Doorloop verhaal

Ik had dit "idee" een poos geleden en ik dacht waarom maak ik niet een topic aan. Ik weet niet of het loopt maar we zien wel. Het is weer richting kerst aan het gaan en ik vond het wel passend. We beginnen met een verhaal waarin een hond (of meerdere) de hoofdrol speelt. Iedere topicstarter kan in een korte alinea vertellen hoe het verhaal verder gaat. Ik zou het niet te lang houden, omdat de kans dan groter is dat iemand ook aan het schrijven is en net voor jouw op enter drukt, waardoor het niet aansluit. Jouw alinea moet dus aansluiten op dat van de vorige schrijver. Misschien is het leuk als de forumhonden erin voorkomen en een avontuur beleven. Dit stukje gaat over Obi maar het volgende wellicht over Lance (bijvoorbeeld) en zo verlopen ze dan in elkaar. Maar ik zou zeggen leef je uit!

Ik zal beginnen: 

"....Obi rende maar door zo snel als zijn poten hem konden dragen. Takken van dorre loofbomen die langs het pad stonden sloegen tegen zijn lijf aan. Maar dat geeft niet dacht Obi, hij had zijn zinnen gezet op het rennen, steeds harder en harder. De ijskoude wind suisde door zijn vacht heen... "Yessss! Ik houd van de winter!!" dacht Obi. Het geschreeuw van het bazinnetje om Obi verdween steeds verder in de verte. Tot het bijna niet meer te horen was en toen ineens hoorde hij:" OBI!!!!" waarna het tot hem door drong... "ze roept nog steeds..." Zo hard hij kon stopte hij met rennen. Zijn poten ploegde als tentharingen de koude, natte aarde om. Binnen een seconde stond hij doodstil. Alles was doodsstil.... Hij draaide zich om " waar is ze nou???" Een spoor van losse aarde sierde het pad. Hij hoorde geritsel in de bosjes en zag het silhouet van een andere hond. Verstijfd bleef Obi staan.... "Wie is dat....?!"

Obi zag iets bewegen maar kon net niet goed zien wat het was. Was het wel een andere hond of ..... 

Tegelijk dacht hij .. zal ik dichterbij gaan of naar vrouwtje. Zijn nieuwsgierigheid won het echter ... pootje voor pootje zo zachtjes als hij kon sloop hij dichterbij. 

Het silhouet bewoog niet maar hij zag 2 donkere ogen hem strak aankijken. Nog even keek Obi achterom maar vrouwtje was nog steeds niet in zicht en hoorde haar ook niet meer roepen. 

En toen ... opeens ... zo uit het niets ... kwam het silhouet op hem af Obi schrok zich te pletter maar toen ze uit de struiken kwam zag hij wie ze was och het was ...... 

Een kleine koude Ayla.

"Hai Obi" zij ze met een bibberstemmetje.

'Wat doe jij nou hier?' vroeg Obi helemaal in de war. Want in de schaduw had het kleine pupje veel groter geleken!

"Vrouwtje ging carnicrossen met Chewy, ik wou mee dus toen de deur bijna dicht was ben ik ertussendoor geglipt.

Maar ze rennen zo hard!! Ik kon ze niet meer bijhouden, dus ik ben in de bosjes gaan wachten tot ze terug kwamen, maar ze komen maar niet!!"

Ayla begon heel hard te huilen.

Obi trok Ayla dicht tegen zich aan.

"We vinden ze wel hoor meisje!"

Toen hoorden ze in de verte een harde knal!

"Wat was dat?" bibberde Ayla.

'Geen idee' zei obi, 'maar het lijkt me beter dat we even gaan kijken...

Ayla en Obi rende richting het geluid daar was Lodewijk die vroeg heel schijnheilig wat komen jullie doen? we hoorden een knal, ohhh zei Lodewijk was het zo,n knal soms en kneep zijn billen bij elkaar en ja daar kwam een klinkende sch..t

Nee Lodewijk, grapjas, dat soort knal was het niet zeiden Obi en Ayla. Het was een gevaarlijke knal.

Toen hoorden ze plonsen plonsen daar was ook een grote vijver kwam zowaar Gijs van Lieke daar aan gezwommen. Was die voor de knal op de vlucht of wat deed hij daar?

