Mijn hond is agressief naar mijn vrouw

Dag Allemaal,

Mijn naam is Michiel en ik ben nieuw hier.

Wij hebben een mechelaar van 3 jaar oud. Een schat van een hond.
Alleen is hij de laatste tijd, met momenten, aggresief naar mijn vrouw.
Hij kan het niet hebben als mijn vrouw hem corrigeerd of op zijn plaats zet.
Vroeger was dit geen probleem en deed hij alles wat ze vroeg, maar tegenwoordig neemt hij dit alleen nog aan van mij.

Het rare is dat het een zeer lieve, en zeker naar andere honden toe, en zeer onderdanige hond is. Naar familie, buren en kennissen doet hij nooit niets, en buiten blaffen heeft hij nooit meer naar vreemden gedaan.

Enkel naar mijn vrouw laat hij af en toe zijn tanden zien en grommen.
Zodra ik er in tussen kom is het onmiddelijk gedaan en 2 min. laten kan mijn vrouw er weer alles mee doen...

Kan iemand mij hiermee helpen?
Ik zou niet willen dat het nog verder escaleert.

Alvast bedankt

Bang van je vrouw?

Haar niet kunnen begrijpen?

Te veel lichamelijk gecorrigeerd ?(staat op nr 1 op de lijst: hoe maak ik het vertrouwen van de hond in mij kapot)

Oei dat is vervelend. 

Je zegt de laatste tijd.... 

Dit is dus sinds kort..

Misschien is het een idee om je hond even volledig te laten nakijken door de dierenarts. 

Je hond kan misschien niet ziek ogen, maar wel degelijk wat mankeren. 

Dan zeg je alleen naar je vrouw en verder niemand. 

Hoe corrigeerd je vrouw de hond? 

Ook zorgwekkend is dat je zegt dat het gedaan is wanneer jij tussenkomt. 

Maar wat nu als je vrouw alleen is met de hond? 

Bedankt voor de reacties.

Het is eigenlijk vorige jaar begonnen. Toen hebben in overleg met onze dierenarts beslist om hem te castreren.
Dit heeft goed geholpen maar de laatste maand begint het weer.

Meestal verheft mijn vrouw haar stem en steekt ze, als een leerkracht, haar vinger in de lucht en tegelijkertijd 'knipt' ze met haar vinger. Hij gromt dan op een afstand, maar doet uiteindelijk wel wat ze vraagt. Gisteren was hij heel zenuwachtig en toen was het echt erger, hij liet toen van dichtbij zijn tanden zien en keek echt angstaanjagend. Ik ben er toen onmiddelijk tussen gekomen, en toen was het ineens gedaan....

Zou dit met bang zijn te maken kunnen hebben?

Binnenkort moeten we voor jaarlijkse controle terug naar de dierenarts en dan ga het ik nog eens bespreken.

begrijpt de hond je vrouw wel?

wat vraagt ze van de hond?

In welke situaties gromt hij? 

wanneer corrigeert ze, hoe corrigeert ze?

Ik weet niet of dit met bang zijn te maken kan hebbem maar iets wat je vrouw doet lijkt je hond te triggeren. 

Misschien moet ze proberen om.op een andere manier te corrigeren dan wat ze nu doet. 

Dan kun je ook zien of het aan haar houding ligt. 

Buigt ze ook over je hond heen als ze corrigeerd? 

Blijkbaar is er dan toch iets gebeurt waardoor je hond jouw vrouw totaal niet meer vertrouwt.

Het klinkt voor jou misschien idioot, maar zeg eens tegen je vrouw dat ze gewoon, normaal moet praten tegen tegen hem.

Of gewoon een geluidje als hij terecht gewezen moet worden. 

Een heel onderdanige hond heeft meestal genoeg aan gewoon een sttt. of een ander geluid.

Niet meer aanraken of dreigend doen, alleen maar lief doen.

Ik zeg zelfs "dank u" tegen mijn honden als ze iets goed doen 

Een dierenarts is zelden of nooit een hondengedragstherapeut.

Tegen wat heeft dat castreren geholpen?

