Jouw eerste hondje!

Ik zou graag verhalen willen horen over hoe het was om voor het eerst een hondje te hebben. 

Dus de ervaringen, grappige verhalen, welke ras of kruising en waarom je voor u hond hebt gekozen etc. 

Het verhaaltje zou extra leuk zijn met foto's.

Ik begin wel als eerste ;) 

Ik wou altijd al heel graag een hondje hebben en 3 maanden geleden was het eindelijk zo ver.

Ik heb gekozen voor mijn hondje omdat ik meteen een goed gevoel kreeg van dat word mijn hondje!

Eerst heb ik goed onderzoek gedaan of het wel goeie fokkers waren, want gezondheid is het belangrijkste. 

Ik had al een voorkeur voor een hondje van het nestje want ze had zo een ondeugend kopje, maar als het hondje geen connectie met me had zou ik een andere hondje van het nestje kiezen, want ik had gehoord dat als een hondje naar je toe komt, dat je dat hondje moet kiezen. Ik heb super veel geluk gehad want het hondje die ik het leukst vond kwam ook als eerste naar me toe rennen. 

Ze is een kruising tussen een dwergkeesje en een Jack Russel terriër. Ze was veel kleiner dan ik had verwacht. 

De eerste dag liet ik haar lekker wennen aan het huis en ze vond het bij ons al meteen leuk. Toen me oma haar voor het eerst zag begon ze te huilen. 

Ze is inmiddels ongeveer 5 maanden oud en nog steeds zo lief als eerst. 

Een puppy kost veel energie maar je krijgt er super veel liefde voor terug, dus het is meer dan de moeite waard. 

Lani is ondeugend maar vooral lief en ik zou haar voor geen goud willen ruilen, want ze is echt familie geworden.

Tibbe is mijn eerste hond. Het is een Friese Stabij. Wij zijn bij dit ras gekomen doordat een kennis van ons er een heeft. Al vanaf dat die hond er was (ik was toen 10) zei ik al dat ik later zo'n hond wou!

En die is er 8 jaar later gekomen 

Voordat ik een hond had wist ik niet dat honden zo oncharmant konden slapen 

Dit deed hij al van pups af aan, en we zien bijna niet anders 

Ik had in het nest al vanaf het begin een lichte voorkeur voor (toen nog) Foppe. Hij was ook de eerste pup die ik vast gehouden heb 

Zijn karakter paste perfect bij ons, dus met 5 weken al kregen we te horen dat Foppe (nu Tibbe) uiteindelijk met ons mee naar huis zal gaan! 

Ik wist al heel lang dat ik graag een hond wou. Maar ik wist niet dat ik zo'n beste vriend zou krijgen. Hij helpt me enorm met moeilijke situaties. Er valt gewoon altijd wel wat te lachen met hem 

Woh wat een klein mooi wondertje.....wat leuk hoe je er over schtijft......en je oma , vond het ook een lief mooi hondje, en ja dat is het zekers.

" Tibbe is mijn eerste hond. Het is een Friese Stabij. Wij zijn bij dit ras gekomen doordat een kennis van ons er een heeft. Al vanaf dat die hond er was (ik was toen 10) zei ik al dat ik later zo'n hond wou!
En die is er 8 jaar later gekomen 

Voordat ik een hond had wist ik niet dat honden zo oncharmant konden slapen 
  
Dit deed hij al van pups af aan, en we zien bijna niet anders 
 
Ik had in het nest al vanaf het begin een lichte voorkeur voor (toen nog) Foppe. Hij was ook de eerste pup die ik vast gehouden heb 

Zijn karakter paste perfect bij ons, dus met 5 weken al kregen we te horen dat Foppe (nu Tibbe) uiteindelijk met ons mee naar huis zal gaan! 
 
Ik wist al heel lang dat ik graag een hond wou. Maar ik wist niet dat ik zo'n beste vriend zou krijgen. Hij helpt me enorm met moeilijke situaties. Er valt gewoon altijd wel wat te lachen met hem 

  "

Doortje & Tibbe

Wat een leuke en mooie hond met een prachtige verhaal. Ik hoop dat u nog lang mag genieten van hem!

