Labmaraner aanschaffen

Hi,

Om onze border terrier te laten vergezellen en ik nu héél lang veel tijd heb om op te passen gaan we een nieuwe hond aanschaffen. Al enkele decennia nemen we asielhonden in huis, maar nu met kleine kinderen die in het huis komen willen we toch eens voor een pup gaan en dan het liefst ook een labmaraner gezien de ideale karakter / grootte combo (we hebben er al een gehad). Destijds kwam deze uit het asiel, hondstrouw (iets té trouw en beschermend soms) maar kwam uit een oepsnestje. Bruintje is 18 jaar geworden. Nu vraag ik mij af of er hier fokkers van bestaan? Ik weet dat ze in Amerika erkend zijn als een officieel ras, maar hier loopt dat allemaal nog achter

Waarom niet kiezen voor één ras labrador of weimaraner waarvan ook de ouders zijn getest op erfelijke afwijkingen? 

Populaire kruisingen komen vaak uit de broodfok. Net zoals de boxador. Een oeps nestje kan natuurlijk ook maar je weet slecht wat het karakter wordt en of het wel gezond is. 

Zou persoonlijk kiezen voor een pup met stamboom en bij een goede fokker vandaan.

Of anders inderdaad een pup uit het asiel of buitenland. Al geldt hier natuurlijk ook dat je het karakter nog niet goed kan zien en niet goed weet of het wel gezond is. 

Een kruising labrador x weimaraner is nergens erkend als ras  

Je zal er dus helaas geen fokker van vinden. Als ze wel worden aangeboden, is het hoogstwaarschijnlijk van een slechte fokker. 

Wat zoek je precies in een hond? 

 Ik heb mij door andere labmaraner eigenaars laten vertellen dat dit de Silver Labrador is en dat deze in amerika wel is geregistreerd? Iig, ik heb één adresje gevonden maar 10/10 dat dat broodfok is dus dat doen we niet. Een oepsnestje zou eigenlijk weer ideaal zijn. Eergisteren bij oepsnestje van heidewachters geweest en zo'n mensen hebben moeite met de honden los te laten. Dat is perfect.

Iig, stamboom pups zijn leuk, onze border heeft stamboom, maar dat wordt het waarschijnlijk sowieso niet.  Als er een kans op een labmaraner bestaat dan draagt dat iig wel een voorkeur. Ik heb al ontiechelijk veel honden gehad, ik zoek ook geen designer hond (het moet geen zilveren zijn bvb)

 'Zilveren' labradors zijn gewoon labradors. Ze hebben dus gewoon een stamboom van de AKC of UKC. Bij het registreren zijn de kleurkeuzes alleen gelimiteerd tot zwart, bruin of blond. Dat zijn de enige keuzes die fokkers hebben. Dus als er een blauwe (zwart verdunning) of zilveren (bruin verdunning) geboren wordt, worden die gewoon geregistreerd als zwart of bruin. 

Als je persé geen hond met stamboom wil, maar toch een pup, zou ik heel goed marktplaats in de gaten houden. Telkens als je een leuk nestje ziet dat je aanspreekt: 

- staat er in de beschrijving 'kan thuis worden bezorgd'? Of 'stamboom kost extra geld'? Snel wegwezen. 

- heeft de verkoper meerdere nestjes beschikbaar? Snel wegwezen. 

- Kopieer het telefoonnummer van de adverteerder en zoek het nummer in google. Vind je allemaal verschillende advertenties met pups? Of vind je waarschuwingen van andere mensen? Snel wegwezen. 

Als je na deze drie korte controles nog steeds vertrouwen hebt, kun je contact opnemen met de fokker van het nestje. 

Veel succes in ieder geval. 

Ik snap dat je weer dezelfde kruising wilt als de eerste zo geweldig was. Maar ga je dan niet teveel vergelijken? Het kan natuurlijk net zo goed dat je nieuwe 'labmaraner' echt heel anders gaat zijn qua karakter. Als de kans op zo'n kruising al enorm klein is, zou ik me er niet op vastpinnen. 

Als je er wel een wilt (wat ik heel goed begrijp) kan je misschien een 'oepsnestje' in het buitenland zoeken om je opties te verbreden? 

Ik zou toch maar gaan kijken voor een ander ras.. de kans is klein dat je een écht oepsnestje vindt. Een kruising Labrador x Weimaraner, daar zit toch vaak een gedachte achter. Bovendien, waarom zou je honderden euro's neerleggen voor een pup uit een oepsnest  als je voor iets langer doorsparen een verstandig gefokte hond kan kopen.

