Wat moet ik nu toch doen (hond met ernstig gedragsprobleem) 
Ik kan je deze site aanbevelen. Veel informatie over angstige honden, wat je wel en vooral ook wat je niet moet doen.
Wat een mooie hond! Wat bedoel je dat je haar nog een kans wil geven?
Ik blijf bij mijn advies, zie uitleg, ik denk dat dat de enige weg is.
Ze heeft na anderhalf jaar nog geen basisveiligheidsvertrouwen, dus daar zal je weer bij nul moeten beginnen, vandaar die herplaatsregeltjes. Dat is toch het beste om het aan te pakken. Wij kregen die tips van de stichting waarvan we Lola en Jenna (beiden uit een pools asiel) hebben en die hebben toch veel goede ervaringen hiermee.
Je wil als mens zo graag "aan de slag" om een hond een heerlijk leven te geven. En lekker lange wandelingen, en heerlijk de energie kwijtkunnen door te rennen en spelen met andere honden, fietsen, thuis lekker knuffelen.
Maar vanuit de hond gezien werkt het zo niet.
Stop in elk geval met fietsen, dat lijkt me veel te veel stress. Stop ook even met lange wandelingen, hou de rondjes nog saai en kort eventjes voor zo lang als ze nodig heeft. Het spelen met honden is misschien ook teveel op dit moment.
Loslopen lijkt me geen optie voor een angstige hond. Ze hebben juist zoveel steun nog nodig. Een goede lijnvoering is daarbij ook van belang zodat je haar in bepaalde situaties (als verkeer of een mens wat passeert , of een onverwachte ontmoeting met een hond) kort naast je kan houden terwijl jij tussen de hond en passant inloopt ter bescherming. In situaties waar je overzicht hebt kan je dan lange lijn geven. Snuffelt ze wel? Anders is af en toe wat lekkertjes strooien misschien iets, snuffelen ontspant.
Met zulke honden kan je niet anders doen dan heel goed kijken wat ze aangeven. Al is dat soms heel moeilijk bij herplaatsers (Jenna bijv. uitte zich in het begin nauwelijks, waardoor ik dacht dat ze meer aankon dan ze eigenlijk kon). Sommige honden gaan lang mee, maar als ze eigenlijk steeds boven hun grens leven, komt er een moment dat het van kwaad naar erger gaat.
En ik krijg de indruk dat bij jullie dat moment inmiddels voorbij gekomen is en je daarom even terug naar echt helemaal af moet. Vandaar mijn advies om opieuw te beginnen.
Laat haar ook eens zelf de route kiezen (als ze dat aankan) voor sommige honden geeft dat veel rust en zelfvertrouwen.
Turid Rugaas haar boekjes kalmerende signalen en help mijn hond trekt (een stap voor stapmethode om rust in de wandelingen te brengen) zijn ook een aanrader. Zowiezo om je te verdiepen in communicatie met honden, hoe een hond zich uit, hoe je daarop aan kan passen met begeleiden.
En nog een belangrijk punt: stress en angst kost heel veel energie van een hond, wat ook weer meer stress brengt. Ik zou haar daarom in overleg met een holistisch dierenarts supplementen en evt. een homeopatisch middel voor de angst gaan geven. Acupunctuur zou ook heel goed zijn voor haar lijkt me. Ik zou ook Bach bloesems ter ondersteuning geven speciaal voor haar gemaakt.
"
Wat geef jij geweldig goede adviezen!! Compliment hoor!!!
