Hallo Allemaal.
Wij hebben een super lieve hond vanuit Roemenië geadopteerd. Zij werd gebracht naar een opvang in Nederland waar wij haar meteen mochten meenemen. Ze was erg angstig en kroop weg. Tegen haar aangekropen zat ook een super angstig hondje. Beide waren rond de 5 aan 6 maanden. Nu, een half jaar later bleek dat het hondje nog steeds in de opvang zat. Ze werd ook niet ter adoptie aangeboden vanwege haar angst. Wij hebben vorige week besloten haar uit de toch wel twijfelachtige omgeving te halen en haar in ons gezin op te nemen.
Met onze hond is ze dikke vriendinnen. Ze spelen leuk en slapen tegen elkaar aan. Heerlijk om te zien...maar mensen.....Wij..... Haar baasjes....dat is toch wel heel eng. Ze duikt weg, kruipt weg, rent weg als je benadering zoekt. Eten vind ze wel erg interessant en dan komt ze wel voorzichtig naar je toe en eet zelfs uit je handen....maar dat is alles....zo zielig om te zien dat ze zo bang is voor ons. Ze blaft agressief naar mijn dochter als die spontaan een dansje doet.
Wij willen graag met haar aan de slag en nu ben ik op zoek naar tips. Hoe kan ik het beste een hond helpen vertrouwen in ons te krijgen? Ik weet dat we niet dwingend moeten zijn en we laten het van haarzelf uitkomen. We proberen ook rust te bieden en praten op een lieve toon tegen haar. We verwennen haar met hondenkoekjes maar wat kunnen we nog meer doen? En kan iemand ons wat meer vertellen over het hebben van een hond die mensenschuw is.
Alvast erg bedankt voor het meedenken.
Totaal geen ervaring mee , maar mooi wat jullie gedaan hebben . Hoop dat jullie nog bruikbare tips gaan krijgen !
Dank je wel. Ik hoop het ook. Het was ook echt om haar uit de situatie te halen.
Maar nu hopen we haar stapje verder te helpen. Veel mensen in onze omgeving denken vast.... waar zijn jullie aan begonnen???....maar iemand moet het dier toch een eerlijke kans geven?
Hoe lang is ze nu bij jullie in huis?
Veel blijven voeren uit je handen, uit je dochters handen.
Om een (zeer) angstige hond naar je toe te halen en er vrienden mee te worden is toch echt eten geven en lekkers blijven geven het beste.
Neem daarbij zelf een lagere positie aan, ga op de grond zitten,dit nodigt de hond meer uit en is stukken minder dreigend,de hond ziet ook dat ze zelf de kans heeft om te komen,om te kiezen.
Verder zou ik haar ook ondersteunen met een supplement, zoals LTO3.
Dat werkt goed tegen angsten. En mag aan honden gegeven worden.
Dit is mij erg bekend.
Ik heb Zebee 3 jaar geleden uit Spanje geadopteerd.
Een heel spontane vrolijke hond.
3 maanden later hebben we Zabaa geadopteerd.
Ze zou wat angstig zijn.
Eenmaal hier thuis is ze onder een kast gekropen en weg was ze.
Alles geprobeerd. Uren heeft ze daar gelegen.
Tot wij zelf niet in de kamer waren en Zebee blafte.
Op Zebee reageerde ze wel.
Ik mocht niet naar haar kijken, aan haar komen, wat zeggen.....panisch.
De volgende dag is ze de tuin in gegaan, samen met Zebee.
Zabaa reageerde niet op snoepje of zo wat.
Ze is achter een den gekropen en bleef daar liggen.
In de loop van de dag heeft ze wel een paar keer met Zebee gespeeld, in de tuin.
Maar als ze ons zag ging ze meteen weer achter de den.
's avonds pakte ik haar op de arm en droeg haar naar binnen.
Dat oppakken duurde een hele tijd. Ze vluchtte steeds voor me.
Dan gaf ik Zebee eten en daar keek ze heen.
Gaf haar dan eten en ik zorgde at ik daarna meteen uit zicht was.
