Het klinkt misschien hard wat ik nu zeg, en misschien heb ik het verkeerd. Maar ik krijg het idee dat je alles op de hond afschuift?
Ik weeg maar 50 kg en ben klein, mijn hond weegt 40 kg. Je moet de hond ook niet fysiek de baas zijn, maar geestelijk.
Jij zegt: "Soms als hij te wild ik, zeg ik ook al dat hij zelf in zijn bench moet want vaak gaat hij niet vanzelf gaan rusten, dus moet ik nog zeggen wanneer hij nu eventjes moet rusten. Maar vanaf dat het gedaan is met rusten, zijn zijn batterijen terug opgeladen"
Dat is toch helemaal niet aan hem om te bepalen? Dat is juist het punt waarop jij als baas de leiding moet nemen en moet laten zien wat je van hem verwacht. Dat vraagt veel geduld en doorzettingsvermogen van jou. Maar als je daarbij doorzet, heb je straks een heerlijke hond!
Je moet niet kijken naar wat andere kunnen en bereiken met hun hond, je moet kijken wat jouw hond kan en wat je met hem bereikt. Kijk naar de stappen die jij met hem maakt en wees daar trots op.
Maak hem voor een training goed moe, zodat je het jezelf wat makkelijker maak. Zoek naar iets waarmee jij zijn aandacht kunt trekken. En daarnaast: net zolang wachten tot hij rustig is, dan pas naar binnen gaan/verder gaan. Wat dat betreft is het: degene met de langste adem, 'wint'. En dat moet jij zijn! Dus heb geduld en ga ervoor. Vraag desnoods hulp, want dit is de periode waarin jouw hond wordt gevormd.
Natuurlijk kan het ook aan mij liggen want het is mijn eerste hond en ik heb ook alles moeten leren van hoe ik hem moet behandelen en hem moet belonen of straffen. En ik moet nog altijd leren want blijkbaar vergeet ik iets of doe ik iets verkeerd waardoor ik zijn aandacht niet krijg.
Maar voorlopig ben ik hem nog niet geestelijk de baas omdat velen zeggen dat hij mij als een gelijkige ziet en niet als zijn baas en dat is een probleem.
En ik weet dat ik niet naar anderen moet kijken, maar soms wordt het wel eventjes lastig omdat ik hem soms echt niet onder controle kan krijgen. Moe maken voor de les is ook geen optie. Ik heb dit al vaak geprobeerd, maar doordat hij dan moe is weet hij met zichzelf geen weg meer en is hij vaak nog gekker dan ervoor
Een hondenschool waar je met een wurgriem moet werken is geen goede hondenschool!
Als je toch wilt blijven trainen op een hondenschool zou ik een andere zoeken die op een positieve manier traint!
Mijn ouders hebben ook een bruine labrador. Zij is nu 3 jaar oud. Ze zijn niet met haar naar een cursus geweest. Het is nu een geweldige hond. Het onstuimige is er soms nog wel maar een heel stuk minder!
Hou vol het komt goed.
Ook hier krijg ik echt kromme tenen van. Zoek alsjeblieft een andere hondenschool. Dat uitleven in een zandbak is OK. Maar uitdaging bedoelde ik meer door iets te doen in samenwerking met jou. Je kan daarin bijvoorbeeld zijn speeltje verstoppen, zodat hij dat moet zoeken. Dat maakt hem geestelijk extra moe, doordat hij indirect leert dat dit soort pret ook nog iets goeds oplevert (belong = speeltje). Heb je gelegenheid om de hond dagelijks los te laten?
Wat is de achtergrond van deze hond? Fokker via RV, pretfok, dat soort dingen. Want er zit enorm veel verschil in karakter van bijv. werklijn/dual purpose of showhond. En kijk ook eens naar de voeding. Een goed voer dat volledig is verstoten van E-nummers, chemische anti-oxidanten en suikers kan van enorme invloed zijn op hyperactiviteit.
Jachttraining doen, dat vinden ze geweldig. Leren apporteren.
Dan leren ze zelfbeheersing, ze moeten wachten tot de dummy verstopt is.
Je moet ze idd een uitdaging geven, dat drukke gedrag ombuigen, naar gaan werken.
Hier ook een bruine lab. Ondertussen 4 jaar en een stuk rustiger.
Soms hadden we met haar het gevoel alsof ze naar iedereen luisterde behalve naar ons. Ze haalde het bloed onder onze nagels uit zoals het spreekwoord zegt.
We vroegen ons dikwijls af waar is in godsnaam de will to please, Lenka heeft dat niet. Nu wel, zie maar naar mijn profielfoto.
Heel veel geduld en veel oefenen, je grootste troef bij een labrador is eten. Lenka doet alles voor een snoepje.
Op de hondenschool was ze een ramp, het enigste wat haar daar bezig hield waren de konijnen keutels. Oh wat is dat lekker.
Wij zijn dan ook gestopt met de hondenschool en rustig thuis beginnen oefenen en ja hoor we kregen de bananen uit haar oren.
Wat haar heel moe maakt is haar uitgebreid laten snuffel en gewoon stappen om te stappen, ze wordt daar lastig van.
Ook stukje wortel in huis verstoppen en ze laten zoeken geeft ook rust.
Ze is veel heel veel kalmer dan vroeger maar het blijft een bruine lab, ongecontroleerd, lomp, komt op je af gedonderd en stop tegen je niet voor je, maar zo lief.
Geduld, ze worden iets rustiger als ze ouder worden, met de nadruk op iets.
Wat ze ook heel erg hebben is dat ze je gemoedsrust zo aanvoelen, dus als jij al gespannen bent nemen ze dat direct over en is er niets mee aan te vangen
Succes en volhouden, want ze zijn het waard die bruine labjes. De moeilijkste van de drie kleuren
Hij is een Belgische pup met Belgische ouders, dus geen oostblok hondje ofzo. Het voer haal ik van bij mijn dierenarts. Hij zegt dat het een van de beste soorten van voer zijn.
Als je een speeltje verstopt, hoe kan je hem dan duidelijk maken dat hij daarachter moet zoeken, want soms dan kan hij al afgeleid zijn als hij iets anders vindt of iets anders ruikt. Hij begrijpt wel al het commando zoeken, maar vaak hebben we dat gedaan met eten in plaats van met een speeltje.
Hier is het ook hetzelfde op de hondenschool. Maar het klopt wel dat je zegt dat ze je gemoedsrust aanvoelen, want vaak ben ik al gespannen of nerveus als we naar de hondenschool gaan. Ik probeer mezelf te kalmeren, maar natuurlijk gaat het nerveuze gevoel niet zomaar weg.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?