Ik ben dan wel nieuwsgierig naar welk ras je dan graag wilt en waarom.
Ben je er niet gewoon te veel mee bezig? Constant praten, commando's geven, als ze eens rent meteen ook beginnen rennen en gek doen... Ze is niet echt vrij denk ik. Ondanks ze los is dus.
En dat verklaart voor mij dan wel waarom ze bij jouw moeder opener is. Ze hangt wel vast, maar ze staat niet onder appel dan.
Terwijl ze bij jou dan wel los kan, maar niet vrij is want ze moet constant rekening houden met jou.
Als ik ga wandelen, gaan en staan de honden waar ze willen, wat snuffelen hier, eens rennen naar daar,.. Zonder dat ik me daar constant in meng.
Mijn honden zouden ook een stuk gedrukter lopen moest ik constant hun aandacht moeten hebben.
@Liz; Aangezien dit topic over Penny gaat ga ik niet een hele lange beschrijving geven, maar ik zal wel even antwoorden.
Ik wil heel graag een Border Collie uit de werklijn. Ik denk dat ze na alles wat ik over dat ras heb gelezen (ook de artikelen die jij wel eens plaatst, die heb ik ook ergens opgeslagen omdat ik ze erg goed vind) en gezien goed bij mij vind passen. Ik wil een hond met heel veel energie (+ grote wil om te werken) waar ik lekker lang mee kan wandelen (misschien uiteindelijk ook bergtochten in Oostenrijk) en waar ik mee kan sporten (het liefst schapen drijven aangezien ze daar voor zijn gefokt). Maar in die tijd dat ik klaar voor een eigen hond ben ga ik zeker fokkers en eigenaren bezoeken en misschien ook kijken bij de sporten waar ik geïnteresseerd in ben. Ik wil later een hond die perfect bij mij past en die ik ook alles kan geven wat hij nodig heeft.
@Maart; daar had ik nog helemaal niet over na gedacht, maar nu ik er over denk denk ik dat jij wel gelijk hebt. Het is niet dat ik het expres doe (ik wil juist dat ze lekker vrij is met loslopen en lekker haar eigen dingen doet) maar ze is constant op mij aan het letten. Zodra ik een commando geef of iets zeg luistert ze direct. Als ik geen commando geef kijkt ze steeds om om te kijken of ik wat van haar wil.
Ze is nu zelfs zo ver dat ze denkt dat ze toestemming nodig heeft om met een hond te spelen. Het is heel schattig (als ze een leuke hond ziet rent ze eerst op mij af, zodra ik dan zeg 'ga maar' rent ze weer terug en gaat ze spelen) maar van mij hoeft het niet (ik weet eigenlijk ook niet waarom ze het doet, ik heb het niet aangeleerd). Ze lijkt ook niet te weten wanneer commando's 'klaar' zijn. Ik probeer het al lang aan haar te leren, maar als ik haar vraag naast te lopen en ik geef daarna aan dat ze wel even bij die hond mag kijken doet ze dat niet. Ze blijft gewoon zitten.
Vorig jaar was ze ook anders. Toen liep ze steeds op hele grote afstand muizen te zoeken of gewoon lekker te snuffelen. Na een tijdje keek ze dan even op of ik er nog was en vervolgens liep ze weer door. Ze luisterde toen net zo goed als nu, ze was gewoon meer vrij. Dat mis ik nu ook heel erg.
Heb jij misschien tips over hoe ik haar kan laten merken dat ze gewoon vrij mag zijn en niet constant bij mij hoeft te zijn? Ik zeg nu steeds 'ga maar' maar dan loopt ze drie stappen en kijkt vervolgens weer om.
https://www.youtube.com/watch?v=ZidGBvDWI3o&feature=youtu.be Dit was trouwens vanochtend, toen ging ze spelen met een hond die ze eerder nog nooit had gezien. Om deze reden denk ik ook niet dat het bijvoorbeeld pijn is. Ze speelde vroeger nooit, voor haar blessure deed ze wel het heel soms maar dat was echt iets van 3 keer per jaar. Deze week heeft ze tot nu toe elke dag wel geprobeerd te spelen (soms kan het niet want niet alle honden willen het).
Dat ziet er inderdaad niet uit als een hond die hond-intolerant is naar andere honden toe en alle honden weg snauwt.
Ik zou het alleen eens zonder tuigje proberen; gewoon een halsband of nog beter, zo'n slipband met een stopje. Alles wat je aan je hond hangt beïnvloed de bewegingen en de spierspanning. Hoe minder hoe beter dus.
Daar zat ik ook aan te denken, haar zonder zonder tuig los laten. Het probleem is alleen dat ik een beetje te 'gehecht' aan dat tuig en vooral aan het handvat van het tuig ben. Omdat ze het altijd draagt en ik het handvat ook vaak gebruik (heel handig als er een agressieve hond op haar af komt) vind ik een beetje het eng om haar zonder tuig los te laten lopen. Eigenlijk is het raar omdat ze voordat ze een tuig kreeg altijd met een halsband liep, maar ik heb het gevoel dat ze door het tuig veiliger is.
