Ik zeg ook niet dat het niet kan, absoluut niet, maar hoogte is gewoon iets om rekening mee te houden. Ik had het trouwens niet over bezoek, maar over de persoon die een hond wil aanschaffen. Dat laatste is precies wat ik bedoel. Als jij overal tierelantijntjes hebt staan op een kleine oppervlakte, is het verstandig om na te denken of een grote hond wel geschikt is in zo'n situatie. Tuurlijk kan je allemaal aanpassingen treffen maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat je nadenkt over de grote en daarbij een afweging maakt. Niet dat je de hoogte helemaal achterwege laat. Tenminste, dat is mijn visie.
Ik neem aan dat mensen hierover nadenken voordat ze een hond nemen. Je weet dat een grote hond ruimte in beslag neemt en je weet ook dat een grote hond dingen van tafel kan omstoten.
Ik dacht dat je 't over bezoek had net haha, maar dus om de persoon die de hond aanschaft, vond het ook al zo vreemd. Sorry.
Ja dat zou wat zijn, als we vooral rekening zouden houden met eventueel bezoek.
En ik vind dat dus de grootste onzin die er bestaat.
Lopen kleine hondjes minder 'in de weg' dan grote honden? Nou, ik ben vorig jaar bij een HP lid binnen geweest met twee piep kleine hondjes in een redelijk groot huis. Ik kan je vertellen dat ik het doodeng vond om met een grote krat naar binnen te lopen met dat gefriemel rond mijn voeten. Als je er op gaat staan is zo'n hondje dood.
Hier moet ik mijn voeten toch aardig hoog optillen om op een hond te gaan staan, zelfs als ze liggen.
Formaat heeft helemaal niets te maken met of de hond in de weg loopt of niet.
Dan heb je het over dingen omver zwiepen. Leg mij even uit waarom een grote hond in een ruim huis niets omver zou zwiepen en in een klein huis wel? Zijn de tafels in een klein huis lager dan???
Allemaal onzin om niet toe te hoeven geven dat het jou om de beweging van de hond gaat. Dat is altijd de reden waarom veel mensen zeggen dat een grote hond op een appartement niet kan. En dat is weer baarlijke nonsens. Als de beweging van je hond bestaat uit het loopje van de woonkamer naar de keuken en een paar maal per dag de tuin in getrapt te worden om te poepen en te plassen dan heb je sowieso, per definitie, een zeer zielige en verwaarloosde hond.
Terwijl een grote hond op een klein appartement die meerdere malen per dag de pootjes echt samen met de baas mag strekken, elke dag een lange wandeling maakt en meerdere malen per week aan sport doet, een zeer gelukkige hond is.
Ik heb alleen al meer dan 4 m2 aan slaapvoorzieningen staan/liggen op de begaande vloer in de woonkamer en op het kantoor voor mijn ca. 75cm schoft schoothondje.
Ik kan me voorstellen dat niet iedereen die ruimte wil en kan gebruiken als je zelf al geen grote oppervlakte tot je beschikking hebt.
En dat is dan ook nergens voor nodig. Een hond kan prima op de bank, in de zetel of op de vloer slapen.
Ik heb dan wel benches in mijn minihuiskamer en die staan echt een beetje in de weg, maar dat is mijn keuze. Ik neem het graag voor lief.
Als dat je keuze zou beïnvloeden in het wel of niet nemen van je favoriete ras, dan ben je al geen hond waardig imho.
Dat is een keuze die je maakt voor je een hond aanschaft.
Mijn zoon en zijn vriendin hadden ook een witte herder op een piepklein flatje.
Daarbij werkten ze nog heel veel.
Jaren zijn we s'avonds uren met de honden op pad geweest.
s'morgens voor het werken dan werd er mee gefietst e.d en s'middags liet ik hem uit.
En fulltime werken en een klein flatje....die hond heeft een fantastisch leven gehad.
Dat dus.
Daarnaast zijn er ook hondeneigenaren van minihondjes die nog meer benches, kussens, manden en kleden voor hun mini's hebben dan Obi heeft. Mijn ervaring is toch dat juist de mini's het meeste spul hebben.