Als ze klaar was ging ze meteen in de benche liggen. (haar veilige plek).
Wandelen kon ik niet met haar. Buiten was ze panisch. De eerste dag is ze gevlucht uit een dubbele zekering. Halsband en tuig. Ik begrijp het nu nog niet hoe haar dat gelukt is. Na uren zoeken haar gelukkig gevonden.
Dit heeft zo maanden geduurd.
Paniek , alleen Zebee kon alles met haar.
Heb er een gedrag therapeut bij gehaald die het advies gaf haar te laten inslapen omdat ze te erg getraumatiseerd was. Dit kon nooit meer goed komen.
Bij mij ging toen een knop om en.......ik heb voor haar gevochten.
Wat jezelf al schrijft, alles van haar uit laten komen.
Vooral geen druk leggen.
Niet in de ogen kijken.
Zachtjes en heel lief praten.
en vooral GEDULD.
Je kunt nu niet met haar aan de slag.
Want dat is weer een "druk" op haar leggen, wat je op geen manier mag doen.
Hier is Zebee de hulphond geweest. Zabaa is na een paar weken zich gaan optrekken aan Zebee. Ze durfde steeds weer iets wat Zebee ook durfde.
Je schrijft dat die 2 van jou beste vriendinnen zijn.
Laat het dan de eerste weken aan je andere hond over.
Die gaat haar zo begeleiden......dat kunnen wij niet.
Geef het tijd, geduld, geen dwang , laat je honden het samen doen.
Als ik nu kijk....Zabaa is een heel spontane hond, een allemans vriend.
Denk er nog elke dag aan hoe ze geweest is. Heeft me heel veel tranen gekost....de onmacht.
Zebee heeft haar erdoor gehaald en gevormd en daarna was ik aan de beurt om haar te begeleiden.
Zabaa is nu een vrolijk hondje met een kleine gebruiksaanwijzing.
Je mag niet abrubt wat doen. Niet hard praten. Allemaal zaken waar je aan went.
Jij hebt al het voordeel dat ze iets uit je hand durft te pakken.
Dus al een klein stapje.
Als je eerste hond bij je ligt.....na een tijd komt de nieuwe stiekem op afstand kijken.......zo groeit dat.
Dwing niks ....laat haar doen.
En het blaffen als je dochter een dansje doet is puur de stress......ze heeft rust nodig.....voor haar is het nu teveel.
Dat is te begrijpen maar niet te voorkomen.
Het is heftig.....maar oh zo mooi als je over een tijd terugkijkt.
Geef het gewoon de tijd die ze zelf nodig heeft.
En vooral....laat je eerste hond haar nu begeleiden en doe zelf even rustig aan.
Dat proces is zo mooi om te zien.
Deze hondjes zijn zo dankbaar
Hieronder zie je het verschil van een angstig hondje....net thuis
tot een heerlijk spontane meid
Dat gaat jullie ook lukken !!
SUCCES
Ik wou ook zeggen wat Brigitte zei: je kunt niet aan de slag. Je kunt pas aan het werk met een hond, al is het maar voor de basis, als ze er open voor staan.
Ik zou niets van de hond vragen, niet dwingen (tenzij medisch noodzakelijk), en de hond gewoon laten. Voeren uit de hand. Geen aandacht schenken. De hond zal eerst moeten leren dat die wezens waar ze mee in huis leeft niet eng zijn. Dan pas dat ze te vertrouwen zijn. En dan kun je er pas mee aan de slag.
Ik heb geen ander advies dan dat van bovenstaande.
Maar ik wil wel zeggen dat ik heel veel respect heb voor het feit dat je dit hondje een kans op een mooi leven geeft
Ik denk dat je benadering zoeken in handen van de hond moet gaan leggen. Niet zelf er naar toe gaan. Dat geeft veel angst, niet alleen bij opvangers, veel honden vinden het niet prettig zoals mens hun benadert.
Roep je andere hond, ga knuffelen, geef wat lekkers. Misschien gaat de opvanghond dan denken, hè die baas is toch leuk, je krijgt er wat van.
Geef alles de tijd, blijf kijken naar je hond, doe het op haar tempo.
