Blackie lange tijd of permanent introduceren in ons gezin

Hoi allemaal,

Mijn moeder ligt nu al een tijdje in het ziekenhuis.  Het is nog niet zeker of ze nog naar huis kan.

Nu vangen wij haar hondje min of meer op door hem 's avonds bij haar thuis te gaan halen (en een wandeling maken) waarna hij bij ons komt slapen in een bench. 's Morgens wandel ik met hem en breng hem daarna terug thuis en 's middags ga ik weer met hem wandelen waarna hij terug naar huis gaat tot 's avonds.

Thuis kan hij in de tuin, indien nodig.

Omdat mama al zeker niet meer alleen kan wonen, wordt haar huis verkocht.  We willen haar graag bij ons hebben met het concept van een Kangoeroewoning.

Natuurlijk kan Blackie niet meer naar huis eens het huis verkocht is, dus zal hij permanent bij ons moeten komen, als mama dan uit het ziekenhuis komt, zal hij terug bij haar wonen.

Nu komt het probleem : Blackie is een boze Jack Russel die met één van mijn honden niet echt vriendjes is. (buiten op wandeling geen probleem, binnen in huis wél een probleem).  Hij kan niet met katten (mijn moeder heeft haar poezen steeds apart van hem gehouden) en ik heb twee katten en binnenkort dus drie (mama's kat erbij).

Nahla is de hond waar hij niet blij mee is (dat is onze dove Dogo), Niké is onze andere Dogo, met haar gaat het goed, maar ze is wel gespannen en ik vertrouw haar daarom niet.  Met Gioia (onze oudste Lagotto) is alles goed zolang hij haar met rust laat, wat hij ook doet.

Hoe zouden jullie te werk gaan om dit in goede banen te leiden?

Niet leuk voor je moeder. Heel veel beterschap.

Ik zou een apparte ruimte maken voor Blackie, denk dat je niet anders kan.

Buiten samen wandelen, zoals je nu doet en binnen appart.

Een ruimte met spulletjes uit het huis van je moeder (als dat kan)  zodat die ruimte snel vertrouwd is. Een stoel, kleedjes, kussentjes met geur.

Misschien Gioia af en toe bij hem laten, zodat hij af en toe samen zit in huis, als dat goed gaat.

Af en toe een klassiek muziekje, worden ze rustig van.

Oh dit is heel lastig voor jullie!

Mijn mening gaat vast niet in dank afgenomen worden, maar dat moet dan maar.


Mijn advies zou zijn een oplossing voor blackie te zoeken buiten jou huis om , gezien de gebeurtenissen eerder dit jaar tussen je eigen honden.

Als je eerlijk bent naar jezelf en je eigen honden toe , denk ik niet dat dit goed gaat.

Je hebt al gemerkt hoe weinig ( deurbel , kat ) er nodig is voor een 2 op een gevecht tussen je eigen honden.

Die stress van een ' boze ' jack Russell kan jij en je dieren niet gebruiken denk ik.
Edit , natuurlijk beterschap voor je moeder.

Dit kan twee kanten. Zoals Suzanne zegt, aparte kamer en rust creëren voor Blackie.


Of wat Jaimy zegt en toch Blackie herplaatsen. Wat Jaimy opnoemt is wel een feit en Jack Russells zijn pittige honden met een overmoedig karakter. Dus ze zullen echt een confrontatie niet uit te weg gaan met jouw Dog.


Daarnaast zijn Jack Russell wel echt honden die graag bij de baas zijn (normaal gesproken) weet niet hoe Blackie kwa karakter is en hoe oud.


Daarnaast kan ik me wel voorstellen dat jouwn moeder zoiets heeft van. Hij moet blijven...is het dan een optie dat ze bij haar in de kangoeroewoning gaat? Als dat zo is jij geeft hem de beweging die hij nodig heeft zie ik geen probleem.


Dan is het voor deze tijd nu gescheiden houden.

@ Suzanne : daar zat ik ook aan te denken, het enige bezwaar is dat hij dan wel geluiden hoort en weet dat wij ergens anders zijn. 

Zoals Laura zegt, hij is graag bij mensen en houdt niet van alleen zijn.

Nu zit hij ook alleen hoor maar dat is zijn thuis en ik denk dat het voor hem anders voelt.

@ Jaimie : inderdaad, daar ben ik bang voor.  We hebben nu rust in huis en ik ben bang, als hij hier permanent zal zijn, dat Niké bv. opvliegender zal zijn en dat er zo onenigheid komt.

