Dobry, dat is zo. Onze vorige hond hadden we 15 jaar, die daarvoor 13 jaar (kwam nog van bij m'n ouders mee met me) en dan zijn er nog 2 poezen en hondjes geweest toen ik kind was...
Je blijft ze missen en je blijft onthouden hoe ze waren. Ik weet dat maanden wachten met een ander maatje of dadelijk eentje opnemen niets uitmaakt. Als je voelt dat de tijd daar is en er komt dan eentje op je pad...
We gaan nu gewoon wel een paar reisjes doen die we anders niet maakten omdat het te ver rijden is... te warm is of met het vliegtuig moet. Toen Kylie er was werd er altijd rekening met haar gehouden, zonder spijt hoor!
En Zora, de Mechelaar van m'n moeder...
Je weet wel dat alles tegelijk komt... Zij wordt 11, en 2 weken geleden voelden we melkkliercysten.
Laten onderzoeken en een afspraak gemaakt en vandaag om 10 uur binnengebracht in de dierenkliniek. Om half 7 mogen we haar ophalen. Het is 15u geweest. Ik ga zodadelijk bellen of ze goed ontwaakt.... Dus straks of vanavond laat meer nieuws !
We gaan ervan uit dat het goed komt. Ze was in een goede conditie. Vanmorgen nog door hetzelfde bos dicht bij de dierenkliniek met haar gelopen waar we vrijdag afscheid van Kylie namen. Want we waren goed op tijd vertrokken vanwege de files en dus 3 kwartier te vroeg :)
Duimen maar weer !
Net gebeld. Ze is onder de warmtelamp om te ontwaken. Maar stond al op haar poten en was alert. Positief nieuws !
Straks ophalen en naar m'n moeder brengen... daar eten en ook mee kijken of alles goed geregeld is om te slapen en buiten te gaan wanneer het mag... En dan naar huis en naar bed, want morgen om 05,15 er weer uit !
Oef. Toch opgelucht.
oef ja zeg gelukkig dat Zorah alles goed doorstaan heeft, de goede conditie zal zeker meegespeeld hebben.
En dat idee van de reisjes die je anders niet snel kan maken met een hond erbij, lijkt me zeer goed.
Gelukkig is ze goed doorstaan nog héél veel beterschap
Veel beterschap verder.
Dank je gabber.
Dobry : Zora reageerde gewoon blij omdat wij er waren en vrolijk omdat ze mee mocht met de auto. Ik vroeg me ook af of ze in de dierenkliniek de dood van Kylie zou opnemen, maar nee, ze was rustig en geïnteresseerd in wat er gebeurde.
Toen we zaterdag met haar gingen wandelen... ? Zelf kan ik er geen gevolgtrekkingen uit halen. Wist ze het niet ? Wist ze het maar weet ze dat het goed is zo ?
Ik heb ook al vaak gelezen hoe dieren treuren of zelfs wegkwijnen als ze een maatje niet meer zien. Maar die ervaring heb ik nog nooit echt meegemaakt denk ik. Altijd het idee gehad dat ze droef zijn zolang wij het zijn en heel vlug happy als we gewoon met hen doorgaan. Maar ik kan niet in hun kopjes kijken he.
Ik ben zeker dat ze teneergeslagen zou zijn als wij niet gewoon tegen haar deden, maar we hebben gisteren gewoon gezegd dat Kylie aan 't slapen was.
Ik weet dat er mensen zijn die heel andere ervaringen gehad hebben.
Toch nog even : Zora is weer thuis. Er was haar een heerlijk bedje gemaakt op de grond, maar toen we even niet keken is ze op de bank gaan liggen. Lijkt er op dat het helemaal goed komt.
ja wie zal het zeggen, ik vind het een mooi om te denken dat Zorah "aanvoelde" wat er gebeurd is en het goed vindt er vrede mee heeft. Maar dat weten we natuurlijk niet.
Fijn dat Zora lekker op de bank gekropen is, een goed teken!
