Hoi,
Zoals sommige weten heb ik sinds een poosje Luna. Luna is een (bijna) twee jarige Pit Bull die in de bloei van haar leven is. Maar we hebben vraagtekens bij dingen...
Ten eerste bleek achteraf dat haar eigenaar haar niet al vanaf 8 weken had zoals hij verteld heeft, maar dat er nog een baas tussen zit. Ik ben dus in principe Luna haar vierde eigenaar als je de fokker mee telt. Dat is een risico wat je neemt als je een hond overneemt van iemand - dat wisten we, en alsnog hebben we voor haar gekozen. En het is natuurlijk in principe bekend dat dit soort rassen van baas naar baas gaan, want het is stoer maar ze hebben geen idee wat voor hond ze in huis halen. Wat heel triest is eigenlijk.
Nu is het zo dat het wel lijk alsof Luna een keuken-tuin leven heeft geleid. Niets gewend en zó óntzettend bang voor ALLES... > Mannen, vlaggen, fietsers, vrachtauto's of auto's die groot zijn, onverwachte geluiden (niet schrikken honden daar wel eens van, maar zij blijft dan de rest van de dag met de poot tussen de staart), wanneer je iets in huis pakt wat ook maar op een stok lijkt (wederom: VRAAGTEKENS!).
Contact met de vorige eigenaar zoeken? Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt... Ik heb namelijk het gevoel dat ik heel erg voor ben gelogen met mooie verhaaltjes.
Luna is verder een schat van een hond, super sociaal naar andere dieren én mensen als je een aantal minuten in haar buurt bent en ze door heeft dat je haar niets doet. Ze is daar bovenop heel werkwillig en is enorm op mij gericht, waardoor het makkelijk is om haar iets te leren. Maar zodra er angst is, gaat die staart tussen de poten en rent ze liever weg voor hetgeen wat ze eng vind.
Wat ik nu doe, is sowieso geen 'enge dingen' mijden, want we hebben gewoon vrachtwagens die voor huis langskomen en fietsers zullen we ook overal tegen komen. Dingen die ze kan besnuffelen, die probeer ik haar ook te laten besnuffelen om haar vervolgens te belonen, in hoop dat ze doorkrijgt dat die vlag voor de garage hier verderop haar echt niet gaat bijten.
Ook doe ik aan 'op voorhand belonen', ik heb namelijk het idee dat dat haar meer zekerheid geeft dan wanneer ik niet tegen haar praat. Ze zoekt dat contact namelijk en als ze dat contact heeft gaat het in elk geval al iets beter dan wanneer mijn lippen op elkaar blijven.
Hoe kan ik het verder nog aanpakken, dat ze de eigenlijk hele normale, hedendaagse dingen niet als iets engs gaat zien? Ik weet genoeg, maar ook ik leer nog, ik sta overal voor open en ben bereid alles te proberen als Luna de methode/manier ook prettig vind.
Verder gaat het dus echt super. Super sociaal, leuk, op veldjes kunnen we zonder proberen een balletje gooien en ze is super gehoorzaam (en werkwillig dus). Je hebt haar zo iets aangeleerd, maar een angst is wel wat anders dan een trucje... Ben helemaal blij met haar verder, en ze zit gewoon al vast in mijn hart sinds ik de auto uit stapte en ze op me af kwam gerend op het erf. Ze is dus eigenlijk wel al in korte tijd mijn reden geworden om überhaupt mijn bed uit te komen.
Ben al aan het kijken naar een curses/training, maar ga maar eens een hondenschool vinden waar je Pit Bull is toegestaan, want ik ga haar niet muilkorven. Dus als iemand nog iets in de omgeving van Sneek, Friesland weet; ik sta er voor open.
Alvast bedankt.
Ach Luna..
maar wat ben ik blij dat ze bij jou terechtgekomen is, iemand die nu eens echt voor haar gaat en haar een heerlijk hondenleven gaat geven.
Volgens mij doe je het goed hoor, rustig aan, kleine saaie stukjes nog zonder veel prikkeling en langzaam aan uitbreiden.
Ik vind het een goed teken dat ze je steun zoekt en je haar dat ook geeft, even de dingen benoemen en belonen, dan zal het vast over een tijd veel beter gaan.