Onze bank is een 3 zitter, aangezien Obi dat in zijn eentje al voor 2/3e vult kan hij niet op de bank nee. En bij/op ons zit hij niet fijn en houdt dit nog geen 3min vol. En het zit ook niet fijn als mens met 50kg aan hond op jezelf. Verder heeft ie een grote mand x2 (1x in kantoor). En een gepadde mat bij het raam en de keuken waar hij vlak en languit op kan liggen. Obi heeft last van zijn ellebogen dus is ook geen overbodige luxe om hem wat keuze te geven. Anders ligt ie elke keer op de stenen vloer en wordt de plek erger.
Puck heeft 1 kussen, twee kleden voor op het kussen (afwisselend zodat ik er steeds 1 kan wassen), 1 lijn, 1 tuigje, een paar speeltjes maar ze doet er niks mee. Alleen de juten kameel met flostouw pootjes die wil ze af en toe nog wel eens een wasbeurt geven. Dus speeltjes koop ik niet voor mevrouw. Een paar hersenwerkjes in huis.
Dat is het eigenlijk wel.
De kleine hond van mijn moeder had zelfs op de tweede verdieping nog manden etc. Inderdaad meer dan Obi. Dus dat kan kloppen. Maar Obi laat zich vaak letterlijk neervallen op de stenen vloer je hoort het "knakken". Sindsdien heb ik hem wat meer verschillende plekken gegeven als ie maar niet op de vloer klotst met zijn gewrichten. Omdat ie groot en zwaar is is dat veel meer een probleem dan bij de kleinere honden die ik eerst had.
Zoals Liz al zei; (een beetje) onzin... Een van mijn oppashonden is een grote stevige boerboel reu van zeker 70 kilo. En die mensen wonen best wel in een groot huis. Ondanks dat heeft de hond een paar dagen geleden toch mijn glas op de salontafel omgestoten. Moeten ze maar een groter huis kopen nu? :')
De hond moet gewoon leren dat hij voorzichtig moet zijn, een kleiner huis wilt niet per se zeggen dat er meer is om om te stoten.
En bij deze hond ben ik er alleszins zeker van dat er geen dierenartskosten zullen zijn moest ik over hem vallen. Maar ik zou al erg blind of dronken moeten zijn als ik zo'n beest niet op de grond zou zien liggen. xd
Lang geleden kon ik iemand met een golden.
Die heeft staart laag aan geleerd.
Het duurde even maar uiteindelijk snapte de hond het.
Was wel een raar gezicht.
Bij de salontafel*staart laag*en ja
Ik heb vier minnie honden. Ze delen 1 grote mand. Obi heeft t goed met al die keuze!
Haha zeg dat, hij is dan ook niet voor niks Koning he. Dan mag ie dat hebben.
Ohja, en als mijn oppashonden op bezoek kwamen lag hun mand in mijn kamer. Dan was het meestal letterlijk; mijn bed, hondenmand, kast achter mijn bed, tegenover kast chinchillakooi. En dan nog twee kleine kastjes en heel wat rommel van mij. Als de hondenmand er lag had ik nèt genoeg plaats om nog wat uit mijn kast te pakken. :') En voor de hond was de beschikbare oppervlakte dus ook niet zo goot (al mogen sommigen wel gewoon op mijn bed).
Als ik veel mensen dan moet geloven hebben de honden het hier heel slecht gehad. (Er is overigens wel nog een living en dergelijke ter beschikking hoor, maar de honden bleven meestal op mijn kamer.) Toch hebben veel mensen hun hond nog teruggebracht naar het martelhuis hier. :p
Haha ja, mensen noemen het bij die van mij al een plumeau. Ik heb zelf een dienblad liggen waardoor er in principe niks af kan vallen. Kleine moeite ook om het zo neer te zetten dat de hond er niks af loopt, en zeker met warm drinken zet ik het gewoon neer waar hij niet bij kan. Van tierlantijntjes hou ik verder toch al niet, en hij mag hier de hele grond benutten om te slapen. Geen probleem dat je dan kleiner woont hoor.
Lobbes sloeg regelmatig een homerun met die "pluimen" aan zijn staart. Moet zeggen dat het bij Obi mee valt maar die heeft niet zo'n lange vacht op zijn staart.
Pff dit wordt nog wat... Ik kwam een nieuwe pup tegen, een herderachtige van 23 weken. De pup kwam op Diego af gestuiterd terwijl Diego aangelijnd was (ivm bananen in de oren). Ik vond het prima dat ze even snuffelden maar uiteraard wouden ze lekker spelen. Ik probeerde het tegen te houden want spelen aan de riem werkt natuurlijk niet, dat was erg lastig met een stuiterbal om mijn enthousiaste puber.
