Geen zin in wandelen

Hey,

Het valt me op aan Penny dat ze de laatste tijd (eigenlijk sinds de rustperiode van haar blessure) minder zin heeft in wandelen. Vooral het begin is moeilijk.

'S ochtends is het echt een drama, de rest van de dag gaat het wel beter, maar dan wilt ze één lange wandeling per dag en niet meer. Normaal deden we altijd twee lange wandelingen. Bepaalde routes vind ze ook niet meer leuk. Ze wil alleen nog maar het losloopgebied in, anders wilt ze ook meteen weer naar huis.

Zodra ik iets van haar vraag wordt ze vaak weer helemaal blij. Als ik haar bijvoorbeeld vraag naast te lopen doet ze dat enthousiast en loopt ze ook snel, zodra ze haar beloning heeft gehad en het klaar is loopt ze weer langzaam en lijkt ze zich te vervelen.

Ik denk niet dat ze ergens last van heeft, ik maak me ook geen zorgen. Ze kan lange wandelingen gewoon aan (gisteren 5 kilometer waarbij ze aan het einde nog met een hond ging spelen) en is dan niet moe. Ze loopt ook gewoon goed en soepel (veel beter dan tijdens die blessure). Verder zoekt ze veel contact met andere honden en wilt ze regelmatig spelen (deed ze eerst veel minder). Het laatste stuk van de wandeling wilt ze alleen maar rennen en is ze heel vrolijk.

Ik vind het nu gewoon een beetje irritant, ze was altijd heel druk en actief.

Ik vraag me heel erg af waardoor het komt. Het is sinds die rustperiode van de blessure, maar dat is al een tijdje geleden. Kan het zijn dat ze door die rustperiode aan minder gewend is en daarom minder wilt? Of is ze gewoon veel te verwend (ze wil alleen bepaalde routes en ze wilt aandacht)?

Misschien hebben jullie ook tips over hoe ik er mee om moet gaan? Ik dwing haar nu om mee te lopen, na een tijdje vind ze het weer leuk, maar ik weet niet of dit goed is. Ze moet wel bewegen, ze moet spieren opbouwen om nieuwe blessures te voorkomen en om haar heupen te ondersteunen.

Penny is trouwens 9 jaar, maar ze was voor die blessure echt heel actief.

Heb je er al is aan gedacht om naar een chiropractor/osteopaat/acupuncturist te gaan? Het liefst een dierenarts die met alles ervaring heeft. 

Kaylo had een beetje soortgelijke klachten. Maar leek op het eerste gezicht ook prima te bewegen en te lopen. Voor hem heeft het echt een wereld van verschil gemaakt en ik heb al zoveel honden zien opknappen met deze therapie. 

Vergis je niet ...9 jaar, de hond behoort tot de ouderen, ook al lijken ze actief en vol energie...conditie en spier opbouw moeten er tuurlijk zijn, maar een wandeling moet wel leuk zijn en blijven.....ga eens wat anders doen tijdens een wandeling, je geeft aan, lijkt wel of ze zich verveelt.....leg eens een lekker spoortje uit, zet haar even vast aan een boom, en laat haar zien wat je doet, spoor uitzetten met lekkers en maak ze dan los en zeg...zoek, loop mee ...moet je eens kijken hoe leuk ze dat vind....niet iedere dag moet de boog gespannen staan hoor.

Osteopatie zou ik wel willen, maar Penny is niet van mij maar van mijn ouders en die merken het niet zo/vinden het niet nodig. Als het echt niet veranderd ga ik er wel over beginnen, maar ik denk dat mijn ouders het niet willen.

Ik weet dat 9 jaar niet meer jong is, maar normaal is ze nog zo actief en druk. Ze had altijd wel zin in wandelen en was enthousiast, nu veel minder.

Snoepjes verstoppen is wel een goed idee. Ik probeer haar nu vooruit te krijgen door haar aan te moedigen met bijvoorbeeld een stok, daar wilt ze vaak wel mee spelen. Ik kijk ook regelmatig even of ze een 'pauze' wil nemen maar dat wil ze absoluut niet, als ze echt moe is doet ze het wel.

Het lijkt nu door dit topic misschien alsof ze echt nooit zin heeft, maar dat valt wel mee. Die 5 kilometer gisteren vond ze wel leuk en ze is op sommige momenten heel vrolijk. Maar ze is gewoon iets minder enthousiast.

