Geef me aub 1 quote van mij waarin ik dat beweer dat jij het oke vind.
Ik hoef een hond niet te zien om tot een dergelijk oordeel te komen. Een hond die mensen bijt en al helemaal van dit type is geen discussie, zeker niet als het niet 1 maar meerdere incidenten betreft.
Het is jammer dat mijn topic van toen niet meer bestaat, want ik had je maar al te graag, het topic willen laten lezen. Monique hier is denk ik de enige van dat forum die ook hier reageert en dus in detail alle afwegingen en gedachten die wij maar hadden heeft gelezen. De keuze maak je altijd zelf, deels op eigen inzicht, deels op inzicht van experts en deels gevormd op meningen in zijn algemeenheid.
Het verbieden van kruisingen zoals als deze brengt ook weer enorm veel leed mee. Want wat doe je met een nest pups, afmaken? Ben wel erg benieuwd hoe jij dat zou invullen , maak een topic aan, kan een boeiende discussie worden!
Heb je een paar pagina's terug mijn rotkop gezien met een mooi lief hondje? Zal ik nu de foto's plaatsen van de schade die hij heeft aangericht? Foto's zeggen niets, helemaal niets zelfs!
Wat goed van je! Neem je deze hond dan ook mee naar jou? Herder, waar mensscherpte normaal is en wenselijk in verband met functie, vergelijken met een stafford waarbij mensscherpte een doodzonde is, ja heerlijke vergelijking!
Volgens mij is hier ook geen poll begonnen over leven of dood, dat klinkt wel heel cru. Kan goed begrijpen dat als je in zo'n tweestrijd zit, waarbij je aan de ene kant zielsveel houdt van je hond, maar deze tegelijkertijd heel je leven beheerst (ten negatieve), je even van je af wil schrijven en gewoonweg meningen van andere hondenliefhebbers hoort. Het kan ook een uitlaatklep zijn, om met deze situatie te dealen en niet te snel misschien de (verkeerde) beslissing te maken.
Wij kunnen wel eeuwig hevig en heftig op elkaar blijven reageren, omdat onze meningen verdeeld zijn. Maar dat is precies Dimitri zijn situatie: hij zit zelf al in tweestrijd met precies de meningen die hier worden weergegeven.
Dimitri, ik kan niks anders zeggen dan volg je hart: denk goed na over wat je al hebt gedaan en of er nog daadwerkelijk dingen zijn die jouw hond kunnen helpen/doen veranderen. Ik zie dat je één en al liefde bent voor het beestje en je zelf diep van binnen wel weet wat het beste is. En even terzijde: respect hoe je reageert op iedereen, terwijl de meningen soms behoorlijk heftig zijn.
Opmerking voor de mensen die een asiel of buitenkennel opperen: wanneer deze hond in een asiel wordt geplaatst, kan ik je vrijwel garanderen dat deze er nooit meer uit komt. Daarnaast is het een type hond zonder ondervacht, welke het buiten ontzettend koud gaat hebben en wegkwijnt in een buitenkennel, gezien het ontzettende gezelligheidsbeesten zijn en omringd willen worden door hun gezin. Is het niet humaner dat deze hond een gelukkige tijd heeft gehad en deze zo af te sluiten bij een mooi gezin, dan deze hiervan weg te rukken en weg te drukken in een hok?
Velen van jullie begrijpen niet waar we het over hebben.
Als ik tegen Mick had gezegd Vigo bijt naar mensen dan had hij aan mij nog niet eens gevraagd,wat denk je dat de reden is?
Hij had gewoon gezegd,je hond deugt niet en ik adviseer om in te slapen.
Dit is de regel omdat we gezien onze voorliefde voor de stafford weten,wat we in huis hebben en waaraan de hond moet voldoen.
Een stafford met mensagressiviteit daar staat de doodstraf op.
Wees blij dat er nog liefhebbers van dit ras zijn die er zo over denken.
En mensagressive stafford kruisingen daar is totaal geen plaats voor in onze maatschappij.
Zijn jullie de bijtincindenten vergeten die de krant hebben gehaald?
Voor mensagressieve honden is er in mijn optie helemaal geen plaats in deze maatschappij ongeacht het ras maar daar gaat het nu even niet om maar om hond van ts.
We weten eigenlijk nog niet eens of het een stafford mix is, de hond heeft een onbekende achtergrond, wie weet zit er wel helemaal geen staff in. Maar doet dat er eigenlijk iets toe?
