Hond heeft erge moeite met herplaatsing

Ik zal ook de rede van mijn reactie toelichten ,voordat me dàt ook kwalijk genomen word.....

Er staat nergens een rede voor de herplaatsing.

misschien baan kwijt en geen geld voor korrels?

scheiding?

Ziek?

je weet het niet want dat staat er niet bij.

 

Nu had ts de hond al herplaatst dus ze kon ook denken , "daaaaaag mijn probleem niet meer".

maar ts komt hier vragen wat te doen.

volgens mij leeft ts dan nog steeds mee met de hond of zie ik dat verkeerd?

 

Als dan enkel de reactie word geplaatst 'arme hond ' wat heeft ts daar aan?

natuurlijk is het sneu voor de hond heb zelf ook angstige honden gehad.

maar grote kans dat ts zich nog rotter voelt en de rest al niet meer leest.

wie weet zat er een goede tip bij dat die hond kon helpen.

 

kans vergooid als je het mij vraagt.

had dan het 'arme hond' ten midden van een tip gegooid of een heel klein beetje medeleven met ts die blijkbaar toch nog om de hond geeft.

 

herplaatsen lijkt wel een taboe hier. ..... Terwijl dit voor sommige honden alleen maar beter is.

jaimie. 

 

Je hebt het goed verwoord Jaimie..herplaatsen doet men niet als alles goed gaat, juist als men het niet meer ziet zitten met een hond dan gaat men daar aan denken om te herplaatsen, de rede die wordt niet altijd goed belicht...een hond die niet meer in het gezin past, is beter af bij een andere eigenaar die wel graag de hond heeft, en het heeft tijd nodig dat de hond zich setteld, maar met veel geduld en liefde is de hond straks daar echt op zijn plaats........ en de eigenaar wil graag contact, netjes , maar op bezoek gaan, nee, doe dat over een lange poos als je weet dat de hond gesetteld is......of blijf per mail in contact.

Maar op het moment vind ik het ook een arme hond , met wat geduld en begeleiding komt dat vast goed als hij bij de juiste baasjes is.

 

Sorry jaimie om je voor Renate te hebben genomen.

Schuld Sadie 

Voor  Sadie was het inderdaad dé oplossing en jullie zijn super voor haar. 

Maar nogmaals , ik zie hier bij TS een angstige hond, wat gaat dat geven bij nieuwe thuis...en stél dat de nieuwe bazen weer geen geduld of kennis genoeg hebben , waar komt het dier dan weer verder terecht ? 

 

En ja ik vind nu eenmaal dat je een hond hebt voor het leven, en die hou je.

En ondanks alle ongeluk kan een hond er altijd nog bij, een stuk van je gezin toch ? Mijn mening.....

natuurlijk hoort een hond bij het gezin.

bij ons is dat niet anders net als poes cody.

of eender welk dier dan ook.

 

maar als je alles en elke vraag gaat invullen met als of misschien of stel , stel je je dan niet heel erg negatief op?

als je een dier wilt helpen is het soms ook een ts helpen met ideeën te geven.

door steeds vanuit een dier te reageren en gekmakende doemscenario's te gaan invullen help je een dier ook niet mee.

in dit geval dus de ts wat advies geven zodat er misschien een tip bij zit wat de hond enorm kan helpen.

 

 Ik ben het helemaal met je eens..

 

en oh wat is het toch altijd makkelijk hier...onder het mom;

"Het is beter voor de hond ..." , kom je overal mee weg..

Mijn idee is toch anders...een hond heeft zijn eigen stabiele baas nodig, en zijn eigen veilige omgeving...

een bange gestresste hond des te meer!

Ik snap heus dat omstandigheden niet altijd ideaal kunnen zijn..

maar werk verdorie dááraan, in plaats van de hond ergens anders neer te planten...

