Ik weet niet meer wat ik moet doen (gedragsproblemen)

 En starten met snuffelspelletjes in huis en als de hond het goed doorheeft. Net buiten de deur in de tuin tot langzaam aan midden in de tuin. (als beginsel)

Het is moeilijk zo'n hond te laten weten dat ie niet bang hoeft te zijn. Dat jij zorgt dat er niks gebeurd. (kon dat maar). 

Mag ik vragen van welke omgeving je bent?

Lijkt het hierop?

O sorry ik had er overheengelezen dat je Monique Bladder al geconsulteerd had.

Maar veel doe je dus al gewoon heel goed, een regelmatig dagschema, rustige routes en tijden voor de wandelingen opzoeken, hersenwerkjes zonder druk op hem te leggen, zorgen voor successen. En bij Monique ben je in goede handen.

Wat wij mensen denk ik "fout" doen is dat we het de hond zo graag gunnen om heerlijke lange ontspannen wandelingen te maken, lekker spelen, en daarna relaxed op de bank. Toen Lola net hier was wilde ik tenminste dat graag voor haar. Maar zij kon dat niet. Gelukkig was ze goed in communiceren, sprong ze bijv. happend tegen mijn hielen op buiten, om aan te geven dat het haar teveel was. Ik sprak haar moed in, maar dat hielp niet, dus liet ze zich voor dood neervallen, de eerste keer schrok ik enorm ze lag apatisch voor zich uit te kijken en reageerde op niets om haar overeind te krijgen...totdat ik een paar stappen richting huis liep en ze overeind sprong en ineens fief en fit meeliep. Daarna heb ik haar vaak zelf de route laten kiezen wat overigens bijna altijd een kort rondje was in de buurt van het huis. Ook Jenna kiest negen van de tien keer voor een korte ronde in de buurt.

Turid Rugaas is de schrijfster van Kalmerende Signalen een goede basis om te leren hoe honden communiceren. Hier een stukje eruit

http://www.calmingtouch.nl/_files/Kalmerende%20signalen%20-%20de%20kunst%20van%20het%20overleven.pdf

Aww wat een leuke,mooie, indrukwekkende hond, even filmpje van opgezocht,

als je eenmaal zijn vertrouwen hebt zal je daar een grote vriend aan overhouden. Een oorspronkelijke werkhond kuddebewaker dus.

https://www.youtube.com/watch?v=FCNu-RWpY7c

dat van de cursus, is dat een algemene cursus?

Sowieso moet hij buitenshuis leren meer op mij te gaan vertrouwen

het is natuurlijk wel een zelfstandig ras als ik het goed begrijp, maar jullie moeten idd leren samen te "werken"  buiten.

Loop je altijd tussen hem en het "gevaar"? Bij Jenna helpt het goed om haar bij mogelijk uitvallen even kort naast me te houden, evt. stilstaan en mijn hand even op haar flank en dan benoemen: "goedzo dat is een grote tractor, dan blijven we maar even staan"

Op de foto boven is een Cão de Fila de São Miguel, en deze hieronder ook, een ras dat voor schapen- en vooral koeiendrijvenmwordt gebruikt op de Azoren.

De Fila de São Miguel lijkt met die witte tenen en vlek op de borst weer veel op de Bardino (Perro Majorero), een veedrijver van de Canarische eilanden die dart ook vaak heeft:

De vacht, die jij Hollandse Herder noemt, heeft in het Spaans 'atigrado'  of tigrado in het Portugees. Google dat maar eens. Let wel: op de meeste plaatjes die je krijgt als je op Cão de Fila de São Miguel zoekt, hebben de honden gecoupeerde oren...

Maar met een iets meer zwart masker zou het ook een Cão de Castro Laboreiro kunnen zijn, een Portugese veedrijver.

 Ik zag later idd dat je al bezig bent met Monique.

Een nadeel van BAT, je oefend op een rustig gecontroleerde plek, terwijl dat niet de dagelijkse situatie is wat je meerdere keren per dag tegen komt.