Een hele onzekere hond, je vrouw zou wat zachter kunnen praten, niet te fel tegen de hond doen, hoef heus niet softy tegen de hond te doen, maar de hond wel met respect behandelen, een vingertje opsteken is erg bazig tegen de hond, je zal luisteren....laat je vrouw eens twee weken de hond uit, wandelen en buiten spelen op een rustige manier, eten geven , tuurlijk consewwent zijn maar wel rust in het benaderen van de hond, kijk eens of dat helpt....

Op de één of andere manier regeert je hond niet goed( meer) op hoe je vrouw hem traint.

De hond reageert wel goed op jouw manier. Het is dus belangrijk te herleiden hoe jij precies je hond ' aanpakt'.

Dat kunnen kleine verschillen in toon en benadering zijn.

Ook kan het zijn dat je vrouw bang van de hond begint te worden en daardoor onzeker en onduidelijk is in wat ze van de hond wil.

Daar wordt de hond dan weer onzeker van.

Probeer dus je vrouw te ondersteunen in het positief trainen van de hond en probeer ook niét in te grijpen want daarmee laat je aan de hond zien dat ook jíj je vrouw niet ' serieus' neemt........

Dat zijn niet de signalen die je moet uitstralen.

Het is dus zaak: hoe en waarom wordt er gecorrigeerd? 

Is er niet een alternatief te bedenken om het ongewenste gedrag om te buigen?

Een kort ' nee' en dan direct iets anders gaan doen met de hond zo dat je hem uit ongewenste situatie trekt?

Ik lees mee. 

En bedenk me,wat doe jij en wat doet je vrouw met de hond.

Uitlaten ,spelen,eten geven ,verzorgen.

Doe jij dat? Je vrouw zou meer kunnen doen.

En ja wat hierboven al staat een andere manier bedenken als de hond iets wel of niet moet doen.

Hoe je beschrijft hoe je vrouw hem corrigeert, is de manier ook een beetje uit onmacht.

Ze verheft haar stem EN doet haar vinher in de lucht EN knipt met haar vinger. Dus ze doet 3 dingen. Hij begrijpt haar niet. Veel honden hebben genoeg aan een 'nee' of 'klaar' (als ze dat commando kennen).

En misschien dat je vrouw nu ook zelf wat gespannen raakt van de reactie van je hond? Daar zal je hond ook weer op reageren.

Soms kan het helpen jezelf of een ander te filmen. Misschien ziet ze als ze terug kijkt aan haar houding zelf wel iets.

Is ze je vrouw verder gezond? En wel goed om je hond even te laten checken bij de DA.

Verder kan het het goed helpen om dingen te ondernemen die het vertrouwen terug krijgen. Buiten wandelen en tussendoor trainingsoefeningen doen. Niet te moeilijk dat het frustrerend kan zijn, maar wel dat het genoeg uitdaging biedt. Kan overigens ook binnen natuurlijk, als je hond dit niet te spannend vindt uiteraard.

Blijft het aanhouden, kan je natuurlijk hulp inschakelen. Iemand van buitenaf kijkt er vaak met andere ogen naar. 

Begrijp ik nu goed dat je de hond hebt laten castreren vanwege dit probleem? 

Van wat ik zo begrijp is je vrouw nogal uitbundig in haar lichaamstaal. Ze steekt haar vinger omhoog, dus logisch gezien de hele arm. Schreeuwt/ verheft ze haar stem ook om haar woord meer kracht bij te zetten? Is het mogelijk dat je hond dit verward met een fysieke actie zoals slaan? Heeft hij die ervaring misschien? 

En doe jij dit niet? Is jouw lichaamstaal rustiger en je stem misschien minder emotioneel? Honden horen dat namelijk en zien dat mogelijk als "minder stabiel" en dus minder betrouwbaar. Hoe reageert je hond op anderen met een vergelijkbare lichaamstaal? Deinst hij dan terug of...?

Dat denk ik dus ook. Die vrouw is waarschijnlijk niet te streng maar juist te lief, zacht en vooral weifelend onzeker.

Ze verwacht dat de hond niet zal luisteren en dus luistert hij ook niet.

Ik lees de rest van de reacties met enige frustratie. Doorslaan in 'begrip hebben', 'vertrouwen' geven en vooral lief zijn.

