Ik ben net terug van een plasrondje, eerste stukje ging goed. Hij tolgelde wat en schudde zich uit. Vervolgens lopen wel langs huizen en bij het tweede huis staat er een bloempot in de tuin, daar gaat hij tegen blaffen. Stukje verder wat voer gestrooid zodat hij even kon snuffelen, dit ging goed. Daarna liepen we verder en kwam er een auto met aanhanger aan wat hij erg spannend vond. Toen er ook nog iemand uitstapte begon hij gelijk te blaffen. Ik kon op dit moment niet uitwijken omdat er aan de andere kant ook iemand liep. Vervolgens liepen we verder en kwam er ook nog iemand naar buiten gelopen, toen konden we wel een andere kant op en dat hebben we dus ook gedaan. Ik liep bij ons het pad op en mijn buurvrouw stapte precies naar buiten waardoor hij weer tekeer ging
Dan krijg je een hond, die echt op alle reageert.
Kans dat hij al chronische stres had, voordat hij bij je kwam.
Zoveel al meegemaakt voor hij bij je kwam.
Petje af, wat je allemaal voor hem doet, het lijkt me echt niet makkelijk.
Zeker omdat je nog een andere hond hebt.
Ik hoop dat er meer rust in dat koppie komt door de medicatie.
Dat is het trigger stacking.
Ik heb echt geleerd om nooit tussen de hond en de prikkel in te gaan staan.
Soms kan het gewoon echt niet anders maar ook dan valt hij uit.
In sommige situaties hou ik hem ook kort, op een onoverzichtelijk stuk bijvoorbeeld of als we de hoek om moeten kan ik hem niet lang laten, als er dan iemand aankomt..
Als deze dingen los van elkaar voorkomen tijdens een wandeling reageert hij er ook op.
Bijv na de nacht het eerste uitlaatrondje, dan heeft hij die dag nog geen stress opgebouwd en door te slapen neemt zijn stress af, nou kan dit in zo n korte tijd bij deze hond absoluut niet naar 0 zakken maar ik denk dat hij op dat moment van de dag wel het meeste kan hebben, maar al kom je dan tegelijk met de buurvrouw naar buiten of er stapt iemand anders de deur uit of je komt een aanhanger tegen reageert hij ook.
Hij reageert gewoon echt altijd ongeacht de situatie, dit geeft wel aan hoe erg de hond er dus aan toe is..
Denken jullie dat deze hond met de juiste training nog te redden valt?
En met redden bedoel ik niet dat hij echt een hele normale hond hoeft te worden, hij mag zijn beperkingen houden maar laat ik zeggen zijn slechte gedrag moet met 50 % verminderen om het voor ons een leefbare vol te houden situatie te laten zijn.
Ik vraag me soms af of hij niet al te verpest is om hem nog te kunnen helpen.
ik zou anders denken, niet aan training, maar rust proberen te brengen in de hond, met een diverse aanpak.
Ik zou allereerst met deze hond wel een holist bezoeken die zijn zenuwstelsel (want dat moet na al die stress wel van slag zijn) in orde kan brengen dat is een basis die hij moet hebben om verder te kunnen.
Heb je eigenlijk een tuin?
Ik kwam ook nog dit filmpje tegen: aandachtoefenen vlakbij huis zodat hij eerst maar leert aandacht aan jou te geven en het gevoel te krijgen dat jullie samen op pad zijn
https://www.youtube.com/watch?v=XRApwBzVD9A
Voor een holist moet ik kijken waar ik een goede kan vinden, ik heb daar geen ervaring mee. Hoe brengen ze zijn zenuwstelsel dan weer in balans?
We hebben een tuin maar die is niet super groot, zo n 60m2
Aandacht voor mij hebben moet hij zeker leren.
Ik ga hem nu minder uitlaten, hij is het erg nog niet echt mee eens en mijn andere hond zeker niet. Ik vind het vooral erg sneu voor de hond zonder problemen, omdat ik die nu ook niet kan uitlaten.
Maar toch zal hij naar buiten moeten om zijn behoefte te doen en komt hij dus prikkels tegen..
er wordt dan gekeken naar de stand van de wervelkolom, stand van het hoofd wat zo nodig gecorrigeerd wordt, de reflexen worden nagekeken.
Een uitgebreid bloedbeeld is handig omdat bij stress bijv. de schildklier (of dat wat de schildklier laat functioneren) uit balans kan raken met daardoor weer gedragsproblemen.