Mijn voorkeur heeft het dat een gt in de dagelijkse omgeving aan de slag te gaan met hond en baas en niet de hond het zelf laten regelen.

(met BAT wil je dat de hond zelf keuzes leert maken, zo krijgen ze zelf de controle, dat geeft rust voor een hond, alleen is dit een zeer lang leerproces, in een gecontroleerde omgeving heeft het al maanden nodig, eer een hond begrijpt wat de bedoeling is, in de maatschappij, heb je zoveel tijd niet, voor je het weet is de enge hond in de veilige zone) 

Als je als baas zelf het initiatief neemt in een voor de hond moeilijke omgeving, zal hij dat vanzelf ook over gaan nemen.

Bovendien, voorkom je zo dat hij in een moeilijke situatie komt, waar hij moet leren zelf te handelen.

In alle situaties regelen wij het voor de hond, wanneer hij uit mag en hoelang, wat en wanneer hij eet, waar hij slaapt, of hij naar de da moet en dan in een moeilijke situatie, moet hij het zelf uitzoeken.

Maar goed.

Wat ik zoals lees, ga je best vaak naar buiten toe, voor deze hond denk ik eigenlijk te veel.

Elke keer buiten, is prikkels in dat koppie en hij kan daar nog niet goed mee omgaan.

Dat hij buiten stilstaat, omdat hij wellicht de prikkels niet goed kan verwerken. Je ziet dat nog al eens bij pups.

Misschien naar buiten en wachten tot hij wat doet en dan naar binnen in de ochtend, niet een rondje lopen.

Ik zou ook maar alleen één keer naar de polder gaan, verder alleen buiten om te plassen.

's aconds met je andere hond fietsen, of frisbee, daat worden ze in een korte tijd erg moe door.

Hij zal zeker aandacht vragen, dat koppie zit gewoon vol.

Door minder prikkels in dat koppie te krijgen, zal hij ook rustiger worden en minder aandacht gaan vragen.

Heel goed  dat je zijn eten als hersenwerk aanbied. 

Als je een tuin hebt, kan je zijn voer buiten strooien, dat vinden ze vaak erg leuk.

Of als je buiten bent om te laten plassen. Door eten, krijgen ze een positief gevoel en het geeft rust, zo kan je dat gevoel aan buiten gaan koppelen.

Hoe lang krijgt hij al prozac? Het duurt een week of 6 eer je iets gaat merken.

 https://www.dogstart.nl/cursussen/cursus-sociale-wandelingen

Dan kan ik je deze cursus aanraden.

Een hond met een rugzak heeft ook wel veel tijd nodig voor er een gedragsverandering te zien is. 6 maanden therapie is niet echt lang.

Als voorbeeld neem ik een getraumatiseerd persoon. Stel een ernstig getraumatiseerd persoon gaat naar een therapeut om een zo goed als mogelijk leven te kunnen leiden met dat trauma (daar deze persoon niet volledig over het trauma heen geholpen kan worden). Deze persoon gaat dan al 2 jaar lang naar de therapie sessie's bij de psycholoog en merkt niet eens dat er ook maar enige verbetering aanwezig is. Na nog eens 3 jaar merkt deze persoon dan dat er alsnog iets is bereikt door de therapie sessie's en is hier dan ook erg blij mee. Ondanks deze persoon al 5 jaar in behandeling is bij de psycholoog zijn er nog verschillende dingen die deze persoon triggeren waardoor deze een flashback en/of nachtmerrie krijgt. Deze persoon heeft dan tevens ook nog een panische angst om het openbaar vervoer te nemen en op een plaats te komen waar veel mensen aanwezig zijn. Moet deze persoon dan ook stoppen met de sessie's of een spuitje krijgen omdat die nog angstig is?

