Mensen die hun hond te hard aanpakken

Hallo

ik heb een vraagje, als jullie tijdens het wandelen zien dat een hond hard wordt aangepakt door zijn baas, zeg je daar dan wat van. In mijn omgeving zie ik het zoveel , varierend van een flinke ruk aan de halsband tot een flinke tik of schop uitdelen. Geloof me ik ben ook geen heilige, ik ken ook frustratie, maar hoe hard sommige mensen hun hond aanpakken verbaast me elke  keer.

Bij mij in het dorp woont een ouder koppel in de buurt die 8 maanden geleden een herder gekocht, hondje is erg lief maar heel druk en enthousiast, heel anders dan hun hele rustige vorige hond. In het begin heb ik ze al eens advies gegeven maar daar luisteren ze totaal niet naar. Toen de hond 10 weken was liep ze al rondes van 45 min. Er werd gewoon teveel met de hond gedaan, verplichte rust hebben ze nooit gedaan.

Elke keer dat ze een andere hond ziet begint ze te springen en in de riem te happen waarna de eigenaar haar in haar nek grijpt of een sla beweging maakt. Ik heb het idee dat ze haar nooit geleerd hebben om op een fatsoenlijke manier een andere hond te begroetten. Elke keer als ik haar zie doet het me pijn om te zien hoe ze van blije open pup is veranderd in een onzeker en zenuwachtige hond. 

Zouden jullie in gesprek gaan met de eigenaar?

Nee.

Ja, ik kan me nooit inhouden, Ik probeer zo'n mensen aan te spreken. Ik kan er ziek van worden

ik vind het zo erg voor die honden.

Ja, ik spreek die mensen ook aan. Hoewel ik weet dat ikzelf de wind van voren ga krijgen.

Maar ik kan niet wegkijken als een dier slecht behandelt wordt , zo iemand móet weten dat dit niet kan; niet acceptabel is...

Vergelijk het eens met een kind: je ziet dat het kind geslagen wordt; loop je dan ook door of je niks gezien hebt? Hoe moet dat kind zich voelen dan?

Ik denk dat het ook een beetje aan de situatie ligt. Iedereen heeft zijn of haar manier van opvoeden of ik het er nou mee eens ben of niet. Bij mensen die ik ken zal ik er zeker iets van zeggen. Maar bij sommige weet je ook dat je er niks mee opschiet.. 

Een tijdje terug heb ik wel aan iemand voorzichtig gevraagd of ik het alsjeblieft even mocht overnemen. Die hond was zo aan het tieren en trekken dat die vrouw helemaal wanhopig werd en als een gek precies haar hond na deed. Die vrouw was allang even blij dat ze die riem los kon laten. Zo konden ze allebei even kalmeren om daarna rustig verder te gaan. Ze heeft toen wel door gekregen dat je met getier en getrek niks bereikt. 

Sommige mensen kunnen alleen iets leren door het te zien. Sommige kan je van alles vertellen en gaan alleen maar in verweer. 

lastig zeg!

Kijk, in het geval van dat oudere koppel zou ik wel eens een poging wagen. Aan je foto te zien heb je zelf ook een herder, dus van herderfan tot herderfan zou je dat zeker kunnen proberen.

Zomaar op straat zou ik het niet zo gauw doen denk ik. Je kent de context ook niet hè. 

Ik heb met mijn 10 maanden oude puber gekozen voor opvoeden vanuit het positieve, maar ik ben ook geen heilige en hij drijft me soms tot waanzin.

Zeker nu hij meer dan de helft van mij weegt trekt hij me soms gewoon omver. Terugtrekken heeft echt geen zin, maar soms.. als niets anders duidelijk lijkt te maken dat ik het spuugzat ben om als een waterskiër achter hem aan te hangen.. dan geef ik een ruk aan de lijn (oké oké, ik overdrijf. Hij is echt heel fijn, alleen soms in zijn enthousiasme trekt hij me ineens een kant op)

Betekent dat dat ik hem mishandel? Nee. Het betekent dat ik radeloos ben en mijn eigen frustratie op hem botvier. Hartstikke fout! Maar dat weet ik zelf ook en daarom zijn we ook in training. Ik zou het echt niet tof vinden als iemand me dan terecht komt wijzen.