Waarom zie ik echt overal exact het tegengestelde in zulke situaties gebeuren? Om het bij mezelf te houden:

Waarom luisteren mijn honden het beste naar mij, hangen ze het meeste aan mij, zoeken ze mij op als ze angstig zijn en tonen ze nooit enige agressie naar mij terwijl ik juist de strengste ben in huis? Waarom kan ik dat kluifje wel afpakken zonder enig probleem en durft vooral Elsa naar de andere gezinsleden weleens lelijk te doen als zij dat proberen?

Echt niet omdat zij hen niet vertrouwd of omdat zij te streng zijn naar haar of omdat zij hen niet begrijpt. Ze begrijpt het juist dondersgoed. Bij hen heeft dat gedrag effect, bij mij niet. Hun hand komt aarzelend haar kant op en wordt schielijk weggetrokken als ze ook maar een minuscuul klein beetje lelijk doet, al is het maar haar oortjes plat leggen en over haar kluifje heen buigen. Mijn hand aarzelt niet en zou ze zo doen dan grijp ik door. Dus zelfverzekerd, niet bang, niet aarzelen, doorpakken.

Waarschijnlijk heeft de hond van TS geleerd dat dit gedrag bij zijn vrouw effect heeft. Hij gaat het vaker doen, zij wordt steeds onzekerder. Vicieuze cirkel.

En dat doet een hond grommen en tanden laten zien aan een eigenaar?

Denk het niet.

Hij zegt dat de hond uiteindelijk wel doet wat ze wil, het gaat om het grommen en tanden laten zien vooraf.

Pure onzekerheid van de hond, heeft niks met stout gedrag te maken.

En een onzekere hond streng corrigeren? Moet je vooral doen: dan krijg je net wat Ts hond doet.

Het is jouw aanname dat hij onzeker is. Ook dat over 'streng corrigeren'. Maar ik zie dat je vaak in uitersten vervalt om je punt te bewijzen. Ik heb het vooral over duidelijkheid en daadkracht.

Het is gewoon een vaststaand feit dat de meeste honden het beste luisteren (en geen tekenen van agressie vertonen) naar de baas die het duidelijkste is en zelfverzekerd is. Honden houden van duidelijkheid, weten waar ze aan toe zijn en daar hoeft geen greintje agressie vanuit de baas bij te komen kijken. Hahaha, LOL, ik krijg juist weleens te horen dat ik zo zachtaardig met mijn honden omga. Tja, ze weten wat ik wil, dus vragen is genoeg. Streng =/= agressief maar consequent.

Ik vind ook niet dat je er zomaar vanuit kunt gaan dat deze hond ook alleen maar onzeker is. En er geen andere reden voor is. Er zit wel een flinke kloof tussen wat onzeker gedrag (oren laag, staart laag, gapen, wegkijken) en de situatie die hierboven geschetst is. Tanden onbloot en grommen is: "tot hier en niet verder!" Dan ben je wel al wat stations voorbij zeg maar. Het zegt voor mij vooral maar 1 ding en dat is dat de hond door beide partijen compleet anders wordt behandeld. Of dat de hond beide partijen zeker niet als gelijke ziet, claim gedrag misschien?  Als hij dit gedrag niet laat zien aan anderen zou ik proberen de hond beide op dezelfde manier te behandelen.  Kijken of het verbeterd en hoe hij reageert. Maar als de vrouw nu bang is voor de hond (logisch) is het moeilijk om het handelen naar de hond op die manier aan te passen ben ik bang. Een hond voelt dat heel goed en zal het angstige gedrag wellicht in twijfel trekken... Dat zorgt misschien dan zelfs dat het verder escaleert. 

Je wil niet weten hoeveel honden dit gedrag vertonen op een trimtafel....

Een hondenkapster is dikwijls bang van de hond die op tafel staat (we krijgen nu eenmaal alle soorten karakters binnen).

Die honden gaan dan echt niet agressiever reageren "omdat ze je angst voelen".

Je hebt er die grommen en tanden laten zien in de hoop dat het helpt dat je van hun af blijft, maar je hebt er evenveel die dit doen uit angst. En zeker honden die een erg onderdanig karakter hebben (volgens Ts is zijn hond erg onderdanig)

Ik hoor wel eens dat herders één baas hebben. Ook bij andere honden hoor je dat trouwens wel eens. Als mijn vader de hond een commando geeft, kijkt de hond naar mij zo van "moet dat echt?".