Dank jullie wel! Ik had gewoon even bevestiging nodig en de ervaring van iemand die net zo'n angstig hondje heeft gehad. Super!!! We zijn op de goede weg zoals we doen dus.
Ik bedoelde met aan de slag eigenlijk meer dat ik tips en dergelijke ging zoeken en bv een gedragstherapeut ging laten komen terwijl mijn gevoel wel zegt dat niet te doen omdat ze gewoon tijd en geduld nodig heeft.
Dus eigenlijk had ik jullie even hard nodig om mij te zeggen geduld te hebben en haar aan onze andere hond over te laten.
Dank jullie wel! Xx
Wat lief van je om deze ook erbij te nemen, geen ervaring met een bange hond, liefde gaat door de maag, eens een paard gezien die zo mishandeld is door een mens dat tie niets meer wilde weten van mensen, een iemand heeft dit voor dit paard overwonnen door voeren, het paard is zo bijgekomen dat er voorzichtig toenadering gezocht werd ......wees rustig, je dochter dat tie een ronde dansje doet, begrijpelijk maar grote schrik voor de hond, voorzichtig in alles, heerlijk dat tie wel toenadering zoekt met de andere hond, vriendje .....laat de hond zelf komen, en beloon dit steeds met wat lekkers, je hebt niet voor niets deze hond erbij genomen, mijn respect heb je, en ik weet zeker dat jullie liefde voor deze hond , deze hond ook straks een fijn leventje bij jou zal hebben...en het heus goed komt, juist deze honden zijn dankbaar als ze goed behandeld worden, je krijgt er dan zoveel van terug...genegenheid en ook vertrouwen.
wat ontzettend lief dat jullie dat bange hondje ook gehaald hebben.
Ja je wil graag aan de slag, maar dat is juist wat je niet moet doen, maar jullie komen er wel met alle goede tips al gegeven en je eigen gevoel.
Er zijn hier al wel goede adviezen gegeven. Ik zo nog niet onmiddellijk met de LTO3 beginnen. Eerst even kijken hoe het ontwikkeld. Alsook met het raadplegen van een gedragstherapeut (in een aantal gevallen doen ze wegens gebrek aan kennis meer kwaad dan goed).
Vertrouwen opbouwen is iets dat tijd vraagt. Een hond heeft nood aan veiligheid, structuur -> duidelijkheid (zaken die voorspelbaar zijn), rust en kalmte.
Vandaar het agressief blaffen naar je dochter als zij begint te dansen. Zo geeft ze dit aan Dit is voor haar ontzettend beangstigend. In het algemeen al zijn kinderen voor honden niet voorspelbaar. Belangrijk is dat je een aantal zaken begrijpt en bekijkt vanuit de hondenwereld. Benaderen naar een hond toe is bedreigend. Zeker in haar geval. Ik weet niet hoe oud je dochter is, maar rond rennen, springen, lopen, dansen, zelfs naar de hond toe gaan is een NO.
Ook voor jullie geld dit, al zie ik jullie nog niet dansen of rond springen . Misschien later als de hond voldoende vertrouwen heeft.
Voorlopig is het belangrijk om de hond te laten doen, geen druk, geen verwachtingen. Ga geregeld plat op de grond liggen (dit neemt het grote bedreigend gevoel voor de hond weg) met het nodige gezonde lekkers (zoals bvb gedroogde gezonde vleessnacks zonder toevoegingen. Gekookte kip stukjes kip, uiteraard zonder bot, rundsstoofvlees). Deze snacks werken deftig op het reukorgaan van de hond. En werken als een positieve link. Als er een hond naar je toe komt kan je die een lekker stukje geven stukje geven, gevolgd door een flink zo. Van zodra dit goed lukt, kan je in zit positie plaats nemen op de grond, best met je rug of zijkant naar de hond gericht. Ook je andere hond zal ook hier het voorbeeld geven.
Lees je ook in wat de lichaamstaal van de hond betreft. Leer signalen herkennen zodat je gepaster kan reageren.
