Waarom gekozen voor een reu of een teef?

Het maakte voor ons niet uit teefje of reutje. We konden kiezen er waren nog 2 teefjes over en 1 reutje . 

De nest was getest door een gekende gt. 

- teefje 1, eigenzinnig en idd, fokker riep de honden binnen en ze luisterde niet. Bovendien vond ze de drinkenbak gelijk staan met een zwembad

- teefje 2, laat de kaas niet van tussen haar brood eten.  Fokker riep en ze kwam direct. We hebben elk ze opgepakt en ze snestelde direct in bij elk van ons, maar mijn lederen oude handtas was wel leuk om inte knabbelen.

- reutje, wilde niet bij ons knuffelen, was loom, op zichzelf. Niet getest was moe. 

Ok het was aan ons we hebben twee uur gepraat en overlegt met de fokker.

uiteindelijk gekozen op karakter, we wilde echt geen lome lab die niets anders wil dan eten slapen en in de schaduw zijn

onze keuze was labje 2, en ja ze is vijf en half, nog steeds pittige dame, haar eigen willetje, wat ze wil zal ze doordrijven. Op zijns Willemijns ze stak haar middelvinger even op naar me op deze week

Ze is een levensgenieter. En dat mag ze ook zijn van ons.

maar ondanks de middelvinger en haar koppig karakter heeft ze nooit, maar ook nooit iets stuk gemaakt of gestolen, ik kan het lekkerste stuk vlees op het aanrecht laten liggen, ze komt er niet, zelfs als ze alleen is. 

Ze is een zelfstandige meid, koppig, eigenwijs maar oo zo braaf

Onze eerste hond moest van mij perse een teef zijn

Ik kan me echt ergeren aan die reuen die maar denken overal hun poot op te moeten tillen

Hoewel ik de bouw bij veel rassen van reuen wel mooier vind, vond ik dat 'geleuter' toch ook wel een issue

Dus een teef.... en aangezien ze een Spaanse adoptiehond is, ook geen gezeur met loopsheid of wat dan ook, want die komen (bij deze stichting) altijd gesteriliseerd naar Nederland... als ze tenminste oud genoeg zijn.

De tweede hond hadden we niks te kiezen.... zij koos mijn man en wij hebben ons er maar naar moeten schikken

Nu is dat dus ook een teef, maar dat weet ze zelf schijnbaar niet... zij markeert als een volleerde reu en haar moet ik dus ook regelmatig waarschuwen dat ze het niet moet wagen haar poot op te tillen tegen een bankje of autoband 

En nu.... een volgende zal als deze dames nog in ons midden zijn toch een reu worden.... dit omdat dame 2 best 'gecompliceerd' kan zijn en meestal met teven, dus mocht het er ooit van komen zal ik waarschijnlijk kiezen voor een mooie (rustig en bedaarde) Galgo reu

Mij maakt het niet uit, ik heb geen voorkeur.

Hebben alles gehad en nu mix 2 reuen 3 teven 

Maakt mij niks uit ... beiden sexen hebben iets. 

Ik ben een teven mens, nu heb ik beide.maar als ik weer een hond zou nemen word het een teef,1x loops en daarna laten helpen,dat gepis overal van een reu, nee ik ben voor een teef, Hein.

 Haha, dan heb jij wel héél vervelende teven gehad. Hier in totaal nu 3 teven gehad, en zijn het tegenover gestelde van wat je opnoemt, lieve gehoorzame knuffelkonten die het liefst in je kruipen haha 

 Dat inderdaad. Opvallend ook dat ik bij het schapendrijven vooral teven zie. Als reuen zoveel gehoorzamer zouden zijn dan reuen, dan zou je toch juist veel meer reuen verwachten daar?

Idd merk in mijn omgeving dat reuen vaak minder gehoorzaam zijn.

Ik ben echt een teven mens. Dat ding wat er onder hangt bij reuen. Dat gepies overal tegen aan. Het haantjes gedrag wat ze hebben. Vind het helemaal niets. 