Wat ik lees is dat de hond gehapt heeft naar mensen, niet met de bedoeling om kwaad te doen, met muilkorf lopen en afstand houden zou dan een oplossing kunnen zijn Een cursus BAT om de hond te begeleiden zou voor Buiten en misschien binnen ook een ondersteuning kunnen zijn.
Dochter heeft een goede band met de hond en hond vertrouwd haar zo te lezen, ze doen graag hersenwerkjes samen. Dat betekend toch ook heel veel, dat je dat als kind en hond samen hebt. Dat speelt dan ook nog eens mee voor ts.
Als ik alles nog eens doorneem is het grootste probleem het bezoek en het lange alleen zijn, en dus voor ts en het gezin een grote belemmering/belasting voor het sociale leven van het gezin.
Ik hoop erg dat Eliane haar aanbod aangenomen wordt. Ze lijkt mij iemand waar ts en de hond iets aan zouden kunnen hebben.
Lees de OP nog eens, of wacht laat ik eens aardig doen: De vrouw wou ons dochtertje een kus geven maar kwam daardoor te dicht bij Bo die haar uit het niets in haar been gebeten heeft. De vrouw is naar spoed moeten gaan en de wonde moest genaaid worden.
Ja joh noem het maar happen...
Soms vraag ik me af of men wel echt leest wat er geschreven word en dan haal ik maar 2 zinnen van TS naar boven.
Verblind door oogkleppen van dierenliefde?
Ik snap echt helemaal niets van deze discussie, soms wou ik dat ons (mag ik gebruiken, aangezien jij MOD was en ik een beheerder ben) forum nog leefde en de mensen daar kwamen ipv hier. Jammer dat Stefan zoveel heeft weggegooid voor we het over namen, want wat zou dat mogelijk ogen geopend hebben...
Sta ik met Liz te bakkeleien over wat een stafford behoort te zijn en wat niet hoort binnen ons ras, terwijl ze roeptoetert dat al onze honden dood moeten, want haar hondje loopt "gevaar",gaan ze hier bijtincidenten goed praten en moeten we aan de Holi GT. Ik snap er werkelijk niets meer van.
Liz HELP!
Waarom zo boos. Niemand roept toch goed idee, fijne hond en ga vooral zo door met je kind. De enige nuance is dat er een groepje is dat roept direct afmaken en een groep die zich afvraagt of de hond nog een kans zal hebben in een andere omgeving (met mitsen en maren). En die groep snapt ook wel dat een spuitje een optie kan zijn en dat het niet makkelijk is. Volgens mij maken jullie in jullie boosheid en frustratie de kloof veel groter dan hij werkelijk is. Ik geef zelf les, heb heel wat staffordachtigen langs zien komen want ze zijn in de mode. En ja ook wel kruisingen met karakters waar ik mijn bedenkingen bij had. Heb ook gezien wat een verschil een andere baas kan maken en ook dat het soms niet te veranderen is.
Ik ben het met je eens Klara, je verwoordt het goed.
Mick, blijkbaar sta je er niet voor open dat er in dit soort situaties verschillende meningen zijn, maar ga je de personen daarachter aanvallen, jammer. Ik zie het nut van zo'n discussie dan ook niet in, laat staan dat ik denk dat ts er wat mee opschiet. Ik ga het hier voorlopig bij laten.
Sterkte ts met de situatie en ik hoop dat je tot een goede oplossing komt!
Het happen/bijten, haal ik uit een teks van de ts:
Het bijten zelf was ook niet uit blinde agressie. Het gebeurde snel en ze liet direct terug los, het was niet echt dat ze wilde bijten om te verwonden.
maar ik denk dat de ts de hond zowiezo niet meerin zo'n situatie laat komen en bovendien een muilkorf kan omdoen?
Verder ben ik het met Klara eens.
Niemand zegt dat de situtie makkelijk is, maar niet iedereen zou via een beeldscherm de optie inslapen adviseren.
Wat zou er bijv.mis mee zijn als de hond zoals Joey bij mensen als Didy en haar man kwam, of bij een stichting als Melief? Misschien is dit ook wel niet mogelijk, maar hoe zou ik dat vanaf hier kunnen beoordelen? Dat is dan wat ik denk.
