Angsten... Jegens alles. 
"
Eens.
Hoe meer je haar zielig vindt en van binnen echt verdrietig raakt(wat mag,laat het toe en geef je jezelf zeker ruimte om te treuren,maar niet (te) lang of met treurende ogen naar haar), dat zal zij ook merken/voelen en zal haar ook onzeker kunnen maken.
Jij bent zó blij met haar,jij wordt haar wereld,ze zal gelukkig zijn 
Jullie hebben zeker gelijk. Ik doe zeker gewoon mijn ding zonder haar ''zielig te vinden'', maar ben er zeker niet blij mee. Voel me gewoon een beetje voorgelogen zegmaar... Het maakt Luna zeker niet minder voor mij, want als had ze tien littekens of andere problemen; ze blijft Luna.
Het is weliswaar ook een les voor mij, dat loslaten. Dat was sowieso altijd wel een puntje voor mij in het hedendaagse leven. Ben een emo-baby als het erop aan komt. 
Dank jullie wel... Doet me al veel dat ik het hier gewoon kwijt kan en weliswaar moet ik het hier laten staan en er niet meer naar om kijken... Telefoonnummer van de eigenaar verwijderd en als er geappt word, gaat het goed; niets meer en niets minder.
Goed zo!
Je kan tzt altijd nog een dierentolk consulteren. Maar eerst blanco er in gaan is prima.
Doe t rustig aan, werk aan vertrouwen, neem de tijd.
Heel veel succes!
Feit dat je hier je ei en verdriet kwijt kan,zou je al moeten kunnen helpen met dit ook te verwerken.(tenminste mijn ervaring,verdriet en ellende delen,fijne respons krijgen, maakt dat je dingen kan verwerken en verder kan gaan)
Je kan tzt altijd nog een dierentolk consulteren. Maar eerst blanco er in gaan is prima.
Doe t rustig aan, werk aan vertrouwen, neem de tijd.
Heel veel succes! "
Alles kan met een tijdje... Ik wil haar zeker de tijd geven om zelf nog haar weg door huis te vinden, te ontspannen met bepaalde dingen achter huis (want ja, we hebben ook fietsen achter huis en een hele enge boomstam die nog geruimd moet worden). Ik denk dat als dat achter huis goed gaat, we op straat ook al een heel eind zijn met dingen die op de stoep staan maar die je normaal niet tegen komt (grote papier dozen bijvoorbeeld, ook heel eng).
We blijven lekker naar het veldje/trekpad gaan en het topic wat eerder was gegeven, ziet er heel interessant uit. Ga zeker deel 1 ook nog even lezen. En hersenspelletjes, de handdoek met snoepjes vond ze erg leuk in elk geval!
"
Dat klopt. Dat heb ik vrijwel in mijn omgeving niet... Praten met mijn vriend kan, 3 minuten of zo. Dan is hij zijn concentratie kwijt (ADHD) en met mijn ouders of zusje kan ik sowieso geen diepgaande gesprekken houden. Dus dan is het inderdaad heel fijn als je het wél ergens kwijt kan, ergens kan dumpen en ook in de goot kan laten liggen. Het litteken ziet er niet mooi uit (haar lip eigenlijk) maar het is gewoon wit/roze en niet dik. Dus het is wel goed... Dan maar een hond met een litteken van haar lip tot keel en aan haar oor (gebeten door een teckel, dat wist ik dan wel). Ze heeft toch al een omgekruld oor! 
Op de foto is het wel te zien... waarschijnlijk haar kop gestoten al pupzijnde.
Lief is ze zeker! Helemaal als je een tijdje bij haar in de buurt bent, dan gaat heel langzaam dat staart(je) steeds wat meer omhoog haha. En ik moet toegeven dat o.a. haar oortje samen met haar karakter me wel over stag heeft geholpen om haar de auto in te laden haha! Ze kunnen nooit zeggen dat het niet mijn hond is, want het is wel echt een kenmerk.
Ik denk dat je te snel wilt. Ook al wil je alleen maar dat ze minder angstig is.