Een dag eens niets doen, grote kans dat ze de dag erop wel heerlijk loopt, niet iedere dag moet met energie gevuld worden door te lopen....

Een rustperiode inbouwen betekent enige afbraak van spierweefsel.

Dat gaat gewoon zo. En omdat ze 9 is, gaat de opbouw ervan wat langzamer dan bij een jongere hond.

Je zult dus echt een paar maanden bezig zijn om haar conditie weer wat op te bouwen en te versterken....

Probeer een trainingsprogramma te maken( ev. Met hulp van een trainer) waarin ze langzaam haar activiteiten uitbreiden kan.

En misschien gaat ze ook wel niet meer het nivo halen van vóór de blessure. Dat zou zomaar kunnen . Op deze leeftijd.

@Willemijn; Een dag rust is ook een goed idee, eigenlijk zou ik dat vandaag doen omdat we gisteren dus 5 kilometer hadden gelopen en de vorige keer dat we die route hadden gelopen was ze erg stijf. Vandaag was ze helemaal niet stijf dus daarom wilde ik vandaag ook gewoon wandelen.

Eigenlijk wil ik elle dag 2 wandelingen van een uur, maar misschien moet ik dat de komende tijd nog even niet doen, niet zolang ze het echt niet wil.

Ik denk dat ik morgen even kijk naar wat ze wil, als ze wil wandelen doen we dat, als ze even niet wil gaan we weer naar huis.

@Wanda; Penny's spieren zien er goed uit, vooral bij haar achterpoten kan je ze echt zien. Ze heeft wel bij de laatste controle nog een anabolen spuit gekregen dus dat zal ook wel een verschil maken.

Maar ik denk dat ik het opbouwen van conditie dan wel heb onderschat. We moesten van de dierenarts rustig opbouwen en ik denk dat we dat vooral in het begin wel goed hebben gedaan, maar misschien verwacht ik nu te veel. Een trainingsprogamma vind ik een beetje moeilijk. Ik ken niemand die dat voor ons zou kunnen opstellen en ik vind dat ook een beetje moeilijk. Ik ga denk ik gewoon kijken wat ze wel kan en wat niet.

Ik verwacht sowieso niet dat ze dezelfde conditie krijgt. Voor de blessure liep ze in één keer zonder opbouw makkelijk 10 kilometer terwijl ze normaal per dag de helft loopt. 5 kilometer in één keer en aan het einde ook nog rennen en spelen vind ik al erg goed. Ik wil haar eigenlijk zo ver krijgen dat ze dat elke dag kan.

Sorry, 2X geplaatst

Misschien moet je heel goed naar penny kijken.....

En wellicht toch je verwachtingen wat naar beneden bijstellen.....

Want haar spieren mogen in orde zijn, ze geeft duidelijk aan dat het haar niet meer zo makkelijk afgaat. En dan zou je kunnen gaan trainen om dit nog weer sterker te maken. Dat kan.

Maar doe je haar daar een plezier mee?

Dat is de vraag nu even.......

Ik zou toch een beetje gas terugnemen  denk ik. En penny meer tijd geven.....

Ik ga ook meer naar Penny kijken, ik denk wel nog steeds dat het meer 'geen zin hebben' dan 'ergens last van hebben' is. Ik heb net filmpjes van het lopen vergeleken met vroeger en ik zie absoluut geen verschil. Maar het moet voor Penny inderdaad ook leuk zijn, ik wandel vooral voor haar.

Die wandeling van 5 kilometer laatst vond ze wel erg leuk, ze koos er zelf voor om die route te doen en die route vind ze ook leuk (waarschijnlijk omdat daar vroeger nooit naar toe gingen). Het enige moment wat ze niet leuk vond was toen er iemand met ons mee ging lopen, maar dat is een ander probleem ;) Het is ook niet dat ik haar alleen maar mee sleep of dwing, vandaag mocht ze ook kiezen, ik vroeg constant aan haar 'waar gaan we naar toe?' en dat is haar teken dat ze mag kiezen.

Ze lijkt nu gewoon minder enthousiast en vooral heel erg verveelt. Ze wil tijdens het wandelen ook best veel aandacht, kijkt veel naar mij om 'te vragen'  of ze wat moet doen. Ze vraagt zelfs toestemming om met een hond te spelen.

