Hallo allemaal!
Ik heb alweer een tijdje niets gepost, maar ik loop even tegen een paar dingen aan dus zou wel wat advies kunnen gebruiken :)
We zijn inmiddels verhuisd, we wonen nu midden in de polder in een vrij rustige omgeving. We merken dat de rust Humvee wel goed doet, hij is relaxter in huis en erg snel gewend aan ons nieuwe plekje. Alleen is het zo dat er hier in de buurt eigenlijk bijna geen mogelijkheden meer zijn om hem los te laten lopen. Eerst hadden we een fijn hondenparkje in de buurt liep hij iedere dag los, maar dat kan nu dus niet meer. Er wonen hier wel veel honden, maar vooral erfhonden die eigenlijk niet veel van het erf af komen, dus het is ook niet meer zo dat hij regelmatig lekker met andere honden kan rennen en spelen. Wij krijgen het idee dat dit hem misschien frustreert. Hij heeft andere honden aan de lijn eigenlijk altijd genegeerd en los speelde hij met de honden die hij kende, maar sinds een paar dagen reageert hij aan de lijn wisselend op andere honden. De ene keer negeert hij een passerende hond netjes en de andere keer wil hij er met alle macht naartoe. Gisteravond laat was mijn vriend met hem wandelen en ze kwamen een klein hondje tegen, aan de andere kant van de weg. In eerste instantie niets aan de hand maar ze kwamen dichterbij en Humv begon ineens hard te blaffen en aan de riem te trekken en even later gromde hij ook. Dit is geen gebruikelijk gedrag voor hem en dit heeft hij bij mij ook nooit gedaan eigenlijk, maar ik schrok er wel een beetje van. We overwegen namelijk al een tijdje om hem te laten castreren, maar ik lees zoveel negatieve verhalen over castratie... Als hij nu zo begint te reageren op andere honden, gaat dit gedrag dan niet verergeren..? Of zou dit meer een uiting van frustratie zijn omdat hij op het moment niet meer zoveel interactie heeft met andere honden?
Even ter verduidelijking: wij willen Humvee op de eerste plaats laten castreren omdat we onze verantwoordelijkheid willen nemen. Hij loopt los waar dat wel kan, is erg geïnteresseerd in teefjes die lekker ruiken, en we willen niet het risico op een oepsnestje lopen. Ten tweede omdat hij erg opgefokt kan raken als hij een loops teefje ruikt. Hier in de straat loopt een groenstrook voor ons huis langs waar mensen hun honden laten plassen en poepen en zodra hij echt een loops teefje ruikt is het klappertanden en hijgen en als we weer naar huis gaan heeft hij soms echt even tijd nodig om te kalmeren. Dit lijkt me voor hem soms niet fijn.
Sommigen van jullie weten misschien ook dat wij al een tijdje nadenken over een 2e hond, hier heb ik een tijdje terug ook een ander topic over geopend. Dit vind ik dus ook even een lastige. We zijn druk aan het oriënteren, en het is heel gek want ik had wel een duidelijke voorkeur voor bepaalde rassen, en ik wilde graag weer een pup, maar ik ben als een blok gevallen voor de greyhound, en dan specifiek greyhounds die een thuis zoeken na de renbaan.. En nu twijfel ik dus heel erg. Laat ik ons op de wachtlijst zetten bij een fokker, of geven we een volwassen greyhound uit Ierland een nieuw thuis.. Ik denk dat het voor Humv weinig uitmaakt, maar het feit dat hij anders begint te reageren op honden aan de lijn vind ik wel een dingetje. Wat als hij ineens heel anders reageert op een volwassen hond die bij ons komt wonen? Hij heeft nog nooit met een andere hond samen gewoond, wel hebben we een tijdje de whippet pup van mijn zusje in huis gehad en dit ging heel goed. Maar honden reageren bijna altijd anders op pups.
Sorry voor het lange verhaal, ik hoop dat er beetje een touw aan vast te knopen is.
Misschien maak ik me gewoon te veel zorgen en moet ik maar zien hoe het loopt, maar wat zouden jullie doen in deze situatie?
Mag ik vragen hoe oud Humvee nu is en welk ras?
Hoi! Ja dat mag ;) Humvee word 12 december 2 en is een mechelse herder
Misschien nog even een relevante toevoeging: Humvee is meermaals gebeten door kleine hondjes. Een klein hapje uit zijn oor door een pittig chihuahua-mixje (daarna was alles ook weer koek en ei dus verder niets aan de hand eigenlijk, het hondje schrok van Humv denk ik, we kwamen ineens om de hoek lopen), een litteken op zijn neus van een JR, en niet zo lang geleden hing er een boomertje in zijn lip. Hij is ook eens een heel stuk achterna gezeten door een andere JR terwijl de baasjes erbij stonden te lachen :s. Maar daar hebben we eigenlijk nooit echt problemen van ondervonden. Hij vindt kleine hondjes soms een beetje spannend maar heeft er verder nooit "agressief" op gereageerd.