Je hond is nu 6 maanden in therapie bij een GT om van zijn angst af te komen. Het is dan toch normaal dat u nog niet merkt dat deze sessie's bij hem aanslaan. Hoe groter het trauma zoveel te langer duurt het voor er een verbetering zichtbaar is.

Diny,

Wat een struggle for life maken jullie met deze buitenlandse hond mee. Mijn waardering voor jullie enorme inzet voor deze hond. Heel frustrerend dat dit tot weinig succes leidde.

Krijgen jullie nog morele en financiële ondersteuning van de stichting/organisatie, die deze hond naar Nederland gebracht heeft?

Naar mijn mening had een hond met een dergelijk extreem angstgedrag zelfs niet eerst in een gastgezin in Nederland geplaatst mogen worden; deze hond had überhaupt niet naar NL gebracht mogen worden. Dat is ook bewezen door het mislukken van plaatsingen bij meerdere adoptanten; die de hond weer terugbrachten.

Wie heeft de boodschap gegeven, dat de hond ingeslapen zou worden als deze niet geadopteerd werd en jullie zo voor het blok zette? Dit is emotionele chantage!

" Sowieso moet hij buitenshuis leren meer op mij te gaan vertrouwen
 
 
het is natuurlijk wel een zelfstandig ras als ik het goed begrijp, maar jullie moeten idd leren samen te "werken"  buiten.
 
Loop je altijd tussen hem en het "gevaar"? Bij Jenna helpt het goed om haar bij mogelijk uitvallen even kort naast me te houden, evt. stilstaan en mijn hand even op haar flank en dan benoemen: "goedzo dat is een grote tractor, dan blijven we maar even staan" "

Dobry

 Bij monique heb ik geleerd om niet tussen hem en de prikkel te gaan staan. Dus ik loop eigenlijk nooit tussen hem en het gevaar in, tenzij het niet anders kan. 

Of ik hem kort of lang hou maakt niet uit, behalve dat ik hem als ik hem kort heb makkelijker kan houden. Als hij zo gaat blaffen kan hij soms echt vol in de lijn gaan hangen hij springt dan ook soort van op zijn plek, soort 'galop' sprongen maar dan op dezelfde plek doordat hij tegen gehouden word.  Soms blaft hij ook aan een slappe lijn.  Dat getrek vind ik echt heel vervelend, ik heb lichamelijke klachten en dan is het echt niet fijn als een hond zo in de lijn gaat hangen. Hij heeft me ook al is onderuit getrokken. 

Als ik hem aanraak gaat hij gewoon door met blaffen of hij schrikt van de aanraking en stopt 2 tellen met blaffen om vervolgens weer zo te gaan blaffen. 

Even blijven staan ofzo vind ik helemaal niet erg maar hij gaat zo gigantisch tekeer

 Wat een moeilijk namen hebben die rassen zeg!  Ik heb er nog nooit van gehoord maar dit zit er zeker in! 

Hij komt behoorlijk overeen met de hond op de tweede foto! Behalve dan die witte vlek bij de borst die is bij mijn hond wel een heel stuk kleiner, hij heeft echt maar een klein vlekje. 

Ik heb wat filmpjes bekeken, die gecoupeerde oren vind ik er maar gek uitzien. Ze gebruiken die honden daar wel echt heel anders. Misschien is een leven als huishond ook gewoon niet geschikt voor hem. Hoewel ik wel veel meer met hem zou willen ondernemen en dan ook zou kunnen kijken naar dingen die we kunnen ondernemen waar hij voor gemaakt is. Maar dan moet toch echt eerst zijn gedrag verbeteren anders kan ik niks met hem. 

Zoveel zwart als de hond op de derde foto heeft hij niet.

"  Ik zag later idd dat je al bezig bent met Monique.
 
