Frustraties in de herfst

" Maar 1 dag vuurwerk in het jaar zegt men dan... Dit is dag 10 al wel sinds Oudjaarsdag. 
Bok verbranden, hoort dus ook vuurwerk bij.  "

Ruby88

1 dag? was dat maar waar, in Oktober begint het hier en het houd pas op in februari.

Als dat zo zou zijn, 1 dag, dan zou ik niet tegen vuurwerk zijn.

Pff bokverbranden, gelukkig woon ik dan boven de rivieren waar ze carnaval zien alleen om dronken te worden, te vechten en te vernielen.

" Wat ook irritant is: als je hond na 5 km snuffelen, 20 keer hurken en duizend keer draaien eindelijk een geschikt plekje heeft gevonden om een drolletje te draaien.. en dat er dan in ene een blaadje voorbij waait!! AAAAAA!! Daar gaan we weer..    "

Hilde & Twinko

Mijn wandelhond zet zich gewoon neer, (meestal) zonder waarschuwing, maakt niet uit waar... Ik weet niet wat je liever hebt. :') Is soms nogal ongemakkelijk zo midden in het winkelcentrum.. Gelukkig poept hij niet overdreven vaak. 

De BC van mijn vrienden daarin tegen... Man, ik heb dat beest op die manier eens bijna omver gereden tijdens het skaten. We waren vrij snel aan het gaan, volgens mij net een stukje bergaf en zij liep voor mijn longboard. Plots maakt ze een NOODSTOP, loopt nog een beetje 'gehurkt' door en laat een drol vliegen.. Ja, zo snel kon ik dus niet stoppen. x) Hing er mooi stront aan mijn wielen, en bedankt. :') (En dit is iets wat ze helaas vaker doet, kwam niet per se uit 'hoge nood', we waren al een paar uur buiten)

Sorry ik zal het nooit meer doen. Ik verwijder mijn post

Ik snap je reactie niet, niemand heeft toch iets tegen jou gezegd? 

Penny heeft net tijdens de wandeling een haas gevonden. Ik dacht altijd dat ze daar niet echt op zou reageren, ze reageert namelijk ook niet op fazanten als die van haar weg rennen. Blijkbaar zijn hazen heel anders, ze ging er direct achteraan. Ik begon meteen te schreeuwen dat ze moest wachten, maar daar reageerde de ze niet op.

Gelukkig was hij veel te snel en kon ze niet eens in de buurt komen. Ze gaf ook heel snel weer op toen de afstand te groot werd.

Ze liep alleen wel een beetje mank met een van haar voorpoten. Ze lette niet op en struikelde over een graspol. Het is niet ernstig want na een massage was er niets meer aan de hand.

Ik ga haar nu dus maar vaker aangelijnd houden. Ik heb een hekel aan mensen die hun hond laten jagen dus ik ga het zeker niet toelaten. Ik was sowieso al van plan haar nu meer aan de lijn te houden vanwege broedseizoen.

Bemoeiende mensen pff.. Zit ik met dolcinea in de bus.. Gaan we uitstappen en dan wilt dolcinea uit de bus gaan en stond vast bij de deur (zaten voorin zitten en we altijd en dolcinea  wilt dan nog welles van de verhoging afgaan) daar zat deze buschauffeur mevrouw over te zeuren dat ik bij de deur moest zitten want dat zou beter voor der zijn dan kan ze kijken naar buiten. Zitten altijd hier zodat mensen ons niet lastig vallen en dolcinea lekker rustig kan liggen. ze moet nog leren wachren ben k mee bezig dus wou ze al naar de deur naar buiten gaat die vrouw zeggen jaa ze vind 't helemaal niet leuk en wil weg enzovoort terwijl dat niet zo is. Want dolcinea vind autorijden en openbaar vervoer niet erg gaat eigelijk altijd lekker rustig liggen slapen of komt met me knuffelen. Dus ik gaf aan dat dat niet zo was en of die mevrouw zich er niet mee wou bemoeien bleef wel netjes en rustig maar het is zo vervelend als mensen dat doen

Pff heel herkenbaar dit! Ik met m'n stomme hoofd dacht niet na over een weiland (waar honden los mogen) dat er wel eens ergens een haas verstopt kon zitten oid. Nou wel dus.. Vlak voor z'n neus sprong er 1 op, Link er achteraan en rennen dat ze deden! Over sloten en door prikkeldraad zo een ander weiland in  En niet luisteren natuurlijk, kon hem wel wat! Daar gaat hij echt nooit meer los, misschien als hij een ouwe sok is geworden... 

