Ten einde raad m.b.t bijtgedrag pup

Weer een topic van mij - maar ik zit echt een beetje met mijn handen in het haar.
Mijn 12 weken oude pup is een bijter. Ik weet dat dit bij puppygedrag hoort, maar nu hij wat groter begint te worden begint hij ook steeds meer kracht in zijn kaken te krijgen (dus bijten wordt harder) en onze correcties lijken niet echt te werken.

Hij bijt vaak; inmiddels kan ik het wel inschatten wanneer hij oververmoeid is en daarom gaat zitten klieren. Dan is het meestal een kwestie van negeren en gaat ie vanzelf rustig bij je voeten of in z'n mand liggen slapen. Hij bijt echter niet altijd uit oververmoeidheid. Als hij aan de meubels of in onze schoenveters knaagt luistert hij niet naar mondelinge correcties (NEE) en afleiden met een speeltje/botje helpt meestal ook niet. Wanneer ik heb dan maar oppak om weg te halen bij het verboden voorwerp begint hij te grommen en te 'schreeuwen' en naar me te happen. Ook wanneer ik hem dan neerzet hapt hij zich vast in mijn broek en benen. Dit 'beenhangen' gaat eigenlijk altijd gepaard met grommen en gebeurt nog behoorlijk vaak. Geregeld is dit ook gewoon enthousiasme denk ik (als mijn vriend thuis komt/wakker wordt bijvoorbeeld). Tot nu toe heeft hij dit nog niet bij vreemden/bezoekers gedaan.
Als hij 's nachts geen zin meer heeft om te slapen (hij slaapt bij ons in bed) begint hij hard in mijn handen te bijten. Als ik hem 'negeer', me omdraai en verder probeer te slapen bijt hij in mijn rug of nek (auw!).

Afgelopen week heb ik geprobeerd om telkens als hij hard bijt te gillen. Hard en heel hoog. Als hij dan losliet liep ik de kamer uit en deed de deur dicht. Het was duidelijk dat hij hier wel van onder de indruk was (hij werd dan helemaal stil en ging zitten wachten tot ik terug kwam). Vaak was hij daarna rustiger. Het effect hiervan lijkt echter elke dag minder te worden. Ik moet steeds harder gillen om hem los te laten laten, vanochtend gebruikte ik deze manier toen hij me beet toen ik hem bij de tafelpoot weghaalde, en zodra ik de kamer uit was zette hij z'n tanden er weer vrolijk in (mijn gegil kon hem dus weinig schelen).

Aangezien ik degene ben die het grootste deel van de dag voor hem zorgt (naast m'n studie...) begint dit dus echt heel erg vervelend te worden. Ik ben vooral bang dat we het bijtgedrag niet onder controle gaan krijgen en hij binnenkort een keer de botjes in m'n hand kapotbijt (of iets in die trant), en ook als hij volwassen is nog zo blijft happen.

Heeft iemand iets van advies voor me?

Krijgt je hond wel voldoende Kauwmateriaal? Konijnenoren, lamsoortjes, dat is voor puppytandjes goed te doen. Zolang ze niet iets krijgen waar ze op mogen bijten dan doen ze dat in jou of in de meubels, plinten, deurposten noem maar op. 

Gillen en corrigeren heeft niks geen nut. Heb het hier nooit gedaan. De hond zal wel denken als je zo aan het gillen bent...

Zeg gewoon 'nee' of 'laat dat', haal je pup uit de situatie en geef 'm iets wat die wel mag hebben.

Blijf er eventueel even bij zodat de pup de rust kan pakken.

Ik zou je hond dan niet meer oppakken als hij ergens in bijt, dat heeft geen zin.

Gillen of AU roepen heb ik ook nooit gedaan, dat had ook geen zin.

Als Black op de tafelpoot of stoelpoot ging bijten, zei ik 'euhh' en gooide een kluifje of speeltje naar hem toe. 

Ik ging niet zelf naar hem toe!

Zodra hij met het kluifje op speeltje verderging, riep ik heel blij 'goedzo!'

En soms ging ik dan wel naar hem toe om hem te belonen met een snoepje of ik ging even met hem spelen met het speeltje.

En als jouw hond wel even opkijkt maar niet verder gaat met het kluifje/speeltje, beloon hem dan op het moment dat hij opkijkt.

Roep dan ook 'goedzo!' en haal iets lekkers of leuks tevoorschijn zodat hij naar je toekomt om het te halen.

Zo leerde hij in de loop van de tijd volgens mij wel wat 'mijn en dijn'  was.

Ik had voor Black een lang speeltje, zodat hij daarin kon bijten zonder dat ie bij m'n handen kon komen.

Je zou zo'n speeltje bij de hand kunnen houden in huis.

