Franse Bulldog
Franse Bulldog
Rasgroep van de Franse Bulldog
De Franse Bulldog behoort tot de Rasgroep "Gezelschapshonden"
Geschiedenis van de Franse Bulldog
Over de vraag van het wanneer, hoe, waarom en waar de Franse Bulldog is ontstaan is weinig met absolute zekerheid te zeggen. Waarschijnlijk heeft de Engelse Bulldog er wel een rol in gespeeld. Er zijn meerdere lezingen over de geschiedenis van het ras. Toen na 1820 de hondengevechten minder populair werden en de bulldog meer en meer als huishond werd gehouden, ging men kruisen met andere, kleinere rassen, mogelijk terriërs. Daaruit ontstond een kleinere, gespierde hond, die zich gemakkelijker liet houden in de arbeiders-huizen van de handwerkslieden in de streek rond Nottingham, waar veel kantwerkers woonden. De aldus gefokte honden, ook wel englisch toy-bulldogs genoemd, hadden tip-oren. Toen meer en meer machines het handwerk overnamen (industriële revolutie), moesten de kantwerkers en andere arbeiders uit de streek rond Notingham elders werk gaan zoeken. Velen vestigden zich in de noordwesthoek van Frankrijk rond Calais en zij namen hun honden mee.
Door verdere selektie en kruisingen met o.a. terriërs zouden de honden een staand oor hebben gekregen.
Deze honden werden weer in Engeland ingevoerd en waren daar meteen vrij populair en ze werden al snel als Franse Bulldog door de Kennelclub erkend.
Anderen vermoeden, dat het clowneske uiterlijk van de naar Frankrijk meegebrachte hondjes ervoor zorgde, dat zij in Frankrijk al snel populair werden, vooral door hun vleermuisoren, ook wel tulporen genoemd. Door zorgvuldig fokken en opnieuw kruisen ontstond de basis waaruit de tegenwoordige Franse Bulldog is ontstaan. De Mopshond en de Belgische Griffon zouden hieraan ook hun aandeel hebben geleverd.
Vooral de introduktie in Parijs werd een opstap naar verdere bekendheid in de rest van de wereld, met name Amerika en Engeland.
Weer een andere mening werd door een beroemde hondenkenner uit het begin van deze eeuw verkondigd.
Deze Paul Megnin ondersteunde een andere theorie, nl. dat er bij de slagers, die gevestigd waren bij de hallen van Parijs, altijd al doggen zijn geweest. Rond 1870 werden deze honden vervangen door zgn. Terrier-Boules, niet te verwarren met Bullterriers.
Het waren kleine, gespierde honden met gecoupeerde oren en staart, waarvan het hoofd reeds de trekken van de huidige Franse Bulldog vertoonde en zij werden ingezet als rattenvangers. Door kruisingen met Englisch Toy-Bulldoggen en mogelijk ook Mopshonden zou rond 1870 de Franse Bulldog zijn ontstaan.
U ziet dat er dus omtrent de ontstaans-geschiedenis weinig met absolute zekerheid vaststaat.
Het uiteindelijke resultaat is wat voor ons hedentendage het meeste telt: de Franse Bulldog.
De fransebuldog deed oorspronkelijk aan gevechtsport. In de arena in spanje liep de bul rond achter de stieren aan. Als het uit de hand liep, kon de franse bulldog in grijpen: dan hing de hond aan de ballen van de stier om zo de stier tot bedaden te brengen. Hun huidige gebruikssituatie is een heel stuk zachtaardiger: huishond.
Karakter van de Franse Bulldog
Hij mag dan woeste vechthonden als voorouders hebben gehad, tegenwoordig is hij een van de aanhankelijkste en gevoeligste honden. Van nature vriendelijk en hij wil dicht bij zijn baas zijn. In gezelschap van bejaarden is hij heel rustig, maar hij doet ook graag met de onstuimige spelletjes van kinderen mee. Tegenover gasten nooit vijandig; hij zal die besnuffelen en overal volgen.
Het is een levendige, gezellige huishond en zeer lief in de omgang met mensen, vooral met kinderen.
Trouw, intelligent, rustig van nature, zeer betrouwbaar en zeer aanhankelijk zijn typische kenmerken.
Een kleine hond om te zien, maar met het karakter van een grote, die nergens bang voor is.
Als dogachtige is hij vaak dominant ten overstaan van andere honden, ook als die veel groter zijn. Sommige mensen vinden hem er gevaarlijk uitzien, maar dat is hij totaal niet.
Veel eerder is hij een clown met een uitstraling van grote innerlijke wijsheid. Altijd goed gehumeurd.
