ook aan inslapen denken.
Het is niet alleen een smet op jouw leven, maar ook op dat van je dochter. Een kind sociale omgang met vriendjes ontzeggen omwille van een gedragsgestoorde hond...nee, dat is ook niet fait tov het kind.
Je kunt kijken om een écht stevige kennel te zetten (maar dan écht stevig, dus dan sta er financieel ook stevig voor natuurlijk, ook om rekening mee te houden) kun je het nog zo proberen. Desnoods zelfs dan in de kennel bij bezoek nog met muilkorf om (maar met wat ben je dan bezig uiteraard) en niet enkel de kennel, maar ook de ruimte om de kennel af zetten zodat er niemand de kennel kan benaderen.
Een hond heeft geen besef van 'ik ben 8 jaar, ik kan er makkelijk 12 worden, hoera! ' Inslapen is soms humaner... Bespreek het eens met de dierenarts.
Ik zou geen zo'n hond naast mij willen wonen hebben. NOch zou ik mijn kinderen bij zo een hond op bezoek willen laten gaan. Ongelukken kunnen steeds onverwachts gebeuren, maar in dit geval is het wel wachten tot er een ongeluk gebeurd.
Honden hebben moet leuk zijn, als dit niet meer het geval is, moet je eens gaan nadenken.
sterkte met wat je ook beslist in alle geval, dit wens je niemand toe, er zijn alleen maar slachtoffers in zo'n gevallen helaas.
Ik ga mee met Mick en Maart.....wat ik wel frapant vind....is dat op een ander topic waarbij de hond een persoon heeft verwond, wel gelijk geadviseerd wordt om de hond te laten inslapen. Puur omdat daar wordt omschreven hoe de hond zijn slachtoffer te grazen heeft genomen. Wie zegt dat deze hond dat niet heeft gedaan? Maar dat terzijde,
Ik vind ook wat Maart zegt, dat jouw dochter sociaal er ook onder kan gaan lijden.....vriendinnetje en vriendjes en met name de ouders van hun kunnen het gaan weren om ze nog langer bij jouw over de vloer te laten. Eerlijk gezegd....zou ik dat doen....hoe oneerlijk dat misschien lijkt tegenover jouwn dochter.
En na mijn mening heeft deze hond te vaak al iemand te grazen genomen......
Mijn vraag daarop is dan wel weer, draagt de hond overigens na deze voorvallen geen muilkorf? Helemaal op straat.....of als je weet dat er kinderen komen... overigens geen verwijten.....want het lijkt me ontzetten moeilijk om iets waarvan je houdt los te laten....
Ik vind t moeilijk om advies te geven. Ik zou in ieder geval je hond direct gaan muilkorven.
Ik volg even.
je haalt (weer eens) alleen een gedeelte van mijn tekst aan
de makkelijkste oplossing is de hond een spuitje geven lijkt me?
Een goede gt er eerst maar bijhalen en laten meedenken en kijken, en daarna werken aan de oorzaak van het probleem is niet altijd heel makkelijk. Alleen al het zoeken naar een goede gt.
Wb de stichting, misschien maakt deze gebruik van opvang gespecialiseerd in honden als die van ts. Dan zouden daar dus misschien ook nog mogelijkheden kunnen liggen.
Eerst en vooral had ik niet zoveel reacties verwacht! Bedankt allemaal om de vele suggesties en hulp.
Even ter verduidelijking, de hond is een kruising met een Stafford. Het ander ras is onduidelijk maar ze heeft zeer duidelijk de kop van een staffie.
Ze heeft indd een heel grote invloed op mijn leven en dat van mijn dochtertje. Speelkameraadjes weren indd ons huis als ze weten dat Bo hier is. Opgesloten of niet. Wat heel jammer is maar ook begrijpelijk. Ikzelf kan geen bezoek ontvangen of niet op bezoek gaan want dan kan ze niet mee en zit ze nog veel langer dan 10u alleen. Ik loop ook doodongelukkig rond op m'n werk en heb het financieel zeer moeilijk dus ik zou graag bijscholen maar ook dat gaat niet want dan zit Bo zeker 14u alleen per dag. En aangezien er niemand binnen kan kan ik ook aan niemand vragen om eventjes snel met haar uit te gaan. Dat speelt ook zeker een heel grote invloed.
