Twijfels bij het spuitje

Het is een rare vraag om hier te stellen, maar dit is het meest actieve forum dat ik al ben tegengekomen dus misschien vind ik hier een concreet antwoord.  Enkele dagen geleden hebben we onze oude rakker (15 jaar, labrador) naar de dierenarts gebracht met een beroerte. De dierenarts zei dat hij de nacht niet ging halen en zwaar aan het afzien was. We konden haar zeker geen ongelijk geven, hij kon nog maar met moeite ademen en reageerde op niets meer. Een spuitje was dus de enige logische optie. Los van het feit dat het volledig terecht was om hem te laten gaan, was er één moment die al sinds het overlijden aan me knaagt. De dierenarts verdoofd hem en haalt vervolgens 2 grote spuiten met slaapmiddel boven om hem te doen inslapen zonder pijn. De dierenarts injecteert de eerste en tweede spuit, maar de tweede spuit trekt ze nog eens uit en injecteert vervolgens een toch wel tamelijk grote spuitinhoud (minstens 20ml) pure lucht in zijn bloedvat. Ik wist niet waarom maar ik was er vrij zeker van dat dat heel slecht is om te doen, lucht in de aders injecteren. Volgens de dierenarts was dat om het laatste beetje slaapmiddel erbij te doen. Achteraf opgezocht bleken mijn vermoedens correct. In veel gevallen is dat dodelijk en bovendien zeer pijnlijk (gezocht op forums en op luchtembolie uitgekomen), en het is dat laatste waar mijn maag al heel de tijd aan het omdraaien is. Want ik heb dus totaal geen idee of een volledige verdoving genoeg is om hem niets te laten voelen van zo'n soort pijn.  Moest iemand hierover zekerheid kunnen bieden dat hij zeker niet heeft afgezien in zijn laatste minuten, dat zou me al heel goed verder helpen! Als er verder nog iemand over de afzonderlijke handeling van de lucht inspuiten iets meer weet, dat ik misschien in de toekomst de dierenarts kan aanspreken dat dat absoluut niet door de beugel kan. Waarschijnlijk (hopelijk) zal hij niet afgezien hebben door de verdoving, maar hierbij gaat het ook om het principe. Waarmee ik bedoel dat zelfs al voelt hij niets, het nog steeds geen vrijgeleide is om hem op een niet correcte manier te laten gaan. Alvast bedankt!  

OMG ik denk niet dat dat de juiste manier is hoor.

 

Een luchtbel in je ader  ...ga je zeker van dood als het in je hartkamer komt, maar ik stel me de vraag of dat OOIT wel zo wordt gedaan.

 

Ik heb al verschillende dieren laten inslapen terwijl ik erbij bleef. 

Steeds eerst slaapmiddel en dan dodelijk spuitje...en daar zat écht wel iets in hoor.

Bij mijn vorige yorkje werd het direct in de hartspier gespoten.

 

Wat een vreselijk gebeuren, ik hoop maar dat het dier geen pijn heeft gehad. Die DA...pffff. 

 

Sterkte hoor. 

 

Als ze hem de verdoving eerst hebben gegeven, denk ik niet dat hij er nog erg veel van heeft gemerkt.  De dierenarts heeft ons duizend miljoen maal verzekerd dat onze hond niets meer voelde en mee kreeg van zijn omgeving, toen hij de eerste verdoving had gekregen. Ik begrijp dat dit je heel erg dwars zit en ik had er zelf ook nog nooit van gehoord dat het zo ging, maar ik denk dat je hond van tevoren wel voldoende verdoofd was. 

Ik heb zelf jaren bij een dierenarts gewerkt. Het in laten slapen gaat vaak ook per hond verschillend. De ene hond geeft zich zo over en valt al heel snel in een diepe slaap een andere hond durft het niet zomaar los te laten om te gaan slapen en vecht tegen zijn slaap. Ook de dodelijke spuiten, die gegeven wordt na de verdoving, daar kunnen honden verschillend op reageren.  De ene hond zakt langzaam weg en zie je niets aan en een andere hond kan wat stuipen krijgen op het moment dat het hart ermee stopt. 

Maar het slaapmiddel wat eerst gegeven wordt, wordt altijd in een behoorlijke hoge dosering gegeven. Dit slaapmiddel is hetzelfde wat gegeven wordt voor een operatie. Bij een operatie wordt dan een hond aan de gas anesthesie gelegd en zo in slaap gehouden en zo kan er geopereerd worden.  

Bij het in slapen wordt daarna dus de dodelijke injectie gegeven.

Bij het inlaten slapen wordt de dosis altijd ruim genomen, het dier wordt toch niet meer wakker. Bij een operatie komt de dosis heel precies. 