Ik loop als er druk verkeer is of als we iemand passeren altijd ertussen met de riem in twee handen kort naast me op een zo groot mogelijke afstand. Dat geeft een veilig gevoel voor haar. En waar het kan lekker lange lijn en veel snuffelen.
Een hondenschool voegt denk ik op dit moment niets toe, ze moet wennen, vertrouwen opbouwen, zelfs aan de gewoonste dingen omdat ze niets kent en wat ze kende was zo te lezen niet fijn.
Staat ze open voor hersenspelletjes? Dat is ook goed voor het zelfvertrouwen en jullie band wordt erdoor verstevigd. Wel makkelijk beginnen en het ondersteunen.
Gisteren las ik over LAT, er is ook BAT, en Turid Rugaas haar methode beschreven in Help mijn hond trekt, allemaal fijne methodes om rust in de wandelingen te brengen en je hond te helpen.
Je zou evt. om het proces te ondersteunen ook nog aan Bach bloesem oid kunnen denken, je kan het voor haar speciaal samen laten stellen.
Ik zoek expres altijd dat ene lege veldje op, waar ze dan met haar bal mag spelen en lekker mag snuffelen terwijl ze haar favoriete speeltje beet heeft. Maar we zullen dan toch door mijn straat moeten en daar komen nu eenmaal fietsers doorheen, auto's en vrachtwagens. Ik loop eigenlijk al expres op de stoep, om zoveel mogelijk afstand te creëren. En indd mezelf tussen haar en het ''object'' plaatsen en contact via de leiband. Ik houd haar niet strak, maar wel kort zodat we wel contact hebben met elkaar.
Ik ben nu eigenlijk min of meer ook geschrokken en weliswaar staat alles ook een beetje haastig in mijn topic, met veel vraagtekens. Want als 40KG op de loop gaat, dan is dat ineens veel gewicht om tegen te houden. Ik was echt dankbaar dat ze steun zoekt bij me, want ze liet zich heel goed tot halt roepen en door mij sussen, waarna we samen de enge vrachtwagen na hebben gekeken. Dit uiteraard ook beloond toen ze gewoon bleef zitten tot hij voorbij was. Maar dat arme beest had zichzelf helemaal onder geplast, zo bang. Word er gewoon verdrietig van...
Qua hersenspelletjes heb ik nog niet veel gedaan. Wel samen trucjes uit voeren en dan gaat die staart ook heel hard heen en weer! Weliswaar heb je nog wat tips/ideeën voor me betreft dat?
Dat LAT/BAT/Turid Rugaas, is een boek van toch?? Weliswaar moet ik die maar even bestellen/opzoeken dan.
Kruiden en andere middeltjes wil ik echt als laatste middel hebben om eerlijk te zijn. Ik heb Luna hier vandaag immers een week, dus ik wil niet meteen aan hulpmiddelen grijpen. Want ze zal ongetwijfeld ook nog aan dingen moeten wennen etc.
Wat ik nu doe, is sowieso geen 'enge dingen' mijden,
Heel belangrijk voor een hond met angsten is, rust, geduld, veilige omgeving en beetje bij beetje.
Misschien zijn er bepaalde uren dat er geen vrachtverkeer is dat je dan met haar buiten kan. Of je een wagen hebt en om te beginnen rustigere oorden kan opzoeken om haar uit te laten? Om het dan van daaruit op te bouwen.
Het ras op zich is al stressgevoelig. Dus is het voor haar al eens zo zwaar.
Dus kan je best vanaf nul beginnen en rustig alles opbouwen.
Oh jemig wat ontzettend lastig.. en wat jammer eigenlijk, dat ze een verhaal op hebben gehangen dat niet waar blijkt te zijn en dat ze nu 'zo' is. Ik ben blij dat ze nu wel met liefde en geduld behandeld wordt. Dat ze bang is van stokken zegt denk ik genoeg...
Beer hier is een tijd lang ook angstig geweest. Nog steeds zomaar. Hij was zelfs bang van wind, overvliegende vogels en gewoon de algehele sfeer van de plaats waar hij liep vond hij naar. Dan ging de staart tussen de poten en wilde hij alleen vluchten, was niet voor rede vatbaar en keerde helemaal in zichzelf. Nu zijn natuurlijk niet alle honden zoals Beer, maar wie weet heb je wat aan mijn ervaring (note: beer is de eerste hond die ik zo angstig meemaak dus een hele hoop dingen die wij gedaan hebben waren een kwestie van 'proberen en kijken of het werkt').
