Ik geef het op....

Het verantwoord loslopen kan getraind worden, maar karakter en genen spelen een grote rol.

Het verschilt per individu. De ene hond focust zich meer op zijn baas dan de ander, de ene trekt zich nergens van aan terwijl de ander juist getriggerd wordt door van alles. Ga je voor een rashond, dan moet je toch rekening houden met zijn eigenschappen. Waar zijn ze oorspronkelijk voor gefokt, wat zijn hun karaktereigenschappen..? Kijk naar de Siberische husky, een ras die over het algemeen vanaf de puberteit niet meer verantwoord kan loslopen door hun zelfstandigheid, eigenwijze karakter en het sterke jachtinstinct. Dit is iets wat je vooraf al kan voorspellen.

Mijn hond is een bastaard, er is niks over hem bekend. Dan is het gewoon aanzien hoe zijn karakter zich gaat vormen en of die bijvoorbeeld verantwoord kan loslopen. Dit is dus door o.a. zijn jachtinstinct niet het geval, een eigenschap van hem die niet weg te halen is met trainingen. Daar moet ik maar vrede mee hebben.

In geval van Dobby denk ik dat het is dat hij geen zelfbeheersing heeft geleerd. Of dat nou aan de vorige baas ligt of omdat hij zo hyper was dat het niet kon, geen idee.

Maar, ik moet ook wel zeggen dat ik nadelen bemerk aan het niet los laten lopen. De anderhalf jaar dat het bij ons oude huis wel kon zat hij heel goed in zijn vel. Mooie bespiering ook. Vooral dat laatste is een stuk minder nu hij langere tijd aan de lijn loopt. En dat kan later natuurlijk voor problemen gaan zorgen. Ook is zijn uithoudingsvermogen minder.

Het alternatief, wel loslopen, is echter geen alternatief, ook wegens epilepsie, dus tja.

Mijn honden lopen nooit los maar wel aan de flexi. Balou zal als ik hem roep wel komen maar hij is niet zo lief tegen mensen en ook de meeste honden vind hij niet leuk. Lotus is eigenwijs en luistert nergens naar, haar heb ik voor haar eigen veiligheid aan de flexi. Hierbij lopen er hier geregeld grote honden los en vind ik het wel zo makkelijk dat ik mijn honden altijd binnen handbereik heb.

" Ohh haha wist niet dat die daar zo op leken. 
Ik roep mijn teefje alleen als ik zeker weet dat ze komt en dan maar 1x. Komt ze dan niet, loop ik weg.. Komt ze vanzelf. 
Ik reageer nooit boos.. Ook niet toen ze jonger was en wel eens paardenpoep at. Leerde commando 'nee' aan en als ik er bij was gebruikte ik dat. Had ze het al op, negeerde ik het. Ik snap dat je er niet blij van wordt maar als je erop reageert is het interessant :p
 
Heb je wel eens geoefend met commando 'nee'? Kun je aanleren dmv van voedselweigering.
Daarna ga je bewust op zoek naar wat je hond op wil eten. Aan de lijn en er bij langs lopen. Dan 'nee' zodra die wil pakken. Dit consequent volhouden. En dan zoeken waar je beloning wil geven. Dus als hij enorm erheen trekt, beloon je als niet trekt maar wel er heen wil, dan als hij alleen snuffelt en uiteindelijk dat hij er bij langs loopt. Zo hebben wij het ooit afgeleerd  "

Sylvia & de Amerikaanse Akita's Jackie en Kiba:)

Ik loop ook door, maar ik kan gewoon het park uitlopen zonder dat hij er is. Hij komt gewoon niet ! Het interesseert hem niks dat ik weg ben 

Bedankt voor de tip om het 'nee' commando te gaan leren  Dat is altijd handig lijkt me. 

" In geval van Dobby denk ik dat het is dat hij geen zelfbeheersing heeft geleerd. Of dat nou aan de vorige baas ligt of omdat hij zo hyper was dat het niet kon, geen idee.Maar, ik moet ook wel zeggen dat ik nadelen bemerk aan het niet los laten lopen. De anderhalf jaar dat het bij ons oude huis wel kon zat hij heel goed in zijn vel. Mooie bespiering ook. Vooral dat laatste is een stuk minder nu hij langere tijd aan de lijn loopt. En dat kan later natuurlijk voor problemen gaan zorgen. Ook is zijn uithoudingsvermogen minder.Het alternatief, wel loslopen, is echter geen alternatief, ook wegens epilepsie, dus tja. "

Wilma en Dobby

Wij fietsen ook met Zeno naast de fiets. Ik denk dat dat bij hem bijdraagt aan zijn goede bespiering  Hij rent niet in 'galop'  maar in 'draf'. Dat schijnt beter te zijn voor hun gewrichten  Maar zijn bespiering is volgens de dierenarts heel goed  Ook goed voor het uithoudingsvermogen. Fiets je ook wel eens met Dobby? 