Om er achter te komen of zijn gedrag naar andere honden ligt aan hormonen of aan frustratie, kun je misschien één à twee keer in de week een losloopwandeling of speeluurtje regelen met andere honden (vaker kan altijd natuurlijk ).
Bijvoorbeeld een account aanmaken op doggydating (is een app op je telefoon) of via facebook of advertenties één of meerdere wandelmaatjes zoeken.
Zo komt hij toch aan het contact met andere honden en kun je zien of dit zijn gedrag aan de lijn verandert.
Ik zou niet snel een nieuwe hond nemen voordat de oude problemen zijn opgelost. Een hond hoeft zich niet perfect te gedragen maar het moet wel gedrag zijn wat jij kan handelen zeg maar.
Hoi Vera!
Weet niet of ik dit al duidelijk aangegeven had in mijn eerste bericht maar loslopen met andere honden gebeurt dus nog wel gewoon, inderdaad ongeveer 1 of als we de mogelijkheid hebben 2 keer per week, dan gaan we even naar het bos of een plas hier in de buurt waar honden mogen loslopen. Dit is alleen dus niet op loopafstand en gebeurt ook niet dagelijks, zoals eerst.
Het gaat meer om hoe hij aangelijnd reageert. Hij reageert de laatste dagen juist overenthousiast op andere honden en wil er graag heen, soms iets te graag met piepen en trekken aan de riem, waar hij andere honden eerst altijd negeerde. Gisteravond dus voor het eerst dat hij gromde, en hier schrok ik van. Ik kan meerdere redenen bedenken waarom dit gebeurde maar ben bang dat castratie een negatief effect op hem gaat hebben omdat ik er zo veel over lees. Hij doet het verder super, soms is hij een beetje druk en onstuimig maar daar is hij een jonge hond voor en dat vind ik ook geen probleem zolang hij geen overlast veroorzaakt. Ik lees alleen regelmatig dat na de castratie het gedrag van een hond compleet omslaat, en hier ben ik wel een beetje huiverig voor.
Hij is absoluut niet onhandelbaar hoor! Haha hij is een schat en gelukkig heel lief voor alle honden die hij kent. Nieuwe ontmoetingen vind hij soms spannend en dit uit zich dan in borstelen. Als hij echt niet op zijn gemak is zoekt hij contact met ons en kap ik het af, maar over het algemeen is er niets aan de hand als hij los is.
tsja, je leest zoveel. als ik alles moet geloven wat ik op internet lees... dikke onzin staat er vaak.
maar goed, dan probeer je toch eerst een chemische castratie? werkt een half jaartje (of een jaar, afhankelijk van of je een kort- of langerwerkend implantaat neemt) en is daarna weer volledig uitgewerkt. kun je zien wat het effect is. meestal bevalt het uiteindelijk prima, ondanks alle spookverhalen.
en idd, sluit me verder aan bij wat Vera zegt. niet aan tweede hond beginnen als eerste nog probleemgedrag vertoont.
Hoi Joop, chemische castratie is wel een goede om ons in te verdiepen, daar gaan we het eens over hebben met de DA. Heb je er zelf ook ervaring mee?
Maar nog even een keer want volgens mij word mijn tekst een beetje verkeerd geïnterpreteerd: geen probleemgedrag hier! Ik heb een hond gehad met probleemgedrag en gelukkig maken we dat nu niet nog eens mee. Humvee doet het prima, is soms, de afgelopen dagen, overenthousiast bij het zien van een andere hond. Ik vind dit persoonlijk geen probleemgedrag en goed corrigeerbaar. Gisteren ben ik geschrokken omdat hij gromde naar een andere hond, maar nogmaals, dit is geen gebruikelijk gedrag voor hem. Vandaag niets aan de hand, apetrots want tot nu toe negeert hij andere honden weer. Ik vroeg me alleen af of mensen zich misschien herkennen in het idee dat een hond gefrustreerd raakt op het moment dat hij gewend is met andere honden te spelen en dit ineens een stuk minder kan.
Ik verwacht niet dat het iets hormonaals is en het plan om hem te laten castreren heeft verder ook niets te maken met zijn gedrag (behalve dan het feit dat hij erg opgewonden raakt van de geur van een loops teefje, maar dit lijkt me normaal voor een hond van zijn leeftijd), ik ben huiverig voor de effecten van een castratie en ben benieuwd of mensen hier wat ervaringen zouden kunnen delen, om me een beetje gerust te stellen misschien, ik ben nogal een piekeraar. En de twijfel over de keuze van de 2e hond. Misschien zijn er mensen die zich het vorige topic kunnen herinneren?
Dat kan zeker hoor, dat dit een uiting van frustratie is.