Wat wij toen hebben gedaan, is alle plekken waar het mogelijk eng kan zijn vermijden. Telkens als het goed ging, ging ik naar iets waar hij het wel eng vond.... en dan begon het weer van voren af aan. Niet goed voor zijn zelfvertrouwen en ook niet voor dat van mij. We hebben het dus gehouden op telkens saaie rondjes. Zelfs een leuk veld waar hij zich kon uitleven was te veel want daar waren te veel indrukken en daar werd hij bang van.
In de tussentijd zijn wel thuis aan de slag gegaan met wat focus oefeningen en dingen om zijn zelfvertrouwen een boost te geven. Hij is erg slim en haalt voldoening uit hersenwerk dus dit zijn we blijven doen.
Pas na een paar maanden kon ik weer fatsoenlijk een rondje lopen zonder met 30 kilo angst aan mijn lijn te lopen. Telkens als hij weer zo'n paniekmoment kreeg gingen we terug naar huis. Als we het 'enge' rondje een week later weer liepen, liepen we hem niet volledig maar gingen we terug op het moment dat het erop ging lijken dat het te veel werd. Teruggaan voordat het escaleert en op de terugweg zijn aandacht erbij houden. Uiteindelijk zijn we wel naar een holist gegaan voor van die druppels. Of ze geholpen hebben weet ik niet.
Heeft Luna toevallig obsessies? Ballen of speeltjes met een piepje?
Ik probeer inderdaad de rustigere tijden te pakken... maar als er dan toch eens een autobus of vrachtwagen komt, dan kan ik sowieso geen kant op. Ik loop om die reden dus ook al op de stoep om ruimte te creëren. Maar het lijkt mij dat als je hedendaagse dingen gaat mijden, dat de hond juist alleen maar angstiger word? Bij onze oudste heeft dat averechts gewerkt toen (kregen we ook zwaar mishandelt bijna 15 jaar terug) en werd juist banger als we dingen meden.
Ik kan onze straat niet vermijden en daar komen dus veel autobusjes, vrachtwagens en om het half uur twee bussen langs... Dus we moeten wel. Vandaar dat ik dus over de stoep loop om ruimte te maken tussen haar en het enge object, en niet langs het gras en aan de weg (en dus tijden dat sowieso de bussen niet langs rijden!) We gaan pas het gras in als we op ons veldje zijn en daar komt geen kip.
Ik denk dat ik toch maar focus en hersenspelletjes moet gaan oppakken... Ideeën, suggesties, tips? Ik wil het goed doen.
Luna heeft een obsessie met ballen, knuffels, stokken.... Alles wat ze kan beetpakken en slopen, is een obsessie (maar van onze spullen blijft ze af, ze pakt enkel haar eigen spul). Probeer inderdaad dat al als afleiding te gebruiken, maar dat werkt niet altijd. Zoals vanmiddag dus.
Daar heb je weliswaar gelijk in.
Luna keert niet in zichzelf gelukkig en hoort me ook nog als ik dan tegen haar praat (of roep, zoals vanmiddag het geval was want er zat op dat moment wat kracht in de poten!). En als we dan een tijdje doorlopen, is het daarna ook weer goed.... want ze weet dat we richting het veldje gaan waar ze mag spelen. Maar dat moment dat het eng is; heb een hond nog nooit zo bang gezien. En het is ook op dat moment dat het een ''probleem'' (al past dat woord er niet bij) is en ik beng eigenlijk meer bang, dat als ze een keer op de vlucht gaat, ze plat is.
Gewoon echt zoekspelletjes zegmaar. Dat is wel een goeie. Wat ik nu af en toe ook doe, is me verstoppen achter een boom en dan komt ze me ook zoeken. Vind ze ook erg leuk en dan vliegt ze bijna op, zo hard als haar staart heen en weer gaat dan. Alsof ze super trots is op zichzelf.
Vermoed dat de bal hier ook leuker gaat zijn... Dus ik ga het morgen eens proberen met de handdoek. We gaan vanavond eerst maar even de ronde weer inkorten en weer van voor af aan beginnen.
