Geen band met hond (vraag van vriendin)

Hoi allemaal!

Ik heb een vraag van een vriendin, ze heeft mij gevraagd die hier te stellen.

Mijn vriendin (ik noem haar even Rita) en haar man hebben een hond, Bella. Bella is een kruising Friese Stabij x Wetterhoun van ongeveer anderhalf jaar oud. Ze hebben eerder deze kruising gehad en vonden dit een fijne hond. Vandaar dat ze weer voor deze kruising zijn gegaan.

Helaas is Bella, zoals dat vaak gaat met kruisingen, een heel andere hond dan haar voorganger. Bella kan buiten tijdens het wandelen niet los lopen want ze komt niet betrouwbaar terug. Daarnaast sloopt Bella, waardoor ze ook in huis niet los kan lopen zonder toezicht. 

Rita en haar man hebben een landbouwbedrijf. Hun huis staat op een niet omheind erf dat grenst aan een 60 km weg. Bella blijft niet op het erf en kan ook hier dus niet los lopen.

De vorige hond van Rita en haar man kon dit allemaal wel, en ving daarnaast ook nog eens muizen. Rita's man vindt Bella daarom als hond nogal tegenvallen. Sowieso hoefde hij in de eerste plaats niet zo nodig een hond, maar dan ook nog een die niets dan problemen veroorzaakt? Hij wil er geen cent meer aan uitgeven dan absoluut nodig is.

Alles was nog te doen geweest als het grootste probleem er niet was geweest. Bella lijkt zich namelijk aan niemand te hechten. Niet aan Rita's man (die kon de eerste drie weken dat Bella er was niet eens bij haar in de buurt komen, zo erg is het. Bella kwam als kleine pup) maar ook niet aan Rita zelf.

Rita houdt wel van Bella en wil haar graag houden. Wil de problemen oplossen maar ziet niet meer in hoe. Vooral het versterken van de band, ze heeft alles geprobeerd naar haar idee. Ze traint wekelijks bij een hondenschool op een positieve manier, heeft mensen van de hondenschool om hulp gevraagd. Ik weet niet precies wat die allemaal als advies gaven maar ze heeft het allemaal geprobeerd.

Nu wil ze graag een gedragstherapeut om hulp vragen maar het probleem is dus dat haar man eigenlijk geen geld meer wil uitgeven voor de hond. Als er een gt komt, moet die dus vooral niet te veel kosten en zo ongeveer 100% kans van slagen geven.

Een moeilijke situatie, dat snappen jullie wel. Heeft er iemand tips voor Rita? Dingen die ze kan proberen met haar hond? Wellicht een goede en niet te dure gt in de buurt van Asten/Someren?

Wat erg, de hond bevalt niet.....en hecht zich niet, ergens logisch, de hond voelt aan dat de man hem niet mag en dat voelt een hond direct, naar een hondenschool is heel goed, een hond van anderhalf jaar is nog niet gesetteld en heeft nog niet alles onder de knie.....een groot erf, kan er wat afgezet worden zodat de hond dan toch..los..de ruimte heeft ...weet je als er twee mensen een hond hebben en een wil niet veel van de hond weten dan zijn er altijd irrittaties..en is het heel moeilijk om degene te laten inzien wat voor hond het is en wat de hond nodig heeft...zou zeggen, dat je vriendin op de school blijft, rustig er aan werken en de aandacht geeft aan de puntjes die problemen veroorzaken....een gt is nimmer goedkoop, en als de echtgenoot er niets van wil weten, laat ze dan op de school blijven en vragen of de instructeur haar extra les wil geven en desnoods met haar eens alleen gaat oefenen, dat hoef niet veel te kosten, omdat ze toch lid is van de school.

Om de band te versterken zou ze kunnen denken aan hersenwerkjes, deze moet je samen met je hond doen. Daarnaast is misschien een leuke cursus volgen een idee. Ook dan bouw je samen een band op. Je leert samen en je voert samen een opdracht uit, je leert elkaar vertrouwen. 

Een goede niet te dure gt kan ik niet over mee praten want ik weet er geen.

