Overmatig kwijlen

Wat Fijn dat Duke dat eten nu lekker vind en het binnen houdt.... 

Daar gaat het nu even om. 

Je leeft tussen hoop en vrees en dat is een ellendige rollercoaster.

Belangrijk  is nu om om te schakelen naar het leven per dag. Probeer niet te ver voor uit te denken en 'wat als'

Dat weet je nl niet

Het leven voor Duke en jullie is hier en nu....... 

Gaat het vandaag goed? Fijn, hou vast dat gevoel en geniet ervan. Gaat het vandaag niet? Bekijk hoe je het nu wat comfortabeler kunt maken. 

Hier en nu. Morgen is weer een ander verhaal.... 

Heel veel sterkte! 

Blijft pijnlijk en moeilijk. 

Volg vooral je gevoel. 

Geef die grote beer nog maar een flinke knuffel! 

Dus 70, 75% van zijn maag is aangetast, als ik het goed begrijp?

Dus de uitslag van het biopt afwachten. Als dit van een maagzweer zou komen. Hoe zien ze dan een behandeling en welk resultaat verwacht men dan?

" Niet alleen eten binnen houden,je ziet het aan hun ogen wanneer het genoeg is geweest.
Ik denk dat je pas rationeel kan denken als je de uitslag van de biopt hebt.
 
Ik weet het is best hard wat ik ga zeggen maar is de tumor kwaadaardig dan zou ik Duke niet verder laten lijden.
Wees het voor ga niet wachten totdat je,je hond in handdoeken dragend naar binnen moet brengen om in te slapen.
 
Heb het met Tosca zo gedaan,ze heeft s'morgens nog gegeten,nog naar de kreek geweest,overal heerlijk laten snuffelen en haar laten gaan.
Had mij voorgenomen mijn mooie trotse hond te laten gaan zoals ze geleefd had en ik ben nu blij dat ik toen de kracht gevonden heb omdat te doen.
 
Ze had misschien nog een maand,korter of langer maar ik ging haar niet laten aftakelen of nog erger wachten tot ze ging stikken.
Beter een maand te vroeg dan 1 dag te laat.
 
 
  "

Monique

Ik vind dat een heel sterk besluit, je heb ook helemaal gelijk. Ik weet niet of ik zo sterk zal zijn, we gaan hem zeker niet laten aftakelen tot in die mate dat hij niet meer zou kunnen lopen. Maar zoals hij nu is kan ik het niet, dat geef ik eerlijk toe. 

Ik denk ook dat het afhankelijk is van de symptomen, als jij zegt dat ze zou stikken dat is het natuurlijk iets heel anders dan dat we merken dat Duke weer begint over te geven.

We wachten met een bang hartje dinsdag af, alle afspraken staan nu on hold. Zo hadden we nog wandel afspraken, die gaan we alleen doen als we zien dat Duke mee kan. Al is het maar voor een klein uurtje. Hij wil nog heel graag gaan wandelen, maar we zijn een beetje bang dat hij teveel wil en daarna zou instorten. 

Volgende week hebben we een sinterklaas feest op het werk van mijn vriend, daarna gingen we wat eten. Dus we gaan afwachten,evt blijf ik thuis tot we gaan eten en nemen we Duke mee. Maar dan moet hij wel goed genoeg zijn, en plezier hebben om mee te mogen. 

Dit is allemaal nog een week weg, maar in een week kan veel gebeuren nu. 

Wat heb je dat super verwoord, ik kan het niet beter zeggen. Dank je wel.

Knuffel voor jullie......

Klopt, dat zei de assistente. Maar hij heeft een plaatje getekend en toen leek het er eerder op dat de plek waar het zit voor zoveel % is aangetast, niet zijn hele maag. 

Als het van een maagzweer zou komen dan is het een hele lange weg. Ik denk dat de medicatie hetzelfde blijft? Wellicht zou eerst moeten uitwijzen waarom die maagzweer dan ontstaan is, als het een bacterie is dan neem ik aan dat hij antibiotica moet krijgen. 

Een maagzweer van die grote zou echt wel heel moeilijk te bestrijden zijn en hij moet echt op krachten blijven om dat te overwinnen. 

Daarom dat we hem echt moeten blijven voeren, maar wel in die mate dat het er niet uitkomt. Dat is dus echt aftasten.. 