Ik heb zelf altijd herplaatsers gehad en ik vind jullie reactie vrij kortzichtig. Soms past een hond en baas gewoon niet bij elkaar of klikt het niet met de andere hond of de kinderen. Moet je dan maar tien jaar krampachtig alles managen of gun je de hond een stressvrij leven elders. En een hond is geen mens, je bent niet zijn ouder je bent degene die hem voer en onderdak geeft. Honden zijn prima in staat om zich aan een ander te hechten. Natuurlijk kost dat vaak langer dan een dag of een week maar het kan. En stress kan een verwoestend effect hebben op de gezondheid. Natuurlijk vind ik ook dat als je een hond aanschaft je dat in principe voor altijd doet, echter is het leven vaak hardnekkiger. 

 Ja..dat moet je, je moet er iig je best voor doen vind ik...

niet krampachtig, maar gewoon..er voor gaan is toch niet teveel gevraagd?

Deze hond is pas 1 jaar oud...

Onze herplaatser was 4 maanden oud. We zijn de derde eigenaar.. Soms is het beter een hond te herplaatsen dan te houden.
Bij ons mag ze oud worden..

 Ja..4 maanden..dat is toch te triest voor woorden...?

daarom zou ik willen dat er meer mensen dachten zoals jij...

Mensen zouden zoveel meer bewust moeten kiezen voor een hond, en dan nog kunnen er omstandigheden zijn waardoor je een hond moet herplaatsen. (Vechtende teven, scheiding etc..)

Onze vorige herplaatser (bij ons zo oud als mogelijk geworden) en onze huidige kwamen uit schrijnende omstandigheden. Domme keuzes van de vorige eigenaren maakten verwaarloosde honden geestelijk en fysiek. Gelukkig waren de eigenaren slim genoeg om de hond te herplaatsen.

TS geeft aan betrokken te willen blijven, maakt zich zorgen. Ik hoop dat het een beetje beter gaat.

 Ik ben het met je eens

en hoop met je mee

Ik heb liever dat iemand bezorgd is en hond herplaatst  ivm geen match

dan iemand die er een potje van maakt en blijft volhouden

het is niet makkelijk

maar het begint zeker bij de selectie..al kan een eenmaal geadopteerde hond altijd afwijken en ander gedrag laten zien

In mijn ogen moet je daarop voorbereid zijn

maar als dingen niet gaan...

Liever herplaatsen

 

Wij hebben ook al herplaatsers gehad. Onze eerste herplaatser was een makkelijk hondje maar moest ook overduidelijk wennen aan ons, de omgeving, huis, geurtjes enz enz.

 

We hebben ook eens door gezondheidsredenen van een vriendin van ons haar hond een half jaar in huis gehad, die at en dronk de eerste week niets en plaste en poepte ze zelfs bijna niet.

Ik belde toen de dierenarts en die vroeg: eet ze? -nee

drinkt ze? -alleen het hoog nodige.

Dan is het niet zo gek dat ze niet poept en plast. 

Zo simpel kan het zijn 

 

Onze simba is nu twee maanden bij ons (kwam met 10 maanden) en nu nog steeds (!) Merk ik dat hij aan het wennen is. Hij is behoorlijk van slag geweest (jong, pubertje, walchelijk intelligent, en heeft alles, echt alles door) 

Hij is onze uitdaging en opgeven is geen optie.

Zijn vorige baasje heeft hem gebracht naar ons huis omdat ze graag wilde zien waar hij terecht kwam, en die week ervoor zijn we een dag bij hun geweest om kennis te maken. 

 

Ze wil nu ook graag bij hem komen kijken en na twee maanden kan dat naar mijn idee wel, maar ik ken simba nu ook goed genoeg om te weten dat hij daar ook misschien wel weer van slag van zou zijn.

Geef het de tijd. Ik denk dat het per hond verschilt, en dat de één veel gevoeliger is voor verandering dan de ander. Net als bij mensen.

 

Als de nieuwe baasjes rust en geduld uitstralen en de hond vertrouwen geven komt het goed. Één dag is nog niks.

 

Succes en hou ons op de hoogte:-)

 

 

Ja...die kunnen er idd zijn..

 

Ze leiden mij er alleen steeds meer en steeds makkelijker toe dat een hond soms al op zeer jonge leeftijd aan de kant gezet word...

De lat ligt steeds lager...

Even in algemene zin, helemaal los van TS..

