Tja het blijft een jonge hond natuurlijk, dan krijg je dat en gaat het weer over en dan gaan ze puberen ook nog.
Als je dan denkt aan terug naar de stichting doen, doe het dan snel, jonge honden gaan sneller naar een nieuwe baas, en de stichting heeft vaak niet 1 2 3 plek, dus die zit dan zeker nog een paar maanden bij jou.
Een hond waar niet het hele gezin achter staat, word lastig, ik begrijp echt niet dat dit van te voren niet is ingeschat?
Geen aanval hoor, maar ik probeer het te snappen.
Tja dat is echt onwetendheid geweest van mans kant. Ik wilde al jaren een hond, maar omdat hij er niet achter stond (naar eigen zeggen omdat hij nooit honden gehad had) is er uiteraard nooit een hond gekomen.
Echter gaf mijn man een tijdje terug aan dat hij wel bereid was een hond te nemen. We hebben samen alle voors en tegens besproken. Wilde eigenlijk ook echt voor een volwassen hond gaan omdat ik pup gedrag en hem best riskant vond. Stichting gaf aan een pup veel veiliger te vinden ivm ooghoogte van de jongste en het “je weet maar nooit” factor. Uiteindelijk is Bodi nu overigens de hoogte van de volwassen hond die wij wilden voorbij dus dat maakte geen verschil achteraf. Dit ook weer samen besproken en man zag wel in dat je een pup inderdaad beter kan vormen en dat hij daarvoor door de puppyfase heen moest.
Hij heeft alleen nooit geweten wat de puppyfase met zijn gevoel zou doen. Hij heeft nooit honden gehad.
En dat de kinderen zo gingen reageren wisten wij ook niet. Dat Bodi zo groot en sterk zou worden overigens ook niet, het zou tenslotte ook echt geen staffordmix ofzo zijn. Dat had ik nagevraagd omdat ik dat in Bodi wel wat terug zag, maar hun hebben meer verstand van podenco kruisingen natuurlijk.
Wellicht was het bij een huisbezoek wel aan het licht gekomen. Doordat dat toch zeer ervaren vrijwilligers zijn. Maar een huisbezoek hebben wij niet gehad. Ik moest bij aanvraag invullen of wij akkoord zouden gaan met een huisbezoek en dat akkoord hebben wij gegeven, maar een huisbezoek was volgens hun niet nodig. Op zich prima vanaf de feitelijke kant. Maar wellicht was het anders wel naar voren gekomen.
Ik ben bang dat hij niet eens terug kan naar de stichting (al staat dat wel in het contract) omdat ze een zeeeer grote stroom aan pups hebben binnengekregen in het asiel. Maar alleen al contact met de stichting over hoe en wat en welke stappen mogelijk zijn zou fijn zijn.
Dat ze zeggen dat het staffordmix is dat begrijp ik, want die honden mogen niet meer vervoerd worden vanuit Spanje, van wat ik heb begrepen door berichten van Animal in Need.
En tja, je ziet het toch overduidelijk, ik wel in ieder geval.
Als het goed is moet de stichting de hond terugnemen, heb je een contract getekend? Dan hebben ze zich daar aan te houden, dat zijn ze verplicht, als het goed is mag jij de hond niet eens zonder overleg weg doen, ze zijn verplicht om hem terug te nemen alleen als ze geen opvanggezin hebben kan het lang duren, dan moeten ze wachten tot er een plek vrij komt.
Ja als jou man zenuwachtig gaat doen over de hond, dan volgen de kinderen vanzelf.
Ik zou een goede gedragskundige inschakelen, even opnieuw een topic aanmaken waar je een goede in jouw omgeving kan vinden, daar betrek je dan het hele gezin bij, dan zullen ze ook wel weten dat het geen kwade hond is, dat legt diegene dan wel uit. Misschien stelt dat gerust?
Maar als je nu denkt om hem weg te doen, dan moet je het ook doen, want een hond voelt alles zo goed aan, als hij niet gewenst is en mensen zijn bang voor hem in huis, dat is niet goed voor hem.
Nu aan jou de taak, wat is het beste voor de hond? Houden of terug naar de stichting of wat ze ook zeggen.
En dan zo snel mogelijk de beslissing maken.
Nu is hij nog jong genoeg om aan een nieuw baasje te wennen, en hond gaat ook om je geven en zich hechten.
We hebben akkoord om hem te herplaatsen. Maar dan wel via de stichting of op marktplaats/Facebook uit naam van de stichting. In een opvanggezin kan hij niet.
