Keuze ras Toller of Witte Herder

Hoi,

Ik weet dat er hiervan een gelijkaardige topic bestaat, maar is nog een beetje anders :) Daar mijn vriend en ik twijfelen tussen 3 rassen, kom ik hier ook even informatie en ervaringen opdoen. Uit de 3 rassen gaat ons voorkeur vooral uit naar de Nova Scotia Duck Tolling Retriever, of de Witte Herder.

Ik heb reeds ervaring met honden. Mijn vriend niet echt doordat hij nog nooit een hond heeft gehad. We hebben een huis gekocht met een grote, ruime tuin zodat de hond zich ook buiten kan uitleven. Het is niet de bedoeling dat ze buiten gaat leven.

We willen heel wat dingen doen met ons toekomstig hondje: hondenschool, agility/behendigheidssport, zwemmen, wandelen, uitstapjes, doggydancing, etc... maar natuurlijk moet ze soms ook een rustige huishond kunnen zijn. We hebben 3 katten, en zou willen weten of ze via vroege socialisatie er goed mee gaan kunnen leven. Hoe zit het ook met de opvoeding van beide? Het mag gerust een uitdaging zijn, zolang ze de will-to-please heeft.

We hebben ons goed geïnformeerd over beide rassen, shows bezocht en ook al contact genomen met twee fokkers, maar we zouden heel graag ook persoonlijke ervaringen met die rassen willen horen, zodat we een definitieve beslissing kunnen nemen.

Wij hebben een witte herder teefje van 15 maanden. Ontzettende aanhankelijke knuffelkont, slim en luistert goed. Ze is superlief met onze kinderen en andere kleine kinderen. Visite vindt ze ook geweldig en daar kruipt ze het liefst bij op schoot maar naar vreemden op straat is ze erg wantrouwend. Daar moet ze niks van hebben. 

In huis is ze heel rustig, slaapt of zit op de vensterbank naar buiten te kijken. Blaffen doet ze alleen als er iemand voor de deur staat. Buiten is ze erg alert en bemoeizuchtig, iets is al snel spannend en dan heeft ze echt duidelijke begeleiding nodig als houvast anders gaat ze het zelf "oplossen". Het zijn ontzettend gevoelige honden en dat kan doorslaan naar angst dus daar moet je wel rekening mee houden. Haar opvoeding was en is dan ook balanceren tussen best streng en consequent zijn en tegelijk ondersteunen en geruststellen als een klein kind. Niet altijd even makkelijk maar ik kan wel al merken dat het zijn vruchten afwerpt. Het is echt een geweldige hond.

De hondenschool was niet echt haar ding trouwens, veel te druk waardoor ze overprikkelt raakte en niet luisterde terwijl ze dat buiten het veld wel doet. Dat is iets wat ik van meerdere witjes eigenaren hoor. Dus we gaan dit jaar naar een cursus die met weinig honden traint en we willen kijken of speuren iets voor haar is.

Ja, onze hond kan ook gewoon mee naar het winkelcentrum en andere wandelingen. Ze functioneert verder prima maar kan nog wel eens wat onzeker reageren, als bijvoorbeeld een vreemde me op straat aanspreekt dan vind ze dat niet fijn en wil ze degene het liefst wegjagen. Maar dat soort dingen zijn wel goed te begeleiden hoor, ze luistert erg goed en gedraagt zich na mijn geruststelling weer netjes.

Maar als er tijdens een wandeling ergens een hard geluid klinkt (dat op vuurwerk lijkt) dan wil ze zo snel mogelijk weg, duurt dan altijd een tijdje voordat ze weer echt gekalmeerd is. Voor de jaarwisseling had ze dat helemaal niet maar het vuurwerkkabaal in de decembermaand was traumatisch voor haar en sindsdien is ze wat schrikkerig geworden. Dan merk je wel dat het erg gevoelige honden zijn waarvan het zelfvertrouwen gemakkelijk wordt verpest.

Als je graag wil sporten met de hond lijkt me een toller meer geschikt.

Volgens mij zit angst of terughoudendheid wel een beetje in de Zwitserse herder, dat is tenminste wat ik zie.