Dobby zat in het asiel en was in het begin zo bang dat men bij hem in het hok is gaan zitten en hij helemaal tegen ze aan gedrukt zat van alle indrukken.
Al vrij kort nadat hij bij ons kwam, was zijn oorspronkelijke socialisatie weer rijkelijk aanwezig. Iedereen was leuk en iedereen op straat was er voor Dobby.
Onderschat niet hoe een hond nog kan veranderen als ze door hebben dat ze in een stabiel thuis zijn. Al kan dat een paar maanden duren. Pas dan gaan honden hun echte karakter tonen. En pas dan kun je naar mijn mening pas echt goed gaan trainen of dingen gaan proberen. Al kun je bijv. wel ondersteunen met middeltjes.
Laat het beestje eerst lekker tot rust komen en vertrouwen in je krijgen. Misschien gaat het dan later toch al veel beter omdat ze steun aan jou kan ontlenen.
Al vrij kort nadat hij bij ons kwam, was zijn oorspronkelijke socialisatie weer rijkelijk aanwezig. Iedereen was leuk en iedereen op straat was er voor Dobby.
Onderschat niet hoe een hond nog kan veranderen als ze door hebben dat ze in een stabiel thuis zijn. Al kan dat een paar maanden duren. Pas dan gaan honden hun echte karakter tonen. En pas dan kun je naar mijn mening pas echt goed gaan trainen of dingen gaan proberen. Al kun je bijv. wel ondersteunen met middeltjes.Laat het beestje eerst lekker tot rust komen en vertrouwen in je krijgen. Misschien gaat het dan later toch al veel beter omdat ze steun aan jou kan ontlenen. "
Steun word hier inderdaad ook gezocht door haar. Heb gisternacht nog tot half twee bij haar gezeten omdat ze geschrokken was van een vuurwerkknal (ja, vuurwerk, nu al...) Dus ik heb haar die steun maar gegeven, die ze zocht en voor zolang als ze het nodig had. De rest van de nacht heeft ze braaf op haar kussen gelegen (ik slaap boven de woonkamer zegmaar, dus een hond van 40KG hoor ik dan wel lopen. Oud gehorig huis haha).
En je hebt gelijk hoor, zoals de rest. Ik wil té goed mijn best doen, waardoor ik weliswaar te snel ga... Ik moet even iets minder hard proberen en dingen loslaten.
Dank je wel voor het advies. 
Loslaten ja, maar je mag best even geschokt zijn hoor als je zulke dingen ontdekt, ik heb dan ook altijd even tijd nodig om het te beseffen en verwerken, en dan inderdaad achter je laten, het is voorbij, nu komen de goede jaren voor haar.
Ik denk zelf wel dat een hond ook een proces doormaakt, en er soms in dromen misschien e.a. nog verwerkt wordt (Lola kon bijv. vreselijke dromen hebben nog lang nadat haar leven zoveel beter was geworden).
Ik denk zelf wel dat een hond ook een proces doormaakt, en er soms in dromen misschien e.a. nog verwerkt wordt (Lola kon bijv. vreselijke dromen hebben nog lang nadat haar leven zoveel beter was geworden). "
Dromen gebeurd hier inderdaad ook. Maar heb het idee dat het fijne dromen zijn. Geen spanningen in haar slaap en ze word ook niet wakker. Soms lijkt het alsof ze aan het rennen is zegmaar (zou ze dan zo dol zijn op haar bal haha?).
Ik heb er vannacht over na kunnen denken en ondanks dat ik geen verklaring ga vinden voor het grote litteken, heb ik wel andere littekens op de kop ontdekt (verstopt onder de haren en mooi genezen zo te zien). Ik denk persoonlijk dat Luna ooit een keer, of vaker, te enthousiast is geweest met spelen en dat de andere hond dat niet geaccepteerd heeft. Luna is lomp, dat is wel duidelijk nu ze los komt binnenhuis.
