Dierenarts slaat hond (niet heel hard) met vuist; meedenkers gevraagd 
Ho nou eens even!
Je wil opleggen door middel van fysiek geweld is altijd en zonder uitzondering niet oké! Én een zwaktebod.
Een dierenarts hoeft geen enkel dier in zijn spreekkamer op te voeden, dat verwacht niemand.
Maar we mogen, moeten zelfs wél verwachten dat hij in staat is een onwillige, overspannen, tegenspartelende patiënt veilig onder controle te krijgen.
Mijn vorige hond moest ook wel eens door 2 assistenten goed stevig vastgehouden worden omdat er een onaangenaam onderzoek was en hij al heel bang was.
Stevig en vakkundig immobiliseren( vasthouden) , desnoods muilkorven. Dat behoor je als da wél te kunnen doen.
Een corrigerende tik, vuistslag zelfs is nergens, voorál niet in een spreekkamer acceptabel!
Een dierenarts heeft ook geen tijd om iedere hond, kat, ... Eens te gaan opvoeden. Mijn jongste vindt behandelingen bij de dierenarts echt niet leuk. Al van pup is die altijd geassocieerd met pijn bij hen. Dus ja, als ik daar ben en ze moet iets ondergaan, dan ben ik voor het doorpakken en doen. Geen gesus en getrut.
Als ik help bij de dierenarts om een paard te verdoven, doen wij ook door hoor. Dan is het niet de moment om daar even te gaan tutten.
Als het op die moment helpt, dan heb ik er niets op tegen. Soms is eens bij de schouders nemen en door een 'schudden' een efficiënte manier om door te dringen. "
Paarden... prang op de neus. Als dat geen pijn doet dan weet ik het ook niet meer.
Ik pak.ook gewoon door bij mijn honden als het moet. Geen getut, gesust, gesmeek en gedoe. Gewoon hoppa. En ja, zo deed ik dat bij mijn kinderen ook al is dat totaal geen vergelijk.
Ook bij het zwemmen met de honden pas. Moesten ze een zwemvest aan. Kan je uren gaan lopen soebatten of gewoon hoppa niet zeuren. Die man viel mijn kordaatheid ook op en hoe makkelijk mijn honden dat dan accepteren omdat ze weten dat het dan gewoon moet zonder gedoe.
Je kan het ook omdraaien. Als jij je puber zich niet kan laten gedragen dan behandelt de DA niet; klaar. Zo te lezen is je hond niet bang maar onbegrensd. Positief opvoeden moet nog steeds opvoeden zijn en niet pamperen en nat houden.
Zou eerder men tijd in het gedrag van die hond steken ipv van aan die DA.
Die Da ligt er verder ook niet wakker van je hond ook al lang niet meer.
Bij mijn hond "moet" helaas ook wel eens iets (medisch), maar dan nog hoef ik haar niet te slaan of vast te pinnen hoor.
En ook de dierenarts niet.
Al moet ik allereerst wel even kwijt dat ik het er absoluut niet mee eens ben dat hij je hond een vuistslag op zijn kop gaf!!
Kan ik wel begrijpen dat hij iets doet. De dierenarts vond blijkbaar niet dat wat jij deed hielp. Ik heb geeen idee wat het voor ras je hebt maar als het een flinke labrador, mastiff of ander groot ras is. Kan ij begrijpen dat constant gespring tegen de DA aan gewoon niet fijn is.
Vind ik ook niet fijn, ook niet in het bos. Maakt me ook niet uit og het een grote of kleine hond is. 1 a 2 x van een puber ala. Maar dan heb ik ook graag dat debaas iets aan ht gedrag doet..
Lijkt ne dat je het zelf ook niet fijn vind constant besprongen te worden.
Verder positief opvoeden
MAAAR bij positief opvoeden komen nog altijd wel gewoon grenzen kijken.
Het is wel jou taak die aan te geven en eevoor te zorgen dat hij daar niet overheen gaat.
Dit kan ook gewoon positief!
Gewoon consequent zijn.
Maar ieder dier heeft grenzen en sturing nodig.
Zeker bij een DA waar spanning is.
Vraag aan je hond wat je wel wilt zien en beloon dat gedrag. Rusten kalmte denk ik dan..
"
Inderdaad.
Ik zou die dierenarts gewoon even opbellen en erover praten. Laat weten dat het je dwarszit. Nee, er is geen excuus voor slaan, maar wellicht kan dat wat opheldering geven. Ik neem aan dat het om een grote hond ging, dat constante gespring (denk aan de nagels!) kan écht wel veel pijn doen en misschien was dit wel een handeling uit reflex, of pure onmacht, een poging de hond weg te duwen wat uitmondde in iets wat leek op een vuiststoot. Het blijft natuurlijk niet goed te praten, laat dat duidelijk zijn, maar de beste man naar het tuchtcollege slepen zoals in sommige reacties gesuggereerd wordt is voor mij een stap te ver.