Ik bedenk me nu trouwens ook dat we rond deze maand wel vaker problemen hebben. Het klinkt vreemd maar rond deze maand liggen er overal stukjes brood en eten tussen het gras verstopt, waarschijnlijk door muizen. Penny is extreem op eten gericht en loopt dan ook niet door, ze is dan alleen maar aan het zoeken.

Maar ik zal beter rekening met haar houden, inderdaad weer even wat minder doen. We hebben de laatste tijd best veel gelopen zonder rust dagen tussendoor, misschien wordt het nu even te veel.
 

Als ik het me goed herinner werd er niet zoveel met Penny gedaan en toen ben jij, nog niet eens zo lang geleden,  veel met haar gaan doen. Lange wandelingen, fietsen, trainen. ..

Ik heb je in één van die topics toen al gewaarschuwd dat je teveel en te snel ging met een hond van die leeftijd die dat niet gewend was. Maar dat werd weg gewuifd.

En ja. Toen kreeg Penny dus inderdaad een blessure. En nu verwacht je weer best veel van haar.

Sorry maar ik denk dat jij het dan niet zo goed heb begrepen. Er werd altijd al best veel met haar gedaan, meer dan met de gemiddelde hond die ik tegen kom. Ze liep altijd elke dag 2 keer een lange wandeling en in de zomer zelfs 3 keer.

Die blessure heeft echt niets te maken met de hoeveelheid wandelen of bewegen. Die blessure is door iets heel anders gekomen en ik doe er nu alles aan om te voorkomen dat het weer gebeurt. Dit was ook de eerste blessure in haar hele leven.

Ik had jouw waarschuwing helemaal niet weg gewuifd, ik heb hem gewoon heel serieus genomen en had na jouw waarschuwing al redelijk snel besloten dat het inderdaad te veel was.

Ik wil nu gewoon terug naar voor die blessure, terug naar de hoeveelheid wandelen van toen (2 lange wandelingen per dag) en ik wil gewoon weer dat ze dat met net zo veel plezier doet als vroeger. Ik heb dit geplaatst omdat ik merk dat het plezier er niet altijd meer is, ik vind dat vervelend en dan vooral voor Penny. Ik hoopte dat jullie tips konden geven en misschien een oorzaak konden bedenken.

Ik geef echt heel veel om Penny, ik wil alleen maar het beste voor haar. Van de dierenarts moest ze veel bewegen om spieren op te bouwen, ik wil dat advies ook graag volgen.

Ik ga nu alleen wel meer rekening met haar houden en kijken naar wat ze wil.

Misschien krijg je wat swung terug met hersenwerkjes? Zinloze reeksen van commando's?  Zo te horen verveeld ze zich met alleen maar lopen en snuffelen. 

Voor haar spieropbouw zou je misschien kunnen gaan zwemmen?  Dat belast de gewrichten minder. Mijn oude Momo kan daar geen genoeg van krijgen nu.

Je geeft juist veel om Penny anders zou je hier je ongerustheid niet laten merken.....wandelen allen zal Penny niet zo leuk vinden, maak de wandelingen wat spannend, en ga iedere dag ergens anders lopen.....het wordt nu ook warmer , misschien leuk om ook te zwemmen met Penny....en dan iets leuks verzinnen dat ze in het water gaat....en een dagje wat minder krijgt ze niets van hoor....

Luna heeft dit altijd al gehad... smorgens gaat ze graag mee, dan loop ik altijd minimaal een uurtje. Maar dan de rest van de dag ligt ze liever lekker te luieren en is ze met een botje bezig.. zeker met het mooie weer in de tuin. Doe haar echt geen plezier met een rondje wandelen. Ik loop dus ook niet 3x per dag een netjes rondje. Maar vaak maar 1 of soms 2 keer goed, redt van de tijd is het even plassen en weer naar huis. Trainen en loslopen vind ze dan wel weer leuk dus doen we dat wat vaker. En ik neem ze heel er vaak overal en nergens mee naa toe, dus ze hebben qua prikkels al een vrij druk leven.. Dus misschien is het daarom zo snel goed voor haar?