In zijn spel is hij vaak uitgelaten en onstuimig, kan vaak hoog springen en komt dan wel eens wild over, maar hij kan daarentegen ook vele uren lekker liggen te snurken, liefst tegen het baasje aan, ten teken dat hij voldaan en gelukkig is. Hij gaat graag op onderzoek uit, gedreven door zijn intelligentie en nieuwsgierigheid. Zeer eigenwijs en met een stevige eigen wil.
Er wordt wel eens over hem gezegd, dat hij zich net als een mens kan gedragen door zich beledigd te tonen, in lachen uit te barsten, te lopen mokken als hij niet genoeg aandacht krijgt.
Het resultaat van al deze eigenschappen: een hond met karakter in een handzaam formaat, kortom: een fijne huisgenoot om veel van te houden.
De Franse schrijfster Colette geeft een voortreffelijke beschrijving van de Franse Bulldog in haar romans.
In "Prisonne et Paradis " weet zij heel treffend het karakter van een Frans Bulldogteefje te verwoorden:
"Als ze een gewone hond tegenkomt denkt ze nergens aan, want ze kijkt niet naar honden. Op de vier Bulldogteefjes, heb ik er niet een gehad die wel geneigd was een praatje te maken met een basset, een windhond of een herdershond. Tijdens de loopsheid, die elk halfjaar plaatsvond, veranderde hun minachtende houding niet. Een soort verbijstering verlamde ze soms, op het hoogtepunt van hun sexuele opwinding. Dit gebeurde dan als een hartstochtelijke vreemdeling met loshangend haar en de tong uit een lange, heraldische snuit, zich van hen meester wilde maken. Ik zag ze vastgenageld staan aan de grond, met de blik op oneindig. De bestorming zelf echter kreeg niet van ze gedaan, dat ze zich met de indringer inlieten.
De Franse Bulldog houdt in de zuivere, absolute betekenis van het woord maar van een dierenras: mensen.
Ik zou zelfs niet willen beweren dat de Franse Bulldog een goede waker is in de zin van wat men daar in het algemeen onder verstaat. Hij is te bezeten van de mensheid om mensen te haten die een deur openmaken, ook al doen ze dat met behulp van een breekijzer.Ik heb nooit de gedachte gehad mijn honden om hulp te vragen tegenover mijn medemens. De wacht die ze om mij heen betrekken gebeurt zonder vijandig vertoon. Zij weten immers dat een constante aanwezigheid de beste zorg is? Met hun volledige stilte bewijzen ze zichzelf een even grote eer als mij, wanneer het uur der stilte slaat. Ze laten mij met rust en ik stoor ze niet".
Rasstandaard van de Franse Bulldog
Met zijn grootmoedige en zachte karakter, zijn trouwe blik en zijn onstuimige vrolijke enthousiasme heeft de Franse bulldog iets wat moeilijk met woorden is te omschrijven. Het is een zeer levendige, gezellige huishond, lief in de omgang met kinderen en volwassenen: daardoor zal hij ook snel ieders hart winnen.
Karakter:
Franse bulldoggen zijn karaktervolle, clowneske, extraverte, vrolijke en speelse honden. Ze zijn behoorlijk intelligent en slim en kunnen zeer volhardend zijn als ze hun zinnen ergens op gezet hebben. Hoewel ze moedig, onstuimig en lichamelijk gehard zijn, blijken ze op het geestelijke vlak heel gevoelig en wordt er gezegd dat hij zich als een mens kan gedragen; stemmingen in huis voelen ze haarfijn aan en harde woorden raken ze diep in hun ziel. Eén hard woord is voldoende om hem een beledigende houding aan te laten nemen, doch één vrolijke toon en zijn olijke enthousiasme barst weer los. Hij kan ook als een klein kind zitten mokken als hij naar zijn idee niet genoeg aandacht krijgt.
Ze zijn zeer aanhankelijk en worden niet graag alleen gelaten. Ze maken graag deel uit van het gezinsleven. Franse bulldoggen kunnen wel eens jaloers zijn als de aandacht van de baas naar iets of iemand anders uitgaat. Deze honden zijn alert op wat er in hun omgeving gebeurt en ze laten hun stem beslist horen als ze onraad bespeuren. In doorsnee blaffen ze echter niet veel.