Zeker niet omdat hij eigenlijk echt het voorbeeld van de perfecte hond is, die gewoon soms even zijn oren naar binnen vouwt en zijn middelvinger opsteekt. Dan voelt het ook als kritiek op hem. En kritiek op mijn 'kind' kan ik niet zo goed hebben ;)

Ik zie t eigelijk nooit. Ik moet eerlijk zijn dat ik bij me uitlaathondje ook wel is hard aan de riem trekt. Maar gewoon omdat die soms eugenwijs gaat zitten. Ik heb niet t idee dat het hem zeer doet want als ik eenmaal heb getrokken loopt die tolijk mee. Het ligt eraan hoe erf zijn baasje t doet. Als t heel erg is zeg k t wel

Mijn man kwam laatst behoorlijk overstuur thuis.

Er liep een echtpaar met een engelse stafford pup van hooguit 10 weken.

Het echtpaar liep en de pup sleurden ze achter zich aan en volgens mijn man was de pup vreselijk aan het piepen. 

Hij vroeg moet ik er nu achteraan? 

(Ze liepen bij ons door de straat) 

Ik zij ja direct en als ze niet normaal kunnen doen met die pup bel je 144.

Dus mijn man erheen en hij heeft dus op niet zon vriendelijke manier gezegt dat dit ontoelaatbaar was. 

Mijn man is nogal een imposant exemplaar, dus het echtpaar schrok daar flink van.  

Tot nu toe als ik ze zie lopen gaat het netjes. Maar als ik of mijn man het weer zien gebeuren bellen we echt 144. 

Als iets niet door de beugel kan vind ik het mijn plicht tegenover de hond om er wat van te zeggen.  Maar dat kan ook op een nette manier.

Ik zou in de meeste gevallen helaas wel nare tegenspraak verwachten. De meeste mensen zitten niet te wachten op (opbouwende) kritiek. 

Ja....als ik dat ziet, ja.......zelfs heb ik het gehad met een blinde geleider hond, heb de begeleider er voor aangesproken, het ging dat ik moest  stoppen voor een blinde geleider hond, en de blinde te keer ging omdat haar hond naar Bams blafte, ze trok als een gek aan die hond en ik had  haar al vaker gezien met deze hond, een toller...heb een gesprek gehad met de begeleider over deze hond en begeleider...er zou wat aan gedaan worden.....

Nee ik zeg niks.
Als mensen uiteindelijk geïrriteerd doorlopen is de kans groot dat de hond van frustratie nog een trap na krijgt ook.
Wil dat niet op mijn geweten hebben.

Eigenlijk niet. Ik ben zelf waarschijnlijk ook zo iemand waar je van zegt "jeetje". Als Beer geen zin heeft om mee te lopen, wat best vaak is, gaat hij gewoon zitten. Dan gaat hij toch echt mee hoor, anders loopt hij nog geen 10 meter op een dag. Ziet er niet leuk uit, maar daar moet 'ie maar even doorheen.
Ik kan me mensen hun frustratie prima voorstellen, ik stoor me dan ook niet aan iemand die zijn hond flink toespreekt of een flinke ruk aan de riem geeft.
Ik stoor me wel aan schoppen, maar dat heb ik gelukkig nog nooit gezien.

Ik zeg op het moment zelf niks, maar probeer als ik ze nog eens tegen kom (ligt wel aan de persoon) een luchtig praatje aan te knopen met de vraag of alles goed gaat met de hond... En vragen of ze misschien op cursus zitten en zo nee dan een goede aanraden. 

Maar ik probeer me er niet teveel mee te bemoeien. Eerlijk gezegd word ik er zelf schijt ziek van hoe erg mensen zich menen te kunnen bemoeien met de opvoeding van mijn honden, "oh een tweede hond erbij, en die ga je houden? Zou je dat nou wel doen?" "Oh jouw honden mogen niet snuffelen aan de lijn, wat een dierenmishandelaar ben je zeg je bent een hond niet waard!" Ik mag ook niet trainen van bepaalde mensen, want het zijn geen circusdieren. Gaan zelf nooit meer dan een blokje om maar goed. En laat nou net één van die mensen menen dat ik mijn pup mishandeld heb omdat ze mij op het balkon eens iets richting mijn pup heeft zien gooien (plastic krukje). Het was bewust ernaast en nee niet goed, maar pure wanhoop op dat moment omdat hij een paniekreactie had waardoor hij om 11 uur 's avonds op het balkon alles onder had geplast en gepoept en de longen uit zijn lijf aan het blaffen was. En ja hij had dat waar hij van geschrokken was geassocieerd met mij dus hij was voor mij niet meer bereikbaar, uit pure wanhoop poogde ik hem uit zijn cyclus te halen door dat krukje naast hem te gooien in de hoop dat hij dan even stil was en weer bereikbaar werd. Goed alles is goed gekomen en ik weet nu hoe ik beter kan reageren als hij nog eens schrikt waardoor ik het niet erger maak. Maar zulke bemoeizucht van mensen is echt echt niet leuk, zeker niet als je je stinkende best doet om zo goed mogelijk met je honden om te gaan.

