Pitbulls en vooroordelen

 Drie passages die ik apart wil beantwoorden.

1. Ja, je wordt met een dergelijke hond aanhoudend aangekeken. Deels kies je daarvoor, maar deels is het ook vervelend en soms ronduit aanmatigend. Ik zou graag zeggen dat ik immuun ben voor vervelende opmerkingen maar helaas is dat niet waar. Ik heb mijzelf eerder een attitude aangemeten in de trent van "ik weet toch beter" .

2. De aard wordt deels overgedragen door de ouders en is dus sowieso een groter aandeel als wat jij nu beschrijft. Het aandeel opvoeding en socialisatie is waarschijnlijk een stuk kleiner. Je kan de aard bijsturen maar niet afleren. Dat is gewoon een illusie.

Even puur mijn situatie: Misia is keurig opgevoed en gesocialiseerd maar ging toen ze volwassen werd toch ruzie zoeken met andere honden. Daarna dus haar aan gaan leren anderen honden te negeren. Misia kan samen met onze andere hond en de hond van mijn ouders maar vreemde honden gaat gewoon mis.

3. Ik ben het helemaal met je eens dat bepaalde mensen niet geschikt zijn voor bepaalde honden. Dat is trouwens meer als alleen sterk in je schoenen staan hoor. Zo zou ik een dramatische eigenaar zijn voor een hypernerveuze hond maar denk ik (gevaarlijk, over jezelf oordelen) dat ik een zeer behoorlijke Staffordeigenaar ben.

De mens moet bij de hond passen. Dat is belangrijker dan ervaring met honden.

 Dat de mens bij de hond moet passen, daar ben ik het volledig mee eens, ik vind echter ook dat je kennis van honden moet hebben of moet willen leren .

Ik ben net als jij, een dogo-eigenaar dan.  Wat andere mensen erg vervelend vinden aan hun karakter, vind ik fantastisch.

Ik ben ook absuluut geen type voor een hypernerveuze hond zijn, omdat ik binnen de kortste keren zelf gek zou worden.  Dat ligt helaas in mijn aard, ik houd van rust en kalmte.

Wij kenden ook niks van honden voor we onze eerste Dogo hadden, we hebben echter wel ons uiterste best gedaan om te leren.  Het was nodig met dit ras (dat hadden we vooraf absoluut niet ingeschat, niet eens aan gedacht.  een hond was een hond)

Daar loopt het dus dikwijls mis bij anderen.  I.p.v. de fout dan bij zichzelf te zoeken, als er iets fout gaat bij de opvoeding, is het de hond zijn schuld.  Hij wil niet luisteren en hij dook uit het niets bovenop dat onschuldige hondje, terwijl een oplettende eigenaar de voortekenen had kunnen zien (hoe miniem ze ook zijn, ze zijn er).

Wij hebben altijd de stelregel gehad: "wat mijn hond fout doet, is mijn fout, ik heb het dan niet goed uitgelegd" 

Wat we in het begin ook erg onderschatten was wat een band met je hond kan doen, in positieve zin.  Dat is net héél erg belangrijk, veel mensen snappen niet eens wat je bedoelt met "een band hebben met je hond". (wij zouden het in het begin ook niet begrepen hebben hoor )

Ik vind dat het dus voor een heel groot deel aan de eigenaar ligt, het zijn niet de honden, maar de personen die scheef moeten bekeken worden als er iets mis loopt.

Zoals ik hier boven al eerder geschreven heb zijn er van ELK RAS honden die echt zonder enkele rede aanvallen en gwn niet helemaal goed zijn. Mijn hond is van dat soort honden ook al 2 keer slachtoffer geworden. 

Dit maakt mij niet meteen bevooroordeeld tegen die rassen. Het ging om een schotse collie en een rottweiler. Collies heb je hier verder niet maar rottweilers wel. Puk heeft een rottweiler vriend en vriendin waar ze het heel goed mee kan vinden. Ook na die aanval van een andere rottweiler heb ik haar niet weggehouden bij dat ras. 

Mijn hond kan verder ook áltijd met élke hond... ook de 'vechthonden met aardig strafblad' gaat mijn hond goed mee. 

Vooroordelen ontwikkelen naar alle honden van het ras dat jou hond heeft aangevallen maakt jou en je honden alleen maar ontzettend bang. Wat een groot deel plezier tijdens uitlaten bederft. 

 Dat weet je niet.

Je hebt nog steeds mensen, die alles gooien op nature, je hebt mensen die alles gooien op nurture en degene die het als combinatie zien.