Je zou ook eens bij een fokken of rassenwandeling mee kunnen lopen. Theoretisch kan het allemaal leuk klinken, maar je moet er wel een klik mee hebben. Door zo'n wandeling zijn wij ook afgestapt van een ras wat ons eerst leuk lijkt.

Je zou natuurlijk ook nog kunnen kijken voor een leuke herplaatser of asielhond die met katten kan. Kwam laatst toevallig nog een toller tegen op FB die een baasje zoekt.

Wat grappig, eigenlijk 2 totaal verschillende rassen. Waarom ben je juist bij deze 2 rassen uitgekomen?

 Die tollers die via fb op zoek zijn naar een baasje, is het wel heel erg voor opletten dat ze niet bij een broodfokker vandaan komen. in Noord-Brabant zit er 1 die aan de lopende band fokt met hun teefjes.

In praktijk zullen alle herplaatsers van goede fokkers , via de fokker worden herplaatst.

Hoi,

Leuk dat jullie een toller overwegen, er zit wel veel verschil tussen tollers en witte herders hoor. Ten eerste heb je bij een herder makkelijk 15kg extra aan de lijn, en jatten ze wat gemakkelijker iets van het aanrecht, daarnaast is hun achtergrond heel anders.

Tollers zijn retrievers, witte herders zijn... herders en met een heel ander doel gefokt, dat zich ook weer uit in ander gedrag en andere manieren van leren en spelen.

Tollers zijn gefokt om langs de waterkant te spelen, daarmee eenden naar zich toe te trekken, die de jager schiet en deze vervolgens uit ijskoud water apporteren. Hierdoor kunnen ze zichzelf uitstekend vermaken maar zoeken ze ook interactie met de baas op. Geef ze een bal en ze zullen zelf wel een manier vinden hoe die -oeps per ongeluk- ineens in het water valt zodat ze deze wel moeten pakken. Na drie keer dat spelletje te hebben gedaan gooien ze hem voor jouw voeten neer en mag jij er weer mee spelen.

Tollers zijn ontzettend gehaaid :). Ze vinden het heel leuk om samen met je te werken en nieuwe dingen te leren. Echter hebben ze vaak na 2x het trucje door en zullen ze hun eigen variatie gaan bedenken als je niet iets nieuws bedenkt. Ze hebben een eigen willetje en je zal creatief moeten zijn om ze in te laten zien wat er voor hen inzit als ze doen wat jij ze vraagt.

Tollers zijn dus slim, altijd vol goede moed om samen met baasje op pad te gaan en avonturen te beleven, gehecht aan en gericht op het eigen gezin (vreemden hebben ze niet zo heel veel mee) in huis zijn het rustige goedzakken als ze genoeg mentale uitdaging krijgen. Ze zijn ook gevoelig voor een harde aanpak, je moet duidelijk/consequent zijn (want ze zullen je echt uitproberen) maar alles toch echt vanuit het positieve moeten benaderen. 

Sommige tollers kunnen hyper worden/zijn en gaan 'schreeuwen' als ze overenthousiast zijn, rust en zelfbeheersing is gedeeltelijk aangeboren (sommige fokkers letten er echt op niet te hypere tollers te fokken) maar ook een belangrijk iets om te trainen.

Ik vind het een geweldig ras, ik leer van hen en zij van mij, ze houden me scherp en ze maken me aan het lachen, het zijn (uiteindelijk) fantastische trainingsmaatjes die je met niets blijer kan maken dan samen dingen te ondernemen en daarna samen onderuitgezakt op de bank te hangen. Het is echter niet een ras voor iedereen door hun intelligentie/gehaaidheid en hun gevoeligheid.

Angst is trouwens bij tollers ook een groter probleem aan het worden, met name door onverantwoorde/ondoordachte fok. Het is wat dat betreft heel belangrijk goed je huiswerk te doen en een fokker te kiezen waar je helemaal achter staat qua fokbeleid (ook binnen de vereniging/club zijn er veel verschillende visies).

 Was via een stichting die bemiddeld in herplaatsingen. Weet verder niet of hij van een goede fokker af komt of niet, maar dat zou me ook niet veel uit maken.

Je steunt die broodfokker niet, je helpt dat hondje en je hebt zelf een leuke hond.  