Bovendien kan ik me inderdaad voorstellen dat iemand nog kwader wordt of het dan maar stiekem gaat doen. Dus er niks mee doen, nee je moet zo'n hond zeker niet aan zijn lot overlaten maar probeer het iets subtieler. Bij iemand die er niet bedreigend uit ziet kun je hulp aanbieden, anders bewijs proberen te verzamelen en 144 bellen om eens te gaan informeren. 

Tja, je moet ook geen examen doen om een hond te mogen nemen. Net zoals kinderen krijgen is het er vrije keuze, geloof Me maar, het is triest gesteld in de wereld. Ik zou zeggen, laat het los, je kan het misschien even veranderen, maar daarna gaat het gewoon verder.
Enkelingen doen er iets mee!
Geniet gewoon van je eigen dier, zeg ook tegen mijn hond, "heb jij geluk dat je hier woont" waarop zij vanuit de zetel mij slaperig aankijkt!
Jammerlijk dat er geen verplichte cursus bestaat

Nee. Voor je t weet heb je een klap te pakken.

Ik kan er soms wel heel beroerd van worden, dan draai ik me om.

Ik heb het opgegeven, ik zie het dagelijks, als een hond niet komt als hij geroepen word, en uiteindelijk momt hij, dan krijgt hij een tik voor zijn snoet, ik heb wel 40 keer uitgelegd waarom de hond de volgende keer weer niet komt, maar ze kijken me aan, en doen het de volgende dag gewoon weer.

Zo kreeg een pitbull op zijn donder omdat hij het balletje niet terug gaf, zij maar tikken geven en in zijn nekvel pakken, uiteindelijk heeft hij die hele bal ingeslikt, ik zei je moet naar de dokter, maar nee, dat doet hij wel vaker, hij poept het gewoon uit.

Zo kan ik 10tallen voorbeelden geven, maar ze luisteren nog niet, ik denk zelfs dat ze nu achter mijn rug spreken, ooh daar heb je haar weer hihi.

Echt mishandelen heb ik 1 keer gezien, daar zei ik echt wat van, waardoor ik bijna zelf werd neergeslagen.

Ik ga heel veel hondenmensen gewoon uit de weg, en misschien dat er 1 van de 10 mijn adviezen wel heeft aangenomen, mwah dat is er toch 1.

Ik zie niks anders dan onbegrepen honden.

Ik zou het eerlijk gezegd niet doen. En als ik het zou doen, dan alleen als ik dezelfde mensen het herhaaldelijk zou zien doen bij de hond. Dus een keer een ruk... nee. Maar zou ik dat een paar keer per maand zien, dan zou ik het misschien wel zeggen.


Maar ja, ik heb al wel eens de wind van voren gekregen als ik zei dat een hondje wel heel dik was... Het is net het verkeer: iedereen is minder goed en de mensen zelf zijn perfect.

Hmmm lastige kwestie.. 

In sommige mensen hun ogen ben ik juist het persoon waar dit topic over gaat. Ik ben fysiek met mijn hond maar nooit agressief. Dat verschil snappen veel mensen vaak niet. 

Puk is een labrador beagle kruising en heeft een heel dwars en eigenwijs karakter. Commando's kent ze perfect alleen heeft ze vaak haar oren dicht zitten. 99% van de tijd kan ik hier alleen maar om lachen, het is een echte clown! 

Soms gaat ze te ver en dan pak ik haar wel eens bij haar tuig vast of ik laat haar gedwongen even zitten/liggen om tot rust te komen. 