Elke dag geven we hem nu een beetje meer en kruisen we onze vingers, zeg maar. Tot nu toe gaat het nog steeds goed. Hij heeft vanochtend nog een mooie drol gedraaid  Hij dook de struiken in, ik als een zot er achteraan 

Saskia en als Duke wilt wandelen,lekker wandelen....ongeacht de uitslag,het verloop....ieder goed moment koesteren en genieten samen.

Hoe blij kun je zijn ?! 

Hier duimen omhoog voor de uitslag....

" Saskia en als Duke wilt wandelen,lekker wandelen....ongeacht de uitslag,het verloop....ieder goed moment koesteren en genieten samen.
  "

Monique

Dat probeer ik te doen, wel maar één keertje het bos in. Dat is genoeg voor hem, als hij vraagt is het anders natuurlijk. Maar dat doet hij toch niet. 

Hij vraagt wel steeds om eten, maar we moeten toch oppassen het niet te forceren. We geven nu ook steeds meer. 

Ik merk enkel dat we de tijden tussen zijn maaltijd ook langer maken, is dat verstandig of zouden we meer geven en er toch niet te lang tussen houden? Want anders komt hij toch nog altijd niet aan zijn voeding?   

Duke houdt nu wel alles binnen?

Heb geen idee,dat wordt even puzzelen wat het beste werkt.

Je kan kijken in heel kleine stapjes tot waar je kan gaan? 

Misschien een lepeltje meer per keer of 5 minuten eerder? 

Ik denk ook dat het echt puzzelen is tot waar je je  gaan. 

Je hebt heel veel vragen .....het is even aftasten of het goed gaat als je wat meer geeft, en je kan de tussenposes klein houden, als Duke vraagt is het een goed teken....

Precies, wat Willemijn zegt, als Duke vraagt, is hij niet misselijk, en zo kan je gaan aftasten om meer kleine beetjes te geven.

Hij vraagt inderdaad om meer, hoewel dat vandaag wat minder lijkt. We geven hem nu ook al meer dan de helft van wat we op woensdag gaven. 

Dus ik denk logisch dat hij iets meer tevreden is :-) 

Wat ik mij wel afvraag is dat het opvalt als hij gaat liggen zijn maag echt klotst, ook als hij net iets gegeten heeft. 

Hij drinkt wel redelijk veel, misschien dorst van de medicijnen? Hij krijgt alleen omeprazol en cerenia. 

En ja, hij heeft al een week niet meer overgegeven. Door de medicijnen neem ik aan. 

Ik zei het misschien gek, ik bedoelde dat hij nu eigenlijk al het dubbele krijgt van wat hij woensdag kreeg. 

Ja goed toch? Kijk gewoon naar Duke, en handel daar naar, geeft hij over dan weet je dat je weer een stap terug moet doen, en/of medicatie bij halen als dat op is.

" Hij vraagt inderdaad om meer, hoewel dat vandaag wat minder lijkt. We geven hem nu ook al meer dan de helft van wat we op woensdag gaven. 
Dus ik denk logisch dat hij iets meer tevreden is  
 
Wat ik mij wel afvraag is dat het opvalt als hij gaat liggen zijn maag echt klotst, ook als hij net iets gegeten heeft. 
Hij drinkt wel redelijk veel, misschien dorst van de medicijnen? Hij krijgt alleen omeprazol en cerenia. 
 
  "

Saskia & Duke

Misschien drinkt hij meer omdat hij meer eetlust heeft,ik roep ook maar wat....

Dat moet haast wel denk ik... 

Hij krijgt nu ook blik waar toch ook weer meer vocht in zit. Als ik google op klotsende maag dan staat er vooral over maagdraaiingen, maar dat is niet aan de orde bij Duke. 

Ik denk dat ik dat dinsdag even vraag wanneer ik bel, het klinkt gewoon wat naar. 

Hij gaat zeker niet van die medicatie af geraken vrees ik, misschien van die cerenia. Want waar het eerst om ging was het kwijlen tijdens die cerenia, dus toch misselijk. 

Dat heeft hij nu ook niet meer, dus ik denk dan dat de omeprazol goed werkt tegen het maagzuur waar hij dan ook misselijk van werd. 

jaa dat moet je niet gaan googelen, maar op een redelijk lege maag gaat je maag klotsen, bij mijzelf ook hoor, ik ga dan schudden want het klinkt heel gek.

Maar misschien wel handig om aan de dierenarts te vragen of het kwaad kan.

Ik hoop van harte voor jullie dat het die 5% is en dat het om een maagzweer gaat.

Maar ik wil je wel meegeven dat als het wel een tumor mocht wezen, dat je hondje wel degelijk veel pijn heeft.