Verder was mijn eerste gedachte, herplaatsen en geen hond weer nemen. Alle mensen binnen het gezin moeten achter het hebben van een hond staan. De hond heeft ook echt wel in de gaten dat hij eigenlijk niet gewenst is. Toon qua praten, lichaamshoudingen enz. Dat vangt een hond wel op.

Maar goed, ze kunnen het natuurlijk nog proberen. Maar of het veel beter zal worden?? 

Beetje vreemd dat ze een kruising hebben gekozen van eigenwijze rassen en vervolgens al die dingen van haar verwachten. Erg oneerlijk tegenover de hond. 

Als ik heb was zou ik de verwachtingen bijstellen en focussen op de kwaliteiten die de hond wel heeft. 

Zou mij niks verbazen dat de ongenoegen van de man uitstraalt op de hond, die zich daardoor ook minder prettig voelt en daardoor meer ongewenst gedrag gaat vertonen.

nouja goed ik zit nu te oordelen vanaf een schermpje, super om te horen dat de vrouw er alles aan doet om een goede band op te bouwen en naar de hondenschool gaat. 

Een gt zou fijn zijn, die zou precies kunnen aangeven wat de hond nodig heeft en waardoor de hond zich beter gaat voelen. Ik ken geen gt's maar hopelijk komen er suggesties ! 

Wat triest.

Waarom willen ze een gt inschakelen om de hond te veranderen (wat natuurlijk niet gaat lukken) of om de hond beter te kunnen begrijpen? 

Het lijkt me logisch dat de hond aanvoelt wat er speelt thuis.

Persoonlijk zou ik met zo'n man erge moeite hebben die het niet zo nodig vindt om zich in te zetten om de situatie voor iedereen te verbeteren. Dat zou ik dus eerst voor mezelf helder willen hebben. Als je vrouw van de hond houdt steun je haar toch lijkt me, een man die zoiets niet snapt zou niet iets voor mij zijn hoe moeilijk het ook is om dat eerlijk toe te geven.

Maar goed dit zal wel niet het antwoord zijn wat je vriendin wil horen, maar als ik haar was zou ik er in elk geval op staan dat er een gt bij komt, maar dan wel iemand die niet gaat proberen de hond te veranderen, maar de mensen meer inzicht gaat geven, waar het slopen vandaan komt bijv. en wat je van een hond wel en niet kan verwachten en hoe je een band kan opbouwen met een hond en zijn vertrouwen winnen.

Mijn eerste gedacht: welke problemen?

Een hond die niet op een niet-omheind erf blijft, is dat een probleem? Dat lijkt me eerder logisch dan vreemd. Geen GT nodig om dat op te lossen: een (deel) omheinen en klaar.

Een hond die niet onder appel staat, is dat een probleem? Pas je wandelomgeving aan, zoek gebieden waar je hond niemand overlast bezorgd en klaar. Kan ie helemaal nergens los? Dan hou je hem aan een lange lijn, klaar.

Sloopgedrag binnenshuis? Kijk naar de oorzaken: is het verveling, of eerder onrust, of boosheid, of angst... en probeer te anticiperen en aan de slag te gaan met de reden waarom ie sloopt ipv met het slopen zelf.

Ik denk niet dat deze hond (op basis vd tekst) een GT nodig heeft. Wel mensen die een beetje meer open-minded willen zijn en bereid zijn te vertrekken vanuit de behoeften vd hond, en niet de hond proberen kneden naar het evenbeeld van de vorige hond.

Om te beginnen kan dat door bijvoorbeeld bewust te kijken naar al wat mooi en waardevol is in deze hond. Open te staan voor zijn kwaliteiten, zijn talenten, zijn voorkeuren en gekkigheden. En bereid zijn te ontdekken wat ie leuk en interessant vindt en waar ie vrolijk en voldaan van wordt. 

M.a.w. bereid zijn hun hond als individu te leren kennen... van daaruit kunnen ze hem dan appreciëren en kan er ook een vriendschapsband groeien.

Ik denk dat niet zozeer Bella het probleem is maar meer het vergelijken van Bella met de vorige hond. 

Het is meer een kwestie van niet kijken wat Bella allemaal niet kan en wil, maar kijken wat Bella allemaal wel kan en wil en daar op verder bouwen. 