Hem herplaatsen is (naar mijn mening) onmogelijk.

Ten eerste wil mijn moeder inderdaad dat hij blijft (we moeten dus deze periode van maanden zien door te komen).

En ten tweede : hij bijt, hij durft mensen te bijten én honden aan te vallen.  Voor zo een hond is het quasi onmogelijk om iemand te vinden die geschikt is voor hem.  Ik zou eerlijk moeten zijn dus de mensen zullen al terugschrikken én dan moet ik nog iemand vinden die op de hoogte is van zulke honden.

Mijn moeder heeft een GT ingeschakeld en we hadden resultaat (bij haar thuis) maar spijtig genoeg heeft mama het na een tijdje opgegeven.  Het kostte haar veel energie terwijl ze hartklachten heeft en Parkinson.  Ze kon het gewoon niet meer.

Aan de andere kant dan : wij zouden wel met hem kunnen oefenen maar ik zie het niet zo zitten als de anderen in de buurt zijn en hoewel we niet te klein wonen, vind ik het moeilijk om mijn dieren apart te zetten in hun eigen huis...

Ook heeft hij de onhebbelijkheid dat hij mijn honden echt wil aanvallen als ik hem even aanhaal. 

Het lijkt wel of hij dan nog pittiger wordt.

In de zomer zijn we een week naar de Ardennen geweest en Blackie was erbij.  Het ging goed tot ik met hem in de zetel zat en hem aan het aaien was.  Nahla kwam binnengewandeld en kwam naar mij toe en opeens vloog hij recht en viel hij naar haar uit.

Gelukkig was dit niet thuis want dan waren zeker moeilijkheden geweest.

Het is zo moeilijk.

Wat een rot situatie zeg.
Ik kan begrijpen dat je moeder hem niet wilt herplaatsen.
Maar ook dat het een keer fout gaat als hij bij jou honden is.

En een herplaatsing is voor zo een euhm opvliegerig russeltje bijna onmogelijk.

Ik probeer met je mee te denken , maar doeme dat is lastig
Je zit echt in een vervelende situatie zo

Het zou best eens kunnen dat Blacky bij de juiste mensen na een gewenningstijd niet meer uitvalt en bijt. De situatie toen met jou in de zetel dat zouden volgens mij veel honden doen die onzeker zijn en niet gerust op hun plekje.

Maar waar vind je zulke mensen is wel de vraag natuurlijk.  Druk aan de slag met oefenen lijkt me geen zin hebben, het gaat om vertrouwen en goed begeleiden.

En dan je moeder het is haar hondje, en ze wil hem niet herplaatsen. Ik zou hem dan idd apart houden ergens.

Familie of kennissen is ook geen optie om hem daar tijdelijk te plaatsen?

Inderdaad wat Dobry zegt, ik heb bijv. Een vriendin die Gter is en momenteel een hond heeft voor heropvoeding....die hond zette bij haar een stap binnen en was compleet een andere hond.


Jacks zij gewoon pittige honden dat is een feit. Daarbij heb ik het wel vaker gezien dat zowel Jacks als Parsons durven uit te vallen naar andere honden als ze aan gehaald worden. Zelfs die van mij probeert dat bij andere. Bij mij niet ik kan elke hond aanhalen zonder dat hij uitvalt als hij bij me staat of zit.


Het ras voelt zich grootmoedig en zal dat dus ook echt laten zien. Heel anders dan bijv. Een mollosser.


Heel lastig hoor.....

Is een tijdelijke opvang voor het beestje geen optie? Misschien kan je via hier en via misschien een asiel iemand vinden die tijdelijk een hondje wil opvangen.

Stel dat het daar prima lukt, dan kan het zo wel eens zijn dat je moeder toch akkoord gaat met een definitieve herplaatsing.

Ik zou, in jouw plaats, het niet echt zien zitten om het beestje apart in huis te nemen. Je gaat jouw roedel verstoren en tegelijk het hondje misschien ongelukkig maken.

Ik hoop dat je een oplossing vindt, waar iedereen blij mee is.

Heb hier ook de beagle van de dochter (die gaat scheiden en het huis dan uit moet) in huis genomen, maar gelukkig komt die goed overeen met de andere 4 honden. Moest dat niet zo geweest zijn, stonden wij voor hetzelfde probleem.

Veel succes en wijsheid gewenst! En natuurlijk beterschap voor je mama.