Dus als er niemand dood aan gaat is het ok of wacht..
Maar laten we nu ook niet teveel drama maken,met de vuist zachtjes,het kan ook even zachtjes wegduwen geweest zijn,de hond was onder de indruk die heeft nog zijn tandjes,
Volgende keer zorgen dat je hond niet tegen de da opspringt.
Wat ik wel weet dat ieder verhaal altijd 2 kanten heeft,dus ik vel hier geen oordeel over die da.
Jimmy (Zinno)
3 doggies
Tja dat maak jij ervan ik beweer dat nergens, het heeft gewoon geen zin er een groter drama van te maken dan het is.
Isalinde 3 doggies
Het is belangrijk dat je je op je gemak voelt bij je dierenarts (en je hond ook). Ik heb het idee dat dat nu niet meer het geval is. Dan kun je beter op zoek gaan naar een dierenarts waarbij het gevoel wel fijn is, waar je alles gewoon rustig kunt bespreken, etc.
Een tijdje geleden moest onze jongste voor een enting. Nu ben ik ontzettend blij met onze dierenarts, die altijd het tempo van de hond kiest, blijft altijd rustig, en niet alles maar vlug vlug doet. Wat ik niet wist, was dat ze op vakantie was toen wij de afspraak hadden. Dus een vervangende dierenarts. En dat was echt niet leuk. Niet voor de hond en niet voor mij. Compleet in paniek.
Blijkbaar heeft de (vaste) assistente dit genoteerd, want die had ook wel gezien dat het geen prettige ervaring was. Ik ben toen gebeld door onze vaste dierenarts, er goed over gepraat etc. en we konden altijd even gewoon langskomen, even hallo zeggen e.d. om het voor hem weer leuk en vertrouwd te maken. Dat is het soort dierenarts waar ik, en onze hond, ons goed bij voelen.
Bij een ervaring als jij hebt gehad, ging ik op zoek naar een ander. Als jij bij je huidige dierenarts niet meer ontspannen kunt zijn (en zo lijkt het na deze ervaring), dan gaat dat ook niet werken voor je hond.
Edit: Je zou ook nog een gesprek kunnen zoeken met je dierenarts. Praten over wat er gebeurd is en hoe dit voor jou voelt. Of evt. dus een nieuwe dierenarts zoeken. De huidige een e-mail sturen, met daarin op een nette manier de reden en de vraag of de gegevens naar de nieuwe dierenarts gezonden kunnen worden.
Dank voor jullie reacties allemaal. Ik ben niet van plan een officiële klacht in te dienen. En ik vind het fijn dat er mensen zijn die niet direct hun oordeel vellen over deze DA én over mij en mijn hond. Ik wilde alleen graag wat richting in deze situatie; omdat ik er nooit eerder mee te maken heb gehad. Feit blijft wel dat ik me al eerder niet helemaal prettig heb gevoeld bij deze DA en daarin toch mijn oude DA mis... wellicht is dit voorval dan wel een 'druppel' die maakt dat ik ga overwegen om langer met mijn hond te reizen om zo bij mijn oude DA terecht te kunnen.
Jullie kunnen zeggen wat je wilt, maar ik blijf het onacceptabel vinden dat een da een dier met slaan en een vuistslag tot ' de orde' wil brengen.
Zelfs als een baasje haar hond niet onder controle kan krijgen moet een da in staat zijn met veilige en diervriendelijke methodes het dier fatsoenlijk te kunnen behandelen.
Zonder geweld. Nooit , echt nóóit met geweld.
Met doorpakken en veilig immobiliseren, met of zonder hulp van de eigenaar.
En alleen dat...
Anders had hij écht een ander vak moeten kiezen.
Als het toch al niet de dierenarts is die je zou willen, is dat inderdaad het laatste duwtje dat je nodig hebt om te veranderen.
Feit is ook dat als jij je niet prettig voelt, je hond daar ook weer op reageert.
Ik had t zelfde. Verhuisd, andere dierenarts lekker dichtbij. Maar de assistentes waren veeeeel minder vriendelijk dan bij mijn oude dierenarts.
Dus nu fiets ik een half uur en t is t me meer dan waard.
Ik behandel mijn honden gewoon als hond en als fysiek nodig is, dan is dat zo. Maar nooit met een vuist, gewoon niet. Ik ben niet perfect en heb heus wel eens in het heetst van de strijd een corrigerend tik uitgedeeld maar meestal pak ik mijn honden bij hun lurven en toeter even tegen ze dat ik dat toch echt niet wil hebben, is niet leuk maar hun gedrag ook niet en ik heb toch best wel pittige honden gehad.