Hier alvast wat lees en visueel ondersteunend materiaal
http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven
Onderstaande video's zijn gemaakt in het kader onderzoek naar stress bij honden.
http://www.dogpulse.org/?page_id=70
Ook al "lijkt" de hond rustig, daarom is dit innerlijk nog niet zo.
Als je met de hond buiten gaat, ga dan op zeer rustige plaatsen. Plaatsen waar zo weinig mogelijk prikkels zijn. Werk eerst aan een band in huis. Buiten is de volgende stap. Ook al kan je daar al gebruik maken van lekkere gezonde vleessnacks. Leg hier en daar vlak bij de hond als eens lekker. Als dit niet wordt opgegeten geeft dit aan dat het stress level nog te hoog is.
Gezond kauwmateriaal zorgt ook voor rust bij de hond. Ook bezigheid, wat dan ook mooi meegenomen is. gedroogde konijnen of geiten oren. Gedroogde kophuid, bullpezen. Het is geen overbodige luxe dit dagelijks aan te bieden. Let wel op met de andere hond. Dit soort voedsel/snacks/kauwmateriaal is puur natuur, ook voor de hond. En zullen alle honden hierbij geneigd of zelfs hevig zijn om dit te gaan verdedigen tov soortgenoten maar ook mensen. Dus zorg dat de honden op dat moment een rustige plek hebben, wel van elkaar gescheiden.
Mag ik vragen of je ons op de hoogte wilt houden?
Heel veel info over zeer angstige honden. Wat wel en vooral ook wat je niet moet doen.
https://fearfuldogs.wordpress.com
Je hebt haar net een week, ze ziet jullie nog niet als baasjes, ze heeft exht nog geen idee.
Wat ze nodig heeft is veel tijd. Ze zal moeten wennen aan jullie, leren dat ze bij jullie veilig zijn. Jullie routine leren kennen.
Ga nooit naar haar toe, maar laat al het initiatief bij haar.
Voorlopig, zou ik het rustig in huis laten, heel even geen gekkigheid van je dochter. Dat komt echt wel weer.
Tijd, geduld en vertrouwen
Heb je nog die goede tips voor herplaatsers?
wij hadden van de stichting waar Lola en Jenna vandaan komen wat "regeltjes" meegekregen als:
niet naar de hond toelopen maar haar naar jou laten komen(als ze dat wil, anders gewoon met rust laten)
stem en houding kalm en rustig, niet over de hond heen gaan hangen, over de kop gaan aaien, knuffelen e.d.
de hond moet in alle rust kunnen eten, dus op een rustig plekje waar niet iedereen langsloopt. Ook als ze slaapt niet storen.
geen drukte als bezoek ontvangen of op bezoek gaan, eerst rustig in eigen tempo laten wennen aan het nieuwe huis en de bewoners van het huis.
Een rustig vast dagschema om vertrouwen op te bouwen
De wandelingen, als ze die al aankan nog kort en saai houden, bij een angstige hond een goed passend tuig en het liefst ook een halsband zodat je een dubbele zekerheid hebt qua ontsnappen. De stichting raadde tenminste twee weken aan de lijn houden aan, maar dat bleek voor Lola veel te kort. Jenna kon dat wel maar ineens later niet meer toen ze meer vertrouwen kreeg en ze een jachthond bleek te zijn
En dan verder goed kijken natuurlijk, veel over hondentaal lezen en de hond leren kennen zodat je gaat aanvoelen wat wel en niet kan.
Vind ze heel duidelijk en zo belangrijk!
Super! Dank jullie wel . We hebben heel veel aan jullie hulp.
Knuffel van Jazz
Waarschijnlijk wordt het vanzelf beter, maar daar gaat veel tijd in zitten. Bange honden moet je iig van je zijkant benaderen ipv van voren, dit is veel minder bedreigend voor ze.
Fijn dat ze eten interessant vindt, daar kun je wat mee. Je kunt bijvoorbeeld op de grond gaan zitten, met je zij naar haar toe, en dan hele lekkere dingen naar haar toe gooien en steeds dichter bij.