De term lijnfrustratie bestaat niet voor niks: als een aangelijnde hond fel reageert op een andere hond, terwijl er niets aan de hand is als ie vrijuit (zonder lijn) zijn lichaamstaal mag/kan spreken.
De verhuis kan ook voor extra opwinding gezorgd hebben, hoelang wonen jullie op je nieuwe plek? Nieuw huis, nieuwe omgeving, en plots een andere manier van uitlaten (vroeger veel los, nu aan de lijn). Het kan allemaal meespelen.
Wat de tweede hond betreft: het is niet omdat je een hond hebt met lijnfrustratie (al dan niet tijdelijk), dat je geen tweede hond zou kunnen nemen. Maar hou wel in gedachten dat de tweede hond het gedrag kan overnemen, en ze elkaar kunnen versterken.
Gezien je hond dit gedrag nog maar heel recent vertoont, zou je ervoor kunnen kiezen het eerst wat tijd te geven: je wandelingen met Humvee wat nader te bekijken, te zien wat je daar kan aanpassen zodat hij minder opgewonden is, of het voorlopig ontwijken (of meer afstand nemen) van vreemde honden een goeie invloed heeft, enz.
Als je het mij vraagt lijkt het me vrij simpel: je hebt een Mechelse herder, een echt werkras met veel power. Hij wordt nu bijna 2, dat is echt wel een goede leeftijd dat hij toe is aan meer (fysieke en mentale) uitdaging. Alleen vervolgens is het juist omgekeerd; minder vaak los lopen en hij kan dan ook minder vaak even lekker gek doen. Staan jullie open voor een hondensport? Lijnwandelingen zijn prima, maar met dit ras zou ik daarnaast wel nog iets bieden waar hij zijn fysieke en mentale energie in kwijt kan.
Hoi!
We wonen hier nu ongeveer 3 maanden. We hebben sinds de verhuizing ook zeker positieve veranderingen gezien. Hij is relaxter en meer op zijn gemak dan in ons oude huis. Daar kon hij soms halve dagen echt alert zijn en op het raam letten (niet neurotisch ofzo maar hij wilde de boel graag een beetje in de gaten houden zo dicht bij zijn huis) omdat er bijvoorbeeld constant auto's vlak voor ons huis parkeerden en mensen langs kwamen lopen met honden, dat is hier niet en we zien dat hij meer rust in zijn lijfje heeft. Maar ik denk dat wat je zegt ook best mee kan spelen. Hij is wel altijd erg veel mee geweest naar nieuwe plekken en gaat vaak met ons mee ergens naartoe dus ik weet niet of hij het echt heel spannend vind dat het nieuw is, maar de manier van wandelen is zeker anders.
We gaan het ook wel eerst wat tijd geven. Ik vind het zelf een beetje lastig of het nou wel of niet goed zou zijn om vreemde honden echt volledig te vermijden. Ergens ben ik een beetje bang dat hij dan juist meer opgewonden raakt als we toevallig wel een keer hond tegen komen, waar we nu gewoon dagelijks honden passeren en dat verder goed gaat. Misschien moet ik meer op mijn eigen houding letten als hij opgewonden raakt. Ik ben dit niet gewend van hem dus ik moet er ook wel bewust op letten hoe ik reageer. Als ik blijf staan dan bijvoorbeeld (dat deed ik de eerste keer omdat ik eerst niet helemaal door had wat hij aan probeerde te geven) wil hij met alle macht naar de andere hond toe. Als ik doorloop zonder überhaupt iets te zeggen loopt hij gewoon mee en snuffelt hij verder. Vandaag negeert hij andere honden weer gewoon.
Maar we kunnen het eens een weekje proberen en kijken hoe dat gaat!
Het gaat hoe dan ook nog even duren voor er een tweede hond komt, maar we willen wel een keuze gaan maken zodat het niet nog een jaar gaat duren als we er over uit zijn. En we willen uiteraard dat de nieuwe hond geen vervelende trekjes over gaat nemen dus dat is wel iets om even aan te kijken en iets mee te doen als hij dit zou blijven doen ja.
Hoi Suzanne,
Dit is absoluut iets waar we rekening mee gehouden hebben, voor we aan een mechel begonnen zijn. Ik doe regelmatig hersenspelletjes met hem en m'n vriend fietst vaker met hem, we nemen hem regelmatig mee ergens naartoe, en als hij los mag doen we speur spelletjes of met de bal gooien (dat laatste niet al te vaak want meneer raakt snel geobsedeerd door de bal). We zijn ook minimaal anderhalf/twee uur per dag met hem buiten. Beweging en uitdaging krijgt hij dus opzich wel voldoende, hij gaat ook altijd wel voldaan slapen. Hier zijn we allemaal ook wel vrij vroeg mee begonnen dus we merken het ook wel aan hem als het ff minder is. Dus dat is wel iets waar we echt op letten :)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?