Diesel ging ook altijd overal op af,  voordeel was dat hij ook altijd weer terug kwam, hij was bang dat hij je kwijt raakte.

Ook veel cursussen gedaan, doe ik nooit meer, daar luisterde hij perfect, wij moesten altijd voordoen hoe het moest. Maar een hond heeft heus wel door dat hij op een afgesloten terrein staat......

Belonen voor het komen na er vandoor te zijn gegaan deed ik nooit, hij heeft zichzelf al beloond door er vandoor te gaan. 

Ik heb Diesel een half jaar niet losgelaten, ging wel wandelen in het gebied waar hij anders losliep.

Eigenlijk was het toen over, hij was toen nog net geen 3 jaar. Tegen mij zij ooit een trainer.....de meeste honden luisteren perfect naar hier komen met 3 jaar.

Weer terug naar de hondenschool is dan ook een oplossing. Niet om hem het loslopen aan te leren maar odat hij daar loslopen kan. Een leuke sport gaan doen bijvoorbeeld. Speuren of zo.

Ik loop gewoon weg als mijn hond niet van de eerste keer komt en ik hou dat al vol sinds hij heel jong was. Dit doe ik natuurlijk wel alleen in de losloopzone. Achter een boom verstoppen of ook echt gewoon poortje open en doen alsof ik wegga (alleen als er geen andere honden zijn). Nu kijkt hij om de paar seconden even om te checken of we er nog zijn. Als hij heel druk bezig is met spelen met andere honden, dan roep ik zelfs niet meer en ga ik er even heen, omdat ik weet dat hij dat niet hoort. Maar als hij even oogcontact maakt, dan roep ik hem dan weer wel en loop dan ook meteen al weg. Werkt goed, maar hij gaat wel alleen los in de losloopzone :) gelukkig hebben we een groot stuk afgezet bos in de buurt! 

Zelf vind ik het enorm irritant om een hond te hebben die niet los kan lopen. Arran en Aedon lopen dan ook eigenlijk bijna altijd los (tenzij het echt niet anders kan of als het te gevaarlijk is).

Toch snap ik je heel goed dat je je Boston niet los wilt laten lopen. stel dat er iets met hem gebeurd of dat hij ongelukken veroorzaakt bij andere mensen?! Ik vind het echt heel goed van je dat je dan wel de verantwoordelijkheid neemt en hem niet meer loslaat. Er zijn bij mij in de buurt genoeg mensen die hun honden wel los laten lopen, terwijl deze dat eigenlijk niet echt kunnen. heel irritant is dat. het wandelgenot gaat er dan uit.

Super goed van je!! 

Dank je! Ik ben heel blij met je reactie  doet me goed 

Ik vind het raar dat hier een heel topic is met honden die niet los kunnen.  Terwijl ik bij sommigen lees, dat ze wel los kunnen maar bv. naar andere honden lopen, of naar mensen ... onze opinie over loslopen verschilt erg.  Hier lijkt het wel of loslopen wil zeggen dat je ze maar laat lopen of er nu iemand aankomt of niet.

Voor mij is loslopen dat mijn hond naar me komt als ik roep.  Al mijn honden lopen los en kunnen dat ook, alleen... ik zal ze áltijd roepen als er honden of mensen aankomen, of ze ze nu met rust laten of niet, ik vind dat andere mensen geen last moeten ondervinden van mijn honden.  We weten niet of die personen misschien wel bang zijn, of gewoon geen prijs stellen op een vreemde hond dicht bij hen, dus vind ik het niet meer dan beleefd dat ik mijn honden aanlijn.

Met vreemde honden is dit hetzelfde, die hond kan wel gemeen zijn naar anderen toe of mijn hond kan hem wel een keer niet moeten, dus ook dan, aanlijnen.

Maar dan nog blijft er voldoende tijd over waar ze lekker hun ding kunnen doen, snuffelen waar ze willen, een rondje rennen of wat dan ook en dát vind ik belangrijk voor ze.

TS : jouw hondje rent rondjes als hij los kan : dat is afreageren van stress, nu ga je hem nog aan de lijn houden = meer stress die kan opbouwen en geen uitlaatklep heeft.  Ik zou hem loslaten waar het kan en trainen op komen als je zijn naam noemt.  Bouw de afstand op en laat hem geen twintig meter bv. voor je lopen als je weet dat hij dan niet komt.  Geloof me, het lukt wel hoor.  Gewoon op de juiste manier opbouwen.