Voor honden die weglopen zet je een stuk af.

Honden die niet los kunnen laat je lekker aan een lange lijn.

Honden die slopen, daar zoek je een ander vermaak voor. 

GT lijkt me ook echt niet nodig in dit geval het is niet de hond wie haar denkwijze moet ombuigen.

Een hoop eisen worden er gesteld aan de hond. En dan voldoet de hond niet aan de gestelde eisen en hup het baasje is er klaar mee. Misschien stoppen met eisen stellen en gaan kijken wat de hond echt nodig heeft. Loopt de hond weg met wandelen gewoon aan de riem dan. Gaat de hond van het erf af geef haar dan gewoon een stuk wat afgezet is waar ze lekker kan lopen. Sloopt ze geef haar iets anders in de plaats, een gevulde Kong of een lekker bot.

GT voor de hond of hun zelf? Jeetje zeg, arme hond. Hopelijk wordt dit beestje snel begrepen.

Een hond die nog niet los kan lopen, nou en? Waarom zou je hier een probleem van maken? Laat haar een lange lijn aanschaffen. 

Een hond die sloopt? Laat ze vooral weten dat een hond dit altijd met een reden doet!! Waar is de hond als er geen toezicht is? De hele dag in een bench? 

Ohja en op het erf blijven, zou ook met de tijd geleerd worden. Maar de hond zit ook met 1.5 in een mega lastige leeftijd. Mijn hond luisterd ook even helemaal nergens na nu, ik vraag ook niet te veel van haar, het komt vanzelf. Als je het beestje tenminste de tijd geeft en er genoeg tijd in stopt.

Mijn man had het ook zeker niet moeten zijn.. Mijn vriend heeft ook niet veel met honden, maar doet alles voor ze.

Mee eens dat een GT hier geen enkel verschil gaat maken. Want het zijn geen wondermensen die en hond kunnen veranderen in iets wat het niet is. Niet iedere hond is baasgericht en aanhankelijk. En in alle andere ander dingen zoal het baasje energie moeten steken of maatregelen moeten nemen. Dat geen band voelen vind ik zelf wel een lastige. Ik neig er dan best wel naar om het beestje een kans te geven bij een nieuwe baas die haar wel snapt. Want het klinkt nu eigenlijk alsof zowel baas als hond niet blij zijn met de situatie. Maar aan de andere kan klinkt ze ook wel als iemand die wel voor de hond wil gaan. Maar mochten ze voor herplaatsen willen gaan dan is 1,5 wel een leeftijd waarop ze snel een nieuwe baas vinden. Dat is jong genoeg om nog dingen te kunnen ombuigen in de opvoeding en je hebt er nog heel veel mooie jaren mee. Maar het zou natuurlijk mooier zijn als die band wel gaat ontstaan. Maar het baasje moet wel realiseren dat die band niet komt door een hondenschool of gt. Ze zou daar zelf hard aan moeten werken. 

Bedankt voor jullie reacties! Jullie zeggen veel dingen die ik zelf ook al dacht. Ik zal ze doorgeven!

Marijke, waarom deze kruising? Waarschijnlijk vanuit de gedachte dat de vorige hond een fijne hond was en goed luisterde, dus zou dat bij de volgende hond vast weer het geval zijn. Ik kende Rita toen nog niet maar volgens mij hebben ze er niet al te diep over nagedacht of deze kruising wel goed bij hen zou passen.

Een GT zou in dit geval Rita en haar man kunnen helpen om inderdaad de goede kanten van Bella te zien en daarop te bouwen. Bovendien zou die ideeën kunnen geven om een betere band met haar op te bouwen. Zoals ik zei is het grootste probleem dat Bella zich aan niemand schijnt te hechten, niet dat ze niet los kan lopen of spullen sloopt. De hond veranderen zou in ieder geval niet mijn insteek zijn.

Nogmaals dank voor alle reacties!

Zoals ik zei is het grootste probleem dat Bella zich aan niemand schijnt te hechten,

maar hoe kan een hond zich hechten als er zo negatief naar hem gekeken wordt? De hond voelt echt die spanningen wel en heeft ook vast in de gaten dat hij op een of andere manier iets niet goed doet.

