welke hond

Een rustige Welsh springer die niet van water houdt, dat is een zeldzaamheid. Scott is mijn 2e Welsh, een hele lieve hond, maar geen makkelijke, en dat was mijn eerste ook niet. De eerste had een jachtpassie, niet te geloven. En die dook elk water in. Hij was een onzekere hond, wel onwijs lief. Scott is weer heel anders, maar ook zeker geen rustige stabiele hond. Ja, rustig in huis, als alles volgens voorspelbare patronen verloopt. Maar als er iets gebeurt buiten de normale gang van zaken, kan hij overprikkeld en hyper raken. Scott zou absoluut niet geschikt zijn voor een gezin met kleine kinderen, veel te stressvol voor hem. Hij kan niet overweg met reuen en daarom kan hij niet los op plekken waar veel honden zijn. Dus ik moet rustige gebieden opzoeken om hem los te laten, maar daar mag ook weer niet te veel wild lopen, want dan volgt hij gewoon zijn jachtpassie. In het voorjaar kan hij niet los in de buurt van water want hij gaat achter de jonge watervogels aanzwemmen. En van de wandelingen van de club weet ik dat veel Welshjes druk zijn en elke sloot induiken. Dus wees daarop bedacht. De Welsh die jij gehad hebt, is zeker niet maatgevend voor het ras. We zijn dol op Scott, maar ik zou een Welsh nooit aanraden voor een gezin met kleine kinderen. Misschien een idee voor jou om eens mee te gaan op een clubwandeling en met Welsh eigenaren te praten over hun honden, dan krijg je een goed idee van wat je kunt verwachten.

een shiba inu?

of misschien een chow chow of engelse bulldog? een tervuurse of groenendaeler kan ook maar heeft natuurlijk wel veel beweging nodig en is beter als je er sport mee doet vind ik

Poeh Ingrid, dat klinkt toch wel heel anders (en een stuk pittiger) dan 'mijn' ras (de clumber). Maar ik ken ook maar weinig Welshen. 

Mijn reu kan werkelijk met alle honden overweg, laat ook gewoon vreemde reuen in huis toe -hij verwelkomt ze nota bene met enthousiasme-, vindt alle mensen (vooral kinderen) helemaal het einde, knuffelt het liefst eindeloos met ze en knort of 'woooht' dan van geluk.  Als een andere hond lelijk doet trekt hij hooguit een wenkbrauw omhoog, kijkt hij mij aan met een blik van 'hellup vrouwtje, wat moet ik hiermee?' en loopt hij rustig verder. Wij hebben geen heel regelmatig leefritme maar hij vindt alles wel best, hij is gewoon onwijs relaxed. Hij jaagt niet, zelfs niet op vogels of konijnen die op enkele meters afstand rondhupsen. Ja, vooruit, op canvas dummy's of balletjes die ik voor hem verstop of weggooi, dan is 'ie ineens reuze fanatiek. Zwemmen doet hij alleen als ik hem toestemming geef en dan nog gaat hij vaak niet dieper dan z'n buik; hij gaat ook eigenlijk alleen te water aan het einde van een wandeling, als hij dorst heeft en wil drinken. Stevige wandelingen van 2,5 uur vindt hij heerlijk, maar heb je eens een periode wat minder tijd dan is dat geen énkel probleem. 

't is de grootste goedsul op aarde. En alle clumbers die ik ken en gekend heb zijn precies zo lief, zachtaardig en tolerant. 

En ze zijn heus niet perfect hoor, je moet absoluut gevoel voor humor hebben als je voor dit ras kiest, en bijvoorbeeld nooit absolute gehoorzaamheid verwachten. Het zijn namelijk eigenwijze clowns. En met een te harde opvoeding klappen ze volledig dicht, in die zin zijn ze heel gevoelig. En ze zijn niet graag alleen. 

Ik zag dat iemand al de silken windsprite had gezegd. Ik wou je een linkje sturen naar een HP baasje die 2 van die honden heeft. Maar ze heeft haar profiel helaas verwijderd. 

Ik zag ook dat iemand de beagle had gezegd. Ondanks dat je de vacht te kort vind zou ik er sowieso heel goed over nadenken of je een beagle ziet zitten. Ik zou je (mocht je toch veranderen en wel voor een beagle willen gaan) heel goed inlezen in het karakter! Ik weet uit eigen ervaring dat het echt draken kunnen zijn. 

Verder heb ik geen ervaring met spaniels dus ik kan je helaas niet verder helpen. 