Wat ik bedoel te zeggen is dat zodat je zeker weet dat er geen medische oorzaak is, is dit toch prima? Misschien was ze gewend aan alles wat je deed, maar laat ze nu na een periode van rust zien dit ook lekker te vinden? 

@Liz; Hersenwerk is ook een heel goed idee, ik zat er wel steeds aan te denken maar ik had het nog niet geprobeerd. Ik ben vanochtend meteen begonnen door een plastic fles vol brokjes te doen en aan Penny te geven. Dat vond ze geweldig, ze rende de hele kamer door achter die fles aan.

Zwemmen heeft Penny ook geen zin in, dat doet ze alleen als het echt warm is (en dan moet ik haar eerst vaak een paar keer in het water zetten voordat ze het doet). Deze zomer ga ik wel proberen een paar keer per week met haar samen te zwemmen, dan vind ze het waarschijnlijk wel leuker. Het is nu alleen nog een beetje te koud daarvoor.

@Willemijn; De wandeling spannend maken wil ik ook, maar het is met haar heel moeilijk. Ze heeft tijdens het wandelen geen interesse meer in speeltjes en als ik heel enthousiast ga doen zit ze mij alleen maar heel raar aan te kijken. Snoepjes zijn het enige wat ze dan wel leuk vind, maar als ik haar de hele wandeling door voer wordt ze dik en ze is nu juist zo slank.

Ik was altijd bang dat een dag rust meteen een slecht effect zou hebben op haar conditie en spieren, maar misschien is dat overdreven en valt het heel erg mee

@Maud; Ik weet bijna zeker dat er geen medische oorzaak is, in haar spieren of gewrichten zit het sowieso niet. Die zijn de laatste maanden heel veel bij de dierenarts gecontroleerd en die was er heel positief over (behalve haar heupen maar dat zal nu nog geen problemen geven). De dierenarts voelde haar met elke controle soepeler en sterker worden.

Ik heb constant het gevoel dat ze te weinig beweging krijgt als we maar 1 uur per dag wandelen, maar misschien wilt ze nu inderdaad gewoon even rust. Ze krijgt verder weinig prikkels en gaat eigenlijk nooit ergens mee naar toe (ze wordt van nieuwe omgevingen erg zenuwachtig en gespannen). Ik heb wel het idee dat de wandelingen die ze met mij doet vermoeiend zijn. Als mijn moeder met haar wandelt kan ze een paar uur later weer een lange wandeling, als ik met haar loop wilt ze dat dus niet.

Ik ga de komende tijd sowieso beter naar haar 'luisteren' en de wandeling meer op haar aanpassen.

Zo loopt ze trouwens nu, dit was aan het einde van de 2e lange wandeling gisteren. Het ziet er gewoon goed uit, maar normaal is ze enthousiaster. Normaal staat haar staart omhoog en loopt ze gewoon vrolijker. Aan het einde zie je trouwens dat ze wel kan en wil rennen, dat doet ze nu standaard aan het einde van de wandeling.

https://www.youtube.com/watch?v=ZhjxstFBRlI&feature=youtu.be

Dit was een paar dagen geleden, hier zie je dat ze ook wel enthousiast kan zijn

https://www.youtube.com/watch?v=VKRkrj_ZMpM

Ik zie op het 2e filmpje een heel andere hond als op het eerste filmpje.

In het eerste filmpje komt ze op mij onzeker en schichtig over, alsof er net iets gebeurd is waar ze van geschrokken is of bang voor is.

Ik ken jouw hondje verder niet, maar het verschil in filmpje 1 en 2 is best groot.

Echt tips heb ik niet voor je, ik heb hier een vreemde wandelaar van 10 jaar. Ze bepaald zelf elke dag wat en waar ze wil lopen, de ene dag loopt ze bij elkaar een uur of 2 a 2,5, de andere dag loopt ze 4x 10 minuten. Als ze geen zin heeft dwing ik haar niet. Ik probeer haar een klein stukje mee te trekken, blijft ze dwars, dan gewoon een blokje om en weer naar huis.

Stap ik in de auto en zoek andere plekken op of op vakantie, dan zijn de wandelingen nooit een probleem, dan is alles leuk. Dus het zit hem bij haar toch ook in de saaie die ken ik nu wel wandelingen.