Het is met name een overlevingsstrategie. Als hij in Roemenië als zwerfhond heeft geleefd en uiteindelijk is opgepakt, dan is het leven voor zo'n hond bijzonder zwaar. Daarnaast zijn heel veel zwerfhonden daar echt half verwilderd, kampen vaak met trauma voor mensen en haal je gewoonweg geen zielig straathondje in huis. Ik vind het een plicht van stichtingen om hier goed op te screenen, aansluitend is dat ook de taak van het opvanggezin. Dat is dus het nadeel van zwerfhonden die zonder goed screeningsbeleid hier naar toe worden gehaald. Hondjes zijn 'gered' en komen niet in dodingsstation of zitten al in dodingsstation om van daaruit hier naar toe gehaald te worden. In gevallen is dat echt niet OK en zit een herplaatsadres letterlijk met de gebakken peren. Je zou eens contact kunnen zoeken met andere stichtingen die honden uit Roemenië halen. In roedelvorm gaan deze hondjes vaak wel 'beter', want ze kunnen zich optrekken aan andere honden. Je zou nog gerichte Bach bloesemtherapie kunnen inzetten, in combinatie met fytotherapeutische middelen die niet verslavend en alert houden, maar wel de ergste angst afvlakken.
Sterkte er mee.
Helemaal eens!
Ik zie hier te vaak buitenlanders, die dit leven hier bij mensen niet goed aankunnen. Zo sneu voor baas en hond.
Er zijn genoeg die het wel aan kunnen, die hier een prima zouden leven hebben. Ze moeten echt veel beter selecteren voordat ze honden hierheen halen.
Daarom is het bij elke herplaatser trouwens, binnen- of buitenland, zelfs diegenen die uit goede omstandigheden kwamen, het zo belangrijk dat je eerst rustig laat wennen, en goed naar je hond kijkt.
Wat een hond nodig heeft, is soms niet dat wat wij op het oog hebben bij de aanschaf.
Ik ben ervan overtuigd dat als het je lukt het vertrouwen van een hond te winnen en je het belang van de hond voor laat gaan, je met elke hond een goede band kan opbouwen en hij ook een fijn en veilig leven kan leiden.
@Marjanka dankje!
Wat een hond nodig heeft, is soms niet dat wat wij op het oog hebben bij de aanschaf.
Ik ben ervan overtuigd dat als het je lukt het vertrouwen van een hond te winnen en je het belang van de hond voor laat gaan, je met elke hond een goede band kan opbouwen en hij ook een fijn en veilig leven kan leiden.
@Marjanka dankje! "
Dat zeker. Niet te hoge verwachtingen en idd kijken naar wat je hond nodig heeft.
Honden hebben tijd nodig te wennen, acclimatiseren.
Ik ben het niet helemaal eens, dat het met elke hond kan.
Ken een hond die zo getraumatiseerd was. Ondanks tijd en geduld en ervaring van de eigenaresse, BAT training en veel hulp bij een goede gt, bleef het leven voor hem een kwellig. Zo angstig bleef hij. Ze heeft hem laten gaan.
Heel verdrietig.
Ik zie hier te vaak buitenlanders, die dit leven hier bij mensen niet goed aankunnen. Zo sneu voor baas en hond.
Er zijn genoeg die het wel aan kunnen, die hier een prima zouden leven hebben. Ze moeten echt veel beter selecteren voordat ze honden hierheen halen. "
Het zou 'beter' zijn als de honden daar in Roemenië zelf een eerste opvang krijgen, zodat daar ter plekke goed bekeken kan worden of zo'n hond via dierenwelzijnsorganisaties in omringende landen verder kunnen worden opgevangen. Dan pas naar gastopvang of directe herplaatsing. Wat ik nu hoor dat hondjes al direct vanuit dodingsstations hier naar toe komen, zelfs op definitief herplaatsadres, vind ik echt slecht. Dan is het aan de aard en het opgelopen trauma van de hond zelf of die iets met jou kan of niet. Dat vind ik echt verontrustend.
Mensen die vaak uit medelijden zo'n hond opvangen, gaan vaak voorbij aan het feit dat juist in Roemenië heel veel zwerfhonden voor overlast zorgen, omdat ze zich agressief opstellen naar mensen toe. Vaak ook in roedelvorm een pact vormen om zo aan voedsel te komen. Nog even afgezien hoe ze door het volk zelf behandeld worden of door de hondenvangers, dat is vaak gruwelijk. Dit zijn in die zin geen zielige hondjes. En ja, ik vind dat elke hond recht heeft op een goed herplaatsadres. Maar weet wat je in huis haalt.