Oei dat is wel wat erger dan bij Penny, door sloten en prikkeldraad. Ik hoop dat Link daarbij niet gewond is geraakt?

Penny zat hem hooguit 15 seconden achterna, waarschijnlijk zelfs minder. Penny reageerde ook niet op commando's en dat was echt een flinke teleurstelling voor mij. Vorige week rende er ook een haas voor ons weg op een ander weiland, die rende op een grotere afstand en daar keek Penny alleen maar naar. Daarom ging ik er van uit dat ze in zo'n situatie als vandaag zo weer terug zou komen op commando, maar niet dus. Ik was echt teleurgesteld (en verbaast).

Honden mogen daar waar ik liep niet los, sowieso maar op heel weinig plekken hier. Niemand houd zich hier aan de regels en sinds Penny veel makkelijker is geworden met andere honden heb ik besloten maar gewoon mee te doen (natuurlijk wel op zo'n manier niemand er mogelijk last van kan hebben). Het weiland waar dit op gebeurde wordt vaak gebruikt door mensen met moeilijke honden, het is daar echt ideaal voor (omheind en overzichtelijk). De eigenaar van het weiland weet het volgens mij ook en die maakt het niets uit.

Penny gaat daar vanaf nu sowieso veel minder los. Er zitten vogelsoorten die beschermd zijn en daar waarschijnlijk ook gaan broeden. Ik wil absoluut niet dat Penny iets verstoort.

Mijn irritatie?

De Libelle die artikelen over honden plaatst.

Laatst al een volledig artikel over de beste familiehonden (waar zeker enkele rassen tussenstonden die bij verkeerde begeleiding helemaal niemand meer binnenlaten).

Nu weer een artikel over de beste hondenrassen als je alleen woont. 

O.a. Akita, rottweiler, dobberman, bullmastiff.

Tuurlijl zijn dit vast heel vaak fantastische honden maar ik denk gewoon dat zo'n tijdschrift dat niet zomaar aan iedereen moet gaan aanbevelen. 

Ze probeerde niet even een praatje aan te knopen.. En ik vroeg normaal of ze er niet mee wou bemoeien en daarbij weet Ik dat het helpt tegen misselijkheid maar zaten letterlijk al bij het raam.. Want zaten vooraan..

En ik mag best vervelend vinden dat mensen zich met mij bemoeien. 

En ik weet dat mensen je aanspreken als je een hond bij je hebt.

Maar goed ga hier verder niet over discuseren gebeurd is gebeurd  en dit mag jij natuurlijk vinden als jouw mening. 

Geen haas maar wel konijnen. Die zitten hier in de weides en Maylo gaat er achteraan. Nu is hij voor een jachthond wel makkelijk terug te roepen en hij gaat niet verder dan de begroeiing. Ik laat hem dan ook gewoon los....zou een ander verhaal zijn als hij echt opzoek ging......wat bijv. Zijn vriendje Kenny doet en dan niet meer terug komen. 

Maar ik stoor me er niet aan haha Maylo komt terug als ik hem roep....een kat dat is een ander verhaal.....

Penny gaat gelukkig ook niet op zoek, die was totaal niet bezig met zoeken naar dieren. Ze was gewoon aan het snuffelen en toen sprong die haas plotseling voor haar weg.

Ik bedenk me nu dat het misschien ook aan mijn reactie lag dat ze niet reageerde. Ik schrok want ze is in haar hele leven nog nooit achter een konijn of haas aan gegaan. Ik begon dus meteen op mijn allerhardst allerlei commando's te schreeuwen. Misschien was ze wel terug gekomen als ik gewoon rustig 1 duidelijk commando gaf.