De teven die we gehad hebben konden fel zijn maar over het algemeen echte kroelkipjes. 

Piemel dat ding heet een piemel dames. 

Ik denk dat het heel veel te maken heeft met opvoeding en het individuele karakter van de reu of teef. Ook per ras hoor ik kan het enorm verschillend zijn.  

Heb zelf een boxer reu nu, eerder teefjes gehad (retrievers). De reu was op advies van de fokker. Had eigenlijk de voorkeur voor een teefje, maar de reu die de fokker voor ons op het oog had was heel erg mooi. Dat hielp ook wel . Daarbij was hij de meest stabiele in het nest en zorgde de teefjes vooral voor de onrust en onderlinge strijd. Zeker als wij in de toekomst kinderen willen was het advies van de fokker deze reu. 

Ja de ongemakken van een reu vind ik minder fijn, markeren, meer macho/testen en rijen als die de kans krijgt. Wel merk ik dat dit gedrag gezien opvoeding en zijn leeftijd al een stuk minder wordt. Het aanzicht van het 'zaakje' bij een kortharige reu vind ik ook minder. Maar.....

Het karakter van mijn reu is, vind ik zelf, fantastisch. Super eerlijk en heel makkelijk te lezen. Heel aanhankelijk en beschermend als nodig. Is super sociaal maar laat zich het kaas niet van z'n brood eten. Luistert goed, helemaal voor zijn leeftijd. De teefjes die we vroeger hadden waren veel minder sociaal en altijd snel zenuwachtig/van slag. Onze reu nu is juist super stabiel en als die je vertrouwt doet die echt alles wat je van hem vraagt. Wel is de opvoeding meer uitdagend omdat je duidelijk moet zijn dat jij de dingen 'regelt', en niet hij!  

Senn is mijn eerste hond. Ik heb wel voorkeur uitgesproken gelijk voor een reu. Waarom? Loopsheid van teven staat me tegen, ik vind reuen mooier en 'stoerder'. Qua haantjes gedrag is er wat aan te doen door ze te steriliseren.

Ik heb hierin nog wel overlegt met de fokker. Die heel gek een forse wachtlijst had voor teven maar niet van de reuen af kwam. De fokker gaf ook aan dat het verschil ik karakter niet perse met geslacht te maken heeft. Die had zelf regelmatig 8 weken 'ruzie' met teven. Senn was de grootste en breedste reu die er rondliep. Maar als ik hem nu zie met andere pups/honden. Hij laat af en toe gewoon kleintjes van hem winnen, het sukkeltje  Hij is heel aanhankelijk en eigenlijk een hele makkelijke pup. Qua rijgedrag is het natuurlijk even afwachten. Tot nu toe doet hij het alleen als hij stress heeft. Dat is tot nu toe 3 keer voorgekomen. 1x toen hij ziek was, 1x toen hij bij een oppas was en dan nog 1x toen hij gewoon doodop was. 

Ik heb in ieder geval voorlopig geen spijt. Wel komt er misschien als Senn volwassen is een 2e bij, mogelijk dan toch een teef. Maar dat ligt aan hoe Senn zich ontwikkeld.

 Het enige 'nadeel' dat ik kan bedenken qua karakter bij een teef is dat ze wat duidelijker/feller zijn in hun communicatie. Dus als zo'n reu bovenop mijn teef tracht te klimmen dan zet ze ze zeer duidelijk even op hun plaats.

Ik heb daar geen problemen mee. Sommige reueneigenaren wel maar dan hadden zij hun reu maar beter op moeten voeden.

Ik heb altijd liefst een reu maar nu toch een teefje en ze is een schatje dus geen spijt van.

Reden was dat ze een thuis zocht en in ellendige omstandigheden zat, dus maakte het geslacht maar weinig uit. En dat zal wel zo blijven denk ik, want ik neem steeds herplaatsers en kies ze op karakter.