Gijs kan heel goed zwemmen en had een prachtige strandbal gevonden. (Wat doet een strandbal hier im de winter?) vroegen de hondjes zich af. Maar toen hij deze met zijn voortandjes wou pakken klapte deze met een luide knal uit elkaar. Nu kwam Gijs razendsnel aangezwommen met de kapotte strandbal in zijn bek. "Het water is ijskoud!" jammerde hij. Lodewijk had een stevig diner achter de kiezen en de scheten hielden maar niet op. De andere honden bleven maar een beetje uit zijn buurt want het was niet te harden zelfs niet in de frisse buitenlucht. Ze hielpen Gijs snel uit het water en hielden hem warm maar toen....

toen kreeg Murphy er lucht  van ... scheten ... scheten ... yeah die kan ik laten als de beste. 

als een dolle stier kwam hij aan gerent zoals hij als de beste kan. Obi en Ayla lagen al tegen Gijs aan om hem op te warmen maar hij bibberde nog steeds. 

Lodewijk en Murphy keken elkaar aan ... hmmm ... een scheet mag dan soms een beetje stinken maar het is ook warm en jawel daar gingen de 2 mannen richting Gijs met maar 1 idee ..... 

maar wat een geluk .... Luna had ze al in de smiezen en hoewel ze genoot van het rennen nu had ze maar 1 doel voor ogen Gijs redden van de mannen maar owee .... wat was dat nu weer ... haar aandacht werd weer afgeleid door .... 

kwam Lobke en zei Lodewikus ben je weer bezig je kan toch niet van mij winnen en liet er een daar lusten de honden in china geen brood van, alle honden liepen plots rond met wasknijpers op hun neus, foei wat hebben jullie gegeten? vroeg Gijs. oh zei Lodewijk dooie geit. smaakte best. waarom zegt Lobke Lodewikus tegen jou? oh dat vind ze leuk. vooral als ze wat boos is op mij omdat ik haar na doe.

Daar kwam Luna eindelijk aan bij de groep honden

Obi maakte plaats voor haar en Luna en Ayla gingen samen bij Gijs liggen. Gijs knipoogde naar Obi... "Obi jij hebt het ook koud zie ik... zullen we even ruilen?"

Nu kon Gijs even met Murphy spelen want zo'n koninklijke hond had hij nog nooit gezien! Behalve prins Charles.. maar hé, waar is die eigenlijk.........

....kom maar hier je warmen, dat gekke gevoel van een paar scheten, dat warmt toch niet, kom dicht tegen mij aanstaan, ik warm jullie wel op....en de ukkues mogen op mijn rug komen zitten, ik bescherm jullie wel.

Kom maar lekker hier in het grote hemelbed Obi (en allemaal), lekker warm en veilig.

En een paar scheten meer of minder geven niks uit, wappert vrouwtje hier gewoon wat extra met het dekbed

Prins Charles had al dat gebibber van op een afstandje aanschouwt en komt met een vuurkorf aanslepen. Hij laat hem pardoes vallen als hij die mooie grote berin ziet staan. fiew fiew hola hola. Maar oké even bij de les blijven, eerst zien dat Gijsje zich kan drogen aan de vuurkorf. En wat gebeurt er dan...

Er springen ineens allemaal stukjes hondenpopcorn uit de vuurkorf!! Hoe kan dat nou denkt Charles?

Alle hondjes springen blij op en beginnen alles op te eten, wat een feestmaal. Zal sinterklaas dat voor ons hebben gedaan?

Zeg wat zouden onze baasjes eigenlijk aan het uitspoken zijn.....

Mwaah, maakt ons niks uit, wij doen ons te goed aan de popcorn, toch nog iets goeds uit Spanje, hadden wij niet meer verwacht.

Zij zit waarschijnlijk aan een wijntje en heeft ons niet in de gaten

De baasjes zaten allemaal in de sauna van een Spa Wellness center even verderop, lekker te genieten van de warmte in de ijskoude winter, en ook van een wijntje. Glühwijn. Heerlijk. 