Laatst was ze met een hond aan het spelen, die zag een andere hond dus rende weg. Penny ging er achteraan want die was (voor haar gevoel) nog steeds aan het spelen. Ze waren toen heel snel heel ver weg. Ik riep uiteindelijk 1 keer omdat ik het te ver vond en toen kwam ze echt direct, ondanks dat ze helemaal gefocust op die hond was. Toen riep ik ook gewoon rustig en duidelijk omdat ik wist dat ze toch wel luisterde.

Konijnen laat Penny trouwens met rust, ook als ze voor haar weg rennen. Dat is dus ook zo vreemd, konijnen zijn niet interessant maar hazen blijkbaar wel...

Ja Maylo gaat ook er achteraan als ze net vlak voor zijn neus zitten :) begrijpelijk ergens ook, tis iets wat ineens weg schiet. Denk dat er maar weinig honden zijn die daar niet op reageren. 

En misschien inderdaad door reactie dat ze zoiets had van doei! ik schrik er eigenlijk niet meer van dus ik fluit 1 a 3x (heb hem een fluitsignaal aangeleerd om te komen) en zoniet dan loop ik door, weet tie ook. Nu gaat Maylo wel niet de begroeiing in en kan ik hem dus echt zien. 

Katten dan ben ik wel alert op omdat hij echt doorgaat tot dat de kat ergens hoog zit en dan juist door de begroeiing gaat. Nu weet ik inmiddels waar de katten kunnen zitten en blijft hij vast op die plekken. 

Vanmorgen kwamen we er 3 tegen....hel...is dat...soms kunnen we ze passeren zonder probleem en soms moet de hele buurt weten dat er een kat zit. 

Lang geen frustratie meer gehad.

Maar nu.. 

Ik ben eergisteren door mijn rug gegaan. Waardoor May eigenlijk alleen door het park heeft gelopen. Daarnaast liep ze mank dus mocht ze ook niet meer. Maargoed. Loopt mijn vader gister door het park met May. Want ja ik kan het niet zo best.. 

En May blaft een hond, herder, af. Zegt er een vrouw die daar dagelijks loopt tegen iederen incl de baas van die herder. Tja dat is ook zo een vals kreng. Over May.

Dat ik denk gohh tegen mij zeg je altijd dat ze zo lief is. 

Ik loop vandaag wat beter. Loop door t park. Kom dezelfde herder tegen. Ik weet dat May hem niet mag. Ze liep al bij hem weg.net als ik. Maaar de herder komt alsnog naar haar toe. May der staart staat altijd als krul. Maar die had ze al volledig naar beneden gedaan. Ik vind het een duidelijk signaal. Maar die hond niet. De baas keek ejgenlijk niet op of om want in gesprek. De herder blijft snuffelen. May gaat erbij zitten maaar hond blijft aan der willen snuffelen. May blaft af. Herder loopt weg. Man kijkt me geirriteerd aan.

Dat ik dacht tja als het gjster ook zo ging. En die kans is grrot. Dan vind ik zoiezo die opmerking ernstig ongepast en ten tweede snap ik niet dat hij niet gewoon zijn hond weghoud.

Waarom ik niet ingreep ik loip nou ook weer niet zo perfect dat ik daar 1.2.3 was daarnaasr blaft May netjes af. 

Overigens de frustratie is het gedrag van mensen onderling. Tegen de een dit zeggen en de ander dat. Wees gewoon eerlijk, doe ik ook! Al verwoord ik het zo vriendelijk mogelijk.

Nee gelukkig had Link niks, hij kwam heel blij bij ons terug 

Vandaag (bijna) opnieuw zo'n situatie; andere plek, ander dier.

