Hondje 16jaar, eet bijna niet.

Ik heb een klein oud hondje wat al een paar maanden heel weinig eet, eerst spuugde ze alles snachts weer uit, nu eet ze bijna niets. Ze is snachts heel onrustig, rent naar de buitendeur en weer terug en soms spuugd ze de paar hapjes die zezheeft gegeten weer uit. Er is bloed afgenomen en er zijn foto's gemaakt. Ze heeft een erg versleten rug en achterpoten, maar aan haar ingewanden mankeert niets. Ze heeft duidelijk pijn en eet ook heel moeilijk, maar haar gebit is ook nog goed voor haar leeftijd. Ze is ook 2 maanden geleden door een grote hond in haar kop gepakt en geschut. Haar wonden zijn geheeld maar misschien heeft dit er ook iets mee te maken. Ik weet het niet meer. Ze heeft nu alleen pijnstilling, maar ik zie niet veel verschil. Heeft iemand een idee?

Is de pijnstilling wel voldoende?  Als je ziet dat ze pijn heeft, moet er meer gegeven worden of iets beters.

Ander voer geven misschien?

Terug naar DA zou ik zeggen.

Geef wat lekkers om te eten, ze moet op krachten blijven, als ze niets eet gaat ze dood.... verwen dr met van alles, kleine stukjes gekookte kip...proberen....en vraag de arts om wat meer pijnstilling...

Ik gaf haar hele kleine stukjes kipfilet, maar ze eet wel maar laat alles weer uit haar mond vallen. Ik geef haar nu griesmeel pap met boter, dit kan ze wel binnen krijgen alleen zeven à acht uur later gooit ze het grootste deel er weer uit. Dit gaat al zo'n 2 maanden zo. Er zal wel iets van binnen blijven, anders zou ze er idd niet meer zijn. Ze weegt nog maar 5 kilo. Ze is in korte tijd 3 kilo afgevallen. Ik geef haar nu de dubbele pijnmedicatie. Ze lijkt zich wel iets beter te voelen, want ze loopt wel iets meer, maar ze eet en drinkt nog steeds bijna niet.

Ik zou bij de dierenarts vragen om licht verteerbaar voer. Puck heeft dat gehad toen ze ernstig ziek was. Licht verteerbaar uit een pakje. Ze at het met heel veel smaak toen.

Pijnmedicatie zou ik alleen ophogen in overleg met de dierenarts. Niet zelf mee gaan lopen dokteren.

Zou je hondje niet gewoon op zijn ?

Zestien jaar is een hele leeftijd ,drie kilo afvallen is veel voor een klein hondje .

Amper willen eten en drinken ,na uren weer uitbraken .

Daarbij duidelijk pijn en amper reactie op pijnstilling ,hoe hard het ook is  ,ik zou nog eens goed overleggen met de dierenarts of dit nog leefbaar is voor je hondje .

sterkte!!

Heeft je hondje nog wel plezier in haar leven en is haar leventje nog wel hondwaardig?

Drinkt je hondje nog wel voldoende? Als zij maanden lang al slecht eet en nu helemaal niet meer, dan zal zij toch heel zwak zijn. Dit kan toch niet langer zo?

Als pijnstilling niet helpt, dan is haar leven lijden.

Laat haar niet lijden zonder vooruitzicht op verbetering.

Ik begrijp jullie reactie. Ik wil haar zeker niet laten lijden, maar het probleem is dat ik niet weet wat ze heeft en de dierenarts zegt dat ze nog, voor een hondje van haar leeftijd, heel goede organen heeft. Ze heeft wel pijn door slijtage van haar rug en pootjes, maar met de juiste pijnstillers moet dit volgens de DA geen probleem zijn. Ik kan moeilijk een beslissing nemen als ik niet weet wat ze mankeert en dus weet ik ook niet of hier nog iets aan te doen is. Ik denk dat ze niet kan eten. Ze wil wel eten. Ik hoopte eigenlijk dat iemand hier misschien iets zou herkennen van haar symptomen. 