De hondjes kregen opeens een idee. Waarom de baasjes wel en zij niet? Dus ze gingen op pad. 

onderweg naar hun baasjes werden ze overvallen door een groep wolven...
toen kwamen er een andere groep honden aan en ze gingen de andere honden helpen... en zo verjoegen ze de wolven...

toen waren ze blij dat ze hulp hadden gekregen

wat een geluk dat huskyhero's langs kwamen 

en konden ze verder op weg naar de baasjes die wss nog steeds in de sauna zaten. 

maar was wel lastig om nu te zien welke kant ze opgingen dus de neuzen moest nu flink hun werk gaan doen 

O wat lastig, waar was het spoor van hun baasjes nou? Obi was heel geconcentreerd aan het snuffelen toen ineens pats, zo een kluit modder tegen hem aanviel. Verontwaardigd keerde hij zich naar Gijs die naast hem liep. 'Zeg, ben jij nou met modder aan het smijten?'
Gijs keek verbaasd. 'Nee hoor, hoe kom je daar nou bij', antwoordde hij toen hij ineens ook, pats, een kluit modder tegen zich aan voelde komen.
Wat was dat nou? Verward keken ze om zich heen en zagen toen even verderop een regen van modderkluitjes uit de aarde komen. In het midden konden ze nog net een donker achterwerk met een parmantig staartje eraan onderscheiden. Dat was de dader!
'Wacht maar', fluisterde Obi. Heel voorzichtig sloop hij naar naar het gravende hondje toe, voetje voor voetje, tot hij er vlak achter stond. Toen dook hij ineens naar voren en gaf een enorme por met zijn snuit tegen het uitstekende kontje. 'Ieeek', met een enorme sprong kwam daar een zeer verontwaardigde Bobby tevoorschijn. 'Wat doe jij nou, er zit daar een mol, een mol! Ruiken jullie die niet?'
Obi had dolle pret om het verontwaardigde koppie. 'Eigen schuld, moet je ons maar niet met modder bekogelen. Trouwens, die mol is allang al weg. En al zou je hem pakken, wat zou je daar dan mee doen?'

( word echt een zeer prolijk verhaal.. wou k gwn ff zeggen :))

" ( word echt een zeer prolijk verhaal.. wou k gwn ff zeggen ) "

maylene0910

 Hahaha ik had een vet geëmotioneerd verhaal in gedachte.. Komt familie scheet op bezoek 

 Ik dacht een soort kerst verhaal maar toen kwam Hein langs en ging het alweer over scheten... 

"Obi keek vol medelijden naar de kuil waar mogelijk een mol in zou kunnen zitten en hoe erg die dan wel niet in paniek zou zijn. Bobby keek Obi tevreden aan: "Kijk dan.. dat heb IK allemaal gedaan, kijk wat een prachtige kuil, wat een vakwerk!" was af te lezen van een tevreden hoofdje. Obi heeft ook wel eens speurlesjes gehad, en hij probeerde zich te herinneren hoe dat ook alweer ging. Moeilijk vond hij het niet, toen. Maar de geur van een flinke lading vleesscheten had zijn reukorgaan totaal in de war gemaakt. Het begon alweer donker te worden en Obi dacht "brrr gelukkig ben ik hier niet alleen want dat zou ik veel te eng vinden....." Gelukkig is Bobby dapper want Bobby had terwijl Obi even niet keek....

de mol een kopje kleiner gemaakt.

allemaal takken verzameld en heerlijk kampvuur gemaakt 

met z'n allen gingen ze er heerlijk omheen zitten zich afvragend ... zijn de baasjes wel naar de sauna? 

Luna kon zich nl nog herinneren dat ze de baasjes hoorde praten over waar ze geboren waren. En dat dat ergens in Nederland was. 

Ja zei Murphy ... en dat ze daar naar toe moest voor iets ... zouden we daarom hier  zijn en moesten we mee? 

langzaam kwamen er meer verhalen los  over waar .... 

... alle baasjes vandaan komen en waar ze naar toe moesten! Er was een kerstdiner roept Luna!!

Misschien zei Gijs, als we allemaal samenwerken dan kunnen we onze baasjes vinden en krijgen we ook een lekker diner  

Wie zal de groep in de goede richting gaan leiden.....

....naar de baasjes? Daar had Bobby zo haar eigen plannetje mee. Kwam dat even goed uit!
Zachtjes tikte ze met haar pootje tegen Obi aan. Met haar meest onschuldige glimlachje fluisterde ze: Obi, ik weet waar onze baasjes zijn. Zeg jij het tegen de anderen, ik leid je wel.'
Obi was meteen enthousiast en riep nietsvermoedend de groep bij elkaar. 'We gaan naar de baasjes toe, volg ons maar.'
Bobby was inmiddels al voorop gaan staan, zodat Obi niet kon zien dat er een ondeugende blik in haar ogen gekomen was. Nee, Bobby was nog lang niet vergeten dat Obi haar net zo had laten schrikken bij hun eerste ontmoeting. Nu had ze de kans hem eens fijn terug te pakken. Ze kende deze omgeving goed en leidde de groep honden niet naar de baasjes maar rechtstreeks naar...

het vroege kerst feest van  niemandsland.