Sociale aanleg:
Hij is klein van stuk, maar dapper als zijn grotere dogachtige broeders, en dit uit zich soms in enige dominantie naar andere honden. De meeste van deze honden kunnen het prima met kinderen vinden, mede door hun hoge tolerantiedrempel en hondsgevoel voor humor zijn zij prima speelkameraadjes, en doet graag mee met de soms onstuimige spelletjes van kinderen. In gezelschap van bejaarden gedraagt hij zich rustig.
Met andere huisdieren kunnen Franse bulldoggen het meestal goed vinden. Franse bulldoggen zijn in de regel mensenvrienden; bezoek wordt meestal enthousiast verwelkomd. Tegenover gasten toont hij zich nooit vijandelijk. Hij besnuffelt de vreemdelingen eerst en volgt hen daarna overal in huis.
Kleuren:
Franse bulldoggen komen voor in de drie door de FCI-erkende kleurslagen: gestroomd, bont (wit met gestroomde platen) en fawn.
Combinaties met andere rassen:
Andere dogachtigen 'begrijpen' de inborst van de Franse bulldog het beste
en zijn niet zo snel op hun teentjes getrapt. Combinaties met andere dog-
achtigen worden dan ook het meeste gezien.
Gebruik en activiteit:
Gezelschaphond die graag op onderzoek uitgaat en van een stevige wandeling houdt, maar hoeft geen uren naar buiten. De Franse Bulldog is een hond die zich heel goed aan het leven op een flat aanpast. Hij voelt zich overal thuis.
De Franse bulldog is bij uitstek een hondje om mee te spelen. Ballen vindt hij
leuk, ook al kan hij ze niet altijd beetpakken. De meeste Franse bulldoggen zijn geen zwemmers, maar er zijn uitzonderingen.
Ook kan hij makkelijk worden meegenomen op reis, hoewel hij niet zo goed tegen de warmte kan. Laat hem dan zelf zijn hoeveelheid beweging bepalen en zorg voor een schaduwrijk plekje in de tuin of in huis. De meeste Franse bulldoggen houden zich op warme dagen intuïtief koest.
Gezondheid en verzorging:
De gemiddelde leeftijd die een Franse bulldog kan behalen is in de afgelopen jaren hoger komen te liggen. Was deze voorheen tegen de 10 jaar, nu ligt het gemiddelde boven de 10 jaar. Weinig gevoelig voor ziekte.
Door zijn enorme doorzettingsvermogen, aanhankelijkheid en wilskracht weet hij niet van stoppen, daarom moeten wandelingen bij extreme warmte (boven de 25 graden) kort gehouden worden. Vooral de Boule-reu, doet zijn afkomst eer aan en geeft blijk van uitzonderlijke moed, die zelfs naar roekeloosheid neigt.
Hij is zo nieuwsgierig en wil zo graag aan de verwachting van zijn baas voldoen,dat hij zich nauwelijks bewust is van de gevaren. Zijn baas moet soms zelfs ingrijpen om hem tegen zichzelf te beschermen. Door zijn korte beharing behoeft hij weinig verzorging.
Gezondheid van de Franse Bulldog
Gespecialiseerde dierenarts
Franse bullen zijn speciale honden. Ze reageren soms wat anders op zaken als narcose, waardoor deze voor hen risicovoller is dan voor de meeste andere honden. Net zoals bij humane artsen zijn er ook onder de dierenartsen mensen die zich gespecialiseerd hebben in bepaalde problemen of zelfs hondenrassen.
De fokker of de rasvereniging heeft vaak adressen van artsen die zich hebben gespecialiseerd in Bulldoggen. Het is altijd aan te bevelen een gespecialiseerde arts op te zoeken als uw bulldogje onverhoopt geopereerd moet worden, of iets mankeert wat niet algemeen voorkomt bij andere rassen.
Baarmoederontsteking
Baarmoederonsteking is helaas een veelvoorkomend euvel dat het meeste voorkomt bij teven van 5 jaar en ouder. De aandoening treedt meestal 6 tot 8 weken na de loopsheid op. Vaak is operatief verwijderen van de baarmoeder de enige afdoende remedie. Wanneer de hond al wat ouder is en ook verzwakt door de ziekte, kan deze operatie, vooral bij onze kortneuzige bulldoggen risico’s met zich meebrengen. Wanneer u dan ook niet van plan bent te gaan fokken met uw bulldogteef (wat overigens leken toch al niet aan te raden is) kunt u het beste preventief de baarmoeder laten verwijderen. Het beste tijdstip is ongeveer 3 maanden na de eerste loopsheid. Baarmoederonsteking komt voor in twee hoedanigheden. Bij de gesloten baarmoederontsteking ziet uw geen uitvloeiing uit de vulva, maar de teef maakt wel een zieke indruk en drinkt erg veel. In het geval van een open baarmoederontsteking kunt u groenige afscheiding uit de vulva constateren. Een verwaarloosde baarmoederontsteking leidt vrijwel zeker tot de dood, al kan deze ziekte een langzaam verloop hebben. Zeker bij een gesloten baarmoederontsteking zult u misschien de eerste week of weken weinig in de gaten hebben, aangezien er zich bij deze vorm van baarmoederontsteking (pyometra) geen uitvloeiing uit de vulva voordoet. Als u twijfelt, kunt u in eerste instantie het beste uw dierenarts raadplegen.