@Suzanne, een enkeling misschien niet, de stichting waar ik Jenna en Lola vandaan heb plaatst extreem angstige honden bij speciale opvang, hierbij moet je dan denken aan zoiets als bijv. een gnadenhof, waar dieren opgevangen worden die nergens anders terechtkunnen. Zij blijven dan daar op het terrein en krijgen specialistische begeleiding, sommigen kunnen dan alsnog geplaatst worden bij mensen thuis anderen blijven daar heel hun leven.
Ik denk dat als je aan BAT wil beginnen dat je hond daar wel aan toe moet zijn, en dat sommige honden daar ook nooit aan toe zullen zijn. Die blijven liever rustig in en om hun veilige thuis.
Kelly hier van mijn vriends moeder komt uit een roemeens dodingstation, is via Oostenrijk naar een duits asiel gekomen dat samenwerkt met stichtingen die buitenlandse honden helpen.
Roemenie is idd een hard land geworden wb het hondenbeleid, dit stukje van een roemeense zelf vind ik wel hoopgevend dat niet iedereen zo geworden is.
Once upon a time, there was a country, a beautiful country, with poor, but loving people. They had a house, their land and their animals: cows, horses, pigs, cats and dogs. Even the animals that were used for work, all of them were happy: they had their own little home and they weren’t starving. But this country, named Romania, changed.
And the popular saying, “From my own slice of bread I’ve raised a person and a dog,’’ was not valid anymore. Suddenly, Romanians became dog killers (and not only this, also horse killers, cat killers and so on). And money became more important than life. The politicians made laws in order to permit them to take a life, even it was an animal life, in the name of the law. The administration ignored the problem of stray dogs till they become too many. And then a massacre began. A national massacre of the dogs.
Ik denk dat als je aan BAT wil beginnen dat je hond daar wel aan toe moet zijn, en dat sommige honden daar ook nooit aan toe zullen zijn. Die blijven liever rustig in en om hun veilige thuis.
"
Dat is een mooie oplossing.
Een rustige omgeving met soortgenootjes. Dan blijkt of een hond zich zo goed ontwikkeld, dat geplaats kan worden.
Zo zou overal het moeten gaan.
Kijken naar de hondjes en zien wat ze nodig hebben.
Die eigenaresse is zeer ervaren met angstige buitenlandse hondjes. De gt ook. Zijn ook heel stil alleen ergens aan de slag gegaan.
Bij dit ene hondje, zat het zo diep was zo erg beschadigd in dat koppie, daar kwamen ze gewoon niet doorheen.
Helemaal eens.
Soms zijn de honden ook niet goed onderzocht, blijken ze giardia of leishmania onder de lede te hebben.
Daar eerst opvangen en kijken waar je goed aan doet met de honden. Heel,erg belangrijk.
Er zijn er genoeg die hier wel goed aarden. Gewoon jammer, dat er een hond hierheen wordt gehaald, die het hier niet trekt.
Wat wel jammer is, dat de eigenaren niet altijd goede begeleiding krijgen.
Goede begeleiding het verschil maken.
Het is ook lastig inschatten of een hond het trekt of niet als hij uit benarde situaties komt. Dat is hetzelfde als je hier een hond uit een asiel haalt die bijv. ooit uit de broodfok kwam en bij de eigenaren waar hij was, ook nooit een normaal hondenleven heeft gekregen.
Soms zijn de honden ook niet goed onderzocht, blijken ze giardia of leishmania onder de lede te hebben.
Daar eerst opvangen en kijken waar je goed aan doet met de honden. Heel,erg belangrijk.
Er zijn er genoeg die hier wel goed aarden. Gewoon jammer, dat er een hond hierheen wordt gehaald, die het hier niet trekt.
Wat wel jammer is, dat de eigenaren niet altijd goede begeleiding krijgen.