Als ze voor de zoveelste keer achter een kat aan jaagt en niet meer te stoppen is dan zit er soms niks anders op dan haar gewoon vastpakken bij haar tuig, duidelijk en luid toe te spreken (nee niet schreeuwen) en ff een 'ruk' aan het tuig te geven op het moment dat ze weer die focus voor de kat ontwikkelt. Dit tuig past haar goed met een goed rug en borststuk dus brengt Puk absoluut geen schade toe. Ze ondervind er ook zeker geen pijn van maar soms moet ze even een wake up call krijgen om die focus te verliezen. Dit bedoel ik met 'fysiek' zijn naar mijn hond maar niet agressief. 

Zoals hier boven ook al genoemd was hebben we hier ook een draak die soms gewoon blijft zitten en geen stap verzet. Dan móet je soms wel even trekken aan de riem, maar geen keiharde ruk geven. Als het aan Puk ligt doen we een halfuur over 500 meter. 

Ook als het tijdens het spelen te hard gaat en er moet ingegrepen worden roep ik vaak 'EEYYY' naar Puk en snapt ze meteen wat ik bedoel. 

Soms word ik raar aangekeken door mensen als ze net aan komen lopen zonder het hele stuk ervoor gezien te hebben. Maar het valt me op dat deze mensen vaak wel honden hebben die al blaffend op mensen en andere honden af komen rennen en dan vaak grommend langs je heen lopen. Deze honden kennen vaak geen enkele correctie in hun gedrag. Maar dat ziet die baas dan zelf niet. Dan liever mijn eigenwijze dwarse labrador beagle dame die je soms ff nét iets harder moet aanpakken dan enkel een stemcorrectie maar wel met elk mens en elke hond samen kan. 

Ik ben absoluut tegen je hond pijn doen of bang voor jezelf maken om je hond iets te laten doen. Vaak zeg ik daar ook wat van. Ik ken iemand die met zijn werkschoenen een herder pup in zn ribben trapte omdat hij na 2 keer roepen niet kwam. Toen ze hond wel kwam kreeg hij een trap. Dit gaat mij echt veeeeeeeeel te ver en een confrontatie ga ik zeker niet uit de weg. 

Ik ben zelfs een keer bedreigd door iemand die mij op mn bek ging slaan omdat ik er wat van zei dat hij zijn hond iets rustiger van mijn hond af moest halen in het spel. Anders kan door de gestresste reactie van de baas(die dacht dat ze elkaar zouden vermoorden, kennelijk nog nooit honden zien spelen) dit geheel niet agressieve spel omslaan in een vechtpartij tussen de honden. Maar dan lag op dat moment wel mijn hond onder zijn hond(die zwaarder groter en sterker was) met alle mogelijke gevolgen van dien... 

Edit:

Het lijkt nu net alsof dit elke wandeling voorkomt. Dit is zeker niet het geval! Dit zijn uitzonderlijke situaties. 90% van de tijd red ik het bij Puk ook gewoon met een stemcorrectie of een handgebaar. Ze is nog nooit bang geweest van me en heeft ook nog nooit pijn gehad. Het meeste fysieke contact dat wij hebben is tijdens het stoeien of heerlijk samen chillen op de bank. 

 Ik ben het helemaal met je eens. Ik schop mijn honden niet, alhoewel ik ze wel eens een zetje met mijn voet geef tegen hun achterwerk als ze hebben gepoept, anders vliegt alles de lucht in met hun getrap en als het tegenzit tegen mij aan. En ik sleep met name Peer ook weleens achter mij aan als hij het verdomd om te lopen en ook heb ik weleens een ruk aan de riem gegeven. Dat laatste is eigenlijk altijd uit irritatie en frustratie. Peer loopt keurig (als hij loopt, maar dat gaat de laatste tijd redelijk goed ) met een slappe lijn naast mij, maar hij heeft voor de gewoonte om in enen met een noodgang naar een bepaald boompje of graspol toe te moeten en dan rukt hij bijna mijn arm uit de kom. Nee, op zo'n momennt ben ik niet vriendelijk.  

Op zo'n moment moet ik ook geen commentaar hebben van deze of gene, die krijgt van mij dan de wind van voren.

Ik geef zelf ook geen commentaar op dit soort dingen. Wel als iemand zijn hond afranseld met een riem, dat heb ik dus wel een keer gezien met een Mechelse Herder. En ja, ik had het kunnen verwachten, ik moest mijn tyfusbek houden. Dus heeft het nut om commentaar te geven, misschien in sommige gevallen.

Zoals het geval Danny zou je een poging kunnen wagen.

Nee ik zou dat niet doen.

Dat zij ervoor kiezen om dan al zoveel met de hond te gaan lopen is de eigen keuze. 