Is een raszuivere Labrador niets voor jullie?  

 Nee hoor dat was geen foutje. Wel een fout in het registratiesysteem, maar dat is iets anders. Een fokker die verdunningskleuren in het nest had, heeft contact opgenomen met de AKC over de kleurregistratie. Het antwoord was: pak de kleur die er het meest op lijkt. Raar maar waar. 

http://www.labradorforum.nl/viewtopic.php?f=25&t=82437

Geen idee, kwam dit tegen, volgens hen moet het een kruising geweest zijn omdat zilver niet zomaar voorkomt. 

Sorry ik ga offtopic.

 https://neetegenzilvers.wordpress.com/

Er is een hele hetze tegen 'zilveren' labradors vanuit labrador puristen, maar het is wat het is. Verdunning bestaat nu eenmaal bij labradors, en ja ook mét stamboom. Ze zijn er al. Bij aanverwante rassen zoals de chesapeake en newfoundlander zit het gen ook, dus het is niet heel verwonderlijk dat het ook in labradors zit. En stel dat het niet bij de labrador voor kwam en dus door een kruising het ras in is gekomen, dan is dat inmiddels zo lang geleden dat ze vandaag de dag helemaal raszuiver zijn. 

Maar inderdaad off topic, dus zal het hierbij laten.  

Ik heb er wel eens een gezien, een ''zilveren labrador''. Is inderdaad weimaraner ingekruist. Maar weet niet of het nog steeds 50% lab 50% weim is. Maar denk dat het heel lastig is om daar een goede fokker voor te vinden, aangezien ze hier niet erkend zijn.

Je zou ook weer voor een pup uit het asiel kunnen gaan. Helaas zitten de asielen vol met pups. Ben laatst weer bij Pucks asiel langs geweest (Spanje), en daar zaten er heel veel. En helaas zijn er nog meer nestjes binnen gekomen.

Kenzo

Jouni (deze is leuk!!)

Boeboel

Eliot

Er zitten ook veel honden die geschikt zijn met kinderen. Ook al in opvang in Nederland, dan kun je al kennismaken. Kan uit ervaring vertellen dat er héééél veel leuke honden zitten.  Iedere keer dat ik er ben wil ik er weer een paar adopteren.

O bij ace zou je ook nog naar Truff kunnen kijken. We zijn met hem naar zee geweest. Hij is echt een gezinshondje, in het dodingsstation gedumpt door zijn baas. Hij is echt een knuffelkont, zo lief.  Hij komt nu echt te kort in het asiel, vond het heel sneu om hem weer terug in de kennel te moeten doen. Hij genoot zo van de aandacht.

Silver lab..oftwel kruising, is altijd broodfok. Slechte gezondheid, vaak vachtproblemen, de meeste die ik ken ook geen fijn karakter.

Neem gewoon een Weim of Lab met stamboom, gezondheidstesten enz.. veel beter Of een leuke asielhond als je een stamboomhond te duur vind.

Extra reden voor de labmaraner is de wederhelft, die schrik heeft van wat grotere honden en met bruintje de labmaraner de goede ervaring heeft. Mijn eigen keuze is niet echt belangrijk gezien ik zowat elke hond mooi vind, al blijft de aussie en de collie/mechelaar (=zwarte herder) nog de mooiste. Kararkter verschilt zoveel zelfs binnen rassen dat ik vind dat je niet kan zeggen dat je een bepaald karakter hond wilt. Ik ken terriers die geen poot uitsteken en liefst de hele dag willen knuffelen. 

Een asielpup zou zeker een optie zijn als ie nog jong genoeg is. Ik ben er bij deze ook zekerder van dat ze niet uit de broodfok komen. Maar dan moeten het wel nog pups zijn zodat ik ze goed kan trainen en al vanaf dag 1 kan confronteren met andere honden en kinderen. 

Een hond van een oepsnestje is 99% van de keren niet getest op aandoeningen en mi dus ook zeker af te raden. Een kruising is niet erg, genoeg mensen hebben een kruising waar ze veel plezier van hebben (ik ook). Maar gezien de vele problemen die bij honden voor komen is het gewoon verstandiger om een hond te kopen waarvan de ouders getest zijn op aandoeningen. Een willekeurige kruising heeft die basis vaak niet, dus dat is een gok die heel verkeerd kan uitpakken. Met een zieke hond als gevolg. 

