Het onderstaande verhaal plaats ik voor een vriendin van mij. Het gedrag van haar hond is de laatste tijd aan het veranderen, en het is nog niet duidelijk wat de oorzaak is. Ik zal er ook nog wat foto's en filmpjes bijplaatsen later.
--------------------
Noortje, 9,5 jaar, boerenfox uit Spanje, heeft drie jaar rondgezworven daar. Ze is ongeveer 5 jaar geleden in Nederland gekomen.
- Maand geleden een hond aangevallen, zij liep los en de andere hond ook. Gevochten en gebeten, niet doorgebeten
- Saksische leverworst met verpakking en al opgegeten, gejat uit broodtrommel uit rugzak die op tafel stond
- Tweede keer een hond aangevallen, beide liepen los, ik kon op tijd ingrijpen. Geen gekke dingen gebeurd verder
- Intussen, weet niet meer wanneer precies, of t voor of na de 1e aanval of voor of na de worst was, ging ze raar gedrag vertonen; ’s avonds gaat ze op verschillende plekken in de woonkamer staan voor zich uitstaren, soms wel een kwartier, of onder tafel, in t halletje, naast de bank. Ze trilt dan ook. Is niet altijd aanspreekbaar, maar soms ook wel. Soms gaat ze boven op bed liggen, dit deed ze eerder nooit.
Dierenarts heeft algemeen bloedbeeld getest en lichamelijk onderzoek gedaan. Alles was goed.
Er is nog bloed opgestuurd ivm buitenlandse ziektes, onder andere leishmania.
Nu pijnstillers mee voor drie weken, als ze ergens pijn heeft zou dit gedrag moeten verdwijnen, dan kan dat uitgezocht worden. Als ze geen pijn heeft, helpen de pijnstillers dus niet en gaan we de neurologische kant op. MRI , dementie, epilepsie, hersentumor?
Ze is ook erg aanhankelijk de laatste tijd.
Ze krijgt Wolf of the Wilderness Wild Hills, graanvrij, omdat ze in t verleden last leek te hebben van voer met graan.
Graag jullie gedachtes hierover.
Ik heb er niet echt ervaring mee. Wel valt mij 1 ding direct op: het beestje oogt heel onzeker met de staart tussen de benen.
Hoop dat er mensen met goede raad reageren. Upje.
Dank je Elianne.
het zielige leven dat ze eerst had komt terug, bij oudere hersenen gaan eerst de recente instroom weg. Ze moest vechten voor haar eten, wordt dus agressiever, ze voelt zelf dat haar capaciteiten verminderen en wil dus korter bij jou zijn.
Trillen is een angst reactie wanner de hersenen niet alles onder controle hebben: bloedsomloop, aderverkalking enz
Dit ga ik opzoeken Kees,die verschijnselen komen mij bekend voor,volgens mij heb ik dat ooit gelezen op het staffordforum.
Fijn Monique! Ik wacht nog op het filmpje.
Ik ken Noortje als een opgewekte en heel blije hond, dit gedrag past totaal niet bij haar.
Dank je JM, zou best kunnen dat ze vervalt in oud gedrag, maar ineens zo plotseling is wel apart.
Huh? hoezo zielige leven komt weer terug? Of ben je paranormaal?
In principe zou alles alleen maar beter moeten gaan, ik zie op de foto's een ongelukkige bange hond, hij kijkt heel bezorgt.
Er moet iets zijn waardoor hij meer onzeker is, heeft hij een grote mond gehad over die leverworst of iets enge meegemaakt, er is ook weer vuurwerk, buitenlandse honden zijn vaak bang voor vuurwerk als ze al wat ouder waren in het buitenland.
Het kan van alles zijn, een hond die goed begeleid word valt niet in zijn oude gedrag als het goed is.
Pijn kan inderdaad een oorzaak zijn, schildklier niet vergeten!
Een terugval zou een oorzaak moeten hebben, meestal gaan honden vooruit, zo niet doe je iets niet goed, maar wat?
Precies! Dan zou er iets gebeurd moeten zijn, een hond valt niet zomaar in zijn oude gedrag, ik denk aan medisch, omdat het plotseling anders is geworden.
Of een reactie op de voeding, buikpijn?
Als ik zo de het zo lees is mijn eerste gedachte pijn of inderdaad dementie
Gezien het feit dat er dus niet helemaal duidelijk is hoe oud Noortje echt is zou ik ouderdom/dementie absoluut niet uitsluiten
9.5 jaar - 4 jaar Nederland = 5.5 - 3 jaar zwerven = 2.5 die ze dan dus waarschijnlijk in Spanje in het asiel heeft gezeten, maakt dat ze net zo makkelijk 3 of 4 jaar ouder kan zijn
Hopelijk komen ze er snel achter, niks is zo vervelend als merken dat er 'iets' is, maar niet weten wat
Ik wist dat het mij bekend voor kwam,het hoeft dit niet te zijn.
Komt bij engelse stafford voor en terriers.
Dementie zou het ook kunnen zijn,kan een hond ook voor de muur zitten staren.
L2-HGA is de afkorting voor L2-Hydroxyglutaric aciduria. Omdat de ziekteverschijnselen heel divers zijn werd en wordt deze afwijking Nogal met andere (meer bekende) ziekten verward. De ziekteverschijnselen zijn o.a. Epileptische aanvallen, coördinatieproblemen (moeilijk lopen), stijfheid van de spieren bij opwinding of beweging, rillen, ontypisch gedrag(staren naar muren, zich verschuilen onder tafels en in hoeken, oncontroleerbaar, onzindelijkheid). De eerste ziekteverschijnselen openbaren zich meestal op een leeftijd tussen zes en twaalf maanden, maar er zijn ook ziektegevallen bekend van Staffordshire Bull Terriers die 7 jaar oud waren toen de eerste verschijnselen zich openbaarden.
