Jack russell van 1.5j

Hallo,   Ik heb sinds enkele dagen een jack russell geadopteerd uit het asiel. Hij is 1,5j maar heeft zijn leven tot nog toe doorgebracht in een ren. Hij moest dag en nacht buiten leven, hij had zelfs nog geen naam.  Het is eigenlijk een superlief hondje, heel onderdanig. Hij kwam ons direct begroeten en likjes geven. Tijdens de eerste wandelingen hebben wij gemerkt dat hij heel agressief reageert op kinderen, soms op andere honden. Hij heeft helaas de socialisatiefase in zijn leven waarschijnlijk niet gehad. Het agressieve gedrag verontrust mij uiteraard, we hebben ook wel wat schrik dat wij dit er misschien niet of niet volledig zullen uitkrijgen. Iemand tips? We starten binnenkort met de hondenschool maar ik vrees dat dit niet voldoende zal zijn. Iemand hetzelfde meegemaakt?

Stond dat niet bij de omschrijving van de hond? Volgens mij word er goed gekeken en' getest' bij het asiel. Dus daar hadden ze het volgens mij kunnen weten.

Wat je verder kan doen, op internet een sleeve bestellen waarop staat, niet aaien. Deze kun je aan de lijn bevestigen. 

Verder, je hond niet los laten lopen want overal kunnen kinderen zijn.

Met je hond tijdens het wandelen in een grote boog om kinderen heet lopen. Niet samen erop af gaan. Beter een straatje om.

Het kan ook best zijn dat het nog te overweldigend is voor je hond op het moment. 

Doe rustig aan en blijf kijken naar je hondje.

Goed dat je ook naar de hondenschool gaat. Je leert er veel. De handvatten die je daar krijgt en oefent, moet je thuis in praktijk brengen, dit gaat gepaard met heel veel oefenen, vallen en opstaan.

Succes! 

Aan Ruby88,

Neen, dit was niet vermeld. Ik denk dat dit nog niet getest was.

Ik denk dat het idd. misschien allemaal nog wel veel ineens is voor hem. Hij is nog nooit buitengeweest, ziet en hoort heel veel dat hij niet kent .... Ik denk dat het uit angst is.

Hij is heel erg gefixeerd op ballen. Wat wij nu doen is een tennisbal meenemen. Als hij begint te grollen botsen wij 1 of 2 maal met de bal en hij is direct gefixeerd op de bal. Misschien is het beter om hem al af te leiden vooraleer hij begint te grollen? 

Tennisballen kunnen schadelijk zijn voor het gebit. Persoonlijk zou ik zoeken naar een chuckit Ball.

Maak nu eerst dagelijks een paar korte rondjes met je hond. Elke dag hetzelfde saaie stuk waar weinig te beleven is. Zoek na een paar weken iets meer prikkels op.

Misschien iemand die een gedragsdierenarts of therapeut kan aanraden in de buurt van Gent? Ik woon in Oostakker. In de buurt van Oostende is ook goed, daar ben ik ook enkele dagen/week.

aan ruby88, dank je wel voor de tips!

Gelukkig, raken honden hun leven lang nooit uitgeleerd!

Je hond heeft niets anders gezien in zijn leventje, dan de ren, dus alles is nieuw en eng.

Hij heeft geen idee hoe kinderen en andere honden zullen geageren, die zijn voor hem onvoorspelbaar en dat maakt hem onzeker.

Uit onzekerheid, gaat hij uitvallen, blaffen om zo die engerds weg te jagen.

Ik zou als eerste hem goed vertrouwd maken aan je eigen huis en bekende mensen.

Heel veel rust, hem thuis met rust laten. Af en toe bij je roepen, roep zijn naam, als hij komt voertje. Zo leert hij luisteren naar zijn naam en naar je toe te komen.

Probeer buiten, enigzins het rustig te houden.

Als je vreemde honden, of kinderen tegen komt, probeer, zodra je ze ziet, in een grote boog om „het gevaar" heen te lopen.

Door de grote afstand, zal hij zich veilig voelen. Hij zal zelf merken, dat afstand nemen ook kan, ipv uitvallen. Bovendien, kan hij zo mooi zien, dat kinderen en honden, best meevalle .