De energiebanen doormeten en kijken waar blokkages zijn ontstaan en die oplossen dmv acupunctuur.
Daarmee zou samen met een voor hem goede manier van leven en evt. chinese kruiden en/of andere supplementen, zou dan het zenuwstelsel weer in balans gebracht worden.
Bedankt voor de informatie! Heb je misschien ook een idee van de kosten?
Zijn bloed is bij een reguliere dierenarts nagekeken ongeveer 3.5 maand geleden, zijn schildklierwaarde waren toen in orde.
Ik denk wel dat hij van zo n bezoek ook heel veel stress krijgt, bij de dierenarts is hij ook echt ontzettend bang
zware verwittiging in geval je dit niet zou weten
https://en.wikipedia.org/wiki/Holism_in_science
"the phrase "holistic science" is often misused by pseudosciences, fields that do not rigorously follow the scientific method despite the use of a scientific-sounding language" "especially in organic medicine, alternative medicine, naturopathy and mental health"
hetzelfde is trouwens gelding voor alles alternatief medische termen met het woord QUANTUM in -
zuivere oplichterij
vraag het aan ongeveer gelijk welke fysicus
holistisch in de zin van: totaal, kijken naar het geheel.
Uiteraard door kundige artsen die weten waar ze het over hebben en dit kunnen onderbouwen aan de hand van studies. Geen vage hocus pocus.
De kosten weet ik niet, je zou eens kunnen kijken op een site als van dierenkliniek de Hoek. Je zal in elk geval een consult moeten betalen en dan nog de dingen die de arts nodig vindt.
Het is natuurlijk waar dat een dierenartsbezoek weer veel stress oplevert. Je zou ook kunnen denken aan iemand die bekend is met acupunctuur en bij je thuis wil komen.
of zaken zoals homeopathie of zo worden verkocht door een "kundige arts" of niet het blijft bij defintie kraantjeswater.
uw holist hoort per definitie bij speudoscience ..
misschien dat bv een boek zoals "quantum leap in the wrong direction where real science ends ..." u enige verheldering kan verschaffen over uw holist
Een hond uit het buitenland mag alleen in Nederland ingevoerd worden met paspoort met daarin genoteerd de rabiësenting en gezondheidsverklaring van een dierenarts. De hond moet gechipt zijn. Chipnummer staat in het paspoort.
In welk land is het paspoort uitgegeven? Ook geven de 3 begincijfers van de chip het land van herkomst aan.
Nee, soms staat het land wel in de chipcode, maar vaak ook niet, als het met een 9 begint, heb je alleen de fabrikantcode van de chips... ( Ik kan nu even alleen even iets in het Duits vinden daarover..).
Wel staat het land van herkomst vaak aangegeven in de database waar de chip is geregistreerd, en als een hond met een TRACES geregistreerd transport naar NL is gekomen, zou het ook bij de desbetreffende autoriteiten te achterhalen moeten zijn. Voor PET-transport of met het vliegtuig weet ik niet of dieren aangemeld worden in NL voor transport naar hier.
Zonder de hond te zien gehebben, kunnen we hier er eigenlijk niets zinnigs over zeggen.
Ik kan wel een vergelijking maken, met honden die ik ken met een degelijk probleem, maar geen een hond is het zelfde.
Zit te denken, misschien is pexion voor hem wel een geschikter medicijn. Zal even een topic erover zoeken.
Werkt heel snel en onderdrukt meer de prikkels.
Ik ga op de site van de hoek kijken en ik ga kijken wat er hier in de buurt voor holisten zitten.
De kosten van een consult zijn wel logisch, ik vind het ook niet erg om kosten voor de hond te maken maar de hond heeft al gigantisch veel gekost zonder echt resultaat dus dat is dan wel een beetje 'weggegooid geld' en we hebben het op het moment financieel niet super dus ik hoop dat de kosten niet extreem hoog zullen zijn.
Iemand bij ons thuis laten komen gaat helaas ook niet werken, ik kan geen vreemde ontvangen met de hond in huis. Althans dat gaat gepaard met een hele hoop geblaf en dus stress.