Als hij dan in je broek gaat bijten, ook 'euhh' zeggen, en hem het lange speeltje voor houden.

En zodra hij je broekspijp los laat, hem belonen en even met hem spelen.

Zo heb ik het ongeveer gedaan met Black.

Bij hem heeft dit in ieder geval het beste gewerkt.

Soms zijn het echte draken, he! 

Ik herken het wel, hoor, hier ook zo'n felle bijters gehad. Auw roepen werkte hier averechts, dat vonden ze zo lollig dat ze nog feller werden.

Time outs werkten hier het beste. Ofwel zelf uit de situatie stappen (bijvoorbeeld naar andere kamer gaan), ofwel haal je de pup uit de situatie en zet je hem even apart op een time-out plekje.

Het is niet altijd makkelijk, maar probeer toch zoveel mogelijk te anticiperen en zo min mogelijk te corrigeren (omdat ze dan al in hun bijtmodus zitten).

En op momenten dat je te laat bent en ie toch al lustig je tafelpoot zit af te knagen, probeer hem hier dan uit te halen door wat anders van hem te vragen (bijvoorbeeld even uitnodigen tot een (zoek)spelletje).

12 weken is dan ook nog es de leeftijd dat tandjes kunnen gaan wisselen. Dat helpt de zaak er natuurlijk niet op vooruit, dan zijn ze extra geneigd te gaan bijten of op spullen te kauwen.

Ik weet dat al dat happen en bijten een mens soms tuureluurs maakt, maar probeer toch rustig en geduldig te blijven.

Leg waardevolle spullen weg, maak zo goed mogelijk een onderscheid tussen: buiten zijn we actief, binnen zijn we rustig, en probeer een balans te vinden tussen genoeg activiteit en plezier, en genoeg rust en kalmte.

Komt goed hoor! Volhouden! 

Ruby: hij heeft standaard een bot van runderhuid liggen (vindt ie heerlijk) en zo'n hard wit kauwbot (lijkt hij niet zo veel aan te vinden), en daarnaast touwspeeltjes en knuffeltjes (die hij graag sloopt) en een bal. Af en toe krijgt hij een stuk bullepees, een oor of een staafje van runderhuid met kip (die makkelijker wegkauwt dan het bot), en het is altijd groot feest als hij zoiets krijgt.
Maar het lijkt me ook niet goed als ik hem elke keer als hij ergens in bijt iets lekkers geef?

Sylvia: de tip om hem te belonen als hij opkijkt en dan naar me toe te laten komen klinkt ook wel goed.

Sowieso dus: niet meer oppakken als hij knaagt aan 'verboden' zaken maar toch proberen af te leiden en even te spelen. Dat gaan we dan zeker proberen!

Er zijn al goede tips gegeven. Bij mijn hondje wat nog niks kende toen ik hem met 6 maanden kreeg, heb ik heel erg geoefend op zelfbeheersing wat betreft het bijtgedrag. 

De zelfbeheersingsoefening:
Pak een lekker ruikend snoepje of brokje. Laat dit zien in je open hand. Wil hij het pakken doe je je hand dicht. Dan zal hij proberen te ruiken, graven happen etc. Maar je houdt je hand dicht (even doorbijten voor jezelf de eerste paar keer) Niet boos worden als hij je pijn doet per ongeluk.. Op een gegeven moment zal hij ophouden en 'nadenken' wat de bedoeling is. Op dat moment geef je direct de 'goed zo' opent snel je hand en pakt met je andere hand het brokje om het aan hem te geven. Op een gegeven moment snapt hij de oefening en zal geduldig afwachten. Zo leer je hem dat hij beloond wordt voor afwachten en bij ons maakte het wezenlijk verschil met het in de handen bijten..

Hoewel ik geen probleem heb met een hond in bed, zou ik een pup van 12 weken dat echt niet toestaan. Geef hem een eigen plekje naast je bed (eventueel een bench) waar hij kan slapen en jou gerust moet laten. Het kan toch niet dat een pup op die leeftijd gaat bepalen of jij kan slapen of niet. Op dit punt zou ik nu zeker ingrijpen, de pup moet zijn plaats leren kennen. Hier op het forum zijn de meningen verdeeld over "roedelleider" en "dominantie", maar deze situatie vraagt volgens mij toch duidelijke structuur naar de hond toe. Zijn slaapplaats is daarbij belangrijk. Het komt op mij een beetje over alsof de pup de touwtjes in handen heeft en dat kan je natuurlijk niet laten gebeuren. Welk ras is het eigenlijk?

Het kost wel veel tijd, hoor.

Het is niet zo dat na 2 dagen 'oefenen' het dan over is.