Misschien een Spaanse waterhond? 

Tjee, wat een hoop reacties met verschillende rassen. Grappig dat ik me totaal niet kan vinden in jouw verhaal Ingrid. Onze Welsh hield totaal niet van water. En was echt een knuffelkont en een allemansvriend. Als er visite kwam, moest ze snel naar buiten anders lag er een welkomstplas bij de deur. Maar ja, uitzondering bevestigen de regel. Tot nu toe denk ik dat de clumber spaniël het best bij ons past. Beagle weet ik zelf, ze zijn lief en mak maar luisteren zit er niet echt in alleen als het ze uitkomt. De silken windsprite vind ik persoonlijk erg iel. Dat is niet echt waar ik op val. Moeilijk moeilijk moeilijk. Gelukkig beginnen we op tijd met oriënteren. Er komt gerust wat langs waarvan we allemaal denken dat is hem. In ieder geval mijn man en ik????

Maar Scott is ook een enorme knuffelkont hoor!

Bij mij op cursus zat een clumber die een hesje droeg met de tekst "niet aaien", was een hond met een enorme gebruiksaanwijzing. Zo zie je maar, ook binnen een ras heb je enorme verschillen. 

 Verwijderd? Het gaat over Anouk, toch? Wat zonde.  Is er iets gebeurd dat ik gemist heb? 

Ik durf het niet met zekerheid te zeggen of ze Anouk heette maar haar honden heten Jenny en Molly.

Ik heb 'jenny molly' ingetypt bij de zoekfunctie op HP en kwam uit op dit topic: 

https://www.hondenpage.com/hondenforum/206776/52-weeks-of-molly-the-silken-windsprite---6-maanden!.php

Toen zag ik dat haar profiel niet meer bestond. Ik heb echt geen idee wat er is gebeurd. Maar meestal ontgaan die dingen mij en kom ik er pas maanden later achter nadat iedereen het al weet haha. 

 Zo voel ik me ook vaak. 

We hebben het over dezelfde. 

 Ach, kan zoveel redenen hebben. Of ze vond het hier niet meer leuk of is privé aangesproken over iets dat zij hier schreef of misschien heeft ze de honden niet meer...

Als eerste: ik vind het echt super dat je zo je best doet om een goede keus te maken.

Volgens mij wil je helemaal geen gekke dingen van een hond. Je zoekt een middelmaat (wat is voor jou precies de goede maat? Tot hoeveel cm en kilo?) die actief genoeg is om mee te (hard)lopen, maar die niet doordraait als er even niet gewerkt wordt. Daarnaast lijkt me een echt waakse hond niet handig ivm je kinderen en eventuele vriendjes die over de vloer komen.

Hoe sta je tegenover gevoeligheid, zelfstandigheid of will to please en jachtinstinct?

Ik vind een Tibetaanse Terriër eigenlijk heel goed passen bij wat je zoekt. Vind je het afwachtende wat beschreven wordt eng? Ik vind terughoudend/afwachtend een heel groot voordeel, maar ik snap dat mensen daar niet op zitten te wachten. Bij onze honden betekent het dat ze niet op anderen afrennen, zichzelf niet op vreemde mensen storten en er niet van houden als vreemde ze willen aaien. Komen er mensen op bezoek en zitten ze gewoon aan tafel of de bank, dan gaan de honden uit zichzelf snuffelen en laten zich eventueel aaien. Dat hoort een tibetaan ook te doen. Dus geen angst, maar ook geen echte behoefte aan contact met vreemden. Bij 'eigen' mensen is daar niets van te merken.

Als gevoelige honden geen punt zijn, misschien een markiesje? Of als je juist iets meer zelfstandigheid wilt, toch een spaniel? Ik vind engelse springer spaniels juist heel fijne all round honden. Havanezers kunnen ook, ze zijn klein maar kunnen echt wel 5 km met je hardlopen. En nog wat meer zelfstandigheid, een stabij?

Je kan ook altijd eens op een hondenshow gaan kijken en mensen aanspreken. Er zijn maar weinig dingen waar mensen daar zo graag over praten als over hun hond/ras.

Ik zoek inderdaad niet heel veel in een ras en toch ook weer wel

Het is echt heel lastig. Ik val meer op de friese stabij, koikerhondjes

en spaniëls etc. Maar de tibetaanse terriër is ook wel een heerlijk hondje om te zien, daar viel ik meteen op maar ik ben bang dat het hondje iets te vel is. Als ik naar de clumber kijk past het denk ik perfect bij ons. Alleen het uiterlijk vind ik toch echt een dingetje....