" TS : jouw hondje rent rondjes als hij los kan : dat is afreageren van stress, nu ga je hem nog aan de lijn houden = meer stress die kan opbouwen en geen uitlaatklep heeft.  Ik zou hem loslaten waar het kan en trainen op komen als je zijn naam noemt.  Bouw de afstand op en laat hem geen twintig meter bv. voor je lopen als je weet dat hij dan niet komt.  Geloof me, het lukt wel hoor.  Gewoon op de juiste manier opbouwen. "

Martine

Ademhalen is tegenwoordig ook al een teken van stress.

Stop nu eens met alles op stress te gooien vanachter je beeldscherm; het kan net zo goed uitgelatenheid en blijheid zijn, genieten van het los mogen lopen.

Het zijn gewoon adrenalinemomentjes. Adrenaline komt altijd vrij als een dier rent/sport/speurt/loopt/etc. Die hypermomenten hoeven niet altijd het gevolg te zijn van stress.

Ik weet niet hoe het bij jullie is, ik zie het verschil tussen een stressloopje en een vreugde/uitgelaten loopje bij mijn honden.  In het begin durfde ik onze eerste hond ook niet los te laten.  Als ik het dan een keer deed, was dat het eerste dat ze deed, haar stress loopje.  Later mocht ze altijd los (indien mogelijk) ze wist dit ook, en haar "stress loopje" verdween, er kwam een vrolijk, uitgelaten loopje voor in de plaats, maar nooit als ze net los was, dan ging ze gewoon haar gang, snuffelde, plaste enz.  daarna pas deed ze een keer een sprintje.  Duidelijk verschillende van het soort loopje in het begin.

Natuurlijk heb ik het loopje van het hondje van TS niet gezien (ik zit immers achter mijn scherm ) maar de beschrijving en het moment waarop het loopje komt, doet me vermoeden dat het een stress loopje is.

" Ik weet niet hoe het bij jullie is, ik zie het verschil tussen een stressloopje en een vreugde/uitgelaten loopje bij mijn honden.  In het begin durfde ik onze eerste hond ook niet los te laten.  Als ik dan een keer deed, was dat het eerste dat ze deed, haar stress loopje.  Later mocht ze altijd los (indien mogelijk) ze wist dit ook, en haar "stress loopje" verdween, er kwam een vrolijk, uitgelaten loopje voor in de plaats, maar nooit als ze net los was, dan ging ze gewoon haar gang, snuffelde, plaste enz.  daarna pas deed ze een keer een sprintje.  Duidelijk verschillende van het soort loopje in het begin.
 
Natuurlijk heb ik het loopje van het hondje van TS niet gezien (ik zit immers achter mijn scherm ) maar de beschrijving en het moment waarop het loopje komt, doet me vermoeden dat het een stress loopje is. "

Martine

Als hij los gaat van de riem snuffelt hij eerst en plast en/ of poept hij. Als we dan bij een grasveld zijn gaat hij rennen. Ik zie het niet als stress, hij is gewoon erg blij op dat moment. 

" Ik weet niet hoe het bij jullie is, ik zie het verschil tussen een stressloopje en een vreugde/uitgelaten loopje bij mijn honden.  In het begin durfde ik onze eerste hond ook niet los te laten.  Als ik het dan een keer deed, was dat het eerste dat ze deed, haar stress loopje.  Later mocht ze altijd los (indien mogelijk) ze wist dit ook, en haar "stress loopje" verdween, er kwam een vrolijk, uitgelaten loopje voor in de plaats, maar nooit als ze net los was, dan ging ze gewoon haar gang, snuffelde, plaste enz.  daarna pas deed ze een keer een sprintje.  Duidelijk verschillende van het soort loopje in het begin.
 
Natuurlijk heb ik het loopje van het hondje van TS niet gezien (ik zit immers achter mijn scherm ) maar de beschrijving en het moment waarop het loopje komt, doet me vermoeden dat het een stress loopje is. "

Martine

Waarschijnlijk gewoon verschil qua hond dan. Mijn teefje loopt wel meestal los, waar het toegestaan is uiteraard, ze is nu 10 jaar, maar al haar leven lang springt ze als een hert alle kanten op zodra ik haar los klik. Gewoon puur enthousiasme omdat ze in het bos of op het strand is. Mijn hond heeft dus geen verschillende loopjes, gewoon uitgelaten en blij en dat is het.