Voorhuidontsteking
Voorhuidontsteking komt veel voor bij reuen. U kunt gemakkelijk zien of uw reu een voorhuidontsteking heeft. Uit de voorhuid ziet u zo nu en dan wat groenachtige afscheiding komen. Voorhuidontsteking is ongevaarlijk voor de reu. Helaas is deze aandoening moeilijk te genezen. De dierenarts zal u een vloeistof meegeven waarmee u de voorhuid dagelijks mee moet spoelen, eventueel aangevuld met zalf en/of een pillenkuur. In de meeste gevallen echter lijkt de ontsteking genezen, maar steekt deze na een tijdje weer opnieuw de kop op.
Jeuk
Jeuk en kale plekken zijn misschien wel de meest voorkomende kwalen. Er is niets zo vervelend dan dat uw hond voortdurend jeuk heeft. De voornaamste oorzaken zijn vlooien, anaalklierovervulling en ontsteking.
Vlooien
Wat u als uw hond jeuk heeft altijd moet doen, is hem goed nakijken op vlooien. Op de hond huizen de vlooien meestal op het achterlichaam en op de buik. Ze zijn niet alleen in de zomer aanwezig, maar ook in de herfst en in de winter kunnen ze problemen veroorzaken. Dit komt omdat de vlo zich onze C.V. verwarmde huizen gewoon kan voortplanten door de hoge temperatuur. Heeft uw hond vlooien, dan zult u deze goed en vooral ook regelmatig moeten bestrijden. Vergeet u vooral niet de vloerbedekking en de ligplaats van de hond, want juist daar liggen de vlooieneitjes en waarvan er iedere dag uitkomen. (zie ook onder verzorging)
Voedingsallergie
Een zeer veel voorkomend probleem is de voedingsallergie. Hierbij is de hond allergisch voor bepaalde voedingsbestanddelen. In de regel beginnen de klachten al beneden de leeftijd van 8 maanden. De hond heeft jeuk over het gehele lichaam en heeft puistjes op de buik, in de liezen, en in de oksels. In 50% van de gevallen heeft de hond een wisselende vastheid van de ontlasting. De diagnose wordt gesteld door de hond gedurende 6 weken uitsluitend rijst met schapenvlees als voer en roosvicee en water te drinken te geven. Na deze periode moet de jeuk zo goed als verdwenen zijn.
Atopie
De derde belangrijke oorzaak van jeuk is atopie. Dit betekent dat stoffen (inhalatieallergenen, zoals katte-, honde-, konijne- en mensenhuidstof, huisstofmijten, boom- en graspollen) die door de hond worden ingeademd, via een allergische reactie in het lichaam jeuk kunnen veroorzaken aan vooral de kop (over de grond schuren) en aan de pootjes ( verdreven bijten en likken). De jeuk wordt vaak ook gezien op de rug, in de oksels en aan de oren. De aanvangsleeftijd is meestal 6 maanden tot 3 jaar, Indien uw hond deze symptomen vertoont, moet er een allergietest uitgevoerd worden.
Luizen en mijten
Luizen, maar vooral ook mijten worden nogal eens gevonden bij honden met jeuk. Luizen zijn te vinden op de dichtbehaarde plaatsen zoals de oorbasis, hals en staart. Luizen kunnen heftige jeuk veroorzaken. Ze zijn, evenals de neten, te zien met het blote oog. Indien uw hond last heeft van luizen, moet u uw hond minimaal één maal per week behandelen met antiparasitaire shampoo en deze behandeling minimaal viermaal herhalen. Verder moet u de omgeving waarin de hond zich bevindt goed schoon houden. We vinden bij de hond drie soorten mijten: de Demodexmijt (puppyschurft), de Sarcoptesmijt (schurft) en de Cheyletiellamijt. De dierenarts neemt een huisafkrapsel en bekijkt dit onder een microscoop. De pup kan alleen tijdens de eerste levensweek besmet worden met demodex, dit gebeurt meestal door de moeder. Met de twee andere mijten kan de hond gedurende zijn leven besmet worden. De behandeling tegen deze mijten worden uitgevoerd met insecticiden die de dierenarts voorschrijft.