Het enige waar ik nu een beetje mee zit is dat de nieuwe adoptant dan nogmaals het volledige adoptiebedrag moet betalen voor hem. En dat wij er ‘niks’ voor terug krijgen interesseert mij echt niet. Al moet ik geld toe leggen, als hij dan maar een goed huisje krijgt.
Maar alle gemaakte kosten in het asiel hebben wij betaald, Incl de vlucht. Daarna de puppyschurft hier behandeld die hij ook al had in het asiel.
Ik heb het liefst dat hij voor zo laag mogelijk bedrag naar een nieuw huisje kan. Of is dat echt zo vreemd gedacht?
*edit, het zullen vast wel mijn emoties zijn. Ik wil hier ook helemaal niet de stichting slecht neerzetten hoor, dat is allerminst mijn bedoeling. Het kwam alleen in mij op dat het ergens best oneerlijk is. Kijk als een hond weer bij een vrijwilliger van hun in opvang komt snap ik het. Dan worden er kosten gemaakt en veel energie in gestoken.
Goh, wat heftig allemaal weer, geen aanval hoor, maar ik vind het wel triest dat het zo gelopen is met Bodi.
Natuurlijk wat niet gaat, gaat niet, maar stond je man er wel echt achter en waren je kinderen al niet bang voor honden?
Ja dit lijkt aanvallend, maar ik ben geneigd de kant van de hond te denken.
Maar wel verstandig dat je zo snel mogelijk een oplossing zoekt!
Ik zie dit niet als aanval hoor. Ik zou zelf hetzelfde denken. Mijn man stond er echt achter en de kinderen waren niet bang. Nou waren ze verder ook alleen maar luie boomertjes/Maltezer gewend die ze bijv in de straat zien. Dat zijn hondje op leeftijd.
En man zegt zelf nu ook dat hij echt niet geweten heeft dat dit zoveel teweeg zou brengen.
1 ding is zeker, hier komt nooit meer een pup in huis. Die fout gaan we niet nog een keer maken. We weten nu namelijk wel wat het teweeg brengt in ons gezin.
Misschien moeten we het maar houden bij een vakantie opvang voor oudere hondjes in de omgeving. Ooit...
Nee het is geen vreemde gedachte, helemaal niet, maar bekijk het van de andere kant, als je een hond bijna gratis weg doet dan denken mensen er ook niet goed over na, als jij zelf nu een baas wist en degene goed kent is dat een ander verhaal.
Ik ben niet voor om een hond voor bijvoorbeeld 50 euro weg te doen, wie weet wat ze met de hond willen.
En ach, het geld komt weer ten goede van andere honden.
Maar ik begrijp je gedachten gang wel.
Sorry dat ik het zeg, maar neem maar gewoon nooit een hond, misschien is een kat leuker, met al die omstandigheden die je hebt kan elke hond wel iets vervelends doen, ook een oudere hond.
Ik ben wel blij dat je nu knopen hakt, en niet maanden door gaat en de hond alleen maar verpest word omdat mensen bang voor hem zijn, hij verdiend een baasje die het aan durft en misschien vanwege de mix wat sterker in de schoenen staat.
Ja dat is het ook. En ik misgun het de stichting ook zeker niet hoor. Zijn inderdaad andere honden weer bij geholpen. We gaan vandaag maar een verhaal schrijven voor op de site.
Dat oppas adres was met een knipoog gedoeld.
En ja, ondanks dat ik helemaal gek op Bodi ben en mijn gevoel voor hem niks veranderd is, zie ik wel in dat de situatie met de overige huisgenoten voor Bodi niet het beste is en maak ik deze keus. En deze keus doet mij veel pijn, maar langer door proberen zou heel egoïstisch zijn in dit geval. Want ik merk dat Bodi er last van krijgt en dat mag nooit de bedoeling zijn.
Ik begrijp het, ik denk nu ook aan de hond, dit is voor hem niet goed, dus beter snel beslissen dan over 3 maanden, voordat je een goede baas vind ben je ook weer een eind verder.
Ik neem toch wel aan dat de stichting huisbezoeken doet en in gesprek gaat met mensen die belangstelling hebben, een goede stichting doet dat.
Wij hebben geen huisbezoek gehad. Ik weet niet hoe het bij anderen gaat.
Volgens mij hoeven nieuwe adoptanten van Bodi ook alleen een vragenlijst in te vullen, wat mij vanmorgen gezegd is. Dat is hun screening.