In dit geval ziet de hond jou misschien als baas. Maar je vrouw, daar heeft hij dan misschien zoiets van "daar hoef ik niet naar te luisteren" of "ik hoef zo'n correctie niet te pikken".

Lastig, ik heb geen oplossing. Maar misschien kun je uit de verschillende opties zelf concluderen welke achtergrond het heeft.

Angst voelen denk ik ook niet, maar ze merken wel dat je twijfelt of aarzelt, terughoudend, onzeker bent. De trimsters die ik bezig heb gezien deden dat absoluut niet. Die pakten ook gewoon door.

Bij Elsa zie ik dat ook gewoon heel duidelijk.

Denk dat elke trimster moet aanpakken: de hond moet op tijd klaar zijn.

Maar wil niet zeggen dat ze geen angst hebben van de hond die op tafel staat.

Soit, jij zal er wel de meeste ervaring bij hebben...

Vanwaar die sneer? Ik ontken toch niet dat sommige trimsters angst hebben? Ik bevestig jou zelfs dat de honden die angst niet voelen.

Soit, je zult je dag wel niet hebben.

Kan je enkele voorbeelden geven in welke situaties je vrouw de hond op deze manier wil corigeren?

Wat doet de hond op dat moment dan zo 'fout'? Waar draait het om?

Je titel is : de hond is agressief naar mijn vrouw.Hebben jullie weleens over jullie eigen lichaamstaal en intonatie nagedacht?Waarschijnlijk vind hij haar agressief over komen.

Grommen en tanden laten zien is hondentaal voor:'Ik wil meer ruimte en afstand,ik vind dit niet fijn'.
Hij voelt zich bedreigd en laat dit merken door te grommen/tanden laten zien,beide zijn STRESS signalen.

Je kunt je afvragen hoe hetgeen wat wordt gevraagd is aangeleerd,is het wel duidelijk voor de hond(uiteindelijk doet hij het wel lees ik..)dus het is of niet duidelijk en na veel gekloot doet hij waarvan hij denkt dat dit bedoelt wordt en/of hij vindt het allemaal te dreigend en niet fijn.

Je moet een hond motiveren iets te willen doen voor je, niet dat je maar verwacht dat een hond te pas en te onpas dingen moet doen die op een voor dreigende toon worden gebracht.
Simpel voorbeeld, een hond moet uit de keuken, dan kun je een stevige stem opzetten en zeggen 'hup weg wezen hier 'en met je lichaam recht naar de hond toe staan en met een boos gezicht(ja dat kan een hond heel goed onderscheiden) wijzen richting de uitgang(vertaling voor de hond, frontaal-boos contact-in dreigende houding en hierdoor stress signalen gaan afgeven),kun je wachten op een ' confrontatie'.

Of je loopt de keuken in, ongeveer naast de hond met je lichaam recht richting de uitgang(weg gedraaid van de hond) en zegt' hup hup de keuken uit, of, kom eens deze kant op ' al met uitnodigend handgebaar(van deze kant op).
(vertaling voor de hond,geen dreigende lichaamstaal,geen stress,vriendelijk verzocht om een andere kant op de gaan) er volgt geen confrontatie.

Niet persé nee. Maar als mensen die angstig zijn ineens hun ledematen snel terug trekken of hun armen omhoog gooien, dan lok je daar meer reactie mee uit dan wanneer je gewoon stil blijft staan en de hond negeert. Obi schrikt meestal als mensen zoiets doen en gaat dan uit nervositeit maar wat staan te blaffen. 

Als je bang bent laat je dat zelden niet ook fysiek merken. Het is niet het feit dat je bang bent, maar de onvoorspelbare bewegingen die je maakt die honden niet altijd snappen. 

Hoi Allemaal, 

Bedankt voor de vele reacties.

even voor de duidelijkheid: 

- we hebben onze hond laten castreren op aanraden van de dierenarts. Hij begon enorm dominant naar mij, mijn vrouw en de buren te doen. Oorzaak was, volgens de dierenarts, enorme veel zaadproductie. Hij werd dus 'kierewiet' omdat het niet 'gelost' werd om het zo te zeggen. :) 

Dit had enorm veel effect op de hond en binnen de 3 maanden was hij weer de speelse lieve hond. 

- de hond is nooit geslagen oid. 

