Oh ja, zo dus, ja daar heb je gelijk in.
ja helaas
wat voor emoties ervaart je man precies? (hoef je niet te beantwoorden hoor) maar zou daar niet aan te werken zijn?
Ik kan me voorstellen dat als 3 mensen in het gezin niet meewerken dat je het niet alleen kan, dat begrijp ik hoor, dat gaat gewoon niet lukken zo, vandaar dat ik je vroeg om dan snel knopen te hakken.
Hij kan dat niet goed omschrijven. Hij heeft ook autisme dus dat verklaard het niet kunnen omschrijven en maakt het nog moeilijker.
ik weet het niet, het hangt van zoveel factoren af, in dit geval lijkt het me voor Bodi, idd misschien wel "moeilijker" aanpassen dan een pup uit een nederlands asiel die goed begeleid is, maar misschien weer geen verschil met een b"dfok pup zonder veel socialisatie, het hangt ook van de hond zelf af, hoe goed hij tegen de nieuwe omgeving kan ook qua gezondheid. En uiteraard de begeleiding die hij krijgt.
Wat ik wel van harte hoop is dat hier geen enge selfmade gt bijgehaald wordt die de hond weleens even op zal voeden, we weten allemaal hoe dat gaat eindigen ben ik bang...
ja lastig hoor
jammer dat je quote in mijn antwoord staat
Je hangt te veel aan zielige verhaal..iedeereen is wel eens bang...
dat is geen gestoord gedrag...dat is angst ivm onbekend iets heel anders
filmpjes in asiel laten toch echt een sociale hond zien die prima hersteld bij betere omstandigheden...
en ook bij jullie laat hij dat zien
Het is een onervaren hond...maar geen getraumatiseerde angsthaas als waldo bv
of verwarde pup
Gewoon een hond die zich die zich aanpast ivm basis sociaal er al in zit ondanks beroerde momenten
dat is een groot verschil
Jeff was ook zo..ze leren snel van rust en vrede
Soms bang of onzeker zijn maakt je geen angsthaas
Ik had een heel verhaal getypt, maar we zitten in iemand anders topic (alweer) dus ik laat het hier bij.
Ik vind het dus wel degelijk dat de stichting hier flinke steken laat vallen. Iedereen die wel een een hond uit het asiel heeft gehaald of bij een goede fokker weet dat je dan echt niet weg komt met het invullen van een kort formuliertje en je krijgt gezellig een hondje mee. Bij het asiel hebben wij een lang gesprek gehad en begeleiding, bij de fokker ben ik helemaal doorgevraagd om te kijken of het ras bij mij past. Ook kon ik haar daarna altijd bellen voor advies en heb ik kennis gemaakt met beide ouders. Zeker bij een eerste hond is het zo belangrijk dat je goede info krijgt en dat je verwachtingen kloppen. Deze mensen geven netjes vooraf aan dat ze liever een oudere hond willen en dat ze kleine kinderen hebben. Ik zou dan niet denken dat een puberende best grote hond dan een hele goede match is. Een ervaren stichting had dat moeten zien en deze mensen niet een pup moeten aanraden als ze geen pup willen. Ts ik denk inderdaad dat deze hond op een andere plek beter af is maar ik denk niet dat je totaal ongeschikt bent voor een hond. Een kleine volwassen hond, die leuk is met kinderen en rust heeft past waarschijnlijk prima bij jullie. Die bestaan ook. Ik heb zelf zo’n herplaatser. Natuurlijk heb je ook een eigen verantwoordelijk bij welke hond je kiest maar als stichting heb je ook een verantwoordelijkheid om mensen goed en eerlijk voor te lichten en ze niet een richting in te duwen die niet bij ze past. Omdat je toevallig heel veel pups hebt zitten. (Aanname ik weet het).
En ik zie dus maar weer eens dat wanneer er een persoon is die autisme in het gezin vertoont, het nog moeilijker is om een dier met al zijn drukte en lastige periodes, goed op te nemen. Niet de eerste keer dat een dier herplaatst moet worden omdat dit als de reden of gedeeltelijk als de reden wordt aangegeven.
Misschien daarom inderdaad géén drukke hond meer nemen, al kan een poesje ook wel heel druk doen .
Rust in huis is dan beter denk ik.