Als ik er over nadenk is dat eigenlijk best gek. Zelfs het plaatselijke asiel (waar wij voor Bodi ook gekeken hebben) hanteren een veel strenger beleid. Eerst formulier invullen, kom je dan als match uit de bus moet je meermaals wandelen, contact hebben met de hond voordat je over mag gaan op adoptie.
Nou is dat via Spanje alleen mogelijk als ze in een opvang hier zitten, maar een huisbezoek is dan het meest zekere wat ze kunnen doen.
Poeh wat heftig allemaal. Er wordt hier geregeld mensen aangeraden voor een hond uit het buitenland te gaan, maar ik lees nu in korte tijd drie mensen op het forum met een hond uit het buitenland en twee waar die alweer weg moet.
Wat sneu allemaal.
Je zou toch zeggen dat er iets heel erg verkeert gaat in de selectie- voorbereidende procedures als dit een afspiegeling geeft van hoe het meestal verloopt.
Hoop dat je een heerlijk huisje voor hem vindt.
Achteraf kan ik inderdaad ook zeggen dat dat zo is. Op dit moment gaan de pups die nog in Spanje zitten ook voor Bodi. Want eerlijk is eerlijk, deze situatie bij ons thuis is niet goed voor Bodi, maar de plekken die in opvang vrij zijn zijn dus voor pups die nu nog in Spanje zitten.
Ik voel mij hierin best in de steek gelaten door de stichting, maar wellicht is dat echt puur omdat ik zo emotioneel ben om de situatie dat ik daardoor geneigd ben mij zo te voelen.
En ik zal een ander die een hond uit het buitenland haalt dan ook enkel adviseren dit pas na huisbezoek te doen (ervan uitgaande dat er daar geen onzekere partner in het spel is). En met een goed back up plan.
Ik denk dat het in jullie geval niet zo veel uit maakt of het om een Spaanse hond ging. Geen enkele hond was handig in jullie situatie.
Dat had je van tevoren ook niet kunnen voorzien, dus een huisbezoek had ook geen verschil gemaakt. Voor t zelfde was t wel goed gegaan. Bodi heeft t nog steeds veel beter dan waar hij vandaan kwam.
Ik zou eerst nog investeren in hulp aan huis.
Nee in onze situatie maakt het zeker geen verschil. Een ander in deze situatie zou ik ook nooit adviseren dan wel voor een hond te gaan. Maar je overdenkt de adoptie procedure wel.
Ik denk zelf dat deze stichting zooo veel herplaatst dat huisbezoeken veel te veel tijd zou kosten. Het is dan ook een heel groot asiel en er komen ook ontzettend veel hondjes binnen. Ik denk dat ze absoluut hun best doen, maar ook dat ze wellicht wel de onzekerheid van man geproefd hadden bij een huisbezoek.
Waar ik waarschijnlijk naïef was. Ik zou tenslotte toch alles met de hond gaan doen en niks van man verwachten. Moge duidelijk zijn dat ik ook geen ervaring heb met honden. Of nou ja, het opvoeden. Ik ben opgegroeid met honden maar het opvoeden kwam niet voor mijn rekening, dat deden mijn ouders. Maar ik wist wel wat een pup voor gedrag laat zien. Alleen man wist het wel, omdat ik het verteld had, maar heeft het nooit eerder meegemaakt. En als het nou alleen mijn man was was er nog niks aan de hand voor nu. Maar ook de kinderen en ze lijken elkaar en Bodi gek te maken. Dan kan ik nog alle taken op mij nemen wanneer nodig, maar dat werkt dan natuurlijk niet. Dat hadden we inderdaad niet zo voorzien.
Leuke foto's!
Ik vind echt dat je de stichting niks kwalijk kan nemen, je zegt zelf, ik heb geen verstand van honden, opvoeden heb ik nooit gedaan, je hebt gewoon te snel gehandeld en niet gedacht hoe een pup kan zijn, elke pup kan zo zijn.
Dat de stichting dan de onzekerheid van je man had kunnen proeven? als hij nou had gezegd, leuk we gaan er voor, dan denkt toch niemand, hij is onzeker.
Ook dat je hond groot word, dat kon je wel zien aan de pup, het was al een stevige pup.
Dat de stichting geen huisbezoeken doet vind ik niet goed, maar als ze wel geweest waren bij je en jij had leuk gepraat en we gaan er voor, dan was je goedgekeurd, en dan ging het alsnog fout.
