Joey de overbelaste hond.

Op 1 augustus 2017 zette ik Joey zijn verhaal als waarschuwing in een border collie groep. Op verzoek zette ik hem openbaar zodat hij gedeeld kon worden en binnen no-time ging Joey naar de 800 shares. 

Blijkbaar is er toch veel behoefte aan deze eye-opener. Hoe vervelend voor ons het ook is, het lijkt er op dat veel mensen hier gelukkig wel leer uit halen. Vandaar dat ik Joey zijn verhaal ook graag met jullie deel. 

Klik hier voor het originele bericht

Ik heb m op Facebook voorbij zien komen. Sterkte!

Ik heb hem ook op Facebook gelezen en daarop gereageerd. Het is een heftig verhaal, maar zeker een eye-opener voor vele Border Collie eigenaren! 

Bedankt voor je open verhaal Suzanne... En sterkte! 

Iemand stuurde het mij okk door sterkte en goed dat je je verhaal deelt om andere er van bewust te maken hoe het zo snel zo kan lopen

Heel erg dapper en goed van je dat je dit deelt! 
Weet zeker dat je er een aantal puppy's enorm mee helpt. 
En denk niet alleen collie's! Maar puppy's in het algemeen hoor. Top!

Ik had hem ook gezien op de Corgi groep. Goed dat je het gedeeld hebt. Zeker een eye-opener. 

Ik keek al goed naar wat Java aan kan, maar nu nog wel wat meer.

Ik had hem ook gezien in de toller groep goed dat je het deelt en sterkte !

Wat moedig en goed dat je dit wil delen! 

Ik denk zeker dat dit voor veel baasjes een eye opener is! 

Heel veel sterkte! 

Suzanne,

Dank je wel dat je in dit heftige verhaal over Joey je zo open en kwetsbaar opstelt om daardoor andere hondeneigenaren de ogen te openen in verband met overtraining en het feit dat de bouw van een hond geschikt moet zijn voor bepaalde sporten.

Sterkte.

Dat jouw stukje zo massaal gedeeld wordt zegt dus wel wat. Fijn dat je andere mensen dit inzicht geeft! 

Toen ik het las moest ik eigenlijk ook meteen denken aan hondenshows en dat wil ik hier toch eigenlijk ook even delen. Misschien klinkt het wat off-topic, maar heeft ook wel met het bewegen en het hiermee eventueel overbelasten van je hond te maken.

Wanneer mensen een hond kopen hoeft het vaak nooit zozeer een 'showhond' te zijn of ouders te hebben die shows hebben gelopen, want 'ach, dat zegt toch alleen maar iets over hoe ze eruit zien', 'het is maar een papiertje', ik wil toch geen shows met mijn pup/hond gaan lopen', 'dat doen ze om op te kunnen scheppen', en wat heb ik verder al niet voorbij zien komen.

Maar juist door shows te lopen krijg je inzicht in hoe een hond gebouwd is, heeft deze de juiste hoeken, hoe zijn de verhoudingen, hoe beweegt de hond, etc. Het is zeker niet alleen 'is de vacht wel mooi zwart'!

Wanneer dit namelijk klopt (en de hond dus mooi en juist bevonden wordt) is de hond correct gebouwd, zal hierdoor beter bewegen en kan een hond ook véél meer aan. De hond is letterlijk beter in balans en het lijf zal 'moeilijkere bewegingen' zoals bijvoorbeeld het achter een bal aan gaan, frisbeeën, agility, etc. veel beter op kunnen vangen dan een hond die niet goed in elkaar zit. Een hond die niet de juiste hoeken heeft zal nooit een goede score kunnen behalen op shows en dat geeft je als potentiële pupkoper dus ook behoorlijk wat bruikbare informatie!

Ik wil hier trouwens niet mee zeggen dat dit bij jouw Joey het geval is hoor, want daar weet ik natuurlijk niks van. Maar het was iets wat me te binnen schoot en het leek me wel interessant om hier te delen 

Ik zie buiten wel vaker dat een willekeurige hond verkeerd loopt. Omdat Dobby vóór een epileptische aanval raar gaat lopen, let ik op loopjes. Tja...

Jack Russels met patella luxatie, mankende honden, honden die onregelmatig lopen... al ze vaak iets gezegd en afgeblaft. Zucht. Ik verdien er geen geld aan, ik ben niet getrouwd met een dierenarts. Het gaat mij om het gemak van de hond. Maar soms denk ik: waarom doe ik het nog...

Voor alle baasjes een eyeopener, heel goed!!

