Lang verhaal kort:
Charlie is vorige week aangevallen door een andere hond. Het was heel erg schrikken maar hij doet het nu heel goed. De wonden vielen mee en zijn ondertussen goed aan het helen. Hij slaapt wel nog wat meer dan normaal, maar dat is ook in combinatie met medicijnen en de warmte.
Charlie herstelt zich bizar goed en snel. Hij loopt buiten alsof er niks aan de hand is, speelt leuk met andere hondjes en lijkt weer helemaal zichzelf. Er is 1 dingetje: de hond die hem heeft aangevallen loopt hier ook in de buurt. We zijn hem dit weekend al twee keer tegen gekomen. Geen probleem, die hond moet ook naar buiten kunnen. Het probleem is echter wel, dat Charlie compleet over z'n toeren raakt als hij die hond alleen al ruikt.
Situatie als Charlie losloopt: Hij schiet in jachtmodus, blijft speuren totdat hij de hond gevonden heeft en gaat vervolgens op een paar meter afstand heel hard blaffen/huilen/beagle-roep. Staart tussen z'n benen, haren omhoog. Hij voelt zich, logisch, niet op zijn gemak.
Als Charlie aan de lijn is, doet hij ongeveer hetzelfde maar dan zonder het speuren. We kwamen een hoekje om en opeens stond die hond voor onze neus. Charlie lichtelijk in paniek.
Ik begrijp zijn reacties volkomen. Ik zal nooit vanuit mezelf richting die andere hond lopen, maar zijn neus is meestal veel sterker dan mijn ogen. Hij weet dat die hond er is voordat ik het weet. Hierdoor is het niet altijd te voorkomen, zeker niet als de andere hond opeens de hoek om komt.
Is er een manier om zijn reactie is rustiger te krijgen? Hij reageert NIET op ons als hij begint te blaffen. Slijt dit met de tijd, of is dit gewoon iets wat me moeten accepteren? Ik vind het vooral voor hem zo sneu: al die energie en angst die dan meteen naar boven komt.
Misschien proberen af te leiden en mee te krijgen (wat lekkers voor zijn neus houden)?
Hier helpt een balletje vaak wel. Wat soms ook helpt is een handje brokjes tegen mn hond aangooien als ik te laat ben om te voorkomen dat ie gaat focussen op iets. Zachtjes gooien uiteraard haha.
Maar vaak werkt voorkomen het beste. Dat je er eerder bij bent dan dat je hond zo gefocussed is.
Ik weet niet wat voor hond het is, of hij echt zomaar altijd zou grijpen, maar je zou ook kunnen vragen of die mensen een keer even willen wachten totdat je hond weer rustig is en jij de aandacht terug hebt, zodat hij een positieve ervaring heeft.
Hmm dat is misschien wel een goede. We proberen het te voorkomen maar helaas heeft Charlie zo'n goede neus, haha.
Geloof niet dat de hond zo maar zou grijpen. Aan de andere kant, dat geloofde ik voor de aanval ook niet, omdat ze zo leuk aan het spelen waren.
Vind het gewoon zo sneu voor Charlie dat hij helemaal in de stress schiet.
Wat wij zien als leuk spelen heeft voor honden niet altijd dezelfde betekenis en dan kan het ineens misgaan.
Loopt de hond los of aan de lijn?
Ik zou me denk ik gaan verdiepen in de BAT methode, en Charlie op die manier begeleiden.
Ik ben Jenna nu ook proberen te leren om iets in haar bek te dragen, naar idee van een andere forummer, en kijken of dat haar helpt om andere honden te negeren.
Daar zijn wij ook mee bezig, hebben dit advies van een gediplomeerde BAT instructeur / gedragsdeskundige gekregen. Echter houdt ze het vasthouden met een willekeurige stok nooit zo lang vol, haha. Het is de bedoeling dat je het speeltje of wat het ook mag zijn, extra speciaal maakt. Wij hebben het advies gekregen om hetgene wat je wilt aanbieden, in het begin juist niet aan de hond geeft maar wel zelf bij je houdt. En dan doen alsof het iets heeeeel speciaals is wat je hond nog even niet mag hebben, wel mag hij er naar kijken en er aan ruiken.