Als ze de honden met elkaar blijven vergelijken, dan komt er nooit verandering in het hele patroon. 

Laat je vriendin en haar man dit topic lezen, dat is goedkoper dan een gedragstherapeut te laten komen.

Mijn jongste bindt zich ook niet.  Maar dat is hoe ze is, waarom zou ze moeten veranderen?

De band die ik had met mijn eerste hond, zal ik ook nooit meer opnieuw krijgen. Daarom was het mijn eerste hond... Dat kun je niet gaan afdwingen bij een andere hond.

Ik zou het gevoel loslaten en de hond nemen zoals ze is.  Je hoeft er geen door en door band mee te hebben of mee kunnen lezen en schrijven om gelukkig te zijn toch... 

maar hoe kan een hond zich hechten als er zo negatief naar hem gekeken wordt? 

Ruby88

Dat dus. 

Eerst een goeie voedingsbodem creëren en dan pas kan je gaan zaaien (en later oogsten). 

Beginnen met alle verwachtingen los te laten, en ontvankelijk te zijn voor wat er is.

De hond heeft ongetwijfeld ook positieve of mooie kanten. En dat kan in de kleinste dingetjes zitten: iets dat ontroert of je aan het lachen brengt: zoals de grappige smakgeluidjes als ie eet, of de schattige houding waarin ie slaapt, hoe ie kan opgaan in een geurspoor of blij wordt van rennen in nat mos...

Open staan voor wat de hond interesseert, en bekijken hoe je dit samen zou kunnen beleven.

Een voorbeeldje: de hond houdt van voluit rennen, maar je durft hem niet los laten lopen en hij mag het dus nooit. Dan kan je kijken hoe de hond toch het plezier van het rennen kan hebben en jijzelf deel ervan uitmaakt (van het rennen én het plezier): bijvoorbeeld canicross, bikejoring, mushing,...

Gaat de hond graag z'n neus achterna? Je kan samen gaan speuren. Enz.

Maar vertrek vanuit de interesses van de hond, en link jezelf eraan vast. Beleef samen, en heb samen plezier.

M.i. is dat een mooi begin voor een innige vriendschapsband. 

Ik denk dat de keuze voor weer zo'n specifieke kruising al wel wat verklapt over de verwachting die ze misschien hebben over de hond. 

Ze verwachtte misschien om precies zo'n zelfde hond in huis te halen, wat natuurlijk onmogelijk is. De nieuwe hond zal sowieso niet dezelfde ouderdieren hebben en ook in andere verhoudingen bepaalde eigenschappen geërfd hebben. Daarbij zijn honden individueen. En kun je een jonge alles-nog-moeten-ontdekken hond onmogelijk vergelijken met een hond die zich compleet heeft aangepast aan jouw huishouden en jou, dat duurt jaren. Natuurlijk doet de jonge hond dan dingen tegen je verwachtingen in. 

Ik heb nog nooit twee keer een hond van hetzelfde ras gehad. Ik denk dat je eindeloos gaat zitten vergelijken. Dat is voor de nieuwe hond ook niet fair. De reden voor zijn plaats in het huishouden IS namelijk zijn voorganger, niet hijzelf(!)

Na jaren hou je van een hond ook als deze minder handige eigenschappen heeft. Als deze overlijdt heb je veel verdriet, logisch. En wil je hem/haar terug. Door nostalgische gevoelens ontstaat er misschien en te ver geromantiseerd beeld van de overleden hond. Natuurlijk weet je niet precies meer wat voor draak deze hond was toen hij jong was dat is jaren geleden. 

Nieuwe hond, nieuw avontuur denk ik dan. Obi is in alle opzichten anders dan de vorige hond. Maar Obi heeft toch ook zijn eigen kwaliteiten. Kwaliteiten die de overleden hond ook niet had. Zo'n band en 'houden van" is geen aan/uit knop. Iets opbouwen kost gewoon tijd. Maar als het er dan is, gaat het nooit meer weg. Ik heb ook ooit getwijfeld over Obi, nu zou ik hem voor geen goud willen missen. En ik weet nu al dat ik er nooit meer zo 1 als hij zal gaan vinden.... 

