Mijn lieve kereltje Spike 
Mijn naam is Marianne en heb 2 kids en 3 Franse bulldoggen.
Rocky MR Bones en Steffie.
Alle drie de bullies heb ik nu 7 jaar en opgevangen.
Rocky is achter gelaten door mensen die hem niet meer op kwamen halen.
Steffie moest weg omdat ze haar pups had dood gebeten. (vertelden ze dan)
En MR Bones moest weg omdat er een andere hondje kwam.
Steffie kreeg jonkies op 11 februari 2016 een reutje en een teefje.
Was dol gelukkig en helemaal verkocht aan ze.
Het teefje had een opgehemelde en was zo erg dat de dieren arts zei je kan haar beter in laten slapen.
Spike en Steffie gingen mee na huis.
Wat was ik bang dat Steffie hem wat aan zou doen. Ze hadden gezegd ze heeft all haar puppies dood gebeten daarom moest ze weg)
Maar wat was Steffie lief voor spike en beschermend.
Alles leek goed te gaan tot Steffie niet genoeg melk kon geven.
Ik en me kids hebben Spike verder de fles gegeven.
Onder de fles geven zongen we liedjes.
Toen kwam het volgende angstig moment wat zouden Rocky en MR Bones ervan vinden.
Maar dat ging ook super.
Was even raar maar al gauw speelde ze met elkaar.
Ook Steffie vond het goed.
Toen kwam het volgende probleem Spike mocht brokjes eten wat die niet deed.
Dierenarts zei hij is verwent bij hem duurt het wat langer maar het komt goed.
Ik ging het nat maken en probeerde van alles met melk met water maar Spike wilde niet.
Ik haalde puppy nat voer voor hem en dat ging heel goed.
Ik zat met me kids lekker buiten was heerlijk weer en we waren met de doggies aan het spelen.
Ineens draaide Spike 2 rondje en viel zo na achteren.
We zijn gelijk na de dierenarts gegaan en die begreep niet wat er aan de hand was en dacht dat die dood zou gaan.
Spike kreeg medicijnen en knapte gelukkig op na een paar dagen.
Toen kreeg Spike het benauwd en gaf steeds over dus weer na de dierenarts.
Hij kreeg 2 prikjes voor dat die meer lucht kreeg en voor het overgeven.
Zo ging het een hele tijd steeds weer na de dierenarts want er was niks met Spike.
Ik wilde een doorverwijzing na een kliniek.
Hij is daar een paar keer onderzocht en heeft echt alle soorten onderzoeken gehad.
Die arts vertelde me ik kan niks zien op de foto s de luchtpijp is ook ruim genoeg.
Verder zag die geen rare dingen.
Behalve de huig was een beetje lang en het neusje voor de lucht.
Spike is geopereerd en alles was goed gelopen.
Wat een opluchting was het voor mij en de kids.
Ik kon mijn kereltje weer ophalen.
We kwamen daar en Spike kreeg geen lucht en de arts zei ik begrijp het niet waar het slijm vandaan komt.
Hij wilde hem in laten slapen en dat wilde ik niet.
Spike moest nog genezen hij was net geopereerd.
We kwamen thuis had voor hem in de keuken een lekker plekje gemaakt.
Paar kussens erbij en daar lag ik dan met me kereltje.
De andere honden konden er niet bij dus had die lekker rust.
Het leek beter te gaan alleen hij gaf zoveel slijm over.
Elke keer als het goed ging leefde ik weer op en was de gelukkigste en ging het niet goed stortte alles weer in elkaar.
Die arts die Spike had geopereerd wilde Spike nog een keer opereren.
Nog een stukje van de huig en was weer goed gegaan.
Maar de slijm bleef.
Paar weken later ging het in ene keer super en we moesten op controle komen.
Hij was blij dat alles goed was gelopen.
Spike werd weer benauwd en ik wist het niet meer.
Heb andere dierenartsen om raad gevraagd.
Bloed laten afnemen misschien zagen ze wat over de kop.
Elke keer hoop en dan weer alles weg ik ging kapot
Heb 2 beperkte kids en ook voor hun werd het te veel ook bleef ik zeggen komt goed.
Heb echt alles geprobeerd en het laatste wat ik kon doen is na de universiteit gaan.
Daar had ik weer toestemming voor nodig van de behandelde arts.
Die kreeg ik en hoorde dat het heel duur zou worden.
En dat had ik niet meer.
Ik kon echt niet meer zo verder heb het geld geleend en afspraak gemaakt in Wageningen.
Kon gelukkig de volgende dag half 9 komen.
Ik heb die avond en nacht met Spike gepraat en gehuild.
Ene kant dacht ik nu wordt die eindelijk geholpen en de andere kant was ik bang dat die het niet zou rede.
Toen ik weg ging met Spike heb ik tegen me kinderen gezegd jongens komt allemaal goed.
Spike was best vrolijk hij heeft me nog wakker gemaakt hahahaha.
We kwamen aan en zat daar in de wachtkamer.
Spike begon ineens over te geven en heel veel slijm en schuim.
Hij kon meteen door gaan en hij werd onderzocht.
Ik zag zijn koppie en die mooie ogen.
Ik zei tegen Spike alles komt goed kereltje.
De arts riep me en wilde me wat laten zien.