Een nadeel van BAT, je oefend op een rustig gecontroleerde plek, terwijl dat niet de dagelijkse situatie is wat je meerdere keren per dag tegen komt.
Mijn voorkeur heeft het dat een gt in de dagelijkse omgeving aan de slag te gaan met hond en baas en niet de hond het zelf laten regelen.
(met BAT wil je dat de hond zelf keuzes leert maken, zo krijgen ze zelf de controle, dat geeft rust voor een hond, alleen is dit een zeer lang leerproces, in een gecontroleerde omgeving heeft het al maanden nodig, eer een hond begrijpt wat de bedoeling is, in de maatschappij, heb je zoveel tijd niet, voor je het weet is de enge hond in de veilige zone) 
 
Als je als baas zelf het initiatief neemt in een voor de hond moeilijke omgeving, zal hij dat vanzelf ook over gaan nemen.
Bovendien, voorkom je zo dat hij in een moeilijke situatie komt, waar hij moet leren zelf te handelen.
 
In alle situaties regelen wij het voor de hond, wanneer hij uit mag en hoelang, wat en wanneer hij eet, waar hij slaapt, of hij naar de da moet en dan in een moeilijke situatie, moet hij het zelf uitzoeken.
Maar goed.
 
Wat ik zoals lees, ga je best vaak naar buiten toe, voor deze hond denk ik eigenlijk te veel.
Elke keer buiten, is prikkels in dat koppie en hij kan daar nog niet goed mee omgaan.
Dat hij buiten stilstaat, omdat hij wellicht de prikkels niet goed kan verwerken. Je ziet dat nog al eens bij pups.
 
Misschien naar buiten en wachten tot hij wat doet en dan naar binnen in de ochtend, niet een rondje lopen.
Ik zou ook maar alleen één keer naar de polder gaan, verder alleen buiten om te plassen.
's aconds met je andere hond fietsen, of frisbee, daat worden ze in een korte tijd erg moe door.
 
 
Hij zal zeker aandacht vragen, dat koppie zit gewoon vol.
Door minder prikkels in dat koppie te krijgen, zal hij ook rustiger worden en minder aandacht gaan vragen.
 
Heel goed  dat je zijn eten als hersenwerk aanbied. 
Als je een tuin hebt, kan je zijn voer buiten strooien, dat vinden ze vaak erg leuk.
 
Of als je buiten bent om te laten plassen. Door eten, krijgen ze een positief gevoel en het geeft rust, zo kan je dat gevoel aan buiten gaan koppelen.
 
Hoe lang krijgt hij al prozac? Het duurt een week of 6 eer je iets gaat merken.
 
  "

Suzanne en Luca

 De dagelijkse situatie is inderdaad heel anders dan oefenen op een gecontroleerde plek. Tijdens een sessie daar is het wel zo dat je op een gegeven moment traint terwijl er helemaal aan de andere kant van het veld een andere hond loopt.  In het begin staat er helemaal aan de andere kant van het veld een grote knuffel hond om op te oefenen. Mijn hond traint ondanks de lessen die we al gedaan hebben nog steeds op de nep hond omdat een echte hond nog teveel voor hem is. Dit zegt ook wel iets over de mate van de angst vind ik zelf aangezien hij van de nep hond al op ruime afstand blijft. 

In de praktijk komen wij op straat soms wel is iemand tegen met een hond en dan gaat het ook mis dan valt hij uit. 

Misschien is een andere trainingsmethode beter geschikt voor hem maar ik zou niet goed weten wat aangezien ik eigenlijk gewoon niet meer weet waar ik goed aan doe.

Bedoel je met als baas zelf het initiatief nemen zelf de leiding nemen en de hond laten volgen ondanks dat hij het spannend vind? Of begrijp ik je nu verkeerd? 

Ik vind het zelf wel meevallen hoeveel ik naar buiten ga, (met een hond die 'normaal' is zou ik liever meer wandelen, maar een 'normale' hond kan dat ook gewoon verwerken, althans alle honden die ik hiervoor gehad heb gingen zonder verdere problemen gerust een aantal uur per dag mee) 

Voor deze hond is het misschien beter om minder te wandelen, toch moet hij minstens 4x per dag eruit om zijn behoefte te kunnen doen.tijdens een plasrondje doet hij nooit een grote boodschap, dit doet hij alleen als hij in de polder uit gaat. Ik ga het proberen om hem minder uit te laten,  ik heb het wel al eerder geprobeerd en dat ging eigenlijk niet zo goed. De hond geeft dan toch regelmatig aan dat hij naar buiten wilt.. 