Hier wil ze ook wel eens PATSBOEM haar poot op twee hondjes van tien kilo en een kat van vijf kilo, leggen... en dat is nogal wat gewicht op die drie haha. Maar dan staat ze ook over de twee oudste honden heen met haar grootte... en dan zie ik ook gesnauw door Cody (hondje van mijn zusje) als tweede in de rang, en inderdaad richting de kop/de hals. Alsof Cody haar terecht wil wijzen (buiten om dat Cody dus wel geniet van haar omgeving maar toch op haarzelf is, dus spelen hoeft niet van haar haha).
ik vind dat dan toch een grove fout van de eigenaar, je laat het toch niet zover komen dan honden elkaar zo gaan corrigeren dat ze er zelfs littekens aan over houden.
ja angstdromen, of verwerkingsdromen zijn heel anders, bij Lola ging dat met huilen en snikken, heel hartverscheurend om aan te horen.
Ik zou zeggen, lees mijn artikelen over angst eens:
http://www.knowyourdog.nl/nieuws
Daar moet je volgens mij zo mee aan de slag kunnen 
http://www.knowyourdog.nl/nieuws
Daar moet je volgens mij zo mee aan de slag kunnen
" Hihi ,ik had je artikel al hier gedeeld en ze heeft het gelezen 
én kon er wat mee. 
(met beide artikelen)
Ik heb ze vlug gelezen indd. Opgeslafen en ga er vanmiddag even goed voor zitten. Was heel interessant en kon er wel wat in vinden indd! Toch bedankt hoor!
ja angstdromen, of verwerkingsdromen zijn heel anders, bij Lola ging dat met huilen en snikken, heel hartverscheurend om aan te horen. "
Ik denk dat dat wel is is gebeurt. Maar we gaan er niets aan veranderen, Luna blijft Luna ondanks. Ze is nog steeds prachtig in mijn ogen.
Owww... nee dat gebeurt nu niet. Gelukkig. Ik zou haar dan echt wakker willen maken denk ik.
Owww... nee dat gebeurt nu niet. Gelukkig. Ik zou haar dan echt wakker willen maken denk ik. "
ja Luna is prachtig, ook in mijn ogen, en dat blijft ze ook
mijn vriend wilde haar altijd wakker maken en deed dat ook voorzichtig, ik wist het eigenlijk niet wat het beste is, ik dacht dat ze misschien beter kon verwerken als ze haar dromen droomde, maar misschien heb ik het ook mis.
Sabrina (Gast)
Zo te lezen is Luna flink beschadigd op meerdere manieren. Het positieve is wel dat ze jou vertrouwt en dat is een heel groot goed. Niet alle honden met een traumatisch verleden kunnen dat zo makkelijk.
Wat ik in het snelle doorlezen van de reacties hier boven nog niet gelezen heb, is de tip om je hond te gaan masseren. In haar vertrouwde omgeving haar zachtjes aaien en masseren maakt haar meer bewust van haar lichaam, versterkt jullie band nog verder en helpt haar om te ontspannen. Het bevorderen van ontspanning is heel belangrijk bij haar. Alleen dan heb je kans dat ze ook in spannendere situaties rustig blijft. Ontspanning thuis voor haar zo veel mogelijk bevorderen, hoort daar ook bij. Een fijne plek waar ze zich veilig voelt.
Rustig opbouwen van de prikkels heb ik hierboven al vaker gelezen en is zeker een goede tip!! Jullie gaan nu eerst door een drukke - voor haar vervelende - straat, voordat ze haar beloning krijgt: het speelveldje. Dit kan haar wel helpen om te begrijpen dat er na minder leuke dingen ook weer leuke dingen komen. Blijf echter voeling met haar houden en met wat ze wel en niet kan hebben.
Omdat jij haar rots in de branding bent, zou je ook kunnen proberen om haar naast je te laten lopen met het commando volg en continu oogcontact met haar te houden. Hierdoor blijft ze op jou gericht en heeft ze geen tijd om zich met andere dingen bezig te houden: jij bent het belangrijkste!!
Je hebt haar nog niet zo lang en veel dingen zul je leren door vallen en opstaan. Belangrijk is je goede intentie en je liefde voor haar.
