Mijn hond is agressief naar mijn vrouw

Helemaal akkoord met je.

Ik vind inderdaad ook dat je je hond gerust ergens naar toe of vanaf mag sturen. 

En dat je mag laten merken dat je het meent.

Zeker kun je jezelf afvragen of je dit misschien niet te vaak doet, maar grosso modo moet je dat je hond kunnen vertellen.

Nu blijkt de hond van ts  ' terug' te grommen.

En dan gaat het erover: hoe is jouw reactie dan?

Ga je geschrokken alsnog de hond zn gang laten gaan?

Want dan komt hij weg met dit ongewenste gedrag en dat is zeker niet de bedoeling. Grommen naar de baas is een no go!

Tegelijk moeten we ons realiseren dat het een, letterlijk gevaarlijke grens is die de hond overgaat: het kán escaleren.

Dus een grommende hond tot de orde roepen is niet zo eenvoudig als het lijkt.

Daarvoor moet je de hondentaal wel héél goed begrijpen en het verschil zien tussen een mopperende ' grawawoelah' uit het voorbeeld van obi, en een grom als voorbode van een mogelijke uitval.

Lichaamstaal van baas en hond zijn dan ook belangrijk.

Is het niet een idee om met hond eens naar een goede, positieve hondenschool te gaan en er wat 1 op 1 lessen te nemen? Zodat ook beoordeeld kan worden of er sprake is van agressie of van wat opvoedproblemen?

Lijkt mij heel wijs dat je een gediplomeerde gedragstherapeut die volgens de laatste inzichten traint in de arm neent.

Die komt bij jullie aan huis en kan precies zien wat er nu fout gaat.

Wacht aub niet te lang met hulp inschakelen je hond zet nu de laatste stappen van agressie in de volgende stap is bijten en die moet je in alle tijden voor zijn!!

Helaas is de situatie niet vergelijkbaar. Naar mij was het een enkele keer en dan was het omwille van eten. 
Na zijn castratie is dit nooit meer voorgekomen, dus het heeft echt wel geholpen. Hij is nu ook rustiger. Dus aan de castratie kan het niet liggen. 
Wij wonen in een rustige buurt, dus omliggend geluid is ook geen optie. 
Zoals gezegd moet ik binnenkort naar de dierenarts dus ga het eens navragen, maar zelf merk ik niets aan de hond. 

Naar mij toe is de hond 'normaal', echt niets op aan te merken.

Mijn vrouw is zelf wel veel minder met de hond bezig. Ze werkt Fulltime, heeft nog een bijberoep en eigen paarden, dus ik hou mij meer met de hond bezig. Daarom dat hij ook meer aan mij hangt. 

Heeft mijn vrouw in het verleden iets, per ongeluk, verkeerd gedaan? Ik hoop dat de dierenarts meer info kan geven. 

Soraya: ik begrijp volledig je reactie, en achteraf gezien hadden we het misschien zo kunnen doen. Ik ga dit in de toekomst door mijn vrouw laten proberen. 

Het zal wel een opeenstapeling van dingen zijn waarom de hond gromt, in de loop van tijd ontstaan. Met een herder wil men zo vaak alles goed, zelfs perfect doen dat men de hond ook vaak vermenselijkt en wil dat hij ook perfect is, perfect luisterd op het moment dat wij dat willen, ook al zijn we niet duidelijk en ook al ziet de hond misschien helemaal niet waarom er nou ingegrepen moet worden door vrouwtje als hij samen met de baas de deur uit wil lopen. Hij bedoeld niets verkeerds maar wordt dan toch pinnig naar zijn plaats verbannen.

De hond gewoon vrolijk naar je toe roepen is dan beter, de baas had ook even tegen de hond kunnen zeggen, nee Arko, nu niet, ga maar naar vrouwtje. Het gewoon lekker ontspannen houden is het best.

Ik ga wel mee met het advies er een goede gt bij te halen. Maar ben daar ook bang voor omdat er bij een herder vaak voor een of andere herderdriller wordt gekozen die het gedrag alleen maar erger maken. Dus ga echt op zoek, als je dat wil doen naar iemand die positief werkt. En dan niet aan de hond, maar aan hoe je als mens het best met de hond om kan gaan.

Nog even over mijn eigen ervaring met een grommende hond, zij was een herplaatser en deed dat uit gebrek aan vertrouwen, het was haar manier om duidelijk te maken dat ze me niet vertrouwde. Als ik bijv. te dicht bij haar kwam gromde ze, en ik stelde haar dan gewoon even gerust. Het verdween nadat we een vertrouwensband hadden opgebouwd. En dat is het belangrijkst, dat jij en je vrouw zo'n band met de hond opbouwen dat er niet pinnig gedaan hoeft te worden, en dan dus ook niet gegromd hoeft te worden. Hou het leuk en ontspannen, zie ook de kant van de hond, en ga niet alleen van jezelf uit zou ik zeggen.