Knap dat je het zo beschreven hebt.

geldt niet alleen voor de actieve rassen, ik heb zelf gemerkt met mijn eerste hond die wel wat gedragsproblemen had dat ook de tip heel snel was dat hij meer moest doen. Dus ging ik met haar fietsen, verder, langer .... het kon niet op. Nou, de tochtjes die we maakten dan, de hond dus wel.

En met mijn flatcoat hoorde ik ook alleen maar: die moet echt heel veel beweging. Ja, dat klopt, maar gedoseerd! Juist omdat ze hun grens niet kennen. Gelukkig had ik mijn lesje heel goed geleerd, en lopen wij bewust niet 7 dagen per week te "knallen".

wel fijn dat onze nieuwste aanwinst echt lui geboren lijkt te zijn  die zal zichzelf niet snel voorbij lopen 

veel sterkte

Fijn dat je dit verhaal wilt delen Suzanne want het is inderdaad een hardnekkige en schadelijke fabel.

Border Collies komen uit de grensstreek tussen Engeland en Schotland en zijn specifiek gefokt voor het drijven van schapen.

Het is belangrijk voor een schaapsherder dat zijn hond doorzet en niet het bijltje erbij neergooit als hij moe is of pijn heeft. Dan staat hij daar midden op een fell met een kudde en zijn hond gaat er bij liggen. Dat kan niet en kan gevaarlijk zijn voor de schapen.  Dus een Border Collie toont geen vermoeidheid en geen pijn. Het zijn echte bikkels die doorlopen tot ze er letterlijk bij neervallen. Het is aan de herder om te zorgen dat dat niet gebeurt.

Maar zo'n schaapsherder gaat niet elke dag met zijn hond op stap. De schapen lopen zelf over de fells tot er wat moet gebeuren. Dus vaker dan 2 á 3 maal per week wordt er niet gewerkt, regelmatig weken niet en in de winter als de schapen op stal staan helemaal niet.

En nee, dan gaat de herder geen spelletjes bedenken voor zijn hond, geen behendigheidsparcoursjes uitzetten op het erf, geen einden fietsen en ook geen hersenwerkjes bedenken. Sterker nog, niet zo lang geleden gooide hij de hond letterlijk op stal.

Het verhaal "een Border Collie is gefokt om 8 uur per dag te werken" i de grootste onzin die er bestaat.

Heel mooi dat je dit wilde delen met ons Suzanne!  Als mensen horen dat Ivarr half husky is, wordt er altijd gereageerd dat hij dagelijks veel en vaak met ons zou moeten rennen en sporten omdat er husky in zit.  Hij krijgt veel beweging bij ons maar ook genoeg denkspelletjes en rust! Vooral omdat hij nog 10 maanden is. De lat wordt al heel vroeg hoog gelegd bij bepaalde rassen, terwijl rust wordt onderschat :( 

Ik ben ook altijd super blij geweest met onze hondenschool waar hier veel oog voor was. De eerste lessen leerden we alleen maar hoe het lijf in elkaar zat, hoe je hond grensen aangeeft,  hoe je de spieren moest opwarmen en de cooling down. Als een hond minder liep wees ze je daar op en werd de hond uit de les gehaald. Bij blessures kreeg je aparte kleine oefeningen of verplichte rust. Ze heeft me echt geleerd om goed naar mijn hond te kijken en mijn plannen daarop aan te passen. Maar ik hen ook zoveel hondenscholen en clubs gezien waar mensen totaal niet opletten. Toch zou de boodschap vooral moeten zijn dat je op zoek moet naar de middenweg. Overtrainen is slecht maar verveling kan ook voor ernstige gedragsproblemen zorgen. Honden, ook borders, laten vaak prima zien waar hun grens ligt. Maar iemand moet je wel vertellen waar je op moet letten. En daar is helaas vaak te weinig kennis over bij veel trainers.

Toevallig zag ik dit stuk van de week...