Bedankt trouwens voor de antwoorden die al zijn gegeven... Stelt me toch weer gerust. Ik heb dit een beetje met schrik allemaal zitten typen en in een paniek lijkt het al snel alsof je dingen fout doet... maar zo te lezen doe ik het best goed.
Het is niet zo dat ik nooit honden heb gehad, opgevoed of zo... maar wil dit echt niet verknallen zegmaar. Ik ben heel zeker van mezelf verder, maar op het moment moest ik ook even slikken en dan ben ik juist degene die in haar schulp kruipt als ze eenmaal binnenhuis is.
Wat sneu dat ze zo erg angstig is.
Jenna hier leek eerst helemaal niet angstig, totdat er eens een grote vrachtwagen langs denderde en ze ineens over iemand tuinhekje sprong van schrik, ik denk dat ze het ook niet kende, ook eenden, fietsers etc kende ze niet.
Lola liet zich van alle prikkels soms gewoon op haar zij vallen de eerst keer dacht ik dat ze dood was zelfs. Alles wat ik deed om haar mee te krijgen hielp niet totdat ik richting huis liep, en ze ineens weer heel fit was en opgelucht mee terugliep. Sinds die tijd liet ik haar ook regelmatig zelf de wandeling bepalen.
Heb je een tuigje, ik vind dat zelf een fijner idee dan een halsband en ik heb dan ook meer grip op de hond. In het begin bleef ik ook stilstaan en zei dan semi vrolijk , niet te overdreven, zoiets als goedzooo, dat is een traktor en dan gelijk wat lekkers erin wat ze gelukkig wel aannam.
Ik heb net vijf minuten geleden dit boek binnen, lijkt me interessant
https://grishastewart.com/bat2/?s2-ssl=yes
Dit is het boekje van Turid
https://www.bol.com/nl/p/help-mijn-hond-trekt/9200000011325805/
en gisteren kwam ik in een ander topic deze link tegen
http://www.clickertraining.com/look-at-that-making-the-trigger-the-target
en dan je eigen weg erin vinden ik ben zelf bijv. geen clickermens, Lola schrok zich er ook een ongeluk van en rende altijd snel naar haar kleed bij het geluid van de clicker dus dat was niets voor ons, maar ik doe dan zoiets met stem.
Ik heb met Jenna wel gebruik gemaakt van bach bloesem in het begin, vond dat het haar wel hielp, maar idd beter beslissen als ze iets langer bij je is of dat iets voor haar is.
Ja heel makkelijk beginnen met hersenwerk, er is ook een facebooksite van, maar ook hier op HP zijn verschillende topics erover bijv. deze
http://www.hondenpage.com/hondenforum/173984/hersenwerk-voor-honden?!-volop-idee%C3%ABn.php
Tuigje werkt niet. Vind ze dood eng... Dus dat is iets voor in de toekomst. Ik gebruik haar halsband zeker niet ter correctie of dergelijke en ze trekt er ook niet aan, anders had ik zeker iets anders gezocht als een halsband want ik vind niet dat er druk op de keel hoort. Maar dat is ook niet het geval gelukkig, dus voor nu houd ik het om die redenen dus op een halsband.
Eenden vind ze dan weer wel leuk haha. Net als andere vogels buiten, maar ook gewoon dieren in het algemeen.
Ik ga zeker de topics even bekijken en de boeken even opzoeken/bekijken en eventueel bestellen.
En verder denk ik dat een clicker voor Luna enkel leuk is in huis en hooguit de tuin. Buiten neemt ze geen lekkers aan, van niemand niet. Ergens ideaal maar in geval van belonen als je met een clicker wilt werken; niet. Binnenhuis doet ze dit ook, maar dan neemt ze enkel van mij aan maar verder ook niet van andere gezinsleden en van vreemden helemaal niet; dat is iets wat ik dan weer wel ideaal vind.
Stembeloning helpt verder heel goed, dus ik denk inderdaad ook dat ik het gewoon op de stem houd. Als ik haar uitbundig beloon van ''goezooooo! dat is een fiets'' dan gaat haar staart in elk geval al niet strak tussen de poten. Hij is nog wel strak en laag, maar het is een begin.
Vandaag ging wel al weer beter. Ik heb haar veel haar eigen weg laten zoeken en drie keer raden waar die heen ging; het veld. Waar ze strak op haar kont ging zitten tot haar al tevoorschijn kwam. Vandaag ook zonder op of om kijken langs één fiets gelopen, dus ik was een supertrotse honden-mamma.