Ga nu alsjeblieft niet negatief over de stichting praten, want je gaf ons ook de indruk dat je het wel aan kon, in de toekomst kijken kan niemand.
Mijn eerlijke mening, je had er nooit aan moeten beginnen, je bent bang voor je pup, of je familie.
Het is gewoon triest voor de hond, die heeft amper een kans gehad.
Maar goed dat je snel een beslissing maakt, alleen maar in het belang van de hond denken nu.
Helaas, jullie zijn niet geschikt voor een hond, helemaal niet erg, alleen jammer dat je dat toch niet zo goed overdacht hebt en ingelezen hebt, met alle voor en nadelen van een pup (of volwassen hond)
Het hondje kan er niks aan doen, de stichting ook niet.
En ik zal een ander die een hond uit het buitenland haalt dan ook enkel adviseren dit pas na huisbezoek te doen (ervan uitgaande dat er daar geen onzekere partner in het spel is). En met een goed back up plan.
Echt, een huisbezoek had geen verschil gemaakt, ik vind huisbezoeken wel goed, maar als je leuke praatjes hebt dan weten zij ook niet beter, ook met huisbezoeken zijn er mensen die het helemaal niet goed had ingeschat, dat gebeurd met rashonden, asielhonden gewoon alle honden.
Misschien mag je van de moderators een topic aanmaken hier, wie weet vind je hier iemand, dat zou ideaal zijn, maar daar moet je wel toestemming voor vragen, gewoon uitleggen en vragen.
Ik hoop echt dan hij heel snel een nieuw baasje krijgt, beter voor jullie en beter voor de hond.
ik wilde nog allerlei tips en links doorgeven, maar ik begrijp dat de hond herplaatst gaat worden
wat ik denk is dat hij toch ergens erg gefrustreerd door is, misschien teveel "boven zijn macht" geleefd, dat er toch teveel druk op stond.
Man en kinderen wilden een hond terwijl ze niet wisten wat ze konden verwachten en daar ook niet in mee willen/kunnen gaan dat er geen kant en klare netjes opgevoede hond in huis kwam, dat daar tijd nodig is, veel tijd soms, dat je langzaam naar elkaar toe moet groeien, elkaar leren kennen vertrouwen, inzicht ook.
En dat dat voor jou dus niet te doen is, het iedereen naar de zin maken is helaas niet mogelijk.
Edit: ik vind het jammer dat er nu gesuggereerd wordt dat een buitenenlandse pup moeilijker zou zijn dan een uit een nederlands asiel of van een Fokker. Dan had de situatie niet anders geweest.
En ook niet dat je hier de stichting iets kan verwijten. Of je persoonlijk de vragen komt stellen of dat mensen een vragenlijst invullen, maakt in principe niet uit.
Het enige wat je mensen kan aanraden is dat iedereen er voor honderd procent achter moet staan en zich goed te verdiepen in wat een pup/hond nodig heeft.
Is het niet een idee om te kijken of je ervaren/liefhebber iemand kan vinden ,met veel rust en tijd
die de hond een tijdje in huis neemt...een aantal maanden
zodat jullie even kunnen ademhalen en de hond even in meer rust de basis kan leren?
en jij met je gezin langs kan gaan om andere ervaringen op te doen met de hond
Je doet duidelijk je best ..maar je kids en man hebben het moeilijk en dat maakt het nu lastig en potentieel gevaarlijk
Ik geloof zeker niet dat huisbezoek iets had verandert overigens
Je bedoeld met te veel druk, de kinderen in huis, te weinig rust, angst voor de hond, dat dat te veel is voor de hond?
Begrijp me niet verkeerd, maar ik heb toch meerdere pups op zien groeien, en die hebben nu eenmaal lastige fases, tandjes die doorkomen, te veel prikkels, te weinig prikkels, verkeerde prikkels, en dan komt de pubertijd nog.
Ik vind het ook jammer dat de buitenlandse hond moeilijker zou zijn, ik kijk alleen naar Sam, die is er nu 3.5 week, en natuurlijk gaat niet alles vlekkenloos, hij moet opgevoed worden, maar ja dat kost tijd en moeite, en dan heb je er veel plezier van, ik vind ook het opvoeden leuk.
Dit heeft niks met de hond te maken maar met de omstandigheden in het gezin. Bij een pup van een fokker was het ook zo gegaan waarschijnlijk, want pups zijn nu eenmaal druk, bijterig en hebben scheermesjes in de bek.
De andere twee kan ik zo snel niet voor me halen. Maar dat het sneu is is zeker waar.
