Je hond is overleden en dan?

Ik heb gelukkig nog nooit afscheid hoeven nemen van een hond. Mijn eerste hond is nog bij me, versleten en op leeftijd, maar nog bij me.

Ik vraag me af hoe het nu in praktische zin verder gaat nadat je hond overlijdt, zeker wanneer dat thuis en zonder DA gebeurt.

Welke acties moet je ondernemen (hondenbelasting kan online), geliefden waarschuwen natuurlijk maar wat doe je met het lichaam en hoe regel je dat?

Gewoon om voorbereid te zijn als het hier zover is.

https://www.uu.nl/organisatie/veterinaire-service-en-samenwerking/dierdonorcodicil

kan een optie zijn he??

zijn chipnummer laten vervallen,

de dierenarts,

de verzekering,

Als je de dierenambulance belt komen ze het lichaam halen, en vervoeren het bv naar een crematorium, begraafplaats of milieudienst.

Onze eerste hond werd 's ochtends ingeslapen terwijl ik op stage was. M'n moeder heeft Plukkie in zijn eigen mandje op de bank gezet. 's Avonds hebben we hem begraven. Een goede vriendin heeft vorige week afscheid moeten nemen van hun hond. Hij was al ernstig ziek, leverkanker. Haar moeder moest werken, mijn vriendin woont in het stuk waar oma en opa eerst woonden. Moeder vroeg een oogje in het zeil te houden. Diverse keren is ze wezen kijken en even erbij gebleven. Op een gegeven moment hoorde ze flink gestommel. Toen is ze gaan kijken en lag de hond op de grond en volgens de dierenarts al in coma en is hij uiteindelijk zelf weggeslapen. Mijn vriendin heeft als eerste, in veel paniek de dierenarts gebeld. Zij is gelijk gekomen. Toen heeft ze haar vader, moeder en haar vriend gebeld. Vriend en moeder konden van het werk weg. Vader helaas niet, hij heeft 's avonds afscheid genomen. Ook haar zusje is nog gebeld. Zij wilde liever niet. Ze wilde herinneringen aan de hond houden zoals hij was en niet toen hij overleden was. 's Avonds hebben ze de hond begraven in de ponyweide. Over hondenbelasting weet ik niks, dat hoeven we hier gelukkig niet te betalen. Geliefden even bellen. Het lichaam van de hond, die kan je bij de dierenarts laten dan gaat het mee met de rendac, je kan het lichaam in de tuin begraven. Wil je cremeren, dan zou je nu vast eens kunnen bellen en informeren hoe dat in z'n werk gaat.

Bink was ingeslapen thuis 's avonds laat, toen hebben we het dierencrematorium gebeld, daar konden we gelijk terecht. Kijk even op de websites van dierencrematoria in de buurt, meestal zijn die 7 dagen per week bereikbaar.  Hond mee in de achterbak, bij het crematorium in een speciale afscheidsruimte neergelegd met mand en al. Mand en dekens konden we achterlaten als we dat wilden, dat brachten zij dan naar het asiel. Gelijk een urn uitgezocht. Een paar dagen later krijg je dan een bericht dat hij binnen nu en een uur gecremeerd wordt (individueel of gezamenlijk, dat moet je zelf kiezen). Later krijg nog een brief als bevestiging thuis. Dag na overlijden hebben we hem afgemeld voor de hondenbelasting online. 

Onze eerste 2 hebben we thuis in laten slapen en Peer helaas bij de dierenarts, hadden geen keuze. Maar ook Peer hebben we mee naar huis genomen en de volgende dag zelf naar het crematorium gebracht, net als de andere 2. Na de crematie hebben we het as zelf opgehaald en hebben ze hun plekje hier in de kamer gekregen.

Mocht je een verzekering hebben, dan moet je een overlijdensverklaring van de dierenarts tonen, dat was tenminste bij Peer het geval. Hondenbelasting betalen wij hier niet.

Ik weet niet wat je met het lichaam wilt , begraven of cremeren . Dat zou alvast iets zijn om over na te denken
Vervoer : Breng je je overleden hond bv zelf naar het crematorium , of laat je de hond ophalen ?
Informeer vooraf wanneer je bv bij een crematorium terecht kan . Zeker in jouw geval omdat je dit nog nooit hebt meegemaakt . Na overlijden staat je hoofd even helemaal niet naar al die zaken en is het fijn om de dingen alvast in orde te hebben .
Op laten halen kan tegen meerkosten
Wij brengen onze overleden dieren altijd zelf , we hebben voor dat doel een oude kunststof mand , daar leggen we de overleden hond direct na overlijden in
Zo houd je je auto schoon
Hoe wil je de hond laten cremeren ? Individueel , dat is duurder . Wil je erbij zijn ? Wil je de hond zelf in de oven doen ? dat kan tegenwoordig ook
Wat wil je met de as ? Zelf ophalen of door het crematorium uit laten strooien

Hoe met zit met begraven weet ik niet , al onze honden zijn gecremeerd .