Ik denk dat ik dan liever die stress koppel aan een andere plek, ik wil thuis zo n fijn mogelijke plek voor hem houden
Diny....alleen jij maakt jouw hond van dichtbij mee. Er zijn al vele deskundigen bij geweest. Resultaat zal niet van de 1 op de andere dag werken. Het is de vraag hoeveel energie, tijd en geld jouw hond je waard is....maar ook wat jouw omgeving je waard is. Een hond met een dergelijk gedrag zul je misschien wel een stuk kunnen verbeteren echter zal er altijd een trigger om de hoek loeren dat jouw hond ineens zijn oude gedrag kan vertonen. Dat kan dagen, maanden of jaren duren. Jouw gevoel en gedachten zijn leidend. Van alles een beetje proberen heeft geen zin dat maakt het voor jouw hond ook niet duidelijker. Medicatie kan helpen maar de vraag is of je dat jouw hond wilt aan doen. Ga of voor 1 a 2 methoden zodat het voor de hond duidelijk blijft. Jouw vraag zou voor mij al voldoende reden zijn om een totaal andere beslissing te maken. Zowel voor de hond als voor de omgeving. Sorry als ik menig liefhebber tegen het hoofd stoot met mijn mening....maar als je van dichtbij herhaalde malen een flink bijtincident hebt gezien en de gevolgen die het voor een kind of volwassene heeft gehad....met een heel lange nazorg....en levenslange littekens.....dan ga je vanzelf anders denken. Ook als hondenliefhebber die graag zieltjes onder de honden red. Nogmaals dus.....jouw gevoel en gedachten en het geloven er in is leidend. Ga je door dan ga er voor maar twijfel je....weet dat eventuele consequenties voor jou en je naasten kunnen zijn. Wij staan niet bij je hond, lopen geen gevaar en wij kunnen op afstand het vaak prima vertellen wat te doen....jij en je naasten zitten er wel bij.
Hij heeft een nieuw paspoort gekregen bij de stichting daarom zal het Nederlands zijn denk ik. Hij was al een tijd in Nederland voordat wij hem kregen en er stond ook een enting in. Toen wij hem kregen moest hij binnen 2 maanden alweer geënt worden, achteraf ook raar, dan horen ze hem toch met een nieuwe enting mee te geven zou je denken. Maar ze zeiden dat hij geënt was en hoe stom achteraf ook ik ging daarvan uit dat dat klopte. En ze hebben ook niet gelogen de hond was geënt het was alleen wel 10 maanden geleden. Ik had zelf even in het paspoort moeten kijken naar de enting, maargoed dat vond ik toen vreemd maar ook niet zo erg een enting kost ook niet zoveel en ik kon gelijk beide honden laten enten zodat ze gelijk lopen, wel zo makkelijk.
Het paspoort is dus uitgegeven in Nederland, hoe hij naar Nederland gekomen is weet ik niet.
Ik kan wel naar zijn chipnr kijken.
Sowieso kan ik gaan proberen om het te achterhalen maar heeft het, voor zijn gedrag, zin om te weten waar hij vandaan komt ? Uit welk land hij ook komt wat er daar met hem gebeurt is zal ik nooit achter komen.
Uiteraard snap ik dat zoiets niet te zeggen is zonder gezien te hebben. En uiteraard is geen hond hetzelfde.
Zelf denk ik dat het met wat voor training dan ook het er nooit meer helemaal uit gaat, maar dat vind ik niet erg. Ik vraag me soms wel echt af of er nog verbetering gaat komen.
Pexion ken ik niet, ik ga de topic wat je in de link stuurde lezen! Bedankt.
Het is wel degelijk handig om te weten hoe de hond n NL is gekomen, dus met paspoort en entingen vanuit het land van herkomst. Er komen honden naar NL op een legale manier en op een illegale manier. Illegale puppenhandel...dan zijn ze niet geënt en gaan vaak te jong van de moeder af. Worden bij wijze van spreken vanuit de kofferbak verhandeld. Ooit een illegaal transport gezien? Pups die huizenhoog opeengestapeld zitten? Er zijn altijd mensen die ook deze pups willen helpen. Ze komen dan hier in NL terecht en gaan vaak eerst van hand tot hand. Microchips zijn ook gewoon via internet te verkrijgen en paspoorten ook. Dus herkomst kan dan lastig te herleiden zijn. Een hond wordt dan gewoon door illegale handelaren zelf gechipt maar de stempel van de dierenarts vanuit het land van herkomst zul je dan nooit aantreffen.
Dat het resultaat niet van de ene op de andere dag werkt snap ik natuurlijk, is ook helemaal niet erg maar we zijn er al lange tijd mee bezig.