Ik vind het zo lastig als de DA nog zo optimistisch lijkt. De volgende optie zou een kijk operatie in haar keel zijn om te kijken of er iets mis is met haar strottenhoofd. Dit is op een foto blijkbaar niet te zien. Ik vraag me af of ze de narcose zou overleven. Ik ga iig de tip voor het voer proberen. 

Soms komen ook dierenartsen er niet achter wat er mis is ,

De juiste pijnstillers blijken niet te helpen ,

Organen gaan vaak achteruit op deze leeftijd en pijnstillers is een belasting voor organen .

Niemand kan voor je beslissen ,raad geven kan ,maar de uiteindelijke beslissing moet de eigenaar nemen ,hoe moeilijk het ook is .

Het feit dat ze wel wil eten ,maar het blijkbaar niet kan is erg ,want dan heeft ze ook nog honger naast deze ellende .

Heb je al eens overwogen een andere dierenarts te raadplegen ?

Nieuwe visie op deze klachten ? Een andere dierenarts ontdekt misschien wel wat ze naast de slijtage en ouderdom nog meer mankeert.

De dierenarts ziet haar nog geen half uur ,en vaak lijken honden bij de dok wat beter .

Heb je wel goed verteld hoe ze thuis is ?

Een kijkoperatie met deze klachten en leeftijd?

Je zou het kunnen overwegen met die verstande mocht er wat aan de hand zijn in die slokdarm dat verder lijden haar bespaard blijft?

Heeft ze geen grote  tonsillen ?Dat is meer iets voor als ze jong zijn maar je weet nooit .

Kortom  kijk goed naar je hond ,Voor iedere eigenaar is de leefbaarheid weer anders ,maar ik zeg altijd  ,eten ze nog goed ,zijn ze vrolijk  ,is de pijn te onderdrukken ,kunnen ze nog een bejaardenwandeling aan ,okay ,maar dit soort dingen mis ik in je verhaal .

Ik zou echt een tweede opinie vragen, een hondje dat al maanden miserie heeft, kan niet!

Dat mag je niet laten gebeuren, wacht geen dag langer meer en ga naar een andere DA!

Soms is het ook niet belangrijk meer om te weten wat een hond die 16 jaar is mankeert

Je hebt je hondje laten nakijken,niks gevonden....je hondje is 16 jaar,die moet je ook niet meer van da naar da slepen.

Ik zou nog 1 keer naar een andere da gaan.

Wat wil je nog doen scan's,foto's....het kost je op een gegeven kapitalen en het eind is hetzelfde.

Dierenartsen zullen bijna nooit zeggen wat je moet doen,vaak als je de beslissing neemt geven ze je gelijk.

Alhoewel ik heb 1 dierenarts gehad die zei....ik vind het zo triest hoe lang mensen soms hun honden laten lijden omdat ze hun dier niet kunnen loslaten.

Alleen jij kan bepalen of je hondje nog een hondwaardig leven heeft,de dierenarts niet,die weet niet hoe de hond thuis is.

Ik sluit me hier bij aan.

Ik vind het erg verdrietig voor je maar 16 jaar en zoveel pijn en ook niet kunnen eten, het houd een keertje op.

Een dierenarts laat vaak de beslissing aan de eigenaar over, wees een liefdevolle eigenaar voor jou lieve oudje en laat haar gaan hoe moeilijk ook.

Veel wijsheid en sterkte.

Ook als je weet wat je hond mankeert, zal je af moeten gaan op de tekenen van welzijn van je hond voor je die beslissing neemt. De ene hond is met dezelfde diagnose nog heel blij, speels, content, de andere hond lijdt en legt het koppie er bij neer. Leeftijd en prognose speelt ook een rol. Bij een jonge hond die nog een heel leven voor zich heeft, ga je verder met zoeken naar een oplossing, een remedie, dan bij een oude hond die toch al niet lang meer heeft.