Ik zou dus altijd gaan voor een hond met stamboom, een asielhond of een hond uit het buitenland. Voordeel van buitenlandse honden is dat deze vaak erg sociaal zijn met andere honden, omdat ze hun hele leven met andere straathonden samen leven in wisselende groepen. In de buitenlandse asielen zitten ook genoeg jonge honden die je van alles kunt leren. Al is het mijn ervaring dat ook een oudere hond heel veel kan leren. Ik heb inmiddels 7 voormalig straathonden leren kennen, stuk voor stuk leuke honden. De een trainbaarder dan de ander, maar daar kan degene uit het asiel je vaak ook heel veel over vertellen. Vaak hebben zulke asielen ook contactpersonen in Nederland of eventueel opvangadressen waar gekeken word wat voor soort hond het is. Het kan zeker geen kwaad om daar te kijken, in zulke asielen zitten vaak veel honden die prima plaatsbaar zijn, maar gewoon niet genoeg onder de aandacht komen...

Ondanks de 'fancy' br00dfoknaam is dit géén ras maar gewoon een ordinaire kruising van 2 rassen... 

Zilver bij labradors kan door kruisingen met andere rassen komen of door een genetische afwijking bij een zwarte labrador die dan maar doorgefokt word vanwege de kleur waarbij er vaak niet naar andere afwijkingen word gekeken. 

Er is ook totaal géén garantie dat deze kruising hetzelfde word als jou vorige hond. De vacht, kleur, grootte, karakter, álles kan anders zijn!!! Het is maar net hoeveel ze van het ene en het andere ras mee krijgen bij zn kruising. 

Oepsnestjes zijn vaak niet getest...

Ik denk dat je dan toch echt uitkomt op 1 ras. Géén kruising en géén 'fancy' br00dfok namen. 

Kijk welke van de 2 karakters het meest overheerste bij je vorige hond en kies dan voor dát ras. 

 Dilute, oftewel verdunning, is geen genetische afwijking. Het is gewoon een gen dat de kleur van zwarte pigmenten aanpast. Het komt bij veel rassen voor en zorgt voor blauw (verdunning van zwart) en isabella / "zilver" / en nog veel meer andere namen (verdunning van bruin). 

Van links naar rechts: zwart, bruin, verdund zwart, verdund bruin. 

Maar voor de rest ga ik mee met je verhaal. 

Als het een kleine bruine maraner is kan ik d'r misschien nog wel wijsmaken dat 't een labmaraner is hahaha. Dat verschil ziet ze toch niet. 

Maar goed, we hebben zoveel goede ervaringen met kruisingen (echt al decennia als je die van de ouders meetelt) dat het één ras verhaaltje me een beetje lastig in de oren klinkt. Puur op ervaring. Bij onze rex kreeg je echt niets van een ander ras erin teruggebracht, zo gebastardeerd was ie. En echt een schat van n hond. Kruising of één ras; het belangrijkste is hoe de "verkoper" met de hond en het nest omgaat en dat je niet broodfok ondersteunt m.i. Ik heb het zelf al lastig mensen te vertrouwen als ze niet met moeite afstand kunnen doen van hun pups.

 Zo is het ook. Je hoeft niet persé voor een ras te gaan, met kruisingen is ook niets mis. Maar het is wel belangrijk om je te realiseren dat als je een nest tegen zou komen van labrador x weimaraner, dat het karakter toch compleet anders kan zijn dan dat van je vorige hond. 

Ik zou zeggen, hou sites van stichtingen, asielen en marktplaats goed in de gaten. En denk aan mijn tips hierboven! Een korte check en je hebt snel een eerste indruk of een adresje pluis is of niet. 

Begrijp me niet verkeerd... ik heb zelf momenteel ook een kruising. Ze kwam als herplaatser op ons pad. Maar jij hebt nog al veel specifieke wensen voor de hond. Dat is gewoon niet met zekerheid te zeggen. 

Ik heb nu een labrador x beagle. Schat van een hond en ik ben gek op haar maar ik ben me er ook van bewust dat als ik nu een labrador x beagle kruising neem dat die tótaal anders kan uitvallen dan dat ik nu gewend ben. 

Ook jou kruising kan de grootte van een weimaraner krijgen waar je vrouw niet van houd... 

Bij een kruising van 2 rassen moet je er 'blind' in gaan zonder verwachtingen. Je moet volledig achter béide rassen staan en er mee weten om te gaan want je weet niet welk stukje van welk ras zich bij jou kruising uit. 