Met de beste bedoelingen, maar toch te veel? Veel hondeneigenaren zijn ervan overtuigt dat men honden moe moet maken, ze non-stop activiteiten moet laten doen. Behendigheid, Gehoorzaamheid, Doggy-dansen, Mantrailen, Longeren - er worden zoveel activiteiten aangeboden en er wordt ook steeds vaker deelgenomen. Van kleins af aan heeft de hond een volle agenda: Puppy cursus, cursus voor jonge honden, gevorderdencursus. De moderne en verantwoordelijke hondeneigenaar is goed op de hoogte, heeft een kast vol boeken en vakliteratuur en is actief op diverse fora op het internet. In het kort: Men, ik niet uitgezonderd, wil het beste voor zijn hond! Uiteindelijk geldt maar één ding: Voor ons zijn het maar een paar jaar, maar voor de hond zijn hele leven. Maar, schieten we ons doel niet voorbij? Kan je ook te veel doen? Al jaren raden wij, dierenartsen, aan om veel moeite en tijd in de hond te investeren.Wij waren er voorstander van om de puppycursus onder de aandacht van het grote publiek te brengen. Ook hebben wij braaf erkent en zogenaamde specialisten nagepraat dat het niet goed zou komen met bijvoorbeeld een Border Collie, als je hem niet van ’s morgens tot ’s avonds zou laten werken. De zogenaamde hondenfluisteraar Cesar Millan verlangt urenlange wandelingen (of moet ik zeggen marcheren) in een vlot tempo met de aangelijnde hond. Een hele industrie houd zich ondertussen bezig met het opleiden, welzijn en bezighouden van onze honden. In ruil daarvoor, als een soort van rendement op onze investeringen, verwachten we van onze hond niets minder dan perfectie. Vrolijk, speels, zelfs enthousiast mag hij zijn, maar alleen wanneer en waar het ons uitkomt. Zelfverzekerd en zelfstandig moet hij zijn, maar gelijkertijd slaafs onze nog zo kleine bevelen opvolgen. Perfect gesocialiseerd moet hij volgens onze standaard zijn, de ideale pacifist, want zelfs als hij een keer gromt naar een soortgenoot, laat staan hem zelfs bijt, wordt hij zonder pardon tot asociale probleemhond veroordeeld die alleen nog door uitgebreide therapeutische maatregelen op het goede pad terug gebracht kan worden. Gaan we misschien te ver? Verwachten we te veel? Kan het zijn dat we met de beste bedoelingen aan de werkelijke behoeften van onze honden voorbij gaan? Het is namelijk helaas zo dat ik volledig subjectief het gevoel heb in mijn praktijk de laatste jaren niet minder maar juist meer honden met psychische problemen binnen te krijgen. Vooral stress en angststoornissen lijken sterk toe te nemen, en dat uitgerekend bij die honden waarbij op het eerste gezicht alles goed gedaan is. Dus is het misschien tijd om onze ideeën over wat onze hond wil of moet, onder de loep te nemen. In dit verband zou het nuttig kunnen zijn als de hondenonderzoeken zich meer zouden richten op het gedrag en de sociale omgangsvormen bij straathonden. Wat is daarbij ontdekt? Nou, in de eerste plaats dat honden die zelfstandig wonen, de hele dag niet veel doen en energie vretende inspanningen eerder uitzondering zijn. Natuurlijk, bepaalde dingen moet gebeuren, zoals: Het gebied moet dagelijks verkend worden om controle te houden over de voedselbronnen, concurrenten te identificeren en eventuele mogelijkheden tot doorgeven van genen te bespeuren. Deze rondwandeling vind absoluut niet in looppas plaats, maar eerder langzaam, met veel neuswerk, zeg maar snuffelen. De voedselvoorziening moet worden gewaarborgd. Er wordt dus behoorlijk wat tijd besteed aan het zoeken naar voedsel en het eten daarvan. Bij voldoende voedselaanbod wordt er ook wel, kort, gespeeld. Hoe jonger het dier, hoe eerder er gespeeld wordt. Sociale interacties bij honden zijn helemaal niet zo gebruikelijk als men zou denken. Ander honden kunnen vaak als concurrenten of soms als potentiële seksuele partners worden gezien. Er worden geen permanente roedels gevormd! De rest van de tijd wordt met rusten en slapen doorgebracht. Waarbij rest van de tijd eigenlijk een verkeerde benaming is, want met tot wel 18 uur slaap gaat het eigenlijk om het leeuwendeel van de dag. Wat kunnen we dus voor conclusies trekken over het dagelijks leven van onze honden? Veel rust! Veel meer rust als wij mensen onszelf ooit zouden gunnen. En ook werkelijk rust in de zin van, dat de hond de gelegenheid heeft om zichzelf op een geschikte plaats terug te trekken. Wandelingen (in de ogen van de hond gebied verkennen) moeten niet zo zeer gemeten worden in afgelegde afstand, maar in