Ze is volgens mij nergens van geschrokken en er was ook niet echt iets waar ze bang voor kon zijn, het kan zijn dat ze voelt dat ik me ook niet zo goed voel momenteel (heel veel hoofdpijn door chronische voorhoofdsholte ontsteking en examens na de vakantie dus stress), maar normaal reageert ze daar niet zo sterk op.

Als ze geen zin heeft loopt ze trouwens standaard een beetje op de manier van het eerste filmpje, dan heeft ze standaard een beetje een zielige en voorzichtige houding. Voordat ik ging filmen ging ze ook nog even rennen en gek doen en aan het begin van de wandeling zag ze een hond die ze helemaal geweldig vind, daar heeft ze ook me geprobeerd te spelen (kon niet want die hond liep aan de lijn). Maar aan het einde van de wandeling had ze inderdaad een erg onzekere houding. Ik ga er straks even op letten of ze dat weer doet. Als ze voor iets bang of onzeker is moet er wel wat aan gedaan worden.

In de auto stappen is voor mij helaas geen optie, ik ben 17 en heb geen rijbewijs.

Dit is een paar dagen geleden en dit laat eigenlijk zien hoe ze normaal is in het losloopgebied

https://www.youtube.com/watch?v=ocIrfUYpnqc&feature=youtu.be Ze heeft bij die hond een hele gespannen houding, maar die hond kent ze inmiddels en gisteren wilde ze met hem spelen

Uit je verhaal krijg ik het idee dat Penny de gewone wandelingen een beetje zat is. Je zegt dat ze aandacht wil, dat ze meteen enthousiast naast je loopt als je haar een commando geeft om te volgen.

Kun je misschien (een deel van) de wandelingen vervangen met gehoorzaamheids oefeningen? Buiten op een veld oefenen in volgen, komen, op jouw commando naar links of rechts lopen en stoppen wanneer jij dat zegt. Volgens mij is het best een slim hondje, je kunt haar vast allerlei figuren aanleren om te lopen. Cirkel, driehoek, vierkant op commando terwijl jij op een plek blijft staan. Of leer haar links, rechts en 180 graden omdraaien en stuur haar heel het veld over op commando. Apporteren, andere spelletjes bedenken waarbij ze moet lopen.

Zo krijgt ze toch haar beweging maar ook aandacht en uitdaging.

https://www.youtube.com/watch?v=zzCmugoJGJE

https://www.youtube.com/watch?v=RMBNYY_FzIQ&feature=youtu.be

Dit was ook laatst, op deze manier loopt ze als ze gewoon rustig loopt.

@Vera; ik heb dat idee ook, ik snap alleen niet waarom.

Een deel van de wandeling vullen met oefeningen is ook een goed idee, als ze vandaag geen zin heeft kan ik dat wel even proberen. Penny is inderdaad heel slim, ze kent ongeveer 50 commando's en vind het leuk om nieuwe dingen te leren. Een aantal van de voorbeelden die jij noemt kent ze nog niet dus dat kan ik wel aanleren. Ik wist door de hoeveelheid commando's die ze al kent niet zo goed wat ik nog meer kon aanleren, nu heb ik weer wat ideeën :)

O, als je nog wat ideetjes nodig hebt... 

Ik heb veel ideeën voor slimme honden, Ziva is niet slim dat vind ik veel moeilijker. Ben nu al 3 maanden bezig om haar 'staan' aan te leren. Als ik naast haar sta kan ze t nu, maar niet van op afstand. Het heeft ook z'n voordelen, ik hoef weinig nieuws te bedenken voor haar.

50 commando's, dat is al veel! Ik zou het nelf niet meer bij kunnen houden. Je kunt laren apporteren (er ligt eenvoorwerp en Penny moet het voor je gaan halen). Dan kun je meerdere voorwerpen nemen en moet ze op jouw aanwijzing de goede ophalen. Of leer haar de voorwerpen op jouw aanwijzingen op een bepaalde plek neer te leggen, kun je weer moeilijker maken door meer voorwerpen op het hele veld neer te leggen of zelfs verstoppen, Penny moet dan telkens de goede pakken en op de juiste plek neer leggen. Je kunt haar leren dat zij de voorwerpenverstopt; leg een doek of doos neer en het voorwerp moet daar onder. 