Ik ben het helemaal met je eens, koning Obi. Ze verwachten met de zelfde kruising een kopie van hun eerste hond te krijgen maar die gaan ze nooit vinden. Ik vind de situatie zielig voor de hond omdat die best aanvoelt dat ze in de ogen van het baasje te kort schiet. 

Ik vind dat wel een beetje vermensenlijken van een hond hoor. Ik denk niet dat honden zo denken of zich daar heel erg druk om maken. De ene hond is gewoon veel mensgerichter dan de andere. Mijn band is ook heel verschillend met mijn honden. De ene leunt veel meer op mij dan de ander. De ene wil het liefst op schoot zitten, de ander  vindt dat veel te klef. En inderdaad rent de ene hond zo je hart in en kost het bij de andere wat meer tijd om elkaar te vinden. Maar ik weet wel welke eigenschappen in grote lijn bij mij passen en zou daar altijd naar kijken bij een pup of herplaatser. Een kopie van je hond krijg je nooit, ook niet binnen een ras. Dat maakt het ook zo verschrikkelijk als ze er niet meer zijn. Dat maakt ze ook bijzonder en die band zo uniek. 

Ik kan het mis hebben hoor maar ik denk doordat ze van Bella teveel verwachten het hierdoor juist mis is gegaan. Doordat de vorige hond voor hen juist perfect was, gingen de bezitters er van uit dat Bella ook perfect zou zijn.

Ik denk echter dat de eigenaren misschien wel vergeten hebben dat zij hun vorige hond ook aandacht en tijd hebben gegeven en dat hierdoor hun vorige hond zo perfect voor hen was. Helaas voor Bella nu, vergelijken zij nu het goede (na opvoeding) gedrag van hun vorige hond met het gedrag van Bella nu.

Wat ik uit je openingspost lees is - voor mij althans - dat er niet echt aandacht aan Bella besteed wordt.... dus waarom zou de hond zich binden ? Beats me

Ik zou adviseren om;

- Al het voer wat Bella krijgt over de hele dag te verdelen. In huis, Bella roepen en Bella komt -> voer. Buiten (aan de lange lijn) Bella roepen en Bella komt -> voer. En altijd uitbundig zijn bij de beloning. Laat Bella weten dat je blij bent.

- Veel (heeeeeel veel) met Bella spelen. Trekspelletjes doen. (oh ja en niet persé willen winnen... laat de hond ook winnen, het is maar een spelletje Spelen, spelen, spelen....heel belangrijk ! Dit vergeten zo veel mensen.

- Hersenspelletjes.

- Oefeningen thuis doen, trucjes, stukjes kaas o.i.d. verstoppen in huis en dr laten zoeken.

Al met al dus....bezig zijn met dr....dan krijg je een binding. Binding komt niet vanzelf, daar moet je wat voor doen.

Ik bedoel eigenlijk meer dat een hond feilloos de gevoelens van een baasje kan oppikken en dat zijn gedrag op dat moment hier naar kan zijn. In dit geval denk ik dat misschien meespeelt dat het om een kruising van twee eigenwijze rassen gaat.

 Vera, wil ik mijn verhaal eens vertellen over Ogin, dan misschien dat je vriendin er anders gaat over denken....   mijn Ogin is door omstandigheden met 9 weken terug gebracht naar de fokker, met de bedoeling om haar te herplaatsen ( kon niet meer voor haar zorgen door een ernstig ongeluk) de fokker besloot haar te houden en als ik zou herstellen haar weer terug te geven...Ogin is met bijna zes maanden teruggebracht...ik vond haar gedrag raar en oerlelijk....heb zelfs er onder gekeken of het wel mijn hond was, ze deed alsof ze een reu was, en ben zelfs naar de dierenarts gegaan om haar chip na te laten kijken of het wel Ogin was....heb bijna een jaar lang met stres rondgelopen met haar, buiten de tuin deed ze niets geen behoeftens, al was ik uren weg....ook was ze afstandelijk, slapen op afstand, en heel goed luisteren naar me, achteraf om toch wat met mij te willen hebben...tot ik de knop heb omgedraaid, heel leuke dingen gedaan met dr, apart zonder Bams, zo lelijk als ik haar toen vond zo mooi ben ik haar gaan vinden en zonder stres alles met haar gedaan, niet vergelijken met Bams , en we kwamen steeds nader tot elkaar....    ze is nu twee jaar, een wereld hond, aanhankelijk naar mij toe, en ik naar haar, zou ze niet meer willen missen....heb dit niet zo hier op hp gezet, maar wil er bij zeggen, wees geduldig met de hond, ga leuke dingen met elkaar ondernemen, gooi de gelijkenis over boord en probeer de stres naar de hond toe te vermijden, springt de hond eens uit de band, nou en, jonge hond..?er zijn altijd dingen waar je dan trots bent op de hond, beloon dat met een spel, leuke dingen samen doen, de band wordt steeds strakker tot je opeens gaat denken, jee wat een fijne hond heb ik.....en dan ga je echt het anders zien en ga je houden van..die..hond.