Een voorbeeld van gisteren: ik liep door de keuken richting de hal om naar boven te gaan. Arko volgde mij en mijn vrouw stond in de keuken en riep naar Arko dat hij terug moest komen en op zijn plaats moest gaan liggen. Hij lag daarvoor al op zijn plaats maar hoorde mij richting de trap gaan en wou mij meteen volgen. (hij is heel aanhankelijk aan mij)  

Hij aarzelde toen mijn vrouw hem corrigeerde, op een niet luidruchtige maar wel een kordate toon. 

Omdat hij twijfelde riep mijn vrouw: 'en rap eh' met de vinger richting zijn plaats. 
Arko liep richting mijn vrouw, onderweg gromde hij eens en net toen hij mijn vrouw passeerde gromde hij nog eens, liet zijn tanden zien en 'vloog' toen naar zijn plaats. (ik vind het zelf raar om te type) 

Nog even terzijde: dit komt heel weinig voor, maar de laatste maand is het al 3x gebeurt. Normaal kan mijn vrouw alles met Arko doen, tijdens het trainen luistert hij zelfs beter naar haar dan naar mij :) 

Helaas kunnen honden juist onzeker worden als ze gecastreerd worden.

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-is-de-invloed-van-testosteron/

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/castratie-top-10-gestelde-vragen/

Wij scheiden gewoon een geurtje af als we angstig zijn, dat kunnen ze wel degelijk oppikken.

De situatie hád ook kunnen zijn: De hond direct terug roepen op een vrolijke/gezellige toon, dan komt een hond namelijk heel graag.
Vrouw naast de mand staan,met de hand er in 'klappen' om uit te nodigen in de mand,lichaam in niet frontale houding,hond gaat in mand, koekjes trommel in de buurt om te belonen en een klein koekje geven.

Waarom ik vind dat het anders en positiever kan? De hond deed in principe niet veel verkeerd, hij wil graag bij jou zijn, jouw vrouw wilde iets anders en dacht dit met macht/kracht op te lossen. De hond raakt verward en voelt zich bedreigd. Het kan makkelijk anders.

Je schrijft nu in de tweede reactie dat de hond ook naar jou een keer lelijk gedaan heeft. En zelfs naar de buren. Is die situatie met jou vergelijkbaar als wat nu tussen de hond en je vrouw lijkt te spelen? 

Dan lijkt het probleem misschien namelijk wel wat algemener te zijn. Kan het niet zo zijn dat het toeval is dat de hond vaker zo gedaan heeft naar je vrouw, misschien omdat ze meer thuis geweest is of zo? Herders kunnen wel enorm nerveuze en ook zeer gevoelige honden zijn. Is er iets veranderd in jullie huis misschien waardoor de hond meer op z'n tenen loopt dan normaal? Klussende buren en veel herrie of zo?  Medische oorzaak kan natuurlijk ook altijd nog.. Merk je verder echt niets aan de hond? 

Mensen hebben nou eenmaal gewoontes, dus ik neem aan dat eenzelfde situatie veel vaker voorgekomen is binnen dit huishouden. Dat is het anders kan, is nu minder van belang denk ik. Alles kan altijd anders en iedereen doet alles anders. De grote vraag is waarom "werkte" de situatie eerst wel op deze manier en nu niet meer. Eerlijk? Ik ben ook wel eens feller tegen Obi hoor als hij weer eens iets doet wat niet gewenst is. Obi is net een klein kind, hij is slim voor een hond en probeert het gewoon en als het werkt dan doet hij dat volgende keer weer. Dan zeg ik ook : "En NU ga je naar je mand!". Als ik het hem lief vraag en een snoepje aan bied dan zegt Obi: "Woef wuf wof waf wuf...grraaabrrrrrpfff * . En staat hij 3 sec. later alsnog weer naast me om te kijken waar de rest van zijn snoepjes blijven. 

Maar er moet toch een verklaring  te vinden zijn waarom deze hond dit gedrag zo ineens vertoond. Normaal zou je ook kunnen stellen de opvoeding klopt niet en dan groeit dit soort gedrag gewoon zo over langere tijd. Maar uit het verhaal van de TS begrijp dat dit niet zo is. Het gedrag is nu ineens zo en best extreem, tenminste dat vind ik dan.

* vrij vertaald vanuit het honds: "Ik wil niet naar mijn mand, ga der zelf maar in!"