intensiteit. De hond moet de gelegenheid krijgen om zijn territorium uitgebreid met de neus te verkennen. Dus beter niet altijd in stevig tempo doorlopen, maar je liever meer aanpassen naar de snelheid van de hond, zeker wanneer hij aan de riem loopt. Neuswerk is hersenwerk en zeer intensief voor de hond. Een hond moet zeker met andere honden kunnen omgaan, zonder dat het er ruw aan toe gaat. Andere honden zijn in zijn ogen in eerste instantie concurrenten. Als men een exemplaar heeft die op dat gebied wat heftiger reageert als anderen, dat moet je jezelf niet laten ompraten, maar volg je onderbuik gevoel, en beperk of vermijd het contact met andere honden. Het wijdverspreide verhaal dat honden het zelf onderling regelen, heeft al vaak tot tranen, dierenartsbezoek en rechtszaken geleid. Als de honden het daadwerkelijk soorttypisch, dus met de tanden, zelf regelen, wordt het een bloederige gebeurtenis en dat wordt door de baasjes die voorheen zo ontspannen waren helemaal niet geaccepteerd. Overwerk uw hond niet! Agility, Mantrailing, Reddingshondenwerk, Flyball, Hondenrennen, Frisbee enz. dat is allemaal goed en wel, maar alleen zo lang het niet is om uw eigen ambities te bevredigen is, maar het om de hond gaat. De honden hebben niet zoveel actie nodig als wij denken of willen geloven. Neem het voorbeeld van de beroemde Border Collie die zogezegd enkele uren per dag bezig gehouden moet worden tot hij de kolder in de kop krijgt. Dat moet er aan liggen dat hij in zijn eigen omgeving als zeer gespecialiseerde herdershond ingezet wordt en de hele dag met fluitsignalen door de herder rangeeraanwijzigingen krijgt. Het is waar: dat is mentaal en lichamelijk zwaar werk. Maar moeten wij dat dan bij benadering kopiëren om deze hond tevreden te stellen? Wat doet een Border Collie eigenlijk in de winter als de schapen onder dak zitten en er niet gehoed moet worden? Nou ja, als typische seizoensarbeider is hij in deze periode werkloos. Dan doet hij idealiter hetzelfde als een Italiaanse straathond: rondom huis scharrelen, wat te kanen zoeken, naar de meisjes of kleintjes kijken en verder rondhangen of slapen. Krijgt hij daardoor een woedeaanval? Neen, dat krijgt hij hoogstwaarschijnlijk als hij door opzwepende activiteiten. Dan heeft hij (evenals bijvoorbeeld veel Terriërs) duidelijk de ingrediënten om hyperactieve actiejunkie te worden die geen rust meer vindt en tenslotte te kampen krijgt met Psychische problemen. Overdrijf niet met uw hond! Er zijn eigenlijk maar een paar signalen, instructies, commando’s, aanwijzingen (kies zelf welke het beste bij u past) die de hond zou moeten kennen, zodat hij veilig en maatschappelijk aanvaardbaar kan deelnemen aan de maatschappij. Als u hem tussendoor wilt aanlijnen, moet hij op uw signaal of terugroep bij u terugkomen. Aangelijnd of niet moet hij in de buurt zijn, dichtbij u als u van punt A naar punt B loopt. Hij moet op uw aanwijzing zitten of liggen en op de gekozen plek gedurende een tijdje kunnen blijven liggen. Dat is het eigenlijk. Natuurlijk is er niets op tegen, om de hond voor de lol in de loop der tijd meer te leren, maar het moet geen moeten zijn! Om geen misverstanden te hebben: Dit is geen pleidooi voor zowel hond als eigenaar, plezier gevende activiteiten zoals spelen, sport, wandelen, zwemmen of wat dat ook altijd in te zetten. We moeten volgens mij iedere keer afwegen of we onze hond willen blootstellen aan onze hectische levensstijl en ons door anderen aangeprate en rijkelijk overtrokken verwachtingen op onze hond projecteren en en hem daarmee hopeloos overbelasten. Daarom: Rustig blijven en vooral geen stress! Dit artikel is gebaseerd op het artikel Met de beste bedoelingen en toch te veel? uit het blog van dierenarts Dr. Ralph Rickert. (Vertaling door Alfred Ballast 2016)

Maar goed dat je je verhaal hier ook wilt delen!

FYN dat je verhaal hier wil delen 

Trainers van hondensporten zouden allemaal opgeleid moeten zijn en tijdens hun opleiding ook over belastbaarheid van honden moeten leren. Hoe te zien is, dat een hond overbelast wordt. Welke hond met welke bouw is geschikt of ongeschikt voor bepaalde hondensporten en op welk niveau.

Cursisten zouden door hun trainer op deze punten attent moeten worden gemaakt.

Inderdaad goede leerstof en niet alleen bestemd voor border collies. Een puppy dat nog niet volgroeid is kan bijvoorbeeld fatale lichamelijke gevolgen op lopen door trappen op en af te lopen.