Bijna drie....

Stoer dat je dat hier zo vertelt Willemijn. Een band is niet vanzelfsprekend. Ik snap ook best dat mensen het soms moeilijk hebben met een pup of jonge hond. We doen vaak of het vanzelf gaat of dat het altijd goed komt maar soms moet je er harder voor werken, en soms gaat het niet. 

Bedankt voor alle extra reacties die er nog bij zijn gekomen!

Willemijn, jij in het bijzonder bedankt voor je persoonlijke verhaal! Ik heb Rita de link naar dit topic gegeven, ze zal het zeker lezen.

Ik heb haar vanochtend een samenvatting gestuurd van de punten die in de eerste reacties staan (tot aan mijn eerste reactie).

Ze heeft even tijd nodig om alles te verwerken, het is nogal een knop die ze moet omzetten natuurlijk, nog voor ze kan beginnen die bij haar man om te zetten. Ze is wel erg blij met alle reacties die er zijn.

Komende zaterdag komen er mensen van de hondenschool bij haar thuis om nog eens te kijken en praten hoe het gaat.

Ik heb niet alle reacties gelezen, wel het verhaal van Rita... Ik vind het sneu hoe dingen hier worden genoemd als 'probleem' een gedragstherapeut? Waarom? Omdat bella op het erf niet kan loslopen? Omheinen, geef haar een stukje die omheind is. Hoeveel honden kunnen loslopen de hele dag als er een poort openstaat op hun domein? En hoe leer je dat dan wel aan? Met een schokband en onzichtbare draad? Heel dieronvriendelijk, Raiko kan ook niet los op wandeling en ik accepteer dat... En sloopgedrag... wat heeft de hond te doen de hele dag? Zij verveelt zich misschien? Kan zij haar energie kwijt? Hoe vaak wordt er gewandeld? Dat er geen band is, daar is een heel logische verklaring voor. Als je geen liefde geeft kan je ook geen liefde krijgen... Ik vind het heel erg jammer dat deze hond niet de ruimte krijgt om te zijn zoals ze is, met haar eigen karakter, haar eigen gewoontes, dat zij niet gerespecteerd word om wie zij in wezen is, want de hond doet dat vast wel. Bella legt zich er vast wel bij neer dat haar baasjes zo zijn... Trainen op een hondenschool werkt trouwens veel beter als de onderliggende band goed zit, eraan werken dus, er zijn hier al veel tips gegeven zie ik. Onthoud ook dat honden ons een spiegel voorhouden van ons eigen gedrag, het gedrag van jouw hond is een weerspiegeling van jouw training en omgang met de hond.

Mensen die verwachten dat een zelfde kruising dezelfde hond zal opleveren zijn gewoon dom. Ze zijn dom aan dit verhaal begonnen en ze doen nog dommer door.

- Waarom zou de hond tijdens het loslopen ooit terugkomen naar baasjes die haar niet appreciëren

- Waarom zou een hond op een erf blijven bij baasjes die haar duidelijk niet willen?

Zeer lastig voor jouw vriendin omdat zij tussen hond en man zit. Maar ik zou zeggen doe de hond weg. Geef haar een nieuw gouden mandje bij mensen die haar willen, niet een kopie van haar voorganger. En koop geen nieuwe hond meer tot je klaar bent om een echt nieuwe hond in je hart te sluiten. Je maakt er niemand gelukkig mee. Jij niet, je domme man niet en die arme hond niet.