Anaalklierovervulling
Anaalklieren zitten bij de hond links en rechts van de anus, ongeveer 1 cm naar binnen toe. Wanneer de hond last heeft van deze klieren. Probeert hij op deze plaatsen te bijten. Wanneer dit niet mogelijk is of niet voldoende helpt, gaat hij om de pijn en jeuk te verzachten “sleetje rijden”. Dit is een typische manier van voortbewegen die gemakkelijk te herkennen is. Bij het “sleetje rijden” beweegt de hond zich op zijn achterste zichzelf voort, waarbij hij zich afzet met zijn voorpoten. Wanneer u vermoedt dat uw hond misschien last heeft van zijn anaalklieren, gaat u naar de dierenarts of naar een goede hondentrimsalon waar de anaalklieren leeggedrukt kunnen worden.
Ingegroeide staart
De staart van de Franse Bulldog kan soms mooi gekruld zijn, maar als we het puntje van de staart proberen te vinden, blijkt dat naar binnen te groeien. Op deze plaats zal er snel een ontsteking van de huid optreden en dat geeft ernstige jeukklachten. De symptomen zijn gelijk als die van een anaalklierovervulling. De huid rond de staart moet dagelijks gereinigd worden en ingesmeerd met een antibioticahoudende zalf. Indien dit geen verbetering geeft, is verwijdering van de staartpunt noodzakelijk.
Vetzucht
De werking van de schildklier kan er onder andere debet aan zijn dat uw hond buitenproportionele verhoudingen gaat aannemen. Vaker echter zal er aan de werking van de schildklier niets mankeren, maar krijgt onze hond te veel lekkers toegeschoven. Een hond heeft het juiste gewicht als de ribben nauwelijks zichtbaar zijn, maar wel makkelijk te voelen. Als u ver door moet drukken om de ribben te voelen, is de hond te dik. Het is onnodig om te zeggen dat dikke honden vreselijk ongezonde honden zijn die moeilijk uit de voeten kunnen en een korter leven beschoren zijn dan hun magerder soortgenoten. Is uw hond te dik, stop dan onmiddellijk met tussendoortjes en voer zeker eenderde minder dan u gewend was. Als uw hond, die grotere hoeveelheden gewend is, honger blijft houden, kunt u eenderde van het voer aanvullen met sperziebonen, die wel vullen, maar geen bruikbare energie voor de hond bevatten. Een lichter dieet (bijvoorbeeld een grondmix verrijkt met kippenvlees) kan in dit geval ook wonderen doen.
Obstipatie
Wanneer uw hond last heeft van obstipatie, oftewel harde, moeizame ontlasting, mag u de hond niet op botten laten kauwen en kunt u wat laxerende middelen toevoegen aan zijn menu. Natuurlijke laxerende middelen zijn melk en paardenvlees. Rauwe eieren werken ook laxerend, maar mogen nooit te lang achter elkaar gegeven worden. Ze kunnen bepaalde stoffen in het lichaam afbreken die de hond hard nodig heeft. Wanneer u dus een gezonde hond een eitje wilt voorzetten, laat het dan eerst een paar minuten koken.
Diarree
Diarree, oftewel zeer dunne ontlasting, kan verschillende oorzaken hebben. De hond kan uit een plas water op straat gedronken hebben, zich erg druk hebben gemaakt (bijvoorbeeld tijdens een wandeling) of iets verkeerd hebben gegeten. Wanneer de hond slechts eenmalig diarree, hoeft u zich in de regel niet ongerust te maken. Als de hond verder een gezonde indruk maakt, kunt u de diarree proberen op te heffen door hem enkele dagen niets anders dan gekookte rijst met kip of kippenbouillon te verstrekken. Meestal gaat de diarree hiervan over. Na deze dagen vult u de porties aan met het voedsel dat hij gewend was te eten. Diarree kan ook een andere oorzaak hebben. Het kan zijn dat uw hond zijn voedsel niet goed kan verdragen. Dit hoeft u niet meteen te merken, het kan ook dagen- of wekenlang goed gaan totdat uw hond uiteindelijk diarree krijgt. Overzetten op een ander merk voer of een ander soort voer kan hierbij uitkomst bieden. Wanneer u de zaak niet vertrouwt omdat uw hond zich anders gedraagt, of misschien een ziek indruk maakt, kunt u het beste contact opnemen met de dierenarts. Overigens geldt zeer voor honden met diarree dat zij ruim voldoende water ter beschikking moeten hebben om het gevaar van uitdroging tegen te gaan.