Energie en tijd wil ik absoluut in hem steken, geld ook maar ik heb al ontzettend veel geld aan hem uitgegeven en helaas heb ik geen geldboom in de tuin staan, daarin ben ik dus wel wat beperkter, het is niet dat er niks kan maar geen duizenden euro s.
Als de hond echt flink verbeterd willen wij hem wel houden, rekening met hem houden is echt niet erg maar hoe hij nu is is het geen rekening houden met meer hij beheerst ons leven.
Mijn gevoel en gedachten gaan momenteel alle kanten uit, constante twijfel. Ik heb het er ook met familie en vrienden over gehad en ook daar zijn wisselende meningen. Ik heb het gevoel voor een onmogelijke keuze te staan.
Als ik naar de voordelen kijk als de hond er niet meer zou zijn zijn die ontzettend groot. Dan kan ik weer aan het werk, en kunnen we weer leuke dingen doen met of zonder hond. We hebben nog een normale hond welke nu vaak de dupe is, met hem zou ik veel meer willen doen maar dat gaat nu niet of komt er soms gewoon niet van. Nouja goed er zitten dus heel veel voordelen aan maar als ik er aan denk de hond in te moeten laten slapen komen gelijk de tranen. Soms sta ik echt op het punt hem weg te brengen maar als hij dan vervolgens naar me kijkt of bij me komt liggen is hij zo ontzettend lief. Hij is echt heel zachtaardig en voorzichtig maar ondertussen ontzettend lomp. Als ik daaraan denk wil ik hem echt niet kwijt.
Maarja hij moet ook uitgelaten worden natuurlijk en ook in huis of in de tuin geeft hij soms wat stress signalen af. Dit blijft bij tongelen, gapen en schudden en is niet constant. Dingen die hij al honderd duizend keer gedaan heeft blijft hij spannend vinden, denk aan traplopen of 'smalle' doorgangen, daar past hij dan echt makkelijk door maar dat vind hij toch spannend.
Een bijtincident is nog niet gebeurt gelukkig, ik ben niet bang dat hij mij of mijn man of iemand die hij goed kent zal bijten, bij een vreemde durf ik daar mijn hand niet voor in het vuur te steken. Wij laten hem dusdanig uit dat hij daar de kans ook niet voor krijgt. Ik wil ook echt niet op mijn geweten hebben dat de hond iemand bijt, de gevolgen voor de gebeten persoon zijn gigantisch.
Ik blijf dus maar twijfelen waar ik voor zowel mezelf (en mn man natuurlijk) goed aan doe maar ook voor de hond. Een leven in angst is natuurlijk niks. Toch zijn er soms kleine momentjes waarvan ik denk hij kan soms toch nog wel plezier hebben maar wegen die kleine momentjes op tegen de angst waarin hij ook moet leven.
Ik wil niet opgeven maar de situatie hoe hij nu is kunnen we geen jaren meer uithouden.
Ik vind zelf inslapen niet perse zielig, de hond weet niet dat hij dood gaat. Misschien is het beter om hem zijn rust te gunnen, ik weet niet wat hij zelf zou willen, konden ze maar praten.
Ergens denk ik soms eigenlijk heb je je beslissing misschien al gemaakt maar het andere moment denk ik ik wil er alles aan doen zijn gedrag beter te krijgen en ga er voor.
Medicatie krijgt hij nu al, hij krijgt prozac. Eerst dacht ik ik wil hem niet op medicatie, maar je verlegt toch je grens weer en geeft het een kans.
1 of 2 methode aanhouden is denk ik inderdaad wel beter en duidelijker naar de hond.
Je stoot mij met je reactie overigens helemaal niet tegen het hoofd, ik vind het fijn ook zo n soort reactie te krijgen.
Als de hond van een ander was en ik zou er geen band mee hebben en de eigenaar zou vragen wat ik zou doen zou ik denk ik ook zeggen laat hem inslapen, als je zelf in de situatie zit ligt het toch weer anders..
De hond is als volwassenhond naar Nederland gekomen. Dat is ons tenminste verteld.
Illegale handel is verschrikkelijk.
Maar voor nu heeft het denk ik weinig zin meer te achterhalen waar hij vandaan komt? Ik bedoel als ik het land weet weet ik nog niet hoe hij hier gekomen is, wat er met hem gebeurt is enz. Dus in die zin zal het weinig uitmaken of denk ik nu verkeerd
Ja, in zoverre dat je wat meer duidelijkheid hebt over welk ras hij kan zijn of welke rassen erin zitten.
