Hoi allemaal,
wij zijn op zoek naar een hond. Ons gezin bestaat uit vader en moeder en 4 kleine kinderen van 6,5,3 jaar en de jongste is 9 maanden. Ik ben zelf helemaal verliefd op het uiterlijk van een Tibetaanse terrier. Maar als ik het karakter van de hond bekijk betwijfel ik heel erg of dit wel een juiste keuze is. We wonen dicht bij het park waar hij kan los lopen en hebben de tijd om hem uit te laten. Het liefst een middelgrote hond die goed met kinderen om kan gaan. Ik val zelf niet echt op de labrador of golden retriever ook omdat ze vrij lomp zijn en heel druk. Wie kan ons helpen om een goede keuze te maken.
Je zal toch wat meer moeten vertellen over je eisen voor een hond. Ook wat je met je hond gaat doen. Sporten? Hondenschool?
Wat ga je je kinderen leren over de manier waarop er met een hond wordt omgegaan?
Ik ben een beetje bang dat de hond met vier kinderen in huis die nog klein zijn geen rust zal krijgen.
Ook vraag ik me af of jij tijd hebt om met de hond leuke hondendingen te doen met vier kleine kinderen? Een hond wil wel wat meer dan wandelen. En spelen is leuk maar dat is dan weer iets wat jij of je man zal moeten doen. Kinderen hebben geen benul wat spelen met een hond is. Hebben jullie reeds honden gehad? Heb je ervaring met honden? En zo ja, welke?
Wat Martine zegt.
Verder denk ik dat een middelgrote hond een goede keus is. Ik zou gaan voor een ras dat bekend staat als allemansvriend en heel tolerant. Ik moet denken aan verschillende spaniels.
Wat vind je van een Engelse cocker?
Of van een Clumber spaniel? Die zijn rustiger dan cockers.
Tibetaanse terriers zijn misschien wat te pittig van karakter. Ze heten terrier maar eigenlijk zijn het herdershonden.
We zoeken in een hond een heerlijk gezelschapsdier, dus eentje die van knuffelen houdt en graag bij het gezin is. Puppy cursus gaan we zeker doen. We willen geen andere hondensporten gaan doen. De kinderen krijgen van ons heel goed mee hoe ze om moeten gaan met beesten dus dat komt wel goed. Verder moet de hond zich aan de regels houden maar de kinderen ook. Dus is de hond moe, kan hij rustig zijn eigen plek op zoeken zonder dat mijn kinderen hem "lastig vallen". Ik heb zelf een Welsh springer spaniël gehad. Een onwijs lief en rustig beest. Ik zou er zelf zo weer voor gaan maar als ik nu kijk naar de karakter eigenschappen en hoeveel energie ze hebben denk ik niet dat dat een juiste keuze is. Dus ik ben er wel achter dat wat op internet staat niet helemaal waar is. Onze spaniël was een heel rustig hondje en hield absoluut niet van water. We zijn zelf behoorlijk energiek maar ook niet zo dat ik drie uur achter elkaar wandel. Dus ervaring is er zeker wel...
Oh kijk dat klinkt goed.
Ja onze vorige cocker was ook super rustig. De uitzondering bevestigd de regel laten we maar zeggen.
Onze huidige cocker is behoorlijk druk, maar heel zachtaardig en voorzichtig met kinderen, en super vriendelijk en natuurlijk -hoe kan het ook anders- blij. Zoals een cocker betaamd
Daarom gaat mijn voorkeur erg uit naar de Welsh springer spaniël. Uit eigen ervaring natuurlijk. Maar toen ik de Tibetaanse terriërs zag was is op slag verliefd. Zo'n leuk uiterlijk maar qua karakter wat afhoudend wat ik hier en daar lees.
Dat knuffelen kan wel erg tegenvallen per individu.
Mijn "schoothondje" houdt helemaal niet van knuffelen of "wurggrepen" ze houdt dus niet van omhelzingen enkel aaien vindt ze leuk, probeer je wat anders loopt ze weg.
Hou er dus rekening mee dat je misschien helemaal geen knuffelhond zal hebben en dat je dan de hond zijn regels zal moeten respecteren. Dwang lukt nooit ongestraft.
Verder heeft elke hond beweging nodig. Dus één keer per week een keer een lekkere lange wandeling van een tiental kilometer is geen luxe, vind ik dan weer. De andere wandelingen mogen wat korter zijn, maar als ze aan de leiband gedaan worden, heeft de hond er ook minder aan. Hij kan niet gaan snuffelen wanneer hij wil, wat voor de hond dan weer ontspannend is.