Jouw hond is heel oud, heeft duidelijk pijn en kan niet meer genieten van eten. Dan maakt een diagnose toch niet meer uit? Na een grondig onderzoek door de DA of er niet iets scheelt dat gemakkelijk te verhelpen is, zou ik niet verder zoeken.

Ook dierenartsen zijn maar gewone mensen. De ene heeft meer empathie met het dier, de andere richt zich meer op zijn technische mogelijkheden om nog tot een diagnose en behandeling te komen. Ik denk dat jouw DA tot de laatste groep behoort.

Ik heb hier in huis een oudje. Doet het nog prima op pensioen. Rust, weinig beweging en veel knuffels en liefde. Voor mij is het duidelijk; ze mag van mij niet meer lijden aan iets dat niet snel en gemakkelijk te vinden en op te lossen is. Mocht ze zo iets krijgen dan laat ik haar los. Na alles wat ze voor mij gedaan en betekend heeft, is dat wel het minste wat ik haar kan beloven; Voor jou geen langdurige pijn/lijden.

Ik denk dat je jezelf af moet vragen of je hondje niet gewoon toe is aan inslapen. Zoals het nu gaat, is dat een goed einde voor het beestje? Als baasjes gunnen we onze dieren een goed leven waarin ze gelukkig zijn. Maar als de tijd daar is moeten we ze ook een goed einde gunnen, zonder een ellenlange lijdensweg waarin we alles maar proberen om het beestje langer pijn te laten lijden. Want dat is helaas waar het vaak op uitdraait. Juist uit liefde zeulen we te lang door. Dus vraag jezelf af of het niet al tijd is dat je het hondje een goed einde gunt. 16 jaar is al oud. En als alles nog goed gaat... maar jouw hondje heeft pijn, eet niet, braakt al tijden... Het beestje is niet gelukkig meer, het beestje lijdt... 

Soms kom je er gewoon niet achter. En uiteindelijk is het ook niet belangrijk. Je bent nu al maanden aan het dokteren, op zoek naar dat ene moment van eureka. Is dat al fair? Jouw hondje is oud en dan moet het ook nog eens zo'n laatste eindje leven hebben.

Ik snap jou heel goed hoor! Je doet het uit liefde voor je beestje. En daarom ga je uit liefde te lang door. Liefde geven in tijden van gezondheid is niet zo moeilijk. Het word pas moeilijk als je uit liefde ook moet beslissen dat het lijden zo genoeg is geweest. Je gunt je hond een goed leven, maar minstens zo belangrijk is een goede dood.

Ik ga nu heel hard zijn, want deze les heb ik ook moeten leren (zij het vanaf de zijlijn).

Hoe lang ga je nog door met dokteren? Zelfs als je er achter komt wat het is (hoe lang dat ook nog weer extra gaat duren...): je hondje is al 16 jaar. Het lichaam raakt op, delen werken nog prima, en delen geven het op. Medicijnen werken niet meer, herstel komt niet meer. Wat heb je dan bereikt? Misschien kom je er achter wat het is. En in dat proces heb je het welzijn van je hondje ondermijnd, omdat je zo graag een oorzaak wilt hebben voor het probleem. Besef wel dat dit uiteindelijk geen liefde is voor je hondje. Je doet het wel vanuit een gevoel van liefde,maar uiteindelijk is dat liefde voor jezelf, omdat jij het beestje (hoe begrijpelijk ook!) nog niet kunt missen. Het dier laten lijden is nooit uit liefde voor het dier zelf. En daarom is die laatste periode ook zo moeilijk. Want dan leer je pas echt kiezen voor je hondje, ook als dat betekent dat je zelf onder een steen wilt kruipen en je keel schor wilt schreeuwen van verdriet. Maar zo lang het beestje nog leeft draait het niet om jou... Het draait om het hondje. Jij moet sterk zijn, jij moet beslissingen nemen die je niet wilt nemen, maar die wel beter zijn voor het hondje. Dat is echt liefde geven. Wat je nu doet is uiteindelijk geen liefde geven aan je hondje, ook al voelt het wel zo...