Daar heb je inderdaad wel gelijk in! Misschien kan ik dan meer met zijn natuurlijke gedrag maar zolang hij zo gestrest is kan ik niks met hem
Het is een buitenhond. Dit soort honden wonen van oudsher niet in huis. Ik denk ook niet dat minder lopen de oplossing is, het is eerder dat de hond zich verveelt, hij is niet gemaakt voor dit leven als huishond die een paar keer per dag braaf een rondje mag lopen. Je kunt eens gaan kijken naar mogelijkheden om met hem te gaan werken, iets dat bij dit type hond hoort, dus werken met vee. Bel deze mensen eens voor wat tips: http://www.jjranch.nl/ausies/clinics.htm
Ik heb zelf een hond geadopteerd die de eerste maanden toch niet helemaal lekker in zijn vel zat, totaal geen probleemgedrag, maar hij was gewoon niet lekker ontspannen en wat onzeker, ik kreeg er moeilijk contact mee. Tot we langs een kudde liepen en hij zich losrukte om spontaan aan het werk te gaan, hij wist precies wat hij moest doen. Het was de eerste keer dat ik hem blij en ontspannen meemaakte. Vanaf dat moment was het een andere hond, echt een draai van 180º, ik had opeens contact en kon ik hem nu wel dingen gaan leren... Ik ben dan ook meteen op zoek gegaan naar een plek om te kunnen trainen met schapen.
Het was voor mij wel een eye-opener dat je door iets te gaan doen wat bij een type hond hoort, je een enorm sterke band opbouwt, de hond rustiger en zekerder wordt en veel meer gaat openstaan om nieuwe dingen te leren.
Daarom dus dat ik het nu wél belangrijk vind om erachter te komen welk ras een hond is of wat erin zit, zodat je gericht kunt gaan trainen met iets wat bij zijn aard en drive hoort.
volgens mij hebben we het over verschillende dingen, al heb ik zelf goede ervaring met homeopathie. Maar ik had het eerder over iemand die oa kijkt of zijn ruggewervel goed staat, blokkades ontstaan zijn, eventuele toxiden in het lichaam (door bijv. overvaccinatie), eventuele tekorten.
Bij gedragsproblemen functioneert de schildklier vaak ook niet meer goed. Zie oa het boek van Jean Dodds The Canine Thyroid Epidemic. En Beate Zimmermann Schilddrüse und Verhalten, Heike Wested Schreck lass nach, over de invloed van stress op de hersenen en gedrag. Nelis Verhoeven heeft ea samengevat in dit stukje
http://www.maroef.nl/wp-content/uploads/2012/12/schildklier-en-afwijkend-gedrag-bij-honden.pdf
Andere endocriene ziektes kunnen ook gedragafwijkingen veroorzaken. Veel stress en angsten, daarbij toxides, tekorten en je raakt in een vicieuze cirkel.
Mijn advies was gewoon om dat punt ook mee te nemen. Veel dierenartsen en gt's nemen dit niet mee, weten er zelfs vaak niets van af.
ja dat zou het mooist en ook denk ik de oplossing zijn , als je iets vinden kan waar de hond plezier en voldoening uit haalt
Op zich dus wel beweging, maar dan de juiste.
Een in onze ogen normale wandeling waarbij de hond elk moment uit kan gaan vallen zou ik wel zo kort mogelijk houden nu.
@Diny, ik zou hem niet negeren als hij laat merken dat hij iets van je wil, dat lijkt me niet goed voor de band. Doe even een verstopspelletje oid, of gewoon even een paar zinnetjes tegen hem zeggen, ... iets wat hem laat merken dat hij begrepen wordt.
Ooohhhhh Diny ik heb met je te doen. Alles is zo complex en moeilijk. Ik heb van dichtbij een zelfde situatie mee gemaakt. Hond uit asiel. De eigenaren zijn er jaren (gedragsdeskundigen ed)mee bezig geweest maar er vonden ook bijna bijtincidenten plaats. Niks hielp. Uiteindelijk hebben ze na een echt bijtincident de hond in laten slapen. Het baasje heeft een paar weken vooraf een afspraak gemaakt met de dierenarts en heeft de tijd die zij hadden zo fijn mogelijk gemaakt. Uiteindelijk hebben zij een mooi en waardig afscheid genomen thuis. Ik heb met ze mee gehuild toen de hond was ingeslapen maar ik denk wel dat ze de juiste beslissing hebben genomen. Het was echt geen betrouwbare hond voor anderen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?