Dat het een combinatie is, is wel bewezen. 

Tot nu kan alleen niet wetenschappelijk worden aangetoond, welk deel voor hoeveel % van invloed is.

Ik denk, dat het zelf per individu kan verschillen, hoe groot de invloed nature of nurture is.

 Ik deel ook deze mening.Vooral nu ik merk dat men met een te groot gemak de aanzienlijk milder gestemde Am.Bully gaat vergelijken met de Pitt/Staff. Twee totaal verschillende rassen. Men vergeet vaak dat de laatste categorie niet alleen niet 'hond-sociaal' is maar ook niet de makkelijkste hond is om so wie so op te voeden.

Ik irriteer mij mateloos van mensen die een 'Happy go lucky' Bully zien en dan maar heel eenvoudig roepen, Ja Pittbulls hoeven niet dominant/ agressief te reageren .Ik heb een Am.Bully, geen Pittbull en zij kennen geen dominantie laat staan agressie(uitzonderingen komen zeker voor bij dit nieuwe ras)

Pittbulls/AmStaffs zijn over het algemeen niet sociaal naar honden toe.Dat zeg ik niet alleen maar ook de rasverenigingen. Zowel de hond als de potentiële nieuwe eigenaren zijn hier niet door gediend, door te veronderstellen dat het 'allemaal wel aan het baasje zou liggen als de hond wel dominatie/ agressie vertoond. Het zit gewoon in het ras en hier kunnen veel mensen niet mee om gaan waardoor er problemen ontstaan met alle gevolgen van dien.

hallo heb nu mijn tweede amstaff  mijn ervaring , lieve hondjes voor mensen , maar andere honden kan goed gaan , maar ze waarschuwen niet , knop gaat in 1 x om heb het meegemaakt eerste hond reu van 14 jaar oud , gelukkig hadt ik hem aan de lijn , kon hem gauw weg trekken , dus ik hou mijn hondje aan de lijn , als ik andere honden zie , verder loopt die lekker los , luisterd goed keertje fluiten en ze staat weer voor me , ik zoek de problemen niet op Gr rob 

Hoi allen ik heb een pittbull dat mensen vooroordelen hebben ken ik mensen lopen hele straten om om mij te vermijden maar mijn hond kan goed met andere honden overweg oké er zijn er 2 in mijn buurt die moet ie gewoon niet is al vanaf het begin maar dat weten we nu verder vecht hij nooit en heb zelf 2 kinderen van 1 en 2 die de hele dag om zijn nek hangen en daar gebeurt ook nooit wat mee kortom elke hond kan agressief zijn maar als die (kl*te) keffertjes blaffen en bijten hoor je niemand maar zo'n rat schop je ook zo weg maar bij een grote hond is dat wel anders hoop dat iemand iets aan dit verhaal heeft 

Nadat onze pitbull Memphis uit t niets werd aangevallen door een valse jack russel,vertrouwd zij niet alle kleine hondjes meer. Ze tast eerst af,maar zodra de andere hond blaft is er geen land met haar te bezeilen. Meeste vriendjes van Memphis zijn engelse bull dogjes. Daar gaat ze voor door het vuur.Thuis hebben we nog twee chiuauas een york en een amerikaanse bulldog. Die zijn elkaars beste vriendjes..vergeet nooit dat een pitbull nooit een gevecht begint,maar t wel eindigd

Een goeie pitbull begint en eindigd een gevecht. 

 Gezellig.

Ik reageer niet uit gezelligheid, maar je moet dingen niet mooier maken dan ze zijn.  Zo geef je Mensen een vertekend beeld. 

"  Dat de mens bij de hond moet passen, daar ben ik het volledig mee eens, ik vind echter ook dat je kennis van honden moet hebben of moet willen leren .
 
Ik ben net als jij, een dogo-eigenaar dan.  Wat andere mensen erg vervelend vinden aan hun karakter, vind ik fantastisch.
Ik ben ook absuluut geen type voor een hypernerveuze hond zijn, omdat ik binnen de kortste keren zelf gek zou worden.  Dat ligt helaas in mijn aard, ik houd van rust en kalmte.
 
Wij kenden ook niks van honden voor we onze eerste Dogo hadden, we hebben echter wel ons uiterste best gedaan om te leren.  Het was nodig met dit ras (dat hadden we vooraf absoluut niet ingeschat, niet eens aan gedacht.  een hond was een hond)
 
Daar loopt het dus dikwijls mis bij anderen.  I.p.v. de fout dan bij zichzelf te zoeken, als er iets fout gaat bij de opvoeding, is het de hond zijn schuld.  Hij wil niet luisteren en hij dook uit het niets bovenop dat onschuldige hondje, terwijl een oplettende eigenaar de voortekenen had kunnen zien (hoe miniem ze ook zijn, ze zijn er).
 