Ook met de hond zonder problemen vind ik het lastig want ik vind wel echt dat hij de dupe is van de probleemhond op wandel gebied als ik voor hem de wandeltijd nog verder verminder vind ik niet dat ik hem in zijn behoefte voorzie. Ik kan met hem savonds als mijn man thuis is wel op pad gaan, maar dit komt er niet altijd van, als mijn man laat uit zijn werk is gaat dat gewoon echt niet altijd.  Soms heeft mijn man ook dienst savonds, dan gaat hij s ochtends vroeg de deur uit en is savonds/snachts pas thuis dit gebeurt ongeveer 1x per week. Dan sta ik er dus alleen voor en kan ik de hond zonder problemen niet extra uitlaten. De probleemhond kan niet alleen thuis blijven, een paar minuten tijdens een plasrondje gaan wel goed, dan krijgt hij een Kong oid maar zodra ik langer weg blijf jankt hij alles bij elkaar. 

Mijn andere hond is echt niet uitgeput na een half uurtje fietsen. Hij is zo weer opgeladen.  Hij begint al wat ouder te worden dus ik zou hem liever langere tijd rustigere beweging geven dan steeds   zo n piekbelasting. 

Pas had ik een flinke griep te pakken en mijn man had een drukke periode, toen is de normale hond een week bij onze zoon geweest. De probleemhond is toen alleen korte rondjes buiten geweest, toen bleef hij ook zo stilstaan etc. Misschien is een week ook gewoon te kort om dit minder te laten worden.  Poepen tijdens zo n rondje doet hij ook niet, dat heeft hij toen in de tuin gedaan wat ik liever niet heb maargoed dat was even niet anders. 

We hebben een tuin en daar verstopt/strooi ik regelmatig voer. Voor de probleem hond hou ik dit vrij makkelijk anders vind hij het niet, voor de hond zonder problemen verstop ik het ook op moeilijkere plaatsen.  

Hij krijgt de prozac al ruim 2 maanden

"  https://www.dogstart.nl/cursussen/cursus-sociale-wandelingen
Dan kan ik je deze cursus aanraden.
 
  "

Suzanne en Luca

 Bedankt voor de tip. 

Ik denk alleen niet dat de hond hier al aan toe is

 6 maanden therapie valt inderdaad nog mee maar wij zijn al 2.5 jaar bezig met therapie. Het afgelopen half jaar zijn we bezig geweest bij monique maar daarvoor dus al met andere therapeuten. 

Ik snap echt wel dat ik niet kan verwachten dat het niet opeens een totaal andere hond is na wat therapie maar als je na een half jaar nog geen verschil hebt ook al is het maar minimaal.. 

Ik verwacht ook niet van de hond dat hij word zoals een 'normale' hond. Wanneer is een hond eigenlijk normaal? Nouja goed ik bedoel ik verwacht niet dat zijn angst volledig weg gaat, ik hoef niet met hem in een druk gebied te wandelen, hij hoeft niet mee naar de markt of naar de intratuin daar heeft hij niks te zoeken. Ik vind het niet erg om naar rustige plekken te blijven gaan en wandelingen aan te passen dat is allemaal geen probleem maar hoe hij nu is kan ik echt niet normaal over straat. Rij ik naar de rustige plek, dit zijn grote stukken grasvelden met struiken etc.  Er zijn 5 velden en het is echt wel een aardig groot gebied, het ligt vrij afgelegen waardoor er niet zo heel vaak iemand komt zeker niet als het geen mooi weer is. Maar toch er komen wel is vissers ofzo en er loopt ook iemand anders met een hond welke niet lief is. Maar nu is het dus zo dat als er 1 visser 3 velden verderop zit en hij ziet die dat hij helemaal gek word en dat is gewoon echt niet normaal meer. Als er dus maar 1 persoon is daar kan ik terug rijden of wachten tot die persoon weg is en dat word gewoon echt ontzettend vervelend. 