Is een bearded collie niks voor jullie? Een stabij of kooiker zouden persoonlijk écht niet mijn keuze zijn in een druk gezin met zulke jonge kinderen. Een Wetterhoun daarentegen zou wellicht ook heel leuk kunnen zijn. Die zijn weliswaar wat waaks, maar erg kindvriendelijk en kalm. 

Maar je zoekt niets aparts 

Een kooiker zou ik niet doen, die zijn de laatste 10 jaar echt veranderd in mijn ogen. Vreselijk chagrijnig, kort lontje en nogal nerveus. 

Een friese stabij of spaniel zou denk ik prima passen. Dat zijn eigenlijk ook heel 'gewone' honden. Prima om dagelijks actief mee te wandelen, maar een dagje minder is over het algemeen geen probleem. Stabijs zijn wel een stuk eigenwijzer dan de spaniels zijn, misschien is dat nog iets om over na te denken? 

6 januari is er een nieuwsjaarswandeling in Chaam van de Tibetaanse terrier club. Zou zeker de moeite waard kunnen zijn om naar toe te gaan.

Hier staat een mooie vergelijking van de Stabij en de Wetterhoun door een ervaringsdeskundige:

http://www.eenhoornleijn.nl/stabij.main.htm

Wetters zijn wel een slag apart denk ik. Dat past of uitstekend bij je, of helemaal niet. 

Als het je aanspreekt kun je wel altijd bij Marjolein (van de eenhoornleijn) terecht. Die denkt graag met je mee.

Er zijn ook leuke outcrossprojecten bij de wetterhoun trouwens https://www.nvsw.nl/index.php?sp=110. 

Wat een enorm goed stuk. Dan past de Wetterhoun prima bij ons maar misschien een formaatje kleiner en dan kom ik toch weer op de tibetaanse terrier??

Ik zou ze gewoon maar eens in het echt ontmoeten. Bijvoorbeeld tijdens zo’n wandeling, of door een fokker van de Tibetaanse Terriër te bezoeken. 

Maar houd er wel rekening mee dat het ras zich zeker niet laat omschrijven met ‘rustig’ en ‘kalm’, want het zijn pittige actievelingetjes hoor! 

Annewil, 

Wat zijn eigenschappen die je wel graag in een hond wilt en eigenschappen die je liever niet ziet? 

Een wetter is een hele andere hond dan bijvoorbeeld de tibetaan. En een spaniel is een andere hond dan een stabij. Ik zou een lijstje maken met eigenschappen die je graag wilt (bijvoorbeeld speels, actief, zelfstandig, rustig) en dingen die je niet wilt (bijvoorbeeld blaffen, rustig/actief, eigenwijs). 

Met dat lijstje in je achterhoofd goed een paar rasbeschrijvingen lezen, je aanmelden bij facebookgroepen over dat ras en vooral veel dingen vragen, bij fokkers langsgaan of wandelingen van de rasvereniging. Dan zie je ze in het echt en kun je echt zien en voelen of het wat is of niet. 

Wat je hier schrijft past bij heel veel rassen, maar toch zullen er rassen zijn die veel beter bij jou en je gezin passen dan de andere. 

 Al heb ik ze zelf niet, ben het wel helemaal met je eens. Niet dat ik er zoveel ken, maar degene die ik ken, zijn geweldige lieve leuke (lees grappige)en gemoedelijke honden die zich werkelijkwaar nergens druk om maken. 

Mijn reu kon weleens vreselijk tekeer gaan tegen hen, geen snauwtje of grommetje terug. Ze draaiden hem de kont toe en het interesseerde ze helemaal niets of keken met zo'n blik van "wat maak jij je toch druk man". Altijd even vriendelijk, tegen mens en dier. 

Superleuke honden

Toch nog even een reactie van mij. Na heel veel filmpjes kijken en internet afstruinen zijn we er toch over uit om voor een Clumber te gaan. Ik wil de hond dus echt op karakter uitzoeken en deze is voor ons gezin perfect. Ik vind de werklijn dus wel heel leuk om te zien dus nu eerst maar eens info gevraagd bij de fokker hoe nu verder...

Ik ben benieuwd hoe het nieuwe jaar eruit gaat zien en wanneer er een nestje geboren wordt. Onwijs veel zin in maar nog even geduld....

Leuk om te horen! Veel succes met de voorbereidingen!