Ik denk dat het juist beter is om niet gelijk weer de confrontatie op te zoeken, in elk geval niet vanaf dichtbij. Ik zou juist vanaf een veilige afstand gaan oefenen zo voelt je hond zich namelijk veilig en gesterkt, maar hij ziet en ruikt toch de hond. Goed op de lichaamstaal van je hond letten en aandachtsoefeningen doen met je hond, zodat de focus op jou is gericht en niet op de hond.
Als een hond voor iets bang is of iets bedreigend vindt, dan zal hij er hij er vaak juist naar toe willen gaan, dat zou verkeerde signalen af kunnen geven (aan het baasje), maar uiteindelijk vindt hij het gewoon heel spannend en wilt hij er controle over hebben. Zoals wij mensen die bang zijn voor spinnen of muizen, wij zullen het gene waar wij bang voor zijn ook niet uit het oog verliezen, juist omdat we bang zijn dat dat beest ons ineens op zal zoeken. Het is een vorm van controle willen hebben.
De bedoeling is dus dat de hond leert dat de andere hond geen bedreiging is en dat het baasje hem ook niet in die situatie zal brengen, wat dus weer vertrouwen geeft in het baasje. Hij leert kiezen om weg te lopen en niet de confrontatie aan te gaan.
ja dat niet lang vol houden ben ik bij Jenna ook bang voor, maar we gaan het proberen op de extra leuk speciaal speeltje manier
Herkeenbaar.. Gijs is een keer vanuit de struiken aangevallen door een kat
sindsdien gaat hij uit zijn plaat bij het zien van katten maar inmiddels zijn we zover dat ik als ik de kat eerder zie we er met een boogje omheen kunnen lopen en met wat begeleiden (Gijs doe maar zachtjes, hij zit gewoon daar kun je zo omheen lopen, etc zeg ik dan) is hij wel wat onrustig maar is het goed te doen
Als ik de kat te laat zie dan begint hij eerst te blaffen/grommen maar krijg ik hem heel snel weer rustig
Ook gebeurt dit bij een hond die hem ineens aanvloog vanuit de garage
Dus ik denk dat het voor jullie ook een kwestie van tijd en begeleiding is
Hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt!
Vooral rustig tegen hem blijven praten en gelijk belonen (gewoon goedzo of heel blij/enthousiast praten) zodra hij wél stil is
wij mensen hebben nog wel eens de neiging om als de hond dan stil is te blijven mopperen (van nou moet dat nou)
Ja we doen nu inderdaad ook rustig tegen hem, zeggen dat het goed is. Enthousiast over snoepje/stok/speeltje.
Wel een fijn idee zou zijn als hij over een tijd wat sneller weer rustig zou worden. Zoeken ook niet de hond op maar bijvoorbeeld gisteren reden we de straat in met de auto. Raam stond open en Charlie rook hem. Schoot echt in de stress en ging als een idioot blaffen. Best lastig om te rijden met op de achterbank een hond die in paniek raakt. Hoop gewoon voor hem dat dat minder gaat worden.
Ja dit is wat ik nu probeer. Veilige afstand er tussen en proberen zijn aandacht te krijgen.
Hoop dat hij ooit leer dat het oké is om weg te lopen. Het is ook nog maar kort geleden gebeurd en vind het zo sneu dat die stress er steeds is.
Ik ga met mijn hond naar de hondeschool en daar heb ik geleerd om mijn hond te doen zitten en liggen: om te doen zitten hou ik een snoepje boven zijn hoofd en beweeg het langzaam naar achteren tot hij gaat zitten. Om hem te doen liggen houd ik een snoepje dicht bij de grond tot hij zelf gaat liggen om het te krijgen.
Als ik met mijn hond ga wandelen en ik kom in een situatie die wat ambetant word, gebruik ik die twee trukjes om hem weer tot de orde te roepen, zo vergeet hij ook dat er een reden is om ambetant te doen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?