Bouw een parcourtje van stoelen, de ene keer er langs af, dan er onder door, dan een rondje er omheen en zo moet ze niet alleen het juiste voorwerp halen maar het ook op de juiste manier naar jou toe brengen.

Denk dat jullie daar wel even zoet mee zijn! Misschien overschat ik haar nu hoor. Zoals ik zei, Ziva is niet slim, ik ken eigenlijk geen slimme honden dus ik heb geen idee of je een hond dit allemaal kunt leren. 

Ik kan het ook niet meer bijhouden wat ze allemaal kan, daar heb ik een word document voor nodig :)

Voorwerpen apporteren kan ze wel (inclusief vasthouden, mee nemen, opruimen) maar nog niet op naam. Ik denk dat ze jouw ideeën heel leuk gaat vinden. Ze kan wel één voorwerp op naam apporteren en zoeken (knuffel) en dat vind ze echt geweldig, als ik hem verstop loopt ze kwispelend het huis door. Ik ga al die dingen die jij noemt zeker aanleren maar dan waarschijnlijk na mij examens (ik moet nu eigenlijk leren). Ik denk dat het aanleren er van niet zo'n probleem wordt. Het vast pakken van voorwerpen aan leren was echt heel moeilijk, maar bijvoorbeeld het opruimen of mee nemen van voorwerpen heeft ze op één avond geleerd.

Echt bedankt voor deze leuke ideeën! :)

----

Vandaag ging ik met mijn moeder samen lopen en Penny was weer helemaal zichzelf. Ze rende steeds vooruit en kwam dan weer terug, ze liep ook lekker voor ons uit en ging haar eigen gang. Ze wilde ook even met een stok en met een bal spelen.

Aan het einde merkte ik dat ze weer langzaam werd. Ik heb toen oefeningetjes met haar gedaan. Ze moest steeds zitten en blijven, ik liep dan door. Uiteindelijk riep ik 'oké!' om aan te geven dat ze klaar was en dan kwam ze in volle vaart naar mij toe voor een beloning. Na een paar keer die oefening liep ze weer vrolijker door.

Ik denk na vandaag echt dat het verveling en geen zin hebben is, dat betekend dat ik harder mijn best moet doen om de wandeling leuk te maken en dat ik misschien ook de komende tijd even minder moet lopen. Ik ga denk ik ook weer samen met mijn moeder lopen want dat vond ze ook leuk.

Kijk indd goed naar wat ze zelf wil.

Rori is 11 jaar
Raico is 2 jaar

Ik merk ook dat Rori ouder begint te worden. Voor een hond van 11 doet ze het nog super maar soms ga ik gewoon alleen met Raico aan de wandel en laat ik Rori lekker thuis met een kauwsnackje.

Voor Rori hoef ik echt niet meer elke dag 2 uur erop uit. Vroeger deden we dagelijks 2-4 uur lopen. En dan grotendeels in losloopgebieden waar ze lekker kon rennen en sporen volgen (ze is altijd te sloom geweest om iets te vangen). Ook vaak groepswandelingen via DoggyDating ofzo.

Nu vind Rori het bos nog steeds heerlijk, maar het hoeft niet elke dag. Een dagje slapen en knuffelen of in de tuin liggen is dan ook prima. We maken zeker 5x per week gwn een wandeling van 1,5 uur mr die andere 2 dagen hoeft t van haar niet. De ene week wil ze maar 3x mee en de andere week elke dag.

(Oudere) honden geven vaak zelf aan wat ze aan kunnen en wat niet (mits ze je vertrouwen). Rori geeft het duidelijk aan als ze iets (niet) wil, op haar leeftijd ga ik haar ook niet meer pushen daarin. Een uurtje knuffelen bij mijn oma in het verzorgingstehuis heeft ze vaak liever dan 2 uur het bos in.

Met Raico (is nu anderhalve maand bij ons) train ik wel gwn elke dag en loop of fiets ik elke dag lange stukken. Nu vooral bezig met desensibilisatie naar andere honden en onze band versterken.

Rori is af en klaar met trainen. Commando's opvolgen heeft ze nooit geweldig gevonden. Lopen is haar ding. Als Penny commando's leuk vind, ga dan indd lekker dat met haar doen en focus niet op hoeveel minuten of km je buiten bent.

Onderschat haar leeftijd niet. Sommige honden kunnen binnen een halfjaar van jonge hond opeens heel erg oud zijn in hun gedrag.