Niemand is dom......topicopener houdt en geeft wel om de hond, het is haar echtgenoot die er wat anders over denkt en dan botst het....als nou ook eens de echtgenoot hier zou komen en de berichten eens doorleest, wie weet doet hij dan ook zich achter de oren krabben en gaat er voor...het is zo makkelijk om te zeggen, weg die hond...VERA...laat je vriendin er voor gaan, en zijn genoeg hulpmiddelen, zoals een ruime kennel op het erf, en ga eens samen met je vriendin wat je zeker zal doen, wandelen met de honden en laat je vriendin zien dat een band met een hond moet groeien.... 

Hee,

Ik heb noet meer met Rita gepraat, wel via de app gesproken.

Zaterdag zijn er mensen van de hondenschool langsgeweest. Van wat ik begrepen heb, hebben ook die gezegd dat ze het idee van hun oude hond uit hun hoofd moeten zetten.

Ze gaan beginnen met het erf afzetten, in ieder geval gedeeltelijk. Daarnaast gaan ze Bella dubbel aanlijnen zodat ze tijdens het uitlaten niet meer zomaar ontsnapt (blijkbaar had ze die mogelijkheid zelf nog niet bedacht).

Rita blijft gewoon doorgaan bij de hondenschool en gaat thuis ook haar best doen om de band te versterken. Hoe het met haar man zit heb ik niet mee gekregen.

Ik zal niet zeggen dat ik het eens ben met de gedachtengangen.

Maar ik zie er de logica wel een beetje van in. Bij een ras kun je uitgaan van ongeveer dezelfde karaktertrekken. Waarom dan bij twee kruisingen van dezelfde twee rassen niet?

En daarna, toen Bella er eenmaal was (en daarvoor ook wel) hebben ze uit sentiment gehandeld. Ze wilden een soortgelijke hond en hebben geprobeerd op een soortgelijke manier te handelen. Wat niet goed uitpakte want Bella heeft een heel ander karakter. Goenoeg mrnsen die in een cirkel terecht komen hoor; hond valt tegen, er wordt niet goed mee om gegaan, hond gaat zich 'slechter' gedragen, hond valt nog meer tegen.

Ik kan het Rita en haar man niet kwalijk nemen, vind het alleen goed dat Rita hulp zoekt om dit op te lossen.

Het is eigenlijk heel simpel, houd die man van je vriendin van dieren ?  ik denk het wel , anders hadden ze geen hond aangeschaft, zo nee dan heeft ze een probleem.

Ik weet het nog goed toen ik mijn 1e Duitse Herder ging halen, mijn vrouw wou eigenlijk geen hond, maar de kinderen en ik wel, dus het was 4 tegen 1.

Gero is plotseling overleden, alweer bijna 2 jaar geleden, weet je wie toen het hardste huilde om haar dood, juist, mijn vrouw.

Ik wil alleen maar zeggen als je van dieren houdt, in dit geval van honden dan heb je er veel voor over, ikke wel in ieder geval.

Dobby was in het begin ook een beetje raar. Heel erg gefocust op mij, want stond ik op van mijn stoel dan sprong hij in de lucht. Stel je voor dat ik naar de wc ging. Gíng ik naar de wc, dan rende hij de trap op, want wie weet was het een lift.

Maar ondanks dat hij zo gefocust was op mij, was er niet echt een band. Dobby had verlatingsangst en ik kreeg eerder de indruk richting mij omdat ik hem uitliet en eten gaf. Niet omdat hij specifiek om mij gaf. Beetje moeilijk uit te leggen, maar eerder als een rijk persoon die niet wil dat de assistente met vakantie gaat, want dan is alles anders en moet je nét wat meer moeite doen voor de dagelijkse dingen, o nee o nee.

Bij ons is het pas de goede kant op gegaan toen Dobby bij me in bed mocht bij het slapen gaan en bij het opstaan. Idioot, want dat bedenk je niet, maar goed. Daarna is hij sowieso veel meer los gekomen, ook niet meer zo krampachtig zijn staart strak houden bij het lopen, enzovoorts.