Ik weet dat het gemis zeer zwaar is. Ons wopken is sedert 14/4/17 overleden. Wat zou ik hem graag terughebben onbeschrijflijk. Ik ben er nog niet over...
zeer veel sterkte.
Oh Edith ik lees nu pas dat jouw Kylie er niet meer is.
Vind ik zó erg , ze was voor mij een vaste waarde op HP en ook de enigste Kylie hier denk ik ? Nu geen Kylie meer.....
Zohrah kan een beetje je leegte opvullen hoop ik ....
jullie hebben wel de goede beslissing met Kylie genomen. Dat vergt moed .
Sterkte hoor.
Nog heel veel sterkte knuffels van ons
Wery, ook nog veel sterkte gewenst. Het is een erg moeilijke tijd waar we doorheen moeten. Wopken.. Kylie.. Queeny van Nadine... Ze worden niet vergeten.
Anny, bedankt voor de lieve woorden, die zijn fijn om te lezen. Maar kom uit die zak en as en geef Lance een dikke knuffel, gij krijgt er eentje van mij.
En over Zora :
Vandaag zijn we naar Zora geweest en ze herstelt goed. Dat is toch ook alweer een lichtpuntje.
Heel veel sterkte.
Dank je ook hoor goed dat zora hersteld zo verder
Een beslissing uit liede genomen maar dat maakt het verdriet niet minder, heel veel sterkte.
Nog heel veel sterkte
Veel sterkte,het doet zoveel pijn om je geliefde dier te moeten verliezen.
Méé eens Rianne
Ja... We zijn een weekendje naar de Ardennen geweest.
Heel mooi weer, veel gewandeld en gelopen door bossen, over heuvels en langs rivieren. Het deed ons goed, want we zijn wat tot rust gekomen, voor het eerst weer voldoende uren geslapen en hebben genoten van de natuur...
Maar ,allebei, elk moment Kylie gemist. Het was niet hetzelfde als onder ons drietjes.
Zo herkenbaar.
Wij hebben dat als we lopen te praten we automatisch achterom kijken om te zien waar Lotje blijft.
Mijn gevoel is heel dubbel. Ik kan gaan en staan waar ik wil wat een gevoel van vrijheid geeft. Maar ervan genieten kan ik nog niet.
Heel veel sterkte verder toen myn lieve queenie over 2j ingeslapen was ging ik ook wandelen en op weg weende ik steeds ik dacht altyd aan haar mensen vroegen soms wat is er maar ik kon soms niet antwoorden door het Wenen het heeft lang geduurd voor ik niet meer weende op weg tot lilly er was zelfs in het begin was het raar dat het niet met queenie was dat ik op weg ging nu beter maar nog steeds veel gemis van haar ik wens je dan ook héél veel sterkte verder
Goed dat jullie een fijne tijd hadden en wat tot rust hebben kunnen komen.
Ook op zulke momenten wordt het gemis dan weer enorm duidelijk
Oh wat vind ik dat dapper van jullie, fijn dat het goed voelde, maar het gemis blijft natuurlijk groot.
Ik vertel hier natuurlijk niets nieuws. Heel herkenbaar he. En ik weet ook wel dat het pas weer echt goed komt met ... Tot dan blijft alles net niet zinvol genoeg.
Ik kan me voorstellen hoe dubbel dat is. Aan de ene kant geeft die natuur je weer ademruimte en rust, aan de andere kant draagt alles herinneringen met zich mee: het kabbelen van het riviertje, de gladde stenen, de zonnespikkeltjes in het bos, de picknick, de paadjes en Kylie is in alles aanwezig… Dat is erg mooi en kostbaar, maar ook van een oneindige kwetsbaarheid.
Ik stuur je een knuffel!
Nog heel veel sterkte denk aan de mooi herinneringen ze zyn voor altyd in jullie hart
Alaska's Finest en nadine,
Dank jullie wel. Ik wist niet dat ik zoveel zelfmedelijden kon hebben
Maar er wordt aan gewerkt.
Ja weet hoe het is leef met Jullie mee hoor
Wat knap zeg, kan me voorstellen dat t gemis dan extra sterk is.
upje om die spam berichten naar beneden te werken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?