Over het werken aan haar gedrag, ik ben er al 8 jaar vanaf ze uit het asiel kwam er aan aan het werken, zelf dagelijks, ik zie dolgraag honden en heb er al mijn hele leven ervaring mee. Dus ik kan wel wat hebben op dat vlak. Over de oorzaak van haar bijten zit indd angst. Maar aangezien dat al van het moment dat we haar hebben aanwezig was is dit na 8 jaar vruchteloos en met veel heel veel geduld alles te proberen nog steeds niet uit. Het is indd wel veel gebeterd, maar de bijtincidenten bewijzen dat het er diep vanbinnen nog sterk in zit.
Ik heb zoals gezegd al heel veel geprobeerd. Waaronder een muilkorf, ze in een kooi steken,... maar dat geeft haar enkel maar meer stress, dan zit je 10u per dag alleen, komt je baasje thuis en vlieg je onmiddellijk in een kooi. + ze reageert zo nog agressiever vanuit haar kooi. Niet zo leuk als er ouders van de vriendinnetjes hen komen ophalen.
Nogmaals, bedankt voor de vele steun, laten inslapen is indd het allerlaatste waar ik aan denk. Ik heb de optie al veel overwogen maar nog niet de beslissing kunnen nemen.
Wat heb je er voor gt bij gehad? Wat voor tips kreeg je?
Ik lees in je bericht heel veel over wat niet kan, maar dat je ook nog niet toe bent aan inslapen. Wat zie je dan zelf nog als mogelijkheden om de boel nu wel veilig te gaan laten verlopen (waarbij de hond ook een fijn leven heeft)?
Dimitri, een eenvoudige vraag (hoeft niet hier erop te reageren, die vraag is voor jou prive):
Wie doe je er nu een plezier mee om zo door te gaan?
Ik ben niet van de knuffel en eeuwige koekjes parade, mooie woorden en hopen op. Ik kijk naar het nu, zoals het nu is en wat het nu geeft en inhoud. Verplaats je in je hond, hoe zou jij het vinden om continu in angst te leven? Zou jij daar beter van worden, of zou je steeds verder wegzakken. De mens gaat dan vervolgens medicijnen gebruiken, ken ook honden die aan de prozac zitten, doe je het dan goed? Hele massa's gaan eindeloos ver, maar uiteindelijk blijf jij met de risico's zitten en word jij aangekeken als het mis gaat. Je heb die ervaring al, kon je boos worden op je hond? Was jij boos op der dat ze zo is als dat ze is?
Ik ken je afwegingen, de onrust, de hoofdpijn, het verscheurde hart en de eindeloze tranen. Maar ik kan je ook zeggen dat na de keuze gemaakt te hebben en de pijn afvlakt na tijden, ik nog steeds overtuigd ben dat ik het juiste gedaan heb.
Trotse baas en Ziggy, littekens raak ik nooit meer kwijt, maar ik hou nog steeds van hem!
De hond heeft afgezonderd van het feit dat ze soms lang alleen zit een mooi leven. Dagelijks krijgt ze 3u wandeling om het alleen zitten te compenseren en ik ben er nog nooit 1 maal boos op geweest, daar geloof ik niet in. Dus ze is wel steeds omringd door liefde, maar dit gaat ten koste van het welzijn van mijn leven. Ik weet dat ik weldra een keuze moet maken, vandaar dat ik deze topic gemaakt heb.
Wat wil je dan? Dat ik op iedere letter die je schrijft reageer? Wees blij dat ik reageer op iets dat je daadwerkelijk schrijft en niet dingen ga verdraaien of erbij te verzinnen zoals nogal eens gebeurt op het web.