Wat ik dus zou willen is dat ik de hond kan uitlaten zonder dat hij uitvalt naar van alles en vooral op een ruime afstand moet hij gewoon normaal mee leren te lopen.  Ik hoef geen andere mensen/honden of wat dan ook op dezelfde stoep te hoeven kunnen passeren maar ik moet wel op 100 meter afstand normaal kunnen lopen zonder dat de hond uitvalt en gigantisch gestrest is. Ook moet de hond een tijdje alleen kunnen blijven, en ik verwacht niet van hem dat hij heel de dag alleen is maar ik verwacht wel dat ik gewoon normaal een boodschapje etc kan doen zonder dat dit problemen oplevert. 

Ik vind een hond en een mens niet vergelijkbaar. Een hond merkt er niks van dat hij een spuitje krijgt, ofnouja tuurlijk voelt hij het prikje wat hij krijgt om verdoofd te worden maar hij weet niet dat hij niet meer wakker word. Bij mensen ligt dit heel anders.         Er zijn trouwens zat mensen met psychische problemen welke er zelf een einde aan maken, een hond kan dat niet doen. Maar nogmaals ik vind een hond en een mens niet vergelijkbaar. 

 Van de stichting krijgen wij niks, we hebben er geen contact meer mee, er wordt nergens op gereageerd. 

Achteraf gezien hadden we de hond beter nooit kunnen nemen. Maar dat is achteraf gezien, en buiten alle problemen ben ik wel gek op de hond. Het had misschien beter geweest als hij daar gebleven had en daar een spuitje gekregen had. Dit zal ook regelmatig gebeuren bij asiels etc. En voor niet plaatsbare honden is dit denk ik ook wel het beste, levenslang in een hokje is ook geen leven. 

Maargoed nu ligt dat niet zo makkelijk, we hebben een band met de hond en je houd van zo n beestje. Die wil je gewoon niet laten inslapen. Toch vraag ik me de laatste tijd steeds vaker af of het niet beter is zowel voor de hond maar ook voor ons zelf. De hond leeft in angst en een leven in angst is niet leuk. Toch lijkt hij soms echt wel te kunnen genieten van de aandacht die hij krijgt maar weegt dit op tegen alle stress en angst die hij heeft? Ook voor ons zelf is de situatie hoe hij nu is niet leuk meer. Als je nooit op pad kan vanwege de hond is dat niet leuk, hij kan ook bijna nergens mee naartoe en bezoek ontvangen gaat ook niet goed dus je word echt geïsoleerd.             Hoe de situatie nu is kan het geen jaren meer door blijven gaan. Sowieso gaat dat financieel niet, doordat ik nu niet werk vanwege de hond. Dit kunnen we zo nog een tijdje volhouden maar ons spaargeld gaat er aan en we moeten erg zuinig leven. Opzich vind ik het niet erg om zuinig te leven hoor maar als het spaargeld straks op is en de wasmachine gaat kapot hebben we een probleem.. 

De stichting heeft ons gemeld dat de hond dan ingeslapen zou worden. 

Wij hadden zelf verwacht dat met veel liefde, geduld en training dit gedrag wel te veranderen zou zijn. Ook werd daar gezegd dat alleen thuis blijven geen probleem was maar dat is het dus wel degelijk. Met de stichting hebben we niks meer te maken, ze reageren nergens op. De hond terug daarheen brengen doe ik ook niet en verder kunnen ze denk ik ook weinig voor ons doen. 

Op het moment dat hij uitvalt, zit je al zo hoog in de opwinding, hij is dan niet meer te bereiken, reageert reflexmatig.