Daarbij, als je hondje niet meer of nauwelijks kan eten en dit steeds weer uitspuugt, hoe geef je haar dan haar medicijnen?

Deze kan ze dan toch ook niet binnen houden?

Misschien zou je Renske kunnen proberen. Dat is volwaardig lichtgestoomd versvlees. Er zijn verschillende smaken, zodat je kunt afwisselen.   

Je hondje heeft zijn beste tijd  gehad, er zijn er niet veel die zo'n leeftijd halen. 

Waarom "moet" je die diagnose hebben? Je hondje is duidelijk ziek en zijn maagje verdraagt het eten zelfs niet meer. 

Ik heb 2 jaar geleden ook een kat moeten laten inslapen. Op een avond liep ze ineens heel vreemd, ik overtuigd dat ze een tia heeft gehad, maar zeker was het niet. We hebben nog een paar dagen door "gedokterd" met de DA, maar na 3 dagen heb ik haar laten gaan. Met pijn in mijn hart, ik wou haar mooie leven waar ik van overtuigd ben dat ze die gehad heeft niet laten eindigen in een lijdensweg. Er waren gewoon dingen gebeurd aan haar lijfje die niet meer zouden terugkeren naar vanouds. 

Kijk naar je hondje, ik denk als jij je heb afgevraagd of het de tijd is, je eigenlijk het antwoord al weet. 

Ga eens naar een andere dierenarts, vraag of je hond wat kan krijgen tegen de misselijkheid en een maagbeschermer ( die kan ook een maagontsteking beter maken), ik ga echt niet van achter mijn computer zeggen dat het tijd is voor je hond, voor hetzelfde geld heeft je hond maagklachten waar wat aan gedaan kan worden.

Tanden zijn niet goed, dat kan ook een reden zijn dat je hond niet wil eten.

En pijn, ik zou een andere pijnstiller vragen, en als je dan nog geen verbetering merkt, dan zou ik heel goed gaan kijken, wat is goed voor mijn hond.

Verder heb ik geen advies voor je, je kan alleen maar eerlijk naar je hond kijken, ik vind het het moeilijkste wat er is.

Ik heb mijn hond ook in laten slapen, die had een hele grote tumor aan zijn milt, had ook al een tijdje een raar kuchje, dus waarschijnlijk uitzaaiing, zijn milt was gescheurd, het was heel duidelijk, hij was op, kon dit niet overleven, en toch had ik het er moeilijk mee, en moet mezelf nog regelmatig zeggen, je kon niet anders, het is goed zo.

Dat kan hij wel zeggen, maar jíj zegt dat ze duidelijk pijn heeft dus aan die uitspraak van de DA heeft ze dan bar weinig. Ik vind op deze leeftijd twee maanden modderen zonder verbetering en met alle andere klachten (en pijn) erbij niet hondwaardig. Jij kent je hond het beste, jij ziet haar elke dag: is dit nog wel eerlijk naar haar toe of is het wel tijd om afscheid te nemen?

Tanden zijn nog goed staat er in het eerste stuk van ts .

Maar wel door een grote hond bij de kop gepakt en geschut ,misschien ook bij de strot?

Of de klachten moeten er voor die tijd al geweest zijn ?

En dan? Kan er wat aan gedaan worden? Als dat niet zo is dan is het toch niet eerlijk om zo'n oudje daarvoor onder narcose te brengen?