Hahaha LOL. Aan die loopsheid is ook iets te doen door ze te steriliseren hoor.

Nog goed voor hun gezondheid ook.

 hahahaha....dat vind ik nu een geweldige reactie

 Tsja .... daar zijn de meningen ook weer over verdeeld. 

Nu 1 loops maar heb geluk ze houden zichzelf perfect schoon en kan ze gelukkig gescheiden houden want vind steriliseren nog steeds wel een dingetje ....

En nori .... bedoel hiermee geen piemel mee 

Ik heb in het verleden na het overlijden van 1 van mijn cairn terriers reutjes er weer een reutje bij genomen. Dit werkte niet, de pup had geen leven bij de andere reu na het bijna een jaar te hebben geprobeerd hebben we de pup met pijn in ons hart moeten herplaatsen. Ik heb uiteindelijk bij het cairn terrier reutje een groot teefje (bordeaux dog) gezet en dit ging heel goed. Sindsdien heb ik altijd een reu en teefje gehad en dit heeft nog nooit problemen gegeven.

Mijn voorkeur is het karakter van de hond. Dat is het eerste. Zijn er 2 gelijk, dan maakt het mij echt niet uit.

Vroeger hadden we 2 mannetjes. Een Franse Buldog en een Jack Russel. Nu hebben we zelf een hond en is het een teefje. Bij Pyxis hadden we wel een lichte voorkeur voor een teef. Het zijn zo'n grote en sterke honden dus dachten we dat een teefje kleiner zou zijn....en nu zitten we hier met een teef van 75cm schoft en 45 kilo :)

En dat loops gedoe...bij ons was het 1x en dan is ze geholpen om tumoren tegen te gaan. En zelfs die 1x stelde niets voor. Ze likte het zelf allemaal op. Misschien ooit 3 druppeltjes ofzo op de vloer gezien dus daar moet je het ook niet voor doen.

Kijk dus eerst en vooral naar wat er IN het hoofd van de hond zit voordat je gaat kijken wat er onder de buik hangt 

Ik heb op al mijn honden maar 3 reuen gehad ooit.

(altijd gecastreerd, behalve de allereerste, 38 jaar geleden)

Nu allemaal teven (tuurlijk allemaal gesteriliseerd) en ik wil nooit geen reu meer.

Grappig dat de meesten reuen mooier vinden, dat hoor ik vaker. Ik vind teven vaak juist mooier, ze zijn kleiner, slanker en eleganter gebouwd. Daar hou ik wel van. 

Dat teven bitcheriger zijn hoor ik ook vaker. Maar merk er zelf niks van. Puck is juist heel lief en vaak wat onderdanig. Luca was heel rustig en lief, maar was wel al oud toen we haar kregen. 

Ze zeggen dat over het algemeen reuen aanhankelijker zijn, maar daar merk ik weinig verschil in. Het zal vooral veel aan karakter liggen denk ik. Maar ik denk wel dat de kans op patsgedrag het grootst is bij een reu. En castratie hoeft dat echt niet te verhelpen. Hier lopen 2 castraat reuen die allebei stoer kunnen doen, vooral Jaimy kan patsen. Maar ben er sowieso niet voor om reuen preventief te castreren.

Dus als ik voor een pup ga komt er waarschijnlijk een teefje. Maar als ik voor een volwassen hond ga komt er misschien wel een reu. Daarvan weet je al of het een ´´patser´´ is of niet. Dus dan kijk ik gewoon naar het karakter. 