Wauw wat een reacties waar TS helemaal niets aan heeft en ook van enkele toegevoegde waarde zijn.
Kleuters reageer op wat er gevraagd is of wat het probleem is, maar ga geen onderlinge competitie aan!!!!
Ik ben nog maar kort lid hier en ik kan alleen maar concluderen dat er hier veel mensen reageren om gelijk te krijgen en niet in het belang van TS of hond reageren
Jij ook weer je minute of fame, moraalridder.
Lol en deze reactie dan
De toekomst van de hond van TS als ie naar het asiel gebracht zou worden. Nooit geweten dat honden ook echt kunnen huilen.
Een spuitje is zoveel humaner...
Eén of ander dom wicht weet niet waar ze het over heeft,het gaat niet over gelijk krijgen,het gaat over liefde voor honden allebei de partijen hebben het beste met de hond voor maar de ene partij snapt niet waar de passie vandaan komt en je hoopt met discussieren om ogen te openen in het belang van honden,niet uit eigenbelang.
Jeetje dit raakt toch echt diep in me hart
We hebben zelf staffordjes dat komt iets dieper binnen.
Ik hoop dat iedereen snapt wat Mick wil bereiken,dat er geen toekomst is voor bijtende staffords,je ze niet moet herplaatsen, ze van hot naar her gaan,opgesloten worden,vaak ook mishandeld,buiten in de koude worden gezet,en uiteindelijk belanden ze dan in een asiel.
Geef die honden een spuitje,ik snap die asielen ook niet,verlos die honden uit hun erbarmelijke omstandigheden.
In laten slapen is een daad van liefde en mededogen in deze gevallen.
Als er hechtingen nodig zijn, is het niet een snep of waarschuwing geweest. Ze kunnen echt heel goed doseren, dus dit was een gerichte beet, geen waarschuwing.
Denk je nu werkelijk dat de angst die er al jaren inzit er nog uit te krijgen is? Sorry voor mij gaat die bubbel niet op. Nogmaals de vraag, hoe zou jouw leven eruit zien als jij buiten je huis en zelfs in je huis, als bedreigend ervaar? Spiegel eens...
Helaas zijn mijn meningen gebaseerd op jaren lange ervaringen met dit type hond. Niet alleen als eigenaar, maar ook fokker en ras deskundige (je zou het zelfs GT mogen noemen, gezien ik ook wel eens bij mensen thuiskom bij problemen) en vraagbaak voor bepaalde instanties. Laten we eerlijk zijn, de kans dat deze hond goed terecht komt is zo goed als nihil! Kan je mooie voorbeelden hebben, van een enkel succesgeval, ik heb bergen voorbeelden van ellende. Kijk bv naar het hondje dat ik zonet plaatste (heeft na x jaar nu waarschijnlijk een huisje gevonden) en die hond was werkelijk helemaal niets mis mee, zowel karakter als gezondheid is het een stafford zoals het behoort te zijn, maar heeft er jaren gezeten. Dan praat ik nog niet eens over de risico's, die herplaatsten met zich meebrengt en al helemaal met een angstige hond.
Mijn vraag is aan jullie hoe fair is het voor de hond om deze na 8+ jaren te herplaatsen, wetende dat de kans klein is dat er net zo veel van gehouden zal worden als bij TS. Is het fair om de hond, nog meer schade aan te richten (mentaal), door haar weg te halen bij haar baas en opnieuw in een onbekende omgeving en mensen te zetten. Enige idee wat herplaatsen bij een dergelijke hond doet?
Dagelijkse praktijk in het asiel.
Doe jezelf en de dieren een plezier, ga naar het asiel, praat daar met mensen die er werken. Ga vervolgens eens kijken wie je vandaag een lekker rondje buiten gunt en neem zo'n hondje eens mee naar buiten voor een wandeling en 1 op 1 aandacht. Zowel asiel als de hond zullen je zeer dankbaar zijn. Kleine moeite, enorm plezier!
ja, als je je verdiept in de wereld van de herplaatsers is er veel leed en ook de zorgen om waar ze dan terechtkomen.
Lola zat vier jaar in een vreselijk asiel, maar bij ons heeft ze toch nog vijf mooie jaren mogen hebben. Dus lastig beoordelen of die vijf jaren de moeite waard waren voor haar of dat ze liever ingeslapen had geweest.
