Dit is niet echt een probleem , maar wel soms wat onhandig . Onze pup loopt de ene keer wel heel relaxed naast me mee aan de lijn , de andere keer trekt hij heel hard aan de riem dat hij terug wil en weer een andere keer trekt hij heel hard aan de riem vooruit. Dit alles wisselt tijdens 1 wandeling van 8 minuten steeds af .
Ik til hem dan af en toe op om zo verder te lopen en hem daarna weer neer te zetten . Maar dat vindt hij ook niet altijd even leuk , dan moppert hij een beetje (lijkt wel een beetje grommen )
Vooral 's avonds in het donker verzet hij geen stap , dat lijkt hij heel eng te vinden .
Wie herkent dit? En hebben jullie tips voor mij om het wandelen wat meer ontspannen te maken voor hem . Ik snap dat het met verloop van tijd vast wel beter wordt , maar ik vind dit soms zo sneu voor hem , hij Is dan best gestrest .
Heeft hij al geleerd om in huis netjes aan de riem te lopen? Dus dat hij in huis jou echt volgt aan de riem en interessant vind?
Als het in huis allemaal lukt moet het buiten ook steeds beter lukken en niet terugtrekken. Stilstaan tot de riem slap is en dan belonen, of heel enthousiast de andere kant opgaan en kijken of hij meewil. Desnoods met een koekje of speeltje, jij moet het meest interessante zijn voor jouw pupje :)
Ik heb mijn pup pas net , maar merk wel dat als hij moe is (veel prikkels gehad of wat training gehad) dat hij dan wat meer trekt. Dan pauzeer ik even en ga ik desnoods gewoon zitten zodat hij even bij kan komen en dan gaan we weer verder naar huis toe. :) Als hij iets eng vind (zichtbaar) probeer hem dan op een afstandje te laten kijken. Misschien vind hij het donker niet eng, maar een bepaald object in het donker ( boom, auto's etc.) probeer hem in een ontspannen houding te krijgen door hem goed te belonen voor elk dingetje wat hij wel goed doet en laat hem lekker snuffelen.
Hoop dat je hier wat aan hebt, hoewel je de meeste dingen waarschijnlijk al weet!
Hoe oud is je pup dan?
Veel honden kunnen in het donker wel anders reageren dan bij daglicht, toch wel alerter of meer gespannen.
Op zich heel logisch, dat is bij jezelf net zo, je ziet alles heel anders.
Naast je wandelen, is best vermoeiend voor een pup.
Weet niet hoe oud hij is?
Wandelen is een lijn van 2 meter je je pup de tijd geven om te snuffelen.
Voor je trekken is stilstaan. Als ze kijkt, goed zo en weer wandelen.
Als ze achter je trekt, gewoon doorlopen.
Zo leren ze wandelen, met de lijn lengte die je ze geeft.
Even stil staan en kijken moet kunnen, gewoon lekker laten.
Er is natuurlijk een rede voor trekken. Voor je uit is snel ergens naar toe willen. Als je stopt, leert ze dat trekken geen zin heeft.
Als ze naar huis wilt, waarom is dat?
Moe, geen zin, te veel prikkels, iets spannends?
In het donker vind hij eng. Ik zou het niet forceren, maar iets leuks gaan doen buiten, zodat donker leuk wordt.
Strooi wat brokjes op de grond. Of doe een spelletje met hem.
Minder de nadruk op het wandelen zelf, maar vooral aan het leuk maken in het donker buitem.
Waarom loop je 8 min?
Honden keren context gebonden, wat je in huis leert, koppelen ze aan huis, dan zal je het buiten dus opnieuwe moeten aanleren.
Het in huis met een riempje leren lopen, heeft dus niet echt nut.
Thuis is ook rust vind ik.
Natuurlijk moet je als bas interessant zijn, maar mag een hond buiten ook lekker snuffelen, zijn omgeving opnemen, de wereld verkennen.