" Woh wat een klein mooi wondertje.....wat leuk hoe je er over schtijft......en je oma , vond het ook een lief mooi hondje, en ja dat is het zekers. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 dankuwel. Ja hahah, mijn oma moest huilen omdat ze haar zo een schatje vond (nog steeds). Normaal huilde ze alleen toen ze (klein)kinderen kreeg, maar dit keer ook bij mijn puppy, maar een puppy is ook net een kindje. 

Wij hebben altijd al honden gehad. Toen ik werd geboren hadden we Igor, een bobtail van 7 jaar, al. 

Afgelopen december heb ik mijn eerste eigen hond gekregen. Een paar dagen voordat ik stage ging lopen in een Spaans asiel moesten we onze andere hond Radja in laten slapen.In Spanje mocht ik daarom een hond uitzoeken.

Ik zei altijd dat ik nog geen eigen hond wilde, omdat ik natuurlijk niet weet hoe het over een paar jaar is als ik op mezelf ga wonen. Ik zou dus ook een hond voor het gezin uit kiezen. Maar toen ik eenmaal een hond had gekozen voelde ze al zo eigen en ik had zo'n mega klik, dat ik toch zei dat ik haar als mijn eigen hond wilde. Dat vonden mijn ouders prima, want ze zeiden al een paar jaar dat dat zou mogen. 

Als ik op mezelf ga wonen, en ik kan het qua werk niet combineren met een hond, dan kan ze bij mijn ouders blijven. Maar ik ga er alles aan doen om haar gewoon mee te kunnen nemen natuurlijk. 

Toen ik mijn eerste stage dag in het asiel kwam keek ik al meteen rond of ik een hond zag die ik wel zou willen adopteren. Er waren zooo veel honden. Er zitten er daar zo'n 300 (+ een ander asiel en in opvanggezinnen), dus hoe moest ik daar uit kiezen....
Ik ben gewoon gaan werken en ik zie wel, had 6 weken de tijd om te kiezen. 
Op mijn eigen sectie vielen Duke en Buddy me op. 2 super lieve honden en beide grote knuffelkonten. Op de sectie naast me zag ik wat honden spelen, waarvan Puck me opviel. zwart met halflang haar, maar wel zo'n spits windhonden snoetje waar ik aan moest wennen.  Ze was heel vrolijk, speels en sociaal. Grappig om naar te kijken. 

'S avonds natuurlijk de 3 honden doorgegeven. Als antwoord kreeg ik terug: Buddy en Duke zijn al gereserveerd, en papa vindt Puck niet leuk. 

De volgende werkdag ben ik toch met Puck naar het speelveld geweest om  haar beter te leren kennen, en vond haar steeds leuker. Dus heb met mijn ouders overlegd om toch Puck te reserveren. Ondanks dat mijn vader haar niet ''leuk'' vond vonden ze het goed!  (Hij vond haar nl niet zo mooi, maar karakter is het belangrijkste en die kende hij niet)

Maar net daarvoor was Puck pre-gereserveerd voor een ander! 

Ik ben op de reserve lijst gezet, en de stichting heeft de mensen van de pre gemaild dat een stagiaire haar graag wilde adopteren als zij er vanaf zagen. 

Na een week kreeg ik eindelijk de mail dat ze er vanaf zagen en dat ze voor mij werd gereserveerd!! 

Het huisbezoek werd goedgekeurd, en na mijn stage mocht ze mee naar huis. 

Ze is nu bijna 7 maanden thuis en ik vind het geweldig! Ik heb nog nooit zo'n mega klik gehad met een hond. Ze doet het super goed en is zo vrolijk en speels. Door haar verleden (straathond, gevangen en naar dodingsstation gebracht) lijkt ze extra van alles te genieten, zo leuk om te zien. 
Voor Jaimy is het ook super leuk. Nadat Radja is ingeslapen is hij heel erg opgeleefd door Puck en het zijn echte maatjes. 
(ik vind haar windhonden figuurtje en koppie nu trouwens juist heel mooi, ze is een greyhound kruising)

In het asiel en nu

mijn ouders hebben toen ik heel klein was een kooikertje aangeschaft met als reden dat ik bang zou zijn geweest voor honden ( ik geloof er geen zak van) . 