Hier zie je de agressie ladder. Het zijn signalen, die honden kunnen laten zien, als stres oploopt. Ze gaan nooit netjes het rijtje af, ze gebruiken allemaal hun eigen signalen.

Het begint vaak met snuffelen en niet het gewone snuffelen. Ze kijken naar een hond en snuffelen, met hun ogen op de andere hond gericht, zo van: ik ben er niet hoor.

Dan zie je tongelen, wegkijken, langzaam lopen. Komt de hond dichterbij, hijgen, of blaffen, dan zit hij al hoger in de stres.

Dan bevriezen, honden die gaan liggen, daarna is een hond klaar om aan te vallen, grommen, tanden laten zien en vanaf daar, gaan ze fysiek worden, snallen, uitvallen.

Als er nl niet op zijn signalen gereageert wordt, dan moet een hond wel uitvallen.

Die signalen zijn om aan tegeven, dat een hond iets spannend vind.

Bij de eerste signalen, zal je de hond uit de situatie moeten halen en dat is wat ik bedoel met ingrijpen.

Als je gelijk weg loopt, zodra je hond snuffelt, zal de stres laag blijven.

Dit alles leer je in de cursus sociale wandeling.

Je leert je eigen en andere honden lezen en je leert hoe en wanneer je moet handelen.

Als je hond steeds uitvalt, wordt de stres hoog en dan krijg je trigger stacking.

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-is-trigger-stacking-en-waarom-moet-je-het-zien-te-voorkomen/

Juist voor jou hond, is de cursus sociale wandeling geschikt, je krijgt een handvat om het te helpen en zo voorkom je trigger stacking en uitvallen.

" Op het moment dat hij uitvalt, zit je al zo hoog in de opwinding, hij is dan niet meer te bereiken, reageert reflexmatig.

Hier zie je de agressie ladder. Het zijn signalen, die honden kunnen laten zien, als stres oploopt. Ze gaan nooit netjes het rijtje af, ze gebruiken allemaal hun eigen signalen.
 
Het begint vaak met snuffelen en niet het gewone snuffelen. Ze kijken naar een hond en snuffelen, met hun ogen op de andere hond gericht, zo van: ik ben er niet hoor.
 
Dan zie je tongelen, wegkijken, langzaam lopen. Komt de hond dichterbij, hijgen, of blaffen, dan zit hij al hoger in de stres.
Dan bevriezen, honden die gaan liggen, daarna is een hond klaar om aan te vallen, grommen, tanden laten zien en vanaf daar, gaan ze fysiek worden, snallen, uitvallen.
 
 
Als er nl niet op zijn signalen gereageert wordt, dan moet een hond wel uitvallen.
Die signalen zijn om aan tegeven, dat een hond iets spannend vind.
 
Bij de eerste signalen, zal je de hond uit de situatie moeten halen en dat is wat ik bedoel met ingrijpen.
 
Als je gelijk weg loopt, zodra je hond snuffelt, zal de stres laag blijven.
 
 
Dit alles leer je in de cursus sociale wandeling.
Je leert je eigen en andere honden lezen en je leert hoe en wanneer je moet handelen.
 
 
Als je hond steeds uitvalt, wordt de stres hoog en dan krijg je trigger stacking.
 
http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-is-trigger-stacking-en-waarom-moet-je-het-zien-te-voorkomen/
 
 
Juist voor jou hond, is de cursus sociale wandeling geschikt, je krijgt een handvat om het te helpen en zo voorkom je trigger stacking en uitvallen. "

Suzanne en Luca

 Hier ben ik mee bekend en ik zie zijn signalen, soms gaat het wel heel vlug achter elkaar. 

Maar het probleem is dat de hond constant signalen afgeeft, ofnouja dat is geen probleem want het is fijn dat hij signalen geeft. Maar er is constant wel iets waardoor hij een signaal afgeeft waardoor ik vaak niet kan ingrijpen. 