En dat met andere honden tja.. Elke hond en baas reageren andere manier om honden te begroeten. Deze word dus druk als hij honden ziet. Heb je enig idee hoe dat los is?

Ik heb zelf ook een uitlaathond, aan de lijn is ze bijna niet te houden, aan het blaffen en doen. Terwijl los is het een droppie. 

Daarbij je weet het gewoon nooit 100% hoe een hond word opgevoed en waarom zo. 

Eerste indrukken zijn ook niet altijd correct. Zo was ik laatst bij vrienden van me, hebben 2 honden en 5 katten, May en katten is in training ze had toen ook een muilkorf aan binnen. Was maar 1 kat binnen. De burvrouw van vrienden was er ook. De kat heeft wss het verchil tussen mijn hus en hun hussen niet gezien. En ging langs May lopen en opstaan. Dat laatste was voor May teveel.. Die dook er zo op. Het eerste wat ik te pakken had was May der nekvel, dus ja ik heb haar aan der nekvel eraf gehaald. Dag later hoorde ik van diezelfde vrienden dat de buurvrouw me zo streng/gemeen vond voor mijn hond. Mijn vrienden hebben vervolgens de situatie goed uitgelegd en hoe ik normaal met May omga. 

Punt is dus; eerste indrukken zijn niet altijd de beste...

Hier wonen voornamelijk watjes. Praten tegen de hond dat ze bij de baas moeten komen maar laten de flexi wel op 5 meter staan als het bij die 5 meter spannender is. Daar wilde ik wel eens wat van zeggen. Die persoon loopt te brommen dan denken ik neem eens een gewone riem. Die heeft ze volgens mij niet eens voor haar honden.  

Als ik het zou zien ,ik weet het niet. Je reactie is om iets te zeggen maar tegenwoordig lopen er veel korte lontjes rond.

Als ik het vaker zou zien zeg ik er wel wat van. En ja vervelend doen met een pup reageer ik wel meteen.

Heb ik 1 keer gedaan, iemand die zij Ridgeback hard in de zij schopte. Zoals verwacht kreeg ik een scheldpartij over me heen toen ik er iets van zij. Maar dat doet me dan niets.

Overigens heeft iemand ook een keer het lef gehad om mijn hond een schop te geven toen die tegen hem opsprong. Wat uiteraard niet de bedoeling is maar ik heb een Cairn terrier wat maar een klein hondje is. Deze persoon heb ik toen ook heel duidelijk gemaakt dat hij dit beter nooit meer moest doen! Ik kon me echt nog maar net inhouden.

Nee, als mij iemand zou aanspreken op hoe ik met mijn honden om moet gaan zal ik daar best wel pissig van worden, zeker als ik diegene niet ken   

Tips neem ik graag aan, maar commentaar ben ik niet van gediend.

Als Bruno uitvalt naar andere honden krijgt ie ook wel eens een tik en dan word er wel eens raar gekeken van "ah wat zielig" maar dat is niet zielig, hij moet zich gewoon gedragen en dat kan hij prima! Als je niets weet van de situatie erachter, gewoon de andere kant opkijken en je bezig houden met je eigen hond   is mijn mening. 

Ik vind een harde ruk geven aan een flinke hond ter correctie echt niet vergelijkbaar met dingen als in de maag trappen hoor. 

Wat is er zielig aan om een dominante, grote, sterke hond, een fysieke correctie te geven als dat echt nodig is? Natuurlijk niet als onderdeel van training, maar in het dagelijks leven zij er wel eens situaties waarin je moet aanpakken om daarna vrolijk verder te kunnen leven.

Daar zeg ik dan ook niets over en hey, ik heb ook wel eens bij mijn vorige hond die een flinke terrier was even goed in zijn nekvel gegrepen. Niet uit onmacht maar gewoon, als ik 3x zeg dat je iets niet mag en je haalt het in je terrierkop om alsnog dat veel te gevaarlijke gedrag te vertonen dan zal ik duidelijk zijn wat ik bedoel. Want als ikd at niet zou doen had ik een hond die nooit los kon, en ik weet wel wat ik zieliger vind ;)

Dat zag er denk ik voor omstanders misschien wat zielig uit, maar zo vreemd is het niet en de hond had er geen trauma of lichamelijk letsel bij gehad. 