Eerder hierboven werden een aantal redenen genoemd:

Scheiding, ziek, geen geld voor voer, baan kwijt...

Door jouzelf werd er nog vechtende teven aan toegevoegd...

 

Sorry...maar dat soort "redenen" zijn voor mij geen redenen...zéker niet wanneer een dier toch al bang en gestressed is...

Maar gelukkig zijn er hier ook nog een aantal toppers op HP die met al deze "omstandigheden" te maken hebben gehad en niet op gaven...

Ik vraag me toch af hoe happy een hond is als het bijvoorbeeld niet met de andere hond in huis kan.

Natuurlijk kan je dan 'volhouden' omdat herplaatsen een schande is , maar maak je daar je hond gelukkig mee? .....ik betwijfel het.

Er zit wat mij betreft een groot taboe op herplaatsen. Mijn Bumba is een mooi voorbeeld. Bumba is nu 13 en woont een jaar bij ons. Bumba is opgegroeid met een witte herder. Toen ze de herder moesten laten inslapen heeft Bumba zoveel stress gekregen dat hij letterlijk zijn poten ging opeten. Na heel veel geprobeerd. Heb ik voorgesteld de hond uit de omgeving te halen en bij ons in huis te nemen. Om te kijken of de stress daarmee wegging. Het is de beste keuze geweest voor het beestje. Hij kreeg weer rust in Zn lijfje en bloeide helemaal op. 

 

Voor nu zou ik de hond gewoonweg met rust laten. Dat hij niet wil eten is door de stress. Geef hem een eigen plekje en laat de hond doen war hij zelf wil. Ga niks forceren of afdwingen. Laat de hond naar de nieuwe baasjes komen. Wil hij niet? Ook prima. Hij moet even bijkomen. Geef desnoods als tip een gedragstherapeut in te schakelen. Je zou eventueel als de hond heel veel stress blijft houden met de dierenarts kunnen overleggen om clomicalm te geven. 

Dat komt maar zeer zelden voor..en is ook dat hoeft met goede begeleiding of evt. scheiden geen punt te zijn..

Mits je ze allemaal gelijk behandeld, (en niet de een boven laat slapen en de ander beneden bv...) zal dat niet snel afdoen aan het geluk van een hond..

Het is maar net wat je er zelf in wilt investeren.. 

ik heb nooit problemen gehad met de honden samen.

Ze konden allemaal door een deur.

maar als honden constant vechten wat je weleens hoort , of je moet ze steeds gescheiden houden in huis.

ik denk niet dat de aandacht dan eerlijk verdeeld is en met uit elkaar houden de spanning in huis weg gaat.

 

of je hond kan leren samen op te trekken weet ik niet ik heb dat nog nooit voorgehad.het was wel enkel een voorbeeld die ik noemde omdat hierboven ook vechtende teven werden genoemd.

 

Zal hier niet verder op in gaan want is off topic maar snappen doe ik het niet.

 

En op anny terug te komen met arme hond .... zoals ik het lees ... en ik lees dingen vaker anders .... is het gewoon als och arme hond en dat het los staat van de rest omdat zij in dit geheel alleen aan de hond denkt 

 Ik denk dat laatste zo bedoelde ik het in ieder geval.

Even off topic..

Ik weet niet wie jij hier denkt voor de gek te houden..maar ik herrinner me nog wel een aantal topics dat het toch helemaal niet zo vlekkeloos liep tussen jouw honden onderling...?

Een andere naam maakt je nog geen ander mens...en gedeelde ervaringen wis je niet uit...

Is niet erg, maar doe niet 'alsof'...

 

Maar goed...ontopic...

 Huh? kan ik me niet herinneren, Hus die wel eens snauwde naar de drukke hond, dat weet ik nog wel, maar geen problemen onderling volgens mij.

 

Ik snap je volledig en ik ben het ook wel met je eens, maar..
Jij gaat met hart en ziel voor honden, ik ook.
Onze Abby komt allereerst uit een gezin met een baby.. Hond met beide ouders uit werklijnen, baby erbij.. Hond veel te druk. Hond delft onderspit. Niet gesocialiseerd, vermoedelijk heel veel alleen gezeten. Dit noem ik domme mensen. En dan ben ik netjes..