Mee eens.
Er zijn er vast bij waar dat bij klopt, maar bij veel ook niet. Ik vind pups veel meer werk dan een volwassen hond uit het buitenland. Of dit nu een Nederlandse of een buitenlandse pup is. Alleen zijn buitenlandse pups net wat ouder wat het misschien iets makkelijker maakt.
Ik ken in middels veel buitenlanders. En dat zijn bijna allemaal hele makkelijke en sociale honden, die snel meedraaiden in het gezin. Lees vaak dat het bijna allemaal moeilijke probleemhonden zijn, weglopers, bang, niet alleen thuis kunnen zijn, etc. Bij het grootste gedeelte is dat gewoon echt niet van toepassing gelukkig.
te veel druk op de hond en op ts bedoelde ik
dat de pup te snel zo moet zijn zoals man en kinderen het zich voorstellen, vandaar dat ik oa ook die link over puppies en jonge honden gaf, om haar man te laten lezen, misschien dat hij daardoor wat geruster zou worden als hij ziet dat pups nu eenmaal fases ondergaan en al het andere wat je kan verwachten.
Lola en Jenna waren/zijn ook heel makkelijke honden, met wel een paar dingetjes waar je rekenig mee moe(s)t houden maar verder geen problemen nadat ze eenmaal gewend waren en dat waren zelfs al wat oudere honden die al een heel leven achter zich hadden.
Ik heb met Lola wel de fout gemaakt dat ik haar te snel in ons ritme wilde laten komen, maar toen ik eenmaal goed naar haar keek, wat zij aankon, was dat ook opgelost. Goed naar je hond kijken is belangrijk.
Ik heb eerder al aangegeven dat mijn mening over het handelen van de stichting waarschijnlijk door emotionele gevoelens kwam.
Daarnaast wist ik heel goed hoe een pup is, ik had niet anders verwacht dan het gedrag dat Bodi laat zien. Ik heb ook nergens gesuggereerd dat Bodi afwijkend gedrag vertoond. Ja hij is extreeeem energiek, maar ook ik weet dat je hele luie en hele energieke pups hebt en alles ertussenin.
Man en kinderen zijn ook goed ingelicht over het gedrag van een pup. Man begrijpt ook volkomen waarom Bodi zo is, alleen wat hij (en ik) nooit van te voren hadden kunnen weten is welke emotie dit bij man losgemaakt heeft.
En daarbovenop nog de kinderen die bang zijn.
Daar kan ik, in mijn eentje in deze situatie, echt niet tegen opvoeden. En nu we aan Bodi merken dat hij het er moeilijk mee heeft is de knoop doorhakken het enige wat wij kunnen doen.
Wij hebben dit wel goed doordacht en goed besproken. Hier waren wij niet op voorzien.
Ik heb ook al aangegeven dat ik zelf ook vind dat dit niet ligt aan het feit dat hij uit het buitenland komt. Elke andere pup had hetzelfde gevolg gehad hier. Helaas.
Ik had je een plus 1 gegeven
maar ben het niet eens met je edit
een adoptie pup kan vanalles achter de rug hebben
en dat boven op weinig ervaringen...
een nederlands asiel (met een nestje)is heel anders dan stichting met x100 honden en veel pups
Daarnaast krijgt adoptie gezin minder tijd zich aan te passen...mee te groeien met de hond
en pup met matige achtergrond en weinig ervaringen..moeten opeens enorm schakelen
Ja er zijn ook veel mensen met goede fokker pups die de mist in gaan
en pups hebben fases in ontwikkeling
Maar die goede fokkerpup maakt niet hetzelfde door als een buitenlander die extreem grote verandering ondergaat in pre puber fase alles moet leren
dat geeft wel degelijk extra druk
Ik zou voor een gezin eerder volwassen hond aanraden qua adoptie
zorgvuldig geselecteerd op sociaal gedrag naar mens en dier en zacht karakter
Yo mag niet zo makkelijk oordelen ....ze adopteerde Sam een happy go lucky geestelijk volwassen hond met die eigenschappen..en zonder trauma en wat levens ervaring
en qua tijd nemen voor dingen neemt ze het zelf niet altijd even nauw met wat aangeraden wordt qua aanpassing
maar een buitenlandse pup heeft een achterstand..en zal makkelijker in stress vervallen en rare oplossingen zoeken
Dat geeft wel degelijk extra druk op een gezin
Ja er zijn veel pup problemen
maar je mag de problemen van adoptie pup niet onderschatten
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?