Wij hebben altijd de stelregel gehad: "wat mijn hond fout doet, is mijn fout, ik heb het dan niet goed uitgelegd" 
Wat we in het begin ook erg onderschatten was wat een band met je hond kan doen, in positieve zin.  Dat is net héél erg belangrijk, veel mensen snappen niet eens wat je bedoelt met "een band hebben met je hond". (wij zouden het in het begin ook niet begrepen hebben hoor )
 
Ik vind dat het dus voor een heel groot deel aan de eigenaar ligt, het zijn niet de honden, maar de personen die scheef moeten bekeken worden als er iets mis loopt. "

Martine

Ben ik het wel mee eens. Hier in de buurt loopt een man met een hond die er om bekend staat dat hij twee honden heeft gegrepen (met niet zo'n fijne afloop). Deze hond loopt altijd los. Altijd. Ik ben écht niet snel bang voor honden, maar dit beest vertrouw ik gewoon niet, vooral omdat zijn baas niet de moeite neemt om hem aan te lijnen, want 'hij doet niks'. Yeah right. Als ik bij hem wegloop roept hij dat ik dat niet moet doen, want zijn hond moet socialiseren... Vreselijk type.

Is het dan verkeerd dat ik op mijn hoede ben als ik 'dit soort honden' tegenkom? Tja, misschien verkeerd van mij om zulke honden altijd als gevaarlijke hond te zien. Maar ik vind juist de combinatie met een onverantwoorde baas deze honden gevaarlijk. En dat mag iedereen best weten.

Ironisch genoeg zag ik vanmiddag een amstaff aangevallen worden door een jack russell kruising. Die amstaff zat aan de riem en die jackrussell kruising vloog erop af. Door goed en snel optreden van die amstaff eigenaar is er erger voorkomen. 

Die amstaff heeft ook al dingen geflikt en zit daarom aan de riem en die jackrussell word leip op letterlijk elke hond die hij tegen komt maar loopt gewoon los. 

Het kan dus ook andersom mensen... 

Edit:

Met je laatste zin ben ik het overigens totaal niet mee eens. Élke hond kan een gevecht beginnen. Ook een pitbull. Juist de bazen die zo denken veroorzaken de meeste overlast en gevechten met hun hond (en dan bedoel ik alle rassen). Het is hoogst onwaarschijnlijk dat mijn blije ei ooit een gevecht begint maar toch hou ik er elke dag rekening mee en beoordeel en corrigeer haar gedrag daar ook vroegtijdig op. 

Viel pitbull jou aan of probeerde hij bij je hond te komem. Denk als hij jou echte zou aanvallen je er niet alleen met kleerscheuren vanaf komt. 

De hond van mijn broer is ook een pitbull en heeft geen echte hondsagressie. Ze heeft wel dat ze zeer enthousiast is en niet weet hoe ze moet ophouden met spelen. 

Zelf ontloop ik vaak pitbulls en staffords, puur omdat mijn eigen hond een grote persoonlijke ruimte heeft als het gaat om ontmoetingen. Ze vind even snuffelen prima, maar niet te lang. Daarom wil ik voorkomen dat de ene hond de andere triggert. 

Dus in mijn geval gaat het niet per se om vooroordelen naar pitbulls en staffords, maar het kennen van mijn eigen hond en weten dat pitbulls en staffords niet zomaar loslaten. 

 Nou, de heren die mijn teckels aanvielen begonnen het gevecht, allebei vrij jonge reuen, ik ben zelf van geen enkele hond bang, zal dus de angst ook niet over brengen, maar het loopt niet lekker als je steeds moet opletten of er geen foute hond aan komt.

Ik heb een American Stafford kruising American bully. Wij hebben vanaf begin af aan haar mee genomen naar scholen, de stad, en voor al veel drukke honden uit laat plekken. Daarnaast hebben we puppy trainingen gevolgd en ze is nu een half jaar oud. En volgen nog steeds cursussen en gaan nog steeds naar de boven genoemde plekken. Socialisatie is onwijs belangrijk.. En ondanks alles kan het altijd nog fout gaan.

Ik zie veel mensen zeggen dat er zo veel vooroordelen zijn op straat tov Staffords en Pitbulls en dat mensen voor ze de straat over steken. 