Hij was aan vertellen en wat ik kon zeggen was alleen Spike red het toch wel.
Je kan hem toch helpen.
Hij keek me aan en vertelde me hij gaat dood ook laat je hem nu leven.
Spike stikt een keer.
Ik ging kapot en kon alleen maar huilen.
Heb afscheid van Spike genomen en gezegd dat het me zo spijt.
Spike zijn luchtpijp was veel te klein zijn slokdarm werkte niet en zijn maag was niet goed.
Ze hebben Spike in laten slapen en daarna kon ik met Spike in een kamer zitten.
Heb Spike mee naar huis genomen en in zijn mandje gelegd.
Heb bij hem gezeten en gewacht tot me kinderen thuis kwamen.
We hebben hem samen begraven.
11 nov 2016 is die overleden en ga nog steeds kapot van de pijn.
Lijk wel of ze me keel dicht knijpen en steeds weer stompe in mijn maag.
Ik weet er niet mee te omgaan.
Ik ben zo kwaad op die artsen heb ze nog gebeld maar die zeggen dat is later gekomen dan heb niks gezien.
Geloof ze niet.
Spike heeft nooit een eerlijke kans gehad.
En dan krijg je reactie van meid verman je nou eens een keer.
Ik mis hem en weet niet hoe ik het moet verwerken.
Ik ga straks sparen voor een andere puppy.
Maar dat wil niet zeggen dat ik Spike vergeet.
Elke avond in bed vraag ik of ze goed voor hem willen zijn en veel willen knuffelen.
En hoop dat ik er beter mee om kan gaan.
Heel veel liefs Marianne
Hier val ik even stil van..wat een spanning en vedriet. Hoe heb je je rot gerend je gezin en heel veel met je vriendje heen en weer.
Verman je eens een keer zeggen ze tegen je?Als jij verdriet hebt heb je dat. Niemand heeft wat te vinden. Bij de 1 duurdt het een week bij de ander veel en veel langer.
Als je wil sparen voor een pupje doe dat het vervangt je vriendje niet maar kan wel troostend werken.
Wil jullie heel veel sterkte wensen.
Oh Marianne, wat vreselijk verdrietig
Ik brand een kaarsje voor jou en Spike
Vreselijk... Rust zacht lieve Spike!
Marianne, neem je tijd met het verdriet. Het is zo verdrietig om je maatje te verliezen... Heel veel sterkte!
Blijven doen hoor Marianne, doen we allemaal, sterkte meis!
Mis hem zo erg en kan het nog steeds niet begrijpen hoe dit allemaal kan.
Alles was goed denk ik steeds.
Ik hoop dat je een beetje kunt slapen Marianne, knuffel!
Heel veel sterkte Marianne ik weet goed hoe het voelt zeer erg en verdriet het gaat niet zo rap over by my 19maand en ween nog veel voor men lieve queenie hoewel ze 12j was we blyve ze missen héél veel sterkte verder
wat erg voor je...
en hij was nog zo klein...
maar wat manon net zegt: je bent niet alleen...
wij zijn er voor je
lieve groetjes en een dikke knuffel
Wat een aangrijpend verhaal; je hondenliefde is groots.
Laat je boosheid varen; Spike was niet te redden en de dierenarts heeft juist gehandeld en hem veel ernstig lijden en verstikking bespaard. Meer kon jij ook niet doen. Spike blijft altijd in je hart en wil van hierboven, dat jij langzaam accepteert dat je de juiste beslissing voor hem hebt genomen.
Zoek ook troost bij je andere honden.
Veel sterkte
Anoniem (Gast)
Ik wens jullie ook heel veel sterkte!
Heel veel sterkte, met dit grote verdriet.
Praat er over met andere hondenmensen en hier zo vaak als je wil.
Wat heb je voor Spike geknokt,niks was je teveel en toch heeft Spike ondanks je liefde de strijd verloren,triest.
Heel veel sterkte met het gemis van Spike.
Hier kun je je verdriet delen en is er begrip voor elkaar omdat we weten en hebben gevoeld wat het is om onze dierbare hond(en) te moeten laten gaan. We moeten alleen verder zonder onze grote vriend(in) en dat is heel leeg en koud.
Maar je hebt alles gegeven voor Spike, je hebt hem alle kansen proberen te geven maar het is helaas niet gelukt. Wat ontzettend verdrietig en wat zul je jullie mannetje nu missen.
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen en je vragen om zoveel mogelijk hier te komen schrijven.
Hier haasten we elkaar niet in de tijd van rouw, maar leggen we een hand op elkaars schouder. Vragen we aan elkaar hoe het gaat en als het te verdrietig en zwaar is mag je hier op elkaar leunen.
Geen woorden voor.....wat erg vind ik dit voor jullie allemaal, gevochten, alles geprobeerd, en niets geholpen....wat verdrietig.. zoveel pijn dat moet je verwerken, en luister niet naar anderen die jou vertellen, verman je...wij hier weten wat het is een geliefd dier te moeten afstaan.....kom hier als je je verdriet te veel wordt, voor jullie zoveel sterkte.
Hier mag je altyd van je afschrijven we maken het allemaal méé het is altyd zeer erg en pynlyk ze zyn voor alty in ons hart sterkte
Dit topic gaat over het hondenras Franse Bulldog
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?