Zijn naam was rex. Uiteindelijk is hij op 12 jarige leeftijd overleden aan kanker. 

Kooikers zijn zoiezo al geen allermans vriendjes. Maar rex kon door vreemden helemaal niet aangeraakt worden. Dan beet hij ( en goed ook) . Wel was hij super trouw en had ik hem eigenlijks altijd loslopen. 

Hij verkoos vluchten gelukkig nog altijd boven bijten namelijk. 

Nadat hij overleed wist ik dat als ik op mijzelf zou gaan wonen een husky zou nemen want een leven zonder hond kon ik me niet meer voorstellen . En zodoende loop ik nu dus rond te stampen met een poolhond. 

Ik steel van mezelf (van mijn blog) over mijn twee vorige honden 

Herinneringen aan Chenak en Janouk - deel 2; Naar (t)huis!

Prachtig!! Wat een heerlijk verhaal. 

Dit was mijn eerste hond, een flatcoated retriever genaamd Kyra, ik heb met haar diverse trainingen gevolgd, van puppy cursus tot gg1, en ook volgde ik een flyball cursus, en heb daar ook wedstrijden in gelopen, met haar, ze was niet snel, maar vond het wel erg leuk.

Ik heb haar met 8 weken opgehaald op 10 mei 2003, toen zag ze er zo uit.

Deze foto is van afgelopen week, 2 dagen voor ik haar heb laten inslapen, ze is ruim 13 jaar geworden.

Wat een lieve verhalen allemaal!

Bij ons thuis was Kelly onze eerste hond. Ze was een kruising Border Collie en ze hield van het spelen met tennisballen, konijnen achterna jagen en 's avonds lekker op schoot kruipen  

Ik was 6 jaar oud toen Kelly als pup bij ons kwam, dus ik ben echt met haar opgegroeid. Ik heb dankzij haar ontdekt hoe geweldig honden zijn. Mijn liefde voor haar is zo groot: ik kon met haar lezen en schrijven. Kelly is begin juni helaas ingeslapen en nog steeds een groot gemis...

Gelukkig is het huis niet helemaal leeg, want Lynn is er nog! Lynn is mijn eerste eigen hond. Na jarenlang inlezen, informatie opzoeken, fokkers bezoeken, etc. mocht ik in oktober vorig jaar Lynn ophalen. Wat ben ik trots op deze lieve dame! 

Lynn is een Border Collie en inmiddels 11 maanden oud. Ik wil heel graag met haar sporten als ze oud genoeg is en in de tussentijd zijn we druk bezig met het behalen van certificaten. We hebben er inmiddels 3 (puppy, jonge hond en basis) en na de vakantie gaan we voor nr. 4 (beginners, opstap naar G&G). Daarna wil ik graag behendigheid of een andere sport met haar gaan doen. 

Het karakter van Lynn? Open, enthousiast, erg vriendelijk naar mens en dier en heel speels 

En hier, twee foto's met mijn lieve schatten. Op de eerste zijn ze net een paar dagen samen en op de tweede foto zijn we een paar maanden verder 

Jeetje wat een leuk topic.... mijn eerste hondje.... ooh wat wilde ik graag een rode cocker... mijn droom. Als kind hadden we thuis ook een rode cocker. Toen mijn zoon 14 was en steeds vaker zijn gangetje ging heb ik als   alleenstaande moeder met mijn ouders besloten om mijn droom te kunnen vervullen.  Ik fulltime een baan en zij gingen oppassen. Na een hele lange zoektocht en een nestje in aantocht... kon ik me eindelijk gaan voor bereiden. We wilden een rood mannetje Rafael genaamd. Het werd een rood vrouwtje... raffi.... mijn droom hondje. En het was een droom. Elf jaar heb ik elke dag van haar mogen genieten. Elke dag werd  ik wakker en dan zag ik haar.... wat was ik verliefd op haar. Mijn meisje waar ik 14 jaar op gewacht had. Mijn zoon en mijn ouders waren helemaal gek van haar. Ze was ook zo leuk, lief en eigenzinnig. 2 jaar geleden heb ik afscheid moeten nemen van mijn droom. Elf jaar zo ontzettend gelukkig met haar geweest. En zoveel verdriet gehad om haar te moeten missen. Inmiddels mijn tweede droom hondje hier om me heen. Ook weer een rood cocker meisje en weer ben ik zo blij met haar. Raffi wordt nooit vergeten maar blijft voor altijd mijn eerste hondje.... en isa mijn alles komt goed hondje. Net zo lief en net zo bijzonder..... hier een foto van isa 

En hier een van raffi

Mijn eerste hondje was een kleinkees. Ooit komt hier terug een keesje maar dan middenslag formaat.

