Verdriet

Hallo mede hondenliefhebbers.

gisterenmorgen 5.45 is onze lieve labrador Bo overleden.

net 7 jaar, een schat, van een hond, o zo makkelijk, altijd vrolijk, altijd dankbaar.

totaal onverwacht, afgelopen maandag nog en uur gewandeld, het leek er wel op dat hij er wat minder zin in had.

dinsdag morgen vroeg uit bed om te gaan werken. Hij krijgt altijd wat bruine boterhammen welke ik in zijn voederbak deponeerde.

he, geen honger geen trek?? hij bleef liggen op zijn plek.

dan maar de riem en even uitlaten.

hij wilde niet opstaan, kon niet opstaan.

in paniek dierenarts gebeld, en moest mij om 8.00 melden.

daar aangekomen werden er allerlei metingen gedaan.

de dierenarts kwam binnen en melde direct de operatiekamer klaar te maken.

Bo had een inwendige bloeding, levensbedreigend.

het was een tumor op zijn mild welke verwijderd moest worden.

veel bloed verloren en de vraag was of een bloedtransfusie nodig zou zijn.

dit zou in de loop van de dag bepaald worden.

rond 16.00 nog ik Bo ophalen, transfusie was niet nodig, hij hielt zich goed warm en toen we aankwamen stond hij zelfs op en kwispelde.

thuis nog even uitgelaten, en wat brokken gegeven welke direct werden opgegeten.

de nacht maar beneden slapen zodat ik hem goed in de gaten kon houden, vond hem wel erg snel ademen iets wat mij eigenlijk al wat verontruste.

volgende morgen 5.30

ik werd wakker op de bank, Bo kwam naar mij toe en indacht snel even uit laten.

naar de hoek van de straat gelopen en geplast op groenstrook.

TOEN direct liggen, hij was te zwak om nog te lopen.

opgetild en naar huis, neergelegd in de gang, zijn ademhaling ging wel heel erg te keer, dienarts gebeld, gekeken of zijn tandvlees nog wel rood was, dit was dus al niet echt het geval.

m'n vrouw geroepen die zo lief als ze is direct naast Bo ging zitten om hem gerust te stellen.

ik even naar buiten om een sigaret te roken, kom terug en hoor een gil....

hij is dood.

hoe kan dat nou? mijn maatje vriend en allesie.

zoveel vragen en nog erger zoveel verdriet.

heeft hij pijn gehad, heb ik niet goed gehandeld enz.

wat een gemis, nooit meer wandelen, nooit meer gelikt worden, nooit meer knuffelen en hem nooit meer stiekem wat toestoppen.

wat doet het zeer om te weten dat we hem moeten missen, ik hoop dat het snel slijt want het hele gezin is van slag.

ik moest dit even kwijt, het helpt

Heel veel sterkte met dit verlies.

Een pijn door vele van ons gekend. Helaas hebben we geen woorden die deze pijn verzacht. Enkel tijd is in staat de scherpe kantjes te verwijderen. Ervoor te zorgen dat je met dit verlies leert omgaan en het een plaatsje kan geven. Zodat na een tijd de pijn plaats maakt voor een glimlach gevoed door vele mooie liefdevolle herinneringen.

Wat een afschuwelijke manier om je hond te verliezen.

Veel te jong. Totaal niet kunnen voorbereiden op het verlies.

Heel veel sterkte om het verlies en nu het gemis van Bo een plekje te geven.

dank voor je reactie, het valt inderdaad niet mee.

zeker Loesje, het totaal onverwachte maakt het extra moeilijk.

Heel veel sterkte! Zeven is geen leeftijd om dood te gaan. Het doet pijn!

Wat een verdrietig verhaal! En ook zo plotseling om jullie maatje te verliezen. Ik kan me goed voorstellen dat je met een hoop vragen blijft zitten, maar dit had je ook niet kunnen voorzien. Zo te horen hebben jullie naar beste weten gehandeld dus schuldig voelen is echt niet nodig.

Toch kan ik dat schuldgevoel heel goed begrijpen want nog geen week geleden kwam ikzelf hier op het forum terecht toen mijn labrador Sarah overleed en ik van verdriet en ellende ook niet wist waar ik het zoeken moest.

Inmiddels een week verder merk ik dat wij als gezin ons weer wat rustiger voelen en de draad weer oppakken hoewel het verdriet en het gemis natuurlijk nog lang niet weg zijn dus ik denk dat je het wat tijd moet geven.