Wij hebben onze Peer verleden jaar laten inslapen op 7 jaar, of eigenlijk, na de kijkoperatie niet meer wakker laten worden. En dat was een gruwelijk moeilijke beslissing.

Tot dinsdag was er helemaal niets aan hem te merken, hij was gewoon Peer, gek, blij en vrolijk. Ook heeft hij tot die dinsdag nooit slecht gegeten, wel braakte hij de laatste 2 weken veel gal. Zijn eten heeft hij nooit uitgebraakt.

Wij kregen de uitslag, 2 dagen later, dat hij niet meer eten kon, zijn maagdoorgang naar de darm was afgesloten door de tumor. Volgens de DA moet hij heel veel pijn hebben gehad, maar hij heeft niets laten zien.

Hadden wij geweten wat wij nu weten, hadden wij zeker niet gewacht tot het moment dat hij niet meer kon eten. Maar wij wisten niets.

De medicatie vertekend veel, onderdrukt de misselijkheid.

Nogmaals ik hoop echt dat de uitslag die 5% is, maar mocht het wel het afschuwelijke scenario zijn, denk aan je hondje en laat hem niet doorgaan tot hij echt niet meer kan eten.

Ik wilde mijn verhaal in eerste instantie niet vertellen, maar ik vond n.a.v. de reactie van Monique je wat "nuchter" op de eventuele symptomen die Duke zou kunnen krijgen reageren. Overleg, mocht het zover komen, goed met je DA of liever de specialist die het onderzoek gedaan heeft.

Ik wens jullie ontzettend veel sterkte.

Dank je wel voor die realitycheck.. Je heb compleet gelijk en als ik het nu lees, dan zie ik ook hoe onwetend ik klink. 

Nu is het toch wel zo, dat als je leest stikken of overgeven, stikken vele malen drastischer klinkt. 

Het scenario dat jij helaas heb meegemaakt, heb ik ook zeker wel aan gedacht. Ik denk een geval van kop in het zand steken en ik hoop niet dat ik je pijn gedaan heb met mijn "domme" opmerking.

Is het dan erg als de medicatie de symptomen onderdrukt? Ik neem aan dat hij zich daarmee ook beter voelt.

Hij gaf vanochtend wel aan wat misselijk (Niet tegen het overgeven aan, maar toch een flink natte bek) te zijn, maar misschien is dat ook een beetje mijn eigen schuld.

Doordeweeks krijgt hij zijn cerenia altijd rond 6.45u en vanochtend was ik een half uurtje langer blijven liggen, tegen dat hij zijn pil had was het 7.30u. Kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik voor mijn gevoel zo een lui mens ben.

Inmiddels heeft hij wel al zijn medicatie gehad en heeft hij ook een beetje gegeten, maar het was niet met volle zin.  Morgen dus gewoon de wekker om 6.45u en desnoods er nog maar even terug in, of op de bank. Want daarna wil ik hem toch niet meer alleen laten. 

Lees dit nu pas, arme Duke, zo jong nog

Ik wil jullie heel veel strekte wensen.

Nee allereerst heb je mij geen pijn gedaan en ik noem je opmerking ook zeker niet dom.

Stikken is absoluut het allerergste wat mens of dier kan overkomen.

Wat ik bedoel met dat de medicatie kan vertekenen, zijn misselijkheid neemt af, maar pijn kan hij zeker hebben, alleen dat laten zij niet gauw zien.

Wat ik vertelde van Peer dat hij tot 2 dagen voor zijn dood helemaal niets heeft laten merken, behalve af en toe het overgeven van wat gal met name 's morgens. Geen enkel symptoom van pijn, wat hij volgens de DA zeker wel gehad moet hebben.

Peer was er in die zin erger aan toe, hij kon zijn eten al niet meer verwerken, hadden wij hem voor een paar dagen wakker laten worden om afscheid van hem te kunnen nemen, had hij medicatie gehad tegen de misselijkheid en pijnstillers om het voor hem vol te kunnen laten houden. Dat moet je niet willen, dat doe je dan alleen voor jezelf. Maar dat het een afschuwelijk moeilijke beslissing is, zal duidelijk zijn. Zeker omdat wij hier totaal niet op voorbereid waren dat hij zo ernstig ziek was.

Duke eet wel, hetzij met medicatie, maar hij kan eten en het verwerken. Ik wilde jullie alleen meegeven dat als de uitslag slecht mocht zijn, wacht niet tot het allerlaatste moment. Het is natuurlijk altijd nog aan jullie zelf wat jullie beslissen.