Je kan voertjes op de grond strooien op afstand. Door eten, voelen ze zich prettig, (daarom eten wij bij verdriet een rol koekjes op, knappen we ook van op) en dat prettige gevoel, zal hij op den duur aan de kinderen en honden gaan koppelen.

Laat geen andere hem aaien, of aan honden snuffelen.

Als je bekende lieve honden kent, kan je samen afspreken om te wandelen. Wel afstand van elkaar houden. Zo went hij aan bekende honden. Kunnen ze wellicht later  samen los.

Ze hoeven nooit door andere mensen of kinderen geaaid te worden, als ze maar gaan leren, dat vreemde hem niets doen. Dat je op den duur gewoon langs andere, kinderen, mensen of honden kan lopen.

Hij zal het echt kunnen leren, maar neem hier heel erg veel tijd voor.

Ga ook niet elke dag van alles opzoeken, hij heeft veel tijd nodig, om al het nieuwe te verwerken.

een dag iets spannends, een of twee dagen, saai houden buiten en lekker rust verder.

succes!

Achgos, wat sneu voor het hondje, gelukkig is ze nu bij jou

Lola haar verhaal is misschien een beetje te vergelijken. Ze had vier jaar in een pools asiel gezeten en eenmaal hier viel ze uit tegen echt alles. Ze vertrouwde mij ook niet en aaien of dicht langs haar voerbak lopen, was ook reden om uit te vallen.

Wij kregen van de stichting wat regels mee waar we veel aan hadden. Zoals

niet naar de hond toelopen maar haar naar jou laten komen

de hond moet rustig kunnen eten en slapen/rusten zonder gestoord te worden

stem en houding altijd kalm en rustig

geen geoefen van commando's onder druk, wel (als de hond  dit wil) kleine oefeningetjes of zoekspelletjes (heel makkelijk beginnen)

buiten de wandelingen nog saai en kort houden met zo min mogelijk afleiding. Laat haar lekker snuffelen als ze wil

nog geen bezoek gaan afleggen of druk bezoek ontvangen, eerst maar wennen aan de nieuwe omgeving en de nieuwe mensen

Met Lola werkte dat goed, langzaam aan kreeg ze vertrouwen, viel niet meer uit naar alles (in het begin maakte ik wel heel grote bogen om alles heen op afstand dat ze niet uitviel). Ik mocht in de buurt van haar etensbak komen, ze werd aaibaar, en kwam zelfs met haar botje lekker aan mijn voeten liggen.

Met kinderen heb ik geen enkel risico genomen en ben daar altijd op flinke afstand van gebleven en als er toch een kind kwam aangerend om haar te aaien was ik heel streng.

Ga in elk geval niet druk socialiseren want dat werkt niet, of oefenen met kinderen dat zal haar angst alleen maar groter maken en je bereikt het tegendeel. Het allerbelangrijkst is nu eerst dat ze jou leert vertrouwen, pas dan kan je verder. Daarom zou ik nu nog niet op een hondenschool gaan maar dat even uitstellen totdat ze wat meer gewend is. En dan kijken of het iets is voor haar.

(voor Lola vond ik dat niets bijvoorbeeld, ze had daar de zin niet van begrepen)

Verder veel lezen over hondentaal en communicatie zoals bijv. Turid Rugaas haar boekje Kalmerende signalen. Zodat je weet hoe hij zich voelt en je daar rekening mee kan houden.

Idd lezen over lichaams taal. Deze ladder, geven we altijd aan nieuwe puppy eigenaren.

Kijk goed, naar wat je hond jou verteld, heel belangrijk

Dank je wel voor jullie tips!

Ik ben blij te horen dat je dat wel nog kan corrigeren, welliswaar met veel geduld en tijd.

Ik heb gisteren nog eens contact opgenomen met de opvangmama waar hij de laatste weken was. Hij is enkele weken terug al eens 2 weken geadopteerd geweest en daar zou hij gepest zijn door een buurjongen. Dit kan natuurlijk de reden zijn van zijn uitvallen naar kids.