Het feit is dat het dier op zo'n moment dus heel diept slaapt. Als snijden en opereren mogelijk is zonder dat ze wat voelen dan voelde je hond ook de laatste twee spuiten niet. En ook de luchtbel niet...

Werd er dan niet gecheckt of hij echt niets meer voelde? Bij onze vorige hond kwam onze da bij ons thuis om haar in haar mand te laten inslapen, En na de verdoving zei hij dat hij wilde testen of ze écht volledig verdoofd was, hij kneep toen in haar teentje en Bo begon toen heel hard te piepen, Dit was écht een vervelend moment, dat vond ze da ook, want het laatste wat Bo voelde voor ze echt weg was, was pijn, hij deed het enkele seconden later weer en toen was ze volledig verdoofd, daarna volgde het spuitje pas, en zoals ik me kan herinneren zat er hier ook zeker wat in! 

Veel sterkte met het verlies.

Ik ben het volledig eens met Ciska ,

Zo gaat en ging het bij ons ook in de praktijk ,

Als je hond rustig bleef liggen tijdens de luchtbel moet je er vanuit gaan dat er niets gevoeld werd ,

Heel anders zou het zijn als er nog geen verdoving was gegeven ,

Het feit dat je hond rustig bleef liggen wijst erop dat de verdoving zijn werk al gedaan had .

veel sterkte met je verlies.

Ik heb gelukkig nog geen hond hoeven laten inslapen, wel mijn paard. Die gaven ze eerst een slaapmiddel en toen een spierverslapper. Het hart is ook een spier dus die stopt er dan ook mee.

Punt is wel dat zodra het hart stopt, het dier sowieso niets meer voelt, verdoving, slaapmiddel of niet. Het hart pompt het bloed rond en het bloed transporteert zuurstof. Hersenen kunnen niet zonder zuurstof dus die schakelen gelijk uit. Echt in een fractie van seconden. Na enkele minuten sterven de hersencellen af en kunnen ook niet meer opnieuw gaan functioneren en dan is het dier officieel overleden.

Vergelijk het met flauwvallen. De aanloop waarbij je je beroert voelt is wanneer de zuurstofvoorziening van de hersenen afneemt. Het moment dat je flauwvalt is het moment dat er onvoldoende zuurstof in de hersenen aanwezig is. Dan voel je niets meer. Ook niet de klap van je hoofd op de scherpe hoek van de tafel bijvoorbeeld.

Heel veel sterkte! 

Oh jee, Heel veel kracht en liefde toegewenst bij het plaatsen van dit verlies.

Ik volg even, want ik heb het inslapen van een dier nog niet meegemaakt.

Wat akelig om te horen hoe het gegaan is en ik begrijp je vraag heel goed.

Wat een akelige ervaring!

 

Ik heb er hier wel ervaring mee... Maar mijn hond was al geestelijk van de wereld toen hij het slaapmiddel kreeg, al zijn organen waren aan het falen. Hij ademde nog heel zachtjes, maar ik merkte niks van het slaapmiddel, slap was hij al. En ik zag nauwelijks dat hij stopte met ademenen nadat hij het laatste spuitje had gekregen. Dat was hier gewoon 1 keer prikken. 

 

Wat ik me dus inderdaad voor kan stellen is dat jouw hond er niks van gemerkt heeft. Maar toch zou ik het er met de dierenarts over hebben, al is het maar zodat je het van je hart hebt. Anders blijf je ermee bezig gaan denk ik en als het een fijne dierenarts is staat die zeker open voor vragen.

Volledig eens met Ciska.

 

Daarbij, je hond was oud en reageerde al bijna niet, met een slaapmddel is hij dan zo vertrokken.

 

Maar ik zou er indedaad nog even met je da over praten waarom ze t zo deed. 

 

Heel veel sterkte hoor.

Ik heb vorige week ook mijn hond moeten laten inslapen. Omdat hij niet te kalmeren was, hebben ze hem eerst een verdoving moeten geven. Hij is aan m'n voeten in slaap gevallen en nadien hebben we hem op de tafel gelegd. Volgens mijn dierenarts werkt de verdoving inderdaad zoals bij een operatie en voelt de hond op dat ogenblik niets meer. Aangezien hij noch bij het verplaatsen noch bij de laatste spuit geen enkele reactie meer gaf, denk ik dus wel dat het klopt.

Ik wens je nog veel sterkte.

 Dit lijkt me inderdaad te kloppen. Bij onze eerste hond werd ze eerst in slaap gedaan en daarna ging er een spuit zo tussen de ribben door het hart in. Dit zou je zeg maar echt wel voelen als je niet in slaap was, en lijkt me ook pijnlijk genoeg om op te reageren als het lichaam dit zou voelen. Maar zij snurkte door. Gaf geen enkele reactie.

Ik denk dat bij jouw hond hetzelfde is gebeurd. Al in slaap en voelde niets meer.