En dan ev. de DA : Stel , die is toch nodig , dan is het ook goed om vooraf te informeren welke mogelijkheden er zijn . Zeker als je het thuis wilt laten gebeuren .

Wij hebben vele honden gehad , er zijn er slechts twee uit zichzelf gegaan

Met de rest hadden wij zo iets van tijdig regelen
Om bv te voorkomen dat je na kantooruren naar bv een spoedkliniek moet . Twintig kilometer kan erg lang duren met een hond die erg ziek en /of stervende is

Ik weet nog niet wat ik wil. Mijn paarden zijn gewoon met de vernietiging meegegaan via de DA.

Cremeren lijkt me wel wat en dan graag zelf in de oven leggen, gewoon om er zeker van te zijn dat er tot op het laatst respectvol met haar is omgegaan. En dan zelf uitstrooien op een plek waar ze echt gelukkig was (ik heb wel een ideetje).

Moet ik wel even kijken wat dat gaat kosten.

De DA komt aan huis als dat nodig is. Ook buiten kantoortijden. Dat is wel erg duur.

Onze vorige hond Bo, is 15 jaar geworden. Haar 15e verjaardag hadden we nog maar het hondenvriendjes in het bos gevierd, een heerlijk wandeling van bijna 2 uur, ze hield het makkelijk vol, en genoot nog van rennen achter haar balletje. 

Van de een op de andere dag werd ze verlamd aan haar achterpoten. We kwamen s ochtends beneden en Bo lag in haar mand, met plas en ontlasting. We riepen haar maar ze kwam niet. We hebben haar opgetild, schoongemaakt, mams verschoond, en de dierenarts gebeld. Die kwam meteen diezelfde avond langs, ze is ingeslapen in haar eigen mand, met ons 3tjes om haar heen. 

Iedereen die wilde heeft die dag afscheid van haar kunnen nemen, Bo vond al dat geknuffel heerlijk, genoot ervan. 

De dierenarts zei nog dat ze met een injectie de spieren weer een boost kunnen geven om haar leven te rekken. Maar dit wilde wij niet. Ze mankeerde nooit wat, ze was 15, en gewoon op. 

Mijn moeder wilde haar niet laten  cremeren dus we hebben haar door de dierenarts laten meenemen, wij gingen toen ook mee, reden haar zelf naar binnen, de koeling in. 

Tegenwoordig mag je je hond ook in eigen tuin begraven. Groot nadeel is wel dat als je verhuist, je hond daar nog ligt.

@jamaica, dat moet dan volgens bepaalde regels hoor.. zus en me zo diep ect.

Uitstrooien mag ook niet in elke gemeente.

Onze vorige hond is ingeslapen thuis door de DA. Het was hartje zomer dus warm. 

Ze heeft Ziko rond 19:30 ingeslapen. Hij heeft een tijdje nog op de bank gelegen en daarna hebben we hem in zijn mand gelegd.

We hebben meteen het crematorium gebeld omdat we sowieso er overuit waren dat hij gecremeerd zou worden. Die zeiden dat we hem s morgens vroeg gelijk konden brengen. 

Hij heeft daarom met mand en al s nachts op de diepvriezer gelegen in de garage omdat dat de koelste plek was. 

In de ochtend hebben we hem met mand en al in de auto gelegd en zijn naar het crematorium gereden. Die hebben hem overgenomen. Er was niemand en daar hadden ze speciaal voor gezorgd. Hij is daar opgebaard geworden en hebben we onze wensen uit kunnen spreken. 

Voor dat Ziko werd ingeslapen heeft iedereen die dat nog wilde afscheid genomen. De dag nadat we hem naar het crematorium hebben gebracht konden we hem ophalen. Ook dat was weer volledig privé. Ze zorgde dat we niemand anders tegen kwamen daar en andersom ook niet. 

Ziko zijn as staat nu in een mooie urn in de woonkamer. Ik heb een gedeelte van de as in een armband. Hebben we speciaal voor gevraagd bij het crematorium. Helaas is hij maar 8 jaar geworden door lymfeklierkanker. 

Evita en Ylena zijn gecremeerd en staan in een urne op onze schouw.  Ze zijn individueel gecremeerd. 