Dat laatste is vaak de vraag, de herplaats tollers die ik via FB via slechte fokkers ben tegen gekomen hebben helaas vaak inmiddels een flinke rugzak

 het lijkt me dat je wel wilt weten waar je hond vandaan komt. het is nogal een verschil of je een toller hebt die verantwoord gefokt is, of een toller waar het gewoon ging om het geld en totaal geen testen of wat dan ook mee gedaan zijn.

Hier ook een witte herder. Ik vind haar vergeleken met vele andere witte herders heel makkelijk.  Ze is een teefje wat 40 kilo weegt en dat is een stuk meer dan een toller.

Ze is heel knuffelig, baasgericht, ze is het liefst heel de dag bij je. Ze blaft niet in huis. Iedereen is welkom en gaat graag bij de visite liggen bekent of vreemd maakt niet uit. Ze is lief voor andere dier soorten. Zal een muisje nog niks doen.

Ze is erg leergierig.  Heb met haar vele cursussen gedaan. We hebben gehoorzaamheid verschillende niveaus gedaan. Behendigheid hoopers en speuren.  Haar maakt het niet veel uit wat het is als ze maar samen met mijn wat kan doen als een team.

Drukte of vreemde plekken gaat ze graag heen met mij. Zal niet spontaan naar vreemde gaan maar als iemand haar wil aaien vind ze dat prima en zelfs ook leuk voor even. Ze zijn niet graag alleen. Ik heb altijd iemand die op haar past als ik werken ben. Dat is mijn moeder. Als ik niet thuis ben kan mijn moeder er alles mee maar als ik thuis ben wil ze met niemand anders mee dan alleen mij. Dus dan ziet ze alleen mij maar staan.

Verder vind ik het een geweldig ras. In huis rustig en buiten actief.  Wij werken echt samen. Ik zie haar niet als een goed luisterende hond maar als het perfect begrijpen van elkaar. Heb geen woorden bij haar nodig ze leest mij super goed en ik lees haar. Het zijn hele gevoelige honden. En ik kan zo nog uren door praten maar dat zal ik maar niet doen. Veel succes met jullie keuze.

Oja mijn hond heeft geen grote ruimte nodig of een grote tuin. Die wil dus alleen in de tuin als ik er ook bij ben. Zij zou met mij prima op een klein flatje kunnen zitten. Zolang wij samen veel ondernemen komt zij prima aan haar behoeftes 

 O dat bedoel ik ook niet. Ik zou ook willen weten waar de hond vandaan komt, maar als ik de hond leuk vindt zou ik het niet laten omdat hij van de broodfok af zou komen. Tuurlijk is dat heel jammer, maar je steunt daar geen broodfokker meer mee.

@Luanne en Lenne: Ja helaas kan dat ook inderdaad. Heb verschillende broodfok hondjes gezien met gedragsproblemen. Maar ik ging er vanuit dat als je voor zo'n hondje kiest je hem ziet en er evt. mee wandelt voordat je hem adopteert, dus dat kun je met eigen ogen zien of hij problemen heeft en of het klikt. Je gaat natuurlijk geen hond adopteren die je niet leuk vindt.

Wij hebben 3 witte herders gehad. Alle 3 in huis heel rustig, lief voor onze kleinkinderen. Tegenover vreemde wel wat terughoudend totdat ik zei dat het oke was. Onze eerste witte had genoeg aan onze andere hond als speelkameraadje, de tweede week niet van mijn zij met een wandeling, hij speelde ook alleen maar met onze andere honden. Deze witjes waren herplaatsers.

Ons laatste witje hebben we als pup gekregen en die vond bijna alle honden leuk om mee te spelen en rennen, ook hij was in huis rustig, lag het liefste kort bij mij in de buurt, is opgegroeid met een paar teckels, katten waren voor hem ook geen probleem. Kleinkinderen vond hij helemaal geweldig. Buiten liet hij zich ook aaien van kinderen, bij volwassenen iets terughoudender. Lekker gek doen buiten met een bal/frisbee of met andere honden. Ben met hem ook op cursus geweest, maar daar werd hij op een bepaald moment zo onrustig, daar vond hij niets meer aan. Maar naast de fiets lopen en zwemmen dat waren toch wel zijn favoriete dingen.