Ik hoop en denk het wel dat ze die jaren gewaardeerd heeft, ik heb met geen hond zo'n speciale band gehad als met haar en heb van haar enorm veel geleerd over honden en hun communicatie.
Maar ik begrijp helemaal niet uit de reakties van de ts dat hij zijn hond naar het asiel wil brengen, nog niet eens of hij beslist heeft over wel of niet herplaatsen. Wel zou je via een asiel kunnen werken natuurlijk.
Maar allereerst dus iemand als bijv. Eliane erbij halen om de hond te beoordelen, Nelis Verhoeven lijkt me ook een goede keuze, mocht Eliane bijv. te ver weg wonen. Dat lijkt mij op dit moment de stap om te nemen.
Ziggy was een pijnlijke leering. Vergeet nooit hoe ie erbij zat toen we hem gingen halen. In een achtertuintje bezaai met glas (bierflesjes stuk gegooid, waarschijnlijk naar hem gegooid), poten helemaal stuk, een houten (verrot) doos om in te slapen en zo leefde hij al minimaal een maand. Helaas heb ik een dergelijk tafereel vaker mogen aanschouwen in de afgelopen jaren.
Zou willen dat jullie een deel van de beelden die ik heb, zouden kunnen zien, nee ervaren, zou wellicht helpen het totaal beeld te vormen. Misschien zouden jullie me dan begrijpen. Niet dat ik jullie die spookbeelden gun, maar dat is wel de harde realiteit.
ik snap je, maar dat is naar mijn mening niet aan ons om dat te kunnen beoordelen. En in een asiel zou ik haar zeker niet opnemen trouwens. Maar dus wel contact opnemen met een goede betrouwbare gt.
En ik heb met Lola wel wat ervaring, in huis viel ze uit, ik ben zelf gebeten. En haar hele vijf jaren heb ik voorzichtig gedaan altijd met beleid met haar omgegaan, buiten altijd met bogen maken om mensen heen, niet laten aaien etc.
En Jenna de herplaatser die ik nu heb, gromt ook soms naar mensen of kinderen, ze houdt ook niet van andere honden. Maar ik denk dat zij geen bijter is, alleen ga ik dat natuurlijk niet uitproberen. Ze blijft aan de lijn en we houden afstand. Dat is onze manier van wandelen die ik inmiddels als heel normaal ben gaan beschouwen, met Lola al en nu met Jenna. En ik heb het gevoel dat beiden toch best een fijn leven hadden/hebben.
Ik haal uit zijn tekst dat ie twijfelt en het als een mogelijke optie ziet.
Als TS aangeeft in welke regio te wonen, kan ik wellicht ook wel helpen. Heb veel contacten in het wereldje.
Maar je kan aan jouw 2 herplaatsers toch niet de hele hondenwereld beoordelen?
Natuurlijk niet, ik heb daarom ook de ts laten weten dat mijn reakties alleen meedenken en delen van eigen ervaringen zijn. Waar hij ook vroeg.
Wat een verdrietige foto, daar kun je toch om janken.
Een kennis heeft ook zo'n hond uit het asiel gehaald jaren geleden, die stafford was opgegeven, eigenlijk was zij zijn laatste kans, hij zat er al jaren, ook gebracht na een knokpartij, hij had ook vreselijke littekens over zijn hele lijf. En eerlijk is eerlijk, inmiddels al 5 jaar bij haar en gaat super goed. Hij leeft een heerlijk leventje in de Betuwe
Ik heb een hond uit dezelfde omstandigheden gehaald, binnenplaats, tussen afval, stront en ijzer. Geen mand geen voer. Alleen dit was een cocker bouvier kruising. Zijn angst was naar binnen gericht, bevriezen of vluchten. We hebben met engelen geduld er een gelukkige hond van weten te maken. Maar 1 x goed stress (naar de dierenarts bijv) en een fikse terugval in gedrag.
Is het zo dat bij een Stafford (achtige) angst naar buiten is gericht?
Mijn ervaring, ook met mijn tweede herplaatser, is dat ze ondanks dat ze zoveel zekerder zijn, ze bij fikse stress situaties terug vallen richting het oude gedrag, het gedrag waar ze op overleefd hebben..
Ik denk! dat het veelal naar buiten is bij stafford (achtige), althans dat is mijn ervaring.
Het oude gedrag is de survival modus, dus niet vreemd dat ze terugvallen in het oude gedrag.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?