Twee warme armen voor jou Roos en een zachte knuffel voor Waldo.
Hij is ooit stiekem in mijn hart gekropen en ik wens hem en jou heel heel veel zachtheid hierin. Geen angst geen pijn, rustig een andere kamer inglijden.
Mijn hart denkt aan je Roos, heftig!
Zulk moeilijke dingen dit.
Juist omdat als t om dieren gaat er best vaak onbegrip is. Ik hoop dat het qua tijd zo mag zijn dat het mag lopen zoals het voor jou en Waldo goed is.
Ik begrijp ook je zorg qua werk wel. Ik duim voor jullie en denk aan jullie.
hij luistert goed naar me... maar dit is aan "de goden" weet ik uit ervaring
Alles is iig besproken met Bart en Suzanne
zaterdag eind van de ochtend is ons moment als waldo nog leeft
net een sms van da terug
doe wat goed is voor waldo...ik ben er was haar boodschap
Roos, ik weet, uit ervaring, hoe belangrijk nu een dierenarts is die je begrijpt en met je mee voelt.
Wat een schat van een mens, jou dierenarts !!
Dat worden hele zware dagen voor jou.........nu leef je eventueel naar een punt toe.
Zat net te denken hoe verschillend Jeff en Waldo afscheid nemen.
Zo plotseling als het met Jeff ging .....zo neemt Waldo alle tijd voor zijn afscheid.
Weet niet wat ik nu zeggen moet alleen dat ik jullie, Waldo en jou, rust gun naar en op het moment van afscheid.
Geef Waldo nog een knuffel van mij en mijn Spaanse dames.
En een dikke knuffel voor jou.
Lieve petra dank voor je lieve woorden
Jip en waldo
ze zouden elkaar moeten hebben leren kennen...toch eigenlijk
Ik denk dat ze elkaar erg goed zouden begrijpen ..de rest van de wereld is raar
Fijn dat jullie nu alles hebben besproken en er een moment vast ligt..zal waarschijnlijk ook wat meer rust geven voor jullie al is het nog zo moeilijk.
Wat fijn dat de da zo meedenkt en er is voor jullie ..top mens.
Zullen nog zware dagen worden ..heel veel sterkte en dikke knuffels voor jou en waldo
Wat fijn dat jullie een plan en een datum hebben.....
En wat fijn ook dat jullie dat met elkaar zo kunnen bespreken.
Dit is duidelijk en zal rust geven.....
Misschien laat waldo het er niet op aankomen, maar als wel, dan krijgt hij hulp van zijn vertrouwde mensen en een lieve, bekende da.
Het is goed zo toch.....
Het worden inderdaad nog zware dagen, maar samen komen jullie hier vast doorheen
Sterkte knuffel en een paar buikkriebels voor waldo
Ik heb het niet allemaal gevolgd, maar wil je wel heel veel sterkte wensen, doe wat goed voelt voor jou en Waldo.
liefs, Ellen
Ze zullen op een dag hun aardse avonturen nog wel uitwisselen denk ik. Maar voor nu mag Waldo eerst op zijn heel eigen wijze het leven gaan loslaten. Hij weet hoe het moet en jij weet naar hem te luisteren, jullie hebben zo'n verbond gesloten ooit. Met een dier als Waldo (en Jip) vraagt dat om zeer verfijnde afstemming.
Vertrouwen... en heel dierbare kwali-tijd Roos met en Alles is oke als het recht uit je hart en ziel komt.
ja echt geweldig mens
ik ging meestal naar de holist maar met regulier probleem ga ik altijd even naar haar toe
en ze is een warm bad voor ons altijd..vol begrip over hoe ik dingen doe..echt super da
en nu bewijst ze het weer..ook zij..alles voor Waldo
Ik bof waanzinnig met de mensen en artsen om mij heen
sinds bart en suzanne weg zijn vanavond roept waldo mij
oehmf zegt hij als hij wil dat ik hem knuffel..niet dichtbij genoeg ben
we gaan zo lekker naar bed
Slaap lekker meis.