Helaas zijn ze allebei overleden bij de DA na een operatie en dus zijn ze daar opgehaald, wij konden kiezen voor een individuele crematie of met meerdere dieren.

De urnes zijn gemaakt door een vriendin van ons elk met een foto van hen erop gebakken.

Onze Athie is in de tuin begraven, wat ik het liefste wilde.  Het gaf me rust, te weten dat ze nog bij me was.

Op haar graf staan struiken met witte roosjes.  Als ik in de tuin ga, zeg ik in gedachten altijd "dag Athie".  Mij troost het.  Ik vind cremeren niet aangenaam, ook niet voor mensen, maar dat is een persoonlijk gevoel.

T is wat je zelf wilt en wat mogelijk is.

Achterlaten bij de da of in je eigen tuin begraven is t goedkoopst.

De tarieven voor crematie gaan op gewicht. Die kan je opzoeken.

En ik geloof dat er ook begraafplaatsen voor dieren zijn.

Dat zal voor iedereen wat anders zijn....ik hou altijd een dag mijn hond bij me, afscheid nemen is onherroepelijk...ik zorg voor een dag voor koeling, handdoeken uit de vriezer, die ik van te voren erin leg,, en dan breng ik mmijn hond zelf weg naar het crematorium, waar ze opgebaard wordt, zodat ik daar ook nog voor het laatst afscheid kan nemen...ik begeleid de hond tot het laatst, en ga dan naar huis, later haal ik haar weer op en komt ze thuis....de urn hou ik bij me...als ik dood ga is er een regeling getroffen voor de as van mijn honden.

Paddy schreef;Achterlaten bij de da of in je eigen tuin begraven is t goedkoopst.

Dan heeft niemand er meer wat aan.. breng ze dan weg met een dierdonorcodicil.  dan is er nog iets nuttigs aan het overlijden van de hond. nml het leerproces.

Ik zelf ben echt geen type voor een urn op de kast, moet ik die iedere keer afstoffen..

Dierenarts schrijft de chip uit, hond wordt in de koffer gelegd en hier in de tuin begraven (meestal heb ik het gat op voorhand gegraven) en er komt een mooie steen op.

Er liggen ondertussen zo'n 11 honden begraven. Vroeger liet ik ze bij de dierenarts: vind ikzelf geen fijn idee en doe ik niet meer, omdat ze dan de diepvries ingaan en na enkele weken komt het vilbeluik ze halen...

Papier van overlijden wordt opgestuurd naar stamboomorganisatie (of uitschrijving via pc).

Bedenk me dat er ook nog een mogelijkheid is tot het laten opzetten van je huisdier.

Obi, wat U schrijft is niet waar, een hond of kat, wordt op dusdanige wijze behandeld alsof hij/zij nog leeft..

Beetje raar om te schrijven de hond/kat wordt in een bak met speciale vloeistof gelegd en bewaard, ze worden dan ook niet stijf. Bij de lessen komt de bak weer te voorschijn en wordt er b.v. een galblaas verwijderd. De dierenartsen is opleiding moeten het toch leren? en dan het liefst in de praktijk zonder ricico's.  Na de les gaat de bak weer in de kast en de volgende les moet er een poot geamputeerd worden.. wat dat betreft is het precies als met mensen, alleen weet bijna niemand dat.

En zo na behoorkijk wat lessen kunnen ze er niets meer mee en gaan de resten alsnog weg.

 Niemand hoeft er ook wat aan te hebben. Iedereen moet doen wat bij hem past.

Als ik een eigen tuin zou hebben zou ik ze begraven. 

lees hier voor wat meer informatie..

https://proefdiervrij.nl/project/huisdier-doneren-aan-wetenschap/

 ook bij de vragen (even doorklikken)

het doneren kan nu alleen bij de UU in Utrecht en nergens anders.

Het is zo jammer dat er niet meer over bekend is..

En natuurlijk moet iedereen zelf weten wat hij/zij met een hond/kat doet na overlijden..

Dat is o.a de reden waarom ik Fanny heb laten cremeren..

Ik heb gekozen voor een individuele crematie, want zo kon ik haar nog een beetje terug krijgen en bij me hebben zolang ik leef..

Ik heb geen urn, maar een ster in mijn windlicht op tafel..

daar zit ze deels in..samen met een pluk van haar haartjes en een penninkje van haar riem..

De rest van haar as heb ik in een ketting en in een potje op mijn nachtkastje..

Ik vind het fijn zo, het geeft me troost...

Wat betreft cremeren heb je veel te kiezen, hoe en wat je wil..