Hoe dan ook Michiel, een dierenarts is géén honden gedrags deskundige.......

Kijk daar dus mee uit om alleen op zijn adviezen af te gaan......

Zeker als ik dan ook nu Lees dat je hond dus ook wel eens naar jou heeft gegromd rondom eten. Baknijd? Dat zijn toch issues hoor.

Bij niet goed en tijdig bijsturen kan dit alles snel erger worden.

Ik zou ook zeggen: haal er eens een goede deskundige hondentrainer bij die kan zien en beoordelen wat hier aan de hand is en hoe te reageren.

Bedankt voor het advies. Kennen jullie toevallig zo'n goede gedragstherapeute? 

Ivm het eten. Hij heeft dat bij mij éénmaal gedaan, vorig jaar, nu laat hij alles toe door mij. Hier heb ik zelf ook op hard op getraind.

Nogmaals allemaal bedankt voor jullie meningen. 

Ik zou, als ik jou was, wat goed bekend staande, positief trainende honden scholen bij jou in de buurt benaderen.

Daar zit heel wat geschoolde ervaring en kennis van honden gedrag.

Is ook veel goedkoper dan een gedragstherapeut. Dat is immers geen beschermde titel dus er zit nogal wat kaf onder het koren.

Ik ben zelf kynologisch instructeur maar dit zijn geen problemen die een instructeur zou moeten oplossen.

Dit soort problemen horen echt thuis bij een gt.

#Michiel kijk eens op deze pagina

http://honden-gedragstherapie.nl

Ik vind  dat maar de vraag.

Deze hond heeft nog nooit echt gebeten of ernstig, ontspoord agressief gedrag vertoond als ik af mag gaan op wat Michiel schrijft.

Hij gromde een paar keer en liet af en toe tanden zien.

Dat is nog geen ontspoorde agressie vind ik.

Wél een issue waar je wat mee moet.

Arko heeft inderdaad nog nooit gebeten, nu zover wil ik het natuurlijk niet laten komen. 

Ik ben zelf van België, regio Turnhout. Dus zal hier in de omgeving eens rondkijken. Toen Arko 7 maanden was zijn we een tijd naar een privé trainer in de buurt gegaan, maar dit was absoluut geen succes.... 

Zoals eerder aangehaald, 95 procent van de tijd is Arko, naar mijn vrouw toe, zeer aangenaam en kan ze bijna alles doen. 

Met momenten, zeker wanneer hij zenuwachtig is, loopt het mis... 

Geert de Bolster kan ik je sterk aanraden voor jouw regio.

Prachtvent en heel wat jaartjes ervaring.

http://www.debolster.be/

Eens

Feller...maar gromt Obi dan ook naar jou als je dat doet? Zo niet dan ervaart hij het ook niet als dreigend
De hond van TS gromt en laat tanden zien,stress signalen die vragen om meer ruimte en een andere aanpak dan nu, want die is (nu wellicht opeens) te direct.

Ik zei niet dat je de hond een snoepje moet aanbieden en naar de mand moet lokken...Nee ik zei: roep je hond vrolijk terug(dan komt hij graag,want honden zijn pleasers), nodig hem zonder dreigende lichaamstaal(niet frontaal dus en misschien zelfs gehurkt=minder dreigend) om in zijn mandje te gaan,zit/ligt hij erin,dan beloon je dat.(dus dán pas is er een snoepje te geven..en klaar..staat de hond (zoals Obi kan zijn) weer naast je dan doe je de oefening precies hetzelfde.
Oefening baart kunst en vriendelijkheid misstaat niemand 

*Een hond heeft ook iets te willen! Ze zijn niet voor niks op hetzelfde emotie niveau ontwikkeld als ons en op een cognitief niveau van een 3 jarig kind. Tuurlijk kan niet alles, maar je lichaamshouding aanpassen om minder dreigend voor je hond over te komen kan toch niks mis zijn dat is dan weer een voordeeltje van ons mens zijn,wij kunnen redeneren,dus ik zou zeggen, dan maak je daar toch gebruik van.

Ik denk dat haar band met hem wat vervaagd is en de band met jou(te/heel) sterk is, waardoor hij te vlot achter je aan wandelt.
Dus je vrouw zou als ze tijd ziet een keer vaker met hem kunnen wandelen met hem en voor jou kun je hem beter aan leren dat hij mag blijven liggen als jij door het huis beweegt. Staat hij constant op als jij ook op staat? Of vind hij er ook vaak genoeg rust in en blijft hij liggen?

Fijn dat je snapt wat ik bedoel dat je ook iets anders kunt doen en dat het dan heel anders over komt op de hond. Dat kán echt het verschil maken voor een hond.