Ga maar naar je kereltje... hij roept je niet voor niets
Ik hoop voor je dat de stappen die jullie, indien nodig, gepland hebben je een beetje rust kunnen bieden
Het is een onwaarschijnlijk dilemma waar je voor gesteld word... jij zit in een proces wat je in alle rust wil kunnen afronden samen met je knuffel.... helaas draait de wereld door en is het besef voor anderen lang niet altijd afgestemd op verdriet wat je kan hebben om een dier.
Ervaar, voel en leef per uur ... je bent een wereldbaasje en fout (als je daar al over zou mogen spreken) kan je het gewoonweg niet doen in deze situatie
Ja dat zal wel.. had hij vanmiddag ook wel een paar keer. Hij krijgt het zwaarder nu was te zien.
Lekker slapen zo bijelkaar.. met elkaar lekker saampjes . Houd mekaar nog lekker vast en geniet nog van alle momenten die jullie saampjes hebben. Waldo heerlijke knul.. Roos lieve schat.. sterkte
Roos, ik denk aan jullie.
Waldo en jij, zo lekker samen tegen elkaar, vol van liefde.
Ik hoop op een rustige nacht.
@Roos en Jeff
Wat een beslissing... Maar goed dat de knoop is goorgehakt..
Ik wil niet op tenen trappen!! Afgelopen februari hebben wij op het zelfde punt gestaan.. Er moets een eind aan komen maar mijn dochter wilde op haar manier en bij haar thuis afscheid nemen! Natuurlijk hebben we dat goed gevonden met als resultaat dat "de" dag een week later zou zijn.
En toch hoe gek het ook klinkt bracht het ons veel rust.. net alsof je nog intenser van hem genoot.. en eind in zicht hebben gaf heeel veel rust. Ik hoop van harte dat die rust er ook voor jullie komt en met het uur groter zal worden.
De pijn en verdriet van het gaan missen wordt er niet minder van maar wij vonden het toch "een soort van" dragelijker worden.
Bijkomend "voordeel" vonden wij dat de hond een soort van gezellig was (aan het einde) en geen heel erg zielig hoopje ellende, dat vind ik vooral nu erg fijn. de laatste herinneringen zijn van een vrolijke hond.
Heel veel sterkte en knuffel hem maar plat!!
nogmaals ik wil niet op tenen trappen of bot overkomen!!
Lieve roos we denken allen aan jullie wensen jullie nog heel veel sterkte ook dikke knuffels van ons aan je lieverdje een zachte knuffel xxx
Roos het is nu genieten van je ventje met elke vezel in je lijf. Dat doe je normaal ook al wel maar nu nog intenser
Nogmaals heel veel sterkte
We zijn de nacht weer doorgekomen en hebben uitgeslapen
hij lag zo lekker met zijn lange stelten in mijn buik te prikken..mijn arm om hem heen
Dat vind hij echt fijn
Lekker warm en beschut gewoon samen zijn
Ik zie hem wel zwakker worden elke dag een beetje..ademhaling is soms onregelmatig.
Zijn bewustzijn wordt wat minder ook ..dat is goed
over het geheel gezien is hij gewoon heel rustig en slaapt hij veel
De afspraak met da gemaakt op zaterdag voor het geval dat
Al heb ik het gevoel dat hij daarvoor wel overlijdt
Je weet het nooit met een waldo
Wat is t toch bijzonder Roos, dat jullie dit samen mogen meemaken.