Ik weet dat ze ouder wordt, maar ik vind dat heel erg moeilijk. Ik hou heel veel van haar geniet zo van de wandelingen die we doen, ik wil dat gewoon niet kwijt. Ik wil dat ze zo lang mogelijk jong, actief en vrolijk blijft en dacht dat altijd te bereiken door gewoon heel veel te wandelen en niet op haar leeftijd te letten, maar ik denk dat ik dat nu wel moet gaan doen.

Ik vergelijk haar automatisch ook steeds met andere honden, sommige honden blijven tot hoge leeftijd heel erg actief en ik wil zo graag dat dat bij Penny ook gebeurt. Ik ben alleen bang dat ik daar toch minder invloed op heb dan dat ik eerst dacht.

Ik ben ook bang dat haar spieren verminderen als we minder wandelen en dat ze dan last krijgt van artrose (die ze al heeft) en dat ze last krijgt van haar heupen. Haar spieren zijn erg belangrijk en moeten sterk blijven.

Ik ga de komende tijd inderdaad meer kijken naar wat zij wil en wat zij leuk vind. Ik ga ook kijken of ik iets anders kan vinden wat ik leuk vind en wat ik buiten kan doen zonder haar, dan heb ik haar niet meer nodig om actief te blijven en een goede conditie te houden.

Ik dacht dat de meeste honden wel een stuk ouder werden, maar ik heb er misschien ook geen goed beeld van want de hond van mijn opa en oma werd zonder problemen en kwalen 17. De levensverwachting van de rassen die (waarschijnlijk) in Penny zitten is best wel goed, maar Penny komt van een slechte fokker en ik ben bang dat dat misschien ook wel verschil maakt.

Penny krijgt tegen de artrose glucosamine van Bioflexa en ze krijgt verder ook zalmolie en biotine voor haar vacht. Van de artrose heeft ze trouwens totaal geen last, ze loopt niet mank, staat soepel op en is niet echt stijf als ze heeft geslapen. We weten dat het er zit omdat er laatst foto's van haar heupen waren gemaakt.

Ze draaft het grootste deel van de wandeling, het maakt ook niet uit of ze los of vast loopt. Maar als ze los loopt heeft ze normaal wel een paar keer een moment dat ze even heel hard gaat rennen of gek gaat doen.

Alleen wandelen is een optie, maar dat voelt best wel eenzaam. Ik ga deze zomer wel veel met mijn zus fietsen (conditie opbouwen voor onze vakantie in Oostenrijk) en ik ga denk ik voor skeelers kijken want dat lijkt mij ook wel weer leuk om te doen. Andere honden uitlaten kan, dat heb ik ook een tijd gedaan, maar ik vind het best eng. Het is toch wel een grote verantwoordelijkheid om een hond van iemand anders uit te laten, als er iets mis gaat is het mijn schuld. Ik vond het ook wel moeilijk want ik kende die honden van te voren niet en wist niets van ze, maar dat zal vooral aan de eigenaar liggen denk ik.

Het lijkt trouwens wel als of Penny dit allemaal heeft gelezen. Toen ik haar net nog even uit liet had ze er best zin in. Ze wilde naar het sportveld en ging daar muizen zoeken en vrolijk rond lopen. Vervolgens kwam haar beste vriend langs dus daar ging ze ook mee spelen. Op de terug weg liep ze weer lekker door en keek ze mij steeds zo blij en lief aan Het was bijna als of ze wilde laten zien dat het allemaal best wel goed gaat

Honden zijn bikkels en pijn geven ze niet snel aan. Pas als het ondraaglijk wordt geven ze het aan. Als je scherp op Penny let zal je ook hele subtiele tekenen gaan zien. Bij Momo zie ik dan bijvoorbeeld dat ze een fractie van een seconde aarzelt bij het uit de auto stappen. Verder is er aan haar dan niets te merken. Toch heeft ze dan behoorlijk pijn.

@Liz; Ik ben er eigenlijk wel volledig van overtuigd dat ze geen pijn heeft. Ik weet dat honden hard voor zichzelf zijn, maar Penny is best een watje als het om pijn gaat. Als ze in een doorn stapt komt ze piepend op 3 poten naar mij toe en duwt ze haar pijnlijke poot in mijn hand zodat ik kan kijken. Ze is best duidelijk in dat aangeven en verder doet ze dingen die ze echt niet wil ook niet.