Helaas 1,5 jaar geleden uit mijn leven gerukt :( 

dan kwam udhai. Daar stonden we lang voor op de wachtlijst. Wij hadden voorkeur voor een reu en aangezien er maar 1 reu was wisten we al vanaf de geboorte eigenlijk dat hij bij ons zou komen wonen.

Dan zijn we toevallig op een nestje gebotst dat familie was van udhai. En we waren op slag verliefd op O'die

Wauw wat een mooie verhalen. 

Het is zo leuk om te horen dat de band tussen baasje en hondje zo sterk is. 

Alleen heel erg als een hondje overlijd, maar dat is logisch want iets dat zo veel liefde geeft, geeft ook verdriet.

Dank jullie wel voor jullie verhalen. Ze zijn zo verschillend, maar allemaal heel mooi 

Ik heb jaaaaaaaaaren gezaagd voor een hond. (of konijn, kat, vis, whatever, als ik maar iets had !!! Maar meer dan een kanarie is het nooit geworden haha)
Toen ik 19 was, was ik het beu. Heel gemeen beginnen zeggen dat ik niet meer ging verder studeren (dierenzorg haha) en nog minder een vakantiejob ging doen als ik geen hond mocht kopen.
Mijn ma bezweek, akkoordje gedaan, in de zomer van het jaar erop mocht ik een hond kopen (we waren ondertussen reeds ettele jaren verhuisw, waardoor het houden van een hond ook wel beter was, immers op de buiten dan). Mijn pa had geen overtuiging nodig, die wou ook al altijd een hond, maar mijn ma absoluut niet.

Goed, het werden laaaaaaaange maanden, maar het vooruitzicht was o zo leuk. Mijn rottweiler, eindelijk !!!
Daar kwam echter een veto, absoluur GEEN rottweiler. (gevaarlijk, agressief, eet kinderen op etc ) dus ok. Een mechel dan !! (dat bleken ze niet te kennen hahahaha)

Het was januari, we kwamen terug van skireis, ik zat naast mijn pa en begon toch wat over de hond, ik had ondertussen stage gedaan bij een dierenarts en zo langsgeweest bij een fokker van mechelse herders, op 10 minuten van onze woonst vandaan...
Pa overtuigd om eens te gaan 'kijken' ( )
wij komen daar op 10 januari 2005 aan... eens kijken en kennismaken, voor een mechelreutje...
tonen ze mij daar een mechelreu van 6 maanden, ja, erg schattig, maar ik wou wel echt een pup zien.
Ok, nestje van 5 weken oud te zien gekregen. Lief en leuk en ja, verkocht ! echter in de kennel ertegen over zat er nog een mecheldametje... 10 weken oud en onmiddellijk beschikbaar uiteraard...

Hahahah, ik naar huis met een mecheldame mijn ma bij thuiskomst in tranen gebarsten, omdat er een hond bij was én dan nog een teef ook...
ik midden in mijn examenperiode..

héérlijke tijden beleefd. ONdertussen nadert het dametje de 12 en is ze een volwaardig lid van de ganse familie. (en zijn er nog 2 honden, 2 paarden, 3 kippen, 4 katten bijgekomen )

achteraf gezien ben ik dolblij dat ik geen rottweiler mocht. en de fokker van de dame is ondertussen mijn werkgever geworden.
Mijn ganse leven draait ondertussen om de honden, door Ds (en fokker) ook in de africhting beland en daar zit ik nog steeds in.

eentje van daarnet:

" Ik heb jaaaaaaaaaren gezaagd voor een hond. (of konijn, kat, vis, whatever, als ik maar iets had !!! Maar meer dan een kanarie is het nooit geworden haha)
Toen ik 19 was, was ik het beu. Heel gemeen beginnen zeggen dat ik niet meer ging verder studeren (dierenzorg haha) en nog minder een vakantiejob ging doen als ik geen hond mocht kopen.
Mijn ma bezweek, akkoordje gedaan, in de zomer van het jaar erop mocht ik een hond kopen (we waren ondertussen reeds ettele jaren verhuisw, waardoor het houden van een hond ook wel beter was, immers op de buiten dan). Mijn pa had geen overtuiging nodig, die wou ook al altijd een hond, maar mijn ma absoluut niet.