We leren elkaar steeds beter kennen, ook qua commando's. Zo ben ik er achter dat ''blaf'' ook een commando is bij haar haha. Dan zie je heel even die lippen samen trekken en dan blaft ze haha, en dan komt ze uiteraard even knuffelen ter beloning.
Juist omdat je haar pas een week hebt, is het heel fijn als je haar Bachbloesem- herplaatsmix wilt geven. Daarmee heeft ze wat meer ondersteuning om het verleden achter zich te laten , de angsten wat beter de baas te kunnen en de veranderingen beter aan te kunnen en eventuele trauma's te verwerken. Als er dan ook nog iets van Chestnut bud bij zit , kun je haar ook makkelijker alle nieuwe dingen aan leren.
Ik merk aan reacties van andere honden eigenaren dat het echt uitmaakt hoe snel ze met die herplaats mix beginnen.
Lola heeft haar hele leven een halsband gedragen, die vond tuigjes ook niks.
Maar klinkt al heel goed allemaal, en als stembeloning goed werkt, is dat helemaal prima, je stem heb je altijd bij je, snoep kan je nog weleens vergeten.
Hier vanmiddag ook trots man met fiets en enorm grote hond ernaast, Jenna stond klaar om te gaan blaffen en ik goed gezien!!!!!! dat is een hond, ok we waren nog wel op een meter of vijf afstand, maar niet geblaft en duidelijk ontspanning na het stembelonen
Bach bloesems zijn GEEN kruiden en kunnen juist dieren bij recente overplaatsing enorm ondersteunen. Ik zou je dan ook adviseren om hier wel open voor te staan. Bach bloesems afgestemd op jouw individuele hond. Ik ben zelf o.a. Bach bloesem therapeut en heb daar hele mooie resultaten van gezien.
ik heb met Jenna expres even gewacht met de Bach bloesem omdat ik haar zo slecht in kon schatten nog, was dat niet nodig geweest?
(Ik ben wel gelijk begonnen met een eliminatiedieet, en reinigingskuur vanwege dat ze duidelijk ergens allergisch voor was en vanwege alle verplichte entingen en antiparasietenmiddelen om de grens over te komen)
Ik had het juist over de herplaatsmix van Bachbloesems. Uiteraard wordt deze ook wel afgestemd op je hond, maar je hoeft er de hond nog niet goed voor te kennen. Het helpt wel als je al weet of het dier angstig is, mishandelingen mee heeft gemaakt enz.
Als een hond uit het buitenland komt dan zal er ook wat extra nadruk liggen op het aanpassen en de veranderingen van omgeving en taal.
ah ok, ik had nooit eerder van een herplaatsmix gehoord dankje voor de uitleg.
Ik vind dat een halsband ook gewoon kan, zolang het een halsband blijft en geen correctiemiddel of middel waarop je druk zet (en dan de luchtpijn dus dicht knijpt). Hebben altijd halsbanden gehad hier. De oudste heeft enkel een tuigje, omdat ze het niet meer snapt en soms vergeet wat ze doet; dan moeten we haar kunnen begeleiden en dat lukt niet met een halsband.
En ik doe inderdaad hetzelfde. Het scheelt een hoop als ik op voorhand beloon en enthousiast ben. Gewoon de positiviteit in de strijd gooien!
Daarom zei ik ''kruiden en middeltjes'', omdat ik niet zeker wist wat het inhield. Wij hebben bij onze oudste nooit dingen toegepast eigenlijk... Maar elke hond is anders natuurlijk. Ik heb haar nu een week en een dag om precies te zijn, is het dan niet te vroeg om naar zoiets te grijpen? Ik sta er zeker voor open maar wil ook geen overhaaste beslissingen maken, ik ga dus echt op mijn gevoel af jegens Luna en zal ook voor haar beslissen (wat mij goed lijkt voor haar). Maar ik sta er dus zeker voor open, al is het maar om eerst even wat meer informatie te ontvangen en later nog eens te beslissen. Kun je een uitleg geven wat Bach Bloesem precies is en wat het doet? Of heb je liever dat ik dan even een PB stuur?
Ik noem het zo, heb dat ook samen met een collega-Bachtherapeute bedacht. Zij verkoopt het als verhuis-mix.