Dank je voor je verhaal..ja het geeft soort van rust weten dat hij tevreden en geborgen is tot het einde daar is
Afgelopen februari heb ik jeff op zondagavond in de spoedkliniek moeten laten inslapen..dat kon niet anders hij was er slecht aan toe en verslechterde snel...dit geeft wel meer rust dan hals over kop..pats boem
Al is het ook heel raar om je hond zwakker te zien worden met de dag..vandaag is het een week geleden dat hij voor het laatst iets heeft gegeten
een week geleden dat hij voor het laatst heeft gewandeld
Waldo is langzaam aan het wegglijden maar geniet nog steeds van fysiek contakt..elke keer weer die pootjes tegen je leggen..die diepe zucht als je hem kriebelt...hij vind het niet fijn als ik wegga (naar de keuken of de wc..verder kom ik niet)
Dan zie je die oogjes mee bewegen ...van he waar ga jij naar toe
Ben vlakbij manneke zeg ik dan...kom je zo weer kriebelen
Zeker kees het is bijzonder...meestal hebben we die keuze niet en raken we onze vriendjes abrupt kwijt
Juist voor een hondje als waldo is minder gedoe een meerwaarde
Ik hoop dat de wereld zacht voor ons is...en hij toch zelf gaat
zonder gedoe
Er staat een bevriende kudde voor hem klaar aan de overkant om hem op te vangen
Voor mij zal het de eenzaamste kerst ooit worden...al mijn vriendjes weg ..alles waar mijn leven om draaide...al heb ik er vrede mee dat hij binnenkort gaat
heb bewust gekozen voor ...ik neem geen dier meer erbij voor Waldo overlijd
en denk dat ik hierna ook wel even klaar ben met zoveel zorgen en ellende ivm afgelopen jaar om alles wat me dierbaar is
Eerst maar weer even wennen aan alleen zijn..en verdriet hebben ivm de tijd daar was
Mooi geschreven. Er niet alleen in goede tijden voor je hond zijn maar ook in mindere tijden en zo hoort het ook. Ik leef met jullie mee.
Dat lijkt me goed. Je hebt zo ontzettend veel moeten loslaten dit jaar.
Er komt tzt vanzelf weer wat op je pad.
Knuf hoor.
Lieve roos ik spiek zo vaak even in het topic.
Als ik dan lees hoe jullie deze dagen samen doorbrengen.
Zo verdrietig , maar toch ook zo hartverwarmend.
Je weet wat komen gaat , maar er klaar voor zijn ben je nooit.
Ik denk aan je!
Ja roos, even loslaten, en je weet nooit wat er op je pad kan komen, dat kan snel gaan of niet, je kan ook snel denken, nee zo is het ook niks, ik ken ook mensen die nooit meer dit mee willen maken.
Maar ja, wat is er nou mooier als liefde krijgen en liefde kunnen geven, dus laat het gaan zoals het komt, dan komt het vanzelf goed.
Knuffel..
Ik ben wat stilletjes hier maar denk nog steeds aan jullie!
Ach roos toch......
Het is teveel, wat jij in een jaar tijd hebt moeten loslaten.....
Ik kan me maar nauwelijks voorstellen hoe een leeg gevoel dat straks gaat geven
Maar denk er nog maar nog maar niet aan.
Eerst dit. Eerst waldo nog
Die hopelijk rustig gaat slapen voor altijd
En dan een hele tijd rust. Gewoon Alleen Roos zijn , met je werk, je vrienden en familie. Even geen zorgen meer en geregel en gedoe met allerlei dierenartsen.
Het kan ook bevrijdend werken toch.....
Coby schreef hierboven..
en geregel en gedoe met allerlei dierenartsen.
Het kan ook bevrijdend werken toch.....
Wat herken ik dat goed.. onze hond was ook zo'n zorgen hond, en na een week na het inslapen, schaamde ik me eigenlijk, ik kwam tot de ontdekking komen dat ik zoveel beter sliep (lag niet meer op een half oor te luisteren) en wat rustte ik uit... geen zorgen meer, heerlijk.
Maar ik durfde dat eigenlijk niet hardop te zeggen behalve tegen mijn man.
ja dat is ook zo
veel tijd en ruimte om de puinhopen op te ruimen
en bv financieel weer in te lopen en andere dingen te doen
Maar had liever nog een blij jaar gehad met krap zitten en wat meer gedoe met..
Het is niet anders.. hierna wordt alles anders
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?