Het bijtgedrag blijft misschien wel bestaan totdat z'n gebit gewisseld is, het zal alleen misschien wat minderen of beheerster gaan.

Ik weet nog wel dat ik er de eerste maanden heel druk mee was 

Mijn oudste hondje was heel makkelijk als pup, nooit gebeten etc.

Maar Black was het tegenovergestelde, ha ha.

Het kwam er op neer dat de eerste maanden we dagelijks Black meerdere malen moesten afleiden (van het bijten op tafel/stoelpoten).

Maar op een gegeven moment zie je het kwartje gewoon vallen, dat hij automatisch z'n kluifje op speeltje ging pakken!

En vanaf dat hij zo'n 4 a 5 maanden oud was, was het ook wel over.

Wat hij wel gehouden heeft, is dat hij graag je handen pakt als je weer thuis komt. (niet bijten, gewoon vastpakken met z'n bek)

Ik denk uit opwinding of zo, maar nu hebben we hem aangeleerd dat hij dan zelf wat in z'n bek pakt.

Eerst duwden we altijd een knuffel in z'n bek die bij de deur klaarlag.

En nu pakt ie altijd zelf een balletje, dan kom je binnen en dan zie je hem wegschieten om z'n balletje te halen en dan komt ie je begroeten. 

Mijn tante fokte Duitse doggen en zij gaf altijd pluchen beesten aan de pups, dit werkte blijkbaar goed. Je moet dan wel toezicht houden vanwege het stukmaken/scheuren van de beesten, zodat ze niks ervan opeten!

Weet niet of het effectief ook werkt, maar dit herinner ik me en ik heb het hier ook gegeven, naast bullepezen e.d., en hier is maar weinig gesneuveld (behalve dan de afronding van de hoeken van de tuintafel). In mijn handen, broek, ... is hier nooit gebeten!

Je kan het alleszins proberen. Heb wel veeeeeel pluchen beesten gekocht! Ikea is goedkoop trouwens, of kruitvat. Wel zien dat er geen 'bolletjes' in zitten.

Ik haal een paar zinnen vanuit je verhaal: "Als hij aan de meubels of in onze schoenveters knaagt luistert hij niet naar mondelinge correcties (NEE) en afleiden met een speeltje/botje helpt meestal ook niet. Wanneer ik heb dan maar oppak om weg te halen bij het verboden voorwerp begint hij te grommen en te 'schreeuwen' en naar me te happen. Ook wanneer ik hem dan neerzet hapt hij zich vast in mijn broek en benen. Dit 'beenhangen' gaat eigenlijk altijd gepaard met grommen en gebeurt nog behoorlijk vaak."

Een nee zeggen op ongewenst gedrag kan ook betekenen ik krijg aandacht en omdat je boos bent, blijft je pup ver bij je vandaan. Oppakken van je pup in z'on situatie is bedreigend voor je pup. Je bent boos en dit voelt je pup aan. Wat ik altijd adviseer bij mijn cursisten is: roep de naam van je pup en als deze luistert dan kun je een speeltje gooien weg van het verboden voorwerp. Dit kun je 2x doen en bij de 3de keer begeleid ik de pup naar de slaapplek toe. Nou is dat bij jullie de mand en hier kan de pup snel in en uit komen.

Daarom maak ik gebruik van een bench of ren. Even een time out van elkaar dat zorgt voor rust.

De bench of ren wordt geen strafplek zo want je bent niet boos in z'on situatie. Ik zeg altijd als een pup of hond zich niet gedragen kan dan is verwijder ik deze uit de ruimte.

Ook voor 's nachts zou ik een ren of bench gebruiken. Je pup wil aandacht en dat krijgt hij ook want dit gedrag is gewoon weg niet te negeren.

Kijk verder ook hoeveel uren slaap hij krijgt. Je pup mag 18 uren slapen van de 24 uren. Een mooie leidraad is 1 uur = 2 uren rust.

Wat wij wel eens vergeten, dat een pup aandacht nodig heeft. Je kan heel veel speeltjes of botjes hebben, maar dat is nog geen aandacht.

Pup gaat knagen aan de tafel poot, zo krijgt hij aandacht. Ook negatieve aandacht is aandacht.

Ga zelf regelmatig met je pup spelen, daag hem uit,  trek spelletjes, laat hem brokjes zoeken. Zo hieft hij geen stoute dingen te doen voor aandacht.

Wees het dus voor.

Als je ziet dat hij wilt knagen aan de tafel poot, doe heel enthousiast, pak een trek speeltje, klap in je handen en je zal gelijk aandacht hebben.

Lekker spelen, moe maken, heerlijk zo samen. Geef hem zijn kluif en ga bij hem zitten. Kluif, is aandacht van de baas.