Vigo hernia update pag.40

 Het is metacam, ik had het verkeerd verstaan.

Hij hinkt af en toe maar volgens mij geen centje pijn,hij is vrolijk,zo gek als een deur.

Hij doet op die poot staan bij het plassen,eten,snuffelen . Ik denk dat hij bang is om die poot te belasten als hij loopt.

We doen looptherapie,de laatste 7 minuten van de wandeling laat ik hem op 4 poten lopen,we oefenen en hij doet het goed.

Hij blijft de rest van zijn leven op medicatie ,ik vind het niet erg als hij maar geen pijn heeft en kan wandelen.

Vigo zit inmiddels weer aan het prednison,het ging even goed...daarnet gingen we lopen,hij stopte even en keek mij aan,ik zag dat hij pijn had.

Nu ging hij zelfs af en toe op 3 poten lopen.

Wat een ellende toch....thuis een vrolijke best blijde hond en buiten een hond die ondanks alles af en toe flink pijn heeft,want voor een hond het laat merken.

Ik weet het niet meer,zou hij thuis lusteloos zijn,niet willen eten dan zou de keuze vlug gemaakt zijn maar dat is hij niet.

Maar nog geen 10 minuten buiten kunnen lopen zonder pijn,goede dagen,slechte dagen.....

Het verscheurt mij.

Ach jee Monique, wat moeilijk blijft het.... 

Monique dat is niet leuk. Zolang hij thuis goed is en geniet is het belangrijkste . Al is het natuurlijk wel aangenamer als hij ook nog kan wandelen. 

Ik versta dat het moeilijk is. Het is stukjes inleveren en dat is best moeilijk .

Hettie moesten 3 doggies zijn.cijfertjes zijn zo klein op tablet.

Het is inderdaad moeilijk en niemand kan mij helpen,ik moet er zelf aan uit komen.

De medicijnen zullen wel weer opgehoogd worden,misschien moet ik morgen eens naar de da gaan en openhartig gesprek met haar voeren.

Vragen wat Vigo zijn prognose is,zal hij verlamd raken,niet meer kunnen ontlasten?

Dan wil ik dit voor blijven,maar hij is thuis nog zo een blij ei....om hem dan te laten gaan.

" Monique dat is niet leuk. Zolang hij thuis goed is en geniet is het belangrijkste . Al is het natuurlijk wel aangenamer als hij ook nog kan wandelen. 
Ik versta dat het moeilijk is. Het is stukjes inleveren en dat is best moeilijk . "

Kath

 Kath hij is gewoon kreupel....ik weet het echt niet.

Dikke knuffel monique voor jou en vigo

oh shit Monique. Morgen toch even naar de dierenarts dunkt me.

Ik kan je geen raad geven enkel een virtuele steunknuffel. En geef Vigo een een knuffel van me

och dat is inderdaad hartverscheurend

dat hij thuis vrolijk is is dan wel weer heel fijn

sterkte

Phoe, het blijft tobben met je lieve Vigo.

Lijkt me heel verdrietig om te zien als je hond zo afziet. Dat wil je niet, je wilt ze altijd gezond en vrolijk zien, zonder pijn helemaal, maarja....veel sterkte!

Dikke knuffel

Heb even gefietst mijn hoofd leeggemaakt.

Ik weet normaal gesproken waar ik de grens trek maar dit is zo moeilijk.

Ik voer een strijd met mijzelf om zijn hondwaardigheid.

Is het nog hondwaardig als een hond van 10 jaar geen lekker wandelingetje meer kan maken?

Thuis komt hij mij iedere keer vrolijk begroeten,heeft hij het wel naar zijn zin.

Dit is een vraag die niemand voor mij kan beantwoorden.

Maar als ik 5 minuten loop en hij verstijfd van de pijn en kijkt  hij mij zo zielig aan en gaat weer kreupelen dan voel ik mij heel erg schuldig.

Oh Monique wat moeilijk zeg 

Wat heftig monique zo moeilijk om je lieverd zo te zien tobben buiten. 