De specialist zal jullie daar beter in kunnen raden dan wie dan ook.

Wat betreft het wat te laat geven van de medicatie kan zeker wel van invloed zijn. Maar dat zal je geen 2e keer gebeuren en daar moet je jezelf ook niet schuldig over voelen.

Je deed het niet bewust en je wist dat ook niet. Ik weet het toevallig omdat ik hier ook nog een hond heb met chronische maag/darmproblemen en de DA vertelde dat bij het geven van antibiotica bv van minder belang is dat het stipt op tijd wordt gegeven, maar de metoclopramide vergelijkbaar met de cerenia wel van belang is dat het op tijd wordt gegeven. Ik wist dat ook niet. Achteraf klinkt het wel logisch als het voor een bepaalde tijd werkzaam is, dat de misselijkheid weer opspeelt, toch heb er niet aan gedacht.

Nogmaals heel veel sterkte, het is een afschuwelijke tijd waar jullie doorheen gaan. Probeer in ieder geval zoveel mogelijk van je mannetje te genieten. En dat is niet makkelijk, je voelt het zwaard boven je hoofd hangen.

Ik blijf voor jullie duimen dat het de meest gunstige uitslag mag wezen.

Dank je wel voor je reactie nog, Bulleke. Top verwoord! 

Het is inderdaad duidelijk dat de medicatie absoluut op tijd gegeven moet worden, misschien was het handig  geweest dat de chirurg mij dat verteld had dat het echt op minuten misschien wel aankomt. 

Nou ja, nu weet ik dat ook en gaat het mij zeker niet meer gebeuren. Morgen de wekker en direct eruit, hopelijk ben ik het dan voor. 

Duke was net wat aan het lopen en ik zie ineens allemaal bloedspetters.. Ik schrok me rot natuurlijk, hij had wel even aan zijn wond gezeten maar zeker niet opvallend en ik was er direct bij om te zeggen dat hij dat niet mocht doen.

Toch lijkt het een beetje open... Of misschien wat wond vocht? in combi met kwijl? Dan lijkt het misschien al heel wat.. 

Ik heb hem maar een nachthemd aan gedaan, in de hoop dat het een beetje blijft zitten ofzow... (Maar ik weet toch dat dat niet zo is... )

Haha, een nachthemd voor een echte kerel...Dat zal hij niet laten zitten .

Ik vermoed ook dat het wondvocht is geweest hoor. Ik heb dat bij bijna alle buikoperaties gezien, meest sterilisaties. Kan best nog veel vocht zijn, soms wel de hoeveelheid van een koffiekopje. Komt niet eens door het (vele) likken, meer door het bewegen. Dat het lijkt of de wond op een kiertje staat is ook niet erg. Moet natuurlijk niet te gek. Probeer hem nog wat rustig te houden, tuurlijk wel lekker lopen, maar niet op en afspringen van hoogtes en ook geen drukke draaiende bewegingen. Is niet altijd tegen te houden hoor, ik weet het. 

Het was er nog een van bambi ook, dus nee hij heeft hem niet aangehouden. 

Ik heb ook geed bloed gevonden, dus ik denk dat het meevalt. ;-)

Ja het was inderdaad echt veel! 

Vanochtend kwam ik beneden en schrok ik eigenlijk van wat ik zag.. één zwembad, Duke zijn borst ook zeiknat. Dus ondanks de cerenia begint het kwijlen toch weer, zoals hij in het begin ook deed. 

De chirurg had gezegd dat hij ook indien nodig 3x p/dag een lepel gaviscon mocht, dus dat gaan we er nu maar bijgeven. Hopelijk helpt het. Hij heeft overdag nergens last van, maar tegen de ochtend begint dat. 

We wachten nog altijd dinsdag af en van daaruit gaan we het moeten afwachten. Als het inderdaad iets kwaadaardigs is of goedaardigs zelfs kunnen we niet weken zo doorgaan, dat realiseer ik me heel goed. 

Saskia ik heb niks toe te voegen,ik blijf jullie volgen,leef enorm met jullie mee want je leeft nu tussen angst en hoop.

Kan je alleen sterkte wensen want dit zo moeilijk en tevens intens verdrietig.

Wat ik doe tegen het kwijlen , is een tshirt met lange mouwen, of een slabber om, dan blijft de vacht mooi droog, en dat hoef niet de hele dag natuurlijk om....tshirt met lange mouwen kan je tot de helft afknippen....de lengte van het shirt zodat het niet belemmerd....