Maar goed.. jij je zin een keertje:
Een spuitje is niet makkelijk. Daarmee neem jij de beslissing om een leven te beëindigen. Vind jij dat een gemakkelijke beslissing? De hond dumpen bij een ander is vele malen gemakkelijker.
Goed GT, goede GT. Jawel. Wanneer is de GT goed? Als het lukt? TS tobt al heel lang met deze hond, is niet onervaren, gooit het bijltje er niet zomaar bij neer, past zich tot in het extreme aan en heeft er al meerdere keren een GT bij gehaald. Wat is dan het nut van een advies er een GT bij te halen? Wanneer is het genoeg? Na 3 GT's? 4? 10? 100? Want als het niet lukt ligt het aan de GT?
En de laatste alinea gaat weer over het afschuif systeem. Lekker makkelijk. Jouw probleem en verantwoording niet meer. Als de hond daar een kind dood bijt hoor je daar waarschijnlijk nooit iets over.
Maar misschien zijn er nog supplementen, algen, bioresonatie of geschud water als 'oplossing'?
Soms is genoeg gewoon genoeg. Denk eens verder dan 'hond'. Denk aan TS, denk aan het kind van TS, denk aan de honden in de buurt van deze hond, aan andere mensen, kinderen... Deze hond is agressief en heeft het fysieke vermogen om te doden; het is geen chihuahua. 3 mensen gebeten waaronder 2 kinderen. 1 hond te grazen genomen. Soms is genoeg gewoon genoeg.
Het gaat ook ten kostte van de veiligheid van je omgeving. Ik denk dat je dat bovenaan moet hebben staan. Zeker de veiligheid van je kind.
Tuurlijk
Ik vind het zo vreselijk laf om dergelijke moeilijke honden te herplaatsen.
Het is gewoon je verantwoordelijkheid afschuiven op iemand anders.
En God weet wat het beestje op een ander gaat meemaken.
En neen, een hond met zoveel spanning in zijn lijfje is echt niet gelukkig.
Gewoon een spuitje: hond weet er niks van en alle problemen zijn opgelost voor de eigenaar.
Ik heb het ooit meegemaakt met een mechelaar: je kan je de opluchting niet voorstellen na het dood spuiten.
Absoluut het zijn vele factoren.samen.
Hoi Mick, bedankt voor je duidelijke bericht. Uiteindelijk is het wel het juiste om te doen. Was je in dezelfde situatie?
Wat ze op de foto aanheeft is indd een martelwerktuig. We hadden het niets vermoedend gekocht tegen het trekken tijdens het wandelen maar na een week was haar vacht helemaal weg waar de riemen zaten. Sindsdien nooit meer gebruikt.
Ik heb het helemaal eens met Mick,Luz...
Muilkorven,opsluiten daar wordt de hond alleen maar ongelukkiger van.
Je hebt ook een leven,iemand met een probleemhond zei ooit tegen mij,ik ga geen 12 jaar van mijn leven laten verzieken
door een hond.
Klinkt cru maar het hebben van een hond moet je toch vreugde schenken,geen angst,verdriet en stress.
Dit soort kruising die je hebt zou ik onmiddellijk laten inslapen als hij naar mensen bijt.
Het gaat alleen maar erger worden,de hond zijn rust en jij je rust.
Ik weet dat dit niet zo makkelijk gaat,dat het pijn doet maar dat zijn soms ook de consequenties van het houden van dieren,je verantwoording nemen en zorgen dat je hond geen gevaar vormt voor je gezin in de eerste plaats.
Min of meer vergelijkbaar, echter keerde hij zich naar ons als ie tegengehouden werd, dat was dan ook de druppel.
Bij ons gekomen met 9 maanden, 10 bazen gehad in zijn korte leventje. Had nooit rust in het hoofd, kon ook niet ontspannen en na een voorval, was dat nog dagen aan hem te merken. Heb 2 kleine mannen in huis, dus ook ik wilde geen risico's meer nemen en nog een andere baas was in onze ogen geen optie. Soms is het niet anders, kan je niet anders meer en moet je je verantwoordelijkheid nemen. Kan er nog om janken...