Goede begeleiding het verschil maken. "
Ik dacht al "waar blijft ze". Waarom altijd maar het negatieve benadrukken over buitenlandse honden? Toch denk ik sterk dat je toch "iets" heb tegen buitenlandse hondjes. Hoe vaak je nu al begonnen bent over ziektes en wat allemaal niet goed gaat is niet meer te tellen. Maar toch wel ff benadrukken dat je het allemaal goed weet hoe om te gaan met een traumatisch buitenlandertje. Reuze irritant.
Beheerder van Hp, is het mogelijk mensen te blokkeren? Aub vertel me hoe.
Ik heb hier 2 succesverhalen uit Roemenië. En ja. Twee meteen uit het asiel. Hiernaast hebben we nog 1550 succesverhalen verspreid over 9 jaar, komend uit asielen, psen, particulieren opvang, NL opvang etc etc. Zullen we ons nu eens focussen op het positieve??? Dat er miskleunen gemaakt bij adopties is een feit. Maar gebeurd ook bij asielen en fokkers. Zolang mensen hun huiswerk doen, moet het goedkomen.
Net als met mensen, iedereen anders op moeilijke situatie en verwerkt het op zijn eigen manier, of niet.
Toch denk ik, dat als je contact zoekt met een hond, je wel kan zien en merken of ze openstaan voor een aai een vriendelijk woord. Of je comtact krijgt.
Wat wel zal schelen, het hondenhoud bewijs. Voordat je een hond koopt een verplichte cursus, zodat je tenminste weet wat het inhoud een hond in huis te halen.
Het besef dat ze een omschakeling moeten maken en wennen, of het nu om een pup, een herplaatser of een buitenlander gaat.
Als de hond er is verplicht les op een goede hondenschool, of privélessem thuis, zodat je ook gelijk een goede start maakt.
Mensen leggen soms de lat te hoog voor hun nieuwe hond en dat is jammer.
Toch denk ik, dat als je contact zoekt met een hond, je wel kan zien en merken of ze openstaan voor een aai een vriendelijk woord. Of je comtact krijgt.
Wat wel zal schelen, het hondenhoud bewijs. Voordat je een hond koopt een verplichte cursus, zodat je tenminste weet wat het inhoud een hond in huis te halen.
Het besef dat ze een omschakeling moeten maken en wennen, of het nu om een pup, een herplaatser of een buitenlander gaat.
Als de hond er is verplicht les op een goede hondenschool, of privélessem thuis, zodat je ook gelijk een goede start maakt.
Mensen leggen soms de lat te hoog voor hun nieuwe hond en dat is jammer.
"
ja in een pools asiel waar Lola ook zat, was een hond die nooit contact zocht met de mensen, hij lag aan de ketting bij zijn hut en zijn leven bestond uit niets anders dan daar liggen, slapen en eten. Ook in de winter. Net als alle anderen eigenlijk, maar veel honden bedelden juist om aandacht, deze nooit en hij was ook groot en indrukwekkend. Geen hond om ter adoptie aan te bieden dachten ze. En toen ineens na een aantal jaren kwam er ineens verandering in zijn ogen, een glans van herkenning als ze daar weer waren, iets van blijdschap. Deze hond is toen toch op de site gezet ter adoptie, met het hele verhaal en dat hij misschien als hij een grote tuin ter bewaking zou hebben dat hij toch ergens nog iets meer aan zijn leven zou kunnen hebben.
Dat is uiteindelijk gelukt, en natuurlijk werd dat geen hond waarmee je kon gaan wandelen en alles wat je normaal doet met een hond, maar al zoveel meer dan dat hij had. Het contact met de nieuwe baas en deze hond werd heel close en al sneller dan iedereen verwacht had.
Dat is uiteindelijk gelukt, en natuurlijk werd dat geen hond waarmee je kon gaan wandelen en alles wat je normaal doet met een hond, maar al zoveel meer dan dat hij had. Het contact met de nieuwe baas en deze hond werd heel close en al sneller dan iedereen verwacht had. "
Wat een mooi verhaal!