Eigenlijk durfde bobby daar zelf niet eens naar toe! 

Het vroege kerstfeest van niemandsland was niks meer dan een lange tafel op een open plek in het bos. 

De legende ging dat als je aan die tafel ging zitten er een voor het oog heerlijke maaltijd verscheen. 

Maar zodra je er een hapje van in je mond stopte proefde je de vieste smaak die je je kon bedenken!! 

Bobby dacht: "ach, ik ben met een groep.. En ik eet zelf gewoon niks" 

Dapper liep ze door, de groep leidend naar wat volgens haar de ultieme grap was. 

Lobke zat op Obi's rug, lodewijk liep dapper zelf en grapte nog naar lobke dat ze lui was.

Maar lobke kon de boel wel goed overzien...

Ayla zat op bamse haar kop, warm verstopt tussen de haren.

Toen Obi naast Basme kwam lopen kon Lobke iets tegen Ayla fluisteren over wat ze in de verte zag..

Het was Ronin, bovenop de tafel van het kerstfeest van niemandsland! Zijn bek helemaal vol met heerlijk uitziend eten. Ayla riep "is het eten tóch lekker"? Ronin riep terug dat het eigenlijk naar rotte vis smaakte, maar dat het toch heel lekker was. Aiko was er ook, netjes op een stoel aan de tafel. Nee zij hoefde niet, stel je voor dat het vies zou smaken. Maar gelukkig wist ze wel een riviertje in de buurt waar verse vis te vangen viel. "Kom maar met mij mee!" zei ze tegen de roedel. "Ronin halen we zo wel weer op, als hij tonnetje rond is".

De hele groep volgde Aiko naar de rivier. Onderweg snaaide een aantal honden nog gauw een hapje van tafel. Mmm, pens met rotte vissmaak. Voor mensen misschien erg vies, maar in hondenogen juist een verrukkelijk hapje!

Bij de rivier aangekomen bleek het een enorme modderpoel te zijn. Bobby, die voorop rende, voelde haar pootjes onder zich wegglibberen en met een sierlijke boog en een grote plons belandde ze in de modder. Een tel later was er een nog grotere plons pal naast haar. Een donker hoofd dook uit de modder op.
Bobby keek er even heel verbaasd naar en barstte toen in lachen uit. 'Haha, Obi, ben jij dat? Nooit geweten dat er ook Zwitserse Zwarte Herders bestonden.' Obi grijnsde terug met een bek waar de modder vanaf droop. Toen schudde hij zich zo krachtig uit dat de modderspatten in het rond vlogen. Zo, Obi was weer schoon, maar nu zaten de andere honden onder de modder. Dat lieten ze zich niet op zich zitten.
Yiehaa!!! Uitgelaten stortte de bende zich in de modderplas. Wat een pret, wat een lol. Murphy zakte zover weg in de modder dat het opeens een klein hondje leek. Gijs had al gauw twee keer zoveel vlekken als normaal. De teckels groeven allemaal gangen in de modder en Ayla sprong helemaal door het dolle over iedereen heen. Bamse ging na haar modderbad even heerlijk liggen rollen in de takjes en dennennaalden, zodat ze wel de Verschrikkelijke Bosgeest leek.
Eindelijk was het hele stel uitgedold en lagen ze heerlijk uit te puffen op de oever. Ronin kwam er ook bij liggen. Hij was te vol gegeten om mee te doen met het modderfestijn, maar even lekker uitbuiken wilde hij wel. Aiko haalde lui een modderige poot over hem heen. 'Zo, nu hoor jij er ook bij.'
'Alles goed en wel', zei Obi, 'maar al met al weten we nog steeds niet waar onze baasjes nu zijn.'
O, dat weet ik wel', zei Bobby onverwachts. 'Eh, nu echt hoor' voegde ze er gauw aan toe. 'Ze gingen met zijn allen naar de hondenshow. Ze kwamen elkaar tegen in het bos, allemaal met het plan naar die show te gaan en besloten toen er samen heen te gaan en er meteen maar een heel weekendje van te maken; met eerst een dagje Wellness en dan door naar de show. Ik had daar dus helemaal geen zin in, daarom ben ik weggeglipt om lekker op mollenjacht te gaan. Zullen we dan nu ook maar naar die show gaan?
Obi had het hele verhaal met verbazing aangehoord, maar bij de laatste zin barstte hij in een daverend gelach uit. Het was zo aanstekelijk, dat de anderen honden mee begonnen te lachen. 'Haha', gierde Obi en keek rond naar het groepje druipende, modderige honden. Bobby's ruige vacht stond zelfs recht overeind. 'Haha, naar de show gaan. Waar wilde je aan meedoen? De rubriek voor best verzorgde hond?'
'Haha, nee hoor', antwoordde Bobby, 'we doen gewoon mee aan de demonstratie hondenverzorging. Kimmi, mijn maatje, doet daar ook aan mee en ik begreep dat ze nog meer. honden zochten. Wie weet', voegde ze er plagend aan toe, 'zetten ze bij jou wel een permanentje. En krijg ik een bolletje aan mijn staart.'
'Ah nee hoor', zei Obi, 'ik doe gewoon een bodypaint. Ik heb altijd al eens als tijger geschminkt willen worden. Maar even serieus, het is wel een goed plan. Kom op, we gaan naar de show.'
Langzaam en zich lui uitrekkend kwamen de honden een voor een overeind. Ronin pikte nog even gauw wat van de heerlijke rotte vis mee, voor onderweg.