Toen kwam de baas er een keer achteraan, die stond toe te kijken en vond het allemaal wel leuk, fijn toch, zo'n sociale pup. Ik sta nog steeds te worstelen met Diego, ik wou eigenlijk doorlopen maar hij gooide al zijn gewicht in de strijd en de pup bleef doorgaan. Toen belandde Diego half op de pup, lomp spelen is zijn specialiteit... Pup geeft een flinke piep, ik geef het commando 'rustig' en probeer Diego weer mee te krijgen, baasje zegt, ach, daar moet ie tegen kunnen. Toen hij zag dat de pup een pootje slap had hangen(duurde gelukkig maar heel even, hij ging al snel even enthousiast door) werd hij eindelijk wakker, hij pakte de pup aan zijn halsband en probeerde een commando te geven. Ik kon eindelijk normaal doorlopen.
Pupjes zijn leuk, maar ik moet er niet aan denken hoe deze herder zich over een jaar gedraagt als de eigenaar zo passief blijft...
De rede dat onze salon tafel voornamelijk leeg is hahaha die zweep van Aizen mept ook alles er zo af
Mijn frustratie is niet hond gerelateerd (die mogen de supermarkt niet in), maar mens gerelateerd.
Ik sta achter een oud vrouwtje bij de kassa en het vrouwtje pakt in alle rust haar boodschappen op de band en rekent daarna af. Gaat de vrouw achter de kassa haar helpen met boodschappen inpakken.
Dat dametje had dat prima, in alle rust, zelf kunnen doen. Maar nee, schijnbaar is daar geen tijd voor ofzo? Moet hun dan alles uit handen genomen worden? Mogen ze niet eens zelf hun boodschappen in de rollator pakken?
Ons wordt op het werk altijd gezegd; wat je zelf kunt, doe je zelf en anders eerst proberen. Niet gelijk alles uit handen nemen.
Dat gebeurt bij ons ook bij enkele klanten (zonder te vragen), dan gaat het om vaste klanten die dit eens aangegeven hebben dit prettig te vinden.
Misschien stond je in dezelfde super als ik? Ik zag dat pas ook een keer gebeuren en ik vond dat juist super!
Ik vind het namelijk zó irritant als de kassière al begint met scannen terwijl ik nog het winkelwagentje aan het uitpakken ben. En dan ben ik eindelijk klaar en dan heb ik de andere kant van de lopende band (je weet wel; die splitsen ze met zo'n houten lat) en dan moet ik dus over de boodschappen van de ander heen proberen mijn boodschappen van de band te pakken of in 20 cm ruimte aan het einde tussen de karren van links en rechts proberen mijn boodschappen in te pakken terwijl mijn tas én de winkelwagen daar dus niet staan en de kassière in sneltreinvaart de boodschappen laat opstapelen.... Het zweet breekt me dan vaak uit.
Dus wel fijn als de kassière zo'n oude dame eventjes helpt.
Isalinde, dit werd ook wel netjes gevraagd hoor. Maar de mensen kunnen het gewoon zelf. Wat maakt het nou uit als je even 3 minuten moet wachten omdat iemand nog zelfstandig z'n karretje weer kan inpakken. Als ze het niet kunnen, dan vragen ze wel hulp.
Sommige mensen kunnen het niet, dat weet ik. Had vroeger toen ik achter de kassa zat vaak genoeg een vrouw met heel erge parkinson geholpen. Als die de portemonnee los deed, vloog al het geld door de supermarkt. Dus ze gaf 'm altijd dicht aan mij en zei; haalt u er maar uit wat u nodig hebt meisje. Dan help je mensen inderdaad, maar dan vragen ze er zelf om.
Maar degene die ik voor me had, kon prima haar eigen karretje inpakken.
Haha Liz, zou zomaar kunnen. Nee, ik zal niet over de boodschappen van een ander heen duiken. Dan vraag ik wel even of ik er langs mag om aan de andere kant m'n boodschappen in te pakken.
En zo druk was het vanmiddag niet eens. Er zaten twee meisjes achter de kassa en ik denk nog geen 5 klanten die aan het afrekenen waren.