Je hebt een mooi parkje in de buurt, waar hij los kan, leuk. Echter, als hij daar dagelijks naartoe gaat, heeft hij de "buurtkrant" al wel gelezen (lees snuffelen) en wordt het vervelend. Afwisseling is dus ook belangrijk.
Kan je dat ook bieden?
Hoe groter de hond, hoe meer beweging en uitdaging hij nodig heeft. Gemiddeld gezien dan want er zijn wel uitzonderingen.
Ik begrijp het dan ook niet zo goed dat zoveel mensen een grotere hond willen met het karakter van een schoothondje. Neem dan ook gewoon een schoothondje!
Een beagle is een echte flodder (de meesten toch en ken er heel wat)!
Enkel is dat los lopen misschien een probleem, hangt af van de opvoeding, maar ook van de aard van het beestje, vrees ik.
De onze gaat af en toe (als ie de kans krijgt) erop uit, met grote ongerustheid en heuse zoekacties tot gevolg.
Maar als de poorten toe blijven en meneer aangelijnd blijft, is het de leukste hond ooit!
Heel sociaal, ook naar andere honden toe, hangt heel graag tegen iemand aan, speelt ook graag, rent graag, is heel voedselgevoelig (dus ook een echte pikkedief, wij hebben geleerd alles goed op te ruimen).
Dat slaat werkelijk als een tang op een varken. Ik kan tig kleine rassen noemen die véél energieker en werklustiger zijn dan tig grote rassen. Benodigde beweging en uitdaging staan volledig los van het formaat van de hond maar heeft alles te maken met het (oorspronkelijke) gebruiksdoel van het ras.
Volgens mij heb ik niet gezegd dat ik een grote hond wil maar een middelmaat. We hebben veel meer te bieden dan alleen het park bij ons in de buurt. We wonen dichtbij een meer en een bos dus volgens mij kunnen wij de weekenden prima doorkomen. Ik heb zelf al een hond gehad en weet heel goed dat een hond uitdaging nodig heeft. Maar er zitten behoorlijk wat verschillen in en er zijn zoveel soorten. Je kiest voor een hond en daar moet je ook voor zorgen maar wil daar wel heel goed van te voren een overwogen keuze in maken.
En sorry witte draak. We willen toch wachten tot onze jongste goed kan lopen en niet meer kruipt. Maar bij sommige rassen heb je een flinke wachtlijst dus ik kan er maar beter op tijd bij zijn en heb zo alle tijd om een juiste keuze te kunnen maken
Annewil, ik denk dat je de Clumber spaniël serieus moet overwegen. Ze komen in veel opzichten overeen met de Welsh springer maar zijn een heel stuk rustiger en onverstoorbaarder. Ik heb tientallen clumbers gekend, van mijzelf en in mijn directe omgeving, en stuk voor stuk zijn het gigantische kindervrienden. Ze zijn vriendelijk en beleefd, hebben een zeer hoge prikkeldrempel en zijn heel speels en goedmoedig. De meeste exemplaren vind ik persoonlijk erg lelijk (veel te log en zwaar), maar er zijn ook fokkers die wat sportievere modellen fokken. Ze zijn weinig veeleisend en hoewel ze zeker in staat zijn tot werken (denk aan jacht, speuren, gehoorzaamheid) en erg genieten van wandelen, leven ze vooral voor menselijke aandacht en knuffels.
Tibetaanse terriërs zijn juist behoorlijk fel en actief, echte herdertjes.
Ja, als ik deze zo zie begint het toch ook wel te kriebelen. En helemaal voor wat wij zoeken in een hond. Ik ga me hier toch even verder in verdiepen. De beagle is inderdaad een heel leuk hondje maar kort haar en ik ben toch van het middel/langere haar.
Geen probleem hoor, snap het helemaal
Ik zou lekker onderzoek doen naar de clumber!
Ik heb even de clumber bekeken. Top hond volgens mij maar ik vind ze echt niet mooi ofzo. Weet iemand een ras wat qua karakter op de clumber lijkt maar qua uiterlijk niet zo log is. Ik val zelf op het type Welsh springer en lekker een pluizige vacht zou ook heerlijk zijn. Ik knipte onze Welsh springer zelf dus heb er wel kaas van gegeten.
Zoals ik al in mijn vorige bericht zei vind ik de meeste types ook erg log en zwaar, maar ze zijn dus niet allemaal zo. Of vind je de honden op de foto's hierboven ook te log? Er zijn fokkers die dergelijke sportievere types fokken. Als het karakter je aanspreekt kun je toch gewoon voor zo'n slank model gaan? Die van mij (reu) weegt maar 25kg en is atletischer dan de gemiddelde retriever.