Verder is het een superhondje hoor. Hij is heel nieuwsgierig en leergierig. Op die enkele dagen dat hij al bij ons is heeft hij al geleerd om links te lopen en zo goed als niet meer te trekken, super vind ik dit al ;-)

Bij honden gaat het beter. Hij begint meestal alleen te blaffen als zij beginnen te blaffen. Hij heeft bij de opvangmama wel samen gezeten met 16 andere hondjes ... maar een vreemd hondje is nog altijd iets anders natuurlijk.

Hondenschool zou ik begin sept pas mee starten, en dit omdat ik toch zie dat hij heel leergierig en benieuwd is.

voor honden die ooit door kinderen gepest zijn blijft het soms lastig, onze Momo uit Spanje is zijn hele leven wantrouwend geweest, als er kinderen achter hem liepen keek hij steeds om en liep niet op zijn gemak.

Maar met kinderen uit de familie als hij die eenmaal kende ging het weer wel prima.

Ja een vreemd hondje, in een vreemde omgeving met een vreemd mens kan natuurlijk ook wel eng zijn. Maar hij doet het dus eigenlijk al best goed bij jullie.

Ja hoor, hij doet het eigenlijk al supergoed! Behalve het uitvallen naar kinderen dan natuurlijk ..... 

Hij leert echt heel snel bij, is heel leergierig en ook heel erg curieus. Hij wil echt alles zien, loopt overal achter ons aan in huis ... is ook heel lief.

Ik denk echt wel dat het voor de rest een superhondje wordt! Alleen hoop ik dat hij ook zal kunnen omgaan met kids.

dat zou ik pas veel later gaan bekijken, het hangt er helemaal vanaf hoe jij hem daarbij begeleid, en vooral ook dat je verstandige kinderen bij hem laat komen die weten hoe je je te gedragen hebt in de buurt van een hond.. Niet het ren/gil en om de halsvallende drukke type. Die kunnen beter ver bij hem vandaan blijven.

Voor nu maak je gewoon rustig grote bogen (=kalmerend signaal) om kinderen heen, dat zal hem geruststellen dat jij snapt dat hij kinderen nog eng vindt. Blijf op zo'n afstand dat hij niet uitvalt of blaft of gromt. Je kan kijken of het helpt als je ondertussen wat snoepjes strooit waarnaar hij kan gaan snuffelen (kalmeert).

Ok Dobry, bedankt voor de tips.

Zullen we doen.

Ik laat weten hoe we vorderen ;-)

ja leuk, en interessant.

Ik ben nu best benieuwd hoe hij er uit ziet

Ik heb een foto geplaatst op mijn profiel ;-)

Moet nog even uitzoeken hoe ik hier rechts een fotootje plaats

Geweldige honden... ik ben helemaal niet bevooroordeeld...

Hier sinds 4 maanden een x fox terrier uit het dierenasiel. Zij is nu 1,5 jaar.

Wij zijn inmiddels de zoveelste eigenaar.

Ze heeft tot afgelopen maart in een woongroep met verstandelijk beperkten gewoond. Hier heeft ze helaas geen opvoeding genoten, ze kent niks, maar verder is ze vooral vrolijk.

Hier ben ik van voor af aan begonnen met haar.

Eerst laten wennen in huis en zorgen dat ze zindelijk zou zijn.

Kleine wandelingen buiten en vooral ontdekken en leren.

In het begin was ze heel angstig buiten, dit was al als ze de hond van de buurvrouw tegenkwam. Inmiddels zijn het dikke vriendjes.

Geef je hond de tijd om te wennen en de wereld ontdekken.

Hopelijk kan & wil je hem hierbij helpen.

Zal ik zeker doen Liesbeth ;-)

" Ik heb een foto geplaatst op mijn profiel
Moet nog even uitzoeken hoe ik hier rechts een fotootje plaats "

Sonja

 ah wat een leuke hond, ...dat ene flapoortje is echt te schattig

Profielfoto instellen kan je bij mijn instellingen doen op je profiel.

Je he Dobry, ik vind hem ook heel schattig.

Ik heb vandaag de dame gesproken die Julleke weggehaald heeft uit zijn benarde situatie. Julleke werd op 8 weken in een ren gezet en heeft er tot een maand geleden nooit uitgeweest. Daarbovenop krijg hij ook nog eens slaag met een stok. Verschrikkelijk.