We liepen op de zandvlakte en ik zag in de verre verte 2 hertjes (zie er normaal nooit iets!) dus ik pakte gelijk Link voor het geval dat. Ging prima, Link zag ze niet eens. Toen ze weg waren heb ik hem weer losgelaten, allemaal prima. Kwartiertje later kwamen we ten hoogte van waar die dieren waren en Link gelijk met z'n neus plat op de grond de sporen volgen (die kon je ook nog zien). Ook direct zo'n snel tempo, bijna rennen... Maar gelukkig luisterde hij nu wel na een tweede keer roepen (scheelde dat hij niks zag wegrennen natuurlijk). Gelijk maar aangelijnd voor het geval ze ineens weer tevoorschijn komen. Als hij ze dichtbij had gezien was hij er achteraan gegaan denk ik. Van veraf zien kan ik hem nog wel makkelijk bij mij roepen 

Vind het sinds die situatie met dat konijn soms gewoon eng om hem los te laten.. terwijl hij altijd super luisterde  Wil hem ook wel het vertrouwen geven maar zoals vandaag dan ook weer schrik ik er toch gelijk van..

Fresta, het ging vandaag toch goed? Je was een vervelende situatie voor, dat heb je goed gedaan.

Blijf oefenen. Houd lekkere dingen bij je tijdens de wandeling en zorg dat 'hierkomen' altijd leuk is, je krijgt dan immers wat lekkers. Tussendoor even aan lijnen en een paar meter verder weer loslaten.

Blijf vertrouwen houden. Ja, het kan een keer verkeerd gaan, maar jullie mogen ook leren.

@Maylo, Edje en Ziko † en baasje Laura: Ik ben het totaal niet gewend dus ik schrok echt heel erg. Ik ga volgende keer ook proberen rustiger te roepen, waarschijnlijk komt ze dan wel sneller. Ik ga haar daar nu ook meer aan de lijn houden. Het gras is daar te hoog om te zien of er iets zit en ik wil dit echt voorkomen.

Katten zijn hier ook een drama. Gelukkig komen ze niet in het natuurgebied en kom ik ze alleen in het dorp tegen, anders kon Penny nergens los. Ze is er heel erg bang voor en gaat dan heel erg agressief doen. Soms is ze goed af te leiden, maar soms ook helemaal niet. Ik snap nog steeds niet waarom ze zo idioot doet, ze heeft nog nooit contact gemaakt met een kat en heeft dus geen slechte ervaringen

@Link: Gelukkig was hij oké. Ik snap wel dat hij blij was, waarschijnlijk had hij veel plezier

Penny zoekt niet naar wild, maar wel naar eten en dat gaat precies op dezelfde manier. Neus omlaag en rennend het spoor volgen. Normaal betekend het brood of poep en normaal kan ik haar wel uit die fixatie krijgen, maar er is 1 situatie waarbij het niet lukt en dat is als er ergens een bbq aan staat.

Penny is jaren geleden een keer op een bbq veld met allemaal buitenlanders terecht gekomen. Die schrokken en rende gillend weg, Penny greep haar kans en rende het hele veld over, overal eten stelen... Uiteindelijk rende ze echt met hele tassen met eten rond. Ik schaamde me helemaal kapot want ik kreeg haar gewoon niet te pakken

Nu lijkt het wel alsof Penny elke keer als ze bbq geur ruikt die herinnering weer terug krijgt. Ze wilt dan meteen opzoek naar waar die geur vandaan komt en is dan niet te stoppen. Vorige zomer ging het weer bijna mis. Ik rende echt schreeuwend achter haar aan terwijl ze langs een bbq veld rende om een ingang te zoeken. Gelukkig kon ik haar op tijd vangen.

Zij gaat nu zodra ik ergens een bbq ruik aan de lijn. Ik wil echt nooit meer meemaken dat het weer een keer mis gaat.

Ik snap ook dat jij dat vertrouwen in Link kwijt raakt, het is heel vervelend om te zien dat je altijd goed luisterende hond dan plotseling niet meer bereikbaar is. Penny durf ik na dat met die haas nog wel los te laten, maar ik kijk nu wel goed naar waar ik het doe. Ik doe het alleen nog maar als ik echt zeker weet dat ze er niet zitten, anders blijft ze aan de lijn.