Niet te veel aankijken of tegen haar praten, bange honden vinden het in het begin vaak veiliger om niet gezien te worden. Soms helpt het zelfs om ze compleet te negeren, maar dat is heel moeilijk.
Verder kan ik je aanraden om haar iets te geven tegen de angst. Je hebt verschillende dingen, heb mijn opvanger die bang bleef voor mijn vader bach druppels op maat gegeven. Je kunt ook zylkene geven, royal canin calm diet of een no stress halsband.
Dit kan echt veel verschil maken en haar de rust geven om in te zien dat jullie niet eng zijn.
Hoi allemaal. We zijn niet iets verder en ze is iets rustiger maar we mogen haar nog steeds niet benaderen. Ze deinst weg. Wel als ze ligt mag ik haar zachtjes aaien. Alleen aan de zijkant. Bovenop of aan bv. de poten is nog niet prettig. Bij kinderen in huis die dansen of in de buurt komen blaft ze zelfs en is haar houding verdedigend. Bij sommige vrienden blaft ze zelfs de hele tijd. Ik ben er nu wel zeker van dat we een gedragstherapeut nodig hebben. Ik wil namelijk voorkomen dat we straks een angst bijter hebben. Helaas kan deze therapeute pas 26 januari. Andere therapeuten zijn zo duur. 150 euro per uur is echt te veel en info om mij over de streep te trekken krijg ik niet. Dat vind ik jammer. Ik zou graag een plan van aanpak willen zien.
Maarja...we moeten maar veel gaan lezen..
ik vind het ook erg jammer om te zien dat bv. mijn moeder en anderen denken dat ik een fout hebt begaan. Ze zeggen het niet maar de blik in hun ogen en door hoe ze de dingen zeggen zegt genoeg.... dat geeft wel een rot gevoel en een gevoel van twijfel....terwijl ik goed oppas als er kinderen in huis zijn. Ik wil haar gewoon een kans geven....het zal toch heus wel verbeteren? Ik weet dat haar angstige gedrag wel erg extreem is maar wat moet ze als niemand haar een kans geeft?
Je hebt geen fout gemaakt laat je dat niet inpraten hoor. En een kans geven? Nee er voor de volle honderd procent en meer voor gaan.
Ik zou haar niet proberen te benaderen of aaien, dat kan beter uit haarzelf gebeuren anders schrikt het misschien juist af. Strooi gewoon lekkertjes voor haar, praat vriendelijk maar raak haar niet aan behalve als het echt nodig is. Niets forceren. Het heeft echt veel tijd nodig en hoe meer druk ze krijgt hoe langer het duurt.
Heb je nog iets met de tips gedaan?
Ja ik heb de tips ter hete genomen. Het is schriftelijk altijd lastig om echt dingen goed over te brengen. We doen alles wat hier beschreven staat. Ze is alleen banger dan mensen beseffen. Dat maakt het wat lastig uit te leggen dat sommige tips niet handig zijn of werken.... maar ik ga op mijn gevoel af en dat werkt. Ik zou alleen graag willen weten wat ik bv. niet moet doen zodat ze geen angst bijter wordt.
Ik heb de verdamper gekocht. Ook de angsthalsband maar die zijn levensgevaarlijk. Als de honden spelen dan kan het aangetrokken worden en dan kan ze stikken. Dus die heb ik afgedaan. Nu heb ik de rescuedruppels en de verdamper nog.
Zie jij de mogelijkheid om elke dag 1 iemand uit te nodigen ,die bij jou thuis op de grond gaat zitten en haar lekkere dingetjes geeft (niet haar gewone brokken of droge graankoek waar geen smaak aan zit,maar denk aan rodi worst of frikandellen,maak hiervan héle piepkleine stukjes).
Met de instructies dat de haar absoluut niet mogen aaien als ze dichterbij durft te komen.Ook geen oogcontact maken of praten tegen haar.(zo'n hondje is het liefst onzichtbaar)
In het begin het lekkers nog ver weg gooien en steeds iets dichterbij.Dan weer een hapje verder weg gooien en weer dichterbij.
Laat dat persoon of je visite dat voor 5 minuten doen en ga dan over op wat jullie al van plan waren, met elkaar kletsen enz.