Mocht de DA dit in mijn bijzijn hebben gedaan dan weet ik niet of hij er mee weg was gekomen zonder vuistslag terug. Maar goed dat ben ik, en ik ben prima in staat zelf mijn honden te corrigeren.
Moet wel zeggen dat de meeste DA's een opspringende hond niet eens zo'n probleem vinden, dus als het een keer gebeurt en de DA gaat vervolgens gezellig knuffelen dan doe ik er verder ook geen moeite voor.
Zelfs als een baasje haar hond niet onder controle kan krijgen moet een da in staat zijn met veilige en diervriendelijke methodes het dier fatsoenlijk te kunnen behandelen.
Zonder geweld. Nooit , echt nóóit met geweld.
Met doorpakken en veilig immobiliseren, met of zonder hulp van de eigenaar.
En alleen dat...
Anders had hij écht een ander vak moeten kiezen. "
En dit vind ik dus ook!
Ik vind dat ook daar niet van, maar het is gebeurd, veel ga je er niet tegen kunnen doen, de hond heeft geen letsel, kan je nog je tijd gaan steken om bv contact met die DA te hebben over hoe erg je het allemaal vind, maar die tijd steek je beter in je hond, daar ga je meer aan hebben.
Geen dierenarts ooit meegemaakt die zo een hond behandeld. Ik zou dit melden bij het Veterinair Tuchtcollege. Slaan waardoor letsel bij een dier ontstaat is een misdrijf maar hier is kennelijk geen letsel ontstaan? Overigens....zien wij bloeduitstortingen bij een hond niet snel, dat zit onder de vacht. Een vuistslag op de kop door een dierenarts gaat mij wel heel erg ver. Andere DA nemen. Nu stond je er bij....wat doet hij als je de hond voor bv operatie brengt en je er niet bij bent? Dat vraag ik mij af....
Voor spartelende honden bestaan ook andere manieren. En...een spartelende hond kan ook de angst zijn voor een dierenarts. De baas hoeft niet meteen de boosdoener te zijn. De DA behoort dat ook te weten.
Tuurlijk ga ik niet akkoord met de manier waarop de dierenarts gehandeld heeft. Maar...
Waarom kan jij je hond niet onder controle houden of stil houden op de behandel tafel (maakt niet uit of hij van de angst of van de lol rond springt)?
Hij kan 1 keer per ongeluk tegen die man opspringen maar dan kan jij de riem toch kort houden, zodat jouw hond niet meer kan opspringen.
Puber zijn vind ik echt geen excuus om tegen mensen op te springen.
Hij had het al lang moeten afleren.
Ik neem aan dat dit iets is waar TO aan werkt. Als het echt niet lukte had de DA ook kunnen overleggen wat een beter plan van aanpak was etc. Dus dat vind ik er allemaal niet toe doen qua de vraagstelling wat te doen met een DA die zo handelt.
Klacht indienen, simpel.
Waarom kan jij je hond niet onder controle houden of stil houden op de behandel tafel (maakt niet uit of hij van de angst of van de lol rond springt)?
Hij kan 1 keer per ongeluk tegen die man opspringen maar dan kan jij de riem toch kort houden, zodat jouw hond niet meer kan opspringen.
Puber zijn vind ik echt geen excuus om tegen mensen op te springen.
Hij had het al lang moeten afleren.
"
Ik denk dat je het stilhouden van een hond op een behandeltafel een beetje onderschat.
Penny is sinds haar heup foto's echt heel erg bang bij de dierenarts. Zodra ze op de behandeltafel komt wordt ze gek. Ze probeert er echt af te springen of te rennen. Zelfs met een tuig met handvat en met 2 mensen die haar vast houden (ik en mijn moeder) is het moeilijk, ondanks dat ze klein is en over het algemeen heel goed opgevoed is. Ik oefen zelfs regelmatig met haar om haar te leren dat onderzocht worden niet eng is, maar dat heeft tot nu toe niets veranderd.
Over dat de dierenarts de hond heeft geslagen, ik zou het echt niet fijn vinden als iemand zomaar mijn hond zo corrigeert. Ik wordt ook wel eens boos op Penny en raak soms zo gefrustreerd dat ik haar ook even stevig vast pak om duidelijk te maken dat ze moet stoppen, maar dat doe ik en ik ben haar eigenaar. Een vreemde is heel anders en als die sowiets deed was ik echt boos geworden, helemaal als het zonder toestemming gebeurt.
Zijn zat dierenartsen die d pe hond op de grond behandelen als de hond niet op die tafel wilt, mijn honden zijn te groot voor de tafel en hij en meerderen artsen behandelen mijn honden op de grond, heb je toch wat meer houvast om je hond wat beter in bedwang te houden, vraag dat de volgende keer als je hond zo angstig is.....
Ondanks dat ik er begrip voor heb dat de dierenarts zijn handen af en toe jeuken (de da van mij was een tijd terug goed te grazen genomen in zijn hand) zal ik het slaan van mijn honden nooit accepteren.