Wat ik wel zou aanraden, is tijd nemen om afscheid te nemen. Wij hebben gekozen voor crematie en konden daardoor in het crematorium na een paar dagen haar nog even zien en nog afscheid nemen toen de ergste schok voorbij was. Heel veel sterkte!

Helaas weet ook ik uit ervaring dat dit lang duurt voordat je dit kunt begrijpen.

Dit is zo vreselijk......zo plotseling....zo jong

Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht om dit (ooit) een plaatsje te kunnen geven.

Vreselijk!

Wil jullie heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie allerliefste maatje. 

Twijfel alsjeblieft niet aan jezelf, jullie hebben het beste gedaan. Maak jezelf geen verwijten met "wat als.."

Heel veel sterkte! 

Heftig zo'n afscheid. Misschien is er toch weer een bloeding ontstaan.

Als t tandvlees geen kleur meer heeft duid t in elk geval op extreme bloedarmoede.

Als ik begrijp hoe snel t laatste deel ging had je mogelijk de dierenarts al niet meer op tijd berijkt.

Fijn dat je vrouw de hond heeft kunnen steunen.

t Gemis zal wel even duren. Al is dat voor eenieder wisselent hoe lang t duurt voor t afscheid een plekje heeft.

Voor jou en je gezin heel veel sterkte

O mij hemel Dirk. Jullie hebben hetzelfde mee gemaakt als ik afgelopen dinsdag de 19e. Alleen jullie Bo was pas 7 jaar! Rocky zou begin december 11 jaar worden.

Die rot tumoren bij de milt zijn sluipmoordenaars. Zo lijkt je hond nog in orde en zou krijgt hij een inwendige bloeding en overlijdt. Het voelt  zo oneerlijk.

Ik wens jullie heel, heel veel sterkte met jullie verlies en verdriet. Ik weet het, het is niet te bevatten.

Ach wat verschrikkelijk! Heel veel sterkte om deze klap te verwerken.

Heel veel sterkte.

Vreselijk ,heel veel sterkte voor jullie !

Oh dirk wat heftig. Heel veel sterkte en kracht toegewenst de komende tijd.

Heel veel sterkte met het verwerken van het onverwachte verlies en  gemis van je allerliefste maatje.

Heel veel sterkte met het verlies van jullie trouwe viervoeter. Ik zelf heb mijn beste vriendinnetje zondag verloren, het doet pijn en laat een groot gat achter in je hart. 

Woorden schieten tekort. Heel veel sterkte met de verwerking van dit enorme verlies.

Wat een verdriet zeg.

Veel sterkte gewenst.

Zeer veel sterkte gewenst weet hoe het voelt leef erg met jullie méé 

Goedemorgen Dirk en familie,

Wat een heftig verhaal het greep mij echt aan om te lezen.

En nog zo jong.

Als ik het zo lees hebben jullie er echt alles aan gedaan!!

Maar helaas heeft het niet zo mogen zijn.

Je bent ook bij Bo gebleven s'nachts en ook je vrouw die bij Bo is gaan liggen geeft zo aan dat jullie er voor Bo zijn geweest.

Zoals je schrijft het was je maatje verliezen doet zo een pijn.

Ik wens jullie enorm veel sterkte toe!

Heel veel sterkte.  Alle begrip voor hoe jullie je nu voelen, maar hier kon je niets aan veranderen.

Uit je begrijp ik dat er een heel mooie band met Bo was.  Bo is zeker een gelukkige hond geweest.  Zo belangrijk!  Laat dat je verdriet en het gemis dat zeker groot zal zijn een beetje verlichten.

Sterkte

Heel veel sterkte met het verlies van je grote vriend.Ook ik weet hoe zeer het doet,het verdriet en het gemis.Jij hoeft je niet schuldig te voelen,soms gaat het zo snel dat je niks meer kan doen.Dat is mij ook overkomen

ik wil iedereen die een reactie heeft gegeven, enorm bedanken.

het geeft net dat beetje extra steun.

vond het prettig dat ik hier even mijn emotie kon delen.

het is stil in huis, nog regelmatig kijkend naar de plek waar zijn mand stond, s'morgens de trap afkomend vanuit de slaapkamer geen getrippel in de huiskamer van een maatje die je wil begroeten.

de pijn wordt minder maar het gemis zeker niet.

nogmaals dank, mede hondenliefhebbers

Toen mijn bobby overleed,heb ik hier ook veel steun gehad.Het verdriet en gemis is zo heftig en dat zal een hele tijd duren.Maar hier kun je even van je afpraten,dat doet je goed.Nogmaals heel veel sterkte

om kapot te blijven, veel moed