Al gauw kwamen ze bij de plaats van bestemming. Maar wat was dat nou? Op het buitenterrein van de show liep een klein wit hondje paniekerig heen en weer. Ze botste daarbij overal tegenaan. 'Wat gek', dacht Obi, 'is die hond nou zo in paniek dat ze niet meer kijkt waar ze loopt?' Maar Bobby rende al naar voren. 'Dat is Kimmi, mijn maatje. Voorzichtig hoor, jongens, ze is blind.'
'Bobby, ben jij dat', riep Kimmi uit. 'O, wat ben ik blij je te ruiken. Er is iets verschrikkelijks gebeurd met ons baasje.'
'Wat, wat dan, vertel op!'
Met kleine snikjes vertelde Kimmi haar verhaal. 'Ik mocht dus mee naar de Wellness, terwijl jij op mollenjacht ging. Ons baasje had nog meer hondenbaasjes ontmoet en het was hartstikke gezellig en ik kreeg allemaal lekkere hapjes. Vanmiddag gingen we hierheen, iedereen was vrolijk en had zin in de show. Opeens hoorde ik echter allemaal geschreeuw en ik rook een scherpe geur van angst. Laat me los, hoorde ik iemand roepen en nee, daar ga ik niet in. Het klonk alsof er een gevecht ontstond en toen een doffe klap en een paar mensen die gilden nee, nee, hij leeft toch nog wel? En toen hoorde ik een zware wagen wegrijden en was ik alleen.'
Alle honden keek elkaar geschrokken aan. Dat klonk ernstig! Ayla barstte in snikken uit. 'Nu ben ik echt alleen.' Bamse sloeg troostend een grote poot om haar heen. 'Nee hoor kleintje, wij zijn toch bij je.'
Obi wierp zich spontaan als leider op. 'Hondenvrienden, het klinkt alsof onze baasjes onze hulp nu heel hard nodig hebben. Laten we goed rondsnuffelen of we ergens een aanwijzing kunnen vinden. We moeten ze helpen.'
'Ja', voegde Kimmi eraan toe 'en als die kat nog terug komt kan die misschien meer vertellen.'
'Kat?'
'Ja, die was ook mee, was stiekem in de tas van haar baasje gekropen. Ze zat de hele tijd te rellen!'
'Rellen? De teckels kwamen meteen aangerend. 'Dat moet onze Sara geweest zijn. Het lijkt bijna wel alsof onze baasjes ontvoerd zijn en dan is Sara natuurlijk met ze mee geglipt. Die weet wel weer te ontsnappen ook. We moeten haar vinden, zij weet vast meer over wat er gebeurd is.'
De andere honden voelden zich steeds ongeruster worden. Ontvoerd! Hun baasjes? Maar waarom dan? En wat moesten ze doen om hun baasjes terug te vinden...