Kennelhoest
Kennelhoest is een infectieziekte. De ziekte wordt veroorzaakt door de Bordertella-bacterie, soms vergezeld van een para-influenzavirus. Kennelhoest is een besmettelijke aandoening, die vaak de kop opsteekt op plaatsen waar veel honden bij elkaar gehouden worden. Het is daarom raadzaam om de hond in te enten tegen kennelhoest als u hem voor langere of kortere tijd naar een pensioen brengt. De meeste pensionhouders staan er overigens op dat de hond is ingeënt. Ook op tentoonstellingen is de kans groter dat uw hond kennelhoest oploopt. Kennelhoest wordt gekenmerkt door een droge, hevige hoest die zich aanvalsgewijs voordoet. Sommige honden hoesten als het ware vanuit hun teennagels. Het gevaar bij uw hond is dat er een forse zwelling in de keel en luchtpijp optreedt waardoor de ademhaling ernstig bemoeilijkt wordt. Als u twijfelt of uw hond kennelhoest heeft, raadpleeg dan uiteraard uw dierenarts.
Shocktoestand
Bij een shocktoestand zijn de hartslag en de bloeddruk in de bloedvaten niet meer op elkaar afgestemd. Hierdoor kan de hond in zeer korte tijd bewusteloos raken en sterven. Schokpatiënten tonen dan ook bijna altijd wit of blauw verkleurd tandvlees als gevolg van zuurstoftekort. Meestal gedragen zij zich ook apathisch, kijken strak voor zich uit. De temperatuur kan 36 C of minder bedragen. Houd uw hond die in een shocktoestand verkeert warm door hem met een deken of wat dan ook toe te dekken en waarschuw onmiddellijk een dierenarts. Een shocktoestand kan bijvoorbeeld volgen op een ongeluk, vechtpartij, operatie of oververhitting (zie ook Oververhitting bij honden)
Vergiftiging
Het is niet te hopen dat het u overkomt, maar er zijn nog steeds lieden die denken een einde te moeten maken aan het “hondenprobleem” door op veldjes waar veel honden komen vergiftigde worsten en dergelijke te strooien. Soms is een vergiftigde hond nog te redden, als u er tenminste vroegtijdig bij bent. Een vergiftigde hond kan verschillende symptomen laten zien, onder meer heftig kwijlen, braken, diarree, buikkrampen en rillen. Soms raakt hij in een soort coma of vertoont vreemde schrale plekken op de huid, zie ook EHBO bij vergiftiging en Vergiftiging bij honden. Wanneer u vermoedt dat uw hond is vergiftigd, waarschuwt u in eerste instantie de dierenarts en probeert u te achterhalen wat voor gif het is geweest. Na overleg met uw dierenarts kunt u proberen uw hond te laten braken door hem een flinke schep zout toe te dienen, maar wees voorzichtig! Voor een aantal vergiften geldt dat uw hond ze juist niet mag uitbraken (zoals verfverdunner en benzine) U kunt uw hond beter melk, norit of rauwe eieren toedienen om te voorkomen dat deze stoffen door het lichaam worden opgenomen. Hoe dan ook, bij iedere twijfel raadpleegt u de dierenarts.
Ademhalingsproblemen
We spreken bij ademhalingsproblemen niet over het “normale” snurken; het gaat hierbij om levensbedreigende situaties. Bij de hond zijn de ademhalingsorganen niet alleen bestemd voor de ademhaling, maar ook voor de koeling van het lichaam. Dit laat uw hond ook regelmatig merken wanneer hij het warm heeft. De hond gaat dan oppervlakkig hijgen en zijn tong hangt uit zijn bek. Op deze manier zorgt uw hond ervoor dat er water verdampt van slijmvliezen van luchtpijp, keel, bek en tong. Hierdoor treedt er verkoeling op van het gehele lichaam. In tegenstelling tot de mens kan de hond niet transpireren en moet hij op deze manier zijn lichaam op temperatuur houden. Zoals u zult begrijpen, is de mate van afkoeling onder andere afhankelijk van de hoeveelheid lucht die de slijmvliezen passeert. Een hond met een geringe diameter van de luchtpijp kan minder lucht passeren en raakt dus sneller oververhit. Er zijn veel Franse Bulldoggen die een vrij nauwe luchtpijp hebben en daar gewoon mee kunnen leven. Maar op warme dagen of bij grote inspanningen kan dat tot problemen leiden. Als de hond oververhit raakt (lichaamstemperatuur hoger dan 42 C), wil hij niet meer lopen, gaat liggen en blijft hijgen. Het beste wat u in zo’n geval kunt doen, is uw hond zo snel mogelijk af te koelen, bijv. door water over hem heen te gieten. Het is belangrijk dit lang genoeg te doen, het liefst onder controle van de lichaamstemperatuur (normaal 38,0 tot 39,0 C). Hierna gaat u zo snel mogelijk naar een dierenarts. Doordat de eiwitten in het lichaam niet tegen hoge temperaturen bestand zijn (denk aan het koken van een ei) worden de lichaamsfuncties ontregeld. Indien niet snel en adequaat wordt ingegrepen, kan de dood volgen. Meer informatie over oververhitting kunt u lezen op de pagina Oververhitting bij honden.