Een dierenarts heeft ook geen tijd om iedere hond, kat, ... Eens te gaan opvoeden. Mijn jongste vindt behandelingen bij de dierenarts echt niet leuk. Al van pup is die altijd geassocieerd met pijn bij hen. Dus ja, als ik daar ben en ze moet iets ondergaan, dan ben ik voor het doorpakken en doen. Geen gesus en getrut.
Als ik help bij de dierenarts om een paard te verdoven, doen wij ook door hoor. Dan is het niet de moment om daar even te gaan tutten.
Als het op die moment helpt, dan heb ik er niets op tegen. Soms is eens bij de schouders nemen en door een 'schudden' een efficiënte manier om door te dringen. "
Even wat tutten of een slag met vuist zijn wel twee uitersten. Bij u paard zal een slag misschien werken maar als je dat bij mijn paard doet dan kan je er helemaal niets meer mee aanvangen (uit angst). Gewoon door doen en even stevig vast houden Ja Tuurlijk maar gaan Slaan nee. Heb zo ook eens een hoefsmid weggestuurd omdat die mijn paard een schop gaf in zijn buik. Omdat mijn paard even niet stil stond. Bij een andere hoefsmid stond die wel gewoon stil maar door de drukke handelingen werd mijn paard zenuwachtig van die man. Heb zelf bij dierenarts gewerkt en daar moest nooit fysiek geweld bij te pas komen.
Nogmaals, er staat zelf dat het niet hard was. Jullie maken er allemaal van dat de hond Ko op de grond ligt met de tanden uit zijn bek geslaan.
Sommige maken toch echt wel graag van een mug een ganse kudde olifanten.
Ts heeft natuurlijk gelijk om te veranderen van dierenarts als de omstandigheden niet meer prettig voelen. Persoonlijk zou ik me helemaal niet prettig voelen bij een dierenarts net niet doorpakken.
Je bedoeld die tik uit onvermogen die sommige ouders zichzelf permiteren?
Die is inmiddels opvoedkundig wel achterhaald hoor... 
dood gaan ze niet
Maar er zijn betere oplossingen denkbaar dan een tik uitdelen
Deze dierenarts had gelijk een klap terug gehad.
Ik weet dat het mijn reactie is uit ervaring zonder dat ik er over na denk.
Slaan en schoppen van dieren in dit soort situaties?
Springen en druk doen, stel als je hebt een angstbijter is, wat zou deze dierenarts dan wel niet doen.
Nee een melding maken deed ik niet maar ik vertelde het wel rond.
Och, er werd al geschopt ook ondertussen. Zul je zien, tegen morgen heeft hij de hond nog afgeknald ook.
Het is ook goed dat hp redelijk anoniem is.
Mensen zetten een verhaal neer en het wordt klakkeloos aangenomen en dan begint het overdrijven,het veel erger
maken dan het is en zo een da waarvan gelukkig de naam niet bekend is,is niet in staat om een weerwoord te geven.
Ik zeg altijd,als ik op facebook zou zetten dat mijn buurman een hond mishandeld heeft,even met kopieren en plakken een zielige hond plaatsen dan zou die arme man geen leven meer hebben.
Mensen zijn net schapen en zonder de ware toedracht te kennen wordt geoordeeld dat is best een kwalijke zaak en kan in sommige situaties nog ernstig uit de hand lopen.
Ik heb Obi nog nooit meegenomen naar een da die in staat zou zijn om hem te hoeken. Ze zijn altijd lief en geduldig met hem, gelukkig. Maar ik wil het de da ook zo makkelijk mogelijk maken. Neem daarom ook vaak mijn vriend mee een extra paar handen om Obi rustig te houden. Zorg dat je da gewoon kan werken. Ik denk dat er toch wel herhaaldelijk iets moet gebeuren voordat iemand uiteindelijk denkt: en nu sla ik.
Geweld is vaak ook iets waar men uit wanhoop naar grijpt. Als ik bij de da ben heb ik Obi vast de da heeft 9/10 keer helemaal niets te zoeken bij zijn kop. (Afhankelijk van de klacht natuurlijk), maar je snapt mijn punt wel.
Die is inmiddels opvoedkundig wel achterhaald hoor...
dood gaan ze niet
Maar er zijn betere oplossingen denkbaar dan een tik uitdelen
"
De positieve opvoeding bij kinderen trouwens ook:
https://www.nemokennislink.nl/publicaties/de-selfie-cultuur-begint-al-in-de-maxi-cosi/
https://kiind.nl/stop-met-positief-opvoeden/
https://freehappychildren.nl/2017/08/04/als-positief-opvoeden-niet-lukt-dit-gaat-er-vaak-mis/
Vooral die eerste link is belangrijk.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?