't is maar net wat je zelf wil.
Qua karakter komt een Engelse springer spaniël (showlijn) nog het meest in de buurt. Maar die zijn wel een pak minder kalm. Ook erg fijne honden en enigszins vergelijkbaar zijn Engelse setters, maar die hebben veel meer beweging nodig en hebben doorgaans een flink jachtinstinct.
Of, heel wat anders hoor, wat te denken van een Havanezertje?
Nee, deze ziet er wel mooi slank uit. Maar als ik naar de site ga die je doorgaf dan zie ik daar niet hele slanke typetjes tussen staan. Of hebben ze die sportievere lijn daar niet? De havanezer is zeker ook leuk ook qua uiterlijk maar voor ons net een slag te klein. Het is wel de bedoeling als ik in de avond ga hardlopen de hond het minimaal wel 5 km volhoud.
Een Ierse setter? Of is die wat te groot voor jullie wensen?
Hmm... Persoonlijk zou ik lekker voor een Welsh gaan, van een fokker met honden die je aanspreken.
Mijn hond komt daarvandaan Ze hebben loggere maar ook atletische types (de website geeft wellicht geen goed beeld en is een beetje verouderd qua foto's), ik zie wel een ontwikkeling naar steeds minder zwaargebouwde honden. Natuurlijk hangt er veel af van de oudercombinatie, en ook verschilt het type binnen één nest per pup (daarin heb je uiteraard ook nog keuze). Maar hun jonge teefjes zijn vrijwel allemaal atletische types. Ga er maar eens op bezoek.
De Engelse Springer zou wellicht dus ook een leuke hond voor jullie kunnen zijn. Net wat minder impulsief, jagerig en actief dan de Welsh, zeker omdat je bij dit ras een duidelijk onderscheid hebt tussen show- en werklijn. De showlijn is zeer geschikt als gezinshond.
of eh, een iets kleiner maatje, de Kromfohrländer?
Tja Engelsen heb ik persoonlijk geen goede ervaringen mee. Vandaar dat ik die niet aanraad. Ze zijn naar mijn beleving òf hyper en zonder hersenen, òf onbetrouwbaar, scherp en agressief. Welshen zijn veel stabieler in vergelijking, vind ik.
Oh wat naar, die ervaring heb ik zelf helemaal niet en wat je noemt is ook wel erg rasontypisch (helaas komt dat laatste natuurlijk vaker voor).Ach, de clumber blijft toch de leukste spaniël en daar heb ik nog geen spoortje agressie of hyperheid in weten te ontdekken. En vooruit, de Engelse cocker vind ik ook erg leuk.
Hallo Annewil,
Ik kwam per toeval je topic tegen. In de beschrijving die je geeft, moest ik gelijk denken aan de Silken Windsprite. Een middelmaat ras wat nog niet zo bekend is in Nederland , maar ik vind het perfecte gezinshonden. Lekker actief buiten, binnen rustig en knuffelig en erg lief voor kinderen. Op onze website kan je meer lezen over het ras: www.letitsprite.nl Wie weet is het ras wat voor jullie ;)
Ja, de Engelse springer is een populaire hond en dus ook vaak ondoordacht gefokt. Zal ik wel telkens verkeerd gefokte honden tegenkomen.
Och ja, wat een droomhondjes zijn dat ook!
... en hier dan weer een jack russel die juist niet van je schoot af te slaan is. Word het liefst de hele dag geaaid, geknuffeld, bij je liggen enz.
Iedere hond is verschillend, binnen elk ras zijn er uitzonderingen. Als enkel het afhoudende je niet aanspreekt van de tibetaanse terrier, zou je evt. kunnen zoeken naar fokkers die met aanhankelijkere karakters fokken.
Verder zou ik misschien kijken naar de krimfohrlander (die is al genoemd geloof ik) of een windhond. Persoonlijk houd ik van de italiaanse windhond, maar die is voor jullie jonge gezin veel te breekbaar. Windhonden zijn natuurlijk sowieso breekbaar, maar de grotere iets minder.
Hier http://www.hondenrassen.nl/rassen/groep/42/rasgroep-9-gezelschapshonden/ staan ook nog een aantal rassen tussen. Verkijk je niet op hun titel; ook gezelschapshonden zijn actief, middelmaatje, et cetera..
(Enne, ook kleintjes kunnen lekker mee hardlopen hoor. Rennen gaat hier als de beste ;) )
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?