Een ander zeer voorkomend probleem is het “kortsnuitensyndroom”. Dit is een verzamelnaam van vaak gecombineerd of apart voorkomende problemen van de voorste luchtwegen (neus, keel, keelkop en luchtpijp) bij Bulldoggen. De volgende aandoeningen worden onder deze noemer geplaatst:
•te kleine / vernauwde neusgaten
•te lang, zachte verhemelte
•vergroting van de tonsillen (amandelen
•samenklappen van de larynx (keelkop)
•slijmvliesplooien in de keel
Al deze aandoeningen geven min of meer hetzelfde beeld. De honden hebben problemen met de inademing, er kan een “blokkering” optreden. Bij opwinding of beweging geven de honden snel voedsel of wit, taai slijm op. Vaak hoesten de honden ook, omdat het slijm dat in een normale situatie continue de luchtpijp verlaat en ingeslikt wordt, nu moeilijker de luchtpijp verlaat. Het slijm wat geproduceerd wordt, is vaak ook taaier. Het “kortsnuitensyndroom” wordt vaak nog verergerd door een te nauwe luchtpijp. Het resultaat is dat de hond zeer gevoelig wordt voor luchtwegontstekingen en een bronchitis of een longontsteking oploopt. Indien uw Franse bulldog deze verschijnselen vertoont, kunt u het best contact opnemen met een dierenarts die ervaring heeft met bulldoggen. Operatief ingrijpen is waarschijnlijk nodig.
Rugproblemen
Door de bouw en de rug en zijn enthousiaste karakter is de Franse bulldog gevoeliger voor rugproblemen dan de meeste rassen. Deze uiten zich in moeilijk opstaan, pijn in de rug, waggelende gang van de achterpoten en in het ergste geval verlamming van de achterpoten. Indien uw hond een van de problemen vertoont, is het belangrijk naar de dierenarts te gaan. Door uw hond niet te laten springen, geen trappen te laten lopen en niet eindeloos achter balletjes en stokjes aan te laten rennen, kunt u preventief wat aan de rugproblemen doen.
Oogproblemen
Voor meer informatie over oogaandoeningen bij de Franse Bulldog, en/of honden in het algemeen, kunt u terecht op onze pagina over Oogproblemen bij honden.
http://www.despetitspolissons.nl/Franse-Bulldog/Gezondheid-en-verzorging/Ziekte-en-aandoeningen.html#anchor_18
Verzorging van de Franse Bulldog
Zeer belangrijk bij de franse bulldog is de verzorging van het gezicht. De plooien in de snuit moeten regelmatig worden uitgewreven en ingesmeerd. Een scheur of erg droge rimpels kan voor de hond zeer pijnlijk zijn.
Een dagelijkse borstelbeurt om losse dode haren uit de vacht te verwijderen is geen overbodige luxe, ookal zijn ze kortharig.
Oren moeten ook regelmatig worden nagekeken of deze niet te vuil zijn.
Nagels moeten worden geknipt mocht die te lang zijn.
Ook onder de erg kleine stompe staart moet regelmatig eens worden gecontroleerd of daar geen wondjes zijn terug te vinden.
Opvoeding van de Franse Bulldog
De franse bulldog heeft een zachte maar consequente opvoeding nodig. Een stemverheffing kan al genoeg zijn ter correctie van foutief gedrag. Ze zijn niet gemaakt om in een kennel te leven maar wel dicht bij de baas. Hou hier rekening mee dat u veel met hem moet bezig zijn. Met een positieve opvoeding en lichte correcties komt u het verste!