Goed, het werden laaaaaaaange maanden, maar het vooruitzicht was o zo leuk. Mijn rottweiler, eindelijk !!!
Daar kwam echter een veto, absoluur GEEN rottweiler. (gevaarlijk, agressief, eet kinderen op etc ) dus ok. Een mechel dan !! (dat bleken ze niet te kennen hahahaha)

Het was januari, we kwamen terug van skireis, ik zat naast mijn pa en begon toch wat over de hond, ik had ondertussen stage gedaan bij een dierenarts en zo langsgeweest bij een fokker van mechelse herders, op 10 minuten van onze woonst vandaan...
Pa overtuigd om eens te gaan 'kijken' ( )
wij komen daar op 10 januari 2005 aan... eens kijken en kennismaken, voor een mechelreutje...
tonen ze mij daar een mechelreu van 6 maanden, ja, erg schattig, maar ik wou wel echt een pup zien.
Ok, nestje van 5 weken oud te zien gekregen. Lief en leuk en ja, verkocht ! echter in de kennel ertegen over zat er nog een mecheldametje... 10 weken oud en onmiddellijk beschikbaar uiteraard...

Hahahah, ik naar huis met een mecheldame mijn ma bij thuiskomst in tranen gebarsten, omdat er een hond bij was én dan nog een teef ook...
ik midden in mijn examenperiode..

héérlijke tijden beleefd. ONdertussen nadert het dametje de 12 en is ze een volwaardig lid van de ganse familie. (en zijn er nog 2 honden, 2 paarden, 3 kippen, 4 katten bijgekomen )

achteraf gezien ben ik dolblij dat ik geen rottweiler mocht. en de fokker van de dame is ondertussen mijn werkgever geworden.
Mijn ganse leven draait ondertussen om de honden, door Ds (en fokker) ook in de africhting beland en daar zit ik nog steeds in.

eentje van daarnet: "

Maart

 wat een leuk verhaal. Jouw verhaal lijkt een beetje op de mijne. 

Ik wou ook altijd een hond en ging jarenlang zeuren alleen mijn vader wou het als enige niet. Maar sinds mijn moeder en vader zijn gescheiden heb ik er wel iets leuks voor terug gekregen namelijk een hond. Nu mijn vader uit huis is mocht ik van mijn moeder dus een hondje hebben. 

Ik wou een rottweiler hebben, maar mijn moeder wou dat absoluut niet. Van mijn moeder mocht ik absoluut alleen een klein hondje hebben (ze wou het liefst een chihuahua of dwergkees). Maar persoonlijk vind ik een chihuahua niet iets voor mij. Dus ik dacht ik wil wel een sportief klein hondje hebben dan,  maar mijn moeder wou vooral een schattig hondje. En toen kwam ik Lani tegen half dwergkees en half jack russel en die vond mijn moeder super schattig en ik vond het hondje ook heel lief en ook sportief wegens Jack Russel. 

Uiteindelijk kan ik een andere hond niet meer voorstellen en ben ik best blij dat het van mijn moeder niet mocht, omdat ik zo verliefd ben op mijn hondje Lani 

Mijn allereerste hondje kwam toen ik 3 maanden oud was en ging toen we allebei bijna 14 waren. 

Rocky was een heerlijke hond om mee op te groeien! Heel lief, sociaal en beschermend.

Rocky was een kruising, met onder andere Welsh Terrier, herder en Bouvier.

Mijn allereerste EIGEN hond was Odi. Odi was een Roemeense straathond die ik hier uit het asiel heb gehaald. 

We waren twee individuen die samen één waren. 

Odi is (zonder de anderen te benadelen) de allerleukste, liefste en knapste hond die ik ooit heb gehad en ooit zal hebben.