Laat ze vanaf het moment dat ze binnen komen, tot aan dat ze weg gaan, geen aandacht aan haar schenken.
De beste manier om je hond het vertrouwen te laten krijgen in mensen,is om ze te paaien. Laat ze die enge mensen associëren met goede dingen, héle lekkere dingen,dan gaat ze dat écht aan elkaar koppelen, zo werkt dat.
Doe je dit een lange tijd (denk aan maanden), dan moet je verandering gaan zien.En dan nog zal het denk ik altijd een hondje blijven wat lichtelijk reactief kan reageren,door de slechte ervaringen en socialisatie met mensen.
Verder moet je echt niet te snel iets willen bereiken(ze is er net bijna 2 weken) ,dat merkt een hond en je houding zal dan ook altijd te voorwaarts en te direct blijven waardoor zij terug blijft deinzen,zij moet zelf komen,alleen dan kan het werken.
Ik hoop voor je hondje dat je het in kan plannen op deze manier, daar zou ze bij geholpen zijn.
op je gevoel afgaan lijkt me prima. Ook veel lezen over hoe honden communiceren dan weet je ook hoe je het angstbijten kan voorkomen. Zorg dat ze zich niet in het nauw gedreven of onder druk gezet voelt. Dat er niet gebeten kan worden, het voorkomen dus.
https://www.youtube.com/watch?v=00_9JPltXHI
Heb je de herplaatsrescue of een andere?
Staat ze open voor zoekspelletjes?
Geduld heel veel geduld luisteren naar haar tempo en niet afdwingen.
Vertrouwen. ruimte geven geduldig zijn
Voedsel misschien eens kijken of ze open staat voor spel. Zo niet is t te vroeg. Kauwmateriaal werkt ontspannend
Cynthia, ik heb bovenstaand een stukje over mijn Zabaa geschreven.
Ze was zo erg dat het advies van de gedrags therapeut was om haar te laten inslapen.
Ook heb ik momenten gedacht dat ze zou gaan bijten. Als ze de hele dag buiten had gelegen en ik haar 's avonds moest optillen om naar binnen te dragen dan ......dacht ik.......ze gaat bijten.
Weer omgedraait en even later weer een poging.
Het aller belangrijkste om eventueel bijten te voorkomen is dat je absoluut GEEN druk legt.
Wordt ze onzeker en laat ze dat duidelijk merken.....dan even volledig rust voor haar zodat de niet die drempel overgaat dat ze uit angst zou moeten bijten. Gewoon omdraaien, weglopen, even alleen laten.....en een nieuwe poging.
Sorry, maar je wilt te vlug resultaat. Met Zabaa heeft het dik een half jaar geduurd voordat ik (of iemand) haar kon benaderen.
Na een jaar begon ze pas een beetje los te komen.
Ja, klinkt hard als ik tegen je zeg dat je teveel op korte tijd wilt.
Je kunt nu niks met haar doen.......ze heeft tijd nodig (en dat kan lang(er) duren) Pas als je iets van contact kunt krijgen dan pas kun je dingen gaan proberen.
Dat is nu echt te vroeg en zal zij zich gaan weren uit angst.
Dit gaat zich dan in ongewenst gedrag uiten (ze kan niet anders dan)
Mijn raad uit ervaring, hoe moeilijk ook, geef haar (veel) tijd.....het komt goed maar forceer het niet laat het vanuit haar komen.
Nogmaals, hier heeft het een half jaar geduurd voor ze ook maat iets benaderd kon worden.
Succes en vooral rust.
Ik wil totaal geen snel resultaat. Ik ben alleen maar informatie aan het inwinnen en wil weten hoe ik bijten kan voorkomen. Het lijkt misschien zo door hoe ik het opschrijf maar het komt heel anders over dan hoe ik het bedoel. Van mij hoeft het geen knuffelhond te worden. Als ze maar gelukkig is. We geven haar alle tijd. Ik wil gewoon bevestiging en advies. That's all.
Welke regio woon je? Mischien weten we hier een gt die eerder kan.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?