Zeeman vind dat zolang Vigo mij met pretlichtjes in zijn ogen komt begroeten,op zijn rug ligt om op zijn buik gekriebeld te worden dat het nog zijn tijd niet is.

Mochten we merken dat hij thuis pijn krijgt,de kindjes niet meer zou begroeten,geen pretlichtjes meer in zijn ogen dan is het tijd.

Willemijn heeft ook iets opbeurends gezegd,Vigo is een zomerhond,even afwachten hoe hij het verder doet en als hij nog kan genieten van het zonnetje en de tuin.

Laat de lente maar komen en een beetje hoop dat Vigo niet meer verslechterd.

Ik begrijp je 2 strijd.

Wat moeilijk Monique.

Maar Zeeman heeft gelijk, zolang je nog pretlichtjes ziet is het zijn tijd nog niet.

Ik denk dat je aan Vigo wel zal merken als het echt niet meer kan en dat je dan niet meer hoeft te twijfelen. 

Maar ik heb inderdaad wel eens een foto van  hem gezien, languit in de tuin  en genietend van de zon, dan heeft Willemijn gelijk!

Ik ben ook super gevoelig wat Vigo betreft.

Een hondje die kanker heeft zoals Tosca,dat is een makkelijker beslissing...alhoewel ik bedoel meer,het is duidelijker.

Een hond met skeletproblemen....ik ben zo bang dat ik over de grens zal gaan omdat ik Vigo niet kan missen en hij dubbele signalen afgeeft,ontspannen thuis,pijn buiten.

Heb net Vigo uitgelaten,hij belast zijn ene poot nu helemaal niet meer ,heeft ook pijn....morgen ga ik zonder Vigo naar de da...even alles goed doornemen.

Ik begrijp je 2 strijd helemaal. Ze verbijten en verbergen de pijn zo hard en dan die pretoogjes, die blije, speelse hond als je thuiskomt.

 Hij kon daarnet buiten niet lopen op 4 poten,hij houdt zijn pootje buiten constant in de lucht,en zijn haren op zijn rug borstelen....dan weet ik dat hij pijn heeft.

Ik denk dat hij vanmiddag door zijn rug is gegaan,zo erg heeft hij het nog niet gehad.

Hij liep  pas 3 minuten aangelijnd toen het gebeurde.

" Ik ben ook super gevoelig wat Vigo betreft.
Een hondje die kanker heeft zoals Tosca,dat is een makkelijker beslissing...alhoewel ik bedoel meer,het is duidelijker.
 
Een hond met skeletproblemen....ik ben zo bang dat ik over de grens zal gaan omdat ik Vigo niet kan missen en hij dubbele signalen afgeeft,ontspannen thuis,pijn buiten.
 
Maar zeeman en niet alleen hij zegt,dat ik prima in staat ben om te beoordelen wanneer die grens bereikt is....dat hij mij kennende weet dat ik eerder een week te vroeg dan een dag te laat de stekker eruit trek.
 
  "

Monique

 Ik snap je goed, met Vigo is het veel moeilijker omdat het niet zo eenduidig is, het gaat met ups en downs maar zolang de pretlichtjes blijven... die verdwijnen pas als het echt niet meer hoeft. Heel wijs van Zeeman om je eraan te herinneren dat dit is waardoor je het weet.

Ik hoop dat hij ook nu weer opkrabbelt - zoals hij steeds heeft gedaan - en weer een goede periode tegemoet gaat, liefst heel lang. Je doet er gewoon echt alles wat binnen de mogelijkheden ligt  om het zo prettig mogelijk voor Vigo te houden, en zo lang die mogelijkheden er zijn en de pretlichtjes het blijven doen... Tot nu toe heb je steeds goed naar je intuïtie geluisterd en gekozen voor wat goed voelt, wat voor Vigo werkt qua stress, en waarvan je weet of het werkt of niet.

Maar het doet gewoon heel veel pijn als we merken dat onze lieverds pijn hebben.

Dikke knuf.

Verdorie, het ging zo lekker met je mannetje.