Wat ik uit jou verhaal begrijp sta je niet volledig achter de 2 rassen. Een echte weimaraner is bijv al te groot voor je vrouw. Vandaar dat ik het je afraad. 

Oh sorry dan had ik dat fout! Ik had begrepen dat het een afwijking was in het kleur gen (genetische afwijking dus). 

Helaas zijn deze kleuren heel populair en word er grof geld voor betaald. Als er dan in een zwart nest toevallig zn 'foutje' zit word deze ook ingezet bij de fok al is de hond misschien niet helemaal geschikt. 

Kruisen met een weimaraner is dan een simpelere oplossing. 

Labradors schijnen zelfs nog een kleur te hebben: fox red. Deze zijn heel zeldzaam en stammen af van de blonde labradors. Ik ben gék op deze kleur(en het ras)!! Maar voor er zn labrador komt wil ik wel 100% zeker zijn dat ook alle andere dingen in orde zijn bij de hond. 

 Weet ik maar zeggen van 'schat, tis een labmaraner' als ie groter uitvalt is makkelijker dan te zeggen dat ik thuiskom met een weimaraner. Dat ziet ze natuurlijk meteen hehe. 

Verder zijn mijn wensen verre van specifiek, qua karakter verwacht ik immers helemaal niets (zoals ik hierboven al aangaf kan je binnen een ras nooit hetzelfde verwachten) en hangt er veel af van de opvoeding. Ook qua uiterlijk zit ik zelf ook te kijken naar oepsnestjes van labs en collies (hier uit de buurt, teefje niet gesteriliseerd en bij eerste vruchtbare periode was het meteen zo ver), maar een gulden middenweg vinden en het vrouwtje haar nostalgie aanspreken is een delicate combo. Zij heeft helaas minder ervaring met grotere honden dan ik.

 Fox red is hetzelfde als andere blonde labradors (ee rood, wat alle zwarte pigmenten in de vacht maskeert). 

Honden die ee rood zijn, kunnen in alle verschillende tinten komen.

Een kennis van me heeft een donkerrode labrador, fox red dus. 

Twee verschillende tinten, genetisch dezelfde kleur. 

En mijn hond is ook ee rood, in de allerlichtste tint. Je ziet pas dat hij niet 'echt' wit is, als je hem in de sneeuw ziet.  En ook als je goed kijkt op de punten van zijn oren en sommige haarpunten, die zijn een heel kleine beetje crèmekleurig. 

 Jouw hond ziet er prachtig uit, zwitserse herder trekjes maar of redelijk jong of een kruising... niet? 

 Dankje! Een Zwitserse witte herder inderdaad, hij was hier nog jong, 2 jaar oud. Hij is nu 7 jaar. 

 Op die foto zie je inderdaad die lijnen van zijn gezicht heel erg fel. Prachtige beesten en ontzettend slim. Helaas onderschatten veel mensen hoe groot zo'n schattige kleine herder wordt en eindigen er de laatste tijd wel vaker zwitserse herders in het asiel...

 Klopt. Dit is onze tweede witte herder, alle twee waren herplaatsers, de eerste uit het asiel en de tweede bij particulieren vandaan. 7 jaar geleden kenden nog maar weinig mensen het ras en zagen we bijna nooit een andere. Tegenwoordig struikel je erover.  

Heerlijke zachtaardige intelligente honden, baasgericht en actief. Maar iets te groot voor jullie voorkeur denk ik haha, tenzij je voor een teef gaat. Onze vorige reu was 68 cm hoog en onze huidige is 71 cm...  

 Ja klopt het is dezelfde kleur. Maar het schijnt dat de licht blonde vroeger populairder waren dan de donker blonde (rode). Waardoor ze niet vaak voorkomen. Ik ben echt verliefd op die donkere kleur!! 

Maar jij hebt een WITTE herder (volgens de naam). Je geeft nu zelf aan dat het geen wit maar een rood tint is. En dan ga ik nu een hele domme vraag stellen haha... maar betekend dit dus ook dat er donker gekleurde zwitserse 'witte' herders bestaan?? 

Ik meende juist dat het andersom was, donkerrood was vroeger populairder dan nu, met name in de jachtlijnen waar die kleur vandaag de dag dus ook nog steeds veel voor komt, en de lichte kleuren zijn een 'creatie' van de showmensen.  

En dat klopt inderdaad, van de witte herder. Echt donkerrood niet, maar honden die crème zijn, ja. 

Het is nog steeds niet helemaal bekend hoe de tint van ee rood precies wordt geregeld met de genen.