Nog nooit van gehoord Monique, bedankt!
Ja klopt hoor, haar leeftijd is geschat, maar tot voor kort kwam ze niet oud over. Ze rent iedereen er uit.
Buikpijn zou nog een optie zijn die nog kan worden onderzocht, vandaag ook de pijnstillers. Dat gaf de da ook nog aan, dat t een soort kolieken zouden kunnen zijn. Maar ik vind haar blik ook totaal anders dan normaal.
De schildklier is onderzocht, alles normaal.
Ik heb inmiddels t filmpje ook binnen, die zal ik ook in de op zetten.
Als het er ineens is dan geloof ik ook niet in dementie, zeker hoe je omschreef hoe de hond was.
Cusching is ook een hormonaal ding, kan ook het jatten van eten bevorderen vraatzucht zelfs, maar dan hebben ze vaak een dikke buik, kalende flanken.
Ik denk echt dat de hond ergens heel onzeker door is geworden, of iets medisch, maar ja niemand van ond kan het natuurlijk echt weten.
De schildklier is onderzocht, dat weet je zeker?, dat word normaal in gewone bloedtesten niet meegenomen, daar testen ze apart op.
Ja dat weet ik zeker, er is heel uitgebreid onderzoek gedaan. De uitslag van de schildklier kwam ook later dan de rest. Alleen de ziektes die ze in t buitenland zou kunnen hebben opgelopen duren langer, daar zijn nog geen uitslagen van.
Verder is ze absoluut niet bang voor vuurwerk en heeft ze ook nooit straf gehad voor het jatten van eten. Ze is daar uitermate slim in trouwens, de leverworst zat in een broodtrommel.
Rennen kan ze ook nog prima, hier een recent filmpje waar ze speelt met de buurhond.
Er staat een poot voor maar staat het hondje een beetje met bolle rug , ik kan het niet zo goed zien.
Op het filmpje zie je de onzekerheid, weet niet wat te doen, maar kan ook pijn zijn, lastig hoor.
Ik zou de hond nu zoveel mogelijk met rust laten, niet te vaak gaan zitten staren naar de hond en alleen bij positieve aandacht aandacht geven.
Dat is lastig want als er wat met je hond is dan hou je ze onbewust heel erg in de gaten, maar dat kan het wel rotter maken.
Wat het ook is, ik vind het hondje echt heel zielig nu, ik hoop dat dit minder word of dat je vriendin er achter komt wat er is.
Ja t is niet voor niks dat ik ook dit topic maar even open. Dank je Yoop.
Ik heb meteen even de andere filmpjes gegluurd van Noortje (die aan zee).... bizar... zo een vrolijke dame die dan opeens onder die stoel staat alsof ze net enorm op haar lazer heeft gekregen
Als het dan geen ouderdom zou zijn, dan zou je toch vermoeden dat ze ergens enorm pijn moet hebben... heel haar houding straalt 'vermijden, ongemak, angst '... zelfs naar het vertrouwde baasje toe
Ja apart he?
De dierenarts heeft haar wel echt heel goed onderzocht. Alle gewrichten etc. Als er iets accuuts zou zijn had ze wel pijn aangegeven, dus dan zou je meer aan kolieken moeten denken misschien.
"
Huh? hoezo zielige leven komt weer terug? Of ben je paranormaal?
"
Die eerste jaren in Spanje zullen eerder een hel dan een hemel zijn geweest.
Daar is verder niks van bekend. Ze heeft hier bij mijn weten geen angsten laten zien.
Iedereen alvast heel erg bedankt voor het meedenken, dat wordt erg gewaardeerd.
Goed onderzoek wil niet altijd wat zeggen hoor
Bij Misty gingen we opzoek wat de oorzaak van haar 'funny walk' zou kunnen zijn
Ze loopt, rent, draaft, rolt, speelt... alles zonder zich ooit in te houden
Bij de DA is alles alle kanten opgedraaid, gerekt, gestrekt.... getrokken, geduwd... noem het maar en het is geprobeerd.... en Misty gaf geen krimp
Pas toen ze een roesje kreeg om foto's te gaan nemen, merkte de DA een reactie toen ze uitgestrekt moest liggen
Toen bleek ook dat ze serieuze slijtage heeft aan haar heupkoppen en ze dus eigenlijk tijdens het normale functioneren veel meer signalen zou moeten geven, maar dat doet ze niet
Dit alleen even ter illustratie dat ondanks dat een DA alle mogelijke lichamelijke onderzoeken gedaan heeft, dit niet altijd sluitend hoeft te zijn
Heb je ook weer gelijk in, de ene hond geeft t sneller aan dan de andere. Daarom dus ook de pijnstillers, voor de zekerheid.
s avonds gaat ze op verschillende plekken in de woonkamer staan voor zich uitstaren, soms wel een kwartier, of onder tafel, in t halletje, naast de bank. Ze trilt dan ook. Is niet altijd aanspreekbaar, maar soms ook wel.
Jeff had dit als onderdeel van zijn epilepsie het waren bij hem voorbodes dat hij tegen een insult aanzat
Dat geeft heel veel spanning (ze voelen zich al raar)
en soms krijgen ze ook de neiging om zich af te zonderen ivm ze niet veel impulsen kunnen hebben op zo'n moment.
Wat bij Jeff meestal goed hielp was hem aanraken..gewoon naast hem zitten je handen losjes op de schouders leggen en verder niks doen
hooguit rustig en zachtjes praten tegen de hond..voor de geruststelling
Meestal ging hij zich na een tijdje dan uitschudden dus de spanning van hem afschudden en daarna was hij weer normaal
Jeff had ouderdoms epilepsie met partiele insults
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?