Ik baal er ook wel van dat het gebeurde. Vanochtend liep ik daar weer met Penny aan de rollijn. Ik vond het echt sneu want Penny kreeg daar altijd zo veel ruimte, ik vertrouwde haar echt volledig. Nu zat ze aan een (voor haar) korte lijn en ze was echt niet blij

Nog even een eigen frustratie

Donderdag ging ik naar de bus om naar school te gaan, toen zag ik iemand die ik kende met haar twee honden langs het water staan. Ze deed een beetje paniekerig dus ik stopte en ging kijken. Aan de overkant lag een muskus eend (die hebben we veel in het dorp), hij lag halfdood in het gras. Ik vroeg wat er was gebeurt, ze zei dat haar Akita hem had aangevallen. Hij was helemaal uit het recreatie gebied gerend om hem aan te vallen. Ik gaf aan dat dat kan gebeuren maar dat ze wel de dierenambulance moest bellen. Dat zou ze doen en ik geloofde dat ook want ze leek echt geschrokken.

Vanochtend kwam ik haar weer tegen, in het aanlijngebied en dan ook precies het gebied waar de meeste (zeldzame) watervogels zitten. Het eerste wat ik zag was dat die hond achter een paar zwanen aan zat, die zwanen waren helemaal in paniek en die Akita bleef maar naar ze uitvallen en happen. Die vrouw deed niets, niet roepen, niet die hond vast pakken, gewoon helemaal niets

Ik liep snel door want ik had geen zin om haar tegen te komen, ik ga dan toch weer ruzie maken. Uiteindelijk haalde ze mij en Penny toch in, die hond was eindelijk weer bij haar. Penny en die hond hadden even contact en daarna begon die hond weer met jagen. Hij probeerde de vogels van een afgesloten weiland te jagen. Die vrouw deed nog steeds helemaal niets.

Uiteindelijk vond hij een ingang van zo'n weiland. Hij keek nog naar zijn eigenaar voor toestemming, maar die vrouw keek niet eens naar hem. Hij ging er dus in en joeg alle watervogels weg, inclusief bedreigde soorten waar het heel slecht mee gaat. Die vrouw kon het niets schelen en die hond bleef maar door gaan, steeds verder dat weiland in, steeds meer van die vogels weg jagen

Ik wordt daar zó boos van. Nu is het broedseizoen, dat betekend dat die dieren rust moeten hebben en juist op die plek zitten soorten waar het niet goed mee gaat. Straks zijn daar nesten met eieren of zijn er jonge vogeltjes. Als die hond daar dan weer los loopt maakt hij gewoon alles dood en dan gaat het nog slechter met die soorten. Ik wordt er echt zo boos en verdrietig van.

Ik vind dit soort mensen zo walgelijk en zo triest. Die maken met hun hond de natuur kapot. Zijn waarschijnlijk ook mensen die zelf het schijt aan de natuur hebben Echt om te kotsen.

Ik heb misschien heel makkelijk praat met een hond die 0,0 om andere dieren geeft en er dus niet achteraan gaat. En ze ook geen pijn doet. Maar zou ze dus andere wezens lastig vallen dan ging de mijne pertinent aan de lijn en kwam daar nooit meer van af. Nooit over mijn  hart dat mijn hond een ander levend dier de dood injaagt.

Hier in dit filmpje lok ik Shadow zelf na de muis toe. Na een paar sec in haar interesse totaal weg.  

Maar zelfs als ze zich voor haar neus aanbieden (waarschijnlijk mankeert die muis iets) boeit het haar nog niks.

Muis en Shadow hebben neus neus contact. En ze doet niks. Zelfs de muis niet

" Fresta, het ging vandaag toch goed? Je was een vervelende situatie voor, dat heb je goed gedaan.
Blijf oefenen. Houd lekkere dingen bij je tijdens de wandeling en zorg dat 'hierkomen' altijd leuk is, je krijgt dan immers wat lekkers. Tussendoor even aan lijnen en een paar meter verder weer loslaten.
 