" Tanden zijn nog goed staat er in het eerste stuk van ts .
Maar wel door een grote hond bij de kop gepakt en geschut ,misschien ook bij de strot?
Of de klachten moeten er voor die tijd al geweest zijn ? "

Heleen

Yep, verkeerd onthouden inderdaad, toch vind ik als een dierenarts denkt dit hondje kan nog mee, dan is het aan TS om te beginnen met meer of andere medicatie te geven, de maagbeschermers want maagpijn en eten gaan niet goed samen.

En ja misschien is er wel een bloeding in het hoofd geweest, opgezette hersenen ik zeg ook maar wat, is daar naar gekeken?

Maar om nu allemaal te zeggen, inslapen, nee dat zou ik niet 1 2 3 durven zeggen.

Voor ts, kijk heel goed naar je hond, het enige wat je kan doen is nog eens goed naar laten kijken, andere medicatie of meer, zeker de maag naar laten kijken ook,en als het dan nog niet goed gaat, tja, dan zal je een beslissing moeten nemen.

Ik zou voor een second opinion gaan, bij een andere dierenarts dus. Misschien kijkt die weer heel ergens anders naar. 

Meteen roepen "is het nog wel eerlijk" en "laat hem inslapen" gaat mij te ver. Ja, je hondje is oud. Klopt. Maar misschien is de oplossing vrij simpel. Als je hondje verder nog "goed" is, en blij is, zie ik geen reden om hem te laten inslapen als je nog niet eens de reden van de klachten weet. Tenzij het ondraaglijk wordt, maar roepen dat het haar tijd is of dat ze beter ingeslapen kan worden op een forum zonder de hond te kennen, gaat mij te ver. Wordt het ondraaglijk en lijdt de hond iedere dag heel veel pijn (weet ik niet, ken de hond niet) dan zeg ik: ja. Maar als het gewoon een simpele ontsteking is, dan niet. Misschien is het "gewoon" een maagzweer. 

Nee dat zeggen we niet allemaal hoor ,dat inslapen ,

Er zijn er wel meerdere die zeggen raadpleeg een andere dierenarts ,Nieuwe visie is vaak niet slecht ,

Maar daarnaast zijn er ook dierenartsen die oneindig doorgaan ,je moet zelf natuurlijk ook nadenken of het leven nog leefbaar is voor je dieren .

Ik bedoelde om dat allemaal te zeggen, in de zin van om al deze dingen nu te zeggen, ik bedoelde niet iedereen, ik snap dat het zo over komt nadat ik het terug las.

Je kunt Royal  Canin  Recovery  proberen. Dat is astronoutenvoeding voor hond en kat. Daar zit alles in wat ze nodig hebben en hoeven ze maar weinig van te hebben. 

Je hondje heeft pijn en braakt alles op. Alleen de pijnstillers maakt dat de maag ook heel schraal wordt dus vraag om een maagbeschermer in de vorm van Ulcogant.

Verder.....wat voor kwaliteit van leven heeft je hondje nog? Lees dit eens door....een boekje over euthanasie, zijn we niet te vroeg....

http://www.dierenkliniekdehaardstede.nl/euthanasie/

Als twee bruine ogen vragen, 
Help mij, want ik voel me niet fijn, 
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, egoïstisch zijn? 

Als je van de dierenarts hoort, 
Dit komt nooit meer goed, 
En hij krijgt steeds meer pijn,
Mag je dan omdat je hem niet kan missen,  egoïstisch zijn?? 

Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed, 
En je zonder hem naar huis toe moet, 
Met een halsband in je hand, 
En je hart vol pijn, 
Dan probeer je jezelf te overtuigen, 
Ik mocht niet egoïstisch zijn. 

Al die tijd met zijn tweetjes, 
Elke dag samen was een feest, 
En in al die tijd, 
Is hij zelf niet een keer, 
egoïstisch geweest.

TS sterkte met een juiste beslissing te nemen. Houden van is ook loslaten.

En J.C ?  heb je nog wat aan al deze reacties ?