Heel erg sneu voor Bodi.....
Vanaf het eerste moment dat ik het topic ging lezen wist ik dat deze adoptie zou mislukken.
Als ik het huisbezoek had gedaan dan hadden ze geen goedkeuring gekregen.
Ten eerste vanwege de karaktertrekken van de kruising en zeker omdat het hun eerste hond is, ten tweede ik vroeg altijd door, waarom ze een hond wilde en wat zij van een hond verwachtte.
Ik zou ook meteen iemand met autisme herkennen(bedoel ik niet verkeerd).
Ook de kinderen zou ik in het gesprek betrekken.
Ik heb zo vaak mensen voor een bepaalde hond afgewezen(waren de organisaties niet blij mee) en bij wie ik goedkeuring gaf belde ik na de plaatsing op, hoe of het ging en na 4 weken ging ik weer op HB.
Met sommige heb ik nog altijd contact.
Onverantwoord wat deze stichting doet.
Mensen die nooit eerder een hond hebben gehad, moeten sowieso geen hond rechtstreeks via een foto/filmpje uit het buitenland adopteren en zeker niet zo,n mix.
De hond is weer de dupe en niet zo,n beetje ook.
Die voelt dat hij niet meer welkom is en dit zal zijn sporen na laten
Het baasje had dit alles ook kunnen weten.
Jullie weten ik ben altijd recht voor zijn raap wat de meeste leden niet altijd waarderen ,maar dierenleed is ook mijn leed.
Ik hoop en duim dat er heel snel een liefdevol thuis voor deze lieverd wordt gevonden.
De grootste fout ligt bij de stichting.
Debbie,sterkte met alles.
Helemaal mee eens.
Wij hebben na alle voor en nadelen tegen elkaar op te zetten, een keus gemaakt.
Wij wilden hem pertinent niet zelf herplaatsen omdat wij niet kundig genoeg zijn om voor hem de meest geschikte baas te vinden.
Daarnaast wilden wij ook niet dat hij enkel op basis van een vragenlijstje en ons verhaal over Bodi weer herplaatst zou worden.
Hij is naar het asiel in de regio gebracht. Hij komt NIET in een kennel maar is in opvang bij een medewerkster die zelf 2 windhonden heeft. Naast mijn verhaal over Bodi wordt hij ook geobserveerd de aankomende week. Daarna werken ze met vragenlijsten, huisbezoek en verplichte kennismakingen en hanteren ze strenge eisen aan de eigenaren. Ze verwachten ook een hoog aantal aanvragen voor hem en ze gaan dan ook echt alleen voor de allerbeste match.
Wij zijn ervan overtuigd dat wij hiermee de kans op nogmaals herplaatsen voor Bodi zo klein mogelijk hebben gemaakt.
Niet de ideale oplossing voor de stichting, wel die voor Bodi in deze situatie.
Het was een heftig en zeer emotioneel moment.
De contactpersoon van de stichting was op de hoogte van autisme van zoontje en dat man het allemaal erg spannend vondt. Ook dat man dus liever een volwassen hond had omdat die waarschijnlijk al wat stabieler zijn. Of ik letterlijk genoemd heb dat hij ook autisme heeft weet ik niet meer.
Een pup zou veel meer bij onze situatie passen omdat een volwassen hond riskant was met een kind van 3, want die zit op ooghoogte.
Echter hebben wij nog getwijfeld over een andere pup, achteraf werd die te groot, maar de reden was dat die pup veel rustiger en stabieler oogde. En wij dat eigenlijk wel zochten in een hond.
Maar omdat ik graag veel wandel (15+ km wandeltochten) was Bodi echt de allerbeste match voor ons. Een middelmaatje, die lange wandelingen wel aankan. En podencos zijn uitermate lieve gezinshonden die actief zijn buiten, maar rustig in huis.
Ik heb ook het idee dat wij onbewust de kant op geduwd zijn die hun het beste uit kwam. En wij zijn zo naïef geweest om daarin mee te gaan in plaats van bij onze keus om te zoeken naar een stabiele volwassen hond te blijven.
Wat goed!!, ja schijt aan de stichting hoor, je doet nu wat het beste is voor Bodi. En de stichting helpt je niet.
Hoe mooi dat je zo'n plek heb gevonden, ja tuurlijk is het zwaar, je geeft natuurlijk heel veel om hem.