Ik vond het allemaal zeer respectvol gaan..

En wat is duur...voor mij was het belangrijk dat ik het op een goede en fijne manier kon afsluiten.., dat ik haar voor altijd bij me zou kunnen houden..

En al kost je dat een paar honderd euro, dat maakt op zo'n moment helemaal niets meer uit..

Ze was mijn prinsesje en dat zal ze altijd blijven..

Mijn 2 katten en 2 Duitse herders zijn in mijn tuin begraven . Altijd als ik daar ben kan ik lekker kletsen met ze . Aan de schutting hangt een spiegel met hun namen er op. Ik zou niet anders willen . De honden zijn thuis in geslapen. De katten bij de dierenarts kon niet anders .
Hier betaal je geen belasting en je mag huis dieren altijd in je tuin begraven . Er word wel een bepaalde afmeting aan geraden . Wat betreft diepte .

Ik heb Bambi thuis in laten slapen. Ook wilde ik niet dat de dierenarts haar meenam. Ze nam alle tijd hoor, maar een dierenarts moet natuurlijk ook weer weg en ik wilde gewoon ook even nog alleen met haar zijn. Ook al was het zomer en heb ik geen vriezer waar ze in kon... Maar meteen meegeven nadat ze ingeslapen was kon ik niet. Daarbij was bambi altijd heel moeilijk geweest en het gevoel om voor haar te blijven zorgen was zo sterk nog. Ze werd in de avond ingeslapen, dus toen ze lucht begon te laten lopen heb ik haar in een doosje buiten gelegd. Ik heb daar nog de hele avond bij gezeten, geaaid, gepraat en teksten op haar doos geschreven. Rond 1 uur toch maar naar binnen in de keuken, voor de zekerheid wat wierook gebrand, maar er kwamen weinig vieze luchtjes meer uit. Helaas kon ik niets anders dan werken de dag erna dus in de middag kon ik haar pas naar het crematorium brengen. In haar doos op haar kleedje en met knuffels en een bot. Heel fijn crematorium, niet te overdreven met irritante muziek of gedichten ofzo. Ik heb mijn wensen besproken, urn uitgezocht. Niemand mocht aan bambi komen, zijn was erg eenkennig, dus ze bleef lekker in haar doos. Ik vond lastig om haar daar alsnog achter te laten. Maar de vrouw vertelde dat voordat ze wegging altijd nog even de dieren toesprak en een goede nacht wenste. Was lief en respectvol vond ik. De volgende dag werd ik gebeld wanneer bambi de oven in ging. En via koerier werd de urn bij mijn dierenarts gebracht en toen was ze weer thuis.

Als een dier gecremeerd wordt blijft het geraamte staan vertelde ze me. Broos dat wel. Maar omdat ik een tatoeage met as wilde is er dus een stukje van haar rib apart gemalen en bewaard zodat dat as in mijn tatoeage verwerkt kon worden en ik niet een stukje doos /deken of knuffel in mijn tatoeage zou verwerken.

Al met al ben ik heel blij dat ik erg geluisterd heb naar mijn gevoel en wat ik wilde. 

En idd geld maakt op dat moment niet veel uit... 

De tekst van mijn tatoeage komt uit het nummer wat ik gebruikt heb voor het filmpje gemaakt ter nagedachtenis aan Bambi, Moh is vernoemd naar de zanger van dat nummer.

De honden waar ik mee ben opgegroeid, zijn beide gecremeerd. Niet individueel. De ene hebben we in laten slapen, die zat alleen nog maar onder de tafel de hele dag te hijgen. Die hebben we toen achter gelaten bij de dierenarts. De andere zouden we ook in laten slapen thuis, ik mocht eerder weg van mijn werk om er bij te zijn. Helaas was ze net uit zichzelf overleden vlak voordat ik thuis was. 

Beide honden zijn via de dierenarts naar het crematorium gebracht en later kregen wij dan een officieel bericht dat ze gecremeerd waren.

Bij mijn eigen hond zou ik ze wel individueel laten cremeren, en van te voren nog een plukje haar afknippen. Ik heb nu namelijk niks tastbaars van mijn vorige honden. Van Java wil ik dat wel, ik heb dat nodig. Iets wat ik bij me kan dragen.

Ciska, wat een ontzettend mooi & ontroerend filmpje...

het raakt me...

de foto's van jullie samen, prachtig...

Onze max is bijna 3 jaar geleden doodgebeten door een hond. Dus inslapen was hier niet van toepassing. Wij hebben hem laten cremeren in viersel en hij staat in een mooie urne op de kast.