Van een scherm kunnen wij nooit beoordelen hoe de hond er precies aan toe is en wat er zou gebeuren als hij bij mensen zou komen, die de tijd voor hem hebben en de kwaliteiten om zo'n hond te begeleiden. Een hond heeft geen vaste toestand als in agressief. Hoe een hond zich in een situatie gedraagd is afhankelijk van heel wat factoren. Eenmaal agressief betekend niet per definitie dat de hond ergens anders zich ook agressief gedraagd, mits de mensen de juiste hulp kunnen geven.
Vandaar mijn vraag of de stichting iets zou kunnen betekenen en misschien mensen of opvang zoals bijv. Madelief achter zich hebben staan.
Ik denk juist hierbij aan TS, mocht dit lukken en mogelijk zijn heeft hij een fijner gevoel dat de hond te laten inslapen. Ook een goed gesprek met een gt zal een goede ondersteuning zijn.
Ik heb overigens natuurlijk ook nooit gemeend dat een hond laten inslapen makkelijk is, de oplossing is makkelijk, niet de beslissing tot die oplossing, die is idd heel pijnlijk en hartverscheurend.
Waar de gedachte vandaan komt dat ik zou denken dat bioresonantie of ingestraald water voor de hond zou werken, weet ik niet, ik heb dat nog nooit ergens aangeraden en zal het zeker niet doen aan iemand die problemen heeft, wanhopig is en op zoek naar een goede oplossing voor zijn hond. Dat zou nogal absurd zijn.
Eens met Mick. Een hond die naar andere honden/dieren uitvalt, is al een probleem waarbij je continu op je hoede mee moet zijn. Maar een hond die ook naar andere mensen uithaalt, is wachten tot de bom ontploft.
Gezien de periode waarbij je al van alles hebt geprobeerd en het eigenlijk niks heeft opgeleverd, moet je denk ik toch eerlijk naar jezelf zijn en de knoop doorhakken. Hoe moeilijk het ook is.
Zo’n hond uren alleen is inderdaad ook niks en daar wordt deze ook niet gelukkig van. Enkel gefrustreerder wat resulteert in nog meer kans op bijtincidenten, of erger.
Tevens wat anderen aangeven, om hem indien mogelijk in een grote kennel buiten te stoppen, is ook geen oplossing. Dit is geen type hond die gedurende de winter prima buiten kan zijn, want die gaat enorme kou lijden.
Het is mooi geweest dat jij nog alle tijd en moeite heb genomen, om het beestje toch nog vele kansen te geven en een mooie tijd. Maar denk dat niemand erop vooruit gaat, als dit zo door blijft sudderen.
Wat sta jij voor een moeilijk probleem maar bekijk het eens vanuit de ogen van je kind, nooit vriendjes kunnen ontvangen en vrij en blij en onbezorgd kunnen spelen.
Maar ook wat doet het met jou persoonlijk nooit normaal visite kunnen ontvangen omdat.........
Altijd en eeuwig die stres met wat als...........wat doet het met jou als persoon.
Ga eens heel concreet een lijstje maken met alle voors en tegens.
Weet niet hoe oud je kind is maar praat er eens over samen hoe je kind erover denkt, kan soms heel verhelderend zijn ook al zijn ze jong.
Schuldgevoel heb je altijd, maar kijk eens eerlijk naar je hond is deze echt gelukkig en blij of............
Bedenk eens wat je zou zeggen als je zelf dit bericht zou lezen als iemand anders dit geplaatst zou hebben.
Ik denk dat niemand jou de juiste raad kan geven maar ik denk dat je hier de bevestiging zoekt wat je diep in je hart al weet.
Je hond houd onvoorwaardelijk van je welke beslissing je ook neemt.
Heel veel succes en sterkte met je beslissing.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?