Blijf vertrouwen houden. Ja, het kan een keer verkeerd gaan, maar jullie mogen ook leren. "

Ruby88

Ja ik weet dat ik vertrouwen moet houden maar het is even een beetje lastig na zo'n ervaring.. Komt vast wel weer terug (hoop ik). Heb vaak/altijd wel iets lekkers bij mij maar eten doet hem niet zoveel, erg lastig (behalve slagroom maar dat ga ik niet meenemen ). Op dat moment van de haas toen hij eindelijk terug kwam ben ik ook niet boos op hem geworden hoor, kon er nog een goedzo uitdrukken en toen gauw aangelijnd  

@Melissa ik denk dat Link dat gevoel/idee ook had bij de geur van die herten, dat het hele idee van die haas terug kwam. Zoals jouw Penny dat dus heeft bij een bbq geur  Dat moet schrikken zijn geweest zeg! En vooral dan je hond niet te pakken kunnen krijgen! 

Dit is wel echt verschrikkelijk zeg!  Hoe kunnen mensen dat toelaten he.. En dat ik er dan dus al van baalde dat Link achter een haasje aan ging op een plek waar ze los mogen. Link zou net als Shadow ze ook niks doen, hij heeft wel eens in een hok met konijnen gestaan en dan snuffelt hij ook alleen maar. Maar als iets rent wil hij er achteraan bij andere honden net zo maar dan kan ik hem tenminste makkelijk terugroepen. 

Ik kan er ook echt niet tegen. Ik heb het gefilmd en ik ben nog naar het bezoekerscentrum van het gebied gegaan om een melding er van te maken, maar natuurlijk was deze zoals altijd weer dicht (het licht was wel aan dus er waren gewoon mensen, de deur zat alleen op slot). Ik ga vrijdag (zijn ze volgens internet open) weer proberen. Ik voelde me thuis echt heel vervelend. Ik heb wel nog gecontroleerd of er dode of gewonde vogels waren achtergebleven maar die waren er gelukkig niet.

Penny is ook heel lief naar dieren (met een uitzondering van hazen, muizen en katten dan). Samen hebben we al meerdere dieren gered.

Ze vond vorige zomer een heel klein vogeltje wat net was uitgevlogen. Daar deed ze zo voorzichtig mee. Ik heb dat vogeltje toen opgepakt om te kijken of hij gewond was en Penny snuffelde er gewoon voorzichtig aan. Gelukkig was hij helemaal in orde en kon hij weer terug in de struiken (vond de moeder wel fijn, die zat op een afstand paniekerig te fluiten)

Ik heb ook een keer een jonge kraai gevonden. Die was ook al uitgevlogen, maar zat helemaal doorweekt op de grond in een losloopgebied. Penny liep los en deed gewoon helemaal niets tegen hem. Ik had hem opgepakt en op een struik gezet zodat hij veilig was.

Verder heb ik een keer een muskus eend 'gered'. Hij verdronk bijna dus ik viste hem uit het water. Penny was toen ook los en liep er gewoon bij. Helaas was die zo zwaar gewond, zijn hele buik lag open (waarschijnlijk ook door een hond), die kon echt niet meer gered worden. Die is met de dierenambulance mee gegaan.

En Penny heeft mij een keer geholpen met een vangen van een tamme rat. Die was waarschijnlijk gedumpt en hij was duidelijk ziek. Ik kon hem niet meer vinden dus ik liet Penny zoeken. Die vond hem en dook toen op hem zonder hem te beschadigen. Ik kon hem toen pakken en meenemen naar huis.

Ik snap dat het makkelijker is als je hond zo lief is naar andere dieren, maar toch zou ik een jagende hond nooit los laten op plekken waar dieren zitten, dat is gewoon niet goed.

@Link: het was wel schrikken, maar ik schaamde me vooral heel erg. Het was mijn verjaardag (op mijn verjaardag gebeurt er altijd iets met Penny, het jaar daarna at ze een schaal met rozijnen leeg...) dus er was familie bij. Penny rende gewoon rond, ik deed er alles aan om haar te vangen en te roepen maar ze was onbereikbaar. Er waren mensen die probeerde haar in te sluiten zodat ik haar kon vangen, maar ze vonden het eng waardoor Penny bleef ontsnappen.