Mij maakt het ook niks uit,ik heb wel bij toeval meer teven dan reuen gehad.Ik heb nu twee teefjes en een reutje en ze zijn me beide even dierbaar.Hier ook geen last van rijen,overmatig overal tegenaan pissen oid.Ons reutje plast tijdens de wandeling meestal 2x en dan het liefst tegen een boom.Tegen auto's oid is hier  niet aan de orde,want waar ik loop staan geen auto's.Mijn teefjes plassen vaak in de tuin,maar het reutje wil alleen buiten de tuin iets doen.Kwa karakter is het reutje zachter dan de teefjes.Ik vind het wel raar dat mensen het een soort van vies vinden om de balzak te zien hangen bij een reu...tsja,je kan hem moeilijk een onderbroek aan trekken. Hier dus geen voorkeur voor geslacht,ik kies op basis van karakter of uiterlijk.

Spaiky is een reu, maar mij maakt het eigenlijk niks uit. 

Heb toch wel een voorkeur voor reutjes, niet alleen voor de bouw(die ik over het algemeen mooier vind dan bij de teefjes)

Het hele gedoe van loopsheid heb je niet. En rijden doet hij niet(tenzij hij te erg geprikkeld wordt in spel)maar dit wordt dan ook onmiddellijk afgebroken door ons.

Hij valt ook niet uit en is enorm sociaal, echt een goedzakje.

Weet niet of een volgend hondje ook een reu zal worden...maar de kans is groot!

Ik hoopte eigenlijk wijzer van dit tpic te worden, want ik heb nu een reu, ben gewoon voor zijn karakter en zijn uiterlijk gevallen.

Ik dacht altijd dat teven feller waren, sneller ruzie maken, dan reuen.

Ik heb geen idee wat mijn volgende hond gaat worden, dat word zeker weten een herplaatser en ik zal naar het karakter kijken.

Wel denk ik dat als je ziek bent of zo, dat een teef makkelijker is, die poept en plast sneller dan een reu, maar of dat nou echt waar is?

Dus als ik al jullie berichten lees, weet ik het nog niet.

Reuen vind ik wel vaak knapper.

Ik ben een tevenmens. Ik houd van van dat bitchy karakter, die uitdaging. Ik vind dat macho gedrag van reuen vervelend. Geef dan meteen duidelijk aan "ik mag je niet", of loop gewoon door. 

Dat gedraai eromheen. 

Mijn eerste hond werd een reu. Ik werd verliefd op hem toen ik hem in het asiel zag zitten. Ja, dan maar een reu. Ik vind klik belangrijker dan geslacht.

Voor mijn tweede hond had ik de voorkeur aan een teefje. Heb bijna 2 jaar op de wachtlijst gestaan voor haar. 

Uiteindelijk werd dat ook een reu, aangezien zijn karakter beter bij mijn eerste reu paste, en dat was voor mij belangrijker dan geslacht. 

En dan uiteindelijk mijn derde hond is een teefje geworden. Ik kan met haar het beste door een deur. Maar dat is meer haar karakter dan het feit dat er geen piemeltje onder hangt. 

Waarom een teef? Haar moeder kreeg 3 pups. Twee teven en een reu. De reu bleef bij de fokker. Dus ik had keuze uit teef en teef. 

Mijn ervaring is dat een teef niet sneller vecht, maar juist een reu.

Maar áls een teef vecht, is het wel echt serieus en gaat ze echt door "tot het einde". 

Een reu maakt vaak veel geluid, maar is wat minder serieus.

Sinds een kleine week hebben wij een harlekijn grote poedel. Het is een reutje. En dit was een heel bewuste keuze.

We hebben nog een groenendaeler teefje en naast haar wilde ik geen teefje zetten die dezelfde hoogte (grootte) gaat hebben. Moest het nu een kleiner ras geweest zijn, dan had ik waarschijnlijk wel weer een teefje genomen.

Dit is voor ons gewoon de juiste keuze

 Toch wat wijzer geworden, dank je.

 Die ervaring heb ik met reuen ook.

Alleen dat "vechten van teven tot het einde " heb ik nooit ervaren met mijn eigen teven maar ook nooit meegemaakt met andere vreemde honden.

Weet wel dat er allerlei horrorverhalen over rond vertelt worden...