Maar meestal zijn dingen als slaan of trappen tekenen van onmacht, gaan ze er nog schreeuwen bij ook. Lijkt de hond te luisteren (wat natuurlijk helemaal niet zo is, hij is gewoon bang voor je) bah.

ik heb er wel eens wat van gezegd toen iemand met het metalen stuk van een riem haar hond sloeg op zijn rug, ik dacht dat ik gek werd. 

En een keer iemand die had cesar millan "wie is de baas" teveel gekeken en drukte bij alles zijn hond op zijn rug, want zo was hij de baas. Toen die hond een keer mijn hond aanvloog en hij daarna die hond op zijn rug gooide en schreeuwde: WIE IS DE BAAS WIE WIE WIE , zei ik daar ook wel wat over ja. 

Schoppen of slaan? Jazeker. Dat is niet 'hard aanpakken', dat is mishandelen.

Een ruk aan de riem oid, nee.

Ik zou niet met die mensen gaan spreken. Je hebt ze al eens gesproken en daar hebben ze niet naar geluisterd. Laat maar lekker voor wat het is. Het is sneu voor de hond, maar je hebt op deze dingen helaas geen invloed. Als je mishandeling ziet, kun je dat uiteraard wel melden (bij de politie).

dierenmishandeling, uiteraard grijp ik dan direct in

maar ik zie dat met betrekking tot (het opvoeden van) honden eigenlijk zelden. eerder het omgekeerde: mensen die juist helemaal niet ingrijpen terwijl dat wel zou moeten

of mensen die zich overal mee bemoeien, terwijl hun eigen hond voor geen meter luistert

de manier waarop we tegen (gezelschaps)dieren aankijken is ook erg tegenstrijdig.  je mag je hond niet meer corrigeren, want dat is dierenmishandeling. maar in zaken waar we echt hele grote sprongen zouden kunnen maken met betrekking tot dierenwelzijn (zoals: de intensieve veehouderij, het houden van kleindieren, het beschermen van natuurgebieden), daar stoort niemand zich aan, daar kijken we liever weg

 Oh ja, zeker wel!  Ik zou ze ook in het oog houden en op den duur wijkagent bellen of dierenbescherming.

Ik heb het ook een keer gedaan trouwens, die eigenaar had dus ook een blije pup en na een paar maanden een klein robotje dat gewoon naast hem wandelde. 

Ik had hem al een paar keer gezien, hij corrigeerde te hard in mijn ogen.  Ik heb hem de eerste keer op sarcastische toon gefeliciteerd met zijn keuze van hondenschool.

Daarna heb ik hem gevraagd of dat nu echt moest en of hij het leuk vond.  Hij antwoordde dat de hond anders niet luisterde, waarna ik hem zei dat geduld een schone deugd was.

Ik heb het hem niet meer zien doen, als hij me zag, gebeurde het niet.  Spijtig genoeg is het hondje toch een robot geworden die hij heeft laten inslapen (hoorde ik later) toen ze acht maanden was omdat ze, na sterilisatie (zei hij) vals geworden was.  Dit heb ik helaas wel van iemand anders gehoord, als hij het mij gezegd had, zou ik hem lik op stuk gegeven hebben.

Die buur, bestaat niet meer voor me, enkel als ik iets zou zien, zou ik hem er weer op aanspreken.

Heel erg dat er nog zoveel bruuten rondlopen.

Ja, ik spreek ze wel aan, rustig. En hoop dan dat ze er iets mee doen, in het voordeel van de arme hond in kwestie.

En hou het daarna ook in de gaten.

