Lang en wild word er in huis trouwens niet gespeeld, af en toe dollen ze wat in de tuin. Buiten spelen ze wel
Mooi artikel mede over rangorde:
http://hondenlot.nl/artikelen/dominantie.html
Het is altijd beter om honden apart lekkers en eten te geven en te zorgen dat de 1 niet de kans krijgt om iets weg te grissen bij de ander, dat zorgt vanzelf voor wrijving, zeker met een nieuwkomer, waar ze nog geen band mee hebben. Er zijn zeker honden die met gemak lekkers met elkaar willen delen,maar dan moet er echt een sterke band zijn.
Voorkomen blijft beter dan genezen,als de stress niet op kan lopen,kan er ook weinig mis gaan.
Het is altijd beter om honden apart lekkers en eten te geven en te zorgen dat de 1 niet de kans krijgt om iets weg te grissen bij de ander, dat zorgt vanzelf voor wrijving, zeker met een nieuwkomer, waar ze nog geen band mee hebben. Er zijn zeker honden die met gemak lekkers met elkaar willen delen,maar dan moet er echt een sterke band zijn.Voorkomen blijft beter dan genezen,als de stress niet op kan lopen,kan er ook weinig mis gaan. "
Vandaag is hij 10 minuten zonder blaffen alleen geweest, hij is nog wel door het dolle als ik terug kom.
Hopelijk lukt het om snel het alleen zijn op te bouwen!
Hij is nog steeds opgewonden, en je rekt de tijd al tot 10 minuten. Zo gaat het niet lukken. Het gaat niet zozeer om het blaffen op zich (dat is slechts een uiting van een gevoel), het gaat om de onderliggende emotie (onrust en opwinding). En opgewonden is hij blijkbaar nog steeds.
Je gaat dus veel te snel. Eerst de hond in rust, dan pas opbouwen.
Vandaag weer een kwartiertje alleen geweest terwijl ik even snel een boodschap deed het is goed gegaan hij heeft niet geblaft!
Ik denk dat er een trauma achter zit en hij vaak opgesloten is geweest in een hok of schuur bij een vorige eigenaar, buiten het bereik van zijn roedel. Dit is geen gewone verlatingsangst. Het idee opgesloten te zijn maakt hem angstig. Als hij buiten is gaat het immers een stuk beter en gaat hij samen met de andere honden liggen wachten - wat dan weer volslagen normaal gedrag is.
Soms komt een hond over zo'n trauma heen op het moment dat ze beseffen dat je er écht voor ze bent op het moment dat de nood het hoogst is en je ze nooit in de steek zal laten, bijvoorbeeld als ze heel ziek zijn...
Fijn! Heb je de Adaptil inmiddels ook in gebruik?
Wij zijn zelf ook nog zoekende naar de trigger voor het blaffen. Na de vakantie ging het dramatisch, door grote stappen terug te doen en opnieuw op te bouwen leken we vooruitgang te boeken. Maar deze week is hij echt weer terug bij af, en we weten niet hoe dat komt. wel heb ik het idee dat hormonen op dit moment een rol spelen, hij is in de puberteit (9 maanden) en we hebben een loopse teef in de buurt.
Eén ding dat ik zelf een paar keer heb gedaan, zijn relaxatie-oefeningen.
Niet voor de hond, maar voor jezelf: aangezien je hond de neiging heeft om de gemoedstoestand van zijn baasje over te nemen, zijn relaxatie-oefeningen voor het baasje er dus automatisch ook voor de hond :-)
Hoe doe je dat in realiteit? (allee, zo heb ik het een paar keer gedaan)
Ga gewoon in het midden van de living staan en haal rustig en diep adem, en laat alles maar gerust kalmeren: je oogleden laten zakken, je schouders laten hangen, ... (maar wel zorgen dat je ademhaling in orde blijft).
Ik heb het zelf een paar keren gedaan toen mijn hond nog heel klein was (zo'n oefening duurt 5-10 minuten), en zo heb ik hem kalm gekregen.
Wij hebben wel adaptil gekocht, hij is nu bijna leeg maar we merken er weinig van hij blaft in ieder geval nog steeds.
Misschien dat het bij de ene hond wel werkt en bij de andere hond helemaal niet ofzo?
Vixen : wel rot hoor dat het niet goed gaat bij jullie, hormonen zouden misschien wel kunnen, is de hond wel gecastreerd? Misschien zou dat wat uit kunnen maken. Onze hond is wel gecastreerd maar dat was hij al dus ik kan je niet vertellen of het e erger of minder geworden is
Nog mensen met andere tips om hem alleen te laten zonder geblaf?
Toch zonder bench gaan proberen in een ruimte met de andere honden en zorg dat daar niets is wat hij kan slopen maar zorg wel voor sloopmateriaal dat hij wel mag toetakelen, zoals een kartonnen doos of een stevig stuk kauwmateriaal als runderkophuid.
Ook is het goed om aan zijn zelfvertrouwen te werken. Weet je welk ras je hond is of wat voor kruising? Vaak geeft dat al een aanwijzing wat je het beste met je hond kunt gaan doen. Als een hond dat kan doen waarvoor hij 'gemaakt' is, of in elk geval iets waar hij zijn talenten in kwijt kan, komt er vaak al een heel stuk meer rust in het koppie en groeit het zelfvertrouwen, maar ook de band tussen jullie. Dat laatste is belangrijk omdat hij erop leert te vertrouwen dat je er voor hem bent.
Dat je er voor hem bent - ook als je er even niet bent! - is wat hij moet gaan begrijpen. Je kunt ook moeilijker dingen met hem gaan doen, agility of regelmatig samen een lastig parcours afleggen waarbij hij leert op je te vertrouwen zodat het kwartje valt dat je er echt voor hem bent op moeilijke momenten.
Misschien al de gegeven tips nog eens doorlezen
Hier echt een mega doorbraak. We hadden ook de Adaptil aangeschaft maar merkten ook geen verschil.
Maar sinds vorige week is er een knop om bij onze hond. Geen stress meer als ik mijn schoenen pak, hij kijkt gewoon rustig toe en wacht af of ik hem mee neem of niet. Het weggaan was een probleem als we hem los lieten in huis (vrijwel direct blaffen), dus daarom een ruime bench. Dan was hij wel even rustig maar daarna begon op wisselende tijden toch het blaffen. Soms na een half uur, soms later.
Nu 's nachts de bench open gelaten, en dat ging boven verwachting goed (alleen de eerste twee ochtenden heel vroeg mislukte pogingen gedaan trap te lopen). En toen ook overdag toch los gelaten. We moesten even door een zure appel want hij begon gelijk met blaffen. Maar ineens viel het kwartje, en was het goed. Afgelopen donderdag de vuurproef: 3,5 uur alleen, los in huis. Camera met geluid erop: geen krimp of blaf gegeven! Heerlijk samen met de andere hond geslapen.
Is het (mede) door de Adaptil? Geen idee.
Maar de zindelijkheid is ook beter, en nu gaan de stappen ineens weer heel erg hard. Of het nou door de Adaptil komt of niet, het vertrouwen dat we terug komen is er nu blijkbaar, waardoor hij zijn rust veel makkelijker vindt. En die rust helpt hem weer bij de rest.
jammer dat jullie nog steeds zoekende zijn. Ik wens je veel succes. Ik denk dat ik het al eerder gezegd heb, maar neem de tijd voor een nieuwe methode om aan te wennen. Als het na een paar dagen nog niet werkt, dan wil dat nog niet zeggen dat de methode niet werkt. Hopelijk geeft mijn verhaal je weer hoop dat omslag echt mogelijk is.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?