Honden zijn en blijven fantastiche dieren.
Zelf als ze mishandelt zijn, kunnen ze ons dat vergeven en ons leren vertrouwen. Zo mooi!
Honden zijn en blijven fantastiche dieren.
Zelf als ze mishandelt zijn, kunnen ze ons dat vergeven en ons leren vertrouwen. Zo mooi! "
ja het zijn en blijven fantastische dieren
ik zat vanmorgen nog even op de site te kijken en zag dat Warka die er al was toen we Lola uit dat asiel haalden, er nog steeds is. Al 7 jaar!, en niemand interesseert zich voor haar. Mede daarom kan ik soms zo moedeloos worden als er weer iemand gewoon een pretnestfokker steunt ondanks alle waarschuwingen en ondanks dat er al zoveel geweldige honden wachten op een goed tehuis. Hier is ze gefilmd in het groen, maar normaal zit ze dus de hele dag in een hok te wachten.
https://www.youtube.com/watch?v=d0_HTdHqME8
ik dwaal wel heel erg af haha
Er wachten sowieso te veel honden op een baas.
7 jaar in een asiel, zo lang, zo sneu. Zo te zien een hele leuke hond.
Ik snap je heel goed betreft voor de fun gaan fokken. Marktplaatst staat overvol.
Hoeveel pups in een impuls worden gekocht en weer op MP eindigen als herplaatsers, gewoon sneu
ja en zo zitten er zoveel helaas, en alleen omdat we te onnozel zijn om verantwoordíng te nemen voor dieren die zelf geen enkele inspraak hebben over hun leven
Ik heb daarom Luca laten castreren. Hoe verleidelijk een nestje pups ook is, ik vind dat er genoeg zijn die een baas zoeken.
Anny en ik, hopen om een de loterij te winnen. Dan kopen we een mega boerderij en vangen alle dieren op, die geen toekomst hebben.
Maken een paradijs voor hun. Dat lijkt me zo mooi om te doen!
dat lijkt me ook mooi, maar al won je de loterij het zal helaas niet genoeg zijn als je weet dat bijv. in 1 pools asiel bijv. al honderden honden zitten opgesloten soms opgestapeld boven elkaar in kisten wegens ruimtegebrek. Ze komen er alleen uit tijdens het schoonmaken van de hokken, in en in triest en onvoorstelbaar.
Bbbrrrrrr. Krijg en rillingen van.
Was een man in Sirië, die daar in een heel onveilig oorlogsgebied bleef, hij zorgde voor de achter gebleven katten. Eerst een paar, maar er kwamen steeds meer bij. Gevaar voor eigenleven, maar hij moest en zou die in de steek gelaten katten redden.
Die man is een held.
Anoniem (Gast)
Hoi allemaal,
Daar ben ik weer...
Met minder goed nieuws.....
Ik ben erachter gekomen dat ik dagelijks met zoveel stress leef dat mijn leven zo ernstig wordt beïnvloed door de lieve maar agressieve Kovu.
Als ik mijn appartement uit stap begint het al, angst dat de buren daar ook lopen, dan moet ik mijn hond weer in het gareel houden, en zoals mensen dan reageren als je hond agressief reageert krijg je opmerkingen als NOUNOU of OEH WAT IS IE ENG DE KLEINE UK.
Waardoor het alleen nog maar erger wordt, mensen blijven het ook doen. Volgende probleem is de lift waar ik in moet, mensen staan vaak voor de lift en lopen zo langs me naar binnen, waardoor Kovu weer agressief en in paniek raakt, dan komen we bij de de voordeur waar ik ook weer mensen tegenkom, en weer vertonen de mensen hetzelfde gedrag.
Ik merk dat ik mensen ga haten door het probleem van Kovu. Mensen snappen het natuurlijk niet, maar ik raak er dagelijks zwaar gefrustreerd van.