Mijn eerste hond was Ziko een Parson Russell terriër. Ik was al jaren aan het zeuren voor een hond en op valentijnsdag 2004 kwamen we een advertentie tegen in de krant van een erkende fokker.

We keken op hun site en we waren verkocht, een kleine hummeltje keek ons aan met 1 vlek op zijn oog. Wij gebeld en we hadden geluk, de pups waren 4 weken oud en er mocht bezoek nu komen. Wij gaan keken en deze pup was nog beschikbaar.

Na 4 weken mochten we hem ophalen en wat was ik dol gelukkig. Een klein pupseltje, die uitgroeide tot een geweldige lieve hond. Hij was alleen niet zo sociaal naar andere honden maar dat namen we voor lief. Dit kwam, omdat hij zelf vrij onzeker was en meerdere malen was aangevallen. Hij was zo lief voor onze cavia's in tegenstelling tot die duivel die we nu hebben :P

Helaas hebben we hem in 2012 op 8 jarige leeftijd moeten laten inslapen vanwege lymfeklierkanker. Ik was er kapot van, toen ik de diagnose hoorde. Deze honden hoorde minimaal 14 jaar te worden en meer! Hoe kon het nu zijn dat ik mijn liever op 8 jarige leeftijd al moest missen. 

Inmiddels is mijn leven verrijkt met een nieuwe Parson russell terriër genaamd Maylo. Dit maal wel een ruwharige, omdat ik beter tegen dit vachttype kan. Ik krijg uitslag van gladharige honden en Ziko was gladharig. Maylo is ook een achterneef van Ziko, dus verre familie :) Ik mis Ziko nog elke dag, met name als Maylo weer eens wat uitvreet, dan denk ik wel eens 'Tjonge jonge dat zou Ziko nooit gedaan hebben'. Gelukkig is niet elke hond het zelfde ;)

Hier was hij 6 jaar

Altijd lekker met zijn beste vriendjes in de mand slapen. Dit was trouwens zijn grootste vriend, onze cavia Frenky

Met mijn baby knuffel Bambi, die Maylo dus binnen no-time gesloopt had, terwijl Ziko er zo voorzichtig mee was. Die heeft een beertje gesloopt die ik toen al 20 jaar had.

Mijn allereerste hondje was Mike. Een Shih Tzu. Geweldig hondje was dat, fantastisch om als kind mee op te goeien.

Hij kwam toen ik 3 was en overleed toen ik 14 was.

Mijn allereerste eigen hond is Balou.

Ondanks dat we thuis vooral kleine hondjes hadden werd ik verliefd op de grote beerachtige rassen. 

Mijn vriend en ik gingen samenwonen en we zouden dus samen een hond kiezen. Ik wilde dolgraag een Newfoundlander! Mijn vriend een labrador... Ik heb ALLES in de strijd gegooid om hem over te halen. Maar we konden het niet eens worden.

Uiteindelijk vond hij een super leuk nest op marktplaats. De moeder was een newfoundlander x labrador en de vader een Landseer ECT.

Van dat laatste had ik nog nooit gehoord, dus meteen gezocht op google wat het was. En daar vond ik dat het oorsprong van dit ras erg dicht bij de newfoundlander lag. Nou dit was dus mijn kans dacht ik, dichter bij een newfoundlander zou ik nu niet komen.

We zijn 2 x gaan kijken. En op de dag dat we in ons nieuwe huisje gingen slapen hebben we Balou opgehaald, 9 weken toen. Al groter dan mijn katten.

Inmiddels is Balou alweer 4 jaar bij ons. Hij is uitgegroeid tot een prachtige kruising van 55kg.

We hebben heel wat meegemaakt waaronder 2 knie operaties en heel veel fysio. In totaal is Balou wel een jaar slecht geweest:

maar ook heeeeel veel mooie dingen! Zo heeft Balou een tweede plaats gehaald op de hondenshow: De mooiste hond van Twente.