Ze is de laatste maanden ook elke maand heel uitgebreid gecontroleerd. De dierenarts controleerde alle gewrichten en bewoog haar poten in allerlei posities. Ze liet niets merken en de dierenarts vond ook niets. De dierenarts vond haar de laatste keer juist heel soepel en gespierd.

Waarom begin je eigenlijk weer over pijn?

Omdat je zelf begon over een hond die zonder kwalen 17 jaar is geworden, over Penny's artrose en je angst dat ze er last van gaat krijgen.

Een doorn in de voet is een plotselinge scherpe pijn, heel anders dan chronisch pijn die in golfbewegingen erger of minder erg wordt. Bij Momo kon de DA eigenlijk ook niets vinden. Alleen omdat wij haar vanwege haar angst voor de DA continu snoepjes aan het voeren waren merkten we dat ze bij bepaalde gewrichten stopte met eten; zó subtiel kan het dus zijn. Geen gepiep, geen terugtrekken, geen ontwijken, geen ineen duiken. Soepel is ze trouwens ook nog steeds. Toch is ze dus 'op' in bepaalde gewrichten.

Grappig ook dat jij juist verder belast terwijl wij juist belasting vermijden. Maar Momo is denk ik ook veel verder versleten dan Penny en een heel aantal jaren ouder.

Wat voor mij ook een interessant puntje is, is dat Penny bij je moeder wel plezier heeft in het wandelen. Waarom is dat? Is zij misschien wat gemakkelijker, meer ontspannen tijdens het wandelen? Je komt in je verhalen over je wandelingen op mij vaak wel erg gespannen over.

Is het trouwens geen optie om een pup voor jouzelf aan te gaan schaffen?

Oké, bedankt voor de uitleg. Dat het zo subtiel kon wist ik ook niet. Penny heeft alleen nog maar een klein beetje artrose in de heupen dus het valt nog mee.

Ik ben inmiddels niet meer van plan om meer te belasten dan vroeger, ik wil eigenlijk gewoon weer dezelfde hoeveelheid belasting als vroeger. De reden daarvan zijn voornamelijk haar spieren, ik wil dat die goed blijven zodat ze minder snel last gaat krijgen van problemen.

Dat Penny gisteren zo veel plezier had verbaaste mij ook. De manier waarop ik wandel en de manier waarop mijn moeder dat doet is heel verschillend. Mijn moeder loopt gewoon door en laat Penny niet los, ik laat haar wel los en wacht steeds op haar als het nodig is. Als ik met haar wandel gaan we altijd spelletjes en leuke dingen doen. Als ze uit moet gaat ze ook steeds naar mij toe en als ze merkt dat ik niet mee ga wilt ze plotseling niet meer.

Ik denk dat ze het gewoon gezellig vond. Mijn moeder laat haar momenteel weinig uit omdat ik vakantie heb. Penny is een corgi mix, een veedrijver. Ik denk dat die het sowieso wel fijn vinden als er meer mensen van de familie mee gaan. Als de hele familie mee gaat wordt Penny ook blij (al gebeurt dat bijna nooit meer).

Ik ben zelf trouwens niet meer zo heel erg gespannen met wandelen, ik weet dat ze het nu gewoon super met andere honden doet. Het voelde gisteren wel veiliger dat mijn moeder mee was, ik hoefde minder alert te zijn op andere honden want mijn moeder lette ook op.

Een eigen pup wil ik echt heel erg graag, ik denk er nu ook echt elke dag aan. Mijn moeder wil het alleen niet. Nu is Penny er nog en dat is naar haar niet zo eerlijk. Penny vind sommige honden heel leuk, maar zal ze niet in huis willen. Het ras wat ik wil vind Penny trouwens ook niet leuk dus ik denk dat dat stress gaat geven.

Verder wil mijn moeder het niet omdat ze geen afscheid van die hond wil nemen als ik het huis uit ga, zij moet hem natuurlijk verzorgen als ik op school ben.

Als laatste denk ik dat ik er nog niet helemaal klaar voor ben. Ik raak nu steeds heel snel gestrest van school en de hoeveelheid werk. Een eigen hond daarbij wordt denk ik te veel.