Ik maak het nog steeds op maat, omdat er toch altijd kleine verschillen zijn.
http://www.marjanka.nl/bach_dieren/bachbloesem-Herplaatsmix.html
Nee, zeer zeker niet. Bach bloesem remedies zijn constitutioneel in te zetten op basis van 'laag op laag' activiteit en emotionele gesteldheid van dat moment. Dan kun je diverse gedragsproblemen aanpakken, die niet direct van constitutionele aard zijn, maar lichtere lagen aanpakken. Naar mate je de hond beter gaat kennen, werk je vooral aan de diepere constitutionele lagen. Dat is dan ook het mooie aan zelf samengestelde remedies, dat ze op alle vlakken van gedragsproblemen inzetbaar zijn. Ik werk bij dieren vooral met paarden en honden, waarvan o.a. veel problemen met verhuizing, herplaatsen, transport, mishandeling, verlatingsangst, chronische angst voor bekende en onbekende zaken en emotionele trauma's (vooral de buitenlandertjes) etc. En daarnaast dan ook humaan met allerhande problematiek bij kinderen. Vaak gaat deze problematiek gepaard met lichamelijke ongemakken, die indirect daarin meegepakt worden. Juist deze therapievorm kun je zonder hinder inzetten op elk moment, ook in combinatie met andere therapievormen, ook regulier. Even grof gezegd, want het houdt natuurlijk nog veel meer in, brengen Bach bloesem remedies je dier sneller in balans, waardoor het confronterende situaties beter aan kan en open kan stellen voor vernieuwing, leerprocessen bevorderen, zelfvertrouwen en moed geven. Het is zo zonde als je deze zeer veilige mogelijkheid onbenut laat. Mocht je meer willen weten, dan kun je altijd PB'en. Geen enkel probleem.
Nee, het de grens overbrengen, in opvang zijn en van daaruit herplaatsen brengt heel veel chronische stress met zich mee. Juist op deze momenten vind ik inzet van Bach bloesems erg belangrijk, want het kan de overgang naar een nieuw adres versoepelen.
De reinigingskuur is altijd goed een week na de vaccinaties en andere chemische belastingen, afhankelijk van de conditie van het dier. Reinigen kost veel energie, waardoor dat meer druk zet op een lever. De hoeveelheid stresshormoon die door de lever moet worden omgezet, kan bij inzet van een reinigingskuur meer energie kosten dan nodig. En op zich kan dat dan ook weer andere lichamelijke ongemakken brengen. Met de Bach bloesem remedies kun je ook op deze facetten inspelen, die dan weer minder energie kosten. Op een later moment kan dan alsnog een drainagekuur worden toegepast, indien nodig, wanneer het dier dan emotioneel (en indirect lichamelijk) sterker is geworden door de Bach bloesems. Dat zou mijn advies in elk geval zijn.
ah bedankt! Misschien net alles verkeerd gedaan dan of op het niet juiste tijdstip.
Ze heeft na een tijdje ook idd wel Bach bloesem gehad en ik vond het een fijne ondersteuning, het leek of ze zich wat meer durfde te uiten.
Sinds wanneer mag je hier reclame voor je eigen product maken?
Ik zou het toch wat rustiger aan doen Fransisca. Ze is nog maar een week bij je.
Durft ze in de auto? Dan zou je met haar naar een veldje kunnen rijden.
Tja, je doet op dat moment waar jij je 'goed' bij voelt, waarschijnlijk ook naar aanleiding van adviezen van dat moment. Maar ik heb er inmiddels zoveel ervaring mee (zowel praktijk als theoretisch), dat ik de Bach bloesems vrijwel meteen inzet. Vaak al vanaf een opvang naar herplaatsadres, waarmee een nieuwe eigenaar verder kan.
Leuk dat jij er ook een positieve ervaring mee hebt.
Kijk eens, een artikel precies op maat (is zelfs een topic mee geopend) wellicht kun je er iets mee.
http://www.knowyourdog.nl/single-post/2016/09/30/Angst-bij-honden---Deel-2
Ik ben het eens met de mensen die zeggen, zoek voorlopig een plek waar die prikkels even niet voorbij komen, of een tijd (06:00u in de ochtend of 00:30 in de nacht..noem maar iets, ik kan er zelf al erg van genieten als ik rond 00:30 buiten ben met Mila en er geen kip buiten is).