Ik snap haar wel, al dat lekkere eten, die schreeuwende en gillende mensen om haar heen en dan ook nog eens een baasje die schreeuwend achter haar aan rende, ik snap dat ze niet meer bereikbaar was. Maar ik voelde me wel heel lang daarna nog vervelend. Gelukkig is het nu denk ik wel anders. Ze luisterde toen al niet zo goed en onze band was ook nog niet zo sterk.

En ik snap ook niet dat mensen het kunnen toelaten dat hun hond zo achter watervogels aan gaat, ik denk dat ze weten dat ze toch geen controle hebben en daarom maar niets proberen, maar dat is natuurlijk totaal geen excuus. Ik voelde me na dat met die haas ook vervelend, maar dat soort dingen zijn ongelukjes, je kan dat niet voorkomen. Dit is gewoon bewust, met opzet. Die hond stond nog voor de ingang te twijfelen, als ze dan had geroepen had hij nog geluisterd. Maar ze riep niet, ze liep gewoon door.

Kijk ik snap ook wel dat het in een split second heus wel is een eigenaar overkomt dat zijn hond weg is. Maar zoals jij het beschrijft dat ze er gewoon het lak aan heeft. Ja daar heb ik geen woorden voor.  En zo zijn er nog wel meer die daar lak aan hebben. Hoe vaak lees je niet dat er een baby ree is vermoord voor de lol of schapen die zijn doodgebeten voor de lol en dan niet door een wolf maar gewoon door een huishond. Omdat iemand blijkbaar niet de kennis en macht had om zijn hond netjes aan een lijn te houden bij dieren.

Jonge vogels moet je met rust laten: https://www.vogelbescherming.nl/actueel/bericht/laat-jonge-vogels-met-rust-1

Dat weet ik, ik heb een jaar lang in een vogelopvang gewerkt.

Ik dacht dat hij gewond was omdat zijn kop nat was en het leek op bloed. Ik pakte hem daarom op om te kijken maar gelukkig was het water en was er dus niets aan de hand. Toen heb ik hem weer gewoon terug gezet. Als hij niet nat was (en dus niet gewond leek) had ik hem niet aangeraakt.

Ik ben er nu echt helemaal klaar mee, ik ben zo boos

Het begon vanochtend. Er zat vanochtend weer een muskuseend in de straat. Ik wilde net het losloopgebied in lopen en toen zag ik achter mij een weimaraner (die een andere muskuseend ook al een keer te pakken heeft gehad) wegrennen. Die was blijkbaar losgelaten en ging achter die eend aan. Een van de vriendinnen van de eigenaar schreeuwde meteen: 'LUNA NEE!!!'. De eigenaar werd toen boos en zei meteen: 'Nee het is een jachthond!' tegen haar vriendin (dus in andere woorden, die hond mocht er niet voor gecorrigeerd worden want hij hoort te jagen ). Ik was eerst nog van plan gewoon door te lopen omdat ik anders ruzie zou krijgen en het dan 3 tegen 1 werd, maar die opmerking maakte mij zo boos.

Ik ging er naar toe en zei meteen: 'waarom loopt ze dan niet gewoon aan de lijn als ze een jachthond is? Ze mogen hier niet eens los.' (was nog voor het losloopgebied). Alle drie begonnen meteen naar mij te schreeuwen (zelfs diegene die de hond wilde tegen houden en waar ik het dus voor op nam). Ik bleef toen herhalen dat die hond gewoon aan de lijn hoorde en totaal niet luisterde. De eigenares probeerde die hond toen zo snel mogelijk te vangen (om het tegendeel te bewijzen) maar die hond rende alle kanten op en ging ook naar een aangelijnde hond. Uiteindelijk konden ze die hond aanlijnen en toen bleven ze naar mij schreeuwen. Ik zei toen nog 'leer hem normaal aan de riem te lopen en dan hoef je haar ook niet overal los te laten' (die hond sleept die eigenares altijd de hele straat door en wordt daarom altijd losgelaten), daarna liep ik maar gewoon weg. Er viel toch niet mee te praten.