Ik loop met een gevarenbotje aan zijn riem, ik heb er al voor geflyerd in mijn buurt wat het betekent, maar ik merk er nog maar weinig van in mijn buurt. Honden die loslopen, rennen meteen op mijn honden af. Gelukkig heb ik Faya die dan de bliksemafleider is.
Maar ondertussen sta ik Kovu weer te beschermen.
In huis is het voortaan zo dat hij hele avonden in de bench moet omdat hij bezoek gewoonweg NIET wil accepteren.
Zodra bezoek zijn/haar been al beweegt begint Kovu al met aggressief grommen en blaffen.
Zodra ik weg ben blijft het probleem bestaan dat Kovu blaft bij elk mini geluidje.
Het is eventjes goed gegaan met klassieke muziek, waar hij rustiger van bleek te worden. Maar helaas na een aantal keer kreeg ik weer opnieuw klachten van de buren en zelfs weer politie aan de deur.
Totdat gisteren Faya zijn allerbeste vriendje naar de kapper is geweest, en dus is geschoren.
Dit lijkt voor mij de druppel van alles bij elkaar.
Kovu valt sindsdien Faya ook aan, en hij wil helemaal niks meer met haar te maken hebben. Ik zit er dus nu al 2 dagen tussen als een scheidsrechter en Faya is helemaal in de war en wil elke keer doodleuk om Kovu aflopen, maar Kovu haalt meteen uit en gromt continu tegen haar.
Ik weet dat als Kovu moet wennen dat het weer weken duurt. Dus deze ellende begint ook weer van vooraf aan.
Ik heb al zo vaak besloten om het los te laten, en te zeggen tegen mezelf, ik behoud Kovu no matter what.
Maar ik merk gewoon dat mijn leven helemaal vastloopt.
Ik kan nooit een avondje uit zonder dat ik oppas regel. De enige die op Kovu kan passen zijn mijn ouders, en die blijven me er ook continu op aansporen dat ik hem weg moet doen, maar zo makkelijk is dat niet!! En wanneer hun visite hebben kan het ook al niet, want dan zitten hun met de stress te kijken.
Ik werk nu al een paar jaar niet. Maar hoe als ik weer ga werken?
Ik zit in een sociaal isolement waar ik niet uit kan komen, omdat ik niet weet hoe. Als ik Kovu alleen laat, wat ik dan soms doe, ga ik alsnog met een stressgevoel weg. Angst voor politie aan mijn deur of een boze buurman.
Ik heb Kovu nu ondertussen 2 jaar. En Kovu zit diep in mijn hart...
Maar ik trek het gewoon echt niet meer.
Ik vind het verschrikkelijk voor Kovu dat zijn vorige eigenaar hem terug heeft gebracht plus de asielhouders mij niet hebben ingelicht over zijn gedrag. Ik kan hier zo ontzettend kwaad om worden, maar daar heb ik nu nog maar weinig aan.
Kan iemand mij misschien helpen? Ik wil Kovu ECHT NIET in laten slapen, mijn god, ik word er al emotioneel van bij de gedachte.
Maar wie zou dan Kovu het veilige haventje kunnen bieden?
Help me alsjeblieft!
Liefs,
Denise
Zou je hondje wel een rustig en gelukkig leven kunnen krijgen bij een ander baasje?
Toveren kunnen anderen ook niet.
ik vrees dat ie daar net dezelfde problemen gaat krijgen.
Dan zou voor mij de keuze snel gemaakt zijn...
Anoniem (Gast)
Ik weet het....
Ik kwam net terecht bij Dierenthuis Almere.
Iemand hier ervaring mee?
Dit is voor niet herplaatsbare honden...
Ik krijg er een dubbel gevoel bij. Zal Kovu daar wel gelukkig worden?
Ik gun het hem zo :(
Anoniem (Gast)
Oeps, ik zie dat ik als gast ben. Nu maar even via mijn account :)
In welke omgeving woon je?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?