Zelf doe ik heel veel op het gebied van healing bij dieren en er zijn zeker goede resultaten te boeken op het gebied van (panische) angst.
Ik wens je superveel succes!!
Hierdoor blijft ze op jou gericht en heeft ze geen tijd om zich met andere dingen bezig te houden: jij bent het belangrijkste!!
Hier zou ik toch even graag willen op inpikken.
Als je dit bij een hond doet of eist of tracht te bekomen? Ga je alle mogelijkheid om hond te zijn ontnemen op deze manier, omdat je de hond weerhoudt zijn natuurlijk gedrag uit te oefenen.
Bijgevolg dat je eerder stress zal toevoegen dan afnemen.
Je kan je hond perfect afleiden of er aandacht van hebben/krijgen zonder dat deze als een velcro aan je been moet plakken en constant naar zijn eigenaar te kijken.
Dit komt voort uit de obedience training waar de mens de volledige gehoorzaamheid eist en de hond hierdoor geen kans meer krijgt om hond te zijn en zich zo te gedragen. Het reukorgaan is fenomenaal belangrijk voor een hond en deze gebruik dit dan ook maar al te graag op wandelingen en dan nog aan een langere lijn op de hond zijn eigen tempo..... in een prikkelarme omgeving, das ideaal om een ontspannen hond te bekomen
Sabrina (Gast)
Hallo Eliane,
Ik respecteer andere meningen, dus ook die van jou. Wel heb ik het gevoel dat mijn reactie anders door je wordt uitgelegd dan ik hem bedoeld heb en daarom kom ik er nog even op terug.
Ik vraag het volgen aan mijn hond alleen in moeilijke situaties en het helpt hem daar goed doorheen, doordat we samen contact onderhouden en hij dan steun bij mij vindt. Bij mijn hond helpt het. Niet door dingen af te dwingen, maar door contact te houden. Je kunt een hond op vele manieren laten volgen, mij gaat het om het contact en om hem helpen vertrouwen op te bouwen. Dit wil niet zeggen dat het bij alle honden, of bij Luna helpt, maar alle tips zijn welkom denk ik. Deze suggestie van het volgen, was bedoeld voor bijvoorbeeld het over straat gaan, voordat Franciska en Luna bij het loslaatterrein komen.
Natuurlijk mag een hond snuffelen en kan dat op losloopterreinen of welke plek je ook uitkiest voor je hond om te ontspannen. Nergens heb ik gezegd dat een hond niet mag snuffelen!! Overigens kan mijn eigen hond juist heel erg opgewonden raken van veel verschillende geuren (en dan is hij dus niet ontspannen). Zo zie je dat het voor elke hond toch weer anders werkt.
Ik respecteer andere meningen, dus ook die van jou. Wel heb ik het gevoel dat mijn reactie anders door je wordt uitgelegd dan ik hem bedoeld heb en daarom kom ik er nog even op terug.
Ik vraag het volgen aan mijn hond alleen in moeilijke situaties en het helpt hem daar goed doorheen, doordat we samen contact onderhouden en hij dan steun bij mij vindt. Bij mijn hond helpt het. Niet door dingen af te dwingen, maar door contact te houden. Je kunt een hond op vele manieren laten volgen, mij gaat het om het contact en om hem helpen vertrouwen op te bouwen. Dit wil niet zeggen dat het bij alle honden, of bij Luna helpt, maar alle tips zijn welkom denk ik. Deze suggestie van het volgen, was bedoeld voor bijvoorbeeld het over straat gaan, voordat Franciska en Luna bij het loslaatterrein komen.
Natuurlijk mag een hond snuffelen en kan dat op losloopterreinen of welke plek je ook uitkiest voor je hond om te ontspannen. Nergens heb ik gezegd dat een hond niet mag snuffelen!! Overigens kan mijn eigen hond juist heel erg opgewonden raken van veel verschillende geuren (en dan is hij dus niet ontspannen). Zo zie je dat het voor elke hond toch weer anders werkt.
