Jouw eerste hondje!

" Mijn eerste hond was Ziko een Parson Russell terriër. Ik was al jaren aan het zeuren voor een hond en op valentijnsdag 2004 kwamen we een advertentie tegen in de krant van een erkende fokker.
 
We keken op hun site en we waren verkocht, een kleine hummeltje keek ons aan met 1 vlek op zijn oog. Wij gebeld en we hadden geluk, de pups waren 4 weken oud en er mocht bezoek nu komen. Wij gaan keken en deze pup was nog beschikbaar.
 
Na 4 weken mochten we hem ophalen en wat was ik dol gelukkig. Een klein pupseltje, die uitgroeide tot een geweldige lieve hond. Hij was alleen niet zo sociaal naar andere honden maar dat namen we voor lief. Dit kwam, omdat hij zelf vrij onzeker was en meerdere malen was aangevallen. Hij was zo lief voor onze cavia's in tegenstelling tot die duivel die we nu hebben :P
 
Helaas hebben we hem in 2012 op 8 jarige leeftijd moeten laten inslapen vanwege lymfeklierkanker. Ik was er kapot van, toen ik de diagnose hoorde. Deze honden hoorde minimaal 14 jaar te worden en meer! Hoe kon het nu zijn dat ik mijn liever op 8 jarige leeftijd al moest missen. 
 
Inmiddels is mijn leven verrijkt met een nieuwe Parson russell terriër genaamd Maylo. Dit maal wel een ruwharige, omdat ik beter tegen dit vachttype kan. Ik krijg uitslag van gladharige honden en Ziko was gladharig. Maylo is ook een achterneef van Ziko, dus verre familie Ik mis Ziko nog elke dag, met name als Maylo weer eens wat uitvreet, dan denk ik wel eens 'Tjonge jonge dat zou Ziko nooit gedaan hebben'. Gelukkig is niet elke hond het zelfde
 
Hier was hij 6 jaar

 
Altijd lekker met zijn beste vriendjes in de mand slapen. Dit was trouwens zijn grootste vriend, onze cavia Frenky

 
Met mijn baby knuffel Bambi, die Maylo dus binnen no-time gesloopt had, terwijl Ziko er zo voorzichtig mee was. Die heeft een beertje gesloopt die ik toen al 20 jaar had. "

Maylo, Ziko † en baasje Laura

 Weer zo een mooie verhaal. dankuwel voor het delen van uw verhaal.

super lief dat uw hondje en cavia vrienden waren. 

Hier komen heel mooie verhalen langs... De mijne is eenvoudig maar zeker ook mooi. 

Charlii is mijn eerste hond. Zorgvuldig uitgezocht en gekozen, kwam bij mij thuis op het moment dat ik mijn leven weer opraapte en nog in de revalidatie zat. Samen opgroeien, tegen dingen aanlopen, samen genieten. Zij was voor mij de reden om op te staan in de ochtend, ze heeft me door de zwaarste periode in mijn leven geholpen. 

Bijna twee is ze nu, eigenwijs, net als haar vrouwtje, lief, maatjes voor het leven. Ik hoop dat ik nog heel lang van mijn Tante Pollewop mag genieten. 

Luna is nu 15 maanden en is mijn eerste hond!
Het is een amerikaanse stafford, ik heb hier voor gekozen omdat ik het prachtige honden vind, trouw aan de baas, veel energie, kortom alles wat ik zocht!
Opzoek gegaan naar een goede kennel, op bezoek gegaan, kennis gemaakt, en een paar maandjes later was er een nestje.
 


 
En hebben we een mooi teefje uitgezocht
2x gaan kijken, en met 7 weken mochten we haar ophalen.
Ik had nooit kunnen bedenken dat een pup zoooo vermoeid was de eerste dagen. Wat een doerak, wat een ondeugd, maar wat een schatje
 


  We zijn snel begonnen met cursus. Puppycursus, gevorderden cursus en daarna de SHH cursus.
Het is een eigenwijsje, maar ze leert snel.

Momenteel zijn we begonnen met combisport.
Luna is dus inmiddels een grote meid van 15 maanden en bijna 30 kilo.
 

 Lekker aan het puberen momenteel, maar ze laat ook zien dat ze al veel geleerd heeft. Ze heeft veel energie, maar kan ook heerlijk bankhangen na lange wandelingen. Ze heeft een aantal vaste vriendjes waar ze graag mee speelt.
 

 
  Het is echt een heel lief meisje.
We zijn er pas achter gekomen dat ze sporten ontzettend leuk vind (Trackmill, farjump etc)! We zijn een beetje aan het uitzoeken hoe en waar we met haar kunnen sporten, naast de combisport die we al met haar doen.
 

 
Door een eerste hond heb ik dingen geleerd die ik bij een volgende hond anders zou doen. Ik zou de volgende keer bijvoorbeeld direct vanaf het begin aanleren andere honden op straat te negeren. Ik liet vanaf het begin toe dat andere honden naar haar toe kwamen om te snuffelen, want ze was zo'n schattige puppy aaaah, iedereen wilde haar wel aaien. Maar nu wil ze naar iedereen toe! Moet zeggen dat we al goed op weg zijn om dit af te leren en in goede banen te leiden.
 
Ik ben inmiddels enorm aan haar gehecht en kan haar echt niet missen. We zijn al een paar keer een weekje op vakantie geweest zonder haar en dan mis ik haar echt heel erg!

 Absoluut, ze waren mijn alles en het is mede door hen dat ik ook mijn huidige roedel heb. Zij hebben mij laten zien hoe mooi de band met een hond kan zijn.

 daar heb ik ook een last van, nu wilt ze naar iedereen toe en geaaid worden. 

Ik mis mijn hondje ook heel erg als ik een dag weg ben.

" Hier komen heel mooie verhalen langs... De mijne is eenvoudig maar zeker ook mooi. 
 

 
Charlii is mijn eerste hond. Zorgvuldig uitgezocht en gekozen, kwam bij mij thuis op het moment dat ik mijn leven weer opraapte en nog in de revalidatie zat. Samen opgroeien, tegen dingen aanlopen, samen genieten. Zij was voor mij de reden om op te staan in de ochtend, ze heeft me door de zwaarste periode in mijn leven geholpen. 
 

Bijna twee is ze nu, eigenwijs, net als haar vrouwtje, lief, maatjes voor het leven. Ik hoop dat ik nog heel lang van mijn Tante Pollewop mag genieten.  "

Hettie & Charlii

 zeker een mooie verhaal. 

Hoop ook dat u nog zeer lang van haar mag genieten en zij van u. 

Mijn eerste hondje was een broodfokhondje. Dat wist ik, maar dit was t laatste hondje uit t laatste nestje. De fokker ging er mee stoppen. Dat is ook gebeurd.

Helaas heb ik mijn hondje moeten laten inslapen toen hij 8 maanden was. Hij had letsel wat ondraaglijk lijden gaf, en wat niet te verhelpen was.

Ik ben heel blij dat hij in mijn leven kwam, ondanks al het verdriet.