Dit werkt absoluut goed als je een hond hebt die op wat dingen reageert maar geloof me met een hond die echt op alles reageert en dus eigenlijk non stop signalen afgeeft kun je hier weinig mee behalve dan niet uitlaten maar dat is ook niet de oplossing. 

Als hij een signaal geef en ik draai om om er van weg te lopen ziet hij wat anders waarop hij weer een signaal geeft en dit hoeft echt een mens of hond te zijn ofzo hoor dat kan ook gewoon een blaadje ofzo zijn

Het is onverantwoord hoe die stichting met honden en mensen omgaat. De gedragsproblemen en de vele onkosten op jouw bord schuiven en niets meer van zich laten horen; is niet goed te praten. Dat is ongepast en onbehoorlijk.

Ze hebben misbruik gemaakt van het feit dat je een groot hart voor honden hebt vooral door juist aan jou te zeggen, dat de hond anders een spuitje zou krijgen. Ik ben het helemaal met je eens dat het beter en eerlijker geweest zou zijn deze hond in het land van herkomst te laten inslapen. Uit welk land en van welke stichting komt je hond?

 Misbruik hebben ze er zeker van gemaakt. Achteraf gezien zijn we zelf ook niet slim geweest om ons zo te laten manipuleren eigenlijk. En dan te bedenken dat we ook nog betaald hebben voor de hond. Weliswaar een lager bedrag dan wanneer je een andere hond zou adopteren maar goed. 

Het land van herkomst weten we niet. 

De stichting is inmiddels gestopt, en ik krijg op geen enkele manier contact meer met ze.

In de eerste week heb ik een email gehad met dat ze zo blij waren dat wij de hond meegenomen hadden etc.   Daarna hebben ze niet meer op berichten gereageerd. 

Met de stichting kan ik dus niks meer en wil ik ook niks meer. Al zouden ze nog bestaan zouden ze toch niks voor me kunnen doen behalve financieel ondersteunen maargoed dat zullen ze toch niet gedaan hebben verwacht ik zo. Nou snap ik ook wel dat daar gewoon geen geld beschikbaar voor is bij een stichting, die moeten het toch vaak hebben van donaties etc.

Terug brengen naar deze stichting zou ik, als ze nog zouden bestaan nooit doen, dan geef ik hem liever een spuitje. 

Ik ben blij dat de betreffende stichting niet meer bestaat zodat er geen mensen en dieren de dupe meer kunnen worden. Overigens heeft mijn zoon ook een hond geadopteerd bij die stichting, daarom waren ik en mijn man ook daar en dat is wel een normale hond. 

 Ik denk dat hij last heeft, van chronische stres.

Minder naar buiten en meer rust.

"  Ik denk dat hij last heeft, van chronische stres.
Minder naar buiten en meer rust. "

Suzanne en Luca

 Het zou heel goed kunnen dat hij inmiddels chronische stress heeft aangezien hij al sinds hij hier is teveel stress heeft en daarvoor ook stress ervaren moet hebben. 

Als ik minder naar buiten ga zeurt hij wel erg om naar buiten te gaan. Maar misschien moet ik dat dan negeren. Rust heeft hij denk ik wel voldoende, hij heeft verschillende plekken in huis waar hij kan gaan liggen. 

o echt heb je geleerd niet tussen hem en de prikkel in te lopen/staan?

Hier was dat juist een belangrijk onderdeel van het voorkomen van uitvallen. En  ik heb dat er ingehouden, en doe dat na drie jaar nog steeds bijv. druk verkeer lopen of kinderen, en altijd kort aangelijnd, ze weet dat inmiddels als er iemand aankomt dan lopen we op gelijke hoogte.  Ik ben bang anders dat als ze bijv. schrikt van een grote bus of langsrazende brommer toch ineens uitvalt. En met een lange lijn hou ik haar dan idd ook niet, maar ook geeft kort naast me haar een veiliger gevoel heb ik de indruk.