Ik kan mij aansluiten dat mini hondjes veel hebben soms haha. Hier 2 mini hondjes. In de voorkamer waar mijn werkplek is liggen 2 manden met dekentjes, een waterbakje en wat speeltjes. Ook een puppy play ren om deze ruimte te kunnen af sluiten van de rest van het huis voor als wij niet thuis zijn.
In de woonkamer ook 2 manden met dekentjes. Ook staat onder ons keuken eiland zo'n ikea ding met manden. In totaal 3 manden, elke mand voor iets anders (tuigjes, lijnen, belangrijke papieren, snoepjes etc) en dan ook nog een stuk of 5 extra dekentjes opgerold als reserve.
In de slaapkamer 2 benches.
Tsjah, wij hebben nou eenmaal hondjes die niet op de vloer gaan liggen haha. Zo gingen wij afgelopen zaterdag bij hondenvrienden de zaterdagavond door brengen, iedereen nam zijn hond mee. Wij ook, inclusief mandje met dekentje. Uiteindelijk lagen die van mij braaf bij mijn voeten in hun mandje ingestopt onder hun dekentje terwijl de andere honden hun rust/plek niet zo 123 konden vinden.
Hier kan je er aan de andere kant dus nauwelijks bij omdat daar de volgende kassa staat en de ruimte aan het eind een stuk kleiner is. Ondertussen stapelen je boodschappen zich daar op zodat je ook je tas daar niet neer kunt zetten. Echt zo vreselijk onhandig. En dan moet je dus weer omlopen om te betalen... Ik haat dat echt.
Hahah dat is hier ook regelmatig, erg herkenbaar. En dan besluit er iemand soms ook dat betalen met al het kleingeld dat hij/zij maanden gesprokkeld heeft een goed idee is, op spitsuur in een bomvolle supermarkt. "ohh het muntje valt, even oprapen", "gaf ik je niet net een euro?!"
"Nee, dat was 50 cent" *grabbelt rustig verder in portomonee* ....
"Zo dan!" *geeft muntje*
"even natellen hoor, er mist nog steeds 25 cent!"
*grabbelt weer verder*
etc.
Ik moet op mijn werk ook wel eens kassa draaien. Dit soort klanten zijn mijn favoriet. Ik zit dan met een grote glimlach mee te tellen, terwijl mensen in de rij mopperen, zuchten en steunen. Want hoe harder je zucht, hoe sneller het gaat natuurlijk.
Pff. Vanmiddag weer het bewijs gehad dat je je hond moet aanlijnen, zeker met oversteken. Ik zag voor me een vrouw met hond op de stoep lopen, het hoekje om. Ik moest daar ook heen. Zag dr nog net achterom kijken dus had verwacht dat ze over ging steken. Ik dus heel rustig het hoekje om, staat ze daar, hond zittend, geen riem. Ze lacht naar me, gebaard dat ik moet gaan en geeft de hond een commando (nouja, ze zei wat toen ze naar de hond keek) dus ik héél langzaam de bocht om, je weet maar nooit. En jahoor, ineens schiet die hond naar voren, ik op mn noodrem, ik zag die hele hond niet meer (rij in een busje). Vrouw schreeuwen. Dus die hond toch weer op de stoep, zij pakt hem vast, gebaart mij (super vriendelijke *kuch*) dat ik moet doorrijden. Dus ik rij door, zie in mn spiegel dat ze de hond oppakte aan de halsband, schreeuwt flink, laat de hond los en de hond rent weg naar de overkant en zij loopt er rustig achter aan. Dus niks van geleerd....
Ik heb een keer gehad dat ik joy vast had aan dr halsband, los klikte en zelf wou laten springen in de auto. Ipv omhoog sprong ze opzij en om de auto naar de overkant. Komt er een auto met +-50 kmu aan, in zn noodrem, ik durfde niet te kijken. Ik dacht die is dood... Maar ze kwam verschrikt terug gerend, ik excuses aangeboden, joy aangepakt (ik geef eerlijk toe dat ik dan niet lief ben) en in de auto gegooid. Nu loopt ze óf vanaf de voordeur naar de auto los naast de voet (en geen cm verder weg) of hou dr vast bij dr halsband/nekvel als ze de auto in moet vanaf de lijn eraf halen. Gebeurt mij geen 2e keer.
Herkenbaar. Daarom winkel ik vooral bij winkels waar je zelf kunt scannen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?