"
Bedankt voor de toelichting, dit is inderdaad veel duidelijker
Wat ik in het snelle doorlezen van de reacties hier boven nog niet gelezen heb, is de tip om je hond te gaan masseren. In haar vertrouwde omgeving haar zachtjes aaien en masseren maakt haar meer bewust van haar lichaam, versterkt jullie band nog verder en helpt haar om te ontspannen. Het bevorderen van ontspanning is heel belangrijk bij haar. Alleen dan heb je kans dat ze ook in spannendere situaties rustig blijft. Ontspanning thuis voor haar zo veel mogelijk bevorderen, hoort daar ook bij. Een fijne plek waar ze zich veilig voelt.
Rustig opbouwen van de prikkels heb ik hierboven al vaker gelezen en is zeker een goede tip!! Jullie gaan nu eerst door een drukke - voor haar vervelende - straat, voordat ze haar beloning krijgt: het speelveldje. Dit kan haar wel helpen om te begrijpen dat er na minder leuke dingen ook weer leuke dingen komen. Blijf echter voeling met haar houden en met wat ze wel en niet kan hebben.
Omdat jij haar rots in de branding bent, zou je ook kunnen proberen om haar naast je te laten lopen met het commando volg en continu oogcontact met haar te houden. Hierdoor blijft ze op jou gericht en heeft ze geen tijd om zich met andere dingen bezig te houden: jij bent het belangrijkste!!
Je hebt haar nog niet zo lang en veel dingen zul je leren door vallen en opstaan. Belangrijk is je goede intentie en je liefde voor haar.
Zelf doe ik heel veel op het gebied van healing bij dieren en er zijn zeker goede resultaten te boeken op het gebied van (panische) angst.
Ik wens je superveel succes!!
"
Dat ze beschadigd is, komt steeds meer duidelijker naar voren. Maar er is inderdaad vertrouwen, waardoor het allemaal wel wat makkelijker word.
Masseren doe ik al, dat doe ik ook bij de andere honden en dat vinden ze heerlijk! Helemaal languit en soms zelfs nog even anders gaan liggen zodat je een ander plekje masseert.
Verder loopt ze heel netjes naast, hoef ik niets voor te doen in principe. Vanuit daar zoekt ze inderdaad oogcontact en dat geef ik haar inc. een beloning (gewoon even de hemel in prijzen dat ze het goed doet). Dit doet ze dus allemaal uit haarzelf, ik hoef die aandacht niet te vragen wanneer ze iets spannends ziet want ZIJ vraagt die aandacht van mij. En dat vind ik prima, want ze krijgt het dan ook!
Het gaat ook al met, wat ik vind, grote stappen vooruit. Fietsers zijn niet zo zeer eng meer (behalve als een fiets stilstaan of omgevallen is) maar ben allang blij dat ze niet meer op de loop wil en tegen mij aan gaat lopen, ik loop dus sowieso al tussen haar en het object in (zo probeer ik afstand te creëren, want er is niet altijd een mogelijkheid om om te lopen of meer afstand te creëren).
Verder doen we gewoon ons vaste rondje (we hebben twee routes nu en ik laat Luna elke keer kiezen) en niets meer. Ik laat haar lekker snuffelen en doen en zodra ze los kan, gaat ze los en doen we wat spelletjes samen (ik verstop me dan bv. achter een boom en dan komt ze me dus zoeken).
Ze gaat echt moet stappen vooruit, maar soms is het wel wat lastig omdat ik dus geen idee heb wat er is gebeurt en hoe het komt. Dus ik moet zonder oorzaak opzoek naar een oplossing voor bepaalde dingen. Maar zo leren we elkaar ook steeds beter kennen denk ik dan zo. Ik kom nu ook grenzen bij mezelf tegen namelijk en dat neem ik mee als een leerproces. We komen er samen wel.
Klinkt goed!
Hoe langer jullie samen zijn, hoe beter het gaat lukken.
Je leert Luna beter kennen en zij gaat meer vertrouwen krijgen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?