Ik merk juist het tegendeel, mensen op straat vinden mijn hond eigenlijk 9 van de 10 keer helemaal geweldig. Krijg ook heel vaak leuke opmerkingen over mijn hond. 

Ik heb dan weer last van precies het tegenovergestelde van mensen die de straat oversteken, deden ze dat maar. Ik heb juist last van mensen die hun hond met een flex zomaar op mijn hond af laten gaan. Of mensen die hun hond zomaar bij mijn hond het losloopveld op gooien zonder het even te vragen. Dat vind ik dan weer vervelend. 

Ligt misschien ook heel erg aan waar in het land je woont, ik weet het niet.. 

Maar dit heeft even niet zo veel te maken met je openingspost, maar het meeste is al wel gezegd denk ik :p

 Dan heb je vast n lieve hond? Ik vind het ook vervelend als mensen hun hond niet bij zich houden aan een flexi bvb, kom k ook vaak tegen :p

 Oh dat had mijn hond kunnen zijn waren het niet dat dit gisteren gebeurden!

 Bij ons worden de kinderen nog net niet de sloot ingeduwd om ons te ontwijken (terwijl ik zelf altijd al iedereen ontwijk) en worden we ook wel met een schuin oog bekeken. 

Nu kan het natuurlijk ook zijn dat ze dat ook zouden doen als ik een lab had,  dat weet ik niet. 

Maar hondenbaasjes vinden haar meestal alleen maar schattig en vinden dat spelen makkelijk moet kunnen

Dus ik maak het beiden mee. 

 Vaak is er in het begin geen probleem wat betreft rangorde of dominantie problemen deze openbaren zich pas later als de hond vanaf de tweede jaar als ze geestelijk volwassen worden.Toch kan ik mij herinneren dat mijn Staff al als puppie behoorlijk fanatiek kon spelen. Het vurige van een Staff heeft vaak de neiging om te overheersen

 Ja het is een schat van een beest inderdaad, alleen naar andere honden niet altijd een lieverdje. Dus ik irriteer me daar wel eens mateloos aan. 

 Ja na mensen(ook kinderen) zijn ze ook heel vrolijk en lief en verdraagzaam. Ik krijg eigenlijk beide reactie's die van argwaan en mensen die geen rekening houden met honden die aangelijnd lopen. En ja, ook die Staff van mij is lief maar niet altijd naar andere honden

Mijn honden kunnen nog steeds met andere honden, ik zoek ze niet op maar ontwijk ze ook niet. Mijn honden geven wel duidelijke signalen en gebruiken wel goed hun lichaamstaal. 

Ik moet er wel bij zeggen dat dat niet rastypisch is en dat ik dat enorm gestimuleerd, beloond en er op getraind heb. Je kan echter niks stimuleren, belonen en trainen als er geen basis is. Een hond die dus niks van signalen vooraf geeft kan je dat dus ook niet leren.

Kira die gaf toen ze jong was als 1ste signaal grommen dus telkens ze dat deed stuurde ik haar weg en zorgde er voor dat ze met rust gelaten werd. Uiteindelijk heeft ze geleerd om weg te gaan ipv te grommen en dan weet ik genoeg en zorg ik ervoor dat zij de rust krijgt die ze opzoekt.

Zelf heb ik liever dat mensen oversteken (ongeacht wat de reden daarvoor ook mag zijn) dan dat ze hun hond maar laten waardoor ik mijn honden bijna moet 'ophangen' om er langs te kunnen.

Omdat mijn 3 honden heel netjes en rustig met ontspannen riem bij mij wandelen zijn de meeste mensen al lang niet meer bang voor mijn honden. Dat ik Nala al jaren lang mee naar school neem zal daar ook wel goed aan gedaan hebben  

 Dat honden zouden vechten om hun rangorde te bevestigen is allang achterhaald.

Voor de geïnteresseerde, ik kan het boek: dit is de hond, van John Bradshaw aanraden. Hij is wetenschapper en onderzoeker. Doet al jaren ondersoek naar gedrag bij honden en katten.

Voor mij is het weer even heel duidelijk hoe het zit met de zogenaamde erfelijke aanleg van de vechthonden.

 Honden binnen een roedel, kennen een natuurlijke rangorde. Dat wil zeggen, dat de jongere honden, gedrag afkijken bij de oudere honden. 

De rangorde speelt verder totaal geen rol bij honden, ze houden zich er niet mee bezig.

Betreft dominantie is een interactie tussen twee honden om bezit.

Als je honden altijd apart voert, oplet met speeltjes, of ander bezit, hoeven daar geen provlemen door te ontstaan.