In huis heb ik het niet geprobeerd . Dat kan ik gaan oefenen .
Stilstaan als hij trekt heb ik vandaag gedaan . Ik sta dan wel een tijdje stil, maar dat geeft niet . Als de lijn slap Is en ik heb hem beloont dan trekt hij bij de eerste stap voorwaarts weer net zo hard . Hij wordt er helemaal kriegel van lijkt wel . Begint te piepen en gaat alleen maar harder trekken.
Hetzelfde met koekjes voor onderweg , hij komt naar me toe voor het koekje en rent net zo hard weer terug . Het dus nog weinig effect .
Beetje jammer maar we blijven oefenen .
Hij is bijna tien weken .
Bij Is bijna tien weken en hij hoeft niet de hele tijd naast me te lopen hoor. Dat doet hij op sommige stukken zelf . Maar dat terug willen rennen of juist vooruit trekken,daar gaat het juist om . Snuffelen vind ik geen enkel probleem , maar hij lijkt wel bang en wil graag terug naar huis . Hij is dan niet moe , want ik loop juist als hij geslapen heeft . En die acht minuten is een soort schatting van de tijd die ons rondje duurt.
Beetje jammer want het zou leuk zijn als hij wandelen leuk vindt.
Hij mag juist snuffelen , maar dat doet hij niet . Hij wil alleen maar terug of juist vooruit als het huis weer in zicht komt .
Ik heb persoonlijk het idee dat het wel helpt als je hond het idee snapt in huis, dan om je huis en dan bij meer en meer prikkels om zich heen, maar daar zijn de meningen anders over. En dat geeft ook niet, we leren van elkaar! Een hond mag van mij ook zeker snuffelen en verkennen, maar niet door heel hard te trekken. :)
Echt nog een pup, heel impulsief.
Als hij naar voren trekt, kan je ook terug lopen. Dan komt hij niet op de plek waar hij snel naar toe wilt.
Als hij bang ik, zou je op je hurken kunnen gaan zitten en hem gerust stellen.
Aaien, masseren. Door aaien komt een stofje vrij, waardoor ze zich prettig gaan voelen. Wie weet helpt dit.
Super leuke foto van hem, leuke pup
Wat je kan proberen, iets lekkers op de grond strooien. Zo leer je ze buiten hun neus te gebruiken. Voertjes zoeken ontspant ze ook.
Hij is nog zo jong, de wereld om hem heen is nog zo overweldigend. Het is ook nog spannend voor ze buiten.
Ik zou zo veel mogelijk het zelfde rondje lopen, maar volgens mij doe je dat ook.
Heel veel slapen om alles in dat koppie te verwerken.
Ja dat doen pups in t begin vaak, ze willen gewoon zo snel mogelijk weer naar huis. Ik bleef in t begin een beetje rond t huis, dat wandelen komt later wel.
De meeste honden leren trekken doordat ze zo graag weer snel naar huis willen.
Hij is nog jong, komt vanzelf wel.
Java had in het begin ook een hekel aan wandelen. Daar heeft het vrij lang mee geduurt voor die echt mee ging lopen. Zij wou ook snel weer naar binnen. Wat ik deed, was van elke wandeling een leuk moment maken. Ik nam een speeltje mee, en als java aangaf dat ze niet verder wou, gingen we even met het speeltje spelen. Zo werd zij ook minder gestresst. Uiteindelijk gaf ze steeds minder vaak aan dat ze niet meer wou, en hoefde het speeltje niet meer mee.
Dit klinkt toch als normaal puppygedrag. Stapje voor stapje verkennen ze de grote buitenwereld en dan altijd weer snel terug naar het veilige huis. Heel vaak zie je ook dat pups onderweg stilstaan, als er zoveel op ze afkomt dat ze even tijd nodig hebben om alles in zich op te nemen. En zien ze iets interessants, ja, dan willen ze er spontaan heen en snappen niets van zo'n stuk riem om hun nek.