Nu kunnen we zijn gedrag ook beter begrijpen natuurlijk. Dit hondje heeft echt wel een erbarmelijk leven gehad. Niet te begrijpen dat hij toch zo lief is en zo veel vorderingen maakt.

ongelooflijk he, dat ze dan toch nog zoveel bereiken, toch nog vertrouwen opvatten en dingen leren,  trouwens ook ongelooflijk dat er mensen zijn die zo met een hulploos dier kunnen omgaan

gelukkig is hij nu bij jullie en is aan een mooi nieuw leven begonnen en kan hij die ellende hopelijk helemaal achter zich laten.

Ja dat vind ik ook ..... als je hem hier bij ons ziet zou je niet zeggen dat dat hondje zo een verleden gehad heeft. Hij is hier ook al echt op zijn gemak. 

Hij ging in de opvang (bij de andere hondjes) heel graag in zijn bench. Hij heeft er hier 2 nachten ingezeten en nu krijgen we hem er niet meer in. Heel raar .... 

Hij wordt wel nog niet graag alleen gelaten, ik denk dat hij bang is dat we niet meer terugkomen .... begrijpelijk he. 

Verschrikkelijk zeg! Gelukkig heeft hij bij jullie het gouden mandje gevonden :).

Blijf de tijd nemen voor de schat, accepteer ook dat niet alle gedrag wat hij laat zien weg zou gaan. Sommige dingen blijven er tot een bepaalde hoogte in zitten.

Ook zul je misschien nog vaak weer een stapje terug moeten doen. Dat maakt niet uit, jullie gaan nu samen leren, samen vallen en sterker weer opstaan. 

heel begrijpelijk dat hij nog niet weet of je wel of niet terug komt, langzaam opbouwen maar het alleen laten.

We doen ons best ;-)

 Honden zijn gewoon geweldig, zo loyaal en vergevings gezind.

Kunnen wij mensen nog wat van leren.

Wat een triest verleden heeft hij Dan ook nog, een eerste ervaring met kinderen is gepest worden.

Het is heel logisch, dat hij bang is je te verliezen. De eerste, die echt van hem houden, hoe bang je dan kan zijn, die kwijt te raken.

Ik zou hem zo veel mogelijk zelf laten bepalen thuis, als hij met je mee wilt lopen, voorlopig doen. 

Idd .. dat zijn ze zeker. Ja verdorie toch .... hij is amper 2 weken geadopteerd en dan doet hij daar ook nog een trauma op......

Hij zal natuurlijk wel af en toe eens alleen moeten blijven in toekomst maar we zullen dat stap voor stap opbouwen.

Met veel liefde en geduld komen we er wel.

Hoe je alleen zijn kan gaan oefenen, pak een speciaal kleedje, leg hem daarop, met een heel lekkere gevulde kong. Zo lang hij eet, blijf je in die kamer. Je kan een beetje heen en weer gaan lopen, maar zorg dat hij op zijn kleedje blijft kauwen. Kong op, weg jalen met kleedje.

Je kan het ookmin zijn eigen mand doen.

Dit herhaal je elke dag. Heen en weer lopen en hij moet blijven kluiven. Als hij op staat, iets minder ver lopen.

Als hij gied blijft kluiven, een keer de deur knop heen en weer bewegen.

Dit dagelijks herhalen, tot hij blijft kauwen. Als hij niet meer reageert op de deur knop, deur even open en dicht. Dit weer dagelijks herhalen.

Blijft hij kauwen, even half door de deur en terug.

Zo kan je als hij blijft kauwen, elke keer een stapje verder door de deur.

Op een gegeven moment (hij bepaald hoe lang het gaat duren) kan je door de deur, deur dicht en terug. 

Dat is het begin, van leren alleen zijn. De tijd, dat je uit zich ben, kan je per 3 seconden opbouwen. Als je 5 minuten kan weg blijven, kan je het per minuut gaan opbouwen en zo steeds iets langer.

Zorg dat hij bij elke stap blijft kauwen. Een webcam is hier bij een goed hulp middel. Zo kan je zien hoe lang je kan weg blijven.

Mercikes voor de tip Suzanne en Luca 

Heb er eindelijk een foto van Julleke opgekregen 

Zijn  oren, wat lief! Leuk koppie heeft hij.