De studenten van amper 20 die haar daarna hebben opgevangen deden het met goede bedoelingen. Maar deze pup, met tonnen energie kan niet leven in een studentenkamer 4 hoog. Dat hadden ze zelf kunnen bedenken, en dat bedachten ze na 4 weken. Abby op Marktplaats en wij hebben haar meegekregen. Wij zijn niet zomaar gek te krijgen, dus een beetje wetend waar we aan begonnen, komt dame hier tot iets meer rust. Ze springt niet meer in ons bord en meestal niet meer op tafel. Daarnaast is ze van angsthond naar een stukje meer zelfverzekerdheid gegroeid. Maar dat vraagt heel veel inzet van ons, wij kunnen en willen het.

Als een hond zo angstig en en de baas heeft niet de macht om er mee om te gaan, herplaats het. Gun de hond een beter leven bij een baas die het wel kan handelen.


Ik kan woest worden van de impuls aankopen, of het is zo leuk voor de kinderen of ik wil zo graag een schattig hondje.

Andere hond zat vaker boven en toch wat meer problemen met andere hond ... kort samen gevat even want gaan off topic 

 

Hoop dat ts het allemaal even de tijd gaat geven en dat nieuwe baasjes weten hoe om te gaan met deze hond 

 Heb je t nu over Daisy??? Dat ging over bijten naar kinderen volgens mij, maar waarom dat in dit topic aanhalen Eshter? Wat heeft iemand die advies komt vragen daar nu aan??

 

Maar goed, ts, ik hoop dat je nog wat tips leest tussen alle verwijten, heel veel sterkte hoor.

Nee ik had het niet over het bijten van Daisy Kees..

ik had het over dingen heel anders voorspiegelen dan dat ze zijn.

Dat irriteerde me, maar was idd off topic, had ik al gezegd...

 Ik vind de hele discussie hier off topic. Hond is al herplaatst, ts vraagt gewoon om tips om t aangenamer te maken. 

 

En komt hier nooit weer.

Tis daarom dat ik hoop dat ze de hond de kans geeft te wennen aan nieuwe omgeving en nieuwe baasjes aan de hond 

 

En voorlopig er weg blijft 

 

Die discussie is al op 6 juni begonnen.. en na twee posten op blz 1 heb ik TS ook niet meer gezien...

Dus ik heb haar niet weggejaagd Kees..

 

Ik reageerde in eerste instantie op Anny..want ik vind het nou eenmaal hartstikke zielig voor het dier..

En ja..( nogmaals los van topicstarter..)

liever is herplaatsen een taboe..

dat is in mijn ogen nog altijd beter dan dat het TE

" gewoon" gaat worden...

 

 

 Hier ben ik het wel mee eens.. 

Herplaatsen lijkt steeds maar normaler te worden, het gaat even niet meer, hond is geen pup meer (gek he!!!), er komen meer kinderen, hond moet uitgelaten worden en daar is geen tijd voor, enz enz enz.. 

Tja, in mijn ogen allemaal dingen die je prima van te voren had kunnen bedenken! 

 

Maar, er volgt voor mij natuurlijk een hele grote MAAR, want ik heb 2 zulke FANTASTISCHE herplaatsers 

 

Willem was pas 4.5 maand, hij was toch wel wat druk dus moest t veld ruimen. Wij hebben hem opgehaald dik 2 jaar geleden, kom hier maar lekker druk doen dan en blijf dat vooral de rest van je leven, want hier ga je nooit meer weg! 

 

En dan natuurlijk onze beer Boaz, deze zou eigenlijk tijdelijk komen (deze omstandigheden waren oprecht even niet te combineren met Boaz). Maar ook Boaz zal hier voor altijd blijven! Lig maar lekker in de weg, ik stap met liefde over je heen en mocht je dan bedenken ineens je kop op te tillen zodat ik bijna mijn nek breek om je niet te raken beloof ik dat ik altijd 'sorry' zal blijven zeggen! 

 

Dus ja, herplaatsers hebben ons leven (en dat van hunzelf) zoveel mooier gemaakt!