Als ze vanmiddag zin heeft in een lange wandeling ga ik het proberen, maar dan wel nog even op een plek waar geen andere honden zijn. Aan de riem is het helaas geen optie om geen tuig te gebruiken, ze ontsnapt uit alles.
En nee, ze is niet agressief of hond-intolerant :) Ze is gewoon wat onhandig in het geven van correcties (soms blijft ze blaffend en snauwend achter een hond aan rennen) en daarom moet ze bij veel honden even aan de lijn.
Beetje vertrouwen hebben in je hond. Ze luistert goed, heeft een will-to-please en vindt het leuk om commando's uit te voeren. Waar heb je dan een handvat voor nodig? Je roept haar gewoon bij je of laat haar liggen. Klaar.
Dit is niet slecht bedoeld maar bij vrijwel alle berichten die je schrijft (en ik lees) over jouw Penny is er een bezorgde toon te vinden. Op bijna alle mogelijke facetten maak jij je wel zorgen over "iets". Omgang met andere honden, andere mensen, haar gezondheid, haar gedrag etc.
Een hond van 9 gaat langzaamaan vanalles mankeren; zo is het leven. Dat is bij mensen ook zo. Maar in plaats van op elke slak zout te leggen zou ik het proberen niet overal vanalles achter te zoeken en het meer los te laten. Carpe diem!
Je doet hardstikke goed je best voor dat hondje. Je wilt overal rekening mee houden, regelt zoveel voor der. Ze heeft het goed bij jou, en zal op haar beurt heel blij zijn met jou. Maar probeer ook een beetje van der te genieten joh....
@Liz; daar heb je helemaal gelijk in :) De volgende wandeling ga ik het gewoon doen
@Koning Obi; dat klopt, maar ik vind het gewoon heel moeilijk om niet constant op haar te letten en om dingen los te laten. Ik probeer het echt, maar bij de kleinste verandering heb ik automatisch weer het idee dat er wat mis is en ga ik weer extreem veel op haar letten. Ik geniet veel van haar, maar ik heb ook veel stress door dit soort dingen.
Ik probeer echt dit soort dingen meer los te laten en minder bezorgd te zijn, maar dat is voor mij heel moeilijk
ik zou haar gewoon wat negeren. Als ze even te veel rond je drentelt, tokkel dan wat op je gsm.
Tuurlijk doe je je best voor haar en heb je het beste met haar voor.
Even zeggen 'ga maar' en dan wat negeren.
Bedankt voor de tip! Soms probeer ik het wel te negeren maar dan gaat ze steeds langzamer lopen en ga ik haar uiteindelijk toch weer belonen. Ik ga het dan vanaf nu gewoon vol houden. Ik denk dat wat jij noemt ook inderdaad het probleem is. 'S middags ging mijn moeder weer mee en ze gedroeg zich weer anders. Ze liep ver voor ons uit en ging muizen zoeken, heeft ze best lang niet meer gedaan.
Ik vind het wel gek. Ik dacht altijd dat heel veel trainen en met haar bezig zijn juist heel goed was, ook voor haar omdat ze het zo leuk vind. Ik had nooit verwacht dat ze zich daardoor minder vrij zou voelen
Ik denk dat het ook fases zijn. Nu heeft ze plotseling overal weer zin in en loopt ze heel vrolijk mee. Gisteren heeft ze drie normale wandelingen gehad en bij de twee die ik deed had ze er gewoon zin in.
Ik heb het idee dat Maart gelijk had met dat ze zich niet echt vrij voelt. Ik negeer haar nu meer, ben niet meer constant aan het belonen en contact aan het maken. Als ze steeds terug komt zeg ik gewoon 'ga' en dan loopt ze uiteindelijk weer door. Ze loopt nu weer verder voor me uit, gaat veel snuffelen of muizen zoeken. Dat is dus goed.
Verder laat ik haar nu ook veel los zonder tuig, dat lijkt ze wel een stuk fijner te vinden en ik vind het ook niet meer eng :) Ze loopt met de halsband trouwens ook beter aan voet als ik het van haar vraag, ze loopt dan zo dicht bij me dat ze met haar zij mij bijna aanraakt en dat is ook de bedoeling. Waarschijnlijk komt het omdat ze de halsband altijd droeg met het aanleren er van.
Vanochtend heb ik een wandeling van ik denk iets meer dan 6 kilometer gelopen en dat vond ze echt heel leuk, ze liep constant voor me uit, ook als ze even aan de riem moest. Het was eigenlijk totaal niet de bedoeling, maar zij genoot er zo van en wilde zo graag door. We hebben ook wel heel rustig aan gedaan en tussendoor pauze genomen. Aan het einde ging ze nog even rennen en gek doen dus ze had nog genoeg energie. Vandaag gaat ze verder niet meer uit en morgen kijk ik wel even naar wat ze wil.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?