Ik heb Moh eens gefilmd in haar hysterische jachtmodus...

en daarom laat ik haar niet los hihi

Wow dat is echt een heel verschil met de mijne. Kan me dat goed voorstellen dat ze niet los gaat. Van de week rende er nog een paar eekhorentjes voor Shadow. Die gaat nog geen pas harder lopen. 

Zo loopt Shadow los. Blijft aan de kant en niet verder dan 5 meter bij mij vandaan. Met auto's komt ze na mij toe. Ook met fietsers enzo

Haha..... hoe herkenbaar  ... behalve dat als ze iets spotten mijn armen echt wel een halve meter langer worden en als we geluk hebben er ook nog wel 1 een joelconcert wil inzetten

En dan heb ik de gouden combinatie in huis van een zichtjager en een snuffer.... samen spotten ze werkelijk ALLES 

In bos zal ik ze noooooit loslaten, gewoon omdat ik weet dat ze gaan jagen en op dat moment hun oren het echt niet meer doen

Weglopen zullen ze niet hoor... als ik braaf blijf wachten komen ze zich vast wel weer melden, maar ik sta het gewoon niet toe, zelfs niet bij Misty die echt niet snel genoeg is om iets te vangen 

Als er overzicht is zoals op het strand gaat het prima, dan zie ik hun en kan ze bij me roepen mocht er onverwacht iets spannends zijn.... maar in bos, tussen de struiken en bomen.... no way

Nee, want Dobby is zo'n spring in het veld dat ik bang ben dat hij me van de fiets trekt. De keren dat ik het geprobeerd heb, is hij al eens voor mijn voorwiel geschoten, want hij wou naar links, al naar vogels gesprongen om ze op te jagen enz.

Ik heb momenteel ook een aantal honden die niet loslopen en in het verleden zelfs alleen maar honden gehad die niet los konden lopen. Eentje (een inmiddels overleden hond van ons) zijn we ooit eens urenlang kwijt geweest in het Amsterdamse Bos... Doodeng dat gevoel.
Bij onze huidige honden (die niet los kunnen lopen) gaat het vooral om zelfbescherming. Zij kunnen niet goed met andere honden samen en zijn nogal jagers, dus die combinatie zorgt ervoor dat wij ze niet los vertrouwen en alleen in uitzonderlijke gevallen los laten (wat nu dus ook alweer een aantal jaren niet meer is voorgevallen). Voor mijn gevoel missen onze honden echt niks en doen ze niet onder aan de honden binnen onze roedel die wel los kunnen/mogen lopen. Ik geloof echt dat ze even gelukkig zijn en net zoveel genieten van het leven als hun loslopende soortgenoten.
In de meeste gevallen heeft het in mijn ogen met ras en aanleg te maken. De honden van ons die niet los kunnen lopen ten opzichten van onze honden die wel los kunnen lopen hebben echt een totaal ander karakter en zijn dan ook met compleet andere dingen bezig tijdens het wandelen. Daar is niks goed of fout aan maar dat is hoe zij in het leven staan. Sommige honden zijn gewoon niet geschikt om los te laten in een land als Nederland met alle gevaren en risico's die daarbij komen kijken... Daar heerst nogal een taboe op maar persoonlijk vind ik het alleen maar goed als je naar de individu kijkt en niet maar alle honden los gooit omdat dit 'zo hoort'.

Kortom, niks om je voor te schamen! Zolang je je hond genoeg tijd en aandacht geeft, wel lekker samen op pad blijft gaan (aangelijnd of niet ) en dingen blijft doen die jullie leuk vinden en van genieten is er geen enkele reden om je rot te voelen hierover.

Mijn golden retriever kon dit ook absoluut niet. Hoe eerder die realisatie er bij de baas is hoe minder frustratie je nog zult hebben aankomende tijd. Geloof me, sommige honden kunnen dit gewoon niet. Kun je hoog of laag springen. Een kruiwagen worst en koekjes meenemen. Boos of vriendelijk.. het hielp geen snars. Zelfs de alom bekende "verstoptruuk" hielp niet. Deze hond wist dat we hem niet achterlieten en chanteerde ons op emotioneel vlak, elke keer weer. Gelukkig was dat losloopgebied compleet omheind ook al is het groot. Soms liep hij zelfs een x aantal meters terug en "fopte" ons en rende weer weg. Het werd wel beschamend als je weer moest vragen aan voorbijgangers of er toevallig een blonde hond voorbij gerend was. "Ja en nu rent hij daar... *wijst naar horizon*. 

Even naar het bos voor een uurtje was meestal 1 uur EN drie kwartier. Je stembanden waren wel opgewarmd na die tijd...Ik geloof dat de wildvreemde mensen in het losloopgebied zijn naam inmiddels beter kende dan hij zelf...