Had jij nu een auto tot je beschikking? Dan zou ik daar de komende weken gebruik van maken om een langere wandeling te maken op een plek met veel natuur en rust.
Niet panieken hoor, het kan reuze meevallen, tuurlijk valt een hoogstwaarschijnlijk slechte socialisatie niet te ontkennen, maar vergis je niet in de stress die het met zich mee brengt als je wordt herplaatst als hond.
Nu ben jij -als ik het zo lees- een hele leuke en verstandige hondenvriend, maar voor die hond is alles voor de zoveelste keer compleet veranderd én moet ze aan álles weer helemaal opnieuw wennen,dat geeft wel stress voor een hond. Al was haar vorige thuis niet eens leuk,het was wat ze gewend was,zat ingeprent,nu moet jij weer ingeprent en veilig raken.
Met stress komen ook stresshormonen vrij,daar komt een adrenaline stoot van,die 'drukte' daarvan kan uren aanhouden en eer alle stresshormonen uit het bloed weg zijn ben je een paar dagen verder.
Dus hoe meer stress en angst zij nu ervaart,hoe meer het zich opbouwt en hoe langer het duurt eer ze wat kan zakken in stresshormonen in haar bloed en de kans zal krijgen zich beter te gaan voelen.
Blijf lekker rustig verder en probeer haar de komende weken te ontlasten wat betreft de enge prikkels,eerst goed wennen aan haar nieuwe thuis.Komt echt goed.
Klinkt erg interessant, zeker waard om even te internetten erover ook. Weliswaar stuur ik je morgen even een PB wanneer ik genoeg tijd heb om een fatsoenlijke PB in elkaar te zetten.
Rustig aan doen is geen probleem. Hier hebben we genoeg veldjes die rustig zijn en waar de hele dag geen kip komt. Dus daar lopen we nu rechtstreeks naar toe. Vanuit daar kunnen we een stuk lopen, waar we een brug over kunnen en dan aan de overkant via een trekpad terug kunnen. Hier doen we ook altijd balletje rollen/gooien en mag ze lekker haar eigen gang gaan betreft snuffelen en zo. Gewoon met z'n tweetjes, zonder gestoord te worden door een auto, fietser of een ander persoon (met hond).
Overigens heb ik dus momenteel geen auto tot mijn beschikking. Wel, dat wel... maar heb (nog) geen rijbewijs. Mijn vader heeft ook gewoon zijn dingen te doen overdag en mijn vriend woont bijna 200KM verderop.
Ik zal het topic morgen even doorspitten.
Zoals ik eerder zei hebben we even verderop veldjes en een trekpad waar geen kip komt. Dat is misschien 5min lopen. Dat zoeken we nu op, dan hebben we gewoon een aantal grasvelden en dus een trekpad voor onszelf. En ik ga inderdaad al om 06:30 en de laatste ronden is rond 23:00 ... Tussendoor ligt het dus aan hoe druk het is voor huis, ik wacht de rustige momenten af vooral we naar buiten gaan.
Ik heb dus (nog) geen auto tot mijn beschikking. Zie bovenstaand bericht.
Dankjewel voor de geruststelling. Ben erg blij dat ik op deze manier op een nette manier word geholpen. Ook ik leer nog, hoeveel je soms ook denkt te weten.
Overigens ben ik wel heel verdrietig nu... Ik heb dan ook besloten helemaal GEEN contact meer te nemen met de vorige eigenaar, ook niet als hij vraagt hoe het gaat...
Ik heb Luna lichamelijk bekeken toen we bij haar waren, maar dan denk je er niet zo snel aan om haar lip op te tillen... Liteken van haar onderlip (bij de hoektand) helemaal in een hoek richting haar keel. Je ziet het dus niet tot je haar lip op tilt en haren aan de kant ''veegt''.....
God mag weten wat er gebeurt is (excuus dat ik het zo zeg)... Ik geloof er eerlijk gezegd niet in dat ze gevochten heeft; maar er is iets gebeurd. En de eigenaar had het me moeten vertellen... Leuk of niet leuk. Eerlijkheid ontbreekt heel erg. Het is maar goed dat ze nu hier, denk ik dan maar zo. Pfffff, ben even helemaal van de kaart en heb nog meer vraagtekens boven mijn hoofd dan ik al had.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?