Hij is mijn alles! Mijn beste vriend <3

Sorry voor de fotospam 

En sinds 11 maanden is hij ook het beste vriendje van mijn dochter <3

Mijn aller-allereerste hondje was Macy. Een Yorkshire Terriër kruising die ik kreeg op mijn 5e. Ik wilde al jarenlang een hondje en mijn moeder eigenlijk ook, maar om bij mij wat voor elkaar te krijgen zei ze dat ik alleen een hondje kreeg als ik hier iets voor terug deed... Stoppen met melk drinken uit een flesje. En zo besloot ik dan ook dit te doen, iedere avond voor het slapengaan zei ik "Ik wil nu eigenlijk heel graag een flesje, maar ik wil nog liever een hondje." en uiteindelijk heb ik me ook aan de afspraak gehouden. We hebben Macy voor het eerst bezocht toen ze een paar dagen oud was, ze kwam bij een pretnestfokker vandaan (in die tijd vond je gewoon nog advertenties van nestjes op teletekstpagina's) en haar vader was waarschijnlijk een Shih-Tzu/Lhasa Apso die ook binnen dat gezin woonde. Ze was mijn alles, heeft kinderen bij mij op school geleerd dat honden niet eng zijn en was altijd bij me.



Mijn eerste echte eigen gekozen hond was echter een Chow Chow genaamd Belle. Ik kreeg haar op mijn 13e en ook zij kwam uit een pretnest maar dan uit België, geboren en getogen op een boerderij. Belle was mijn bodyguard en ook echt mijn meisje. Ik heb veel met haar getraind en voelde me ook alsmaar zekerder worden door haar aanwezigheid. Helaas bleek ze niet gezond en is ze uiteindelijk zelfs nog voor Macy gestorven nog voor haar 3e verjaardag.



Belle heeft mij echt geleerd hoe mooi het is om een eigen hond te hebben, maar ook hoe belangrijk het is om goed je huiswerk te doen voor je een pup aanschaft. Macy heeft me juist weer precies geleerd wat ik zoek in een hond, en hoe belangrijk het voor een kind is om op te groeien met zo een maatje om je heen. Ze zullen beiden voor altijd in mijn hart zitten en ik zal ze nooit vergeten (wat ook wel bij ons thuis te zien is). En ooit hoop ik toch wel weer een Chow Chow te zullen hebben, maar voorlopig is dat nog geen realistisch toekomstbeeld.

Mijn eerste eigen hond was Punk. Voor Punk hadden we als gezin een Dwergschnauzer genaamd Tiara.

Dit was Punk.



Ik leerde Punk kennen in het dierenasiel, ik deed daar als 16-jarige vrijwilligerswerk. Het was niet echt liefde op het eerste gezicht. Punk was grotendeels Mechelse Herder. Ik vond Mechelse Herders helemaal niet zo leuk. Mijn collega's ook niet, dus ze bleef vaak als laatste over om mee te wandelen. Dan deed ik dat maar.. Na een paar maanden sloeg de vonk over, en ik wilde haar graag adopteren, maar mijn ouders waren daar helemaal niet over te spreken. Mijn stiefmoeder was zelfs een beetje bang voor herders. Mijn vriendje destijds heeft uren met haar gepraat en uiteindelijk mocht Punk op proef komen.


(foto van het asiel, Punk helemaal links)

Na een aantal weken werd ik ineens op straat aangesproken en werd Punk herkend. Bij het asiel alles uitgezocht, en Punk bleek gechipt te zijn, iets wat het asiel had gemist. Ze was weggelopen in Eindhoven en was in Berkel-Enschot, net buiten Tilburg, gevonden. Ze had in Tilburg gewoond dus was gewoon op weg geweest naar huis. Ik was inmiddels natuurlijk helemaal gek op haar.. Haar eigenaar had ook haar dochter, na heftig overleg besloot hij dat Punk bij mij mocht blijven wonen :D

Toen ik haar adopteerde was ze al zes. Ik heb bijna acht heerlijke jaren van haar mogen genieten. Ze overleed in 2013, op bijna 14 jarige leeftijd.



Ik mis haar nog iedere dag..

Wat een mooie verhalen..... sommige kosten mij wel een traantje hoor....

Wat een super leuk topic, net alles zitten lezen en nu toch maar echt even de computer aangezet om ook zelf mijn verhaaltje inclusief foto's met jullie te delen.