Onze mafkees rende eens 300+ meter om een meer heen, want een piepklein stipje aan de overkant verraadde dat daar een heel interessant hondje liep. Dus daar hobbelde hij op sneltrein vaart heen. Al snel waren het twee stipjes die samen lol hadden waarvan 1 blonde. Je kunt wel raden wie dat blonde stipje was... Totdat meneer na zeker 20min. dacht "Shit ik hoor al 10 min niemand meer mijn naam roepen" en ineens toch wat meer haast kreeg. De kortste weg was hemels breed, zwemmend door zeker 150m water. Dus wat deed hij, zwemmen! Was het een geoefende zwemmer? Nope! Ging hij dat halen? We gingen het zien....

Best wel stressvol om je hond zo moeizaam zo ver te zien zwemmen. Ik was dus niet zeker of hij het ging redden. (Niet alle retrievers zijn "waterhonden" of goede zwemmers dat is bij deze dus ontkracht). Ik dacht als ik dadelijk hem kopje onder zie gaan moet ik erin. Pfff 

Dat was 1 van de vele avonturen met hem in dat gebied. En nu heb ik Obi, nooit heb ik extra met hem geoefend en nooit loopt hij weg of is hij weggelopen bij me.  Met moeite loopt hij soms 30meter bij me vandaan. Luistert perfect en lijkt zich te bekommeren om ons. Als je je verstapt "helpt" hij je nog net niet overeind. Het zit er gewoon in en bij sommigen gewoon compleet niet. Is het erg als je het weet kun je er rekening mee houden... dat heb ik later dus gedaan. Ik lijnde hem gewoon aan...

Onze hond Joy is 7 maanden en dus al wat aan het puberen, luisterd buiten ook vrijwel niet. Gelukkig met snoepjes is ze soms wel om te kopen om weer mee te komen maar als ze eenmaal 10 meter verder op is dan komt ze echt niet zomaar weer terug helaas.

Je moet erg veel geduld met haar hebben (wat ik niet altijd even goed heb )  en ik denk dat het ook puur het ras en de leeftijd is van mijn hond, ze is nou eenmaal eigenwijs.

Ik weet niet hoe oud uw hond is maar misschien op latere leeftijd word het wegrennen minder ik heb in ieder geval nog hoop voor die van ons 

Nou ja, dit dus... ^^ Al doet de mijne dat weglopen dus zwemmend en omdat hij een stipje watervogel zag of hoorde...

Al kan de mijne wel goed zwemmen, die houdt dat zwemmen rustig 15 minuten vol. Maar is het toevallig Februari en de water temperatuur te laag, dan is er bij mij dus wel het besef dat ik er niet in moet gaan om hem te redden, want dan raak ik zelf onderkoeld. Bovendien, als hij zinkt duurt het nog wel even voor ik er ben, al zou ik het halen en is het waarschijnlijk dus ook al te laat. Na 15 minuten zo uitbundig zwemmen staat hij erna wel te trillen op zijn poten van inspanning, dus is het altijd maar de vraag of hij het haalt. Ten laatste heeft Dobby epilepsie, en 9 van de 10 keer een aanval buiten, wat al bovenstaande nóg gevaarlijker maakt.

Dus nee, die sukkel gaat niet meer los, hij brengt zijn eigen leven in gevaar. En als ik stom genoeg zou zijn om bij koude het water in te gaan, ook het mijne. En eerlijk, daar trek ik dus de lijn.

Helaas zijn hier geen losloopveldjes in de omgeving. Daar ben ik naar op zoek gegaan, dat leek me inderdaad ideaal voor hem. 

Wat een stress met je golden retriever! Maar wat fijn dat Obi wel heel goed los kan lopen en zo goed bij je blijft  Dat zal vast een verademing zijn  

Zeno is anderhalf. En wie weet als hij ouder wordt, misschien lukt het dan wel. Voorlopig ga ik het niet proberen en blijft hij lekker aan de lijn. 

In een ander topic kwam de app doggy date voorbij. Erg leuk! Daar staan groepswandelingen met andere honden op waar je aan mee kunt doen. Nu kan ik proberen of Zeno in deze setting wel los kan meelopen  Iedereen loopt immers dezelfde kant op met z'n hond. Vrijdag gaan we de eerste wandeling doen.

Raiko ook nooit los, vind ik te gevaarlijk met hem (bananen in de oren) hij mist niets en is ook vrij, ik gebruik een riem van 20m waar dat mogelijk is, en anders aan de flexi van 8m. Op de voetpaden op straat wel mooi aan de voet