" Ik vind een harde ruk geven aan een flinke hond ter correctie echt niet vergelijkbaar met dingen als in de maag trappen hoor. 
Wat is er zielig aan om een dominante, grote, sterke hond, een fysieke correctie te geven als dat echt nodig is? Natuurlijk niet als onderdeel van training, maar in het dagelijks leven zij er wel eens situaties waarin je moet aanpakken om daarna vrolijk verder te kunnen leven.
Daar zeg ik dan ook niets over en hey, ik heb ook wel eens bij mijn vorige hond die een flinke terrier was even goed in zijn nekvel gegrepen. Niet uit onmacht maar gewoon, als ik 3x zeg dat je iets niet mag en je haalt het in je terrierkop om alsnog dat veel te gevaarlijke gedrag te vertonen dan zal ik duidelijk zijn wat ik bedoel. Want als ikd at niet zou doen had ik een hond die nooit los kon, en ik weet wel wat ik zieliger vind
Dat zag er denk ik voor omstanders misschien wat zielig uit, maar zo vreemd is het niet en de hond had er geen trauma of lichamelijk letsel bij gehad. 
Maar meestal zijn dingen als slaan of trappen tekenen van onmacht, gaan ze er nog schreeuwen bij ook. Lijkt de hond te luisteren (wat natuurlijk helemaal niet zo is, hij is gewoon bang voor je) bah.
ik heb er wel eens wat van gezegd toen iemand met het metalen stuk van een riem haar hond sloeg op zijn rug, ik dacht dat ik gek werd. 
En een keer iemand die had cesar millan "wie is de baas" teveel gekeken en drukte bij alles zijn hond op zijn rug, want zo was hij de baas. Toen die hond een keer mijn hond aanvloog en hij daarna die hond op zijn rug gooide en schreeuwde: WIE IS DE BAAS WIE WIE WIE , zei ik daar ook wel wat over ja. 
 
  "

Wupsel

 Ik ga er van uit dat je weet wat voor vlees je in de kuip hebt.  Als je een terrier neemt, weet je dat het qua gehoorzaamheid geen mak schaap is.

Ik heb mijn Dogo's net genomen omdat hun karakter me aansprak.  Zelfstandig, stabiel, niet angstig aangelegd enz.  Het is een uitdaging, ze opvoeden, maar oh, zo leuk en nooit saai.

Als je zulk een hond neemt, weet je dat hij niet altijd van het eerste woord zal gehoorzamen.  Aan jou om dit in goede banen te leiden zonder brutaal te zijn.

Het lukt hoor, alleen moet je meer moeite doen...

"  Ik ga er van uit dat je weet wat voor vlees je in de kuip hebt.  Als je een terrier neemt, weet je dat het qua gehoorzaamheid geen mak schaap is.
 
Ik heb mijn Dogo's net genomen omdat hun karakter me aansprak.  Zelfstandig, stabiel, niet angstig aangelegd enz.  Het is een uitdaging, ze opvoeden, maar oh, zo leuk en nooit saai.
Als je zulk een hond neemt, weet je dat hij niet altijd van het eerste woord zal gehoorzamen.  Aan jou om dit in goede banen te leiden zonder brutaal te zijn.
 
Het lukt hoor, alleen moet je meer moeite doen... "

Martine

 Klopt, dat wist ik ook, en hij luisterde geweldig goed voor een terrier, zo ongeveer de enige terrier die gewoon los kon lopen op een honden uitrenveld. De meesten moeten vast omdat het van die "pittige" (bijtende) honden zijn. 

Wat is er mis met in de nekvel pakken? Dat doen honden onderling ook. Als mijn hond van de straat vreet en ik zeg 3x dat hij moet kappen en dat doet hij niet, ja dan pak ik hem wel even. Geen dramatisch gedoe, gewoon NEE IS NEE. Hij heeft daarna nooit meer iets van de straat gepakt (hier is wel eens vergiftigd vlees geweest, overleden honden en katten). Laat ik wel zijn: hij is nog nooit in zijn lange leventje bang van mij geweest hoor. 

Nu heb ik een heel andere soort hond, daar zou ik nooit zo bij moeten doen. Dat is een gevoelig bloemetje, die heeft aan mijn ogen of lichte stemverheffing al genoeg. 

Ik weet sowieso wel hoe ik met mijn honden om moet gaan; consequent, eerlijk en duidelijk. En vooral vanuit wederzijds respect en we zijn een team (ik ben geen persoon die BAAS BAAS BAAS BEN IK HOOR ZIE JE DAT hoeft te roepen om te weten dat ik de baas ben). Dat werkt voor mij goed, en het hangt wel erg af van karakter hond. 

Ik bedenk me trouwens nu dat ruk aan de riem met een halsband wel iets naarder is, daar houd ik niet van. Maar halsbanden heb ik sowieso niets mee nadat jaren terug eens hond was blijven hangen achter een hek. Rukje aan de tuig zie ik als een volkomen anders iets dan mishandeling zoals slaan, meppen, schoppen, constant rukken aan de nek of niet te vergeten: veel niet direct zichtbare psychische mishandeling. 

 Gelukkig zijn er ook mensen die behalve welzijn van hun eigen hondje ook van andere dieren aantrekken en daar zich in meer of mindere mate voor inzetten ;)