Met het trekken zou ik zeggen stug volhouden met stilstaan of andere kant oplopen, zodat hij leert dat trekken geen succes oplevert. Voor de rest komt het lopen wel. Hij is nog zo jong. Gewoon korte stukjes, bekende stukjes lopen. Het echte wandelen komt vanzelf wel.
Wat een schattig pupje heb je! De mijne is 13 weken en gaat ook rennen als hij richting huis gaat. Onze Bruce deed dat ook en toen hij groter werd wilde hij juist niet meer naar huis
Gaat vanzelf over, komt allemaal goed...gewoon doorgaan met wat je doet, dan leert hij het vanzelf
Inmiddels zijn we een week verder en helaas loopt hij nog steeds niet goed mee. Het trekken aan de riem gaat wel beter, dat doet hij niet zoveel meer. Maar de meeste tijd van de "wandeling" loopt hij niet. Hij staat stil of wil juist heel hard terug van waar we vandaan kwamen. Hij is dan erg bang lijkt wel. Dan moet ik hem echt even oppakken en verder lopen om het een stukje verder weer opnieuw te proberen. Hij gromt dan ook als ik hem oppak. En twee van de drie keer wil hij als ik hem weer neerzet nog steeds zo snel mogelijk terug. Als ik mensen hun verhalen lees over hun pup die los loopt denk ik echt; dan zou die van mij al honderd keer weg gerend zijn of nog erger dan was ik hem kwijt. Ik vind het nog steeds best lastig. Daarnaast raakt hij op deze manier zijn energie ook niet kwijt en dat is in huis te merken.
Die angst vind ik wel apart.
Pups blijven soms zitten om alles in zich op te nemen. Ze zijn meestal nieuwschierig. Kijken of lopen ergens heen.
Is hij lichamelijk in orde. Misschien een keer buiten geschrokken, vuurwerk?
Ga je naar een hondenschool?
Die angst vind ik dus ook apart. Voor zover ik weet is er niets gebeurd buiten. Vanaf het moment dat wij hem hebben is dit al zo. Bij de fokker is hij niet veel buiten geweest, dat kan het mee te maken hebben. In huis is het een blije en ondernemende hond, maar buiten echt niet.
Vanaf 9 januari beginnen we aan de puppy cursus.
In welke omgeving ga je wandelen?
Loop je steeds door straten, of rijd je ook wel es met de pup naar een rustig gebied (zoals bos, of heide)?
Ik wandel nu rondom ons huis. Dat is een klein stukje door een park, daarna op een voetpad naast een fietspad en een weg en dan ons woonerf weer in. Maar ik loop soms ook alleen maar in ons woonerf.
In dat geval zou je eens een heel andere omgeving kunnen proberen. Zonder mensen, auto's, fietsers, andere honden, e.d.
Alleen jij, je hondje en de natuur. Eens zien hoe dat gaat...
Goed idee, ik ga dit weekend eens naar het bos of naar het meer bij ons in de buurt. Bedankt voor de tip!!
ons pupke is 14,5 week en loop op vreemd terrein als een kievit. Maar in de buurt verzet hij vaak geen stap, heeft hij geen zin om te lopen. In het begin ging het heel goed, maar sinds 2 weken is de lol er af.
Ook steeds stilstaan, niet mee willen lopen, tot we een minuut of 6 weg zijn, dan krijgt hij ineens de smaak te pakken.
Het zal een fase zijn, gaat wel weer over, denk ik dan. Ik pest 'm ook niet met 4 wandelingen op een dag. 1x een lange wandeling van een half uurtje, we leggen dan maar een km of 2 af hoor, rondkijken is ook leuk. en 2e keer een blokje om van een minuut of 10.
De rest speelt hij buiten in de tuin, vind hij nu nog veel leuker.
Probeer een andere omgeving, misschien werkt dat.
Succes
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?