Deze middag was nog erger. Mijn moeder en ik liepen gewoon rustig naar huis, die eend zat er nog. Toen kwam er plotseling door de straat een poedel voorbij stormen. Ik ken die poedel en de eigenares. Ik heb in het losloopgebied een hele grote ruzie met haar gehad omdat die poedel zo vervelend deed. Die vrouw denkt dat ze alles weet want ze is dierenarts. Nu rent die poedel regelmatig het hele dorp door omdat hij weg loopt. Penny viel uit want ik zag hem niet op tijd. Ik bleef toen nog een tijdje toekijken en met Penny oefenen (hij bleef heen en weer rennen). Uiteindelijk zag die hond die eend, hij stormde er op af en dook er op. Ik begon meteen echt op mijn allerhardst te schreeuwen en rende er op af om dat arme beest te redden. Die eend wist steeds kort te ontsnappen en vervolgens greep die poedel hem weer. Ik ben er naar toe gerend, heb zo hard mogelijk geschreeuwd en probeerde die hond met Penny's riem te slaan. Uiteindelijk kwam er nog een andere hondenbezitter bij, die liet alle riemen meteen vallen en begon te helpen met die hond wegjagen. Gelukkig wist die eend na een tijdje het water te bereiken en was hij eindelijk veilig.

Toen kwam de eigenares er aan, heel langzaam met haar auto. Ze stapte helemaal relaxt uit en ging vanaf de weg wachten op haar hond die helemaal gefixeerd rondjes om het water bleef rennen. Mijn moeder en ik zeiden er allebei wat van en die reactie van die vrouw was echt vreemd. Ze gaf aan dat de hond er alleen maar achteraan ging maar verder niets deed (die hond had die eend in zijn bek!  ) Het was blijkbaar een puber (van 3 jaar?!) die altijd weg liep, niet luisterde en zich ook niet liet pakken. Ze zei het alsof het helemaal normaal was. Ik gaf toen aan dat hij aan de lijn moest en toen zei ze lachend 'ja als ik op tijd ben'. Ik was echt verbaast. Ik zei toen nog dat hij meerdere keren bijna is aangereden maar dat interesseerde haar helemaal niets. Na een tijdje wist ze hem eindelijk te vangen en ging ze er snel vandoor (meerdere mensen stonden inmiddels toe te kijken).

Echt niet normaal hoe mensen uit dit dorp zich gedragen

Er is iemand die zich inzet voor deze eenden dus ik ga even kijken hoe ik contact met dat persoon kan opnemen. Als het zo door redden die eenden het einde van volgende week niet eens, en dat terwijl dit gewoon een straat is waar honden gewoon aan de lijn moeten

Dit soort eenden zijn het:

Grootste frustratie voor mij dit moment De zogenaamde wereld verbeteraars *Kots* Prima dat je een hondje wil "redden" uit een ander land en je hier voor staat maar please dring het niet zo op. Prima dat je een warmte pomp geval in je huis wil want HET klimaat maar hou het lekker voor jezelf niemand vind mijn verwarming ook maar een klein beetje interresant. Prima dat je geen vlees meer eet maar daar hoeft niemand elke 5 minuten aan herinnert te worden.

Kunnen we met z'n alle gewoon weer even normaal doen!

*Ademt uit* 

Zo dat is ook weer van mn hart 

Nederland sluit 3/4 kolencentrales, China opent er 1000+.

Zolang niet elk land goed z'n best doet, komt er niks van terecht. 

Natuurlijk kun je met bepaalde dingen rekening houden, maar ik zou er geen stuk vlees minder om eten, met openbaar vervoer naar m'n werk ben ik een uur langer onderweg, op de fiets een half uur langer maar in het donker te gevaarlijk omdat ik door een slecht stuk van de stad moet. 

Ik houd op andere manieren rekening, stroomverbruik minder door stekkers uit het contact te halen als je ze niet gebruikt, fiets pakken waar mogelijk is, goed recyclen, kleding en andere niet meer door mij gebruikte spullen naar de kringloop brengen enz.

Maar dat loop ik normaal niet tegen de hele wereld te verkondigen. Iedereen doet datgene wat die kan en waar die zich goed bij voelt.