Rasvereniging van de Franse Bulldog
Franse Bulldog: Hollandse Bulldoggen Club
Franse Bulldog: Hollandse Bulldoggen Club
Beemdstraat 10
5384LB
Heesch
Telefoon: 0412-455243
Website: http://www.hbc-fransebulldog.nl
Popularitieit van de Franse Bulldog
De Franse Bulldog staat op dit moment op de 13e plek van de meest populaire hondenrassen op de HondenPage
Overige informatie over de Franse Bulldog
Franse bulldog zo als ik hem heb mee gemaakt is er 1 die last heeft van voetselalergie. hij kon niet tegen eiwitten. We zijn er 4 jaar mee bezig geweest. Nu is het aarig goed met hem.
maar bullen zijn er wel gevoelig voor.
Nog wat extra's:
Door hun korte neus knorren ze erg, voornamelijk bij het slapen en in volle actie.
Ze kunnen niet goed tegen de warmte, zorg voor verkoeling!
Franse bulldoggen zijn gekend om hun winderigheden. Dit kan met een goede voeding perfect worden vermeden. Is je hond erg winderig? Schakel in verschillende stappen over naar een andere voeding en kijk het even aan. Is de winderigheid verbetert, dan kan de hond de voeding beter verdragen. I het niet, zoek verder.
Even een kleine aanvulling van mij:
Franse Bullen horen zeer zeker niet altijd te knorren, dat is een zeer groot misverstand! Sommige mensen laten die arme beestjes aldoor maar knorren en naar adem happen, maar dat is dus niet goed. Ik heb er ook twee gehad die dit in ernstige mate deden en zij zijn geopereerd aan hun te lange zachte verhemelte. De vijf bulletjes die ik nu heb, hebben geen van alles last hiervan en knorren beslist niet. Ze snurken hooguit als ze met hun kop op de rand van de mand liggen, maar verder niet.
Als je vers vlees voert (KVV) hebben bulletjes ook veel minder last van winden laten.
Franse Bulldog pup aanschaffen
Waar op letten bij aanschaf van een franse bulldog pup?
Liggen de pups in huis? Is het schoon , werpkist , omgeving , zijn de pups schoon , reageren ze levendig, liggen ze op een comfortabele ondergrond met speeltjes?
Is de moeder aanwezig? Is de fokker bereid antwoord te geven op alle vragen die je hebt? Ben je welkom om te komen informeren als er geen pups zijn? Mag je als er wel pups zijn en ze oud genoeg zijn geregeld komen kijken? (het is normaal dat er de eerste 2 a 3 weken geen bezoek mag komen. Worden de pups goed gesocialiseerd? Vraag gerust wat de fokker hieraan doet. Vraagt de fokker zelf ook naar jou , is ie geintereseerd in waar de pups terecht gaan komen?
Een goede fokker zal zelf de pups ook niet zomaar aan iemand meegeven en ook willen weten "wat voor vlees hij in de kuip heeft". Je moet later ook altijd op de fokker terug kunnen vallen voor advies en vragen dus neem een weloverwogen beslissing!
Het beste is meerdere fokkers te raadplegen vooraleer een keuze te maken. Een stamboom geeft niet altijd de absolute zekerheid dat je een fantastische en gezonde hond gaat hebben.
Franse Bulldog fokkers informatie
Geen fokkers informatie gevonden over de Franse Bulldog.
Heb jij overige informatie het fokkken van een Franse Bulldog pup. ? Dan kun je dat toevoegen als je je fokbeleid hebt laten keuren op de hondenpage.
Meer suggesties
Ben je op zoek naar een Hondenras ? Bezoekers van de hondenpage met een Franse Bulldog hebben ook deze rassen
Meer weten over de Franse Bulldog ?
- Heb je nog vragen over (puppy's van) de Franse Bulldog? Kijk dan in het hondenforum.
- Uitgebreide rasbeschrijving van de Franse Bulldog? Kijk dan bij de Franse Bulldog rasbeschrijving.
- Ben je zelf een Franse Bulldog Fokker? Voeg dan een gratis Fokker vermelding toe.
- Heb je een nestje Franse Bulldog puppy's ? Vermeld dit dan gratis op de puppy pagina.
- Wil je de meningen weten van anderen of zelf een mening geven ? Kijk dan bij de Enquetes!
De mening van de bezoeker
Hoogte: klein
Kindvriendelijk: 
Gehoorzaam: 
Waaks:
Kan goed alleen zijn:
Heeft veel beweging nodig:
Is sociaal: 
Deel de info over de Franse Bulldog:
Informatie verbeteren
Als jij informatie over de Franse Bulldog hebt die de kwaliteit van deze pagina verbetert dan kun je deze pagina aanpassen. Log wel eerst even in om dit te doen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?