Ik begrijp je twijfels. Maar ik kan mij vinden in hetgeen wat je man zegt. Als een hond niet meer wil, doven de lichtjes in zijn ogen, ook binnenshuis. Je ziet wanneer je hond je aankijkt en je probeert duidelijk te maken als het genoeg is.En ik weet zeker dat jouw band met Vigo zo sterk is, dat je dat zal zien.

Wat niet wegneemt dat ik hoop dat de DA een oplossing heeft met eventueel een combinatie aan medicatie, dat hij buiten ook nog wat kan genieten van zijn loopje. Misschien voor nu even een aantal dagen veel rust inbouwen. Dan alleen maar even naar buiten voor de plas en poep en weer naar binnen.

Sterkte en knuffel voor het ventje.

Ach wat een wijze uitspraak van je zeeman, en zo is het, zo zie ik het ook, pretbekkies binnen betekend dat hij nog gelukkig is, pijn is als je het hebt mee te leven, zolang je nog blij kan zijn.

Vigo gaat het zelf wel aangeven, wanneer hij niet meer komt begroeten, niet meer lekker komt kroelen, gewoon als een lusteloze hond is.

Wat is hond waardig? Als jij ziet dat Vigo nog blij is dan is dat toch goed.

Faro is ook een hond dat ik denk, waar trek ik de grens, maar ik kan ook geen blije hond een spuitje geven, ik denk , net als mensen, ze leren ook met pijn blij zijn, net als mensen, anders had ik allang een spuitje moeten krijgen.

Maar wel goed dat je het in de gaten houd hoor, doe ik ook, maar ik denk dat honden hun grenzen zelf wel aangeven, ook al is het een staffie, Faro is een halve en dat harde voor zichzelf heeft hij ook, ik weet dat je daarom meer gaat twijfelen, niet doen hoor Moniqeu, en soms werk gewoon wisselen van medicatie, omdat er gewenning is, dan kan je of hoger gaan geven of wisselen.

En straks word het minder koud, de Lente komt voordat je het weet, en dan nog op natte dagen kan het minder gaan, zolang hij nog wel thuis blij is, dan doe je het goed.

Je bent een goed baasje....

Ook ik zeg niet veel,lees wel mee.

Sterkte met je ventje ..

Moeilijk hoor

Willemijn heeft me een schop onder mijn kont gegeven omdat ik de da op zondag niet wilde lastig vallen.

Heb inmiddels contact gehad omdat hij zo accuut door zijn rug is gegaan kan ik tramadol bijgeven. 

" Willemijn heeft me een schop onder mijn kont gegeven omdat ik de da op zondag niet wilde lastig vallen.
Heb inmiddels contact gehad omdat hij zo accuut door zijn rug is gegaan kan ik tramadol bijgeven.  "

Monique

 Hoop dat het werkt. 

Die pretoogjes geven aan dat het nog geen tijd is. 

Je zeemand heeft gelijk 

" Willemijn heeft me een schop onder mijn kont gegeven omdat ik de da op zondag niet wilde lastig vallen.
Heb inmiddels contact gehad omdat hij zo accuut door zijn rug is gegaan kan ik tramadol bijgeven.  "

Monique

 Die schop met liefde gegeven.

" Willemijn heeft me een schop onder mijn kont gegeven omdat ik de da op zondag niet wilde lastig vallen.
Heb inmiddels contact gehad omdat hij zo accuut door zijn rug is gegaan kan ik tramadol bijgeven.  "

Monique

 Fijn dat je wat bij mag geven en balen dat hij zich weer verstapt heeft.

Lieverd als het zover is weet je het echt wel.

Je bent zo close met Vigo..je ziet het meteen

Ik hoop dat hij toch weer opknapt en dat het er weer uitschiet zo snel als het erin schoot.

Ik duim ook voor een heerlijke lente en zomer voor je mannetje

en een beetje arnica op je bil ivm de trap van willemijn..hihi

Goed gedaan Willemijn! Soms heeft een mens dat nodig  

Even tel overleg met de DA en je weet dat + hoe je de pijn extra mag stillen...

Hopelijk blijven die pretoogjes nog een tijdje...

Geniet van elkaar, zolang het kan!

Willemijn