Maar ik denk dat je de juiste beslissing hebt genomen, en als de kinderen wat groter zijn, misschien kan je dan via herplaasting, dus een hond die al in een gezin zit, een ouder kleiner hondje adopteren, maar dan moet je er echt met zijn allen 200% achter staan.
Dan kan je een rustige hond kiezen, als je man dat aan kan, want ook rustige honden hebben hun drukke momenten."
Echt heel goed hoe je het nu hebt opgelost, met Bodi komt het wel goed, en bij jou is er weer rust in de tent.
Heel goed gedaan!!Dit is voor jullie maar vooral voor Bodi de beste oplossing.
Ik kan me voorstellen dat het achterlaten/afscheid heel emotioneel moet zijn geweest.
Komt vast nog wel een geschikt hondje in jullie leven.
Sterkte.
Mijn moeder heeft de tip gegeven om in de toekomst, ALS we nog zouden besluiten om op zoek te gaan naar een stabiele volwassen hond, om dan een onafhankelijk iemand in te schakelen die grote rassen en hondenkennis heeft.
En tot een zeer nauwkeurig lijstje te komen met eigenschappen die zouden passen en rassen die daarbij zouden passen. En dan via rasverenigingen ofzo een herplaatser te zoeken.
Maar goed, moet er nog niet aan denken nu. En voor nu staat de beslissing om geen hond meer in huis te halen.
Mijn raad, neem NOOIT nog een hond. Ik heb zelf steeds herplaatsers en honden zijn GEEN wegwerpartikel. Lees dat iedereen zich hier weer in alle bochten draait om begripvol te zijn, want owee, het is not done om mensen de schuld te geven, terwijl die toch rede en verstand hebben. Ik heb het zo gehad met dit soort verhalen. Bij een volgende hond zal het weer wat anders zijn. Kan de volgende ook naar het asiel of retour.
Ik heb een vriendin wiens man en twee zonen autistisch zijn en ook zij namen een jonge hond. Neen, dat was in het begin totaal niet wat ze ervan hadden voorgesteld en het werkte ze soms danig op de zenuwen. Maar de hond weg doen, no way, ze gingen ervoor, want zij hadden gekozen om een hond te nemen en zouden hem dus zeker niet de deur uitdoen of naar een asiel brengen. Nu zijn ze allemaal heel blij met hun maatje.
Kom ik hier nog eens kijken en daar gaat mijn bloeddruk weer, vind dat iedereen wel heel makkelijk denkt over het nemen van honden en ze vervolgens terug te dumpen. Beestjes hebben natuurlijk geen gevoel, meer als mensen me dunkt. De Stichting ging wel zwaar in de fout, had nooit een hondje mogen geven.
En nu lees ik hier niet meer, er zitten hier veel teveel zogezegde hondenliefhebbers en ik begrijp iets totaal anders onder een hond hebben en er voor gaan. Hoop dat de lieve hond wel een goede baas krijgt nu en eentje waar hij echt deel mag uitmaken van het gezin !!!
Ik heb ook herplaatsers maar dat heeft mij nooit belemmert om me te kunnen inleven in een ander en niet direct met een oordeel klaar te staan. Misschien juist daarom niet. Ik heb honden bij mij zien opbloeien die niet meer op hun plek zaten bij hun oude baas. Omdat de baas ging scheiden en meer ging werken en een ander omdat een kind een ernstige allergie bleek te hebben. Is een ongelukkige hond en baas beter dan herplaatsen? Natuurlijk niet. Ik vind het totaal onnodig om mensen die het overduidelijk heel moeilijk hiermee hebben een trap na te geven. Ik vind het mooi dat mensen hier kwetsbaar kunnen zijn en de manier waarop de hond herplaatst wordt vind ik heel verstandig. En als iemand die van plan is om een pup uit Spanje te adopteren dit leest is zo’n topic alleen maar leerzaam en een les om er eerst goed over na te denken. Ik heb er alle vertrouwen in dat het met deze hond wel goed gaat komen.
Goed gezegd Marie Rose .
Bodi is snel herplaatst :
https://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/asieldier/hond/129589/dierenasiel-de-kuipershoek
Das mooi!!
Oh dat is fijn zeg!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?