Toen ik geboren werd hadden mijn ouders al een Golden retriever van 2 jaar oud genaamd Jale (spreek je uit als Djeel). Vanaf het moment dat ik geboren ben was hij mijn maatje en was hij altijd dicht bij mij zoals mijn moeder altijd zegt.

Bij iedereen die hem uit ging laten trok hij altijd. Helemaal als hij iets zag wat hij heel leuk vond. Mijn vader kon hem goed hanteren en wonder boven wonder, ik als zes jarige ook. Meneer liep netjes naast mij en hield mij vooral goed in de gaten. Uiteraard gebeurde dit onder toezicht op een afstandje. Wat mijn vader het meest irriteerde was dat hij er altijd heel lang over deed om hem te laten zitten. Na 3 keer het commando en hand gebaar ging hij dan eindelijk. Ook hier bij hoefde ik alleen maar heel lief aan hem te vragen of hij wilde gaan zitten en dan deed hij dat.

Waar ik het meest van kon genieten waren de momenten dat ik lekker tegen hem aanlag en mijn hart kon luchten bij hem. Het voelde alsof hij luisterde. Een heerlijke hond die is overleden toen hij 12 was. Mijn hart was gebroken want zo'n trouwe vriend als hij was had ik verder nog nooit gehad.


Hier een foto van de kerst, er zijn er veel meer maar dat zit allemaal in fotoboeken. Ik ben de jongste van de drie.

Mijn eerste eigen hond is DJ, mijn Jack Russel (met denk ik iets anders er door heen) van inmiddels bijna 3 jaar oud.

Toen hij 9 maanden was heb ik hem uit het asiel gehaald. Hij had al diverse eigenaren gehad en kon eigenlijk helemaal niks. Het heeft een flinke tijd geduurd voordat hij overal aan gewend was, vooral het alleen zijn was een puntje. Maar wat ben ik nu trots op hem. Hij is echt mijn maatje, overal gaat hij mee naar toe. Vriendelijk tegen iedereen en hoteldebotel op mij, en ik natuurlijk op hem.

Juist door die intensieve training hebben we een hele hechte band en kunnen we lezen en schrijven met elkaar. Ik hoop dan ook echt dat ik nog heel lang van hem mag genieten!

.php">
De foto waar ik verliefd op ben geworden


Mijn maatje! Ruzie met de foto's sorry...

" Dit was mijn eerste hond, een flatcoated retriever genaamd Kyra, ik heb met haar diverse trainingen gevolgd, van puppy cursus tot gg1, en ook volgde ik een flyball cursus, en heb daar ook wedstrijden in gelopen, met haar, ze was niet snel, maar vond het wel erg leuk.
 
Ik heb haar met 8 weken opgehaald op 10 mei 2003, toen zag ze er zo uit.

Deze foto is van afgelopen week, 2 dagen voor ik haar heb laten inslapen, ze is ruim 13 jaar geworden.

  "

Danielle, Kyra †, Kaylin en Djaira

 sterkte met jouw verlies, blijft zwaar

wauuwww wat een mooie verhalen.

ik word er een beetje emotioneel van. 

Het is zo fantastisch om al deze verhalen te lezen. 

Echt super hoeveel liefde een hond en mens elkaar kunnen geven. 

Ik wil ook even zeggen dat jullie allemaal fantastische baasjes zijn  of zijn geweest en dat jullie hondjes nog steeds over jullie waken ook al kunnen jullie ze niet zien, maar wel voelen.  

Ik wens jullie allemaal het beste toe en hoop dat jullie vooral de leuke en mooie tijden zullen onthouden en dat jullie mogen weten dat voor de wereld jij slechts een persoon ben maar voor jou hondje was jij de hele wereld en daar mogen jullie trots op zijn. 

Wow.. heel mooi gezegd....

 mooi verhaal, alleen kan jammer genoeg de foto's niet zien, hoewel ik uw hondje in het klein heb gezien op uw profielfoto. 

 Wat een mooi verhaal, maar ook emotioneel.

wat een schattige foto's! Ik weet zeker dat jullie heel veel van elkaar hebben genoten. 

 wauw leuk en mooi verhaal, echt een heel avontuur.

juist super leuk al die foto's!

 zeer mooie kruising.